Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: EE8 - Kwalifikacja EE8
Data rozpoczęcia: 13 maja 2025 08:25
Data zakończenia: 13 maja 2025 08:43

Egzamin niezdany

Wynik: 14/40 punktów (35,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Procesory AMD, które posiadają gniazdo AM2+, będą działały prawidłowo na płycie głównej z podstawką socket

A. FM2

B. AM3+

C. AM3

D. AM2

Wybór AM3+, FM2 oraz AM3 jako odpowiedzi wskazuje na nieporozumienie dotyczące kompatybilności gniazd procesorów AMD. Socket AM3+ jest nowszym rozwiązaniem, które obsługuje procesory z rodziny AM3 oraz AM3+, jednak nie jest kompatybilny z procesorami AM2 czy AM2+. W stosunku do socketu AM2, AM3+ wprowadza różne standardy zasilania oraz inne fizyczne różnice, co uniemożliwia ich wspólne stosowanie. Z kolei FM2 jest całkowicie innym gniazdem, zaprojektowanym dla architektury procesorów APU, które łączą w sobie CPU i GPU na jednym chipie, co jest innowacją w stosunku do tradycyjnych procesorów AM2+. AM3, podobnie jak AM3+, również nie wspiera AM2+. Koncepcje te prowadzą do typowych błędów myślowych, które mogą wynikać z niepełnego zrozumienia architektury procesorów AMD. Istotne jest, aby przy wyborze komponentów skupić się na specyfikacjach technicznych i kompatybilności gniazd, co jest kluczowe dla budowy wydajnych i stabilnych systemów komputerowych. Nieodpowiedni dobór elementów, takich jak płyta główna i procesor, może prowadzić do problemów z działaniem systemu, dlatego warto korzystać z wiarygodnych źródeł informacji oraz narzędzi do diagnostyki sprzętowej, aby uniknąć takich błędów.

Pytanie 2

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 3

Utrzymywanie długotrwałej pozycji ciała podczas pracy przed komputerem może prowadzić do zmęczenia, bólu rąk, szyi oraz pleców, a także do odczuwalnych z czasem zmian związanych z kręgosłupem, ścięgnami i mięśniami. W celu zminimalizowania ryzyka wystąpienia tych problemów, należy

A. ograniczyć czas pracy przy komputerze do 30% zmian roboczych

B. zachować kontrolę nad tempem pracy

C. wydłużyć czas jednej przerwy do godziny

D. nadzorować i poprawiać pozycję ciała podczas pracy

Kontrolowanie i poprawianie pozycji ciała podczas pracy z komputerem jest kluczowe dla zapobiegania dolegliwościom związanym z długotrwałym siedzeniem. Ergonomia, jako nauka o dostosowywaniu warunków pracy do potrzeb użytkownika, podkreśla znaczenie właściwej postawy ciała. Właściwe ustawienie krzesła, biurka i monitora pozwala na utrzymanie naturalnej krzywizny kręgosłupa, co redukuje napięcie w mięśniach oraz zapobiega bólowi pleców i szyi. Przykładowo, monitor powinien być ustawiony na wysokości oczu, a plecy powinny być oparte na oparciu krzesła. Regularne przypomnienia o zmianie pozycji, a także wprowadzenie ćwiczeń rozciągających w ciągu dnia, mogą znacznie poprawić komfort pracy. Ponadto, organizacje powinny wprowadzać standardy dotyczące ergonomii stanowisk pracy, aby chronić zdrowie pracowników i zwiększyć ich wydajność. Zgodność z normami takimi jak ISO 9241 może pomóc w stworzeniu optymalnych warunków pracy, co jest korzystne zarówno dla pracowników, jak i dla pracodawców.

Pytanie 4

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 5

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 6

Jaką rozdzielczość powinna mieć karta graficzna, aby móc wyświetlać materiał video w jakości Full HD na monitorze o przekątnej 23 cale?

A. 2560 x 1440

B. 1920x1080

C. 2048x1152

D. 1600 x 900

Odpowiedź 1920x1080 jest jak najbardziej trafna. To jest standard Full HD, co oznacza, że mamy 1080 pikseli w pionie i 1920 w poziomie. Przy 23-calowym monitorze, żeby naprawdę cieszyć się jakością obrazu, karta graficzna musi to ogarnąć. Dzięki temu obraz jest wyraźny i szczegółowy, co świetnie się sprawdza podczas gamingów, oglądania filmów czy pracy z grafiką. Dzisiaj Full HD to już normą w branży, więc większość nowych kart graficznych poradzi sobie z tym bez problemu. Masz też możliwość korzystania z platform streamingowych, które oferują treści w tej rozdzielczości, co naprawdę poprawia wrażenia wizualne. Pamiętaj jednak, że jeśli myślisz o czymś wyższym jak 2560x1440 czy 4K, to potrzeba lepszej karty graficznej, ale to może być zbędne, jeśli chcesz tylko oglądać w Full HD.

Pytanie 7

Aby naprawić opisaną wadę, należy

Dwa komputery funkcjonują w sieci lokalnej. Posiadają skonfigurowane protokoły TCP/IP. Jednemu przypisano adres IP 192.168.1.1, a drugiemu - 192.168.2.1. Komputery „widzą się” w otoczeniu sieciowym, jednak próba nawiązania połączenia za pomocą protokołu TCP/IP kończy się niepowodzeniem, na przykład wynik komendy ping jest negatywny.

A. dezaktywować system NetBIOS przez TCP/IP w zaawansowanych ustawieniach TCP/IP adapterów sieciowych

B. dezaktywować system NetBIOS NWLink w ustawieniach połączeń LAN obu komputerów

C. zmienić ustawienia adresów IP i/lub masek podsieci, aby oba komputery znalazły się w tej samej podsieci

D. zweryfikować status PROXY i w razie potrzeby aktywować

Aby umożliwić komunikację między dwoma komputerami w lokalnej sieci, kluczowe jest, aby znajdowały się one w tej samej podsieci. W przedstawionym przypadku komputery mają przypisane adresy IP 192.168.1.1 oraz 192.168.2.1, co oznacza, że leżą w różnych podsieciach. Adres IP składa się z dwóch części: identyfikatora sieci i identyfikatora hosta. Aby oba komputery mogły się ze sobą komunikować, muszą mieć wspólną część identyfikatora sieci, co osiąga się poprzez odpowiednią konfigurację adresów IP oraz masek podsieci. Na przykład, zmieniając adres IP jednego z komputerów na 192.168.1.2 i ustawiając maskę podsieci na 255.255.255.0, obie jednostki znajdą się w tej samej podsieci 192.168.1.0. Takie podejście jest zgodne z zasadami określonymi w standardzie TCP/IP i jest powszechnie stosowane w praktyce sieciowej. Praktyczna znajomość konfigurowania adresów IP i masek podsieci jest niezbędna dla administratorów sieci, aby zapewnić prawidłowe działanie sieci lokalnych oraz uniknąć problemów z komunikacją.

Pytanie 8

Jakie oprogramowanie, chroniące przed włamaniami do sieci, powinno być zainstalowane na serwerze oferującym dostęp do Internetu?

A. FireWall

B. Active Directory

C. DNS

D. DHCP

FireWall, czyli zapora sieciowa, to kluczowe oprogramowanie, które chroni serwery udostępniające połączenie z Internetem przed nieautoryzowanym dostępem oraz atakami. Działa na zasadzie filtracji ruchu sieciowego, pozwalając na określenie, jakie pakiety danych mogą przechodzić przez zaporę, a jakie są blokowane. Jest to podstawowy element zabezpieczeń w infrastrukturze IT, który powinien być stosowany zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi. W praktyce, FireWall można konfigurować, aby blokował ruch przychodzący z nieznanych lub potencjalnie niebezpiecznych źródeł, co znacząco zmniejsza ryzyko ataków, takich jak DDoS czy włamaniami do systemów. Na przykład, w środowisku serwerów WWW, zapora sieciowa może być używana do ograniczenia dostępu tylko do określonych adresów IP, co zwiększa ochronę aplikacji. Warto również zauważyć, że zgodnie z normami takimi jak ISO/IEC 27001, wdrożenie mechanizmów ochrony dostępu, takich jak FireWall, jest niezbędne do zapewnienia bezpieczeństwa informacji.

Pytanie 9

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 10

Jeśli jednostka alokacji ma 1024 bajty, to pliki zamieszczone w tabeli zajmą na dysku

Nazwa	Wielkość
Ala.exe	50 B
Dom.bat	1024 B
Wirus.exe	2 kB
Domes.exr	350 B

A. 4 klastry.

B. 5 klastrów.

C. 3 klastry.

D. 6 klastrów.

Pomyłka w wyborze odpowiedzi może wynikać z niezrozumienia, jak działają zasady alokacji przestrzeni na dysku. Ważne jest, żeby wiedzieć, że każdy plik, niezależnie od rozmiaru, zajmuje przynajmniej jeden klaster. Nie da się po prostu zaokrąglać do najbliższego klastra, ponieważ kończysz z niedoszacowaniem, ile miejsca tak naprawdę wykorzystujesz. Na przykład plik 50 bajtów i plik 350 bajtów oba mieszczą się w jednym klastrze, co jest zgodne z tym, jak pamięć jest przydzielana. Jeśli źle podliczysz większe pliki, takie jak Wirus.exe, który naprawdę zajmuje dwa klastry, możesz przez to myśleć, że potrzebujesz tylko 3 czy 4 klastry, a to jednak jest mylne. W praktyce, błędne obliczenia mogą prowadzić do złego zarządzania pamięcią, co w dłuższym czasie skutkuje fragmentacją dysku i spadkiem wydajności komputera. Zrozumienie tych mechanizmów jest kluczowe dla osób pracujących w IT i warto się z tym zapoznać, bo to podstawa w zarządzaniu danymi.

Pytanie 11

Wskaż polecenie w systemie Linux, które umożliwia wydobycie plików z archiwum wazne_pliki.tar.bz2?

A. tar –xvtf wazne_pliki.tar.bz2

B. tar –xvjf wazne_pliki.tar.bz2

C. tar –xvuf wazne_pliki.tar.bz2

D. tar –xvzf wazne_pliki.tar.bz2

Wybór innych opcji polecenia 'tar' wskazuje na niepełne zrozumienie zasad działania tego narzędzia oraz nieprawidłowe podejście do pracy z archiwami. Opcja 'u' w odpowiedzi 'tar -xvuf wazne_pliki.tar.bz2' jest używana do aktualizacji archiwum, co jest nieodpowiednie w kontekście ekstrakcji plików. 'tar -xvtf wazne_pliki.tar.bz2' również jest błędne, ponieważ opcja 't' służy do listowania zawartości archiwum, a nie do wypakowywania plików. Z kolei odpowiedź 'tar -xvzf wazne_pliki.tar.bz2' jest również niepoprawna, ponieważ 'z' oznacza, że plik jest skompresowany przy użyciu gzip, a nie bzip2, co jest kluczowe w kontekście danej komendy. W praktyce, użycie niewłaściwych opcji może prowadzić do frustracji oraz błędów w zarządzaniu danymi. Właściwe zrozumienie i stosowanie opcji polecenia 'tar' jest kluczowe w pracy z archiwami, zwłaszcza w kontekście zwiększonej efektywności i zminimalizowania ryzyka utraty danych. Rekomenduje się, aby użytkownicy zaznajomili się z dokumentacją oraz przykładami użycia tego narzędzia, aby unikać typowych pułapek oraz błędów w praktyce.

Pytanie 12

Używając polecenia ```ipconfig /flushdns``` można przeprowadzić konserwację urządzenia sieciowego, która polega na

A. odnowieniu dzierżawy adresu IP

B. zaktualizowaniu ustawień nazw interfejsów sieciowych

C. wyczyszczeniu bufora systemu nazw domenowych

D. zwolnieniu dzierżawy adresu uzyskanego z DHCP

Zrozumienie podstaw działania polecenia ipconfig /flushdns jest kluczowe dla efektywnego zarządzania sieciami. Przykładowe odpowiedzi, które wskazują na aktualizację ustawień nazw interfejsów sieciowych, zwolnienie dzierżawy adresu uzyskanego z DHCP czy odnowienie dzierżawy adresu IP, są nieprawidłowe, ponieważ odnoszą się do innych aspektów zarządzania siecią. Polecenie ipconfig /flushdns nie ma żadnego wpływu na ustawienia interfejsów sieciowych. Zamiast tego, zmienia jedynie stan bufora DNS, co jest całkowicie odrębnym procesem. Ponadto, polecenie to nie zajmuje się dzierżawą adresów uzyskiwanych z DHCP. Proces zwolnienia lub odnowienia dzierżawy adresu IP w systemach DHCP jest realizowany innymi poleceniami, takimi jak ipconfig /release i ipconfig /renew. Błędne odpowiedzi mogą wynikać z nieporozumienia dotyczącego funkcji i działania systemów DNS oraz DHCP. Kluczowe jest, aby użytkownicy zrozumieli, że bufor DNS jest mechanizmem lokalnym, który przechowuje informacje o odwiedzanych stronach, a jego czyszczenie nie wpływa na konfigurację adresów IP czy ustawień sieciowych. To zrozumienie pomaga unikać typowych błędów myślowych, które mogą prowadzić do nieefektywnego rozwiązywania problemów w sieci.

Pytanie 13

Aby wzbogacić możliwości przeglądarki internetowej, na przykład o funkcję VPN, konieczne jest zainstalowanie zewnętrznych bibliotek lub aplikacji zwanych

A. protocols

B. inputs

C. readers

D. plugins

Odpowiedź \"plugins\" jest poprawna, ponieważ odnosi się do zewnętrznych komponentów, które można zainstalować w przeglądarkach internetowych, aby zwiększyć ich funkcjonalność. Plugins, znane również jako wtyczki, pozwalają na dodawanie nowych funkcji, takich jak obsługa VPN, blokowanie reklam, integracja z różnymi serwisami internetowymi czy ulepszona obsługa multimediów. W praktyce, użytkownik może zainstalować wtyczkę VPN, aby zapewnić sobie większą prywatność online, co staje się coraz ważniejsze w erze cyfrowej. Wtyczki są zgodne z różnymi standardami, takimi jak WebExtensions, które promują bezpieczeństwo i stabilność w aplikacjach przeglądarkowych. Dobre praktyki zalecają instalowanie wtyczek tylko z zaufanych źródeł, aby uniknąć zagrożeń związanych z bezpieczeństwem, takich jak złośliwe oprogramowanie. Warto zaznaczyć, że wtyczki mogą również wpływać na wydajność przeglądarki, dlatego ważne jest, aby regularnie przeglądać i zarządzać zainstalowanymi komponentami, eliminując te, które są nieużywane lub nieaktualne."

Pytanie 14

Flaga ACK, która jest przesyłana w protokole TCP, ma na celu

A. zrealizowanie żądania zakończenia sesji

B. potwierdzenie odbioru danych

C. resetowanie połączenia

D. oznaczanie wskaźnika istotności pola

Flaga ACK w protokole TCP to taka podstawowa rzecz, której trzeba się nauczyć, jeśli chcesz ogarnąć, jak działa przesyłanie danych w sieciach. Głównie służy do potwierdzania, że odbiorca odebrał dane, co jest mega ważne, żeby wszystko działało jak należy. Gdy wysyłasz coś, odbiorca odpala flagę ACK, co znaczy, że wszystko dotarło bez problemów. Jak coś nie dojdzie, to nadawca musi to wysłać jeszcze raz. Dzięki temu masz pewność, że wszystkie informacje, które przesyłasz, są w porządku. Weźmy na przykład przeglądarkę internetową – korzysta z TCP, żeby upewnić się, że wszystkie elementy strony, jak zdjęcia czy skrypty, są prawidłowo przesłane. No i standardy IETF mówią dokładnie, jak powinno się wykorzystywać te flagi, w tym ACK, więc to się naprawdę przydaje w branży.

Pytanie 15

Jakie znaczenie ma termin wykonanie kopii zapasowej systemu?

A. Zamknięcie systemu

B. Wykonanie kopii zapasowej systemu

C. Ponowne uruchomienie systemu

D. Wykonanie aktualizacji systemu

Wykonanie backupu systemu odnosi się do procesu tworzenia kopii danych oraz konfiguracji systemu operacyjnego, aplikacji i plików użytkownika. Taki backup jest kluczowym krokiem w ochronie informacji przed utratą spowodowaną awarią sprzętu, atakami złośliwego oprogramowania czy ludzkimi błędami. Praktyczne zastosowanie backupu może obejmować regularne kopie zapasowe na zewnętrznych nośnikach danych lub w chmurze, co pozwala na szybką rekonstrukcję systemu w razie problemów. Dobry praktyka jest implementacja strategii 3-2-1, gdzie przechowuje się trzy kopie danych, na dwóch różnych nośnikach, z jedną kopią przechowywaną w lokalizacji zdalnej. Warto także regularnie testować możliwość przywrócenia danych z backupu, aby upewnić się, że procedury działają prawidłowo. Odpowiednia polityka backupu jest istotnym elementem zarządzania ryzykiem w organizacjach, zgodnym z normami takimi jak ISO 27001, które kładą nacisk na bezpieczeństwo informacji.

Pytanie 16

Trzech użytkowników komputera z zainstalowanym systemem Windows XP Pro posiada swoje foldery z dokumentami w głównym katalogu dysku C:. Na dysku jest zastosowany system plików NTFS. Użytkownicy mają utworzone konta z ograniczonymi uprawnieniami. W jaki sposób można zabezpieczyć każdy z folderów użytkowników, aby inni nie mieli możliwości modyfikacji jego zawartości?

A. Nadać dokumentom atrybut Ukryty w ustawieniach folderów

B. Przypisać uprawnienia NTFS do modyfikacji folderu wyłącznie właściwemu użytkownikowi

C. Zmień typ konta każdego użytkownika na konto z ograniczeniami

D. Nie udostępniać dokumentów w zakładce Udostępnianie w ustawieniach folderu

Zarządzanie uprawnieniami w systemach operacyjnych, zwłaszcza w kontekście ochrony danych użytkowników, jest kluczowym aspektem bezpieczeństwa. Stwierdzenie, że zmiana kont na konta z ograniczeniami zabezpieczy foldery użytkowników, jest błędne, ponieważ konta z ograniczeniami już nie mają pełnych praw dostępu do systemu. Oznacza to, że użytkownicy z ograniczonymi uprawnieniami wciąż mogą mieć możliwość przeglądania folderów innych użytkowników, co nie rozwiązuje problemu ochrony ich danych. Dodatkowo, nadanie atrybutu ukrytego folderom nie zabezpiecza ich w żaden sposób przed modyfikacją. Atrybut ukryty jedynie sprawia, że folder jest niewidoczny w standardowych widokach, ale nie uniemożliwia innym użytkownikom dostępu do danych, które mogą być nadal dostępne poprzez inne metody, takie jak wiersz poleceń. Ostatecznie, brak udostępniania dokumentów w zakładce Udostępnianie również nie wystarczy, aby skutecznie chronić foldery przed modyfikacją, ponieważ uprawnienia do modyfikacji można ustalać niezależnie od opcji udostępniania. W praktyce, zarządzanie uprawnieniami NTFS jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa danych, a ignorowanie tych mechanizmów prowadzi do niebezpiecznych sytuacji, w których dane użytkowników mogą być narażone na nieautoryzowany dostęp lub modyfikację.

Pytanie 17

Fragment programu z instrukcją case t of ... można zastąpić

  var t:integer; begin write('Podaj rok '); readln(x); t:=x div 1000; case t of 1:write('M'); 2:write('MM'); 3:write('MMM'); end;

A. trzema konstrukcjami warunkowymi

B. instrukcją repeat ...until

C. pętlą while ... do

D. pętlą for ... do

Propozycje dotyczące stosowania pętli sterujących, takich jak for...do, repeat...until oraz while...do, są niewłaściwe w kontekście omawianego zagadnienia. Pętle sterujące są konstrukcjami, które służą do wielokrotnego wykonywania bloku kodu, a nie do podejmowania decyzji na podstawie wartości zmiennej, jak ma to miejsce w instrukcji case. Pętla for...do jest używana w sytuacjach, kiedy znamy liczbę iteracji, co w przypadku oceny wartości zmiennej t, nie ma zastosowania. Z kolei konstrukcja repeat...until, która wykonuje blok kodu przynajmniej raz, a następnie sprawdza warunek, również nie jest odpowiednia, ponieważ nie ma potrzeby powtarzania zalogowanej operacji w tym kontekście. Podobnie, while...do wymaga sprawdzenia warunku przed każdym wykonaniem bloku kodu, co jest zbyteczne w przypadku, gdy chcemy jedynie sprawdzić wartość zmiennej t. Właściwe podejście polega na stosowaniu instrukcji warunkowych, które są dedykowane do decydowania, jaką operację wykonać na podstawie wartości, co wyraźnie wskazuje na zastosowanie case lub if. Stąd, błędne jest łączenie pętli z zadaniem, które wymaga alternatywy z warunkami, co prowadzi do większej złożoności kodu, a także obniża jego czytelność i efektywność.

Pytanie 18

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 19

Najbardziej rozwinięty tryb operacji portu równoległego według standardu IEEE-1284, który tworzy dwukierunkową magistralę 8-bitową, mogącą przesyłać zarówno dane, jak i adresy z maksymalną prędkością transmisji do 2,3 MB/s oraz umożliwia podłączenie do 64 urządzeń, to

A. Byte Modę

B. EPPMode

C. Nibble Modę

D. Compatilibility Modę

EPP (Enhanced Parallel Port) to zaawansowany tryb pracy portu równoległego, który umożliwia dwukierunkową komunikację z maksymalną szybkością transmisji do 2,3 MB/s. W przeciwieństwie do starszych trybów, takich jak SPP czy ECP, EPP pozwala na równoczesne przesyłanie danych i adresów, co znacząco zwiększa wydajność. W praktyce, EPP jest wykorzystywany do podłączania urządzeń takich jak skanery, drukarki oraz inne akcesoria, które wymagają szybkiej wymiany danych. Jedną z kluczowych cech EPP jest możliwość podłączenia do 64 urządzeń, co czyni go elastycznym rozwiązaniem w systemach, gdzie występuje wiele komponentów. Standard IEEE-1284, w ramach którego funkcjonuje EPP, definiuje zasady komunikacji oraz zapewnia zgodność między różnymi urządzeniami, co jest istotne dla utrzymania wysokiej jakości i niezawodności systemów komputerowych.

Pytanie 20

Kiedy należy odłączyć kabel zasilający, aby wymienić urządzenie w systemie komputerowym?

A. po zdjęciu obudowy

B. po usunięciu ładunków elektrostatycznych z urządzenia

C. przed rozpoczęciem demontażu

D. po rozłączeniu kabla sygnałowego

Odpowiedzi sugerujące, że odłączenie kabla zasilającego powinno nastąpić w różnych momentach procesu demontażu, mogą prowadzić do niebezpiecznych sytuacji. Na przykład, odłączenie kabla po zdjęciu obudowy niesie ze sobą ryzyko przypadkowego porażenia prądem, ponieważ wewnętrzne komponenty mogą wciąż być pod napięciem. Wiele osób może myśleć, że jeśli obudowa jest już otwarta, nie ma potrzeby odłączania zasilania, co jest błędne. To podejście ignoruje podstawowe zasady bezpieczeństwa, które nakładają obowiązek zapewnienia, że wszelkie źródła energii są wyłączone przed przystąpieniem do jakiejkolwiek interwencji w sprzęcie. Z kolei usunięcie ładunków statycznych z urządzenia po odłączeniu zasilania również może wydawać się logiczne, ale w rzeczywistości nie ma to sensu, ponieważ w momencie demontażu ryzyko uszkodzenia komponentów przez wyładowania elektrostatyczne jest znacznie wyższe. Właściwą praktyką jest zatem zawsze starać się zabezpieczyć urządzenie przed pracami, a nie po ich rozpoczęciu. Dodatkowo, mylenie momentu, w którym należy odłączyć zasilanie z innymi krokami, może prowadzić do niezamierzonych uszkodzeń sprzętu lub obrażeń ciała, co podkreśla wagę właściwego podejścia do tego procesu.

Pytanie 21

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 22

Który plik jest używany przez system Windows do zapisywania kopii pamięci systemowej na dysku twardym podczas hibernacji?

A. tape.sys

B. hiberfil.sys

C. wimmount.sys

D. stream.sys

Zadanie polegało na zidentyfikowaniu pliku wykorzystywanego przez system Windows do przechowywania kopii pamięci systemowej w czasie hibernacji. Niestety, wiele z wymienionych odpowiedzi nie odnosi się bezpośrednio do tej funkcji, co może prowadzić do nieporozumień. Plik 'stream.sys' jest związany z obsługą strumieni danych w systemie Windows, ale nie ma związku z hibernacją. Z kolei 'tape.sys' jest sterownikiem dla urządzeń taśmowych, a jego głównym zadaniem jest zarządzanie komunikacją z urządzeniami przechowującymi dane na taśmach, co również nie ma żadnego związku z funkcją przechowywania stanu systemu w czasie hibernacji. Odpowiedź 'wimmount.sys' odnosi się do obsługi obrazów instalacyjnych Windows, ale także nie ma związku z procesem hibernacji. Właściwym zrozumieniem funkcji plików systemowych, ich powiązań i zastosowań, jest kluczowe dla efektywnego zarządzania systemem operacyjnym. Często mylenie tych plików wynika z braku gruntownej znajomości ich funkcji oraz mechanizmów działania systemu Windows. Warto zwracać uwagę na kontekst, w którym pliki są używane, co pozwoli uniknąć nieporozumień i błędnych wniosków w przyszłości.

Pytanie 23

Wskaż złącze, które nie jest obecne w zasilaczach ATX.

A. SATA Connector

B. DE-15/HD-15

C. MPC

D. PCI-E

Złącze DE-15 (znane również jako HD-15) jest złączem analogowym, które nie jest używane w zasilaczach ATX ani w ich standardowych aplikacjach. Złącze to często stosowane jest w monitorach komputerowych, umożliwiając przesyłanie sygnału wideo z karty graficznej do wyświetlacza. Zasilacze ATX są przystosowane do zasilania komponentów komputerowych i posiadają złącza, które są specyficzne dla zasilania, takie jak złącza SATA do dysków twardych oraz złącza PCI-E do kart graficznych. W branży IT istnieje wiele standardów, a złącza ATX są zgodne z wymaganiami pod względem mocy i wydajności, co czyni je niezbędnymi w budowie systemów komputerowych. Wiedza o złączach i ich charakterystyce jest kluczowa dla każdego technika, który zajmuje się konstruowaniem lub modernizowaniem komputerów.

Pytanie 24

Polecenie tracert to narzędzie diagnostyczne, które ustala

C:\>tracert wp.pl
 
 Trasa śledzenia do wp.pl [212.77.100.101]
 przewyższa maksymalną liczbę przeskoków 30
 
 1 2 ms 3 ms 2 ms 192.168.0.1
 2 * 8 ms 10 ms 10.135.96.1
 3 * * * Upłynął limit czasu żądania.
 4 9 ms 7 ms 10 ms upe-task-gw.task.gda.pl [153.19.0.5]
 5 16 ms 9 ms 9 ms ci-wp-rtr.wp.pl [153.19.102.1]
 6 91 ms * 10 ms zew.rtrd2.adm.wp-sa.pl [212.77.105.29]
 7 11 ms 10 ms 11 ms www.wp.pl [212.77.100.101]
 
 Śledzenie zakończone.
 
 C:\>

A. możliwość diagnozowania infrastruktury systemu DNS

B. ścieżkę do lokalizacji docelowej

C. poprawność konfiguracji protokołu TCP/IP

D. sprawność połączenia przy użyciu protokołu IPX/SPX

Polecenie tracert nie służy do diagnozowania infrastruktury systemu DNS, co sugeruje jedna z niepoprawnych odpowiedzi. DNS, czyli system nazw domenowych, jest systemem, który tłumaczy nazwy domen na adresy IP, a nie infrastrukturą, którą można diagnozować za pomocą polecenia tracert. Kolejna błędna odpowiedź sugeruje, że polecenie tracert służy do sprawdzenia sprawności połączenia przy użyciu protokołu IPX/SPX. Protokoły IPX/SPX były popularne w sieciach Novell NetWare, ale są rzadko używane dzisiaj i nie są obsługiwane przez polecenie tracert. Trzecia niepoprawna odpowiedź mówi, że polecenie tracert służy do sprawdzania poprawności konfiguracji protokołu TCP/IP. Choć polecenie tracert jest narzędziem diagnostycznym używanym w sieciach TCP/IP, to nie jest właściwym narzędziem do sprawdzania poprawności konfiguracji tych protokołów. Zamiast tego, administratorzy sieci mogą używać polecenia ipconfig lub ifconfig do sprawdzania konfiguracji TCP/IP.

Pytanie 25

W języku Pascal instrukcja case jest instrukcją

A. wyboru

B. rekurencyjną

C. iteracyjną

D. logiczną

Często pojawiają się nieporozumienia dotyczące charakterystyki instrukcji case, które nie są zbędne w kontekście jej zastosowania. Podczas gdy niektóre osoby mogą myśleć, że instrukcja case jest rekurencyjna, w rzeczywistości rekurencja odnosi się do funkcji wywołujących same siebie, co nie ma związku z samą strukturą case. Rekurencja jest techniką programistyczną używaną do rozwiązywania problemów poprzez dzielenie ich na mniejsze podproblemy, ale case działa w zupełnie inny sposób. Podobnie, mylenie instrukcji case z instrukcją logiczną również prowadzi do błędnych wniosków; instrukcje logiczne dotyczą oceny warunków i wykonywania kodu w zależności od ich prawdziwości, podczas gdy case działa na zasadzie wyboru ścieżki działania na podstawie konkretnej wartości zmiennej. Z kolei interpretacja instrukcji case jako iteracyjnej jest również mylna, gdyż iteracja dotyczy powtarzalnych procesów, takich jak pętle, a case nie powtarza swoich warunków, lecz wybiera ścieżkę wykonania kodu jednorazowo w zależności od podanej wartości. Rozumienie różnic między tymi terminami jest kluczowe, ponieważ każda z tych konstrukcji ma swoje unikalne zastosowania i konteksty użycia w programowaniu, a ich mylenie może prowadzić do poważnych błędów logicznych w kodzie.

Pytanie 26

W systemie Windows 7 aplikacja trybu poleceń Cipher.exe jest przeznaczona do

A. zarządzania uruchamianiem systemu

B. szyfrowania oraz odszyfrowywania plików i folderów

C. wyświetlania plików tekstowych

D. przełączania monitora w stan oczekiwania

Narzędzie Cipher.exe w systemie Windows 7 jest zasobem do szyfrowania i odszyfrowywania plików oraz katalogów, które umożliwia użytkownikom ochronę danych wrażliwych. Szyfrowanie danych pozwala na zabezpieczenie ich przed nieautoryzowanym dostępem, co jest kluczowe w kontekście przestrzegania przepisów dotyczących ochrony danych osobowych oraz standardów branżowych, takich jak ISO 27001. Przykładowo, jeśli użytkownik ma folder z dokumentami finansowymi, może go zaszyfrować przy pomocy Cipher.exe, co oznacza, że tylko uprawnione osoby z odpowiednimi kluczami szyfrującymi będą mogły uzyskać dostęp do tych informacji. Dodatkowo, narzędzie to wspiera również proces odszyfrowywania, co jest niezbędne w przypadku, gdy dostęp do danych jest ponownie wymagany. Warto zaznaczyć, że korzystanie z Cipher.exe jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania bezpieczeństwem danych, szczególnie w środowiskach, gdzie ochrona informacji jest priorytetem.

Pytanie 27

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 28

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 29

W języku Pascal kluczowa różnica między funkcją a procedurą polega na tym, że

A. do procedury jako argument można przekazać zmienną, a do funkcji tylko wartość

B. funkcja zwraca wynik, podczas gdy procedura tego nie robi

C. funkcja może zostać zdefiniowana tylko z jednym argumentem, a procedura z wieloma

D. do funkcji jako argument można przekazać zmienną, a do procedur tylko wartość

Wszystkie zaproponowane odpowiedzi zawierają nieprawidłowe zrozumienie różnic między funkcją a procedurą w języku Pascal. Na przykład, twierdzenie, że do funkcji jako parametr można przekazywać tylko zmienną, a do procedur tylko wartość, jest niepoprawne. W rzeczywistości obydwie konstrukcje mogą przyjmować różne typy parametrów, w tym zmienne i stałe wartości. Różnice te opierają się na ich funkcjonalności, nie na typach danych, które można przekazywać. Często myli się również ograniczenie dotyczące liczby parametrów; zarówno funkcje, jak i procedury mogą przyjmować wiele parametrów. Kolejny powszechny błąd to przekonanie, że procedura może jedynie wykonywać operacje bez zwracania wartości. Chociaż procedura nie zwraca wartości w taki sam sposób jak funkcja, może nadal modyfikować parametry przekazywane do niej przez referencję, co w praktyce pozwala na osiąganie rezultatów, które mogą być mylnie interpretowane jako zwracanie wartości. Zrozumienie tych różnic nie tylko zwiększa efektywność kodu, ale także wspiera praktyki programistyczne, które promują jasne i zrozumiałe struktury kodu, co jest niezbędne w każdym projekcie programistycznym.

Pytanie 30

Fragment analizy systemu:

HKEY_CURRENT_USER\SOFTWARE\KOK09RV94Z (Trojan.FakeAlert)
C:\_OTL_\MovedFiles\11712200_170139\C_WINDOWS\Ezegya.exe (Rootkit.TDSS)

Jakie oprogramowanie powinno być użyte, aby zlikwidować zagrożenie oraz przywrócić prawidłowe działanie systemu?

A. Zaporę systemową

B. Anti-malware

C. Zaporę sieciową

D. Harmonogram zadań

Odpowiedzi takie jak 'Zaporę sieci', 'Harmonogram zadań' oraz 'Zaporę systemu' nie są odpowiednie w kontekście usuwania złośliwego oprogramowania. Zapora sieciowa, zarówno sprzętowa, jak i programowa, jest zaprojektowana do monitorowania i kontrolowania ruchu sieciowego, ale nie ma funkcji skanowania ani usuwania złośliwych plików, które już mogą być obecne w systemie. Jej zastosowanie jest kluczowe w zapobieganiu atakom z sieci, jednak nie pomoże w przypadku, gdy złośliwe oprogramowanie już zainfekowało komputer. Harmonogram zadań to narzędzie do automatyzacji zadań w systemie operacyjnym, ale nie jest przeznaczone do ochrony przed złośliwym oprogramowaniem. Jego funkcje mogą być użyteczne w zarządzaniu zadaniami, ale nie w kontekście bezpieczeństwa. Z kolei zapora systemu może chronić przed nieautoryzowanym dostępem do systemu, lecz nie jest w stanie wykrywać ani usunąć już istniejącego zagrożenia. Przy podejmowaniu decyzji o zabezpieczeniu systemu niezwykle ważne jest zrozumienie różnicy między narzędziami do ochrony a tymi, które są przeznaczone do wykrywania i usuwania złośliwych programów. Skuteczne zabezpieczenie systemu wymaga zastosowania odpowiednich narzędzi, takich jak oprogramowanie antymalware, które są dedykowane do zwalczania złośliwego oprogramowania.

Pytanie 31

Niewłaściwe podłączenie taśmy sygnałowej do napędu dyskietek spowoduje

A. niemożność pracy z napędem

B. problemy z uruchomieniem komputera

C. błędy w zapisie na dyskietce

D. trwałe uszkodzenie napędu

Wybrałeś nieprawidłową odpowiedź. Niewłaściwe podłączenie taśmy sygnałowej do napędu dyskietek nie spowoduje trwałego uszkodzenia napędu, błędów w zapisie na dyskietce ani problemów z uruchomieniem komputera. Chociaż napęd dyskietek może nie działać prawidłowo, kiedy taśma sygnałowa jest niewłaściwie podłączona, nie powoduje to trwałego uszkodzenia sprzętu. Prawidłowe podłączenie taśmy sygnałowej umożliwi napędowi ponowne działanie. Co więcej, błędy w zapisie na dyskietce są zazwyczaj spowodowane problemami z samą dyskietką, a nie niewłaściwym podłączeniem taśmy sygnałowej. Podobnie, problemy z uruchomieniem komputera są zazwyczaj spowodowane innymi problemami sprzętowymi lub oprogramowaniem, a nie niewłaściwym podłączeniem taśmy sygnałowej. Ważne jest zrozumienie, jak różne komponenty systemu komputerowego współpracują ze sobą, aby uniknąć błędów podczas diagnozowania problemów.

Pytanie 32

Najnowsze wirusy wykorzystują luki w oprogramowaniu przeglądarek internetowych. Która z przeglądarek jest w tym kontekście najbardziej ryzykowna? (uwaga: odpowiedź w tym pytaniu może być już nieaktualna)

A. FireFox

B. Netscape

C. Opera

D. Internet Explorer

Netscape, jako jedna z pierwszych przeglądarek internetowych, nie jest obecnie aktywnie używana i nie stanowi zagrożenia w kontekście aktualnych zagrożeń cybernetycznych. Choć w latach 90-tych i na początku 2000 roku była bardzo popularna, jej architektura i sposoby zabezpieczeń nie są porównywalne z nowoczesnymi standardami. Użytkownicy, którzy nadal korzystają z przestarzałych technologii, mogą być narażeni na ataki, ale nie można wskazać Netscape jako najbardziej niebezpiecznej przeglądarki w dzisiejszych czasach, ponieważ jej użycie jest marginalne. Firefox, z kolei, jest znany ze swojej elastyczności i silnych zakresów zabezpieczeń, a dodatkowo regularnie aktualizowany, aby dostosować się do nowych zagrożeń. Jego architektura oparta na otwartym kodzie źródłowym pozwala na szybkie wprowadzanie poprawek, co czyni go bezpieczniejszym wyborem dla użytkowników. Opera, również korzystająca z nowoczesnych rozwiązań, w tym VPN i zaawansowanych systemów blokowania reklam, ma wbudowane mechanizmy zabezpieczeń, które zwiększają bezpieczeństwo użytkowników. Często użytkownicy mogą błędnie zakładać, że przestarzałe przeglądarki są bardziej niebezpieczne ze względu na ich wiek, ale to nie zawsze jest prawda. Kluczowe jest, aby korzystać z przeglądarek, które są regularnie aktualizowane i mają silne mechanizmy zabezpieczeń, aby efektywnie chronić się przed złośliwym oprogramowaniem.

Pytanie 33

Jakie funkcje realizuje system informatyczny?

A. Nadzór nad działaniem oprogramowania diagnostycznego

B. Zarządzanie monitorem CRT

C. Przetwarzanie danych

D. Ochrona przed wirusami

Przetwarzanie danych jest kluczowym zadaniem, które spełnia system informatyczny, ponieważ jest fundamentem wszelkiej działalności związanej z obsługą informacji. Dzięki przetwarzaniu danych, systemy informatyczne mogą analizować, interpretować oraz zarządzać danymi w sposób efektywny i zorganizowany. Przykładem praktycznym mogą być systemy baz danych, które umożliwiają przechowywanie dużych ilości informacji oraz ich szybkie przetwarzanie, co wspiera podejmowanie decyzji w czasie rzeczywistym. W kontekście standardów branżowych, przetwarzanie danych powinno być zgodne z normami takimi jak ISO/IEC 27001, które koncentrują się na zabezpieczeniu informacji. Warto także zauważyć, że w erze big data umiejętność przetwarzania danych, w tym analizy danych oraz raportowania, staje się niezbędna dla organizacji, aby uzyskać przewagę konkurencyjną oraz dostarczać wartościowe insighty.

Pytanie 34

Wartość liczby 128₁₀ w zapisie heksadecymalnym to

A. 8016

B. 1000000016

C. 12816

D. 1016

Odpowiedzi, które wskazują na inne wartości, wprowadzają w błąd poprzez mylne interpretacje konwersji systemów liczbowych. Na przykład, wpisanie 128₁₆ sugeruje, że liczba 128 została podana w systemie heksadecymalnym, co jest niepoprawne, ponieważ w tym systemie 128₁₀ reprezentuje inną wartość. Pomijając konwersję, 101₁₆ odnosi się do wartości wyższej niż 128₁₀, ponieważ 1 w systemie heksadecymalnym odpowiada 16, a 0 i 1 są zbyt małe, aby osiągnąć 128. W przypadku wartości 10000000₁₆, mamy do czynienia z nadmiarowym zapisem, który wskazuje wartość znacznie większą niż 128. Te błędy mogą wynikać z niedostatecznego zrozumienia podstaw konwersji między systemami liczbowymi. Warto zwrócić uwagę, że w przypadku konwersji heksadecymalnej korzystamy z podstawy 16, co oznacza, że każda cyfra ma ponaddziesiętną wartość, a wyrażenia takie jak 10₁₆ mają zupełnie inną interpretację niż w systemie dziesiętnym. Kluczowym błędem jest niezdolność do prawidłowego przeliczenia wartości za pomocą właściwych reguł matematycznych, co może prowadzić do znacznych nieporozumień w zadaniach programistycznych oraz w analizie danych. Dlatego zrozumienie konwersji między systemami liczbowymi jest nie tylko istotne w teorii, ale ma także praktyczne zastosowanie w codziennym programowaniu i inżynierii oprogramowania.

Pytanie 35

FireWire to standard interfejsu, który nie jest stosowany do

A. komunikacji według standardu IEEE 802.22.

B. komunikacji zgodnie z normą IEEE 1394.

C. transmisji z prędkością wyższą niż 64 Mb/s

D. łączności między komputerami a urządzeniami peryferyjnymi.

Wybór odpowiedzi dotyczącej prędkości większej niż 64 Mb/s w kontekście FireWire jest błędny, ponieważ ten standard obsługuje znacznie wyższe prędkości transferu, sięgające nawet 800 Mb/s w przypadku wersji FireWire 800. To oznacza, że FireWire doskonale nadaje się do współpracy z urządzeniami wymagającymi szybkiej wymiany danych, takimi jak kamery cyfrowe czy zewnętrzne macierze dyskowe. Odnośnie podłączania komputerów i urządzeń peryferyjnych, FireWire był powszechnie stosowany w wielu zastosowaniach, takich jak podłączenie drukarek, skanerów czy urządzeń audio, wykazując dużą elastyczność i wszechstronność, co czyni go popularnym wyborem do budowy systemów multimedialnych. Z kolei standard IEEE 1394, na którym oparty jest FireWire, nie ma nic wspólnego z IEEE 802.22, który dotyczy bezprzewodowych systemów szerokopasmowych. To prowadzi do częstych nieporozumień, gdyż użytkownicy mogą mylić różne standardy komunikacyjne i ich zastosowania. Kluczowe jest zrozumienie różnic między tymi standardami oraz ich właściwego zastosowania, aby uniknąć nieefektywności i problemów w praktycznych implementacjach.

Pytanie 36

Minimalna odległość pomiędzy pracownikiem siedzącym przy komputerze a tyłem sąsiedniego monitora powinna wynosić

A. 60 cm

B. 50 cm

C. 80 cm

D. 70 cm

Odpowiedź 80 cm jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z zasadami ergonomii i standardami bezpieczeństwa pracy, odpowiednia odległość pomiędzy użytkownikiem a tyłem monitora ekranowego powinna wynosić co najmniej 80 cm. Taki dystans pozwala na komfortowe korzystanie z urządzenia, minimalizując ryzyko odczuwania dyskomfortu, zmęczenia oczu oraz bólu pleców. Przy takim ustawieniu użytkownik ma zapewnioną odpowiednią przestrzeń do wykonywania różnych czynności, a także możliwość swobodnego ruchu oraz zmiany pozycji ciała. Przykładem zastosowania tych zasad są biura, w których stosuje się biurka z regulacją wysokości, co umożliwia dostosowanie miejsca pracy do indywidualnych potrzeb pracownika. Warto również zauważyć, że odpowiednia odległość od monitora jest kluczowa w kontekście zapobiegania syndromowi komputera, który może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych. Standardy takie jak ISO 9241-5 i regulacje BHP wskazują na konieczność przestrzegania tych zasad w celu poprawy ergonomii w miejscu pracy.

Pytanie 37

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 38

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 39

Komentarze w kodzie źródłowym programu komputerowego mają na przykład na celu

A. wykonywanie wybranych części programu

B. opisanie działania poszczególnych części programu

C. dodawanie innych programów

D. dzielenie programu na sekcje

Nieprawidłowe odpowiedzi mogą wynikać z nieporozumienia dotyczącego funkcji komentarzy w kodzie źródłowym. Komentarze nie służą do podziału programu na strony, ponieważ ich głównym zadaniem jest dostarczanie informacji o kodzie, a nie jego struktury. Podział na strony jest bardziej związany z organizacją dokumentów lub interfejsów użytkownika, a nie z samym kodem. Próba używania komentarzy do dołączania innych programów również jest błędna; dołączanie zewnętrznych bibliotek lub plików źródłowych odbywa się za pomocą specjalnych dyrektyw, takich jak "import" w języku Python czy "#include" w C/C++. Co więcej, uruchamianie fragmentów programu nie jest funkcją komentarzy, gdyż kod zakomentowany nie jest wykonywany przez interpreter czy kompilator. Komentarze służą jedynie jako informacje, które są ignorowane podczas wykonania programu. Zrozumienie tych podstawowych funkcji komentarzy prowadzi do ich właściwego wykorzystywania, co jest kluczowe dla utrzymania czytelności i przejrzystości kodu. Praktyka dobrej dokumentacji kodu polega na tym, aby każdy ważny fragment był odpowiednio opisany, co wspiera zrozumienie i ułatwia późniejsze modyfikacje przez innych programistów.

Pytanie 40

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej