Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 14 maja 2025 20:27
Data zakończenia: 14 maja 2025 20:56

Egzamin zdany!

Wynik: 24/40 punktów (60,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jakie urządzenie ilustruje zamieszczony rysunek?

A. Most sieciowy

B. Punkt dostępowy

C. Koncentrator

D. Przełącznik

Punkt dostępowy, znany również jako access point, to urządzenie umożliwiające bezprzewodowy dostęp do sieci lokalnej (LAN). W praktyce, punkty dostępowe są kluczowym elementem infrastruktury sieci bezprzewodowych, takich jak Wi-Fi, gdzie służą jako most pomiędzy siecią przewodową a urządzeniami bezprzewodowymi, jak laptopy, smartfony, czy tablety. Warto zauważyć, że punkty dostępowe często stosowane są w miejscach o dużym natężeniu ruchu, takich jak biura, szkoły, czy lotniska, gdzie umożliwiają wielu użytkownikom jednoczesne połączenie się z internetem zgodnie z odpowiednimi standardami, np. IEEE 802.11. Dobrym przykładem zastosowania punktu dostępowego jest jego integracja z siecią w celu rozszerzenia zasięgu sygnału, co pozwala na lepsze pokrycie i minimalizację martwych stref. Kluczowe aspekty konfiguracji punktów dostępowych obejmują zarządzanie kanałami i częstotliwościami w celu zminimalizowania interferencji oraz zapewnienie odpowiedniego poziomu bezpieczeństwa, np. poprzez zastosowanie szyfrowania WPA3. Dzięki tym cechom, punkty dostępowe stanowią fundament nowoczesnych, elastycznych sieci bezprzewodowych, wspierając mobilność i łączność użytkowników w różnych środowiskach.

Pytanie 2

Którego wbudowanego narzędzia w systemie Windows 8 Pro można użyć do szyfrowania danych?

A. AppLocker

B. OneLocker

C. WinLocker

D. BitLocker

Istnieje wiele narzędzi do zarządzania bezpieczeństwem danych, jednak odpowiedzi takie jak AppLocker, OneLocker i WinLocker w rzeczywistości nie są odpowiednimi rozwiązaniami dla szyfrowania danych w systemie Windows 8 Pro. AppLocker to narzędzie, które pozwala administratorom na kontrolowanie, które aplikacje mogą być uruchamiane na komputerach w organizacji, jednak nie ma funkcji szyfrowania danych. Jego głównym celem jest zatem zarządzanie dostępem do aplikacji, a nie ochrona danych poprzez ich szyfrowanie. OneLocker to nieznany z nazwy program, który nie jest częścią ekosystemu Windows i nie oferuje żadnych funkcji szyfrowania. WinLocker, podobnie jak OneLocker, nie jest znanym ani powszechnie używanym rozwiązaniem w kontekście szyfrowania danych. Wiele osób myli te pojęcia, przyjmując, że jakiekolwiek narzędzie związane z bezpieczeństwem danych automatycznie będzie również obejmować szyfrowanie. Takie podejście prowadzi do nieporozumień i może skutkować niewłaściwym doborem narzędzi do ochrony informacji. W kontekście bezpieczeństwa ważne jest, aby stosować sprawdzone metody i narzędzia, takie jak BitLocker, które są zgodne z branżowymi standardami ochrony danych. Dlatego kluczowe jest, aby zrozumieć różnice między tymi narzędziami oraz ich funkcjonalności, aby zagwarantować odpowiednią ochronę wrażliwych informacji.

Pytanie 3

Program WinRaR zaprezentował okno informacyjne widoczne na ilustracji. Jakiego rodzaju licencji na program używał do tej pory użytkownik?

A. Program typu Adware

B. Program typu Freeware

C. Program typu Shareware

D. Program typu Public Domain

Program WinRAR jest przykładem oprogramowania typu Shareware co oznacza że można go używać przez określony czas za darmo po czym użytkownik jest zobowiązany do wykupienia licencji lub zaprzestania korzystania z programu. Shareware to metoda dystrybucji oprogramowania gdzie użytkownicy mogą testować program przed podjęciem decyzji o zakupie pełnej wersji. W praktyce oznacza to że użytkownik ma możliwość oceny funkcjonalności i użyteczności programu co jest korzystne z punktu widzenia decyzji zakupowej. WinRAR daje 40-dniowy okres próbny co jest typowe dla tego typu licencji. Po upływie tego czasu program przypomina o konieczności zakupu licencji co można zobaczyć w wyświetlonym oknie dialogowym. Shareware jest popularny wśród twórców oprogramowania ponieważ pozwala na szeroką dystrybucję i promocję produktów przy jednoczesnym zabezpieczeniu finansowym dla autorów poprzez późniejsze opłaty licencyjne. Standardy branżowe zalecają informowanie użytkowników o końcu okresu próbnego oraz zapewnienie łatwego procesu zakupu co WinRAR spełnia poprzez przyciski w oknie informacyjnym.

Pytanie 4

W systemie oktalnym liczba heksadecymalna 1E2F16 ma zapis w postaci

A. 17057

B. 7277

C. 7727

D. 74274

Wybór niewłaściwych odpowiedzi na pytanie o konwersję liczby heksadecymalnej 1E2F16 na system oktalny może wynikać z kilku typowych błędów poznawczych. Często myli się kolejność konwersji, zakładając, że można bezpośrednio zamienić system heksadecymalny na oktalny bez pośredniego przeliczenia na system dziesiętny lub binarny. Tego rodzaju pomyłki prowadzą do zafałszowania wyników. Inne alternatywy, takie jak 7277 czy 7727, mogą wynikać z błędnego przeliczenia wartości heksadecymalnej na dziesiętną, gdzie użytkownik pomija istotne cyfry lub źle interpretuje ich wagę. Warto zwrócić uwagę, że przekształcanie liczb w różnych systemach liczbowych wymaga znajomości podstawowych zasad arytmetyki oraz reguł konwersji. W systemie heksadecymalnym każda cyfra reprezentuje wartość od 0 do 15, gdzie litery A-F odpowiadają wartościom 10-15. Dlatego, błędna interpretacja tych wartości prowadzi do nieprawidłowych wyników. Z kolei odpowiedzi takie jak 17057, mogą być wynikiem poprawnego zrozumienia konwersji, ale na etapie błędnego przeliczenia. W praktyce, aby uniknąć takich pomyłek, warto korzystać z dedykowanych narzędzi lub programów, które automatyzują ten proces konwersji, co pozwala na zachowanie dokładności i minimalizację ryzyka błędów.

Pytanie 5

Oświetlenie oparte na diodach LED w trzech kolorach wykorzystuje skanery typu

A. CCD

B. CIS

C. CMOS

D. CMYK

Odpowiedź CIS (Contact Image Sensor) jest prawidłowa, ponieważ skanery tego rodzaju znajdują zastosowanie w systemach oświetlenia opartych na diodach LED. CIS to technologia skanowania, która wykorzystuje liniowe czujniki obrazu zbudowane z małych elementów detekcyjnych umieszczonych w bezpośrednim kontakcie z dokumentem. Dzięki temu skanery CIS charakteryzują się kompaktowym rozmiarem oraz niskim poborem mocy, co jest istotne w aplikacjach LED, gdzie efektywność energetyczna i oszczędność miejsca są kluczowe. Przykład zastosowania CIS można znaleźć w urządzeniach takich jak skanery płaskie, które wykorzystują diody LED do oświetlenia skanowanego obiektu, co pozwala na uzyskanie wysokiej jakości obrazu. Dodatkowo, CIS jest często preferowane w aplikacjach przeznaczonych do mobilnych i stacjonarnych systemów skanowania, gdzie szybkość skanowania i jakość obrazu są niezwykle istotne. Z perspektywy branżowej, wykorzystanie CIS wspiera również standardy dotyczące oszczędności energii i redukcji odpadów elektronicznych, co jest zgodne z aktualnymi trendami w zakresie zrównoważonego rozwoju.

Pytanie 6

Jaką maskę domyślną posiada adres IP klasy B?

A. 255.255.255.255

B. 255.255.0.0

C. 255.0.0.0

D. 255.255.255.0

Domyślna maska podsieci dla adresu IP klasy B to 255.255.0.0. Klasa B obejmuje adresy IP od 128.0.0.0 do 191.255.255.255, co pozwala na przydzielenie znacznej liczby adresów w ramach tej samej sieci. Maska 255.255.0.0 wskazuje, że pierwsze 16 bitów adresu IP jest wykorzystywanych jako identyfikator sieci, podczas gdy pozostałe 16 bitów służą do identyfikacji hostów w tej sieci. Dzięki temu możliwe jest skonfigurowanie do 65,536 unikalnych adresów hostów w jednej sieci klasy B. W praktyce, taka konfiguracja jest szczególnie użyteczna w dużych organizacjach, gdzie wymagane jest zarządzanie licznymi urządzeniami i komputerami w sieci. Ustalanie właściwej maski podsieci jest kluczowym elementem projektowania sieci, a stosowanie domyślnych wartości zgodnych z klasyfikacją adresów IP ułatwia administrację oraz zgodność z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 7

Który z podanych adresów IP należy do klasy A?

A. 192.0.2.1

B. 119.0.0.1

C. 134.16.0.1

D. 169.255.2.1

Adres IP 119.0.0.1 należy do klasy A, ponieważ pierwsza liczba w adresie (119) mieści się w zakresie od 1 do 126. Klasy adresów IP są klasyfikowane w oparciu o pierwsze bity ich wartości. Klasa A, która jest przeznaczona dla dużych sieci, posiada adresy, w których pierwszy bit jest ustawiony na 0, co oznacza, że możliwe wartości zaczynają się od 1. Adresy klasy A mogą obsługiwać ogromne ilości hostów, co czyni je idealnymi dla dużych organizacji lub dostawców usług internetowych. Przykładowe zastosowania adresów klasy A obejmują sieci korporacyjne, w których liczba urządzeń jest znacznie większa niż w typowych sieciach, a także w globalnych systemach zarządzania danymi. W praktyce, przydzielanie adresów IP klasy A powinno być zgodne z zasadami BGP i RFC 791, które regulują sposób rozdzielania i zarządzania przestrzenią adresową w Internecie. Dobrą praktyką jest również prowadzenie dokładnej dokumentacji przydzielonych adresów, co umożliwia ich efektywne wykorzystanie oraz uniknięcie kolizji.

Pytanie 8

Jaki zapis w systemie binarnym odpowiada liczbie 91 w systemie szesnastkowym?

A. 10011001

B. 10010001

C. 10001011

D. 10001001

Liczba 91 w systemie szesnastkowym to 5B. Aby zamienić tę liczbę na system binarny, najpierw przekształcamy każdy znak szesnastkowy na odpowiadający mu zapis binarny. Znak '5' w systemie szesnastkowym odpowiada binarnemu '0101', a 'B' (które w systemie dziesiętnym jest liczbą 11) odpowiada binarnemu '1011'. Zatem, 5B w systemie binarnym to połączenie tych dwóch reprezentacji, co daje nam 0101 1011. Po usunięciu wiodących zer uzyskujemy 1001001, co jest równe 91 w systemie dziesiętnym. Warto zauważyć, że różne systemy reprezentacji liczb mają swoje zastosowania, na przykład w programowaniu, transmisji danych czy przechowywaniu informacji. Zrozumienie konwersji między systemami liczbowymi jest kluczowe w dziedzinach takich jak informatyka, inżynieria oprogramowania czy elektronika. Dobrze jest również znać zasady konwersji, aby uniknąć błędów w obliczeniach oraz przy projektowaniu systemów komputerowych.

Pytanie 9

Standard sieci bezprzewodowej WiFi 802.11 a/n operuje w zakresie

A. 2,4 GHz

B. 250 MHz

C. 5 GHz

D. 1200 MHz

Wybór odpowiedzi "2,4 GHz" jest niepoprawny, ponieważ chociaż standardy WiFi 802.11 b/g/n mogą również działać w tym paśmie, to 802.11a oraz 802.11n są zoptymalizowane głównie dla pasma 5 GHz, co pozwala na osiąganie lepszych parametrów transmisji. Pasmo 2,4 GHz jest powszechnie używane i często obciążone przez inne urządzenia, co prowadzi do większych zakłóceń. Wybór "1200 MHz" jest błędny, ponieważ nie jest to standardowe pasmo operacyjne w kontekście WiFi. Pasmo 2,4 GHz odpowiada 2400 MHz, a 1200 MHz to nieistniejące pasmo dla typowych zastosowań sieciowych. Odpowiedź "250 MHz" również nie znajduje zastosowania w kontekście WiFi, ponieważ jest to pasmo zbyt niskie dla standardów bezprzewodowych. Zrozumienie tego, że standardy WiFi są dostosowane do specyficznych pasm, jest kluczowe dla efektywnego zarządzania siecią. Większość użytkowników nie zdaje sobie sprawy z tego, że niskie pasma są bardziej podatne na zakłócenia i interferencje, co może prowadzić do obniżenia jakości połączeń. Dlatego, w kontekście nowoczesnego wdrażania technologii WiFi, preferowane są wyższe częstotliwości, które oferują mniej zakłóceń i większe przepustowości.

Pytanie 10

Magistrala PCI-Express do przesyłania danych stosuje metodę komunikacyjną

A. asynchroniczną Simplex

B. synchroniczną Full duplex

C. synchroniczną Half duplex

D. asynchroniczną Full duplex

Odpowiedzi, które wskazują na metodę komunikacji synchronicznej lub półdupleksowej, są nieprawidłowe, ponieważ nie oddają rzeczywistej specyfiki magistrali PCI-Express. Synchroniczna komunikacja wymaga, aby zarówno nadajnik, jak i odbiornik były zsynchronizowane co do czasu, co w praktyce może prowadzić do opóźnień w transmisji, szczególnie w środowisku z wieloma urządzeniami. W przypadku magistrali PCIe, asynchroniczny sposób działania pozwala na większą elastyczność i lepsze wykorzystanie dostępnej przepustowości. Dodatkowo, odpowiedzi sugerujące sposób półdupleksowy, który zezwala na komunikację tylko w jednym kierunku w danym czasie, są nieaktualne i niezgodne z architekturą PCIe. Tego typu podejście ograniczałoby wydajność, co byłoby nieadekwatne do współczesnych potrzeb technologicznych. Również koncepcja simplex, która umożliwia przesył danych tylko w jednym kierunku, jest w kontekście PCIe całkowicie nieadekwatna. Współczesne aplikacje wymagają nieprzerwanego przepływu informacji, co czyni asynchroniczną komunikację Full duplex kluczowym elementem w architekturze PCIe. Typowe błędy myślowe związane z wyborem odpowiedzi mogą wynikać z nieuzupełnionej wiedzy na temat różnicy pomiędzy różnymi metodami komunikacji oraz ich wpływu na wydajność systemów komputerowych. Użytkownicy powinni być świadomi, że zrozumienie tych podstawowych pojęć jest niezbędne do skutecznej oceny nowoczesnych technologii oraz ich odpowiednich zastosowań.

Pytanie 11

Wskaż komponent, który nie jest zgodny z płytą główną o parametrach przedstawionych w tabeli

Podzespół	Parametry
Płyta główna GIGABYTE	4x DDR4, 4x PCI-E 16x, RAID, HDMI, D-Port, D-SUB, 2x USB 3.1, 8 x USB 2.0, S-AM3+

A. Monitor: Dell, 34", 1x DisplayPort, 1x miniDP, 2x USB 3.0 Upstream, 4x USB 3.0 Downstream

B. Karta graficzna: Gigabyte GeForce GTX 1050 OC, 2GB, GDDR5, 128 bit, PCI-Express 3.0 x16

C. Pamięć RAM: Corsair Vengeance LPX, DDR4, 2x16GB, 3000MHz, CL15 Black

D. Procesor: INTEL CORE i3-4350, 3.60 GHz, x2/4, 4 MB, 54W, HD 4600, BOX, s-1150

Wybór pamięci RAM Corsair Vengeance LPX jest odpowiedni, ponieważ płyta główna obsługuje moduły DDR4, a specyfikacja RAMu to DDR4, co zapewnia kompatybilność. Karta graficzna Gigabyte GeForce GTX 1050 również jest zgodna, ponieważ używa interfejsu PCI-Express 3.0 x16, a płyta główna oferuje 4x PCI-E 16x, co oznacza, że karta graficzna może być prawidłowo zamontowana i użytkowana. Monitor Dell posiada złącza DisplayPort, które są kompatybilne z typowymi wyjściami graficznymi na kartach graficznych oraz płycie głównej i nie mają bezpośredniego wpływu na kompatybilność z płytą główną. Typowym błędem podczas analizy kompatybilności komponentów jest niedostateczna uwaga przywiązywana do specyfikacji procesora i gniazda procesora na płycie głównej. Procesor INTEL CORE i3-4350 wymaga gniazda LGA 1150, które jest niezgodne z S-AM3+ na tej płycie, co stanowi fundamentalną niezgodność. Nieprawidłowe zrozumienie różnic w standardach gniazd procesorów i pamięci może prowadzić do niewłaściwych inwestycji w sprzęt. Kluczowe jest dokładne badanie specyfikacji technicznych i upewnienie się, że wszystkie elementy będą działać razem bez problemów.

Pytanie 12

Moc zasilacza wynosi 450 W, co oznacza, że

A. 0,45 kW

B. 0,045 hW

C. 45 GW

D. 4,5 MW

Moc zasilacza wynosząca 450 W (watów) jest równoważna 0,45 kW (kilowatów), co można obliczyć dzieląc wartość w watach przez 1000. Kilowaty to jednostka mocy, która często jest używana w kontekście zasilania urządzeń elektrycznych i systemów energetycznych. Przykładowo, sprzęt komputerowy, zasilacze do gier czy urządzenia domowe często podawane są w watach, jednak dla większych instalacji, takich jak panele słoneczne czy systemy grzewcze, moc wyrażana jest w kilowatach. Znajomość przelicznika między tymi jednostkami jest kluczowa przy projektowaniu instalacji elektrycznych, aby odpowiednio dobrać zasilacz do potrzeb urządzenia oraz zapewnić efektywność energetyczną. Standardy branżowe, takie jak IEC 61000, zalecają dokładne określenie mocy zasilającej, aby uniknąć przeciążeń i uszkodzeń sprzętu. Zrozumienie tych pojęć jest niezbędne dla każdego profesjonalisty w dziedzinie elektrotechniki.

Pytanie 13

Na skutek użycia polecenia ipconfig uzyskano konfigurację przedstawioną na ilustracji. Jaki jest adres IP stacji roboczej, która została poddana testom?

A. 192.168.0.11

B. 62.21.99.95

C. 192.168.0.1

D. 255.255.255.0

Adres IP 192.168.0.11 jest prawidłowy ponieważ przedstawia lokalny adres przyznawany urządzeniom w sieci prywatnej używającej przestrzeni adresowej 192.168.0.0/24. Ten zakres adresów jest powszechnie stosowany w sieciach domowych i biurowych zgodnie z normą RFC 1918 co zapobiega konflikcie z publicznymi adresami IP w Internecie. Konfiguracja IP przedstawiona na rysunku pokazuje że stacja robocza jest poprawnie skonfigurowana w ramach tej podsieci a router prawdopodobnie działa jako brama domyślna o adresie 192.168.0.1. Adresy IP w tej przestrzeni adresowej są przypisywane przez serwery DHCP lub konfigurowane ręcznie co umożliwia łatwe zarządzanie urządzeniami w sieci. Adres IP 192.168.0.11 wskazuje na urządzenie wewnętrzne co oznacza że inne urządzenia w tej samej sieci mogą się z nim komunikować bez potrzeby translacji adresów. Zrozumienie konfiguracji adresów IP jest kluczowe dla utrzymania wydajnej i bezpiecznej sieci komputerowej a wybór odpowiednich zakresów adresów jest podstawą dobrych praktyk w branży IT.

Pytanie 14

Jakie znaczenie mają zwory na dyskach z interfejsem IDE?

A. tempo obrotowe dysku

B. napięcie zasilające silnik

C. typ interfejsu dysku

D. tryb działania dysku

Ustawienie zworek na dyskach z interfejsem IDE (Integrated Drive Electronics) jest kluczowym aspektem, który determinuję tryb pracy dysku. Zwory, które są małymi zworkami na płycie PCB dysku, pozwalają na konfigurację dysku jako master, slave lub cable select. Każdy z tych trybów ma swoje specyficzne przeznaczenie w architekturze IDE. Umożliwiają one komputerowi zidentyfikowanie, który dysk jest głównym nośnikiem danych, a który jest pomocniczym. W praktyce, odpowiednie ustawienie zworek gwarantuje prawidłową komunikację między dyskiem a kontrolerem IDE, co jest niezwykle istotne, aby uniknąć konfliktów w systemie. W kontekście standardów branżowych, właściwa konfiguracja zworek jest zgodna z dokumentacją producentów dysków i systemów, co podkreśla konieczność ich przestrzegania w procesie instalacji. Na przykład, w przypadku podłączenia dwóch dysków twardych do jednego złącza IDE, nieprawidłowe ustawienie zworek może uniemożliwić systemowi operacyjnemu ich rozpoznanie, co może prowadzić do utraty danych lub problemów z uruchomieniem systemu.

Pytanie 15

Który z rysunków ilustruje topologię sieci w układzie magistrali?

A. A

B. C

C. B

D. D

Topologia magistrali to sposób organizacji sieci komputerowej, w której wszystkie urządzenia są podłączone do jednego wspólnego medium transmisyjnego zwanego magistralą. Każde z urządzeń w sieci może komunikować się z innymi, przesyłając dane przez tę wspólną linię. W przypadku topologii magistrali, jak przedstawiono na rysunku B, wszystkie komputery są połączone jednym przewodem, co jest kluczową cechą tej architektury. Topologia ta była popularna w wczesnych sieciach Ethernet i ze względu na prostotę była stosunkowo tania do wdrożenia. Jednak ma swoje ograniczenia takie jak podatność na awarie jednej linii, co może prowadzić do całkowitego zatrzymania komunikacji. W praktyce, topologia magistrali jest obecnie rzadko stosowana, ale jej zrozumienie jest kluczowe do poznania ewolucji sieci komputerowych oraz jej wpływu na obecne technologie. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy znajduje się w zrozumieniu fundamentów działania protokołów sieciowych jak CSMA/CD który był stosowany w takich sieciach.

Pytanie 16

Zaproponowany fragment ustawień zapory sieciowej umożliwia przesył danych przy użyciu protokołów ```iptables -A INPUT --protocol tcp --dport 443 -j ACCEPT iptables -A INPUT --protocol tcp --dport 143 -j ACCEPT iptables -A OUTPUT --protocol tcp --dport 443 -j ACCEPT iptables -A OUTPUT --protocol tcp --dport 143 -j ACCEPT```

A. POP3, TFTP

B. FTP, SSH

C. HTTP, SMPT

D. HTTPS, IMAP

Fragment konfiguracji zapory sieciowej wskazuje na zezwolenie na ruch dotyczący protokołów HTTPS oraz IMAP. W szczególności reguły iptables określają porty TCP 443 oraz 143. Port 443 jest standardowym portem używanym przez protokół HTTPS, który zapewnia bezpieczną komunikację w sieci, chroniąc dane przesyłane między klientem a serwerem za pomocą szyfrowania SSL/TLS. W kontekście praktycznym, jest on szeroko stosowany w serwisach internetowych wymagających zabezpieczenia danych, takich jak bankowość online czy e-commerce. Z kolei port 143 jest używany przez protokół IMAP, który umożliwia dostęp do wiadomości e-mail na serwerze, pozwalając na zarządzanie nimi w czasie rzeczywistym. IMAP jest preferowany w środowiskach, gdzie użytkownicy potrzebują dostępu do swoich wiadomości z różnych urządzeń, co przyczynia się do zwiększenia efektywności pracy. Znajomość tych protokołów oraz ich właściwe konfigurowanie w zaporze sieciowej jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa oraz właściwego działania aplikacji webowych.

Pytanie 17

Cienki klient (thin client) korzysta z protokołu

A. RDP

B. FTP

C. HTTP

D. NTP

NTP, FTP i HTTP to protokoły, które służą zupełnie innym celom niż RDP. NTP, czyli Network Time Protocol, jest używany do synchronizacji czasu na komputerach w sieci. Choć synchronizacja czasu jest istotna dla wielu aplikacji, nie ma związku z zdalnym dostępem do systemów, co czyni go nieodpowiednim dla cienkich klientów. FTP (File Transfer Protocol) to protokół używany do transferu plików pomiędzy komputerami, umożliwiający przesyłanie i pobieranie plików z serwerów. Choć FTP jest ważnym narzędziem w zarządzaniu danymi, nie wspiera interaktywnego zdalnego dostępu do aplikacji czy pulpitu. HTTP (Hypertext Transfer Protocol) jest standardowym protokołem do przesyłania danych w sieci WWW, który umożliwia przeglądanie stron internetowych. Chociaż HTTP jest niezbędny dla funkcjonowania aplikacji internetowych, nie dostarcza możliwości pełnego zdalnego dostępu do desktopów czy aplikacji. Typowym błędem myślowym jest zakładanie, że każdy protokół związany z siecią można wykorzystać do zdalnego dostępu; w rzeczywistości, odpowiednie protokoły muszą być wybrane na podstawie ich funkcji i zastosowań.

Pytanie 18

Który z poniższych systemów operacyjnych nie jest wspierany przez system plików ext4?

A. Mandriva

B. Fedora

C. Gentoo

D. Windows

Windows nie ogarnia systemu plików ext4, który jest jednym z najnowszych w świecie Linuxa. Ext4 to czwarty rozszerzony system plików, zaprojektowany głównie z myślą o lepszej wydajności i większej niezawodności w porównaniu do poprzednich wersji, jak ext3. Wiele dystrybucji Linuxa, takich jak Fedora, Gentoo czy Mandriva, korzysta z tego systemu, bo świetnie się sprawdza. Z kolei Windows działa na innych systemach plików, na przykład NTFS czy FAT32, które są dopasowane do jego architektury. Dlatego jeśli chcesz dostać się do partycji ext4 z Windowsa, musisz zainstalować dodatkowe oprogramowanie, jak Ext2Fsd, albo użyć maszyny wirtualnej. Z mojego doświadczenia wynika, że organizacje korzystające z Linuxa na serwerach wybierają ext4, bo fajnie obsługuje duże pliki, szybciej działa i lepiej zarządza miejscem na dysku, co jest kluczowe, szczególnie w kontekście chmury czy serwerów plików.

Pytanie 19

Liczba 45H w systemie ósemkowym wyraża się jako

A. 102

B. 108

C. 110

D. 105

Liczba 45H zapisana w systemie ósemkowym oznacza liczbę szesnastkową, gdzie 'H' wskazuje na system szesnastkowy. Aby przeliczyć tę liczbę na system ósemkowy, najpierw zamieniamy ją na system dziesiętny. Liczba 45H w systemie szesnastkowym to 4*16^1 + 5*16^0 = 64 + 5 = 69 w systemie dziesiętnym. Następnie przekształcamy tę liczbę na system ósemkowy. Dzielimy 69 przez 8, co daje 8 z resztą 5 (69 = 8*8 + 5). Kontynuując, dzielimy 8 przez 8, co daje 1 z resztą 0 (8 = 1*8 + 0). Ostatnią liczbą jest 1. Zbierając te reszty w odwrotnej kolejności, otrzymujemy 105. Dlatego liczba 45H w systemie ósemkowym to 105. Umiejętność konwersji między systemami liczbowymi jest istotna w programowaniu, inżynierii komputerowej oraz w kontekście cyfrowym, gdzie różne systemy mogą być używane do reprezentacji danych. Zrozumienie tych konwersji jest kluczowe w pracy z niskopoziomowym kodowaniem oraz systemami wbudowanymi.

Pytanie 20

Jaką rolę pełni komponent wskazany strzałką na schemacie chipsetu płyty głównej?

A. Pozwala na wykorzystanie standardowych pamięci DDR SDRAM

B. Umożliwia korzystanie z pamięci DDR3-800 oraz DDR2-800 w trybie DUAL Channel

C. Pozwala na podłączenie i używanie pamięci DDR 400 w trybie DUAL Channel w celu zapewnienia kompatybilności z DUAL Channel DDR2 800

D. Umożliwia wykorzystanie magistrali o szerokości 128 bitów do transferu danych między pamięcią RAM a kontrolerem pamięci

Nieprawidłowe odpowiedzi wynikają z różnych nieporozumień dotyczących specyfikacji i funkcji chipsetów płyty głównej. W pierwszej kolejności ważne jest zrozumienie roli dual channel w kontekście pamięci RAM. Technologia ta polega na jednoczesnym użyciu dwóch kanałów pamięci co pozwala na podwojenie szerokości magistrali z 64 do 128 bitów. Tym samym błędne jest przekonanie że pozwala ona na zgodność z innymi standardami jak DDR2 800 i DDR3 800 gdyż te standardy różnią się specyfikacją techniczną napięciem i architekturą. Kolejny błąd to przypuszczenie że chipset umożliwia korzystanie z pamięci DDR3 wraz z DDR2 co jest technicznie niemożliwe z powodu różnych wymagań tych pamięci w kontekście kontrolerów i gniazd na płycie głównej. Ostatecznie mylne jest twierdzenie że chipset pozwala na wykorzystanie typowych pamięci DDR SDRAM. Ten standard pamięci jest znacznie starszy i niekompatybilny z nowoczesnymi chipsetami które obsługują DDR2 i DDR3. Typowym błędem myślowym jest tu ogólne założenie że nowsze płyty główne są w stanie obsłużyć wszystkie starsze standardy co jest często fizycznie niemożliwe bez dedykowanych kontrolerów pamięci. Edukacja w zakresie specyfikacji technicznych i ich zgodności jest kluczowa dla zrozumienia funkcjonowania nowoczesnych systemów komputerowych.

Pytanie 21

Według specyfikacji JEDEC standardowe napięcie zasilania modułów RAM DDR3L o niskim napięciu wynosi

A. 1,35 V

B. 1,65 V

C. 1,20 V

D. 1,50 V

Moduły RAM DDR3L są stworzone zgodnie z wytycznymi JEDEC, które sugerują, że napięcie powinno wynosić 1,35 V. To znacznie mniej niż w tradycyjnych modułach DDR3, które potrzebują 1,5 V. Zmniejszenie napięcia do 1,35 V w DDR3L pomaga oszczędzać energię i zmniejszać ciepło, co jest mega ważne zwłaszcza w laptopach i smartfonach, gdzie zarządzanie energią to kluczowy temat. Spotykamy DDR3L w nowoczesnych laptopach, które przy tym korzystają z tej architektury pamięci, żeby zwiększyć wydajność, a przy tym mniej ciągnąć z prądu. W praktyce, DDR3L przydaje się wszędzie tam, gdzie potrzeba dużej mocy przy małym zużyciu energii, co wpisuje się w trend na bardziej eko technologie. Dodatkowo DDR3L pozwala na dłuższe działanie na baterii w urządzeniach mobilnych i poprawia ogólną wydajność systemu.

Pytanie 22

Zaprezentowany komunikat jest rezultatem wykonania następującego polecenia

C:\Windows NT_SERVICE\TrustedInstaller:(F)
           NT_SERVICE\TrustedInstaller:(CI)(IO)(F)
           ZARZĄDZANIE NT\SYSTEM:(M)
           ZARZĄDZANIE NT\SYSTEM:(OI)(CI)(IO)(F)
           BUILTIN\Administratorzy:(M)
           BUILTIN\Administratorzy:(OI)(CI)(IO)(F)
           BUILTIN\Użytkownicy:(RX)
           BUILTIN\Użytkownicy:(OI)(CI)(IO)(GR,GE)
           TWÓRCA-WŁAŚCICIEL:(OI)(CI)(IO)(F)

A. attrib C:\Windows

B. icacls C:\Windows

C. subst C:\Windows

D. path C:\Windows

Polecenie path jest używane do wyświetlania lub ustawiania ścieżki dostępu do programów wykonywalnych. Nie zarządza ono uprawnieniami do plików lub katalogów, a jedynie określa, gdzie system Windows będzie poszukiwał plików wykonywalnych. Natomiast polecenie attrib zmienia atrybuty plików lub katalogów, takie jak ukryty czy tylko do odczytu, ale nie zarządza uprawnieniami dostępu, które są widoczne na liście ACL. Subst to polecenie, które tworzy aliasy dla ścieżek katalogów, przypisując im literę dysku. Umożliwia to uproszczenie dostępu do często używanych katalogów poprzez skrócenie ścieżki, co również nie ma związku z zarządzaniem uprawnieniami do katalogów. Typowe błędy to mylenie pojęć związanych z zarządzaniem uprawnieniami z innymi funkcjonalnościami związanymi z plikami i katalogami. Zarządzanie uprawnieniami jest kluczową funkcją w systemach operacyjnych, która wymaga użycia narzędzi takich jak icacls, które umożliwiają modyfikowanie i przeglądanie list kontroli dostępu, co jest istotne dla bezpieczeństwa i ochrony danych w systemie.

Pytanie 23

Liczba 100110011 zapisana w systemie ósemkowym wynosi

A. 463

B. 333

C. 346

D. 383

Liczba 100110011 w systemie binarnym można przekształcić na system ósemkowy, grupując bity w trójki, począwszy od prawej strony. Grupa 100 to 4 w systemie ósemkowym, 110 to 6, a ostatnia grupa 011 to 3. Łącząc te wartości, otrzymujemy 463 jako wynik konwersji. Praktyczne zastosowanie tego procesu jest szczególnie istotne w informatyce, gdzie konwersja między systemami liczbowymi jest często wykorzystywana w programowaniu i inżynierii oprogramowania. Warto zwrócić uwagę na standardy konwersji, takie jak IEEE 754 dla liczb zmiennoprzecinkowych, które często wymagają takich przekształceń. Dzięki znajomości konwersji między systemami liczbowymi można lepiej zrozumieć, jak komputery przechowują i przetwarzają dane w różnorodnych formatach.

Pytanie 24

Jakie narzędzie służy do obserwacji zdarzeń w systemie Windows?

A. dfrg.msc

B. tsmmc.msc

C. eventvwr.msc

D. gpedit.msc

Odpowiedzi tsmmc.msc, gpedit.msc oraz dfrg.msc są błędne z kilku powodów. Tsmmc.msc odnosi się do narzędzia Microsoft Terminal Services Manager, które jest używane do zarządzania sesjami zdalnymi i nie ma związku z monitorowaniem zdarzeń. Gpedit.msc to edytor zasad grupy, który pozwala na zarządzanie politykami zabezpieczeń w systemie Windows, ale nie oferuje funkcji monitorowania zdarzeń. Dfrg.msc to narzędzie do defragmentacji dysków, które również nie ma związku z rejestrowaniem czy analizowaniem zdarzeń systemowych. Użytkownicy często mylą te narzędzia ze względu na ich techniczne nazewnictwo, co prowadzi do nieporozumień w kontekście ich zastosowania. Kluczowe jest, aby zrozumieć, które narzędzia odpowiadają za konkretne funkcje w systemie operacyjnym, co jest niezbędne w kontekście efektywnego zarządzania i zabezpieczania środowiska IT. Wiedza o tym, jakie narzędzia służą do monitorowania, a jakie do zarządzania lub konfiguracji, jest fundamentalna dla administratorów systemów, a jej brak może skutkować poważnymi lukami w bezpieczeństwie lub nieefektywnym zarządzaniem zasobami.

Pytanie 25

Przesyłanie danych przez router, które wiąże się ze zmianą adresów IP źródłowych lub docelowych, określa się skrótem

A. NAT

B. IIS

C. IANA

D. FTP

NAT, czyli Network Address Translation, to taka fajna technologia, która działa w routerach. Dzięki niej możemy zmieniać adresy IP w pakietach danych, co pozwala na przesyłanie ruchu sieciowego między różnymi sieciami. W sumie NAT jest naprawdę ważny dla internetu, zwłaszcza jeśli chodzi o ochronę prywatności i zarządzanie adresami IP. Weźmy na przykład sytuację, w której kilka urządzeń w domu korzysta z jednego publicznego adresu IP. To pozwala zaoszczędzić adresy IPv4. Działa to tak, że NAT tłumaczy adresy lokalne na publiczny, kiedy wysyłamy dane na zewnątrz, a potem robi odwrotnie, gdy przyjmuje dane z internetu. Są różne typy NAT, jak statyczny, który przypisuje jeden publiczny adres do jednego prywatnego, oraz dynamiczny, który korzysta z puli dostępnych adresów. Dzięki temu zarządzanie ruchem staje się łatwiejsze, a sieć jest bardziej bezpieczna, co zmniejsza ryzyko ataków z zewnątrz. Dlatego NAT jest naprawdę ważnym narzędziem w nowoczesnych sieciach komputerowych.

Pytanie 26

Jakiego rodzaju złącze powinna mieć płyta główna, aby użytkownik był w stanie zainstalować kartę graficzną przedstawioną na rysunku?

A. PCIe x1

B. AGP

C. PCIe x16

D. PCI

PCIe x16 to standardowy interfejs dla nowoczesnych kart graficznych używany w większości współczesnych komputerów. PCIe (Peripheral Component Interconnect Express) oferuje wysoką przepustowość, co jest kluczowe dla wymagających aplikacji graficznych i gier komputerowych. Złącze PCIe x16 zapewnia wystarczającą liczbę linii danych, co pozwala na szybkie przesyłanie dużych ilości danych między kartą graficzną a resztą systemu. Dzięki temu możliwe jest renderowanie skomplikowanych grafik 3D oraz obsługa rozdzielczości 4K i wyższych. Ponadto, PCIe jest standardem modułowym i skalowalnym, co oznacza, że jest zgodne z przyszłymi wersjami tego interfejsu, umożliwiając łatwą modernizację sprzętu. Praktycznym przykładem zastosowania PCIe x16 jest możliwość instalacji wydajnych kart graficznych, które wspierają zaawansowane technologie jak ray tracing, co umożliwia realistyczne odwzorowanie efektów świetlnych w grach. Dobre praktyki branżowe zalecają wykorzystanie złącza PCIe x16 w stacjach roboczych dla grafików, gdzie wymagana jest wysoka moc obliczeniowa i niezawodność sprzętowa. To złącze jest także wstecznie kompatybilne z wcześniejszymi wersjami PCIe, co zwiększa jego uniwersalność i ułatwia integrację z istniejącymi systemami.

Pytanie 27

Rozmiar plamki na monitorze LCD wynosi

A. wielkości obszaru, na którym można pokazać jedną składową koloru RGB

B. wielkości pojedynczego piksela wyświetlanego na ekranie

C. wielkości obszaru, na którym wyświetlane jest 1024 piksele

D. odległości między początkiem jednego piksela a początkiem kolejnego

Wielkość plamki monitora LCD, określona jako odległość od początku jednego do początku następnego piksela, jest kluczowym parametrem w technologii wyświetlania. Plamka jest podstawową jednostką obrazu tworzonego na ekranie i jej rozmiar ma bezpośredni wpływ na rozdzielczość i jakość wyświetlanego obrazu. W praktyce oznacza to, że im mniejsza plamka, tym więcej pikseli można umieścić na danym obszarze ekranu, co przekłada się na wyższą gęstość pikseli i lepszą jakość obrazu. Na przykład, w monitorach o wysokiej rozdzielczości, jak 4K, plamki są znacznie mniejsze w porównaniu do monitorów o niższej rozdzielczości, co umożliwia wyświetlanie bardziej szczegółowych obrazów. Standardy takie jak sRGB oraz Adobe RGB definiują przestrzenie kolorów, które są również ściśle związane z tym, jak plamki i piksele oddziałują, wpływając na odwzorowanie kolorów. Wiedza na temat wielkości plamki jest niezbędna nie tylko dla projektantów graficznych, ale także dla inżynierów zajmujących się konstrukcją i kalibracją monitorów, aby zapewnić optymalne odwzorowanie kolorów oraz wyrazistość obrazu.

Pytanie 28

Jakie narzędzie w systemie Windows umożliwia kontrolę prób logowania do systemu?

A. programów

B. zabezpieczeń

C. systemu

D. instalacji

Dziennik zabezpieczeń w systemie Windows to kluczowe narzędzie odpowiedzialne za monitorowanie i rejestrowanie prób logowania oraz innych istotnych zdarzeń związanych z bezpieczeństwem. Odpowiedź "zabezpieczeń" (#3) jest prawidłowa, ponieważ dziennik ten zbiera informacje o wszystkich próbach logowania, zarówno udanych, jak i nieudanych, co jest niezbędne dla administratorów systemów w celu analizy potencjalnych incydentów bezpieczeństwa. Użycie dziennika zabezpieczeń pozwala na śledzenie aktywności użytkowników oraz identyfikację nieautoryzowanych prób dostępu. Przykładowo, administrator może wykorzystać informacje z dziennika zabezpieczeń do audytu działań użytkowników oraz do przeprowadzania analiz ryzyka, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania bezpieczeństwem informacji (np. ISO 27001). Dziennik ten jest również użyteczny w kontekście spełniania wymogów regulacyjnych, takich jak RODO, gdzie monitorowanie dostępu do danych osobowych jest kluczowym elementem zgodności. Regularna analiza dziennika zabezpieczeń jest istotna dla utrzymania wysokiego poziomu bezpieczeństwa w organizacji.

Pytanie 29

Jakie procesory można wykorzystać w zestawie komputerowym z płytą główną wyposażoną w gniazdo procesora typu Socket AM3?

A. Core i7

B. Itanium

C. Pentium D

D. Phenom II

W przypadku wyboru procesora Core i7, należy zauważyć, że jest to jednostka stworzona przez firmę Intel, która korzysta z zupełnie innego gniazda, takiego jak LGA 1156 czy LGA 2011 w zależności od konkretnej generacji. Procesory Intel z rodziny Core mają komplementarne architektury i funkcjonalności, które nie są kompatybilne z gniazdem Socket AM3, co czyni je niewłaściwym wyborem. Itanium, z kolei, to architektura opracowana przez Intela dla serwerów i aplikacji wymagających dużej mocy obliczeniowej, która również nie jest zgodna z Socket AM3, ponieważ jest przeznaczona do zupełnie innych zastosowań oraz wymaga specjalnych płyt głównych. Wybór Pentium D jest również nietrafiony; jest to procesor już przestarzały, który bazuje na starszej architekturze, a co ważniejsze, nie jest zgodny z gniazdem AM3. Takie błędne podejścia, jak mylenie architektur oraz standardów gniazd, są typowymi pułapkami, w które wpadają osoby mniej zaznajomione z budową komputerów. Zrozumienie, że nie każde gniazdo obsługuje wszystkie procesory, jest kluczowe przy budowie własnych systemów komputerowych. W kontekście standardów branżowych, stosowanie komponentów, które są zgodne ze sobą, jest podstawową zasadą zapewniającą sprawność i długowieczność całego zestawu.

Pytanie 30

Aby telefon VoIP działał poprawnie, należy skonfigurować adres

A. centrali ISDN

B. MAR/MAV

C. rozgłoszeniowy.

D. IP

Rozważając inne dostępne odpowiedzi, można zauważyć, że rozgłoszeniowy adres nie jest kluczowy dla działania telefonu VoIP. Chociaż rozgłoszenia mogą być użyteczne w niektórych typach komunikacji sieciowej, VoIP bazuje na indywidualnym adresowaniu pakietów danych, co oznacza, że przesyłane informacje są kierowane bezpośrednio do konkretnego urządzenia, a nie są rozgłaszane do wszystkich urządzeń w sieci. Centrala ISDN (Integrated Services Digital Network) jest rozwiązaniem przestarzałym dla nowoczesnych systemów telekomunikacyjnych, które nie wykorzystują technologii internetowej, co czyni ją niewłaściwym wyborem dla VoIP, który opiera się na technologii IP. MAR (Media Access Register) i MAV (Media Access Voice) to terminy, które nie są powszechnie stosowane w kontekście VoIP i nie mają wpływu na jego działanie. W rzeczywistości, błędne zrozumienie technologii VoIP może prowadzić do mylnych wniosków o konieczności używania rozwiązań, które nie są zgodne z aktualnymi standardami branżowymi. Kluczowe jest zrozumienie, że współczesne systemy telefoniczne oparte na technologii VoIP w pełni wykorzystują infrastrukturę internetową, co wymaga prawidłowego skonfigurowania adresów IP, aby zapewnić optymalną jakość i niezawodność połączeń.

Pytanie 31

W systemie Linux komenda usermod -s umożliwia dla danego użytkownika

A. zablokowanie jego konta

B. przypisanie go do innej grupy

C. zmianę jego katalogu domowego

D. zmianę jego powłoki systemowej

Polecenie usermod -s w systemie Linux służy do zmiany powłoki systemowej użytkownika. Powłoka systemowa to interfejs, który umożliwia komunikację między użytkownikiem a systemem operacyjnym. Domyślnie użytkownicy mogą korzystać z różnych powłok, takich jak bash, zsh czy sh. Zmiana powłoki może być istotna w kontekście dostępu do specyficznych funkcji lub programów, które są dostępne tylko w danej powłoce. Na przykład, jeśli użytkownik korzysta z zaawansowanych skryptów bash, zmiana powłoki na bash może ułatwić pracę. W praktyce, aby zmienić powłokę, administrator może wykorzystać polecenie: usermod -s /bin/bash nazwa_użytkownika, co przypisuje powłokę bash do określonego użytkownika. Kluczowe jest, aby administratorzy byli świadomi, jak różne powłoki wpływają na środowisko użytkownika, a także jakie są ich funkcjonalności i ograniczenia. Dobre praktyki sugerują, aby użytkownicy mieli przypisaną odpowiednią powłokę zgodnie z ich potrzebami oraz zadaniami, które wykonują.

Pytanie 32

W systemie Windows odpowiednikiem macierzy RAID1 jest wolumin

A. dublowany

B. rozłożony

C. łączony

D. prosty

Wybór niepoprawnej odpowiedzi wskazuje na niepełne zrozumienie różnic między różnymi typami woluminów w systemie Windows i technologią RAID. Wolumin rozłożony, na przykład, jest rozwiązaniem, które dzieli dane pomiędzy kilka dysków, co zwiększa wydajność, ale nie zapewnia redundancji. Oznacza to, że w przypadku awarii jednego z dysków wszystkie dane mogą zostać utracone, co jest poważnym ryzykiem w wielu zastosowaniach biznesowych. Z kolei wolumin łączony łączy przestrzeń dyskową z kilku dysków, ale również nie tworzy kopii zapasowej danych, co skutkuje brakiem bezpieczeństwa. Wolumin prosty natomiast nie korzysta z żadnej formy redundancji i przechowuje dane tylko na jednym dysku. Powszechny błąd polega na myleniu wydajności z niezawodnością, co może prowadzić do decyzji, które narażają dane na straty. W kontekście zabezpieczania danych, najlepsze praktyki wskazują, że wykorzystanie dublowania danych, takich jak w przypadku RAID1, jest kluczowe dla ochrony przed awariami sprzętowymi i zapewnienia ciągłości działania systemów informatycznych. Bez tego rodzaju zabezpieczeń, organizacje narażają się na duże straty finansowe i reputacyjne, co czyni zrozumienie tych koncepcji niezwykle istotnym w dzisiejszym świecie IT.

Pytanie 33

Użycie skrętki kategorii 6 (CAT 6) o długości 20 metrów w sieci LAN wskazuje na jej maksymalną przepustowość wynoszącą

A. 100 Mb/s

B. 10 Gb/s

C. 10 Mb/s

D. 100 Gb/s

Wybór niepoprawnych odpowiedzi jest często wynikiem nieporozumień dotyczących parametrów technicznych skrętek sieciowych. Odpowiedź wskazująca na przepustowość 10 Mb/s jest znacząco zaniżona i nie odpowiada rzeczywistym możliwościom skrętek kategorii 6, które w obecnej chwili są uznawane za standard w nowoczesnych instalacjach LAN. Skrętka CAT 6 jest przeznaczona do pracy w szybkościach znacznie wyższych, co czyni 10 Mb/s przestarzałym standardem, stosowanym głównie w bardzo starych infrastrukturach. Również wybór 100 Mb/s to zaledwie część możliwości CAT 6. Choć taka prędkość jest osiągalna, nie wykorzystuje ona potencjału, który oferuje ten typ kabla. Odpowiedzi wskazujące na 100 Gb/s odnoszą się do bardziej zaawansowanych kategorii kabli, takich jak CAT 6A czy CAT 7, które są przeznaczone do zastosowań w środowiskach wymagających ekstremalnych prędkości oraz większych dystansów. Warto zauważyć, że skrętki CAT 6, przy poprawnej instalacji i odpowiednich warunkach, mogą osiągnąć maksymalną prędkość 10 Gb/s, jednak do długości 55 metrów. Wiedza o specyfikacjach kabli i ich odpowiednim zastosowaniu jest kluczowa w kontekście planowania każdej nowoczesnej sieci, aby uniknąć takich nieporozumień, które mogą prowadzić do obniżenia wydajności systemu sieciowego.

Pytanie 34

ping 192.168.11.3 Jaką komendę należy wpisać w miejsce kropek, aby w systemie Linux wydłużyć domyślny odstęp czasowy między pakietami podczas używania polecenia ping?

A. -i 3

B. -c 9

C. -s 75

D. -a 81

Wybór parametrów -c 9, -a 81 oraz -s 75 nie jest adekwatny do zadania, które dotyczy zwiększenia odstępu czasowego między transmisjami pakietów w poleceniu ping. Parametr -c 9 jest używany do określenia liczby wysyłanych pakietów, co oznacza, że po 9 odpowiedziach ping zatrzyma się. Nie wpływa to na odstęp czasowy, a jedynie na ogólną liczbę wysyłanych zapytań, co może być mylące, gdy celem jest dostosowanie interwału. Z kolei parametr -a 81 nie istnieje w dokumentacji polecenia ping; może on sugerować zamiar użycia opcji, która nie jest związana z przesyłaniem pakietów, co pokazuje nieznajomość podstawowych opcji tego narzędzia. Parametr -s 75 określa rozmiar wysyłanego pakietu i również nie ma związku z odstępem czasowym. Istotnym błędem myślowym jest mylenie parametrów dotyczących liczby, rozmiaru i interwałów pakietów w kontekście ich funkcji. Zrozumienie różnicy między tymi parametrami jest kluczowe w prawidłowym korzystaniu z polecenia ping, a niewłaściwe przypisanie funkcji do opcji może prowadzić do nieefektywnego testowania i analizy połączeń sieciowych.

Pytanie 35

Adres IP 192.168.2.0/24 podzielono na cztery różne podsieci. Jaką maskę mają te nowe podsieci?

A. 255.255.255.192

B. 255.255.255.224

C. 255.255.255.240

D. 255.255.255.128

W przypadku podziału sieci adresowej 192.168.2.0/24 na cztery podsieci, wybór maski 255.255.255.128 jest niewłaściwy, ponieważ ta maska (/25) pozwala na utworzenie jedynie dwóch podsieci z 126 hostami w każdej. Również wybór maski 255.255.255.224 (/27) nie jest odpowiedni, jako że prowadzi do podziału na osiem podsieci, co jest zbyt dużą fragmentacją w tym kontekście. W kontekście adresacji IP, ważne jest zrozumienie, że każda maska sieciowa określa, ile bitów jest przeznaczonych na identyfikator sieci, a ile na identyfikację hostów. W przypadku niepoprawnych wyborów, typowym błędem jest nieprawidłowe zrozumienie zasady podziału sieci oraz konsekwencji związanych z ilością możliwych adresów w danej podsieci. Ponadto, niektórzy mogą mylić liczbę podsieci z liczbą hostów, co prowadzi do nieefektywnego wykorzystania dostępnej przestrzeni adresowej. Zrozumienie zasad adresacji IP oraz zamiarów związanych z segmentacją sieci jest kluczowe dla efektywnego projektowania i zarządzania siecią, a także dla zapewnienia jej bezpieczeństwa i wydajności. Warto zaznaczyć, że stosowanie niewłaściwych masek może prowadzić do problemów z komunikacją między hostami oraz trudności w zarządzaniu ruchem sieciowym.

Pytanie 36

Informacje, które zostały pokazane na wydruku, uzyskano w wyniku wykonania

A. ipconfig /all

B. traceroute -src

C. route change

D. netstat -r

Polecenie netstat -r jest używane do wyświetlania tabeli routingu dla systemu operacyjnego. Jest to kluczowe narzędzie w diagnostyce sieciowej, które pozwala administratorom zrozumieć, jak pakiety są kierowane przez różne interfejsy sieciowe. Wyjście z tego polecenia przedstawia zarówno tabele routingu IPv4, jak i IPv6, co jest widoczne na załączonym wydruku. Dzięki netstat -r można szybko zidentyfikować aktywne trasy sieciowe, co jest niezbędne przy rozwiązywaniu problemów z połączeniami i optymalizacji sieci. W kontekście dobrych praktyk branżowych, znajomość i umiejętność interpretacji tabel routingu jest podstawą efektywnego zarządzania siecią. W praktyce można wykorzystać to narzędzie do monitorowania konfiguracji sieci, audytów bezpieczeństwa oraz podczas zmian infrastruktury sieciowej. Warto również pamiętać, że netstat jest częścią standardowego zestawu narzędzi w większości systemów operacyjnych, co czyni je powszechnie dostępnym i uniwersalnym w użyciu rozwiązaniem w różnych środowiskach.

Pytanie 37

Jakie polecenie powinno się wykorzystać do zainstalowania pakietów Pythona w systemie Ubuntu z oficjalnego repozytorium?

A. pacman -S install python3.6

B. apt-get install python3.6

C. zypper install python3.6

D. yum install python3.6

Odpowiedź 'apt-get install python3.6' jest poprawna, ponieważ 'apt-get' to narzędzie do zarządzania pakietami w systemach opartych na Debianie, takich jak Ubuntu. Użycie tego polecenia pozwala na instalację pakietów z oficjalnych repozytoriów, co jest zalecanym i bezpiecznym sposobem na dodawanie oprogramowania. 'apt-get' automatycznie rozwiązuje zależności między pakietami, co jest kluczowe dla prawidłowego działania aplikacji. Na przykład, aby zainstalować Python 3.6, wystarczy wpisać 'sudo apt-get install python3.6' w terminalu, co rozpocznie proces pobierania oraz instalacji Pythona. Dobrą praktyką jest również regularne aktualizowanie listy dostępnych pakietów za pomocą 'sudo apt-get update', aby mieć pewność, że instalowane oprogramowanie jest najnowsze i zawiera wszystkie poprawki bezpieczeństwa. Używając 'apt-get', można również zainstalować inne pakiety, takie jak biblioteki do obsługi Pythona, co znacząco zwiększa możliwości programistyczne.

Pytanie 38

Który z protokołów umożliwia szyfrowanie połączenia?

A. SSH

B. DNS

C. DHCP

D. TELNET

SSH, czyli Secure Shell, jest protokołem służącym do bezpiecznej komunikacji w sieciach komputerowych. Jego głównym celem jest zapewnienie szyfrowania danych przesyłanych pomiędzy urządzeniami, co chroni przed podsłuchiwaniem i innymi formami ataków. SSH jest szeroko stosowany do zdalnego logowania się na serwery oraz do zarządzania systemami operacyjnymi, w szczególności w kontekście administracji serwerami Linux i Unix. Dzięki zastosowaniu silnych algorytmów szyfrujących, takich jak AES (Advanced Encryption Standard), SSH zapewnia poufność i integralność przesyłanych informacji. Przykładem zastosowania SSH może być zdalne zarządzanie serwerem, gdzie administrator używa komendy 'ssh username@hostname' w celu nawiązania bezpiecznego połączenia. Warto również zaznaczyć, że standardy takie jak RFC 4251 definiują architekturę SSH i zasady jego działania, co czyni go uznawanym standardem w branży IT.

Pytanie 39

Ustawa z dnia 14 grudnia 2012 roku dotycząca odpadów zobowiązuje

A. poddanie odpadów przede wszystkim odzyskowi

B. neutralizację odpadów w sposób dowolny w możliwie najkrótszym czasie

C. spalanie odpadów w jak najwyższej temperaturze

D. przechowywanie odpadów maksymalnie przez rok

Ustawa z dnia 14 grudnia 2012 roku o odpadach kładzie szczególny nacisk na hierarchię postępowania z odpadami, w której odzysk zajmuje priorytetową pozycję. To oznacza, że odpady powinny być poddawane odzyskowi, co może obejmować recykling, kompostowanie czy inne formy ponownego wykorzystania materiałów. Praktyczne zastosowanie tej zasady można zaobserwować w programach segregacji odpadów, które wdrażane są w wielu gminach i przedsiębiorstwach. Odpowiednie wdrożenie procedur odzysku nie tylko przyczynia się do ograniczenia ilości odpadów kierowanych na składowisko, ale także sprzyja zrównoważonemu rozwojowi i oszczędności surowców naturalnych. Na przykład, w przypadku odpadów papierowych, ich recykling pozwala na zmniejszenie zużycia drzew oraz energii potrzebnej do produkcji nowego papieru. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, kluczowe jest podejście oparte na zasadzie „zero waste”, które promuje maksymalne wykorzystanie zasobów i minimalizowanie ich odpadów, co jest zgodne z dyrektywami Unii Europejskiej w zakresie gospodarki odpadami.

Pytanie 40

Jaką partycją w systemie Linux jest magazyn tymczasowych danych, gdy pamięć RAM jest niedostępna?

A. tmp

B. var

C. swap

D. sys

Wybór odpowiedzi nieprawidłowych może prowadzić do licznych nieporozumień dotyczących zarządzania pamięcią w systemie Linux. Partycja 'var' jest miejscem przechowywania plików danych zmiennych, takich jak logi systemowe czy tymczasowe pliki aplikacji. Nie ma ona jednak funkcji związanej z pamięcią wirtualną ani z zarządzaniem pamięcią, a jej głównym celem jest umożliwienie aplikacjom przechowywanie danych, które mogą się zmieniać w trakcie pracy systemu. Podobnie, 'sys' to interfejs systemowy, który dostarcza informacji o stanie systemu i umożliwia interakcję z jądrem systemu Linux, lecz nie ma związku z zarządzaniem pamięcią. Odpowiedź 'tmp' odnosi się do katalogu, w którym przechowywane są tymczasowe pliki, ale nie jest to partycja ani obszar pamięci, który służyłby jako pamięć wirtualna. Wiele osób myli funkcje tych katalogów i partycji, co prowadzi do przekonania, że mogą one zastąpić swap. Kluczowym błędem jest zrozumienie, że swap jest dedykowaną przestrzenią na dysku, która jest wykorzystywana wyłącznie w celu zarządzania pamięcią RAM, a inne partycje czy katalogi mają zupełnie inne przeznaczenia i funkcje w architekturze systemu operacyjnego. Właściwe zrozumienie tych zależności jest kluczowe dla efektywnego zarządzania zasobami w systemie Linux.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej