Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik informatyk
  • Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
  • Data rozpoczęcia: 23 kwietnia 2025 23:49
  • Data zakończenia: 24 kwietnia 2025 00:05

Egzamin niezdany

Wynik: 18/40 punktów (45,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Skaner, który został przedstawiony, należy podłączyć do komputera za pomocą złącza

Ilustracja do pytania
A. Micro USB
B. USB-A
C. USB-B
D. Mini USB
Odpowiedź 'Mini USB' jest prawidłowa, ponieważ wiele urządzeń peryferyjnych starszej generacji, takich jak skanery przenośne, wykorzystuje złącze Mini USB do komunikacji z komputerem. Mini USB to starszy standard złącza, który był powszechnie stosowany w małych urządzeniach elektronicznych. Charakteryzuje się kompaktowym rozmiarem, które umożliwia łatwe podłączenie urządzeń bez potrzeby stosowania dużych portów. Mini USB był popularny zanim został zastąpiony przez Micro USB i USB-C w nowszych urządzeniach. Złącze to oferuje zarówno zasilanie, jak i możliwość przesyłania danych, co czyni je praktycznym wyborem dla przenośnych urządzeń, które potrzebują komunikacji z komputerami. W przypadku podłączenia skanera takim złączem użytkownik może łatwo przesyłać zeskanowane obrazy do komputera, co jest istotne w pracy biurowej lub podczas archiwizowania dokumentów. Mini USB jest także zgodne z wcześniejszymi wersjami standardu USB, co ułatwia integrację z różnymi systemami komputerowymi. Chociaż obecnie Mini USB jest mniej powszechne, jego znajomość jest istotna dla obsługi starszych urządzeń, które wciąż mogą być w użyciu w wielu biurach i aplikacjach specjalistycznych.

Pytanie 2

Administrator Active Directory w domenie firma.local pragnie skonfigurować mobilny profil dla wszystkich użytkowników. Ma on być przechowywany na serwerze serwer1, w folderze pliki, który jest udostępniony w sieci jako dane$. Który z parametrów w ustawieniach profilu użytkownika spełnia opisane wymagania?

A. \serwer1\pliki\%username%
B. \serwer1\dane$\%username%
C. \firma.local\dane\%username%
D. \firma.local\pliki\%username%
Odpowiedź \serwer1\dane$\%username% jest poprawna, ponieważ odpowiada na wymagania dotyczące przechowywania profilu mobilnego użytkowników na serwerze serwer1 w folderze udostępnionym jako dane$. W kontekście Active Directory, profile mobilne powinny być przechowywane w lokalizacji, która jest dostępna dla użytkowników z różnych komputerów. Folder danych$ jest folderem ukrytym, co jest zgodne z dobrymi praktykami bezpieczeństwa, ponieważ ogranicza dostęp do plików użytkowników zgodnie z założeniami polityki zabezpieczeń. Użycie zmiennej %username% pozwala na tworzenie dedykowanych folderów dla każdego użytkownika, co ułatwia zarządzanie danymi i zapewnia ich izolację. Typowym przykładem zastosowania jest sytuacja w przedsiębiorstwie, gdzie pracownicy mogą logować się do różnych stacji roboczych, a ich ustawienia i pliki są automatycznie synchronizowane, co zwiększa efektywność pracy. Warto również podkreślić, że stosowanie odpowiednich ścieżek do folderów profilu mobilnego przyczynia się do ułatwienia administracji i zgodności z politykami zachowania danych.

Pytanie 3

Jakie środowisko graficzne zaprojektowane dla systemu Linux ma najniższe wymagania dotyczące pamięci RAM?

A. UNITY
B. AERO
C. GNOME
D. XFCE
Wybór AERO, UNITY lub GNOME jako środowiska graficznego dla systemu Linux w kontekście ograniczonych zasobów pamięci RAM jest nieadekwatny. AERO, będące częścią systemu Windows, nie ma zastosowania w systemach Linux i jego wymagania dotyczące pamięci są znacznie wyższe niż te, które oferują lekkie środowiska. UNITY, choć był popularny w przeszłości, ze względu na swoje graficzne efekty oraz integrację z platformą Ubuntu, wymaga znacznych zasobów, co może prowadzić do wolniejszej pracy na starszych sprzętach. Z kolei GNOME, mimo że oferuje nowoczesny interfejs użytkownika, także zawiera wiele funkcji i efektów wizualnych, które znacząco obciążają pamięć RAM. Użytkownicy często popełniają błąd myślowy, myśląc, że bardziej zaawansowane wizualnie środowiska będą lepsze w każdym przypadku. To podejście jest mylne, ponieważ rzeczywiste wymagania sprzętowe oraz wydajność systemu są kluczowe, szczególnie w przypadku starszych komputerów lub systemów, które operują w ograniczonych środowiskach. Dlatego zamiast korzystać z bardziej zasobożernych środowisk graficznych, warto rozważyć zastosowanie XFCE, które łączy w sobie funkcjonalność z niskimi wymaganiami sprzętowymi.

Pytanie 4

Która z cyfr w systemie dziesiętnym jest poprawną reprezentacją liczby 10111111 (2)?

A. 381 (10)
B. 191 (10)
C. 382 (10)
D. 193 (10)
Prawidłowa odpowiedź to 191 (10), co wynika z konwersji liczby binarnej 10111111 na system dziesiętny. Aby przeliczyć liczbę binarną na dziesiętną, należy pomnożyć każdą cyfrę przez 2 podniesione do potęgi odpowiadającej jej miejscu, zaczynając od zera z prawej strony. W przypadku 10111111 mamy: 1*2^7 + 0*2^6 + 1*2^5 + 1*2^4 + 1*2^3 + 1*2^2 + 1*2^1 + 1*2^0, co daje 128 + 0 + 32 + 16 + 8 + 4 + 2 + 1 = 191. Tego rodzaju konwersje są niezbędne w wielu dziedzinach, takich jak informatyka i elektronika cyfrowa, gdzie liczby binarne są powszechnie stosowane w obliczeniach komputerowych, protokołach komunikacyjnych oraz w programowaniu niskopoziomowym. Zrozumienie tych procesów jest kluczowe dla efektywnej pracy z systemami komputerowymi.

Pytanie 5

Awaria klawiatury może być spowodowana przez uszkodzenie

Ilustracja do pytania
A. matrycy CCD
B. przełącznika membranowego
C. czujnika elektromagnetycznego
D. kontrolera DMA
Kontroler DMA, czyli Direct Memory Access, jest komponentem używanym do bezpośredniego przesyłania danych między urządzeniami peryferyjnymi a pamięcią bez angażowania procesora. Choć ważny w kontekście ogólnej wydajności systemu, nie jest bezpośrednio odpowiedzialny za działanie klawiatury. Mylenie roli kontrolera DMA z elementami klawiatury może wynikać z błędnego zrozumienia architektury sprzętowej komputera. Czujnik elektromagnetyczny nie ma związku z działaniem klawiatury komputerowej, gdyż jest on powszechnie stosowany w systemach do wykrywania pola magnetycznego, co nie ma zastosowania w standardowych klawiaturach. Matryca CCD, czyli Charge-Coupled Device, to technologia stosowana w kamerach i aparatach do przetwarzania obrazów, a nie w urządzeniach wejściowych takich jak klawiatury. Błędne przypisanie funkcji matrycy CCD do klawiatury może wynikać z nieznajomości technologii używanych w różnych urządzeniach. Ważne jest, aby zrozumieć funkcje i zastosowanie poszczególnych komponentów w systemie komputerowym, co pozwala na lepszą diagnozę i serwis urządzeń. Rozróżnienie, które elementy są kluczowe w różnych kontekstach, jest fundamentalne w profesjonalnym serwisowaniu sprzętu.

Pytanie 6

W technologii Ethernet, protokół CSMA/CD do dostępu do medium działa na zasadzie

A. minimalizowania kolizji
B. priorytetów w żądaniach
C. wykrywania kolizji
D. przesyłania tokena
Protokół CSMA/CD (Carrier Sense Multiple Access with Collision Detection) jest kluczowym elementem technologii Ethernet, odpowiedzialnym za efektywne zarządzanie dostępem do wspólnego medium transmisyjnego. Główną funkcją CSMA/CD jest wykrywanie kolizji, które następuje, gdy dwa lub więcej urządzeń jednocześnie próbują przesłać dane. Po wykryciu kolizji, urządzenia natychmiast przerywają przesyłanie danych i stosują metodę zasady backoff, polegającą na losowym opóźnieniu przed ponowną próbą wysyłania. Dzięki temu, sieć Ethernet potrafi efektywnie zarządzać obciążeniem i minimalizować straty danych. Protokół ten jest standardem w lokalnych sieciach komputerowych, co pozwala na bezproblemową komunikację między różnymi urządzeniami. Typowe zastosowanie CSMA/CD można zaobserwować w tradycyjnych sieciach Ethernetowych, gdzie wiele komputerów dzieli to samo medium, co wymaga precyzyjnego zarządzania dostępem do niego. Na przykład, w biurze, gdzie wiele komputerów korzysta z jednego kabla Ethernet, CSMA/CD zapewnia, że dane są przesyłane w sposób uporządkowany i zminimalizowane są kolizje, co pozytywnie wpływa na wydajność sieci.

Pytanie 7

Aby podłączyć kasę fiskalną z interfejsem DB-9M do komputera stacjonarnego, należy użyć przewodu

A. DB-9F/M
B. DB-9M/F
C. DB-9F/F
D. DB-9M/M
Wybór niepoprawnego przewodu, takiego jak DB-9M/F, DB-9F/M czy DB-9M/M, oparty jest na nieprawidłowym zrozumieniu specyfikacji złącz i ich odpowiedniości do urządzeń. Przewód DB-9M/F, mający jedno męskie i jedno żeńskie złącze, nie będzie odpowiedni do połączenia kasy fiskalnej z portem szeregowego komputera, ponieważ nie pasuje on do złącza DB-9M w kasie. Z kolej, przewody DB-9F/M i DB-9M/M, składające się z żeńskiego i męskiego złącza lub dwóch męskich złącz, również nie zrealizują prawidłowego połączenia, co w praktyce prowadzi do problemów z komunikacją między urządzeniami. Typowym błędem jest mylenie rodzajów złącz i ich zastosowań, co może wynikać z niepełnej wiedzy na temat standardów komunikacji szeregowej. Złącza DB-9M są powszechnie wykorzystywane w różnych urządzeniach, ale zawsze muszą być łączone z odpowiednimi portami, aby zapewnić prawidłowe przesyłanie danych. W branży IT i automatyce, dobór właściwych przewodów jest kluczowy dla zapewnienia prawidłowych połączeń i minimalizacji ryzyka awarii sprzętu. Zrozumienie różnicy między męskimi a żeńskimi złączami, a także zastosowania poszczególnych przewodów, jest niezbędne dla każdego, kto zajmuje się instalacją oraz konserwacją systemów komunikacyjnych.

Pytanie 8

Aby przyznać użytkownikowi w systemie Windows możliwość zmiany czasu systemowego, należy skorzystać z narzędzia

A. secpol.msc
B. certmgr.msc
C. services.msc
D. eventvwr.msc
Odpowiedź 'secpol.msc' jest poprawna, ponieważ jest to narzędzie, które umożliwia zarządzanie politykami zabezpieczeń w systemie Windows. Używając przystawki 'secpol.msc', administratorzy mogą przydzielać różne uprawnienia użytkownikom i grupom, w tym prawo do zmiany czasu systemowego. W systemie Windows prawo to jest kluczowe, ponieważ niewłaściwe ustawienia czasu mogą prowadzić do problemów z synchronizacją, a także wpływać na działanie aplikacji, które zależą od poprawnych znaczników czasowych, takich jak bazy danych czy systemy logujące. Aby przydzielić to prawo, należy przejść do sekcji 'Polityki lokalne' w 'Zasadach zabezpieczeń lokalnych', a następnie do 'Przydzielanie praw użytkownika'. W praktyce, takie podejście zapewnia większą kontrolę nad bezpieczeństwem systemu i pozwala na zgodność z najlepszymi praktykami zarządzania IT, takimi jak zapewnienie, że tylko zaufani użytkownicy mają możliwość wprowadzania zmian w systemowym czasie.

Pytanie 9

Jaki jest maksymalny promień zgięcia przy montażu kabla U/UTP kat 5e?

A. cztery średnice kabla
B. dwie średnice kabla
C. sześć średnic kabla
D. osiem średnic kabla
Odpowiedzi sugerujące, że promień zgięcia kabla U/UTP kat 5e wynosi dwie, cztery lub sześć średnic kabla są nieprawidłowe i mogą prowadzić do poważnych problemów technicznych. Zmniejszenie promienia zgięcia poniżej zalecanych ośmiu średnic może prowadzić do uszkodzenia struktury kabla poprzez zagięcia, co skutkuje osłabieniem sygnału, a nawet całkowitym przerwaniem połączenia. W przypadku zbyt małego promienia zgięcia, przewodniki wewnątrz kabla mogą ulec przemieszczeniu lub przerwaniu, co prowadzi do zakłóceń w transmisji danych. Takie nieprzemyślane podejście jest typowym błędem, szczególnie w sytuacjach, gdy instalacje są przeprowadzane w zatłoczonych pomieszczeniach lub ciasnych przestrzeniach. Ponadto, ignorowanie standardów dotyczących promienia zgięcia może narazić instalację na niezgodność z przepisami prawa oraz standardami branżowymi, co może wiązać się z konsekwencjami finansowymi i prawnymi. Kluczowe jest zrozumienie, że właściwe podejście do instalacji kabli oraz ich obsługi nie tylko zapewnia ich długowieczność, ale również gwarantuje efektywność operacyjną systemów telekomunikacyjnych. Właściwe praktyki związane z instalacją kabli powinny zawsze uwzględniać nie tylko ich bieżące potrzeby, ale także przewidywane warunki użytkowania oraz potencjalne zmiany w infrastrukturze.

Pytanie 10

Który z standardów implementacji sieci Ethernet określa sieć opartą na kablu koncentrycznym, gdzie długość segmentu nie może przekraczać 185 m?

A. 10Base-2
B. 10Base-5
C. 100Base-T2
D. 100Base-T4
Wybrane odpowiedzi, takie jak 10Base-5, 100Base-T2 i 100Base-T4, nie są zgodne z opisanym standardem realizacji sieci Ethernet. 10Base-5, znany jako 'Thick Ethernet', również wykorzystuje kabel koncentryczny, jednak jego maksymalna długość segmentu wynosi 500 metrów, co znacząco przekracza wymaganie dotyczące 185 metrów. W efekcie, odpowiedź ta wprowadza w błąd, gdyż dotyczy innego standardu, który nie spełnia kryteriów podanych w pytaniu. Z kolei 100Base-T2 i 100Base-T4 są standardami Ethernet opartymi na kablach skrętkowych, co wyklucza je z możliwości pracy na kablu koncentrycznym. Standard 100Base-T2 obsługuje prędkość przesyłu do 100 Mbps, jednak nie jest przeznaczony do pracy z kablami koncentrycznymi, a zamiast tego korzysta z kabli skrętkowych typu Cat 3. 100Base-T4 również operuje na kablach skrętkowych, umożliwiając przesył danych z prędkością 100 Mbps, ale wymaga zastosowania czterech par przewodów, co jest zupełnie innym podejściem do realizacji sieci. W przypadku wyboru odpowiedzi, kluczowe jest zrozumienie, jakie właściwości i ograniczenia mają różne standardy Ethernet oraz ich zastosowania w praktyce. Typowym błędem myślowym jest skupianie się na prędkości przesyłu danych bez uwzględnienia medium transmisyjnego, co prowadzi do niepoprawnych wniosków co do właściwego standardu sieci.

Pytanie 11

Do jakiej grupy w systemie Windows Server 2008 powinien być przypisany użytkownik odpowiedzialny wyłącznie za archiwizację danych przechowywanych na serwerowym dysku?

A. Użytkownicy domeny
B. Użytkownicy zaawansowani
C. Operatorzy kopii zapasowych
D. Użytkownicy pulpitu zdalnego
Odpowiedź 'Operatorzy kopii zapasowych' jest poprawna, ponieważ w systemie Windows Server 2008 użytkownicy przypisani do tej grupy mają uprawnienia do wykonywania kopii zapasowych i przywracania danych. Operatorzy kopii zapasowych są odpowiedzialni za zarządzanie procesem archiwizacji danych na serwerze, co jest kluczowe dla zapewnienia integralności i dostępności informacji. W praktyce oznacza to, że użytkownik w tej roli może korzystać z narzędzi takich jak Windows Server Backup, które umożliwia planowanie i wykonywanie kopii zapasowych lokalnych oraz zdalnych. Dobre praktyki w zakresie bezpieczeństwa danych wskazują na konieczność regularnego tworzenia kopii zapasowych, co minimalizuje ryzyko utraty danych. Dodatkowo, zgodnie z najlepszymi praktykami w zarządzaniu danymi, operatorzy kopii zapasowych powinni być przeszkoleni w zakresie polityk backupowych oraz procedur przywracania, aby byli w stanie skutecznie reagować w razie awarii systemu lub utraty danych.

Pytanie 12

W systemie Windows, domyślne konto administratora po jego dezaktywowaniu oraz ponownym uruchomieniu komputera

A. pozostaje dostępne po włączeniu systemu w trybie awaryjnym
B. pozwala na uruchomienie niektórych usług z tego konta
C. nie umożliwia zmiany hasła dostępu do konta
D. jest niedostępne, gdy system wstąpi w tryb awaryjny
Domyślne konto administratora w systemie Windows pozostaje dostępne w trybie awaryjnym, nawet gdy zostało wyłączone w normalnym trybie. Tryb awaryjny uruchamia system operacyjny z minimalnym zestawem sterowników i usług, co jest przydatne w sytuacjach, gdy występują problemy z systemem lub oprogramowaniem. W tym trybie konto administratora jest dostępne, co pozwala na przeprowadzanie niezbędnych działań naprawczych, takich jak zmiana ustawień systemowych czy przywracanie systemu. Przykładem praktycznego zastosowania tej funkcji jest sytuacja, gdy złośliwe oprogramowanie zablokowało dostęp do konta administratora. Użytkownik może uruchomić komputer w trybie awaryjnym, zalogować się na konto administratora i usunąć szkodliwe oprogramowanie. W branży IT zgodność z tym zachowaniem jest zgodna z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania kontami użytkowników i zabezpieczeń systemu operacyjnego, co podkreśla istotę dostępu do konta administracyjnego w krytycznych momentach.

Pytanie 13

Scandisk to narzędzie, które wykorzystuje się do

A. defragmentacji dysku
B. oczyszczania dysku
C. sprawdzania dysku
D. formatowania dysku
Scandisk to narzędzie systemowe, które jest wykorzystywane do diagnostyki i naprawy błędów na dyskach twardych oraz nośnikach pamięci. Jego główną funkcją jest sprawdzanie integralności systemu plików oraz fizycznego stanu dysku. Scandisk skanuje dysk w poszukiwaniu uszkodzonych sektorów oraz problemów z systemem plików, takich jak błędy logiczne, które mogą prowadzić do utraty danych. Przykładem zastosowania Scandisk może być sytuacja, w której użytkownik doświadcza problemów z dostępem do plików, co może być sygnałem uszkodzeń na dysku. W ramach dobrych praktyk, regularne używanie narzędzi takich jak Scandisk może pomóc w zapobieganiu poważniejszym problemom z danymi i zwiększyć stabilność systemu operacyjnego. Standardy branżowe rekomendują korzystanie z takich narzędzi w celu zminimalizowania ryzyka awarii sprzętu oraz utraty ważnych informacji, co czyni Scandisk istotnym elementem zarządzania dyskiem i bezpieczeństwa danych.

Pytanie 14

Jaką partycją w systemie Linux jest magazyn tymczasowych danych, gdy pamięć RAM jest niedostępna?

A. var
B. swap
C. sys
D. tmp
Wybór odpowiedzi nieprawidłowych może prowadzić do licznych nieporozumień dotyczących zarządzania pamięcią w systemie Linux. Partycja 'var' jest miejscem przechowywania plików danych zmiennych, takich jak logi systemowe czy tymczasowe pliki aplikacji. Nie ma ona jednak funkcji związanej z pamięcią wirtualną ani z zarządzaniem pamięcią, a jej głównym celem jest umożliwienie aplikacjom przechowywanie danych, które mogą się zmieniać w trakcie pracy systemu. Podobnie, 'sys' to interfejs systemowy, który dostarcza informacji o stanie systemu i umożliwia interakcję z jądrem systemu Linux, lecz nie ma związku z zarządzaniem pamięcią. Odpowiedź 'tmp' odnosi się do katalogu, w którym przechowywane są tymczasowe pliki, ale nie jest to partycja ani obszar pamięci, który służyłby jako pamięć wirtualna. Wiele osób myli funkcje tych katalogów i partycji, co prowadzi do przekonania, że mogą one zastąpić swap. Kluczowym błędem jest zrozumienie, że swap jest dedykowaną przestrzenią na dysku, która jest wykorzystywana wyłącznie w celu zarządzania pamięcią RAM, a inne partycje czy katalogi mają zupełnie inne przeznaczenia i funkcje w architekturze systemu operacyjnego. Właściwe zrozumienie tych zależności jest kluczowe dla efektywnego zarządzania zasobami w systemie Linux.

Pytanie 15

W jaki sposób powinno się wpisać w formułę arkusza kalkulacyjnego odwołanie do komórki B3, aby przy przenoszeniu tej formuły w inne miejsce arkusza odwołanie do komórki B3 pozostało stałe?

A. B3
B. $B3
C. B$3
D. $B$3
Wpisanie adresu komórki jako B3 nie zablokuje odwołania do tej komórki, co oznacza, że podczas kopiowania formuły do innych komórek adres będzie się zmieniał w zależności od tego, gdzie formuła zostanie wklejona. Zmiana adresu może prowadzić do błędnych obliczeń i utrudniać analizę danych. To podejście jest typowe dla użytkowników, którzy nie są świadomi zasady odniesienia względnego w arkuszach kalkulacyjnych. Kolejny błąd to użycie $B3, które blokuje tylko kolumnę B, ale pozwala na zmianę wiersza. To ogranicza użyteczność formuły i może prowadzić do sytuacji, w których wyniki są nieprawidłowe w kontekście szerszej analizy. Z kolei zapis B$3 zablokowuje jedynie wiersz, co również nie jest zalecane w sytuacjach, gdy potrzebna jest stabilność zarówno w kolumnie, jak i w wierszu. W praktyce, użytkownicy muszą być świadomi, że stosowanie odpowiednich odwołań w arkuszach kalkulacyjnych jest kluczowe dla uzyskania dokładnych wyników. Możliwość zablokowania adresu komórki powinna być traktowana jako standardowa praktyka w każdej pracy z danymi, aby uniknąć błędów, które mogą mieć poważne konsekwencje w analizach i raportach.

Pytanie 16

Aby osiągnąć przepustowość wynoszącą 4 GB/s w obie strony, konieczne jest zainstalowanie w komputerze karty graficznej korzystającej z interfejsu

A. PCI-Express x 16 wersja 1.0
B. PCI-Express x 1 wersja 3.0
C. PCI-Express x 4 wersja 2.0
D. PCI-Express x 8 wersja 1.0
PCI-Express (Peripheral Component Interconnect Express) to nowoczesny standard interfejsu służącego do podłączania kart rozszerzeń do płyty głównej. Aby uzyskać przepustowość 4 GB/s w każdą stronę, konieczne jest wykorzystanie interfejsu PCI-Express w wersji 1.0 z 16 liniami (x16). W standardzie PCI-Express 1.0 każda linia oferuje teoretyczną przepustowość na poziomie 250 MB/s. Zatem przy 16 liniach, całkowita przepustowość wynosi 4 GB/s (16 x 250 MB/s). Tego typu interfejs jest często wykorzystywany w kartach graficznych, które wymagają dużej przepustowości do efektywnego przesyłania danych między procesorem a pamięcią grafiki. Przykładowe zastosowanie obejmuje profesjonalne aplikacje do renderowania 3D czy gry komputerowe, które wymagają intensywnego przetwarzania grafiki. Standard PCI-Express 3.0 oraz nowsze generacje oferują nawet wyższą przepustowość, co czyni je bardziej odpowiednimi dla najnowszych technologii, jednak w kontekście pytania, PCI-Express x16 wersja 1.0 jest wystarczającym rozwiązaniem do osiągnięcia wymaganej wydajności.

Pytanie 17

Użycie skrętki kategorii 6 (CAT 6) o długości 20 metrów w sieci LAN wskazuje na jej maksymalną przepustowość wynoszącą

A. 100 Mb/s
B. 10 Mb/s
C. 10 Gb/s
D. 100 Gb/s
Skrętka kategorii 6 (CAT 6) jest powszechnie stosowana w sieciach lokalnych (LAN) i wspiera transmisję danych z maksymalną przepustowością do 10 Gb/s na dystansie do 55 metrów. W przypadku długości 20 metrów, zastosowanie takiego kabla w sieci LAN gwarantuje, że parametry transmisji będą na poziomie umożliwiającym wykorzystanie pełnych możliwości tej technologii. Skrętki CAT 6 charakteryzują się lepszą izolacją oraz większą odpornością na zakłócenia elektromagnetyczne w porównaniu do wcześniejszych standardów, takich jak CAT 5e. Praktyczne zastosowanie takiego kabla obejmuje budowy sieci w biurach, gdzie wymagana jest wysoka przepustowość do przesyłania dużych plików, streamingu wideo w wysokiej rozdzielczości oraz do łączenia serwerów w centrach danych. Zgodnie z normami TIA/EIA-568, użycie kabli CAT 6 jest zalecane w nowoczesnych instalacjach sieciowych, co zapewnia ich przyszłościowość i możliwość rozbudowy systemu bez potrzeby wymiany infrastruktury.

Pytanie 18

Nierówne wydruki lub bladości w druku podczas korzystania z drukarki laserowej mogą sugerować

A. niedobór tonera
B. zagięcie kartki papieru w urządzeniu
C. nieprawidłową instalację sterowników drukarki
D. uszkodzenia kabla łączącego drukarkę z komputerem
Wyczerpywanie się tonera jest jednym z najczęstszych powodów występowania problemów z jakością wydruków w drukarkach laserowych. Toner jest proszkiem, który podczas drukowania jest nanoszony na papier, a jego niewystarczająca ilość może prowadzić do bladego lub nierównomiernego wydruku. Kiedy toner jest na wyczerpaniu, jego cząsteczki mogą nie być w stanie równomiernie pokryć powierzchni kartki, co objawia się w postaci słabo widocznego tekstu lub braku wydruku w niektórych obszarach. Zgodnie z zaleceniami producentów, regularne monitorowanie poziomu tonera oraz jego wymiana po osiągnięciu określonego poziomu to podstawowe praktyki, które pomagają utrzymać jakość wydruków. Dodatkowo, stosowanie tonerów oryginalnych lub certyfikowanych jest zalecane, aby uniknąć problemów z jakością, a także zapewnić długotrwałą wydajność drukarki. Warto również zauważyć, że stan tonera może wpływać na inne aspekty drukowania, w tym na prędkość wydruku oraz żywotność sprzętu.

Pytanie 19

W systemie Windows przypadkowo usunięto konto użytkownika, ale katalog domowy pozostał. Czy możliwe jest odzyskanie niezaszyfrowanych danych z katalogu domowego tego użytkownika?

A. tak, ale jedynie przy pomocy programu typu recovery
B. nie, dane są definitywnie utracone wraz z kontem
C. nie, ponieważ systemowe zabezpieczenia uniemożliwiają dostęp do danych
D. tak, za pomocą konta o uprawnieniach administratorskich
Wiele osób myśli, że jeśli konto użytkownika jest usunięte, to dane też znikają na zawsze, a to nie do końca prawda. System Windows wcale nie blokuje dostępu do katalogów domowych – one mogą spoko sobie istnieć, jeśli nie zostały usunięte fizycznie. Dlatego stwierdzenie, że zabezpieczenia systemu uniemożliwiają odzyskanie danych, to nieporozumienie. Często myśli się, że jedynie programy do odzyskiwania danych mogą w tym pomóc, a w rzeczywistości, jeśli katalog domowy nadal istnieje, administrator może uzyskać do niego dostęp bez żadnego dodatkowego oprogramowania. Ludzie często sądzą, że wszystkie dane znikają z kontem, co jest błędne, bo sama utrata konta nie prowadzi do automatycznego skasowania danych. Ważne jest, aby wiedzieć, że konto użytkownika to tylko taki wskaźnik do zasobów, a same zasoby mogą być wciąż dostępne. Dlatego administratorzy powinni znać architekturę systemu i zasady zarządzania użytkownikami, żeby móc efektywnie zarządzać danymi.

Pytanie 20

Na rysunku ukazano rezultat testu okablowania. Jakie jest znaczenie uzyskanego wyniku pomiaru?

Ilustracja do pytania
A. Błąd rozwarcia
B. Rozdzielenie pary
C. Odwrócenie pary
D. Błąd zwarcia
Błąd rozwarcia odnosi się do sytuacji w której ciągłość przewodnika jest przerwana co skutkuje brakiem przepływu sygnału przez daną parę lub przewód. Przyczyną mogą być uszkodzone wtyczki lub fizyczne uszkodzenia kabla. Odwrócenie pary to problem wynikający z nieprawidłowego przyporządkowania żył w parze co może prowadzić do trudności w transmisji danych zwłaszcza w przypadku kabli Ethernet gdzie pary muszą być odpowiednio dobrane. Rozdzielenie pary to sytuacja w której żyły które powinny tworzyć jedną parę są rozdzielone i przyporządkowane do różnych par co może skutkować znacznym pogorszeniem jakości sygnału i zakłóceniami. Każdy z tych błędów ma inne przyczyny i skutki dlatego istotne jest zrozumienie różnic między nimi. Często błędne zrozumienie sytuacji wynika z braku doświadczenia z narzędziami testującymi oraz nieznajomości standardów okablowania takich jak TIA/EIA-568-B które wyznaczają zasady prawidłowego układania i testowania przewodów. Rozpoznanie konkretnego typu błędu wymaga dokładnej analizy wyników testów i zrozumienia jak poszczególne błędy wpływają na funkcjonowanie sieci. Testery okablowania pokazują różne typy błędów co pozwala technikom na szybką diagnozę i eliminację problemów zapewniając niezawodność i wydajność systemu sieciowego.

Pytanie 21

Nawiązywanie szyfrowanych połączeń pomiędzy hostami w sieci publicznej Internet, wykorzystywane w kontekście VPN (Virtual Private Network), to

A. mapowanie
B. tunelowanie
C. mostkowanie
D. trasowanie
Trasowanie, mapowanie i mostkowanie to techniki, które w kontekście sieci komputerowych mają różne zastosowania, ale nie są odpowiednie w kontekście tworzenia zaszyfrowanych połączeń przez publiczne sieci, takie jak Internet. Trasowanie odnosi się do procesu określania ścieżki, jaką pakiety danych pokonują w sieci, a nie do ich bezpieczeństwa. Kluczowym błędem w tym podejściu jest mylenie funkcji trasowania z funkcją zapewniania bezpieczeństwa. Trasowanie jest niezbędne do przesyłania danych, ale samo w sobie nie zapewnia ochrony przed nieautoryzowanym dostępem. Mapowanie, z kolei, to proces przypisywania adresów IP do lokalnych zasobów, co również nie ma bezpośredniego związku z szyfrowaniem danych. Można pomyśleć, że mapowanie mogłoby pomóc w lokalizacji zasobów, ale nie chroni danych w ruchu. Mostkowanie natomiast odnosi się do łączenia różnych segmentów sieci lokalnej, co jest niezbędne dla komunikacji wewnętrznej, ale nie odnosi się do przesyłania danych przez publiczne sieci. Błędem jest zatem założenie, że te techniki mogą zapewnić bezpieczeństwo równorzędne z tunelowaniem. Rozumienie tych podstawowych różnic jest kluczowe dla skutecznego projektowania i wdrażania bezpiecznych rozwiązań sieciowych.

Pytanie 22

Jaki jest adres rozgłoszeniowy w sieci, w której działa host z adresem IP 195.120.252.32 i maską podsieci 255.255.255.192?

A. 195.120.252.0
B. 195.120.252.255
C. 195.120.255.255
D. 195.120.252.63
Zrozumienie adresowania IP oraz koncepcji podsieci jest kluczowe dla efektywnego zarządzania sieciami komputerowymi. Podane w pytaniu odpowiedzi, takie jak 195.120.252.0, mogą wydawać się kuszące, jednakże są one zdefiniowane w kontekście innych ról w sieci. Adres 195.120.252.0 to adres sieciowy, a nie rozgłoszeniowy, co jest częstym źródłem nieporozumień. Adresy sieciowe służą do identyfikacji samej sieci i nie mogą być przypisane do urządzeń. Inna odpowiedź, 195.120.252.255, jest adresem rozgłoszeniowym, ale jest to adres dla całej klasy C, co czyni go niewłaściwym w kontekście podanej maski podsieci. Adres 195.120.255.255 jest natomiast adresem rozgłoszeniowym klasy B, który nie jest związany z rozpatrywaną siecią. Typowe błędy myślowe, prowadzące do takich niepoprawnych odpowiedzi, mogą wynikać z braku zrozumienia, jak maski podsieci dzielą adresy IP na mniejsze grupy. Właściwe zrozumienie funkcji adresów sieciowych, rozgłoszeniowych oraz hostów jest fundamentalne dla architektury współczesnych sieci i ich zarządzania. Niezrozumienie tych podstaw może prowadzić do błędów w konfiguracji sieci, co z kolei wpływa na jej wydajność i bezpieczeństwo.

Pytanie 23

Active Directory w systemach MS Windows Server 2000 oraz MS Windows Server 2003 to

A. logiczna zbiorowość komputerów, które mają możliwość wzajemnej komunikacji w sieci oraz dzielenia się zasobami
B. usługa katalogowa, która przechowuje dane dotyczące obiektów w sieci i udostępnia je użytkownikom oraz administratorom sieci
C. baza danych zawierająca dane o użytkownikach sieci, ich hasłach oraz uprawnieniach
D. grupa komputerów połączonych w infrastrukturę sieciową, składająca się z serwera działającego jako kontroler oraz stacji roboczych – klientów
Active Directory, czyli AD, to coś w stylu katalogu w systemach MS Windows Server 2000 i 2003. Pełni ważną rolę w zarządzaniu różnymi zasobami w sieci. Właściwie trzyma wszelkie info o obiektach, jak użytkownicy, grupy czy komputery, i to jest udostępnione dla administratorów i użytkowników. Dzięki AD, organizacje mogą lepiej zarządzać dostępem do różnych zasobów, przydzielając konkretne uprawnienia. Na przykład, administratorzy mają możliwość tworzenia grup użytkowników z różnymi uprawnieniami, co ułatwia zarządzanie dostępem do plików czy drukarek. AD wspiera też standardy LDAP, co jest fajne, bo można go zintegrować z innymi systemami. Dobrą praktyką jest regularne audytowanie kont użytkowników, co zwiększa bezpieczeństwo i zmniejsza ryzyko nieautoryzowanego dostępu. Wydaje mi się, że to bardzo przydatna funkcjonalność.

Pytanie 24

Który z parametrów w poleceniu ipconfig w systemie Windows służy do odnawiania konfiguracji adresów IP?

A. /flushdns
B. /release
C. /displaydns
D. /renew
Parametr /renew w poleceniu ipconfig w systemie Windows jest używany do odnawiania adresu IP przypisanego do urządzenia w sieci. Umożliwia to klientowi DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) ponowne uzyskanie adresu IP oraz innych konfiguracji sieciowych od serwera DHCP. W praktyce, gdy komputer jest podłączony do sieci lokalnej i potrzebuje nowego adresu IP, na przykład po zmianie lokalizacji w sieci lub po upływie czasu ważności aktualnego adresu, użycie polecenia 'ipconfig /renew' pozwala na szybkie i efektywne odświeżenie ustawień. W kontekście standardów branżowych, regularne odnawianie adresów IP za pomocą DHCP jest powszechnie stosowaną praktyką, która zapewnia optymalizację wykorzystania dostępnych adresów IP oraz ułatwia zarządzanie siecią. Ważne jest, aby administratorzy sieci byli świadomi, że czasami może być konieczne ręczne odnowienie adresu IP, co można zrealizować właśnie tym poleceniem, zwłaszcza w sytuacjach, gdy występują problemy z połączeniem lub konieczne jest przydzielenie nowego adresu z puli DHCP.

Pytanie 25

Podaj polecenie w systemie Linux, które umożliwia określenie aktualnego katalogu użytkownika.

A. path
B. pwd
C. mkdir
D. cls
Odpowiedzi takie jak 'cls', 'path' czy 'mkdir' są mylące i nie spełniają funkcji identyfikacji bieżącego katalogu roboczego. 'cls' to polecenie używane w systemie Windows, które służy do czyszczenia ekranu terminala, a nie do sprawdzania lokalizacji. Użytkownicy często mylą je z podobnymi poleceniami, co prowadzi do nieporozumień w kontekście systemów Unixowych, w których 'clear' pełni rolę czyszczenia ekranu. Z kolei 'path' w systemach Unixowych nie jest poleceniem, a zmienną środowiskową, która określa zestaw katalogów, w których system operacyjny przeszukuje pliki wykonywalne. Użytkownicy mogą nie zdawać sobie sprawy, że zmiana zmiennej 'PATH' nie wpływa na lokalizację w terminalu, a jedynie definiuje, które foldery są przeszukiwane przy uruchamianiu programów. Natomiast 'mkdir' to polecenie do tworzenia nowych katalogów, co jest całkowicie inną czynnością, niezwiązaną z określaniem bieżącej lokalizacji. Często użytkownicy nowi w systemach Unixowych nie rozumieją różnicy między tymi poleceniami, co prowadzi do frustracji i pomyłek w codziennej pracy z systemem. Kluczowe jest zrozumienie, które polecenia służą do jakich celów, co nie tylko zwiększa efektywność pracy, ale również minimalizuje ryzyko błędów.

Pytanie 26

Jaki protokół stworzony przez IBM służy do udostępniania plików w architekturze klient-serwer oraz do współdzielenia zasobów z sieciami Microsoft w systemach operacyjnych LINUX i UNIX?

A. SMB (Server Message Block)
B. HTTP (Hypertext Transfer Protocol)
C. SMTP (Simple Mail Transfer Protocol)
D. POP (Post Office Protocol)
Protokół SMB, czyli Server Message Block, to taki ważny standard, który wymyślił IBM. Dzięki niemu można łatwo dzielić się plikami i korzystać z różnych zasobów w sieciach, które działają na zasadzie klient-serwer. Głównie chodzi o to, żeby móc zdalnie otwierać pliki, drukarki i inne rzeczy w sieci. To szczególnie przydatne, gdy mamy do czynienia z różnymi systemami operacyjnymi, jak Windows i różne wersje UNIX-a czy LINUX-a. Na przykład, możesz otworzyć pliki z serwera Windows bezpośrednio w systemie LINUX, i to jest całkiem wygodne w pracy w firmach. SMB jest też bardzo popularny w lokalnych sieciach komputerowych, dlatego jest podstawą wielu aplikacji i usług, które muszą wymieniać dane w czasie rzeczywistym. Co ciekawe, protokół SMB przeszedł sporo zmian, a wersje takie jak SMB 2.0 i SMB 3.0 wprowadziły istotne udoskonalenia, jeśli chodzi o wydajność i bezpieczeństwo, co jest ważne w nowoczesnych sieciach.

Pytanie 27

Na przedstawionym rysunku zaprezentowane jest złącze

Ilustracja do pytania
A. HDMI
B. DVI-A
C. DVI-D
D. D-SUB
Złącze DVI-A jest rodzajem złącza używanego do przesyłania analogowego sygnału wideo. Rozwiązanie to jest częścią standardu Digital Visual Interface, który obsługuje zarówno sygnały cyfrowe jak i analogowe. DVI-A jest często stosowane do podłączania starszych monitorów CRT oraz niektórych projektorów. Jego kluczowym zastosowaniem jest kompatybilność z urządzeniami, które nie obsługują sygnałów cyfrowych. Złącze DVI-A jest fizycznie podobne do innych rodzajów DVI, ale różni się układem pinów, co pozwala na przesyłanie wyłącznie sygnałów analogowych. Pomimo rosnącej popularności sygnałów cyfrowych, DVI-A nadal znajduje zastosowanie w systemach, gdzie wymagane jest połączenie z urządzeniami analogowymi. Dbałość o odpowiedni dobór kabli i złączek jest istotna, aby uniknąć zakłóceń sygnału i zapewnić optymalną jakość obrazu. W kontekście praktycznych zastosowań, znajomość standardu DVI-A może być kluczowa dla specjalistów zajmujących się modernizacją i konserwacją starszych systemów wizyjnych, w których zastosowanie znajdują rozwiązania analogowe. Standardy takie jak DVI-A są przykładem na ciągłą potrzebę znajomości różnych technologii wideo w dynamicznie zmieniającym się świecie cyfrowym.

Pytanie 28

Czynność przedstawiona na ilustracjach dotyczy mocowania

Ilustracja do pytania
A. głowicy w drukarce rozetkowej
B. bębna zintegrowanego z tonerem w drukarce laserowej
C. taśmy barwiącej w drukarce igłowej
D. kartridża w drukarce atramentowej
Czynność pokazana na rysunkach dotyczy mocowania bębna zintegrowanego z tonerem w drukarce laserowej. Drukarki laserowe działają na zasadzie elektrostatycznego przenoszenia tonera na papier za pomocą bębna światłoczułego. Bęben ten jest kluczowym elementem, który pośredniczy w transferze obrazu. Zintegrowane rozwiązania, gdzie bęben jest połączony z tonerem, ułatwiają wymianę i konserwację, gdyż użytkownik może łatwo wymienić zużyty element bez potrzeby oddzielnego czyszczenia bębna. Przykładem standardu w tej dziedzinie jest technologia używana przez firmy takie jak HP, Canon czy Brother, które zapewniają wysoką jakość druku przy minimalnym nakładzie pracy użytkownika. Dobre praktyki branżowe zalecają regularne sprawdzanie stanu bębna i tonera, co wpływa na długowieczność urządzenia oraz jakość uzyskiwanych wydruków. Zintegrowane moduły są również ekologiczne, gdyż pozwalają na łatwy recykling zużytych części. Dlatego takie podejście jest powszechnie stosowane w nowoczesnych urządzeniach biurowych.

Pytanie 29

Jakie znaczenie ma parametr NVP (Nominal Velocity of Propagation) podczas pomiarów okablowania strukturalnego?

A. na szybkość
B. na długość
C. na koszt
D. na jakość
Zrozumienie wpływu NVP na różne aspekty okablowania strukturalnego jest kluczowe, aby uniknąć nieporozumień. Na przykład, odpowiedź sugerująca, że NVP ma wpływ na prędkość, może wydawać się logiczna, jednak w rzeczywistości NVP to już określona prędkość, a nie parametr, który ją zmienia. Inną mylną koncepcją jest stwierdzenie, że NVP wpływa na jakość sygnału. Choć NVP pośrednio może wpływać na jakość w kontekście odległości, to nie jest to bezpośredni czynnik determinujący. Jakość sygnału bardziej zależy od parametrów takich jak zakłócenia, tłumienie czy zastosowane materiały. Ponadto, wybór parametrów kabli nie jest bezpośrednio związany z ceną, ponieważ koszty komponentów są określane przez inne czynniki, takie jak materiały i technologia produkcji. Pojęcie długości ma znaczenie, ale tylko w kontekście zastosowania NVP do obliczeń wymaganych dla właściwego doboru długości kabli w instalacji. Często błędne interpretacje tych parametrów prowadzą do niewłaściwego doboru materiałów i projektowania sieci, co w konsekwencji może skutkować problemami z wydajnością i niezawodnością systemu. Właściwe zrozumienie NVP oraz jego zastosowanie w zgodności z normami branżowymi, takimi jak ANSI/TIA-568, jest niezbędne dla osiągnięcia optymalnych rezultatów w instalacjach okablowania strukturalnego.

Pytanie 30

W systemie Ubuntu, które polecenie umożliwia bieżące monitorowanie działających procesów i aplikacji?

A. ps
B. top
C. sysinfo
D. proc
Choć polecenie 'ps' służy do wyświetlania listy uruchomionych procesów, jego użycie nie jest tak efektywne w kontekście monitorowania w czasie rzeczywistym jak w przypadku 'top'. 'ps' generuje statyczny snapshot bieżących procesów, co oznacza, że prezentowane dane nie są aktualizowane w czasie rzeczywistym. Dlatego administratorzy często korzystają z 'top', aby uzyskać dynamiczny widok procesów i ich zużycia zasobów. Podobnie, 'proc' nie jest poleceniem, lecz systemowym systemem plików, który zawiera informacje o procesach i innych aspektach systemu, ale nie służy do monitorowania ich w czasie rzeczywistym. Użytkownicy mogą mylnie sądzić, że eksploracja katalogu /proc bezpośrednio dostarcza im informacji na temat procesów, jednak wymaga to dodatkowego wysiłku i nie jest tak intuicyjne jak użycie 'top'. Wreszcie, 'sysinfo' to narzędzie, które dostarcza ogólnych informacji o systemie, ale nie koncentruje się na analizie procesów. Często pojawiają się błędne przekonania, że każde polecenie systemowe może pełnić rolę monitorowania, podczas gdy zrozumienie specyfiki ich działania jest kluczowe dla efektywnego zarządzania systemem. Dlatego właściwy wybór narzędzi i umiejętność ich zastosowania w odpowiednich kontekstach są fundamentem skutecznego zarządzania systemem operacyjnym.

Pytanie 31

Którego z poniższych zadań nie wykonują serwery plików?

A. Wymiana danych pomiędzy użytkownikami sieci
B. Zarządzanie bazami danych
C. Odczyt i zapis danych na dyskach twardych
D. Udostępnianie plików w sieci
Zarządzanie bazami danych to proces, który wymaga zaawansowanych mechanizmów, takich jak transakcje, spójność danych oraz drzewo indeksów, co nie jest w zakresie działania serwerów plików. Serwery plików, takie jak te działające na protokołach SMB czy NFS, są dedykowane do prostego przechowywania i udostępniania plików użytkownikom w sieci, nie mają natomiast możliwości przetwarzania złożonych zapytań, jakie wymagają bazy danych. Użytkownicy często mylą te dwa pojęcia, co prowadzi do przekonania, że serwery plików mogą pełnić funkcję baz danych. Oprogramowania do zarządzania bazami danych, jak MySQL czy PostgreSQL, są zaprojektowane do optymalizacji operacji odczytu i zapisu danych w strukturach tabelarycznych, co jest zupełnie odmiennym podejściem. Właściwe zrozumienie roli serwerów plików w infrastrukturze IT jest kluczowe dla skutecznego projektowania systemów informatycznych. Działania związane z wymianą danych pomiędzy użytkownikami oraz udostępnianiem plików są typowe dla serwerów plików, ale ich funkcje są ograniczone do prostych operacji, co różni je od bardziej złożonych mechanizmów stosowanych w serwerach baz danych.

Pytanie 32

/dev/sda: Czas odczytu z pamięci podręcznej: 18100 MB w 2.00 sekundy = 9056.95 MB/sek. Przedstawiony wynik wykonania polecenia systemu Linux jest używany do diagnostyki

A. karty sieciowej
B. dysku twardego
C. układu graficznego
D. pamięci operacyjnej
Analizując inne opcje odpowiedzi, można zauważyć, że każda z nich odnosi się do różnych komponentów sprzętowych, które nie mają związku z przedstawionym wynikiem diagnostycznym. Karta graficzna jest odpowiedzialna za rendering grafiki i nie jest bezpośrednio związana z operacjami odczytu danych z dysku twardego. Jej wydajność mierzy się zazwyczaj w klatkach na sekundę (FPS) w kontekście gier lub w operacjach związanych z przetwarzaniem obrazu. Z kolei karta sieciowa zajmuje się transmisją danych w sieci komputerowej, co również nie ma związku z wydajnością odczytu danych z dysku. W kontekście tego pytania, karta sieciowa mierzy wydajność w Mbps lub Gbps, co również nie odnosi się do przedstawionego wyniku. Pamięć RAM z kolei odpowiada za przechowywanie danych operacyjnych dla procesora, a nie za odczyt danych z dysku. Jej działanie można diagnozować przy pomocy innych narzędzi i metryk, takich jak czas dostępu, przepustowość lub wykorzystanie pamięci, ale nie jest to związane z operacjami odczytu z dysku twardego. Typowym błędem myślowym jest mylenie funkcji tych komponentów oraz ich wpływu na wydajność całego systemu. Zrozumienie, że każdy z tych elementów ma swoją specyfikę i odpowiada za różne aspekty działania komputera, jest kluczowe dla analizy wyników diagnostycznych.

Pytanie 33

Który z interfejsów umożliwia transfer danych zarówno w formacie cyfrowym, jak i analogowym pomiędzy komputerem a wyświetlaczem?

A. DFP
B. DISPLAY PORT
C. HDMI
D. DVI-I
Wybór innych interfejsów, takich jak DisplayPort, DFP czy HDMI, może wydawać się logiczny, jednak każdy z nich ma swoje ograniczenia, które uniemożliwiają przesyłanie sygnałów zarówno w formacie cyfrowym, jak i analogowym. DisplayPort jest nowoczesnym standardem, który obsługuje wyłącznie sygnały cyfrowe, a jego zastosowanie skierowane jest głównie do nowoczesnych monitorów, które nie wymagają analogowej transmisji. DFP (Digital Flat Panel) to interfejs przestarzały, używany głównie w monitorach LCD, który z kolei nie obsługuje sygnałów analogowych, co czyni go mniej wszechstronnym. HDMI (High-Definition Multimedia Interface) to interfejs stworzony głównie do przesyłania sygnałów audio-wideo w jakości HD, ale również nie obsługuje sygnałów analogowych w sposób, w jaki robi to DVI-I. Typowym błędem myślowym jest założenie, że nowocześniejsze interfejsy są zawsze lepsze; nie uwzględnia to jednak faktu, że w wielu przypadkach starsze technologie, takie jak DVI-I, mogą być bardziej użyteczne w specyficznych scenariuszach, gdzie konieczne jest zastosowanie zarówno sygnałów analogowych, jak i cyfrowych. Dlatego też, w sytuacjach wymagających interoperacyjności między różnorodnymi systemami wyświetlania, DVI-I stanowi lepszy wybór.

Pytanie 34

Do serwisu komputerowego przyniesiono laptop z matrycą, która bardzo słabo wyświetla obraz. Dodatkowo obraz jest niezwykle ciemny i widoczny jedynie z bliska. Co może być przyczyną tej usterki?

A. uszkodzony inwerter
B. uszkodzone połączenie między procesorem a matrycą
C. pęknięta matryca
D. uszkodzone złącze HDMI
Rozważając inne odpowiedzi, należy zrozumieć, dlaczego nie są one prawidłowe. Uszkodzone łącze między procesorem a matrycą może prowadzić do braku obrazu lub artefaktów, jednak nie jest to typowy objaw ciemnego obrazu, który staje się widoczny jedynie z bliska. Gniazdo HDMI, z kolei, dotyczy wyjścia sygnału wideo do zewnętrznych monitorów, a nie samego wyświetlania obrazu na wbudowanej matrycy laptopa. Problemy z gniazdem HDMI nie wpływają na zdolność matrycy do wyświetlania obrazu, chyba że laptop próbuje przesłać sygnał na zewnętrzny ekran, co nie dotyczy opisanej sytuacji. Uszkodzona matryca mogłaby również powodować problemy, ale objawy byłyby bardziej zróżnicowane i często szersze niż tylko ciemny obraz z bliska. Pęknięta matryca zazwyczaj prowadzi do widocznych uszkodzeń, takich jak pęknięcia lub rozlane kolory, co również nie pasuje do opisanego problemu. W praktyce, diagnostyka problemów z wyświetlaniem wymaga precyzyjnego podejścia, które uwzględnia różne elementy i ich interakcje, a nie tylko powierzchowne objawy. Dlatego tak ważne jest, aby technik posiadał gruntowną wiedzę na temat funkcjonowania wszystkich komponentów laptopa, aby skutecznie zidentyfikować źródło problemów z wyświetlaniem.

Pytanie 35

Jakie jest zadanie usługi DNS?

A. weryfikacja poprawności adresów domenowych
B. konwersja nazw domenowych na adresy IP
C. konwersja adresów IP na nazwy domenowe
D. weryfikacja poprawności adresów IP
Wybór odpowiedzi, które sugerują inne funkcje systemu DNS, błędnie odzwierciedla jego rzeczywistą rolę i działanie. Sprawdzanie poprawności adresów IP czy domenowych to zadania, które mogą być realizowane w ramach innych usług, ale nie są bezpośrednio związane z funkcją DNS. System DNS nie zajmuje się weryfikacją adresów IP, lecz ich tłumaczeniem z formy tekstowej na numeryczną, co jest kluczowe dla komunikacji w sieci. Ponadto, translacja adresów IP na nazwy domenowe, choć możliwa, nie jest podstawowym zadaniem usługi DNS; tę funkcję pełnią inne mechanizmy, takie jak odwrotne zapytania DNS (reverse DNS lookup), które są mniej powszechne i nie są stosowane w codziennej praktyce internetowej. Warto zwrócić uwagę, że niepoprawne interpretowanie funkcji DNS może prowadzić do mylnych założeń w projektowaniu systemów sieciowych, co z kolei skutkuje problemami z dostępem do stron internetowych, a także błędami w konfiguracji serwerów. Aby skutecznie zarządzać infrastrukturą internetową, należy zrozumieć, że DNS działa na zasadzie hierarchicznej struktury, gdzie odpowiedzialność za poszczególne domeny jest rozdzielona między różne serwery, co zwiększa wydajność i niezawodność usług. Ignorowanie tych aspektów prowadzi do uproszczenia tematu, co jest niebezpieczne w kontekście zarządzania nowoczesnymi sieciami komputerowymi.

Pytanie 36

Co robi polecenie Gpresult?

A. modyfikuje konfigurację zasad grupy
B. pokazuje szczegóły dotyczące kontrolera
C. prezentuje wynikowy zbiór zasad dla użytkownika lub komputera
D. resetuje domyślne zasady grup dla kontrolera
Wybór odpowiedzi dotyczącej aktualizacji ustawień zasad grupy, informacji o kontrolerze lub przywracania domyślnych zasad grup dla kontrolera jest niepoprawny, ponieważ każde z tych podejść nie odzwierciedla rzeczywistego działania polecenia Gpresult. Zasadniczo, aktualizacja zasad grupy odbywa się przez polecenie gpupdate, które wymusza synchronizację ustawień z kontrolerem domeny. Natomiast Gpresult nie zmienia żadnych ustawień; jego funkcja polega na prezentowaniu wyników, które już zostały zaaplikowane. Informacje o kontrolerze są dostępne przez inne komendy, takie jak nltest lub dsquery, które dostarczają szczegółowych danych dotyczących stanu i konfiguracji kontrolera domeny, ale nie są to funkcje Gpresult. Z kolei przywracanie domyślnych zasad grup dla kontrolera to proces, który wymaga zastosowania narzędzi administracyjnych do modyfikacji ustawień w Active Directory, a nie działania Gpresult. Typowym błędem myślowym przy wyborze takich odpowiedzi jest pomylenie narzędzi do zarządzania politykami z tymi, które tylko raportują ich stan. Kluczowe jest zrozumienie, że Gpresult to narzędzie diagnostyczne, a nie konfiguracyjne, co czyni jego rolę w zarządzaniu politykami grupowymi fundamentalnie inną.

Pytanie 37

Fast Ethernet to norma sieci przewodowej, która pozwala na przesył danych z maksymalną szybkością

A. 54 Mbps
B. 108 Mbps
C. 1000 Mbps
D. 100 Mbps
Wybór odpowiedzi innych niż 100 Mbps wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące standardów sieciowych oraz ich prędkości transmisji. Odpowiedź 54 Mbps odnosi się do standardu 802.3, znanego jako Ethernet, który był jednym z pierwszych standardów sieciowych, jednak nie jest on związany z Fast Ethernet. Natomiast 108 Mbps to z kolei wynik zastosowania różnych technik, które nie są zgodne z klasycznym Ethernetem ani z Fast Ethernet. Może to sugerować mylne przekonanie, że Fast Ethernet obsługuje prędkości powyżej 100 Mbps, co jest nieprawdziwe w kontekście jego definicji. Odpowiedź 1000 Mbps dotyczy standardu Gigabit Ethernet, który jest znacznie szybszy od Fast Ethernet. Tego rodzaju nieporozumienia mogą wynikać z braku znajomości technologii sieciowych oraz ich ewolucji. Fast Ethernet, z prędkością 100 Mbps, to kluczowy standard w rozwoju sieci lokalnych. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla właściwego projektowania i wdrażania sieci, aby nie pomylić ze sobą różnych standardów oraz ich możliwości. W praktyce, wybór niewłaściwego standardu może prowadzić do nieefektywnej komunikacji i spadku wydajności całej sieci.

Pytanie 38

Na ilustracji przedstawiono fragment karty graficznej ze złączem

Ilustracja do pytania
A. AGP
B. PCI
C. PCI-Express
D. ISA
Standard PCI (Peripheral Component Interconnect) to interfejs, który był szeroko stosowany przed wprowadzeniem AGP i PCI-Express. PCI obsługuje różne urządzenia, ale jego architektura nie jest zoptymalizowana specjalnie pod kątem grafiki 3D. Użycie PCI dla kart graficznych ogranicza przepustowość, przez co nie spełnia wymagań nowoczesnych aplikacji graficznych. ISA (Industry Standard Architecture) to jeszcze starszy standard o bardzo ograniczonej przepustowości, który nie jest odpowiedni dla współczesnych kart graficznych i został całkowicie zastąpiony przez nowsze rozwiązania. PCI-Express, będący następcą AGP, zapewnia znacznie większą przepustowość i elastyczność dzięki architekturze wieloliniowej; jednak w kontekście tego pytania nie jest właściwą odpowiedzią. PCI-Express jest obecnie standardem dla kart graficznych, oferującym zalety takie jak skalowalność przepustowości i większa efektywność energetyczna. Zrozumienie różnic między tymi standardami jest kluczowe dla inżynierów i techników IT, którzy muszą podejmować świadome decyzje dotyczące konserwacji lub modernizacji sprzętu komputerowego. Częstym błędem przy identyfikacji jest niedocenianie wpływu specjalizacji złącza na wydajność grafiki, co może prowadzić do nieoptymalnych decyzji zakupowych lub projektowych w zakresie sprzętu komputerowego.

Pytanie 39

Który z komponentów NIE JEST zgodny z płytą główną MSI A320M Pro-VD-S socket AM4, 1x PCI-Ex16, 2x PCI-Ex1, 4x SATA III, 2x DDR4- max 32 GB, 1x D-SUB, 1x DVI-D, ATX?

A. Dysk twardy 500GB M.2 SSD S700 3D NAND
B. Karta graficzna Radeon RX 570 PCI-Ex16 4GB 256-bit 1310MHz HDMI, DVI, DP
C. Procesor AMD Ryzen 5 1600, 3.2GHz, s-AM4, 16MB
D. Pamięć RAM Crucial 8GB DDR4 2400MHz Ballistix Sport LT CL16
Dysk twardy 500GB M.2 SSD S700 3D NAND nie jest kompatybilny z płytą główną MSI A320M Pro-VD, ponieważ ta płyta obsługuje standardy SATA III oraz PCI-Express, ale nie ma złącza M.2, które jest konieczne do podłączenia dysków SSD w formacie M.2. Płyta główna MSI A320M Pro-VD jest idealnym rozwiązaniem dla budżetowych zestawów komputerowych, które wykorzystują pamięci DDR4 oraz oferuje złącza dla kart rozszerzeń w standardzie PCI-Express. W praktyce, użytkownicy tej płyty głównej mogą korzystać z tradycyjnych dysków SATA III, które są łatwo dostępne na rynku. W przypadku modernizacji, warto zainwestować w dyski SSD SATA III, które znacząco poprawią wydajność systemu operacyjnego oraz czas ładowania aplikacji. Warto również zwrócić uwagę na zgodność z pamięciami RAM DDR4 oraz procesorami z rodziny AMD Ryzen, co czyni tę płytę wszechstronnym wyborem dla różnych zastosowań.

Pytanie 40

Dokument mający na celu przedstawienie oferty cenowej dla inwestora dotyczącej przeprowadzenia robót instalacyjnych w sieci komputerowej, to

A. przedmiar robót
B. specyfikacja techniczna
C. kosztorys ślepy
D. kosztorys ofertowy
Kosztorys ofertowy to bardzo ważny dokument, który pokazuje inwestorowi szczegółową ofertę cenową na wykonanie konkretnych robót, jak na przykład instalacja sieci komputerowej. W takim kosztorysie są zawarte wszystkie prace, materiały i inne koszty związane z realizacją projektu. Moim zdaniem, to kluczowy element, kiedy przychodzi do przetargów, bo umożliwia porównanie ofert od różnych wykonawców. Oprócz samej ceny, warto, żeby taki dokument mówił też o terminach realizacji i warunkach płatności. W branży budowlanej dobrze jest, gdy kosztorys jest przygotowany zgodnie z aktualnymi regulacjami prawnymi i normami, bo wtedy można mu zaufać. Przykładowo, kiedy jest przetarg na sieć LAN w biurowcu, każdy wykonawca powinien dostarczyć swoją ofertę z kosztorysem, co ułatwia inwestorowi podjęcie świadomej decyzji.