Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik weterynarii
Kwalifikacja: ROL.11 - Prowadzenie chowu i inseminacji zwierząt
Data rozpoczęcia: 22 maja 2025 20:39
Data zakończenia: 22 maja 2025 20:44

Egzamin zdany!

Wynik: 36/40 punktów (90,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Aby przygotować do sprzedaży buhaja w wieku osiemnastu miesięcy, należy go prowadzić na

A. drążku przymocowanym do kółka nosowego.

B. linii przymocowanej do kantara.

C. drążku przymocowanym do rogów.

D. linii przymocowanej do rogów.

Prowadzenie buhaja przy użyciu liny przymocowanej do kantara, chociaż wydaje się być logicznym rozwiązaniem, nie zapewnia wystarczającej kontroli nad zwierzęciem, zwłaszcza w przypadku młodych i silnych osobników. Kantar, jako element prowadzący, ma swoje ograniczenia, ponieważ w sytuacjach stresowych buhaj może zareagować agresywnie, co stwarza ryzyko zarówno dla bezpieczeństwa zwierzęcia, jak i osoby prowadzącej. Użycie drążka przymocowanego do rogów również jest niewłaściwe; nie tylko zwiększa ryzyko urazów, ale także może prowadzić do nieprzyjemnych doświadczeń dla zwierzęcia, co w rezultacie wpływa na jego zachowanie i dobrostan. Tego typu podejścia mogą wynikać z błędnych założeń dotyczących bezpieczeństwa i kontroli nad zwierzęciem, co jest częstym błędem w praktykach hodowlanych. Warto również zauważyć, że prowadzenie zwierząt przy użyciu drążków przymocowanych do rogów nie jest zgodne z zaleceniami dotyczącymi dobrostanu zwierząt, które podkreślają znaczenie minimalizowania stresu i unikania stosowania metod, które mogą prowadzić do bólu lub dyskomfortu. Wprowadzenie właściwych praktyk, takich jak korzystanie z drążków z kółkiem nosowym, jest kluczowe dla zapewnienia zarówno efektywności prowadzenia zwierząt, jak i ich dobrostanu psychicznego oraz fizycznego.

Pytanie 2

Gdzie znajduje się żwacz?

A. w rejonie lędźwiowym jamy brzusznej

B. w całej prawej stronie jamy brzusznej

C. w całej lewej stronie jamy brzusznej

D. w centralnej części jamy brzusznej tuż za przeponą

Żwacz, znany również jako mięsień żwaczowy, znajduje się w całej lewej połowie jamy brzusznej. Jest to istotny element w anatomii układu pokarmowego, szczególnie u zwierząt przeżuwających. Jego główną funkcją jest wspomaganie procesu żucia, co ma znaczenie w kontekście trawienia oraz przyswajania składników odżywczych. Dzięki swojej lokalizacji, żwacz odgrywa kluczową rolę w mechanice żucia, umożliwiając efektywne rozdrabnianie pokarmu. W praktyce weterynaryjnej zrozumienie anatomii żwacza jest nieodzowne, zwłaszcza przy diagnozowaniu schorzeń związanych z układem pokarmowym. Na przykład, problemy z żwaczem mogą prowadzić do trudności w przeżuwaniu, co z kolei wpływa na ogólny stan zdrowia zwierzęcia. Wiedza na temat lokalizacji i funkcji żwacza jest ważna również w kontekście chirurgii weterynaryjnej, gdzie precyzyjna znajomość anatomii jamy brzusznej jest kluczowa podczas zabiegów operacyjnych i diagnostycznych.

Pytanie 3

Sprzedaż zwierząt powinna być rozważona w sytuacji, gdy bilans pasz jest

A. ujemny

B. zrównoważony

C. zerowy

D. dodatni

Bilans pasz zrównoważony nie jest sytuacją, w której sprzedaż zwierząt byłaby uzasadniona. W takim przypadku ilość paszy jest dostosowana do potrzeb zwierząt, co oznacza, że nie ma konieczności podejmowania drastycznych decyzji, jak sprzedaż. Typowym błędem myślowym jest zakładanie, że zrównoważony bilans pasz oznacza, że stado nie potrzebuje żadnych zmian, co może prowadzić do stagnacji w zarządzaniu. Powinno się raczej dążyć do optymalizacji produkcji, co w dłuższej perspektywie może przynieść korzyści. Bilans zerowy, z drugiej strony, sugerowałby, że posiadane zasoby są dokładnie równe potrzebom, co nie uwzględnia zmienności w zapotrzebowaniu na pasze w różnych okresach, takich jak sezon laktacji czy wzrost młodych zwierząt. Dążenie do bilansu dodatniego nie oznacza również, że można zignorować konieczność dostosowania liczby zwierząt w stadzie do dostępnych zasobów. Zbyt duża liczba zwierząt w stosunku do dostępnej paszy prowadzi do niedożywienia, co z kolei skutkuje obniżeniem wydajności i zdrowia zwierząt. Optymalne zarządzanie stadem powinno opierać się na regularnej analizie bilansu pasz oraz elastyczności w podejmowaniu decyzji, co nie może być oparte na niewłaściwych założeniach dotyczących bilansu.

Pytanie 4

Wiosenne dokarmianie pszczół polega na dostarczaniu im

A. cukru

B. pyłku

C. wosku

D. nektaru

Dokarmianie pszczół wiosną polega na podawaniu im cukru, ponieważ w tym okresie, gdy temperatura zaczyna rosnąć, pszczoły budzą się z zimowego snu i potrzebują energii do wznowienia aktywności. Cukier, najczęściej w postaci syropu cukrowego, jest łatwo przyswajalny i szybko dostarcza pszczołom niezbędnych węglowodanów. W praktyce, zaleca się przygotowanie syropu w proporcji 1:1 (jedna część wody do jednej części cukru) lub 2:1, zależnie od temperatury otoczenia. Podawanie takiego syropu wspomaga rozwój rodzin pszczelich, co jest kluczowe dla produkcji miodu i zapylania. Warto również wspomnieć, że wczesne dokarmianie pszczół przyczynia się do wzmocnienia kolonii, co pozwala na lepsze przetrwanie sezonu i zwiększenie wydajności produkcji. Ważne jest, aby monitorować stan pszczół i dostosowywać ilość pokarmu w zależności od ich potrzeb oraz warunków atmosferycznych, co jest zgodne z dobrymi praktykami pszczelarskimi.

Pytanie 5

Najlepszym pożywieniem dla cieląt w pierwszej dobie ich życia jest

A. pójło

B. siara

C. mleko

D. siano

Siara, czyli pierwsze mleko wytwarzane przez krowę po porodzie, jest najważniejszym pokarmem dla cieląt w pierwszej dobie życia. Zawiera niezbędne przeciwciała, które są kluczowe dla pasywnej immunizacji cieląt, chroniąc je przed chorobami w pierwszych tygodniach życia. Ponadto, siara ma wysoką zawartość białka, tłuszczu oraz witamin, co wspiera rozwój młodych zwierząt. Idealnie jest, gdy cielęta otrzymują siarę w ciągu pierwszych kilku godzin po narodzinach, ponieważ ich zdolność do wchłaniania przeciwciał maleje z upływem czasu. Praktyka podawania siary powinna być zgodna z zaleceniami weterynaryjnymi oraz dobrymi praktykami hodowlanymi, aby zapewnić zdrowy rozwój cieląt. Warto również pamiętać o odpowiednich warunkach przechowywania siary, aby zachować jej właściwości odżywcze i immunologiczne.

Pytanie 6

Aby usunąć z wieprzowiny nieprzyjemny, charakterystyczny zapach, knury są poddawane

A. odrobaczaniu

B. terapii

C. oczyszczaniu

D. kastracji

Zaznaczenie "kastracji" to dobry wybór, bo to właśnie ona zmniejsza poziom hormonów płciowych u knurów, a to głównie one odpowiadają za ten nieprzyjemny zapach wieprzowiny. Kastracja wpływa na to, że produkcja substancji zapachowych, takich jak androstadienon, jest mniejsza. Moim zdaniem, dobrze przeprowadzona kastracja nie tylko poprawia jakość mięsa, ale też zmienia zachowanie zwierząt, co na pewno jest korzystne w hodowli. Warto też pamiętać, że według standardów hodowlanych polecanych przez OIE, powinno się ją robić w odpowiednim wieku. To zmniejsza stres u zwierząt i ryzyko różnego rodzaju komplikacji. Naprawdę ważne jest, żeby przy tym wszystkim przestrzegać zasad humanitarnego traktowania zwierząt, bo to wpływa na ich dobrostan. Dlatego kastracja to najlepsza praktyka, gdy chodzi o poprawę jakości mięsa knurów.

Pytanie 7

Żołądek jednokomorowy jest elementem układu pokarmowego

A. konia oraz świni

B. krowy oraz owcy

C. kota oraz psa

D. królika oraz kozy

Odpowiedź dotycząca koni i świń jest prawidłowa, ponieważ oba te gatunki mają żołądek jednokomorowy, co oznacza, że ich układ pokarmowy składa się z jednej komory, w której następuje trawienie pokarmu. W przypadku koni, żołądek jest stosunkowo mały w porównaniu do reszty przewodu pokarmowego, co powoduje, że zwierzęta te wymagają częstego przyjmowania mniejszych porcji pokarmu, co jest ważne dla ich zdrowia i dobrostanu. Świnie, z kolei, również mają żołądek jednokomorowy, co czyni je bardziej elastycznymi w diecie, a ich zdolność do przetwarzania różnych rodzajów żywności sprawia, że są one często wykorzystywane w hodowli komercyjnej. Znajomość struktury układu pokarmowego i jego funkcji jest kluczowa w praktykach weterynaryjnych oraz w hodowli zwierząt, ponieważ odpowiednia dieta i zarządzanie żywieniem są istotne dla zdrowia zwierząt, ich rozwoju oraz wydajności produkcyjnej. Dobrze zbilansowane żywienie uwzględniające specyfikę gatunku to standard w hodowli, który wpływa na jakość mięsa, zdrowie i ogólną wydajność zwierząt.

Pytanie 8

Która z ras świń, znana jako świnia czteroszynkowa, wyróżnia się doskonałą jakością mięsa?

A. Puławska

B. Pietrain

C. Złotnicka biała

D. Polska biała zwisłoucha

Rasa świń Pietrain jest znana ze swojej wyjątkowej mięsności i charakteryzuje się dobrze rozwiniętymi mięśniami oraz niską zawartością tłuszczu. Świnie te mają wyraźnie widoczne mięśnie, co czyni je idealnym wyborem dla hodowców nastawionych na produkcję wieprzowiny o wysokiej jakości. Pietrain jest szczególnie ceniony w Europie, gdzie wykorzystywany jest do krzyżowania z innymi rasami, co pozwala na uzyskanie potomstwa o lepszych parametrach rzeźnych. Dzięki swoim cechom, takim jak szybki wzrost i efektywność paszowa, rasy czteroszynkowe, takie jak Pietrain, wprowadzają znaczące korzyści ekonomiczne dla hodowców. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, na przykład w hodowli intensywnej, Pietrain często stosuje się w programach selekcji genetycznej, aby zwiększyć wydajność produkcji. Ponadto, mięso pochodzące z tej rasy cieszy się dużym uznaniem na rynku ze względu na swoje walory smakowe i teksturę, co potwierdza jej popularność wśród konsumentów.

Pytanie 9

Jaką wartość ma wydajność rzeźna opasa, który przed ubojem ważył 520 kg, a masa tuszy wyniosła 364 kg?

A. 72%

B. 59%

C. 65%

D. 70%

Wydajność rzeźna opasa oblicza się, dzieląc masę tuszy przez masę przed ubojem, a następnie mnożąc przez 100, aby uzyskać wynik w procentach. W tym przypadku, masa przed ubojem wynosiła 520 kg, a masa tuszy to 364 kg. Obliczenia przedstawiają się następująco: (364 kg / 520 kg) * 100 = 70%. Wydajność rzeźna jest kluczowym wskaźnikiem w produkcji mięsa, gdyż pozwala ocenić efektywność przetwarzania zwierząt rzeźnych. W branży mięsnej, standardowa wydajność rzeźna dla bydła to zazwyczaj 55-70%, co czyni tę wartość istotną dla producentów w kontekście rentowności. Wysoka wydajność często świadczy o dobrej genetyce oraz efektywności żywienia zwierząt, co z kolei ma wpływ na końcowy zysk z produkcji. Wiedza o wydajności rzeźnej może być również pomocna w podejmowaniu decyzji o rasie bydła, strategiach hodowli oraz optymalizacji kosztów produkcji.

Pytanie 10

Przed porodem krowy ograniczają kontakty społeczne i poszukują samotności. W jakim okresie przed wycieleniem krowy częściej ryczą, spoglądają za siebie oraz często kładą się i wstają?

A. 5–6 tygodni

B. 7–8 tygodni

C. 1–2 tygodnie

D. 3–4 tygodnie

Wybór odpowiedzi 1–2 tygodnie przed porodem jest poprawny, ponieważ w tym okresie krowy często wykazują intensywne zachowania związane z nadchodzącym wycieleniem. W tym czasie zwierzęta stają się bardziej niespokojne, co objawia się częstym ryczeniem, oglądaniem się za siebie oraz częstym kładzeniem się i wstawaniem. To zachowanie jest wynikiem hormonalnych zmian, które zachodzą w organizmie krowy, a także instynktownej potrzeby znalezienia bezpiecznego i odosobnionego miejsca do porodzenia. Praktyka zarządzania stadem powinna uwzględniać te zmiany w zachowaniu, co pozwala na lepsze przygotowanie się do porodu, zmniejszając stres zarówno dla krowy, jak i dla osób zajmujących się hodowlą. Warto również zauważyć, że odpowiednie monitorowanie zachowań zwierząt i ich zdrowia w tym czasie jest kluczowe dla zapewnienia sukcesu w wycieleniu oraz minimalizacji ryzyka powikłań. Dbanie o komfort krowy w tym okresie jest zgodne z najlepszymi praktykami w hodowli bydła, które zalecają tworzenie spokojnego i przystosowanego środowiska dla zwierząt w czasie porodu.

Pytanie 11

Gdy pies saneczkuje i liże okolice odbytu, co należy zrobić?

A. przystrzyc mu sierść w okolicy odbytu

B. odpchlić go i wykąpać

C. podać mu leki przeciwwirusowe

D. opróżnić mu gruczoły okołoodbytowe

Odpowiedź polegająca na opróżnieniu gruczołów okołoodbytowych jest prawidłowa, ponieważ te gruczoły mogą gromadzić nadmiar wydzieliny, co prowadzi do dyskomfortu u psa. W sytuacji, gdy pies saneczkuje, może to oznaczać, że czuje ból lub swędzenie w okolicy odbytu, co jest często związane z zatkaniem lub stanem zapalnym gruczołów. Opróżnienie gruczołów okołoodbytowych należy przeprowadzać regularnie, szczególnie u ras predysponowanych do tego problemu, takich jak Basset Hound czy Cocker Spaniel. W przypadku zatkanych gruczołów, ich opróżnienie może przywrócić komfort zwierzęcia i zapobiec dalszym powikłaniom, takim jak infekcje czy ropnie. Warto również monitorować zachowanie psa po opróżnieniu gruczołów, aby upewnić się, że problem został rozwiązany. W praktyce, zaleca się wizyty u weterynarza w celu prawidłowego przeprowadzenia tej procedury, zwłaszcza jeśli właściciel nie ma doświadczenia w tej kwestii. Dobre praktyki weterynaryjne obejmują także edukację właścicieli na temat objawów wskazujących na problemy z gruczołami, co pozwala na szybszą interwencję.

Pytanie 12

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 13

Pepsyna to enzym trawienny, który rozkłada

A. tłuszcz

B. laktozę

C. białko

D. skrobię

Pepsyna jest kluczowym enzymem trawiennym, który odgrywa fundamentalną rolę w procesie trawienia białek. Działa w kwaśnym środowisku żołądka, gdzie przekształca białka w mniejsze peptydy poprzez hydrolizę wiązań peptydowych. Proces ten jest niezbędny, aby organizm mógł przyswoić aminokwasy, które są budulcem dla wielu ważnych związków w organizmie, takich jak hormony, enzymy czy przeciwciała. Przykładem zastosowania wiedzy dotyczącej pepsyny jest diagnozowanie i leczenie zaburzeń trawienia, które mogą wynikać z niedoboru tego enzymu. Dzięki zrozumieniu działania pepsyny, dietetycy mogą zalecać odpowiednie terapie żywieniowe lub suplementację enzymów, co wspiera zdrowe trawienie i przyswajanie składników odżywczych. Ponadto, w kontekście standardów branżowych, badania nad efektywnością enzymów trawiennych, takich jak pepsyna, są niezbędne w produkcji żywności oraz suplementów diety, co ma na celu poprawę jakości życia pacjentów z problemami trawiennymi.

Pytanie 14

Kreda pastewna, zmielone muszle ślimaków oraz skorupy jajek są dodawane do pasz dla kur w celu dostarczenia ptakom

A. lipidów

B. białek

C. węglowodanów

D. soli mineralnych

Kreda pastewna, mielone muszle ślimaków i skorupki jaj są źródłem ważnych soli mineralnych, które są niezbędne dla zdrowia kur. W szczególności dostarczają one wapnia, który jest kluczowy dla prawidłowego rozwoju skorupki jaj oraz utrzymania zdrowej struktury kości. Wapń jest również niezbędny w procesach metabolicznych, takich jak skurcze mięśni i przekazywanie impulsów nerwowych. Wprowadzenie tych składników do diety kur jest zgodne z wytycznymi żywieniowymi dla ptaków, które podkreślają znaczenie dostarczania odpowiednich minerałów dla poprawy jakości jaj i ogólnego dobrostanu ptaków. Ponadto, kreda pastewna jest powszechnie stosowana w przemyśle paszowym jako dodatek mineralny, co potwierdzają liczne badania naukowe dotyczące optymalizacji składników paszowych w celu zwiększenia ich wartości odżywczej. Takie praktyki są niezbędne w nowoczesnym drobiarstwie, aby zapewnić produkty najwyższej jakości oraz zachować zdrowie stada.

Pytanie 15

W układzie pokarmowym owcy czepiec usytuowany jest pomiędzy

A. księgami a trawieńcem

B. żwaczem a księgami

C. przełykiem a żwaczem

D. trawieńcem a dwunastnicą

Czepiec (omasum) jest jednym z czterech głównych żołądków u przeżuwaczy, takich jak owce. Znajduje się pomiędzy żwaczem (rumen) a księgami (abomasum). Jego główną funkcją jest dalsze przetwarzanie i trawienie pokarmu, który został wstępnie rozłożony w żwaczu. Czepiec działa jako filtr, który oddziela cząstki pokarmowe, umożliwiając ich dalsze trawienie w księgach, a także absorpcję wody i substancji odżywczych. W praktyce, zrozumienie położenia czepca i jego funkcji jest kluczowe w dietetyce zwierząt, ponieważ poprawne zarządzanie dietą owiec wpływa na ich zdrowie i wydajność produkcyjną. Na przykład, niewłaściwe skomponowanie diety może prowadzić do problemów trawiennych, co w konsekwencji może wpłynąć na wzrost i produkcję mleka. Dlatego też, znajomość anatomii przewodu pokarmowego jest niezbędna dla weterynarzy i hodowców, aby zapewnić optymalne warunki dla zwierząt.

Pytanie 16

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 17

Wysoka zawartość włókna surowego w pożywieniu dla tuczników skutkuje

A. większymi przyrostami masy

B. łatwiejszym trawieniem

C. spadkiem strawności

D. mniejszym zużyciem paszy

Duża zawartość włókna surowego w dawce pokarmowej dla tuczników rzeczywiście prowadzi do depresji strawności. Włókno surowe, mimo że jest ważnym składnikiem diety, w nadmiarze może ograniczać przyswajanie składników odżywczych. Włókno zmniejsza dostępność energii i białka, co jest kluczowe dla prawidłowego wzrostu tuczników. Dodatkowo, wysoka zawartość włókna surowego wpływa na czas pasażu treści pokarmowej przez przewód pokarmowy, co może prowadzić do niższej efektywności wykorzystania paszy. Przykładem może być wprowadzenie do diety tuczników dużej ilości słomy lub innych źródeł włókna, co może ograniczyć przyrosty masy ciała. Standardy żywienia zwierząt hodowlanych, takie jak normy opracowane przez naukowców z zakresu zootechniki, zalecają kontrolowanie poziomu włókna surowego, aby zapewnić optymalną strawność i efektywność produkcji. W kontekście praktycznym, hodowcy powinni dążyć do zrównoważonej diety, która zaspokaja potrzeby energetyczne i białkowe tuczników, wykorzystując odpowiednie źródła paszy.

Pytanie 18

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 19

Niedobór wapnia w diecie młodych zwierząt jest m.in. jedną z przyczyn

A. perozy

B. łomikostu

C. krzywicy

D. anemii

Krzywica jest schorzeniem spowodowanym niedoborem witaminy D, wapnia lub fosforu, które prowadzi do zaburzeń mineralizacji kości u młodych zwierząt. Wapń odgrywa kluczową rolę w procesach metabolicznych, w tym w budowie szkieletu oraz w funkcjonowaniu układu nerwowego i mięśniowego. Niedobór wapnia w diecie młodych zwierząt skutkuje osłabieniem struktury kości, ich deformacją oraz zwiększoną łamliwością. Przykładem praktycznego zastosowania tej wiedzy jest konieczność monitorowania poziomu wapnia w diecie młodych zwierząt hodowlanych, takich jak cielęta czy prosięta. Właściwe żywienie powinno być zgodne z zaleceniami zawartymi w normach żywieniowych dla poszczególnych gatunków zwierząt, co pozwala zapobiegać tym schorzeniom. Regularne badanie składu paszy oraz suplementacja wapnia są standardowymi praktykami w hodowli, które mają na celu zapewnienie zdrowego wzrostu i rozwoju zwierząt.

Pytanie 20

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 21

W żywieniu zwierząt w gospodarstwach ekologicznych niedozwolone jest używanie

A. komponentów mineralnych

B. synbiotyków

C. surowców zawierających organizmy transgeniczne

D. dodatków witaminowych

Surowce z organizmami transgenicznymi są zabronione w żywieniu zwierząt w gospodarstwach ekologicznych. To ma związek z zasadami zrównoważonego rozwoju i zdrowia publicznego. Przepisy, takie jak te z Rozporządzenia (WE) nr 834/2007, jasno mówią, że w produkcji ekologicznej nie wolno używać GMO. Dlaczego? Bo mogą one negatywnie wpływać na bioróżnorodność i naturalne procesy w ekosystemie. W praktyce oznacza to, że hodowcy muszą sięgać po naturalne pasze, co jest korzystne dla zdrowia zwierząt i jakości produktów. Dozwolone składniki to na przykład naturalne ziarna, rośliny strączkowe i pasze roślinne uprawiane zgodnie z ekologicznymi zasadami. To sprawia, że zwierzęta są mniej narażone na choroby, a ich produkty, takie jak mięso, mleko czy jaja, są bardziej wartościowe dla tych, którzy szukają zdrowej, naturalnej żywności.

Pytanie 22

Na jakie części dzieli się księga hodowlana?

A. część wstępną oraz główną

B. rejestry oraz część wstępną

C. rejestry oraz główną część

D. rozdziały oraz rejestry

Księga hodowlana to dokument, w którym rejestruje się informacje dotyczące pochodzenia, cech i stanu zdrowia zwierząt. Dzieli się ona na część wstępną i część główną. Część wstępna zawiera ogólne informacje o hodowli, celu jej prowadzenia oraz zasadach związanych z wpisywaniem danych. Jest to kluczowy element, który pozwala na zrozumienie kontekstu i specyfiki danej hodowli. Z kolei część główna zawiera szczegółowe dane dotyczące poszczególnych zwierząt, takie jak ich genealogia, wyniki badań, osiągnięcia w zawodach oraz informacje o ich właścicielach. Przykładem zastosowania księgi hodowlanej jest możliwość weryfikacji pochodzenia zwierząt, co ma szczególne znaczenie w przypadku ras chronionych i wystawiania certyfikatów. W branży hodowlanej przestrzeganie tych standardów jest fundamentalne dla zachowania czystości genetycznej ras oraz dla rozwoju hodowli zgodnie z najlepszymi praktykami zrównoważonego rozwoju.

Pytanie 23

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 24

Jakie oznaczenie w klasyfikacji EUROP otrzyma tusza bydlęca o umięśnieniu na poziomie poniżej 40%?

A. S

B. P

C. E

D. R

Oznaczenie P w klasyfikacji EUROP odnosi się do tuszy bydlęcej o najsłabszym umięśnieniu, co oznacza, że zawartość mięśni w tuszy jest poniżej 40%. Klasyfikacja EUROP, stosowana w Unii Europejskiej, ma na celu oceny jakości tuszy zwierząt rzeźnych, co jest kluczowe dla przemysłu mięsnego. Oznaczenie P wskazuje na tusze, które mają niewielką ilość mięśni i nie spełniają wyższych standardów, takich jak R, S czy E, które oznaczają coraz lepsze umięśnienie. Przykładem praktycznym może być ocena tuszy w rzeźniach, gdzie dokładne klasyfikowanie zwierząt determinuje cenę, jaką producenci otrzymują za mięso. Klasyfikacja ta wpływa również na strategię sprzedaży i marketingu produktów mięsnych, co jest istotne dla zysków w branży. Znajomość tych standardów jest kluczowa dla producentów i rzeźników, aby mogli dostosować swoje techniki hodowlane i przetwórcze, aby osiągnąć lepsze wyniki.

Pytanie 25

Podmiot, który stosuje zarodki w hodowli zwierząt gospodarskich, po wykonaniu zabiegu przeniesienia zarodków wydaje

A. zaświadczenie hodowlane

B. świadectwo przeniesienia zarodków

C. zaświadczenie o przeniesieniu zarodków

D. świadectwo kwalifikacji

Jak wiesz, każdy, kto zajmuje się hodowlą zwierząt, ma obowiązek wystawić zaświadczenie o przeniesieniu zarodków, kiedy robi taki zabieg. To ważne, bo przepisy prawa i standardy w branży mówią, że musimy wszystko dokumentować. Dzięki temu mamy pewność, że wszystko odbywa się zgodnie z regułami, a także możemy śledzić, co się dzieje z genotypami i zdrowiem naszych zwierzaków. W praktyce, to zaświadczenie powinno zawierać datę zabiegu, informacje o dawcy i biorcy zarodków oraz ich numery identyfikacyjne. Na przykład, w przypadku przenoszenia zarodków bydła, warto, żeby dokument był zgodny z wymaganiami Unii Europejskiej, bo to pomaga utrzymać wysoki poziom hodowli.

Pytanie 26

Jedną z metod redukcji emisji amoniaku w chlewni jest

A. utrzymywanie w chlewni temperatury o 2 °C wyższej niż norma

B. zmniejszenie zawartości białka w paszy

C. utrzymywanie zwierząt na głębokiej ściółce

D. zwiększenie zawartości włókna w paszy

Obniżenie poziomu białka w paszy jest skutecznym sposobem ograniczania emisji amoniaku w chlewni, ponieważ nadmiar białka w diecie świń prowadzi do jego niecałkowitego wykorzystania przez organizm zwierząt. Niewykorzystane białko ulega fermentacji w jelitach, co skutkuje produkcją amoniaku jako produktu ubocznego. Dlatego zmniejszenie zawartości białka w paszy, na przykład poprzez zastosowanie pasz o niższej zawartości białka lub zastąpienie ich alternatywnymi źródłami białka, może znacząco zredukować emisję amoniaku. Przykładem praktycznym może być wprowadzenie do diety świń pasz z dodatkiem białka roślinnego, które może być lepiej przyswajalne. Zgodnie z dobrymi praktykami w hodowli zwierząt, zaleca się regularne monitorowanie zawartości białka w paszy oraz dostosowywanie jej do rzeczywistych potrzeb zwierząt w różnych fazach ich rozwoju. Takie działania są zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju i ochrony środowiska, przyczyniając się do zmniejszenia negatywnego wpływu hodowli zwierząt na otoczenie.

Pytanie 27

Jakim hormonem kluczowym dla podtrzymania ciąży jest?

A. progesteron

B. oksytocyna

C. testosteron

D. prolaktyna

Progesteron jest kluczowym hormonem, który odgrywa fundamentalną rolę w utrzymaniu ciąży. Jest wydzielany głównie przez ciałko żółte w jajniku oraz w późniejszych etapach przez łożysko. Jego głównym zadaniem jest przygotowanie błony śluzowej macicy na przyjęcie zapłodnionej komórki jajowej poprzez zwiększenie grubości endometrium oraz tworzenie odpowiednich warunków dla implantacji zarodka. Progesteron hamuje także czynność skurczową macicy, co zapobiega przedwczesnym porodom. Dodatkowo, odpowiada za zmiany w organizmie kobiety, które są niezbędne do prawidłowego przebiegu ciąży, takie jak wzrost temperatury ciała oraz zmiany w metabolizmie. W praktyce, monitorowanie poziomu progesteronu jest istotnym elementem w diagnostyce i terapii problemów związanych z płodnością oraz w ocenie ryzyka poronienia. Współczesna medycyna stosuje progesteron w formie suplementów, aby wspierać kobiety w ciąży, szczególnie w przypadku mających historię poronień. Obecność i poziomy tego hormonu są również kluczowe w protokołach leczenia niepłodności.

Pytanie 28

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 29

Najlepszym czasem na unasiennianie krów jest druga część fazy rujowej oraz początek fazy porujowej, to znaczy w okresie od 12 do 24 godziny od początku rui. W jakim przedziale czasowym powinien być przeprowadzony zabieg unasienniania, jeżeli rui właściwa rozpoczęła się około 5 rano?

A. W godzinach od 15 do 3

B. W godzinach od 12 do 24

C. W godzinach od 17 do 5

D. W godzinach od 8 do 20

Odpowiedź między 17 a 5 jest prawidłowa, ponieważ wskazuje na okres unoszenia, który jest kluczowy dla skutecznego unasienniania krów. Proces rui u krów trwa zazwyczaj około 18-24 godzin, a optymalnym czasem na przeprowadzenie inseminacji jest okres od 12 do 24 godzin po rozpoczęciu rui. W przypadku, gdy początek rui miał miejsce o 5 rano, zabieg unoszenia powinien być przeprowadzony między 17 a 5, co obejmuje kluczowy czas dla inseminacji. Realizacja zabiegu w tym czasie zwiększa prawdopodobieństwo zapłodnienia, co zostało potwierdzone przez badania w dziedzinie zootechniki. W praktyce, aby maksymalizować szanse na sukces, hodowcy często dokumentują cykle rujowe swoich krów, co pozwala na precyzyjne planowanie zabiegów. Warto również pamiętać, że temperatura, stres oraz zdrowie bydła mają wpływ na efektywność tego procesu, dlatego tak ważne jest obserwowanie i odpowiednie reagowanie na sygnały wskazujące na ruję.

Pytanie 30

Do grupy ras ojcowskich świń zalicza się rasę

A. polska biała zwisłoucha

B. wielka biała polska

C. złotnicka biała

D. hampshire

Rasa hampshire jest jedną z najbardziej rozpoznawalnych ras ojcowskich świń, którymi charakteryzuje się wyjątkowa wydajność i jakość mięsna. Sierść tej rasy jest czarna z białymi znakami, co stanowi ich wyróżniający element. Hampshire są cenione za szybki przyrost masy ciała, dobrą konwersję paszy oraz wysoką zdolność do produkcji mięsa o doskonałej jakości. W praktyce, nie tylko w hodowli trzody chlewnej, ale także w przemyśle mięsnym, rasa ta jest uznawana za doskonały wybór dla producentów, którzy dążą do osiągnięcia wysokiej wydajności produkcji oraz jakości mięsa. Standardy hodowlane dla rasy hampshire są ściśle określone przez organizacje branżowe, co zapewnia, że zwierzęta te spełniają wymagania dotyczące zdrowia i wydajności. Warto zaznaczyć, że Hampshire sprzyjają krzyżowaniu z innymi rasami, co pozwala na osiąganie jeszcze lepszych wyników produkcyjnych.

Pytanie 31

Stosowanie w sztucznym unasiennianiu buhajów lub ich nasienia, pochodzącego z kraju spoza Unii Europejskiej, wymaga uzyskania zgody

A. powiatowego weterynarza

B. ministra ochrony zdrowia

C. ministra odpowiedzialnego za rolnictwo

D. głównego weterynarza

Odpowiedź ministra właściwego do spraw rolnictwa jest prawidłowa, ponieważ w Polsce to właśnie ten minister odpowiada za regulacje związane z hodowlą zwierząt gospodarskich oraz ich rozmnażaniem. Zgodnie z przepisami prawa, w przypadku wykorzystywania nasienia buhajów pochodzących z krajów trzecich (czyli spoza Unii Europejskiej), należy uzyskać zgodę odpowiednich organów w celu zapewnienia, że nasienie spełnia wymogi zdrowotne i jakościowe. Przykładem zastosowania tych zasad może być import nasienia buhajów z krajów takich jak USA czy Nowa Zelandia, gdzie przed przystąpieniem do jego użycia w hodowli, hodowca musi dostarczyć odpowiednią dokumentację oraz spełnić określone normy weterynaryjne. Dobre praktyki w tej dziedzinie uwzględniają również przeprowadzanie badań zdrowotnych zarówno nasienia, jak i samych zwierząt, co stanowi kluczowy element w uprzedzaniu rozprzestrzeniania się chorób zakaźnych. Zgoda ministra właściwego do spraw rolnictwa jest zatem nie tylko wymogiem formalnym, ale również praktycznym krokiem w kierunku zapewnienia bezpieczeństwa zdrowotnego w hodowli zwierząt.

Pytanie 32

Zgodnie z klasyfikacją EUROP, tusza wieprzowa wyróżniająca się najwyższą ilością mięsa otrzymuje oznaczenie

A. R

B. P

C. E

D. U

Odpowiedź E oznacza, że tusza wieprzowa posiada najwyższą zawartość mięsa w stosunku do innych klas. Klasyfikacja EUROP, stosowana w Unii Europejskiej, ocenia jakość tusz w zależności od zawartości mięsa, gdzie E reprezentuje najwyższą jakość. W praktyce, tusze klasy E są preferowane w handlu, ponieważ zapewniają nie tylko większy zysk dla producentów, ale także lepsze walory smakowe i odżywcze dla konsumentów. Na przykład, w przemyśle gastronomicznym, mięso klasy E jest chętnie wykorzystywane do produkcji wysokiej jakości wędlin oraz innych przetworów mięsnych. Warto również pamiętać, że odpowiednia klasyfikacja tusz jest kluczowa dla utrzymania standardów jakości w branży mięsnej, co z kolei wpływa na reputację producentów i zaufanie konsumentów. Zrozumienie systemu klasyfikacji EUROP jest istotne dla każdego, kto pracuje w obszarze przetwórstwa mięsnego lub handlu mięsem, gdyż pozwala na podejmowanie świadomych decyzji dotyczących zakupu i sprzedaży produktów.

Pytanie 33

Stajenny dokonał rozczyszczenia kopyt niepodkutych koni 1.07.2013 r. W jakim okresie powinien zrealizować następne rozczyszczenie?

A. 22-29.08.2013 r.

B. 08-14.07.2013 r.

C. 15-28.07.2013 r.

D. 01-15.08.2013 r.

Odpowiedź 01-15.08.2013 r. jest prawidłowa, ponieważ standardowe praktyki w zakresie pielęgnacji koni zalecają regularne rozczyszczanie kopyt co 4 do 6 tygodni, w zależności od warunków, w jakich koń przebywa oraz jego aktywności. Rozczyszczanie kopyt jest kluczowe dla zdrowia konia, ponieważ umożliwia usunięcie zanieczyszczeń, kamieni oraz innych ciał obcych, które mogą powodować urazy lub infekcje. Po rozczyszczeniu kopyt 1.07.2013 r., termin 01-15.08.2013 r. mieści się w przyjętym zakresie czasowym i zapewnia, że koń będzie miał odpowiednią opiekę w kontekście pielęgnacji kopyt. Dobrym przykładem może być sytuacja, gdy koń regularnie pracuje w terenie - w takiej sytuacji kopyta są bardziej narażone na gromadzenie się brudu i kamieni, co wymaga częstszej interwencji. Regularne rozczyszczanie kopyt jest nie tylko rekomendowane przez specjalistów, ale również wpisuje się w ogólne zasady dobrego odżywiania i pielęgnacji zwierząt, co przekłada się na ich zdrowie i wydajność.

Pytanie 34

Skóra jakich zwierząt wymaga codziennej pielęgnacji?

A. krowy

B. kozy

C. konie

D. koty

Konie, podobnie jak wiele innych zwierząt, wymagają systematycznej pielęgnacji skóry, co jest kluczowe dla ich zdrowia i dobrostanu. Codzienna pielęgnacja obejmuje dokładne czesanie, które nie tylko usuwa brud i martwy włos, ale również stymuluje krążenie krwi oraz wspomaga naturalne wydzielanie sebum, co jest istotne dla zdrowia skóry. W czasie pielęgnacji zwraca się uwagę na wszelkie zmiany w skórze i sierści, co może pomóc w wczesnym wykrywaniu chorób skórnych, pasożytów czy alergii. Przykładowo, stosowanie odpowiednich środków pielęgnacyjnych, takich jak szampony na bazie naturalnych składników, może poprawić kondycję skóry i sierści, minimalizując ryzyko wystąpienia podrażnień czy infekcji. Dobrą praktyką jest również regularne sprawdzanie kopyt koni, co jest niezbędne dla ich ogólnego zdrowia, ponieważ nieprawidłowa pielęgnacja kopyt może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych. Dlatego codzienna dbałość o skórę i sierść koni jest nie tylko zalecana, ale wręcz konieczna, aby zapewnić im komfort i zdrowie.

Pytanie 35

Jakie jest przeznaczenie stosowania ziarna owsa w żywieniu tryków w okresie przed stanówką?

A. Zagwarantowania im poczucia sytości

B. Zwiększenia jakości ich nasienia

C. Pomoc w trawieniu pokarmów

D. Poprawienia jakości ich wełny

Odpowiedź dotycząca poprawy jakości nasienia tryków jest właściwa, ponieważ owies jest źródłem cennych składników odżywczych, które mają kluczowe znaczenie dla jakości spermy. Zawiera on białka, tłuszcze i węglowodany, a także witaminy i minerały, które wspierają procesy metaboliczne w organizmach zwierząt. Owies dostarcza również kwasów tłuszczowych omega-3, które są niezbędne do produkcji hormonów płciowych, a ich odpowiedni poziom wpływa na jakość nasienia. W praktyce, hodowcy tryków często wprowadzają owies do diety na kilka miesięcy przed planowanym okresem krycia, co pozwala na optymalizację kondycji zwierząt oraz poprawę ich zdolności rozrodczych. Zastosowanie owsa zgodnie z zaleceniami weterynaryjnymi oraz normami żywieniowymi może przynieść korzyści nie tylko w kontekście zwiększenia jakości nasienia, ale także ogólnej zdrowotności tryków, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w hodowli zwierząt.

Pytanie 36

W intensywnym chowie stosuje się przycinanie dziobów.

A. kaczek.

B. kur.

C. perliczek.

D. gęsi.

Przycinanie dziobów kur jest praktyką stosowaną w chowie intensywnym, mającą na celu ochronę ptaków przed urazami oraz zapobieganie agresji i kanibalizmowi. Dzioby kur są przycinane, aby ograniczyć ich zdolność do zadawania ran innym osobnikom oraz sobie samym. W intensywnym chowie, gdzie zwierzęta są często trzymane w ciasnych warunkach, może dojść do stresu i rywalizacji o przestrzeń oraz zasoby. Praktyka ta jest regulowana przez różne standardy dobrostanu zwierząt, które podkreślają konieczność minimalizacji cierpienia i stresu. Przycinanie dziobów powinno być przeprowadzane przez wykwalifikowany personel, a technika powinna być dostosowana do wieku i gatunku ptaka, aby zminimalizować ból i dyskomfort. W przypadku ptaków młodych, najczęściej stosuje się przycinanie do 10 dni życia, co zapewnia szybsze gojenie się ran. Dobre praktyki w tym zakresie obejmują również monitorowanie zachowań ptaków po zabiegu, aby upewnić się, że nie dochodzi do niepożądanych komplikacji.

Pytanie 37

Pierwszym krokiem w programie MOET (Multiple Ovulation and Embryo Transfer), który pozwala na transfer zarodków do biorczyń, jest

A. superowulacja u dawczyń

B. pozyskiwanie embrionów

C. klonowanie

D. seksowanie gamet i zarodków

Klonowanie, pozyskiwanie embrionów oraz seksowanie gamet i zarodków są koncepcjami, które w kontekście programu MOET nie pełnią roli pierwszego etapu. Klonowanie, choć interesujące technicznie, jest procesem, który polega na tworzeniu genetycznie identycznych organizmów i zazwyczaj nie jest stosowane w kontekście standardowej hodowli zwierząt, a tym bardziej w programach mających na celu zwiększenie wydajności reprodukcyjnej. Pozyskiwanie embrionów odnosi się do procesu, w którym już istniejące zarodki są zbierane do dalszej manipulacji lub transferu, a nie do ich wytwarzania. Z kolei seksowanie gamet i zarodków jest techniką, która służy do określania płci komórek jajowych i zarodków, co ma na celu optymalizację hodowli w kontekście płci, ale nie jest to pierwszy krok w procesie pozyskiwania zarodków. W rzeczywistości, superowulacja jest niezbędna do wytworzenia wystarczającej liczby komórek jajowych do skutecznego zapłodnienia i uzyskania embrionów, co jest podstawą programu MOET. Błędne zrozumienie roli poszczególnych etapów procesu MOET może prowadzić do nieefektywnych działań, które nie realizują celu zwiększenia produktywności hodowli zwierząt.

Pytanie 38

Niedobór beta karotenu, który jest prowitaminą witaminy A w diecie, ogranicza

A. łamliwość kości

B. widzenie o zmierzchu

C. krzepliwość krwi

D. syntezę białek

Beta karoten, będący prowitaminą witaminy A, odgrywa kluczową rolę w procesach wzrokowych, szczególnie w widzeniu o zmierzchu. Witamina A jest niezbędna do produkcji rodopsyny, barwnika wzrokowego znajdującego się w pręcikach siatkówki oka, który umożliwia percepcję światła w warunkach słabego oświetlenia. Niedobór beta karotenu prowadzi do obniżonej produkcji rodopsyny, co skutkuje pogorszeniem zdolności widzenia w nocy lub w półmroku. To zjawisko jest dobrze udokumentowane w literaturze medycznej i weterynaryjnej, gdzie wskazuje się na istotność odpowiedniej diety dla zdrowia oczu. W praktyce, zapewnienie odpowiedniej ilości beta karotenu w diecie, poprzez stosowanie paszy bogatej w warzywa i owoce, może zapobiegać problemom ze wzrokiem, co jest kluczowe dla zachowania dobrej kondycji zdrowotnej zwierząt hodowlanych oraz wspiera ich wydajność w produkcji. Przykładowymi źródłami beta karotenu są marchew, słodkie ziemniaki oraz zielone warzywa liściaste. Zgodnie z zaleceniami dietetycznymi, odpowiednia suplementacja może przyczyniać się do poprawy zdrowia wzrokowego.

Pytanie 39

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 40

W przypadku krzyżowania dwurasowego wstecznego, knura rasy należy wykorzystać do pokrycia loszki będącej mieszańcem PBZ x WBP

A. WBP

B. PBZ

C. Pietrain

D. Duroc

Odpowiedź PBZ jest poprawna, ponieważ przy krzyżowaniu dwurasowym wstecznym, celem jest poprawa cech użytkowych prosiąt poprzez wykorzystanie genotypów rodzicielskich, które najlepiej odpowiadają wymaganiom hodowlanym. W przypadku mieszania PBZ (Polska Biała Zasobna) z WBP (Wielka Biała Polska), krycie knurem rasy PBZ ma na celu uzyskanie potomstwa o lepszej jakości mięsa, lepszej wydajności oraz poprawionej zdrowotności dzięki genotypowym walorom rasy PBZ. Użycie knura PBZ przyczynia się do stabilności cech użytkowych oraz do osiągnięcia pożądanej homogennych cech w potomstwie, co jest kluczowe w produkcji zwierzęcej. W praktyce, taki wybór knura sprzyja również efektywnemu zarządzaniu stadem oraz zwiększeniu opłacalności hodowli. Współczesne standardy hodowlane kładą nacisk na efektywność genetyczną, co czyni wybór knura PBZ jeszcze bardziej uzasadnionym.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej