Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik rachunkowości
Kwalifikacja: EKA.07 - Prowadzenie rachunkowości
Data rozpoczęcia: 7 czerwca 2025 18:58
Data zakończenia: 7 czerwca 2025 19:17

Egzamin zdany!

Wynik: 24/40 punktów (60,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jakie koszty operacyjne można zaliczyć do pozostałych?

A. pozyskane darowizny

B. wydatki na koszty postępowania sądowego

C. wartość akcji krótkoterminowych sprzedanych po cenie nabycia

D. opłaty za prowadzenie rachunku bankowego pobierane przez bank

Zapłacone koszty postępowania sądowego są klasyfikowane jako pozostałe koszty operacyjne, ponieważ są związane z działalnością przedsiębiorstwa i jego operacjami. Koszty te mogą obejmować opłaty za usługi prawne, wynagrodzenia dla adwokatów oraz inne wydatki związane z procesami sądowymi. W praktyce przedsiębiorstwa muszą prowadzić rzetelną księgowość, aby móc prawidłowo klasyfikować i ewidencjonować takie koszty. Ważne jest, aby te wydatki były dokumentowane i uzasadnione, co dowodzi, że przedsiębiorstwo działa w sposób zgodny z obowiązującymi przepisami i dba o swoje interesy. Zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSSF), koszty te należy ujmować w rachunku zysków i strat jako wydatki operacyjne, co pozwala na lepsze zarządzanie finansami i planowanie budżetu. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest sytuacja, w której firma ponosi koszty związane z obroną swoich praw w sprawach cywilnych lub gospodarczych, a takie wydatki mają bezpośredni wpływ na jej wyniki finansowe.

Pytanie 2

Jaką klasę dokumentacji, która jest materiałem archiwalnym, oznacza się znakiem "A"?

A. Podlegającą ekspertyzie ze względu na swój charakter

B. Niearchiwalną

C. Podlegającą natychmiastowemu przekazaniu do archiwum państwowego

D. Archiwalną

Wybierając odpowiedź, która nie kwalifikuje dokumentów jako archiwalne, można łatwo popaść w błędy związane z zarządzaniem dokumentami. Dokumenty, które nie mają wartości historycznej, powinny być niszczone lub archiwizowane w mniej formalny sposób. Czasami pojawiają się odpowiedzi, które sugerują, że dokumenty należy od razu przekazać do archiwum państwowego lub poddać ekspertyzie, co jest mylące w kontekście procesu klasyfikacji. Takie przechowywanie może nastąpić tylko po spełnieniu konkretnego zestawu kryteriów, jak wartość informacyjna lub prawna. W rzeczywistości, to wymaga systematycznego przeglądania i analizy dokumentów, a jeśli nie weźmie się pod uwagę wszystkich aspektów prawnych czy administracyjnych, to łatwo o błędne wnioski. Typowe błędy myślowe to spłycanie tego złożonego procesu archiwizacji, zamiast widzenia go w szerszym kontekście organizacyjnym. Wiedza o normach archiwalnych, jak regulacje ISO, jest tu bardzo istotna dla prawidłowego podejścia do tej tematyki.

Pytanie 3

Jan Nowak pełni funkcję magazyniera. Z uwagi na jego przejście na emeryturę, konieczne jest zorganizowanie inwentaryzacji

A. nadzwyczajną

B. ciągłą

C. okresową

D. zdawczo-odbiorczą

Odpowiedź zdawczo-odbiorcza jest poprawna, ponieważ inwentaryzacja przeprowadzana w związku z przejściem pracownika na emeryturę ma na celu potwierdzenie stanu posiadania towarów w magazynie oraz ich przekazanie nowemu pracownikowi. Inwentaryzacja zdawczo-odbiorcza jest szczególnie istotna w kontekście zarządzania magazynem, ponieważ pozwala na ustalenie rzeczywistego stanu zapasów oraz ich zgodności z dokumentacją. W praktyce, tego typu inwentaryzacja jest realizowana za pomocą dokumentów protokołu, które szczegółowo opisują ilości oraz stany poszczególnych pozycji magazynowych. Dodatkowo, zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, przeprowadzenie takiej inwentaryzacji powinno być udokumentowane, aby zapewnić transparentność i zgodność z obowiązującymi przepisami prawa. Warto również wspomnieć o tym, że inwentaryzacje zdawczo-odbiorcze pomagają unikać nieporozumień w przyszłości oraz stanowią ważny element audytów wewnętrznych, które mają na celu ocenę efektywności zarządzania gospodarką magazynową.

Pytanie 4

W jednostce handlowej w związku z włamaniem oraz kradzieżą towaru konieczne jest przeprowadzenie inwentaryzacji

A. nadzwyczajnej

B. zdawczo-odbiorczej

C. okresowej

D. ciągłej

Odpowiedź 'nadzwyczajna' jest prawidłowa, ponieważ w sytuacji włamania oraz kradzieży towarów, jednostka handlowa powinna przeprowadzić inwentaryzację nadzwyczajną, która ma na celu ustalenie rzeczywistego stanu posiadania. Inwentaryzacja nadzwyczajna jest przeprowadzana w okolicznościach nieprzewidzianych, takich jak kradzież, zniszczenie lub zgubienie towarów. Przykładem zastosowania tej metody może być sytuacja, gdy po zauważeniu braków w magazynie lub po zgłoszeniu incydentu policji, przedsiębiorstwo decyduje się na natychmiastowe sprawdzenie, jakie towary zostały skradzione. Przeprowadzając taką inwentaryzację, firma nie tylko zabezpiecza swoje interesy, ale także wypełnia obowiązki sprawozdawcze w kontekście ewentualnych roszczeń ubezpieczeniowych. Zgodnie z dobrymi praktykami rachunkowości, regularne dokonywanie inwentaryzacji, w tym nadzwyczajnych, pozwala na bieżące monitorowanie stanu aktywów oraz zapobiega powstawaniu nieprawidłowości. Ponadto, zgodnie z przepisami prawa, przedsiębiorstwa mają obowiązek przechowywania rzetelnych danych dotyczących wszystkich transakcji, co jest niezwykle istotne w kontekście ewentualnych postępowań wyjaśniających.

Pytanie 5

Rzeczywiste koszty produkcji wyrobów gotowych są rejestrowane na koncie

A. Rozliczenie kosztów według rodzajów

B. Koszty związane ze sprzedażą

C. Koszty działalności podstawowej

D. Koszt sprzedanych wyrobów gotowych

Błędy w podejściu do klasyfikacji kosztów mogą prowadzić do nieprawidłowych wniosków dotyczących efektywności finansowej firmy. Koszt sprzedanych wyrobów gotowych jest koncepcją, która odnosi się do kosztów już zrealizowanej sprzedaży, a nie do kosztów produkcji. Ta odpowiedź sugeruje mylne założenie, że koszty związane z produkcją są już całkowicie zabezpieczone w momencie sprzedaży, co jest błędne. Rozliczenie kosztów rodzajowych to proces, w którym koszty są klasyfikowane według ich rodzaju (np. materiały, usługi), ale nie odnosi się bezpośrednio do ewidencjonowania rzeczywistych kosztów produkcji. Koszty sprzedaży dotyczą wydatków ponoszonych na sprzedaż produktów i nie obejmują kosztów produkcji, co czyni tę opcję niewłaściwą dla tego pytania. W praktyce, błędna identyfikacja kosztów może prowadzić do zafałszowania wyników finansowych, co w efekcie wpływa na podejmowanie decyzji zarządczych. Kluczowe jest, aby każda firma stosowała odpowiednie standardy rachunkowości, takie jak Międzynarodowe Standardy Sprawozdawczości Finansowej (MSSF), które jasno definiują sposób ewidencjonowania kosztów i przychodów. Poprawna klasyfikacja kosztów jest niezbędna dla rzetelnego obrazu sytuacji finansowej przedsiębiorstwa oraz dla planowania strategicznego.

Pytanie 6

Części zapasowe maszyn i urządzeń nabyte przez firmę produkcyjną klasyfikowane są w aktywach jako

A. materiały

B. środki trwałe

C. towary

D. produkty gotowe

Kiedy mówimy o klasyfikacji aktywów w firmach produkcyjnych, sprawa jest dosyć ważna, bo wpływa na bilans i ogólnie na procesy finansowe. Odpowiedzi takie jak wyroby gotowe i towary odnoszą się do produktów, które już są gotowe do sprzedaży. Wyroby gotowe to te, które przeszły cały proces produkcji, a towary to po prostu dobra, które kupujemy, żeby odsprzedać. Części zapasowe to inna sprawa, bo one są wykorzystywane w produkcji, a nie sprzedawane bezpośrednio. Wiesz, środki trwałe to długoterminowe aktywa i to też nie jest to, co mamy na myśli mówiąc o częściach zapasowych. One nie są klasyfikowane jako aktywa trwałe, bo szybciej się zużywają. Często błędnie mylimy te pojęcia związane z aktywami operacyjnymi i gotowymi produktami. Warto zrozumieć różnice między materiałami a innymi rodzajami aktywów, bo to jest kluczowe do dobrej analizy finansowej w firmie.

Pytanie 7

Nabywca, który jest czynnym podatnikiem VAT, otrzymał fakturę zakupu z błędem ortograficznym w nazwie swojego przedsiębiorstwa. Jak należy postąpić w tej sytuacji?

A. notą księgową wystawioną przez nabywcę

B. notą korygującą wystawioną przez nabywcę

C. nową fakturą wystawioną przez sprzedawcę

D. duplikatem faktury wystawionym przez sprzedawcę

Notą korygującą wystawioną przez nabywcę można prawidłowo poprawić błąd literowy w nazwie przedsiębiorstwa na fakturze. Zgodnie z przepisami prawa podatkowego, nabywca ma prawo dokonać korekty błędów w dokumentach sprzedaży, które go dotyczą. Nota korygująca musi zawierać wszystkie niezbędne informacje, takie jak numer i datę faktury, na którą jest wystawiana, a także szczegóły dotyczące poprawianych danych. W praktyce, wystawienie noty korygującej jest efektywnym sposobem na uregulowanie nieprawidłowości w dokumentacji, a także minimalizuje ryzyko nieporozumień w przyszłości. Przedsiębiorcy powinni pamiętać, że poprawne wystawienie dokumentów jest kluczowe dla zachowania przejrzystości w obiegu dokumentów oraz dla prawidłowego rozliczania podatku VAT. Zastosowanie noty korygującej również pomaga w utrzymaniu zgodności z obowiązującymi regulacjami podatkowymi i jest powszechnie akceptowane w praktyce księgowej.

Pytanie 8

Z danych zamieszczonych w tabeli wynika, że Hurtownia ALUS sp. z o.o. najlepiej gospodarowała zapasami w roku

Wskaźniki rotacji zapasów w Hurtowni ALUS sp. z o.o.
Wyszczególnienie	Rok 2015	Rok 2016	Rok 2017	Rok 2018
Wskaźnik rotacji zapasów w dniach	10 dni	.........	8 dni	.........
Wskaźnik rotacji zapasów w razach	.........	30 razy	.........	24 razy

A. 2017

B. 2016

C. 2018

D. 2015

Poprawna odpowiedź to 2017, ponieważ w tym roku Hurtownia ALUS sp. z o.o. osiągnęła najniższy wskaźnik rotacji zapasów w dniach. Niższy wskaźnik oznacza, że firma efektywniej zarządzała swoimi zasobami, minimalizując czas, przez który zapasy pozostawały w magazynie. Dobre praktyki w zarządzaniu zapasami sugerują, że im szybciej zapasy są sprzedawane, tym lepiej przedsiębiorstwo wykorzystuje swoje środki. Na przykład, jeśli firma ma zapasy, które sprzedają się szybko, może zaoszczędzić na kosztach przechowywania oraz uniknąć przestarzałych towarów. Kluczowym elementem zarządzania zapasami jest stosowanie wskaźników rotacji, które pozwalają na ocenę efektywności operacyjnej. Firmy powinny dążyć do optymalizacji swojego asortymentu i wprowadzać zmiany w procesach zakupowych i sprzedażowych, aby poprawić tę rotację w przyszłości. Dodatkowo, warto zaznaczyć, że brak dostępnych danych z lat 2016 i 2018 sprawia, że porównanie z tymi latami nie jest możliwe, co podkreśla znaczenie analizy danych w podejmowaniu decyzji.

Pytanie 9

Producent wytwarza soki owocowe w kartonach o objętości 330 ml, 500 ml oraz 750 ml z tych samych surowców, przy użyciu tej samej technologii i tych samych maszyn. Którą metodę kalkulacji kosztów powinien przyjąć producent soków?

A. Doliczeniową asortymentową

B. Podziałową ze współczynnikami

C. Podziałową prostą

D. Doliczeniową zleceniową

Producent soków owocowych powinien zastosować metodę kalkulacji kosztów podziałową ze współczynnikami, ponieważ ma do czynienia z różnymi pojemnościami opakowań, które są produkowane z tych samych surowców i przy użyciu tej samej technologii. Metoda ta pozwala na precyzyjne przypisanie kosztów pośrednich do produktów w oparciu o odpowiednie współczynniki, co jest kluczowe w przypadku, gdy produkty różnią się jedynie pojemnością. Przykładowo, jeżeli producent ustali, że koszt produkcji jednej jednostki soku wynosi 10 zł, a opakowanie 330 ml wymaga 1,5 jednostki surowca, 500 ml - 2,5 jednostki, a 750 ml - 3,5 jednostki, to zastosowanie współczynników pozwoli na dokładne obliczenie kosztów każdego z opakowań. Zgodnie z najlepszymi praktykami w branży, takie podejście zapewnia większą przejrzystość kosztów oraz ułatwia podejmowanie decyzji dotyczących cen i rentowności.

Pytanie 10

Na jakiej pozycji w bilansie powinno być ujęte saldo konta Rozliczenie zakupu?

A. towary

B. należności z tytułu dostaw i usług

C. materiały

D. zobowiązania z tytułu dostaw i usług

Odpowiedź "zobowiązania z tytułu dostaw i usług" jest prawidłowa, ponieważ saldo konta rozliczenie zakupu odzwierciedla zobowiązania przedsiębiorstwa wobec dostawców. W momencie zakupu towarów lub usług, firma zobowiązuje się do zapłaty, co skutkuje powstaniem zobowiązania. W praktyce księgowej, saldo tego konta wzrasta o wartość zakupów, które jeszcze nie zostały uregulowane. Zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSRF), zobowiązania te powinny być klasyfikowane jako krótkoterminowe, jeśli termin płatności nie przekracza 12 miesięcy. Ujęcie tych zobowiązań w bilansie jest kluczowe dla odzwierciedlenia rzeczywistego stanu finansów firmy, co pozwala na dokładniejsze oszacowanie jej zdolności do regulowania własnych zobowiązań. Przykładowo, jeżeli firma A nabywa materiały budowlane na kwotę 50 000 zł z terminem płatności w ciągu 30 dni, to na koncie rozliczenie zakupu pojawi się zobowiązanie w wysokości 50 000 zł. To zobowiązanie wpłynie na wskaźniki płynności finansowej firmy, co jest niezwykle istotne dla inwestorów i kredytodawców.

Pytanie 11

Zmienność stanu produktów oznacza saldo konta

A. Rozliczenie kosztów

B. Wydatki produkcyjne

C. Odchylenia od cen ewidencyjnych towarów

D. Towary

Odpowiedź "Rozliczenie kosztów" jest poprawna, ponieważ odnosi się do sposobu, w jaki zmiana stanu produktów wpływa na saldo konta. W kontekście rachunkowości, rozliczenie kosztów jest procesem, w którym koszty związane z produkcją są alokowane do odpowiednich kont, co pozwala na skuteczne zarządzanie finansami firmy. Przykładowo, jeśli firma produkuje towary, koszty materiałów, pracy i ogólne wydatki operacyjne są klasyfikowane i przenoszone do konta kosztów produkcji, a następnie odpowiednio rozliczane w bilansie. Dobre praktyki w zakresie rachunkowości zalecają bieżące monitorowanie i raportowanie tych kosztów, co umożliwia przedsiębiorstwom dokładne śledzenie rentowności oraz podejmowanie bardziej świadomych decyzji finansowych. Dodatkowo, rozliczenie kosztów jest istotne w kontekście raportowania finansowego, ponieważ wpływa na wyniki finansowe organizacji. Zgodnie z międzynarodowymi standardami rachunkowości, takich jak IFRS, prawidłowe rozliczanie kosztów jest kluczowe dla zapewnienia przejrzystości i zgodności finansowej.

Pytanie 12

Operację gospodarczą o treści "PZ - przyjęto zakupione materiały do magazynu w cenie zakupu" należy zaksięgować w jaki sposób?

A. Ct konta Rozliczenie zakupu materiałów, Dt konta Rozrachunki z dostawcami

B. Ct konta Rozliczenie zakupu materiałów, Dt konta Materiały

C. Dt konta Rozliczenie zakupu materiałów, Ct konta Materiały

D. Dt konta Rozliczenie zakupu materiałów, Ct konta Rozrachunki z dostawcami

Odpowiedź 'Ct konta Rozliczenie zakupu materiałów, Dt konta Materiały' jest prawidłowa, ponieważ odzwierciedla podstawowe zasady księgowe dotyczące przyjęcia towarów do magazynu. W momencie przyjęcia materiałów do magazynu, zwiększamy stan zasobów (materiały), co jest rejestrowane jako debet na koncie 'Materiały' (Dt). Z kolei konto 'Rozliczenie zakupu materiałów' (Ct) służy do neutralizacji kosztów związanych z zakupem, co oznacza, że również zwiększamy zobowiązania, co jest odpowiednio rejestrowane w stronie kredytowej. Takie podejście jest zgodne z zasadą podwójnego zapisu, która stanowi fundament rachunkowości, gdzie każda operacja wpływa na co najmniej dwa konta. Na przykład, w praktyce, gdy firma przyjmuje dostawę surowców, powinno to być odzwierciedlone w księgach rachunkowych, aby zapewnić dokładność w sprawozdawczości finansowej oraz kontrolę nad stanem zapasów. Warto też zauważyć, że poprawne księgowanie przyjęcia materiałów do magazynu jest kluczowe dla późniejszej analizy kosztów produkcji oraz zarządzania zapasami.

Pytanie 13

Jak definiowane są zobowiązania oraz rezerwy na zobowiązania?

A. inne rezerwy kapitałowe

B. kapitał obcy

C. kapitał przedsiębiorstwa

D. kapitał własności

Odpowiedzi, które wskazują na kapitał firmy, kapitał własny lub inne kapitały rezerwowe jako klasyfikacje dla zobowiązań i rezerw, są błędne, ponieważ te terminy odnoszą się do zupełnie innych koncepcji w kontekście finansów przedsiębiorstwa. Kapitał własny reprezentuje środki, które zostały wniesione przez właścicieli firmy oraz zyski zatrzymane, a więc nie są zobowiązaniami wobec osób trzecich. Uznawanie zobowiązań jako kapitału własnego prowadzi do nieporozumienia na temat struktury finansowej przedsiębiorstwa, co może skutkować błędnymi decyzjami w zakresie inwestycji i zarządzania ryzykiem. Ponadto, inne kapitały rezerwowe są zwykle związane z funduszami, które mogą być wykorzystane na przyszłe potrzeby lub niespodziewane wydatki, ale nie są to zobowiązania w sensie prawnym. W praktyce, pomylenie tych kategorii może prowadzić do nieprawidłowej oceny sytuacji finansowej firmy, co jest sprzeczne z zasadami przejrzystości i rzetelności w raportowaniu finansowym. Kluczowe jest zrozumienie, że odpowiednia klasyfikacja i prezentacja zobowiązań w bilansie mają fundamentalne znaczenie dla analizy finansowej, co jest zgodne z uznawanymi standardami rachunkowości, które wymagają od firm jasnej i jednoznacznej prezentacji swoich zobowiązań oraz kapitału własnego. Ignorowanie tych różnic może prowadzić do błędnych wniosków dotyczących zdolności kredytowej czy płynności finansowej przedsiębiorstwa.

Pytanie 14

Na podstawie danych zawartych w tabeli ustal zysk brutto.

Wyszczególnienie	Kwota w zł
Przychody netto ze sprzedaży wyrobów gotowych	36 000,00
Koszt sprzedanych wyrobów gotowych	25 000,00
Koszty ogólnego zarządu	6 500,00
Pozostałe przychody operacyjne	3 000,00
Przychody finansowe	2 000,00
Koszty finansowe	1 500,00

A. 7 500,00 zł

B. 11 000,00 zł

C. 4 500,00 zł

D. 8 000,00 zł

Obliczenie zysku brutto jest kluczowym elementem analizy finansowej przedsiębiorstwa, a w tym przypadku poprawna odpowiedź wynosi 8 000,00 zł. Zysk brutto oblicza się poprzez odjęcie całkowitych kosztów od całkowitych przychodów. W naszym przykładzie przychody wynoszą 41 000,00 zł, a koszty 33 000,00 zł, co daje zysk brutto równy 8 000,00 zł. Taki sposób obliczania zysku jest zgodny z ogólnie przyjętymi standardami rachunkowości, które nakładają obowiązek rzetelnego przedstawiania sytuacji finansowej firmy. W praktyce, zysk brutto jest istotny, ponieważ pozwala na ocenę efektywności operacyjnej i rentowności podstawowej działalności. Przykładem zastosowania tego wskaźnika jest analiza rentowności produktów, gdzie przedsiębiorstwa porównują zysk brutto generowany przez różne kategorie produktów, co pozwala na podejmowanie strategicznych decyzji o alokacji zasobów oraz ewentualnych modyfikacjach oferty. Warto również pamiętać, że zysk brutto nie uwzględnia wydatków operacyjnych, odsetek czy podatków, co oznacza, że dla pełnej analizy konieczne jest dalsze badanie innych wskaźników finansowych.

Pytanie 15

Operacja finansowa o treści: "WB - uzyskano odsetki od środków pieniężnych zgromadzonych na koncie firmowym w banku" powinna być zarejestrowana na kontach

A. Wn Rachunek bieżący i Ma Przychody finansowe

B. Wn Koszty finansowe i Ma Rachunek bieżący

C. Wn Pozostałe koszty operacyjne i Ma Rachunek bieżący

D. Wn Rachunek bieżący i Ma Pozostałe przychody operacyjne

Odpowiedź, która wskazuje na zaksięgowanie w 'Wn Rachunek bieżący' oraz 'Ma Przychody finansowe', jest poprawna, ponieważ odsetki od środków pieniężnych zgromadzonych na rachunku bankowym stanowią przychód finansowy dla firmy. W księgowości, przychody finansowe są klasyfikowane jako zyski uzyskane z aktywów finansowych, w tym odsetek od lokat. Zaksięgowanie w 'Wn Rachunek bieżący' odzwierciedla wzrost aktywów, gdyż na rachunku bieżącym firmy pojawiają się dodatkowe środki. Z kolei 'Ma Przychody finansowe' zwiększa kapitał firmy, co jest zgodne z zasadą podwójnego księgowania. Przykładowo, jeśli firma uzyskuje 1000 zł odsetek, poprawne zaksięgowanie tej operacji zwiększy saldo rachunku bieżącego o tę kwotę, a jednocześnie zwiększy przychody finansowe w rachunku zysków i strat. Takie podejście jest zgodne z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSSF), które wymagają, aby przychody były odpowiednio klasyfikowane i ujawniane.

Pytanie 16

Który element sprawozdania finansowego firma może zastosować do analizy struktury aktywów oraz pasywów?

A. Rachunek przepływów pieniężnych

B. Rachunek zmian w kapitale własnym

C. Rachunek zysków i strat

D. Bilans

Rachunek zysków i strat oraz rachunek przepływów pieniężnych to dokumenty, które mają zupełnie inny cel niż bilans. Rachunek zysków i strat koncentruje się na wynikach finansowych firmy w danym okresie, prezentując przychody, koszty oraz zysk netto. Z punktu widzenia analizy struktury aktywów i pasywów, nie dostarcza on informacji na temat ich stanu w określonym momencie, lecz pokazuje, jak działalność operacyjna wpływa na wyniki finansowe. Rachunek przepływów pieniężnych z kolei ilustruje przepływy gotówkowe w firmie, ale także nie odnosi się bezpośrednio do struktury aktywów i pasywów. Może być użyteczny w ocenie płynności finansowej, lecz nie dostarcza informacji o stanie majątku i źródłach finansowania. Rachunek zmian w kapitale własnym przedstawia zmiany w kapitale własnym w czasie, ale również nie ma zastosowania do analizy aktywów i pasywów w ich strukturalnym układzie. Typowym błędem jest mylenie funkcji tych dokumentów; każdy z nich ma swoją specyfikę i nie można ich stosować zamiennie. Właściwe rozumienie roli bilansu oraz pozostałych elementów sprawozdania finansowego jest kluczowe dla efektywnej analizy finansowej, a także dla podejmowania decyzji strategicznych w zarządzaniu przedsiębiorstwem.

Pytanie 17

Wskaź operację finansową, która generuje koszty w firmie?

A. Zakupiono materiały za gotówkę

B. Spłacono ratę bankowego kredytu

C. Zużycie środków trwałych

D. Dokonano przelewu podatku dochodowego

W kontekście operacji gospodarczych, które generują koszty, istotne jest zrozumienie podstawowych pojęć związanych z finansami przedsiębiorstw. Zapłata podatku dochodowego, chociaż stanowi obciążenie finansowe dla firmy, nie jest bezpośrednio związana z bieżącą działalnością operacyjną ani nie powoduje powstawania kosztów. Podatek dochodowy jest zobowiązaniem na koniec roku obrotowego i pochodzi z osiągniętego zysku, co oznacza, że nie wpływa na koszty w czasie rzeczywistym. Zakup materiałów za gotówkę również nie generuje kosztów w momencie zakupu, ale raczej prowadzi do wzrostu aktywów. Koszty pojawią się dopiero w momencie wykorzystania tych materiałów w produkcji, co jest zgodne z zasadą współmierności przychodów i kosztów, według której przychody muszą być przyporządkowane do odpowiednich kosztów w tym samym okresie. Spłata raty kredytu bankowego to kolejny element, który nie wpływa na koszty operacyjne, ale na przepływy finansowe firmy. Raty kredytu są związane z zobowiązaniem finansowym, które w rzeczywistości stanowi zwrot kapitału oraz odsetek, jednak nie są one klasyfikowane jako koszty operacyjne związane z działalnością przedsiębiorstwa. W związku z tym niepoprawne jest traktowanie tych operacji jako kosztotwórczych w kontekście bieżącego funkcjonowania firmy.

Pytanie 18

W sytuacji, gdy zauważy się bezpośrednie ryzyko porażenia prądem spowodowane uszkodzeniem izolacji kabla łączącego gniazdko z komputerem, pracownik ma obowiązek

A. przerwać pracę i niezwłocznie powiadomić pracodawcę o zagrożeniu

B. zrealizować konieczne działania mające na celu zaizolowanie kabla w celu zlikwidowania zagrożenia

C. przerwać pracę i natychmiast poinformować zakład energetyczny o występującym zagrożeniu

D. przerwać pracę i natychmiast powiadomić Straż Miejską

Przerwanie pracy i natychmiastowe powiadomienie pracodawcy o zagrożeniu porażeniem prądem jest kluczowym działaniem w sytuacji wystąpienia potencjalnego niebezpieczeństwa. Pracownik ma obowiązek reagować w przypadku zauważenia uszkodzenia izolacji przewodu, gdyż naraża to nie tylko jego bezpieczeństwo, ale również innych pracowników. W takiej sytuacji, zgodnie z przepisami BHP oraz normami dotyczącymi bezpieczeństwa elektrycznego, pracodawca powinien być niezwłocznie informowany, aby mógł podjąć odpowiednie kroki w celu oceny sytuacji i likwidacji zagrożenia. W praktyce oznacza to, że pracodawca powinien zorganizować inspekcję urządzeń elektrycznych oraz, w razie potrzeby, wysłać wykwalifikowanego elektryka do naprawy uszkodzeń. Dobrą praktyką jest również przeprowadzanie regularnych przeglądów instalacji elektrycznych, co jest zgodne z normą PN-EN 50110-1, aby zapobiegać podobnym sytuacjom w przyszłości.

Pytanie 19

Ile wyniesie całkowity koszt zakupu 100 akcji, jeśli cena jednej akcji to 30 zł, a prowizja maklera to 5%?

A. 3 000 zł

B. 3 150 zł

C. 150 zł

D. 4 500 zł

Cena nabycia akcji to całkowity koszt zakupu akcji, który obejmuje nie tylko ich wartość nominalną, ale także wszelkie dodatkowe opłaty związane z transakcją, takie jak prowizja maklera. W tym przypadku zakupiono 100 sztuk akcji po 30 zł, co daje łączną wartość akcji równą 3000 zł (100 szt. x 30 zł/szt.). Z kolei prowizja maklera wynosi 5% od tej kwoty, co można obliczyć jako 0,05 x 3000 zł = 150 zł. Zatem całkowity koszt nabycia akcji wynosi 3000 zł + 150 zł = 3150 zł. W praktyce, przy inwestycjach na giełdzie, uwzględnienie prowizji jest kluczowe, ponieważ wpływa na rentowność inwestycji. Standardy branżowe zalecają zawsze kalkulowanie całkowitych kosztów transakcji, aby uzyskać pełny obraz rentowności inwestycji.

Pytanie 20

Zgodnie z Kodeksem pracy praca w godzinach nadliczbowych dla kobiet w ciąży jest

A. niedozwolona

B. dopuskowana, za jej zgodą

C. akceptowalna, o ile nie ma wskazań medycznych

D. dozwolona przez maksymalnie 2 godziny

Zgodnie z Kodeksem pracy, nie można zatrudniać kobiet w ciąży do pracy w nadgodzinach. To jest naprawdę ważne, bo chodzi o zdrowie i bezpieczeństwo zarówno kobiet, jak i ich dzieci. Kodeks jasno mówi, jakie są ograniczenia dla ciężarnych w pracy – to ma na celu stworzenie bezpiecznych warunków. Pracodawca, który myśli o zleceniu pracy w nadgodzinach kobiecie w ciąży, powinien pamiętać, że nie może tego zrobić. Dobrą praktyką jest też, żeby pracodawcy regularnie przypominali pracownikom o tych przepisach. To naprawdę pomaga w ich zrozumieniu i stosowaniu na co dzień.

Pytanie 21

Podczas inwentaryzacji ustalono różnice inwentaryzacyjne towarów wynoszące:
- brakująca musztarda SAREPSKA 50 szt. w cenie 2,00 zł/szt.
- nadwyżka musztardy FRANCUSKA 40 szt. w cenie 3,00 zł/szt.
Kierownik podjął decyzję o zrównoważeniu braków musztardy SAREPSKA z nadwyżką musztardy FRANCUSKA. Oblicz wartość tej kompensaty, stosując zasadę niższej ceny i mniejszej ilości.

A. 150,00 zł

B. 80,00 zł

C. 120,00 zł

D. 100,00 zł

Poprawna odpowiedź to 80,00 zł, wynikająca z zastosowania zasady niższej ceny i mniejszej ilości w przypadku kompensacji różnic inwentaryzacyjnych. W analizowanym przypadku mamy niedobór musztardy SAREPSKA, który wynosi 50 sztuk po 2,00 zł za sztukę, oraz nadwyżkę musztardy FRANCUSKA, która wynosi 40 sztuk po 3,00 zł za sztukę. Aby obliczyć wartość kompensaty, musimy wziąć pod uwagę niższą cenę oraz mniejszą ilość dostępnych produktów. W tym przypadku niższą ceną jest cena musztardy SAREPSKA (2,00 zł/szt.), a mniejsza ilość to 40 sztuk (musztardy FRANCUSKA). Dlatego wartość kompensaty obliczamy jako: 40 sztuk x 2,00 zł/szt. = 80,00 zł. Zastosowanie tej metody pozwala na właściwe zarządzanie inwentaryzacją i efektywne gospodarowanie zasobami, co jest zgodne z dobrą praktyką w zarządzaniu zapasami. Warto pamiętać, że zasada ta jest istotna nie tylko w kontekście inwentaryzacji, ale również w codziennej praktyce handlowej i zarządzania finansami. Przykładem zastosowania tej zasady może być sytuacja, w której przedsiębiorstwo musi podejmować decyzje dotyczące przyjęcia lub zwrotu towarów w związku z różnicami inwentaryzacyjnymi, co wpływa na jego rentowność.

Pytanie 22

Na wytworzenie 500 szt. wyrobów gotowych oraz 1 000 szt. produktów niezakończonych przetworzonych w 50% poniesiono następujące koszty: Jednostkowy koszt wytworzenia wyrobu gotowego wynosi

L.p.	Pozycje kosztów	Wartość kosztów
1.	Materiały bezpośrednie	12 000,00 zł
2.	Płace bezpośrednie	5 000,00 zł
3.	Koszty wydziałowe	3 000,00 zł

A. 12,00 zł.

B. 20,00 zł.

C. 10,00 zł.

D. 17,00 zł.

Jednostkowy koszt wytworzenia wyrobu gotowego wynosi 20,00 zł, co można uzasadnić odpowiednim podziałem kosztów całkowitych na liczbę wyprodukowanych wyrobów gotowych. W przypadku, gdy mamy do czynienia z produktami niezakończonymi, które są przetworzone w 50%, wartość ta powinna być uwzględniona w całościowych kosztach, a następnie podzielona przez liczbę wyrobów gotowych. W praktyce, znajomość jednostkowego kosztu wytworzenia jest kluczowa dla efektywnego zarządzania kosztami w produkcji. Umożliwia to optymalizację procesów produkcyjnych oraz podejmowanie lepszych decyzji finansowych. Ponadto, stosowanie takiej analizy jest zgodne z obowiązującymi standardami rachunkowości, które wymagają dokładnego rozliczania kosztów produkcji. Dzięki temu można lepiej przewidywać rentowność produktów i wprowadzać ewentualne korekty w procesach produkcyjnych. Właściwe obliczenie jednostkowego kosztu wytworzenia ma również bezpośredni wpływ na określenie ceny sprzedaży, pozwalając firmom na utrzymanie konkurencyjności na rynku.

Pytanie 23

Tabela przedstawia stan kosztów przedsiębiorstwa produkcyjnego przy pełnym wykorzystaniu zdolności produkcyjnych na koniec miesiąca. Przedsiębiorstwo wyprodukowało w ciągu miesiąca 1 000 szt. wyrobów gotowych. Produkcja niezakończona nie występuje. Jednostkowy koszt wytworzenia wyrobu gotowego wynosi

Wyszczególnienie	Kwota w zł
Materiały bezpośrednie	55 000,00 zł
Płace bezpośrednie	40 000,00 zł
Koszty wydziałowe	3 000,00 zł
Koszty zarządu	2 000,00 zł

A. 50,00 zł

B. 10,00 zł

C. 100,00 zł

D. 200,00 zł

Jednostkowy koszt wytworzenia wyrobu gotowego wynosi 100 zł, gdyż jest to wartość uzyskana poprzez podzielenie całkowitych kosztów produkcji przez liczbę wyprodukowanych jednostek. W praktyce oznacza to, że jeśli całkowite koszty wytworzenia, obejmujące materiały, robociznę oraz koszty pośrednie, wynoszą 100 000 zł, a przedsiębiorstwo wyprodukowało 1 000 sztuk wyrobów, to koszt jednostkowy wynosi 100 zł. Warto zauważyć, że obliczanie kosztu jednostkowego jest kluczowe dla zarządzania finansami przedsiębiorstwa, ponieważ pozwala na precyzyjne ustalenie ceny sprzedaży oraz oceny rentowności. Dobre praktyki wskazują, że analiza kosztów powinna być regularnie przeprowadzana, co pozwala na optymalizację procesów produkcyjnych oraz efektywne wykorzystanie zasobów. W kontekście pełnego wykorzystania zdolności produkcyjnych, znajomość jednostkowego kosztu wytworzenia jest niezbędna do podejmowania decyzji strategicznych dotyczących rozszerzenia produkcji lub wprowadzenia nowych produktów na rynek.

Pytanie 24

Składka OC i AC, która została opłacona z góry na kwartał i potwierdzona polisą oraz wyciągiem bankowym, stanowi dla firmy

A. czynne rozliczenia międzyokresowe kosztów

B. inne koszty operacyjne

C. bierne rozliczenia międzyokresowe kosztów

D. koszty finansowe

Odpowiedź "czynne rozliczenia międzyokresowe kosztów" jest prawidłowa, ponieważ składka OC i AC, opłacona z góry na dany kwartał i ujęta w bilansie przedsiębiorstwa, jest kosztem, który dotyczy przyszłych okresów sprawozdawczych. Czynne rozliczenia międzyokresowe kosztów są aktywem, które reprezentuje wydatki, które już zostały poniesione, ale jeszcze nie zostały zaksięgowane jako koszt w rachunku zysków i strat. W praktyce przedsiębiorstwa stosują tę kategorię dla kosztów, które są płacone z wyprzedzeniem, co umożliwia ich prawidłowe ujmowanie w okresach, do których się odnoszą. Na przykład, jeśli firma zapłaciła składkę ubezpieczeniową na cały kwartał z góry, a obecnie znajduje się w pierwszym miesiącu tego kwartału, może zaksięgować część tej składki jako koszt w bieżącym okresie, a pozostałą część jako aktywa, które będą rozliczane w przyszłych miesiącach. Taka praktyka jest zgodna z zasadą współmierności kosztów i przychodów, co jest kluczowe w rachunkowości finansowej.

Pytanie 25

Jednostka gospodarcza postanowiła, że dokumentacja księgowa będzie prowadzona w innym miejscu niż jej siedziba. W jakim czasie kierownik jednostki ma obowiązek poinformować odpowiedni urząd skarbowy o lokalizacji prowadzenia ksiąg rachunkowych?

A. 5 dni od daty ich zakończenia

B. 30 dni od daty ich wydania

C. 10 dni od daty ich zakończenia

D. 15 dni od daty ich wydania

Niektóre błędne odpowiedzi opierają się na mylnych założeniach dotyczących terminów zgłaszania zmian w prowadzeniu ksiąg rachunkowych. Na przykład, wybór 30 dni od dnia wydania ksiąg rachunkowych nie uwzględnia faktu, że przepisy prawa wymagają szybszego działania w tym zakresie. Umożliwienie 30 dni na zgłoszenie oznaczałoby, że jednostki mogłyby działać przez dłuższy czas bez nadzoru, co jest niezgodne z celami kontrolnymi urzędów skarbowych. Również termin 10 dni od dnia zamknięcia ksiąg jest nieadekwatny, ponieważ nie odpowiada rzeczywistości, w której to otwarcie i wydanie ksiąg jest momentem, od którego należy rozpocząć bieżące powiadomienie odpowiednich organów. Podobnie, 5 dni od zamknięcia także można uznać za niepraktyczne w kontekście obowiązujących procedur, ponieważ niełatwo byłoby ocenić, że zamknięcie ksiąg miało miejsce, zanim rozpoczęto ich wydawanie. Tego typu nieprawidłowości mogą wynikać z nieznajomości przepisów lub błędnego ich interpretowania, co jest powszechnym błędem wśród przedsiębiorców. Właściwe terminy są kluczowe zarówno dla utrzymania porządku w dokumentacji, jak i dla zapewnienia zgodności operacyjnej z wymogami prawa podatkowego.

Pytanie 26

Jednostka gospodarcza zbyła środek trwały za kwotę netto 2 500,00 zł. Wartość początkowa sprzedanego środka trwałego wynosi 10 000,00 zł, a dotychczasowe umorzenie to 8 500,00 zł. Przeprowadzenie operacji polegającej na wyksięgowaniu wartości netto tego środka trwałego spowoduje zapis

A. 2 500,00 zł po stronie Dt konta Środki trwałe oraz po stronie Ct konta Pozostałe koszty operacyjne

B. 1 500,00 zł po stronie Dt konta Środki trwałe oraz po stronie Ct konta Pozostałe koszty operacyjne

C. 2 500,00 zł po stronie Dt na konta Pozostałe koszty operacyjne oraz po stronie Ct konta Środki trwałe

D. 1 500,00 zł po stronie Dt konta Pozostałe koszty operacyjne oraz po stronie Ct konta Środki trwałe

Wybór błędnych odpowiedzi w kontekście wyksięgowania wartości netto sprzedanego środka trwałego wynika z niepełnego zrozumienia procesu księgowania oraz zasad rachunkowości. Ważne jest, aby zrozumieć, że wyksięgowanie środka trwałego następuje w momencie jego sprzedaży, a wartość ta jest obliczana jako różnica między wartością początkową a sumą dotychczasowego umorzenia. Istotnym błędem jest mylenie wartości netto sprzedanego środka trwałego z ceną sprzedaży. Cena sprzedaży brutto lub netto nie jest tożsama z wartością księgową, której dotyczy wyksięgowanie. W przypadku niepoprawnych odpowiedzi, takich jak zapis 2 500,00 zł jako koszt operacyjny, ignoruje się fakt, że kwota 1 500,00 zł jest właściwą wartością, która powinna być zlikwidowana z konta Środki trwałe. Ponadto, przypisanie kosztu operacyjnego do kwoty sprzedaży zamiast wartości książkowej jest niezgodne z zasadami rachunkowości, co może prowadzić do nieprawidłowego rozliczenia zysku lub straty na sprzedaży. W praktyce, brak zrozumienia różnicy między wartością księgową a wartością transakcyjną może prowadzić do poważnych błędów w ewidencji finansowej oraz zaburzeń w sprawozdaniach finansowych, co jest sprzeczne z fundamentalnymi zasadami rachunkowości, takimi jak zasada ostrożności czy zasada współmierności. Wprowadza to zamieszanie w analizie finansowej i podejmowaniu decyzji gospodarczych.

Pytanie 27

Księgi rachunkowe są przechowywane w jednostkach gospodarczych

A. trwale

B. 25 lat

C. 1 rok

D. 5 lat

Księgi rachunkowe są kluczowym elementem zarządzania finansami w każdej jednostce gospodarczej. Zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa, w tym Ustawą o rachunkowości, przedsiębiorstwa zobowiązane są do przechowywania ksiąg rachunkowych przez okres pięciu lat. Termin ten liczy się od końca roku obrotowego, w którym księgi zostały zamknięte. Przechowywanie dokumentacji przez ten czas ma na celu zapewnienie możliwości kontroli finansowej przez organy podatkowe oraz audytory, co jest kluczowe dla zachowania przejrzystości i zgodności z przepisami. Przykład zastosowania tej zasady można znaleźć w praktyce audytorskiej, gdzie audytorzy mogą sięgać do ksiąg z lat ubiegłych w celu weryfikacji poprawności danych finansowych. Dobrą praktyką jest również archiwizacja dokumentów w formie elektronicznej, co ułatwia dostęp do nich w przypadku potrzeby ich analizy czy kontroli. Przechowywanie ksiąg rachunkowych przez 5 lat jest zatem nie tylko wymogiem prawnym, ale także elementem budowania zaufania pomiędzy przedsiębiorstwem a jego interesariuszami.

Pytanie 28

W jednostce handlowej obroty wybranych kont na dzień 31.12.2015 r. przedstawiały się następująco. Oblicz wynik na sprzedaży.

– Przychody ze sprzedaży towarów	280 000,00 zł
– Wartość sprzedanych towarów w cenach zakupu	110 000,00 zł
– Koszty handlowe	100 000,00 zł
– Pozostałe koszty operacyjne	25 000,00 zł
– Przychody finansowe	13 000,00 zł

A. 70 000,00 zł

B. 58 000,00 zł

C. 170 000,00 zł

D. 158 000,00 zł

Analizując odpowiedzi, które nie prowadzą do prawidłowego wyniku na sprzedaży, można zauważyć, że błędy często wynikają z nieprawidłowego zrozumienia podstawowych zasad księgowości oraz analizy finansowej. Na przykład, jedna z nieprawidłowych koncepcji może opierać się na założeniu, że przychody ze sprzedaży towarów są równoważne z wynikiem na sprzedaży, co jest dalekie od rzeczywistości. W rzeczywistości wynik na sprzedaży to różnica pomiędzy przychodami a kosztami bezpośrednio związanymi z tymi przychodami. Niezrozumienie tej zasady prowadzi do błędnych kalkulacji, które mogą zafałszować obraz sytuacji finansowej przedsiębiorstwa. Często mylnie przyjmowane są także założenia dotyczące metodologii kalkulacji kosztów, które mogą nie uwzględniać wszystkich istotnych wydatków. Z kolei, niewłaściwe oszacowanie wartości sprzedanych towarów w cenach zakupu i kosztów handlowych prowadzi do zawyżenia lub zaniżenia wyniku na sprzedaży. W praktyce, aby uniknąć takich błędów, zaleca się korzystanie z systemów księgowych, które automatyzują te procesy oraz regularne audyty finansowe, aby zapewnić dokładność danych. Zrozumienie i stosowanie tych zasad jest kluczowe dla efektywnego zarządzania finansami w każdej jednostce handlowej.

Pytanie 29

Jaki dokument przygotowuje komisja inwentaryzacyjna w trakcie ustalania ilości materiałów w magazynie?

A. Zaświadczenie o zgodności sald

B. Protokół weryfikacji pasywów

C. Arkusz spisu z natury

D. Plan inwentaryzacji

Arkusz spisu z natury to kluczowy dokument, który sporządza komisja inwentaryzacyjna podczas ustalania ilości materiałów znajdujących się w magazynie. Jego celem jest szczegółowe zarejestrowanie rzeczywistego stanu zapasów, co jest niezbędne do właściwego zarządzania gospodarką magazynową. Arkusz ten powinien zawierać m.in. opisy towarów, ich ilości, jednostki miary oraz numery katalogowe. Przykładowo, w przypadku inwentaryzacji materiałów budowlanych, komisja może sporządzić arkusz, w którym wpisze ilości cementu, stali, czy drewna, co pozwoli na ocenę zgodności z ewidencją księgową. Zgodnie z normami ISO 9001, odpowiednia dokumentacja inwentaryzacyjna jest istotnym elementem systemu zarządzania jakością, dlatego poprawne sporządzenie arkusza spisu z natury ma kluczowe znaczenie dla rzetelności danych oraz efektywności procesów logistycznych.

Pytanie 30

Na koniec okresu sprawozdawczego koszty sprzedaży przeksięgowuje się na konto

A. Koszty działalności podstawowej

B. Rozliczenie kosztów

C. Koszt własny sprzedanych wyrobów

D. Rozliczenie kosztów działalności

Wybór odpowiedzi związanych z "Rozliczeniem kosztów" oraz "Kosztami działalności podstawowej" jest błędny, ponieważ te terminy nie oddają specyfiki kosztów, które są związane z wyrobami sprzedanymi. "Rozliczenie kosztów" jest pojęciem ogólnym, które najczęściej używane jest w kontekście alokacji i zarządzania różnorodnymi kosztami w organizacji, ale nie odnosi się bezpośrednio do kosztów generowanych przez konkretne produkty. Z kolei "Rozliczenie kosztów działalności" może obejmować różne kategorie kosztów, w tym koszty administracyjne czy sprzedażowe, które nie są bezpośrednio skorelowane z produkcją i sprzedażą towarów, co prowadzi do niewłaściwego księgowania i analizy wyników finansowych firmy. "Koszty działalności podstawowej" również mogą być mylące, ponieważ zazwyczaj odnoszą się do kosztów operacyjnych, które niekoniecznie są związane z produkcją sprzedawanych towarów. Przykładowo, mogą to być koszty związane z wynagrodzeniem pracowników administracyjnych, co jest istotne, ale nie ma wpływu na bezpośrednie koszty produkcji. W związku z tym, nieprawidłowe przypisanie tych kosztów do kategorii kosztów sprzedanych wyrobów może zniekształcić analizę rentowności i prowadzić do błędnych decyzji zarządczych, co podkreśla znaczenie precyzyjnego klasyfikowania kosztów w systemach rachunkowości.

Pytanie 31

Aby poprawić błąd w fakturze, dotyczący nieprawidłowego numeru NIP, konieczne jest wystawienie

A. nowej faktury

B. noty księgowej

C. faktury korygującej

D. noty korygującej

Noty korygujące są dokumentami stosowanymi do wprowadzania poprawek do już wystawionych faktur, szczególnie w przypadkach, gdy zachodzi konieczność skorygowania danych, takich jak błędnie wpisany numer NIP. Zgodnie z przepisami prawa, nota korygująca może być stosowana do eliminacji formalnych błędów, które nie wpływają na wartość transakcji, czyli na jej kwotę. W praktyce, taka nota jest wystawiana w celu potwierdzenia wprowadzenia poprawek oraz jako dokument potwierdzający uzgodnienia między stronami. Przykładowo, jeżeli faktura była wystawiona z błędnym numerem NIP, zamiast wystawiać nową fakturę, co mogłoby prowadzić do zamieszania w dokumentacji księgowej, przedsiębiorca powinien wystawić notę korygującą, co jest zgodne z zasadami uproszczonej dokumentacji oraz dobrymi praktykami w księgowości. Warto również pamiętać, że nota korygująca powinna być przechowywana w aktach razem z pierwotną fakturą, aby zapewnić pełną dokumentację transakcji.

Pytanie 32

Dokument KP – Kasa przyjmie jest dokumentem

A. zbiorczym

B. obcym

C. pierwotnym

D. wtórnym

Wybór odpowiedzi wskazującej na dowód wtórny jest błędny, ponieważ dowody wtórne są dokumentami sporządzonymi na podstawie informacji zawartych w dowodach pierwotnych, a nie stanowią one podstawy dla rejestracji transakcji. Dowód KP jest dokumentem, który ujmuje bezpośrednio zdarzenie gospodarcze, więc klasyfikacja go jako wtórnego jest mylna. W kontekście odpowiedzi dotyczącej dowodów zbiorczych, warto zauważyć, że takie dokumenty są używane do agregowania informacji z wielu transakcji, co również nie odpowiada charakterystyce dowodu KP, który odnosi się do pojedynczej transakcji. Odpowiedź o dowodach obcych również jest nieprawidłowa; dowody obce są dokumentami wystawionymi przez podmioty zewnętrzne i nie są bezpośrednio związane z działalnością finansową danej jednostki. W praktyce, błędne zrozumienie kategorii dowodów księgowych może prowadzić do nieprawidłowości w ewidencji finansowej oraz do trudności w audytach. Z tego powodu kluczowe jest zapoznanie się z definicjami i właściwą klasyfikacją dokumentów, aby zapewnić zgodność z przepisami i wysoką jakość prowadzenia ksiąg rachunkowych.

Pytanie 33

Koszt jednostkowy sprzedaży wyrobu wynosi 800 zł, a narzut zysku to 20% ceny sprzedaży. Jaka będzie cena sprzedaży netto tego wyrobu?

A. 160 zł

B. 1 000 zł

C. 1 200 zł

D. 960 zł

Niepoprawne odpowiedzi mogą wynikać z błędnego zrozumienia podstawowych zasad kalkulacji kosztów oraz narzutu zysku. Na przykład, odpowiedzi 160 zł, 960 zł oraz 1200 zł ignorują kluczową relację pomiędzy kosztem a ceną sprzedaży. W przypadku ceny 160 zł, wydaje się, że ktoś mógłby błędnie obliczyć narzut, jednak 20% z 160 zł jest zaledwie 32 zł, co jest znacznie niewystarczające w kontekście jednostkowego kosztu własnego. Podobnie, 960 zł sugeruje, że jednostkowy koszt byłby wyższy od ceny sprzedaży, co jest sprzeczne z logiczną zasadą, że cena sprzedaży musi pokrywać koszty oraz zapewniać zysk. Odpowiedź 1200 zł może wydawać się atrakcyjna, lecz w rzeczywistości narzut zysku na tej kwocie wyniósłby 240 zł, co w połączeniu z kosztem 800 zł prowadziłoby do ceny, która jest nieadekwatna do zadania. Kluczowym błędem w tych rozważaniach jest niepoprawne zrozumienie związku pomiędzy kosztami, ceną a narzutem, co jest fundamentalnym elementem w zarządzaniu finansami przedsiębiorstwa. Ustalanie marży zysku powinno odbywać się w oparciu o szczegółową analizę kosztów oraz celów finansowych firmy, a nie w oparciu o intuicję czy przypadkowe kalkulacje.

Pytanie 34

Jakie składniki majątkowe nie są objęte amortyzacją?

A. Nieruchomości gruntowe.

B. Budynki stanowiące odrębną własność.

C. Wydajne maszyny.

D. Smartfony.

Wybór telefonów komórkowych, maszyn produkcyjnych lub budynków jako składników majątkowych podlegających amortyzacji jest związany z powszechnym nieporozumieniem na temat rozróżnienia między różnymi rodzajami aktywów. Telefony komórkowe, jako składniki wyposażenia biurowego lub narzędzi pracy, są klasyfikowane jako środki trwałe i podlegają amortyzacji z powodu ich ograniczonej żywotności, co oznacza, że ich wartość zmniejsza się w czasie. Osoby często zapominają, że urządzenia elektroniczne szybko stają się przestarzałe technologicznie, co wpływa na ich wartość rynkową. Maszyny produkcyjne również podlegają amortyzacji, ponieważ są to aktywa trwałe, które ulegają zużyciu w wyniku intensywnej eksploatacji. Budynki, będące odrębną własnością, również są amortyzowane, gdyż ich struktura może ulegać degradacji z upływem czasu, co wpływa na ich wartość rynkową. Uznanie tych składników majątkowych za amortyzowane wynika z ich charakterystyki jako aktywów, które z czasem tracą swoją wartość użytkową. Typowym błędem myślowym jest generalizowanie kategorii aktywów bez zrozumienia ich specyfiki oraz mechanizmów amortyzacji, które są kluczowe dla prawidłowego prowadzenia rachunkowości.

Pytanie 35

Zysk z działalności operacyjnej przedsiębiorstwa wynosi 80 000 zł, przychody finansowe to 16 000 zł, straty nadzwyczajne wynoszą 8000 zł, a podatek dochodowy to 16 720 zł. Jaka jest wartość zysku brutto?

A. 96 000 zł

B. 104 720 zł

C. 88 000 zł

D. 104 000 zł

W przypadku błędnych odpowiedzi istnieje kilka kluczowych nieporozumień dotyczących obliczeń związanych z zyskiem brutto. Często myli się przychody finansowe z zyskiem operacyjnym, co prowadzi do nieprawidłowego sumażowania tych wartości bez uwzględnienia strat nadzwyczajnych. Odpowiedzi, które opierają się na błędnym dodawaniu tych wartości, ignorują istotny fakt, że straty nadzwyczajne powinny być odjęte od sumy przychodów i zysku operacyjnego. Zyski finansowe i operacyjne to różne kategorie, które należy uwzględniać w odpowiednich kontekstach, a ich mylenie prowadzi do błędów w obliczeniach. Dodatkowo, niektórzy mogą nie uwzględniać podatku dochodowego w swoich obliczeniach, co prowadzi do oszacowania zysku brutto w sposób, który nie odzwierciedla rzeczywistej sytuacji finansowej jednostki. Ważne jest, aby przy obliczeniach zwracać uwagę na kolejność operacji oraz na zasady księgowości, które podkreślają znaczenie precyzyjnego odzwierciedlania wszystkich przychodów i wydatków. W praktyce, stosowanie dobrych praktyk w zakresie analizy finansowej jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania finansami, a także dla rzetelnego raportowania wyników finansowych w zgodzie z obowiązującymi standardami.

Pytanie 36

Realizacja czeku rozrachunkowego zagranicznego w banku stanowi operację

A. pasywną

B. aktywną i pasywną, zwiększającą saldo bilansowe

C. aktywną

D. aktywną i pasywną, zmniejszającą saldo bilansowe

Wybór odpowiedzi wskazujących na operacje pasywne oraz aktywno-pasywne w kontekście realizacji czeku rozrachunkowego obcego może wynikać z nieporozumienia dotyczącego definicji tych operacji. Operacje pasywne obejmują transakcje, które wpływają na źródła finansowania, takie jak zaciąganie zobowiązań lub emisja akcji, co nie ma miejsca w przypadku realizacji czeku. Z kolei określenie operacji jako aktywno-pasywnej sugeruje, że jednocześnie następuje zmiana zarówno w aktywach, jak i pasywach, co w przypadku realizacji czeku nie jest adekwatne. Operacja ta prowadzi do zwiększenia aktywów banku poprzez przyjęcie gotówki, jednak nie wpływa na zobowiązania banku w tym samym czasie w sposób, który mógłby prowadzić do zmiany jego pasywów. Zrozumienie funkcji czeków w systemie bankowym wymaga znajomości mechanizmów płatności oraz wpływu tych mechanizmów na bilans jednostki. Typowym błędem jest mylenie operacji, które są jedynie rejestracją transferu gotówki z operacjami, które obciążają pasywa. Realizacja czeku kończy się na poziomie aktywów, co jest zgodne z klasyfikacją operacji bankowych i ich wpływem na sprawozdania finansowe. Dlatego nieprawidłowe jest myślenie, że operacja ta może być klasyfikowana jako pasywna czy aktywno-pasywna, co pokazuje, jak ważne jest precyzyjne rozumienie terminologii księgowej i finansowej.

Pytanie 37

Szczegółowa ewidencja do konta 'Wartości niematerialne i prawne' jest prowadzona na kontach

A. analitycznych

B. korygujących

C. wynikowych

D. rozliczeniowych

Ewidencja szczegółowa do konta "Wartości niematerialne i prawne" prowadzona na kontach analitycznych jest zgodna z zasadami rachunkowości oraz standardami finansowymi. Konta analityczne umożliwiają szczegółowe śledzenie aktywów niematerialnych, takich jak patenty, licencje czy znaki towarowe, co jest istotne dla firm, które inwestują w rozwój innowacyjnych rozwiązań. Przykładem zastosowania kont analitycznych może być sytuacja, gdy firma nabywa licencję na oprogramowanie. Wówczas cała kwota zakupu zostaje zaksięgowana na koncie analitycznym, co pozwala na późniejsze monitorowanie amortyzacji i wartości tego aktywu. Dobre praktyki rachunkowości podkreślają znaczenie prowadzenia ewidencji analitycznej, aby umożliwić dokładne raportowanie i analizowanie wartości niematerialnych oraz ich wpływu na sytuację finansową firmy.

Pytanie 38

Przedsiębiorstwo produkcyjne wytworzyło w ciągu okresu sprawozdawczego 600 sztuk wyrobów gotowych C oraz 800 sztuk wyrobów niezakończonych C o stopniu przetworzenia 50%. Korzystając z danych zawartych w tabeli, oblicz jednostkowy koszt wytworzenia wyrobu gotowego C.

Pozycje kalkulacyjne		Poniesione koszty w zł
Materiały bezpośrednie	32 000,00
Płace bezpośrednie wraz z narzutami	18 000,00
Koszty wydziałowe	4 000,00
Koszty ogólnego zarządu

A. 54,00 zł

B. 40,00 zł

C. 56,00 zł

D. 50,00 zł

Odpowiedź 54,00 zł jest prawidłowa, ponieważ do obliczenia jednostkowego kosztu wytworzenia wyrobu gotowego należy uwzględnić zarówno gotowe wyroby, jak i wyroby w trakcie produkcji, które mają określony stopień przetworzenia. W tym przypadku, wysokość jednostkowego kosztu wytworzenia wynika z podziału sumy kosztów na łączną liczbę jednostek, co jest standardową praktyką w rachunkowości kosztów. Koszt wytworzenia powinien być obliczany w sposób, który umożliwia dokładne przypisanie kosztów do wyrobów, co ma kluczowe znaczenie dla analizy rentowności i podejmowania decyzji inwestycyjnych. Przykładowo, w przypadku podejmowania decyzji o zwiększeniu produkcji lub wprowadzeniu nowych produktów, znajomość jednostkowego kosztu wytworzenia pozwala na lepsze oszacowanie potencjalnych zysków i strat. W praktyce, obliczanie kosztów wytworzenia powinno opierać się na dokładnych danych dotyczących kosztów bezpośrednich i pośrednich, co zgodne jest z zasadami rachunkowości zarządczej oraz rekomendacjami Międzynarodowych Standardów Rachunkowości (MSR).

Pytanie 39

Konto księgowe Kredyty bankowe

A. może mieć saldo końcowe Wn lub Ma

B. może mieć jedynie saldo końcowe Wn

C. może mieć jedynie saldo końcowe Ma

D. nie może mieć salda końcowego

Saldo końcowe na koncie Kredyty bankowe jest ważne, żeby zrozumieć, jak wygląda sytuacja finansowa firmy. Warto tutaj zaznaczyć, że konta pasywne, jak Kredyty bankowe, nie powinny mieć salda Wn, więc nie można ich obciążać jak zwykłych kont. Jakieś odpowiedzi, które mówią, że można mieć saldo Wn, to chyba wynik złego zrozumienia, jak działają konta pasywne. Konta, które pokazują zobowiązania, jak kredyty bankowe, muszą mieć saldo tylko po stronie Ma, co pokazuje, ile firma musi spłacić. Wszelkie inne odpowiedzi, które mówią, że takie konto może mieć saldo końcowe po stronie Wn, nie biorą pod uwagę podstawowych zasad księgowości. Słabo rozumienie salda końcowego może prowadzić do problemów w raportowaniu finansowym czy zarządzaniu płynnością. Dlatego trzeba pamiętać, że kredyty bankowe, będąc długami, zawsze mają saldo po stronie Ma, a inne interpretacje nie są zgodne z zasadami rachunkowości.

Pytanie 40

W firmie, gdzie z jednych materiałów w tym samym procesie technologicznym produkuje się kilka podobnych wyrobów różniących się wagą, koszt wytworzenia gotowego produktu ustala się przy użyciu kalkulacji

A. podziałowej współczynnikowej

B. doliczeniowo-zleceniowej

C. podziałowej prostą

D. doliczeniowo-asortymentowej

Odpowiedź "podziałowa współczynnikowa" jest prawidłowa, ponieważ ta metoda kalkulacji jest szczególnie odpowiednia w sytuacjach, gdy wytwarzane są podobne produkty, które różnią się jedynie wagą i kosztami materiałów. W kalkulacji podziałowej współczynnikowej, całkowite koszty produkcji są dzielone na wyroby na podstawie ustalonego współczynnika, który uwzględnia różnice w wadze. Na przykład, jeśli firma produkuje różne warianty tego samego produktu, mogą one mieć różne ceny jednostkowe w zależności od ich wagi, co wpływa na koszt całkowity. Metoda ta jest zgodna z dobrymi praktykami w zakresie zarządzania kosztami, ponieważ umożliwia przedsiębiorstwom precyzyjne przypisanie kosztów produkcji do poszczególnych wyrobów, co jest kluczowe dla analizy rentowności. Przykładowo, w branży spożywczej, gdzie podobne wyroby różnią się tylko wagą, taka kalkulacja pozwala na dokładniejsze oszacowanie kosztów i cen sprzedaży, co z kolei wpływa na efektywność finansową firmy.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej