Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik rachunkowości
  • Kwalifikacja: EKA.07 - Prowadzenie rachunkowości
  • Data rozpoczęcia: 17 maja 2025 10:35
  • Data zakończenia: 17 maja 2025 11:11

Egzamin zdany!

Wynik: 24/40 punktów (60,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jak długo powinny być przechowywane dokumenty inwentaryzacyjne w firmie?

A. do dnia, w którym zostanie sporządzone sprawozdanie finansowe
B. do momentu sporządzenia następnych dokumentów inwentaryzacyjnych
C. przez okres 5 lat
D. przez okres 1 roku
Dokumenty inwentaryzacyjne powinny być przechowywane przez okres 5 lat, co wynika z przepisów prawa oraz dobrych praktyk w zarządzaniu dokumentacją. Umożliwia to przedsiębiorstwom zapewnienie pełnej przejrzystości oraz dostępności danych dotyczących stanu majątku. Przechowywanie tych dokumentów przez pięć lat pozwala na ewentualne kontrole zewnętrzne, które mogą być przeprowadzane przez organy podatkowe lub audytorów. Przykładowo, w przypadku badania sprawozdań finansowych, posiadanie aktualnych dokumentów inwentaryzacyjnych jest niezbędne do potwierdzenia wartości aktywów. Warto także pamiętać, że zgodnie z obowiązującymi przepisami, takie jak Ustawa o rachunkowości, przedsiębiorstwa są zobowiązane do archiwizowania dokumentów finansowych przez określony czas. W praktyce, wiele firm stosuje systemy elektronicznego przechowywania dokumentów, co ułatwia ich archiwizację i szybki dostęp w razie potrzeby.
Pytanie 2

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 3

Aby określić podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych z tytułu zatrudnienia, wynagrodzenie brutto na początku pomniejsza się o składki na ubezpieczenie:

A. rentowe, emerytalne oraz fundusz pracy
B. emerytalne, rentowe i chorobowe
C. wypadkowe, emerytalne oraz rentowe
D. zdrowotne, emerytalne oraz rentowe
Poprawna odpowiedź odnosi się do zasad ustalania podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, które szczegółowo opisują, jakie składki należy odjąć od wynagrodzenia brutto. W przypadku wynagrodzenia ze stosunku pracy, w pierwszej kolejności odlicza się składki na ubezpieczenie emerytalne, rentowe oraz chorobowe. Zgodnie z przepisami prawa, składki te są obligatoryjne i odgrywają kluczową rolę w systemie ubezpieczeń społecznych. Dla przykładu, składka emerytalna wynosi 19,52% wynagrodzenia brutto, co wpływa na ostateczną wysokość dochodu podlegającego opodatkowaniu. Składka rentowa, wynosząca 8% wynagrodzenia, również redukuje podstawę opodatkowania, a składka chorobowa, wynosząca 2,45%, zapewnia pracownikowi ochronę w przypadku niezdolności do pracy. Praktyka ta jest szczegółowo opisania w ustawach o systemie ubezpieczeń społecznych oraz w przepisach podatkowych, co stanowi fundament dla prawidłowego obliczania dochodów i obowiązków podatkowych.
Pytanie 4

Jan Nowak pełni funkcję magazyniera. Z uwagi na jego przejście na emeryturę, konieczne jest zorganizowanie inwentaryzacji

A. okresową
B. ciągłą
C. nadzwyczajną
D. zdawczo-odbiorczą
Odpowiedź zdawczo-odbiorcza jest poprawna, ponieważ inwentaryzacja przeprowadzana w związku z przejściem pracownika na emeryturę ma na celu potwierdzenie stanu posiadania towarów w magazynie oraz ich przekazanie nowemu pracownikowi. Inwentaryzacja zdawczo-odbiorcza jest szczególnie istotna w kontekście zarządzania magazynem, ponieważ pozwala na ustalenie rzeczywistego stanu zapasów oraz ich zgodności z dokumentacją. W praktyce, tego typu inwentaryzacja jest realizowana za pomocą dokumentów protokołu, które szczegółowo opisują ilości oraz stany poszczególnych pozycji magazynowych. Dodatkowo, zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, przeprowadzenie takiej inwentaryzacji powinno być udokumentowane, aby zapewnić transparentność i zgodność z obowiązującymi przepisami prawa. Warto również wspomnieć o tym, że inwentaryzacje zdawczo-odbiorcze pomagają unikać nieporozumień w przyszłości oraz stanowią ważny element audytów wewnętrznych, które mają na celu ocenę efektywności zarządzania gospodarką magazynową.
Pytanie 5

Jakie konta księgowe są stosowane do rejestracji kosztów związanych z użytkowaniem środków trwałych?

A. Amortyzacja oraz Środki trwałe
B. Amortyzacja oraz Rozliczenie kosztów
C. Umorzenie środków trwałych oraz Środki trwałe
D. Amortyzacja oraz Umorzenie środków trwałych
Wybór kont księgowych, które nie obejmują amortyzacji i umorzenia środków trwałych, prowadzi do nieprawidłowej ewidencji kosztów. Odpowiedzi, które sugerują konta takie jak "Amortyzacja i Rozliczenie kosztów" oraz "Amortyzacja i Środki trwałe", pokazują niepełne zrozumienie roli, jaką odgrywają umorzenie i amortyzacja w rachunkowości. Rozliczenie kosztów to termin, który dotyczy bardziej ogólnego ujmowania wydatków, a nie konkretnego śledzenia wartości środków trwałych. W przypadku ewidencji kosztów środków trwałych kluczowe jest ścisłe powiązanie między wartością początkową a jej amortyzacją oraz umorzeniem. Z kolei odpowiedzi wskazujące na "Umorzenie środków trwałych i Środki trwałe" pomijają istotny element, jakim jest proces amortyzacji, który jest niezbędny do obliczenia rzeczywistej wartości środków trwałych na przestrzeni lat. Typowe błędy myślowe w podejmowaniu decyzji o wyborze kont księgowych polegają na myleniu pojęć związanych z ewidencją i rozliczeniem. Bez poprawnego umiejscowienia amortyzacji i umorzenia w systemie księgowym, organizacje narażają się na nieprawidłowe obliczenia w raportach finansowych, co może prowadzić do nieprawidłowej oceny kondycji finansowej przedsiębiorstwa. Znajomość standardów rachunkowości jest kluczowa dla uniknięcia takich błędów, dlatego edukacja w tym zakresie jest niezbędna dla profesjonalistów zajmujących się księgowością.
Pytanie 6

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 7

Należności od odbiorcy towarów powinny być zapisane na koncie Rachunek bieżący na podstawie

A. czeku rozrachunkowego
B. wyciągu bankowego
C. polecenia zapłaty
D. polecenia przelewu
Wyciąg bankowy jest dokumentem, który zawiera szczegółowe informacje na temat transakcji dokonanych na rachunku bankowym w określonym okresie. Gdy mówimy o wpływie należności od odbiorcy towarów, to wyciąg bankowy stanowi kluczowe źródło danych do księgowania tych transakcji. Na podstawie wyciągu bankowego można zidentyfikować wpływy, które oznaczają spłatę należności przez odbiorcę, a tym samym zaznaczyć wzrost środków na rachunku bieżącym firmy. W praktyce, każda transakcja płatności, która jest realizowana przez bank, jest rejestrowana w wyciągu, co ułatwia kontrolę przepływów finansowych. Dobrą praktyką w zarządzaniu finansami jest regularne porównywanie zapisów w wyciągu z księgami rachunkowymi, co pozwala na szybką identyfikację błędów i niezgodności. Takie działanie jest zgodne z obowiązującymi standardami rachunkowości oraz zasadami dobrego zarządzania finansowego, co przyczynia się do transparentności i efektywności w prowadzeniu działalności gospodarczej.
Pytanie 8

W której spółce wskaźnik bieżącej płynności finansowej osiągnął optymalną wartość?

Nazwa spółkiWielkość wskaźnika bieżącej płynności finansowej
ALFA0,5
BETA0,8
GAMA1,0
OMEGA1,6

A. W spółce GAMA.
B. W spółce BETA.
C. W spółce OMEGA.
D. W spółce ALFA.
Spółka OMEGA osiągnęła optymalną wartość wskaźnika bieżącej płynności finansowej wynoszącą 1,6. Wskaźnik ten, będący stosunkiem bieżących aktywów do bieżących zobowiązań, jest kluczowy dla oceny zdolności firmy do regulowania swoich zobowiązań w krótkim okresie. Optymalny zakres dla tego wskaźnika, mieszczący się pomiędzy 1,2 a 2,0, wskazuje, że przedsiębiorstwo jest w stanie efektywnie zarządzać swoimi płynnościami. Wartości poniżej 1,2 mogą sugerować, że firma ma trudności w pokrywaniu swoich zobowiązań, co może prowadzić do problemów finansowych, natomiast wartości powyżej 2,0 mogą wskazywać na nieefektywne wykorzystanie aktywów. Wartości te są zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu finansami, które promują utrzymywanie odpowiedniego balansu między aktywami a zobowiązaniami. Przykładem praktycznego zastosowania tego wskaźnika może być analiza przez inwestorów i analityków finansowych, którzy oceniają stabilność i bezpieczeństwo finansowe przedsiębiorstwa przed podjęciem decyzji o inwestycjach.
Pytanie 9

Transakcję gospodarczą WB - bank pobrał odsetki od zaciągniętego kredytu należy zaksięgować na kontach?

A. Wn Koszty finansowe, Ma Kredyty bankowe
B. Koszty finansowe, Ma Rachunek bieżący
C. Wn Pozostałe koszty operacyjne, Ma Rachunek bieżący
D. Wn Rachunek bieżący, Ma Przychody finansowe
Odpowiedź wskazująca na zaksięgowanie kosztów finansowych w debecie oraz Rachunku bieżącego w kredycie jest zgodna z zasadami rachunkowości. Kiedy bank pobiera odsetki od zaciągniętego kredytu, skutkuje to zwiększeniem kosztów finansowych, które są klasyfikowane jako wydatki związane z finansowaniem działalności. Księgowanie tych odsetek w kosztach finansowych odzwierciedla rzeczywisty wynik finansowy przedsiębiorstwa oraz wpływa na jego rentowność. Dodatkowo, z perspektywy praktycznej, przedsiębiorstwa powinny regularnie kontrolować swoje koszty finansowe, aby optymalizować wydatki i zwiększać efektywność finansową. Przykładem może być przedsiębiorstwo, które zaciągnęło kredyt na rozwój działalności. Koszty odsetek powinny być uwzględnione w dokumentacji finansowej, aby zapewnić pełny obraz sytuacji finansowej firmy oraz umożliwić analizę efektywności inwestycji. Warto również pamiętać, że zgodnie z ustawą o rachunkowości, przedsiębiorstwa są zobowiązane do rzetelnego przedstawiania kosztów w swoich sprawozdaniach finansowych, co w praktyce przekłada się na stosowanie odpowiednich kont księgowych.
Pytanie 10

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 11

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 12

W firmie "Awans" wartość wskaźnika pokrycia zobowiązań kapitałem własnym obniżyła się z 3 do 2, co oznacza, że

A. zmniejszyło się uzależnienie firmy od kapitału własnego
B. pogorszyła się kondycja finansowa firmy
C. zwiększyło się uzależnienie firmy od kapitału obcego
D. zmniejszyło się uzależnienie firmy od kapitału obcego
Wartości wskaźników finansowych, takich jak pokrycie zobowiązań kapitałem własnym, są kluczowe dla oceny kondycji finansowej przedsiębiorstwa. Odpowiedzi sugerujące, że sytuacja finansowa przedsiębiorstwa pogorszyła się, nie uwzględniają faktu, że spadek wskaźnika niekoniecznie oznacza negatywne konsekwencje. W rzeczywistości, niższy wskaźnik może wynikać z bardziej efektywnego wykorzystania kapitału obcego, co w krótkim okresie może przyczynić się do wzrostu rentowności. Zmniejszenie uzależnienia przedsiębiorstwa od kapitału własnego jest mylne, ponieważ spadek wskaźnika nie odnosi się do redukcji kapitału własnego, lecz do relacji między kapitałem własnym a zobowiązaniami. Ludzie mogą mylić wzrost zobowiązań z pogorszeniem sytuacji finansowej przedsiębiorstwa, podczas gdy wzrost zobowiązań może być oznaką ekspansji i inwestycji, które w dłuższym okresie mogą przynieść zyski. Również, błędne jest założenie, że zmniejszenie uzależnienia od kapitału własnego prowadzi do zmniejszenia ogólnego bezpieczeństwa finansowego. Przedsiębiorstwa mogą korzystać z kapitału obcego w sposób strategiczny, co pozwala na osiągnięcie lepszych wyników finansowych. Warto pamiętać, że każdy przypadek trzeba analizować w kontekście konkretnej strategii finansowej przedsiębiorstwa oraz jego możliwości rynkowych.
Pytanie 13

Jaką metodą dokonuje się inwentaryzacji środków pieniężnych na koncie bankowym?

A. uzgadniania sald
B. porównania zapisów księgowych z odpowiednimi dokumentami
C. porównania niedoborów oraz nadwyżek
D. spisu z natury
Odpowiedź dotycząca uzgadniania sald jest właściwa, ponieważ ta metoda inwentaryzacji środków pieniężnych na rachunku bankowym ma na celu zapewnienie zgodności między stanem konta bankowego a zapisami księgowymi. Uzgadnianie sald polega na porównaniu wyciągów bankowych z zapisami księgowymi, co pozwala na identyfikację wszelkich rozbieżności, takich jak błędy w księgowaniach, niezrealizowane transakcje czy nieoczekiwane opłaty. Praktyka ta jest kluczowa dla utrzymania rzetelności finansowej organizacji oraz dla spełnienia wymogów audytowych. W przypadku stwierdzenia różnic, przedsiębiorstwo powinno przeprowadzić dokładną analizę, aby ustalić przyczyny tych rozbieżności. Metoda uzgadniania sald jest zgodna z międzynarodowymi standardami rachunkowości (np. IAS 1) oraz zaleceniami dobrych praktyk w zakresie zarządzania finansami, co czyni ją nie tylko skuteczną, ale i niezbędną w codziennej działalności każdej instytucji finansowej.
Pytanie 14

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 15

Na debetowe konto księgowe powinny zostać przeksięgowane uzasadnione wydatki wydziałowe na zakończenie okresu sprawozdawczego?

A. Zestawienie kosztów
B. Koszty działalności podstawowej
C. Inne wydatki operacyjne
D. Wydatki na sprzedane produkty gotowe
Odpowiedź "Koszty działalności podstawowej" jest prawidłowa, ponieważ uzasadnione koszty wydziałowe w końcu okresu sprawozdawczego powinny być przyporządkowane do właściwych kosztów, które odzwierciedlają działalność główną przedsiębiorstwa. Koszty działalności podstawowej obejmują wszystkie wydatki związane bezpośrednio z produkcją towarów lub świadczeniem usług, które są podstawą funkcjonowania firmy. Przykładem mogą być wynagrodzenia pracowników produkcyjnych, koszty materiałów bezpośrednich, czy też koszty utrzymania maszyn. Przeksięgowanie tych kosztów na debetową stronę konta jest kluczowym elementem w prawidłowym zarządzaniu finansami przedsiębiorstwa i zgodne z zasadami rachunkowości, które wymagają, aby koszty te były rzetelnie odzwierciedlane w raportach finansowych. W praktyce, takie działania pozwalają na lepszą analizę rentowności działalności podstawowej oraz efektywności operacyjnej firmy, co jest istotne dla podejmowania strategicznych decyzji biznesowych oraz planowania budżetu.
Pytanie 16

Jakiego składnika nie zawiera rachunek księgowy?

A. Dwóch przeciwnych stron.
B. Numeru dokumentu księgowego.
C. Wartości transakcji gospodarczej.
D. Sumy bilansowej aktywów
Odpowiedź 'Sumy bilansowej aktywów' jest poprawna, ponieważ konto księgowe składa się z dwóch podstawowych elementów: dwóch przeciwstawnych stron - debetu i kredytu - oraz kwoty operacji gospodarczej, która jest zapisywana na koncie. Dodatkowo, konto musi zawierać numer dowodu księgowego, który identyfikuje dokumentację związana z danym zapisem. Suma bilansowa aktywów, jako pojęcie odnoszące się do całkowitej wartości aktywów w bilansie, nie jest bezpośrednio elementem konta księgowego, a raczej podsumowaniem stanu finansowego przedsiębiorstwa. W praktyce, przy tworzeniu bilansu finansowego, suma bilansowa aktywów jest wynikiem agregacji wszystkich aktywów firmy, a konta księgowe służą jedynie do rejestrowania poszczególnych transakcji. Przykładowo, konto 'Kasą' będzie zawierało zapisy dotyczące wpływów i wydatków gotówki, ale suma bilansowa aktywów będzie wynikać z połączenia tych danych z innymi kontami, takimi jak 'Należności' czy 'Inwestycje'. Znajomość struktury kont księgowych oraz ich roli w bilansie jest kluczowa dla efektywnego zarządzania finansami przedsiębiorstwa, a także dla spełnienia wymogów raportowania finansowego zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSSF).
Pytanie 17

W spółce z ograniczoną odpowiedzialnością kapitałem, który został powierzony, jest kapitał

A. zakładowy
B. zapasowy
C. zasobowy
D. rezerwowy
Kapitał zakładowy w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością (sp. z o.o.) jest podstawowym składnikiem finansowym, który stanowi gwarancję wierzycieli i oznacza środki finansowe wniesione przez wspólników na pokrycie zobowiązań spółki. Zgodnie z Kodeksem spółek handlowych, wysokość kapitału zakładowego powinna wynosić co najmniej 5 000 zł. Kapitał zakładowy jest także istotnym elementem struktury finansowej spółki, ponieważ przyczynia się do jej stabilności i zdolności kredytowej. Przykładem praktycznego zastosowania kapitału zakładowego jest jego wykorzystanie na pokrycie kosztów uruchomienia działalności, takich jak zakup towarów, zatrudnienie pracowników czy wynajem lokalu. Warto także zauważyć, że zmiany w wysokości kapitału zakładowego powinny być odpowiednio udokumentowane i zgłoszone w Krajowym Rejestrze Sądowym, co jest zgodne z dobrymi praktykami zarządzania spółkami. Dodatkowo, kapitał zakładowy może być zwiększany poprzez emisję nowych udziałów lub wkładów, co wzmacnia pozycję finansową spółki i daje możliwość pozyskania nowych inwestorów.
Pytanie 18

Jaką operację gospodarczą należy określić jako zmniejszającą należności z tytułu dostaw i usług oraz zwiększającą stan środków pieniężnych na rachunku bankowym?

A. pasywną, powodującą zmiany w strukturze pasywów
B. aktywną-pasywną, zmniejszającą sumę bilansową
C. aktywną, powodującą zmiany w strukturze aktywów
D. aktywną-pasywną, zwiększającą sumę bilansową
Odpowiedź jest prawidłowa, ponieważ operacja gospodarcza, która skutkuje zmniejszeniem należności z tytułu dostaw i usług oraz zwiększeniem środków pieniężnych na rachunku bankowym, jest klasyfikowana jako operacja aktywna. W tym przypadku zachodzi zmiana w strukturze aktywów, gdzie należności (aktywa obrotowe) ulegają redukcji, a jednocześnie zwiększają się środki pieniężne (aktywa płynne). Przykładowo, gdy firma sprzedaje swoje produkty na kredyt, jej należności wzrastają, jednak po otrzymaniu płatności za tę sprzedaż, środki pieniężne na rachunku bankowym zwiększają się, a należności maleją. Z perspektywy bilansowej operacja ta nie wpływa na sumę bilansową, ponieważ zarówno należności, jak i środki pieniężne są składnikami aktywów, ale zmieniają ich strukturę. W codziennej praktyce zarządzania finansami, takie operacje są kluczowe dla utrzymania płynności finansowej przedsiębiorstwa, a także dla efektywnego zarządzania kapitałem obrotowym. Zgodnie z zasadami rachunkowości, każda zmiana w struktury aktywów powinna być starannie dokumentowana i analizowana, aby zrozumieć jej wpływ na sytuację finansową firmy.
Pytanie 19

Operacja gospodarcza WB – przelew wynagrodzenia pracownika na konto bankowe spowoduje jakie zmiany?

A. w aktywach i pasywach, zmniejszając sumę bilansową
B. tylko w pasywach, nie zmieniając sumy bilansowej
C. tylko w aktywach, nie zmieniając sumy bilansowej
D. w aktywach i pasywach, zwiększając sumę bilansową
Zrozumienie wpływu przelewu wynagrodzenia na konto pracownika to spora sprawa, bo trzeba tu patrzeć z różnych stron rachunkowości. Kiedy ktoś mówi, że to tylko zmiany w pasywach albo aktywach, to nie do końca jest to precyzyjne. Zmiana w pasywach, gdy regulujemy dług wobec pracownika, nie może być analizowana w oderwaniu, bo każdy ruch wpływa na co najmniej dwa konta. Jak ktoś twierdzi, że operacja dotyczy tylko pasywów, to zapomina, że gotówka też spada, a to kluczowy element aktywów. I jeszcze to, że myślenie, iż operacja nie zmienia sumy bilansowej, jest błędne, bo obie strony - aktywa i pasywa - w końcu wpływają na ogólną wartość bilansową firmy. Takie myślenie może wynikać z braku zrozumienia zasady podwójnego zapisu, która mówi, że każda operacja musi być zarejestrowana w dwóch miejscach, w przeciwnym razie może być ciężko z równowagą bilansową. Ignorowanie tego może prowadzić do poważnych błędów w odczytywaniu finansów i ogólnie w podejmowaniu decyzji w firmie. Rozumienie skutków operacji gospodarczych jest niezbędne, żeby dobrze zarządzać finansami i trzymać się standardów rachunkowości.
Pytanie 20

Która z poniższych operacji gospodarczych nie wpłynie na zmianę sumy bilansowej?

A. Spłata kredytu bankowego przelewem z rachunku bankowego
B. Zakup materiałów z 14-dniowym terminem płatności oraz ich przyjęcie do magazynu
C. Przeznaczenie zysku z lat ubiegłych na zwiększenie kapitału podstawowego
D. Zwiększenie kapitału podstawowego poprzez gotówkową wpłatę udziałów
Spłata kredytu bankowego przelewem z konta bankowego prowadzi do zmiany w sumie bilansowej, ponieważ wiąże się to z redukcją aktywów i pasywów. W momencie dokonania płatności konto bankowe, które jest aktywem, zostaje pomniejszone o kwotę spłaconego kredytu, co powoduje zmniejszenie sumy aktywów. Równocześnie, zobowiązania wobec banku, które są pasywami, również zostają zmniejszone o tę samą kwotę, co skutkuje obniżeniem wysokości zobowiązań. Taki ruch bilansowy jest klasycznym przykładem operacji, która wpływa na strukturę finansową przedsiębiorstwa. W przypadku zakupu materiałów z 14-dniowym terminem płatności, również dochodzi do zmiany w sumie bilansowej, ponieważ w momencie zakupu zwiększamy aktywa w postaci materiałów, ale jednocześnie generujemy zobowiązania, które będą musiały zostać uregulowane w przyszłości. Podobnie, zwiększenie kapitału podstawowego przez gotówkową wpłatę udziałów skutkuje powiększeniem aktywów (gotówki) oraz zwiększeniem kapitału własnego w pasywach, co również wpływa na sumę bilansową. Błąd w myśleniu polega na niezrozumieniu, że każda operacja, która obejmuje wymianę jednych zasobów na inne (w tym przypadku aktywa na pasywa lub vice versa), wpływa na bilans, co jest kluczowe dla analizy finansowej i podejmowania decyzji w przedsiębiorstwie.
Pytanie 21

Kwotę brutto z faktury dotyczącej nabycia środka trwałego, płatną w późniejszym terminie, należy zakwalifikować jako zobowiązania

A. pozostałych
B. z tytułu dostaw i usług
C. publicznoprawnych
D. wekslowych
Wybór odpowiedzi związanych z zobowiązaniami publicznoprawnymi, wekslowymi czy z tytułu dostaw i usług jest nietrafiony. Te kategorie w ogóle nie obejmują zobowiązań wynikających z zakupu środków trwałych z odroczonym terminem płatności. Zobowiązania publicznoprawne dotyczą długów wobec państwa, jak podatki czy składki, a to nie ma związku z transakcjami handlowymi. Zobowiązania wekslowe to też osobna sprawa, dotyczą instrumentów finansowych. Z kolei zobowiązania z tytułu dostaw i usług mówią o płatnościach za towary i usługi, które już dostarczono, więc też to nie jest odpowiednie w tym przypadku. Po prostu, mylenie tych kategorii to błąd, który może prowadzić do nieprecyzyjnego obrazu sytuacji finansowej firmy. Ważne jest, żeby dobrze zrozumieć, że odpowiednia klasyfikacja zobowiązań jest kluczowa dla zarządzania finansami firmy oraz do spełnienia przepisów rachunkowości.
Pytanie 22

Przedsiębiorstwo produkcyjne wytwarza opakowania w dwóch rozmiarach. W celu ustalenia jednostkowego kosztu wytworzenia zastosowano metodę kalkulacji podziałowej współczynnikowej. Korzystając z danych zamieszczonych w tabeli, ustal jednostkowy koszt wytworzenia wyrobów gotowych.

Nazwa wyrobu/opakowaniaIlość w szt.WspółczynnikKoszt wytworzenia wyrobów gotowych
„X"20011 200 zł
„Y"1002

A. Wyrób "X" 3 zł; wyrób "Y" 6 zł
B. Wyrób "X" 4 zł; wyrób "Y" 8 zł
C. Wyrób "X" 4 zł; wyrób "Y" 2 zł
D. Wyrób "X" 6 zł; wyrób "Y" 12 zł
Wiele osób może być skłonnych do wyboru jednostkowych kosztów wytworzenia, które nie odpowiadają rzeczywistości, co prowadzi do niepoprawnych wniosków. Na przykład, odpowiedzi wskazujące na jednostkowe koszty 4 zł dla "X" oraz 2 zł dla "Y" lub 4 zł dla "X" i 8 zł dla "Y" nie uwzględniają faktu, że obliczenia oparte na kalkulacji podziałowej współczynnikowej wymagają dokładnego ustalenia ilości jednostek umownych. Kluczowym błędem myślowym jest pomijanie znaczenia odpowiednich współczynników przy przypisywaniu kosztów. Również pomyłki w podstawowych obliczeniach, takie jak błędne sumowanie kosztów lub jednostek umownych, mogą prowadzić do mylnych wyników. Aby prawidłowo ustalić jednostkowy koszt wytworzenia, niezbędne jest zrozumienie, jak całkowity koszt produkcji dzieli się pomiędzy różne wyroby. Osoby, które wybierają nieodpowiednie odpowiedzi, mogą mieć trudności z identyfikacją, jak ważne jest prawidłowe ustalenie kalkulacji kosztów w kontekście analizy rentowności produktowej. W praktyce, stosowanie poprawnych metod kalkulacji kosztów jest kluczowe dla podejmowania świadomych decyzji biznesowych w zakresie zarządzania finansami przedsiębiorstwa. Dlatego zwracanie uwagi na detale oraz ścisłe przestrzeganie procedur kalkulacyjnych jest niezwykle istotne w codziennym działaniu firm produkcyjnych.
Pytanie 23

Blaty drewniane zakupione do produkcji mebli kuchennych klasyfikowane są jako

A. aktywa trwałe
B. długoterminowe inwestycje
C. produkty gotowe
D. materiały
Zakupione blaty drewniane do produkcji mebli kuchennych zaliczają się do materiałów, ponieważ są to surowce, które są przetwarzane w procesie produkcji mebli. W kontekście rachunkowości, materiały to elementy, które są wykorzystywane w produkcji wyrobów gotowych. W przypadku mebli kuchennych, blaty drewniane stanowią kluczowy element, który po przetworzeniu i połączeniu z innymi komponentami (np. szufladami, frontami) tworzy finalny produkt. W praktyce, zarządzanie materiałami w procesie produkcyjnym jest kluczowe dla efektywności i jakości końcowego wyrobu. W branży meblarskiej, odpowiednia selekcja materiałów, ich jakość oraz sposób obróbki mają bezpośredni wpływ na trwałość i estetykę mebli. Przykładowo, blaty wykonane z wysokiej jakości drewna mogą być poddawane różnym procesom, takim jak lakierowanie czy olejowanie, co zwiększa ich odporność na wilgoć i uszkodzenia mechaniczne. Warto również zaznaczyć, że odpowiednie zarządzanie zapasami materiałów jest zgodne z zasadami Lean Manufacturing, które promują efektywność i minimalizację marnotrawstwa w procesach produkcyjnych.
Pytanie 24

Podstawą rejestracji odchyleń od cen ewidencyjnych materiałów jest dokument księgowy?

A. Pk-polecenie księgowania
B. Pz-przyjęcie materiałów z zewnątrz
C. F-ra zakupu
D. Pw-przyjęcie wyrobów
Przy wyborze odpowiedzi innych niż polecenie księgowania, można napotkać pewne nieporozumienia dotyczące dokumentacji finansowej oraz jej funkcji w procesie ewidencji. Przyjęcie materiałów z zewnątrz (Pz) i przyjęcie wyrobów (Pw) to dokumenty, które głównie służą do potwierdzania przyjęcia towaru, a nie do rejestrowania odchyleń cenowych. Choć oba te dokumenty są istotne w procesie ewidencji, to ich głównym celem jest udokumentowanie fizycznego przyjęcia materiału lub wyrobu, a nie analizy finansowej. Z kolei faktura zakupu (F-ra) dokumentuje transakcję zakupu, lecz nie jest bezpośrednio odpowiedzialna za ewidencję odchyleń cenowych na poziomie księgowym. Może dostarczać podstawowych informacji o wartości zakupionych towarów, ale nie odzwierciedla bieżącego stanu ewidencji odchyleń. Niezrozumienie tego, jak różne dokumenty wpływają na ewidencję, może prowadzić do błędnego założenia, że każdy dokument dotyczący transakcji zakupowej wystarczy do zarządzania odchyleniami cenowymi. Kluczowe jest rozróżnienie roli każdego z dokumentów w systemie księgowym oraz ich związku z kontrolą kosztów. Aby efektywnie zarządzać procesami księgowymi, należy stosować odpowiednie dokumenty w odpowiednich sytuacjach, co wpływa na jakość analizy finansowej i podejmowania decyzji w przedsiębiorstwie.
Pytanie 25

Środek trwały o wartości początkowej 110 000,00 zł jest amortyzowany od 01.01.br. przy użyciu metody degresywnej.
Stawka amortyzacji wynosi 10%, a współczynnik podwyższający to 2. Jaka będzie kwota rocznej amortyzacji w drugim roku używania środka trwałego?

A. 8 800,00 zł
B. 11 000,00 zł
C. 22 000,00 zł
D. 17 600,00 zł
Poprawna odpowiedź to 17 600,00 zł, ponieważ amortyzacja metodą degresywną polega na stosowaniu stawek, które są wyższe w pierwszych latach użytkowania środka trwałego. W przypadku tego środka trwałego, jego wartość początkowa wynosi 110 000,00 zł, a podstawowa stawka amortyzacji to 10%. Współczynnik podwyższający wynosi 2, co oznacza, że stosujemy stawkę 20% do wartości początkowej. W pierwszym roku użytkowania, roczna amortyzacja wyniesie 110 000,00 zł x 20% = 22 000,00 zł. Wartość netto środka trwałego na koniec pierwszego roku wynosi 110 000,00 zł - 22 000,00 zł = 88 000,00 zł. W drugim roku amortyzacji, znów stosujemy stawkę 20% do nowej wartości. Zatem roczna amortyzacja w drugim roku wyniesie 88 000,00 zł x 20% = 17 600,00 zł. Takie podejście jest zgodne z przepisami prawa i standardami rachunkowości, które zalecają stosowanie metody degresywnej dla środków trwałych, które szybko tracą na wartości.
Pytanie 26

Prawo spółdzielcze do lokalu użytkowego, wykorzystywanego przez jednostkę organizacyjną, jest klasyfikowane jako

A. środki trwałe
B. należności o długim okresie spłaty
C. wartości niematerialne i prawne
D. długoterminowe inwestycje
Inwestycje długoterminowe odnoszą się do aktywów, które przedsiębiorstwo nabywa w celu osiągnięcia zysków w dłuższym okresie, ale nie są to aktywa, które są wykorzystywane w codziennej działalności operacyjnej. W kontekście spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego, kluczowym aspektem jest jego wykorzystanie, które powinno być zgodne z definicją środków trwałych. Należności długoterminowe to z kolei środki, które firma ma prawo otrzymać w przyszłości, ale nie dotyczą bezpośrednio aktywów trwałych wykorzystywanych do działania firmy. Wartości niematerialne i prawne obejmują takie aktywa jak patenty, licencje czy znaki towarowe, które nie mają materialnej formy, w przeciwieństwie do lokalu użytkowego, który jest fizycznym miejscem prowadzenia działalności. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich niepoprawnych wniosków obejmują mylenie różnych kategorii aktywów oraz brak zrozumienia ich praktycznego zastosowania w kontekście prowadzenia działalności gospodarczej. Prawidłowa klasyfikacja aktywów jest nie tylko kluczowa dla zarządzania finansami firmy, ale także dla zgodności z standardami rachunkowości i sprawozdawczości finansowej, które wymagają precyzyjnego odzwierciedlenia sytuacji majątkowej przedsiębiorstwa.
Pytanie 27

W dniu sporządzania bilansu, jak należy wyceniać należności?

A. w wartości nominalnej powiększonej o należne odsetki
B. w wartości netto
C. w wartości całkowitej
D. w kwocie należnej do zapłaty z zachowaniem zasady ostrożności
Mówiąc prosto, wycena należności na poziomie nominalnym plus odsetki może wyglądać rozsądnie, ale nie uwzględnia istotnych kwestii. Jeżeli kontrahent nie ma możliwości spłaty, to liczenie odsetek na podstawie nominalnej kwoty może prowadzić do błędnych wniosków o sytuacji finansowej. Ustalanie wartości należności w kwotach brutto pomija zasadę ostrożności, bo nie bierze pod uwagę ryzyka, które niesie ze sobą niewypłacalność dłużników. Wartość netto też może być myląca. Nawet jeśli wycena w wartościach netto wydaje się bardziej sensowna, to jeśli nie uwzględnimy rezerw na wypadek niewypłacalności, możemy nie zauważyć ryzyk. Dlatego stosowanie zasady ostrożności w bilansie jest naprawdę ważne, żeby uniknąć fałszywego obrazu firmy. Firmy, które stawiają tylko na wartości nominalne czy brutto, mogą mieć potem problem z właściwą analizą swoich aktywów, co skutkuje złymi decyzjami finansowymi. Tak że, żeby mieć jasny obraz sytuacji finansowej, naprawdę warto stosować zasadę ostrożności przy wycenie należności.
Pytanie 28

Dokumentację operacji gospodarczej dotyczącej wprowadzenia do użytku zakupionej maszyny produkcyjnej należy wykonać przy użyciu dowodu księgowego o symbolu

A. PT
B. OT
C. Pw
D. Pz
Odpowiedź OT (Inwentaryzacja) jest poprawna, ponieważ dokumentowanie przyjęcia do użytkowania zakupionej maszyny produkcyjnej jest kluczowym elementem ewidencji środków trwałych. Zgodnie z obowiązującymi regulacjami, każda operacja związana z nabyciem lub wprowadzeniem do użytkowania środka trwałego musi być udokumentowana odpowiednim dowodem księgowym. Dowód OT jest stosowany do rejestracji wszelkich operacji związanych z inwentaryzacją, w tym przyjęcia nowego środka trwałego, co ma znaczenie dla rzetelnego prowadzenia ksiąg rachunkowych oraz prawidłowego ustalania wartości aktywów przedsiębiorstwa. Przykładem praktycznego zastosowania może być sytuacja, gdy firma dokonuje zakupu nowej maszyny, a następnie wprowadza ją do ewidencji, co powinno być poparte dokumentem OT, aby skompletować pełną dokumentację dla celów audytowych oraz analizy finansowej. Prawidłowe dokumentowanie operacji gospodarczych w kontekście środków trwałych jest także zgodne z Międzynarodowymi Standardami Rachunkowości (MSR), co podkreśla znaczenie dokładności w prowadzeniu księgowości.
Pytanie 29

Jaki będzie wskaźnik rentowności netto sprzedaży, jeżeli firma uzyskała roczny przychód w wysokości 500 000 zł, a zysk netto wynosi 25 000 zł?

A. 0,20%
B. 0,05%
C. 5,00%
D. 20,00%
Wskaźnik rentowności sprzedaży netto oblicza się, dzieląc zysk netto przez przychody ze sprzedaży, a następnie mnożąc wynik przez 100, aby uzyskać wartość procentową. W tym przypadku, zysk netto wynosi 25 000 zł, a przychód ze sprzedaży to 500 000 zł. Obliczamy więc wskaźnik: (25 000 zł / 500 000 zł) * 100 = 5,00%. Rentowność sprzedaży netto jest istotnym wskaźnikiem, który informuje o tym, jak efektywnie przedsiębiorstwo przekształca swoje przychody w zyski. W praktyce, wyższy wskaźnik rentowności świadczy o lepszym zarządzaniu kosztami oraz efektywności operacyjnej firmy. Przykładowo, przedsiębiorstwa w branży detalicznej mogą dążyć do podwyższenia tego wskaźnika poprzez optymalizację procesów zakupowych czy zwiększenie marży na sprzedawanych produktach. Regularne monitorowanie wskaźnika rentowności sprzedaży pozwala firmom na podejmowanie świadomych decyzji strategicznych, jak zmiany w modelu sprzedaży czy renegocjacje warunków z dostawcami.
Pytanie 30

Użycie wyłącznie sztucznego oświetlenia w miejscu pracy wymaga zgody

A. pracownika oraz Okręgowego Inspektora Pracy
B. pracownika po uprzedniej ocenie jego wzroku przez okulistę
C. pracownika i Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego
D. Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego i Okręgowego Inspektora Pracy
Odpowiedzi sugerujące, że wyłącznie sztuczne oświetlenie może być stosowane tylko za zgodą pracownika oraz Okręgowego Inspektora Pracy, bądź że wymaga zgody pracownika po wcześniejszej kontroli stanu jego wzroku przez okulistę, są niewłaściwe, ponieważ nie uwzględniają pełnego kontekstu regulacji dotyczących oświetlenia w miejscu pracy. Pracownicy, choć mają prawo do wpływu na warunki pracy, nie są jedynymi decydentami w sprawie wprowadzenia nowych rozwiązań oświetleniowych. Okręgowy Inspektor Pracy jest odpowiedzialny za monitorowanie przestrzegania przepisów, ale decyzje dotyczące jakości oświetlenia powinny być podejmowane w oparciu o szersze wytyczne, w tym standardy sanitarno-epidemiologiczne, które są w gestii Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego. Zgoda pracownika po kontroli wzroku jest także niewłaściwa, ponieważ nie ma bezpośredniego związku między stanem zdrowia pojedynczego pracownika a obowiązkiem przestrzegania ogólnych norm dotyczących oświetlenia w całym pomieszczeniu. Z tego powodu, odpowiedzialność za zapewnienie odpowiednich warunków oświetleniowych spoczywa głównie na pracodawcy, który powinien konsultować się z odpowiednimi instytucjami oraz stosować się do ogólnych standardów i regulacji, aby zapewnić bezpieczeństwo i komfort wszystkich pracowników.
Pytanie 31

Na podstawie przedstawionych danych ustal wartość zapasów.

półprodukty3 000 zł
papiery wartościowe17 000 zł
kapitał zapasowy22 000 zł
materiały10 000 zł
wyroby gotowe21 000 zł
gotówka w kasie2 000 zł

A. 34 000 zł
B. 56 000 zł
C. 58 000 zł
D. 36 000 zł
Wartość zapasów, która wynosi 34 000 zł, to po prostu suma wszystkich składników zapasów, które są przeznaczone do sprzedaży, w trakcie produkcji, albo używane w procesie produkcji. Musimy tutaj uwzględnić półprodukty, materiały i gotowe wyroby. Dobrze oszacować te zapasy, bo ma to spory wpływ na zarządzanie finansami firmą. Chodzi o to, żeby mieć płynność finansową i rentowność. W praktyce firmy stosują różne metody wyceny zapasów, jak FIFO (pierwsze weszło, pierwsze wyszło) albo LIFO (ostatnie weszło, pierwsze wyszło). To może dawać różne wartości zapasów w bilansie. Dobrze jest regularnie aktualizować dane o zapasach i robić inwentaryzacje, bo to pozwala wyeliminować błędy i niezgodności. Na przykład, analiza rotacji zapasów pomoże zidentyfikować produkty, które się nie sprzedają, i lepiej zoptymalizować poziom zapasów, żeby zmniejszyć koszty magazynowania. Takie działania są kluczowe, żeby firma działała sprawnie i osiągała swoje cele finansowe.
Pytanie 32

Operację gospodarczą PK – ujęto nadwyżkę towarów, której przyczyna nie została ustalona należy zarejestrować na kontach

A. Wn Rozliczenie nadwyżek oraz Ma Towary
B. Wn Rozliczenie nadwyżek oraz Ma Pozostałe przychody operacyjne
C. Wn Rozliczenie nadwyżek oraz Ma Wartość sprzedanych towarów w cenach zakupu
D. Wn Zużycie materiałów i energii oraz Ma Rozliczenie nadwyżek
Odpowiedź, która wskazuje na zaksięgowanie operacji jako Wn Rozliczenie nadwyżek oraz Ma Pozostałe przychody operacyjne, jest poprawna, ponieważ zgodnie z przepisami prawa bilansowego oraz standardami rachunkowości, nadwyżki towarów, które nie mają ustalonej przyczyny powstania, należy ewidencjonować w przychodach operacyjnych. Księgowanie Wn Rozliczenie nadwyżek obrazuje wzrost aktywów, natomiast Ma Pozostałe przychody operacyjne odzwierciedla przychód, który powstał w wyniku rozliczenia nadwyżki. Przykładowo, jeśli w wyniku inwentaryzacji stwierdzono nadwyżkę towarów, która nie została przypisana do żadnej konkretnej przyczyny, przedsiębiorstwo ma obowiązek uwzględnienia tej nadwyżki jako przychód w swoich księgach. Warto zauważyć, że zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSSF), przedsiębiorstwa muszą rzetelnie i przejrzyście prezentować swoje wyniki finansowe, co obejmuje również odpowiednie klasyfikowanie przychodów. Dlatego prawidłowe ewidencjonowanie takich transakcji jest kluczowe dla utrzymania przejrzystości finansowej w działalności gospodarczej.
Pytanie 33

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 34

Która z podanych operacji gospodarczych jest aktywnością finansową?

A. Pieniądze zostały wyjęte z banku do kasy
B. Zobowiązanie wobec dostawcy spłacono wekslem obcym
C. Zaciągnięto kredyt gotówkowy w banku
D. Część zysku została przekazana na kapitał zapasowy
Przekazanie części zysku na kapitał zapasowy nie jest operacją aktywną, lecz operacją pasywną, ponieważ powoduje zmianę w strukturze pasywów bilansu, a nie aktywów. W tym przypadku, przekazując zyski do kapitału zapasowego, przedsiębiorstwo decyduje się na reinwestowanie zysków, co jest korzystne z perspektywy długoterminowego rozwoju, ale nie wpływa bezpośrednio na aktywa. Podobnie, zaciągnięcie gotówkowego kredytu bankowego jest operacją, która zwiększa zarówno aktywa (gotówkę), jak i pasywa (zobowiązania wobec banku), co czyni ją bardziej skomplikowaną i nie klasyfikuje jej jako operacji aktywnej. Spłacenie zobowiązania wobec dostawcy wekslem obcym również nie jest operacją aktywną, ponieważ, chociaż obniża zobowiązania, nie zmienia ogólnej wartości aktywów w bilansie. Typowym błędem myślowym w analizie operacji gospodarczych jest mylenie obiegu środków z ich klasyfikacją w bilansie. Zrozumienie różnicy między operacjami aktywnymi a pasywnymi jest kluczowe dla właściwego zarządzania finansami w firmie i podejmowania właściwych decyzji. W kontekście finansów przedsiębiorstwa, operacje aktywne są niezbędne do skutecznego zarządzania płynnością, co z kolei może wpływać na zdolność firmy do realizacji jej celów strategicznych.
Pytanie 35

W marcu 2019 roku firma nabyła i wprowadziła do użycia maszynę produkcyjną o wartości początkowej 48 000,00 zł. Jaka będzie całkowita kwota amortyzacji za rok 2019, jeśli maszyna jest amortyzowana od kwietnia 2019 roku metodą liniową z zastosowaniem stawki 12,5%?

A. 6 000,00 zł
B. 500,00 zł
C. 375,00 zł
D. 4 500,00 zł
Kwota amortyzacji za 2019 rok wynosi 4 500,00 zł, co można obliczyć na podstawie metody liniowej. Wartość początkowa maszyny to 48 000,00 zł, a stawka amortyzacji wynosi 12,5%. Zgodnie z zasadami amortyzacji liniowej, roczna amortyzacja oblicza się jako wartości początkowej pomnożonej przez stawkę amortyzacyjną. W naszym przypadku: 48 000,00 zł x 12,5% = 6 000,00 zł. Jednakże, ponieważ maszyna została przyjęta do eksploatacji dopiero w kwietniu, musimy obliczyć amortyzację tylko za 9 miesięcy, czyli od kwietnia do grudnia. W związku z tym roczna kwota amortyzacji 6 000,00 zł powinna być pomnożona przez 9/12 (bo amortyzujemy przez 9 miesięcy): 6 000,00 zł x 9/12 = 4 500,00 zł. Taka kalkulacja jest zgodna z ogólnymi zasadami rachunkowości i standardami finansowymi, które podkreślają znaczenie dokładnego obliczania amortyzacji, aby odzwierciedlić rzeczywistą utratę wartości aktywów w czasie. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy jest istotne dla prawidłowego prowadzenia ksiąg rachunkowych oraz przygotowywania sprawozdań finansowych.
Pytanie 36

Zgodnie z ustawą o rachunkowości, w bilansie przedsiębiorstwa kolejność pozycji pasywów ustalana jest na podstawie zasady

A. malejącego stopnia wymagalności spłaty
B. rosnącego stopnia wymagalności spłaty
C. wzrastającej płynności
D. malejącej płynności
Wybierając odpowiedzi, które sugerują zasadę malejącej płynności lub wzrastającej płynności, można wpaść w pułapkę myślową, która wynika z nieporozumień dotyczących zasadności układu pasywów w bilansie. Przede wszystkim, malejąca płynność wskazuje na klasyfikację pasywów od najbardziej płynnych do najmniej płynnych, co jest niezgodne z praktyką stosowaną w rachunkowości. Pasywa, w tym zobowiązania, powinny być uporządkowane według wymagalności, a nie płynności. Zobowiązania, które będą musiały być spłacone w najbliższym czasie, są kluczowe dla zarządzania ryzykiem finansowym. Wybierając odpowiedź na zasadzie wzrastającej płynności, można błędnie zinterpretować, że krótkoterminowe zobowiązania, takie jak kredyty, są mniej istotne niż długoterminowe, co jest mylne. Kolejnym typowym błędem jest mylenie pojęć płynności i wymagalności, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków w analizie finansowej. Prawidłowe zrozumienie tej kwestii jest kluczowe dla profesjonalistów zajmujących się rachunkowością i finansami, aby skutecznie analizować oraz interpretować wyniki finansowe jednostki, co w konsekwencji może wpłynąć na podejmowanie decyzji inwestycyjnych.
Pytanie 37

Na zakończenie okresu sprawozdawczego saldo konta Koszty działalności podstawowej reprezentuje wartość

A. wyrobów gotowych przyjętych do magazynu po rzeczywistym koszcie wytworzenia
B. wyrobów gotowych przyjętych do magazynu po zaplanowanym koszcie wytworzenia
C. wyrobów przekazanych na potrzeby własne firmy
D. produkcji, która nie została zakończona do momentu ustalenia tego salda
Produkty przekazane na własne cele przedsiębiorstwa nie powinny być mylone z saldem konta Koszty działalności podstawowej. Tego typu transakcje nie są bezpośrednio związane z kosztami produkcji i nie wpływają na ustalone saldo, ponieważ dotyczą one przekazania dóbr do użytkowania poza procesem sprzedaży. W przypadku wyrobów gotowych przyjętych do magazynu po planowanym koszcie wytworzenia, nie uwzględnia się rzeczywistych wydatków związanych z produkcją, co prowadzi do niedokładnego obrazu finansowego przedsiębiorstwa. Ustalanie salda na podstawie planowanych kosztów może być mylące, gdyż nie odzwierciedla rzeczywistych kosztów, które mogą być wyższe lub niższe. Z kolei wyroby gotowe przyjęte do magazynu po rzeczywistym koszcie wytworzenia można traktować jako część aktywów, ale nie powinny być mylone z produkcją niezakończoną, która pozostaje w toku. Typowym błędem jest zrozumienie, że wszelkie aktywa gotowe do sprzedaży są traktowane jako koszty operacyjne, podczas gdy kluczowe jest zrozumienie, że tylko te koszty, które są związane z produkcją niezakończoną, powinny być ewidencjonowane na koniec okresu sprawozdawczego. Warto pamiętać, że prawidłowe przypisanie kosztów do odpowiednich kont jest kluczowe dla rzetelności sprawozdań finansowych oraz dla prawidłowej analizy sytuacji finansowej przedsiębiorstwa.
Pytanie 38

Różnice inwentaryzacyjne ujawnione w jednostce gospodarczej dotyczące zapasów towarów są rejestrowane w księgowości

A. w cenach ewidencyjnych
B. według wartości nominalnej
C. w cenach zakupu
D. według kosztów wytworzenia
Ujmowanie różnic inwentaryzacyjnych w zapasach towarów w cenach nabycia, wartości nominalnej lub kosztów wytworzenia prowadzi do znaczących nieprawidłowości w ewidencji finansowej. Ujęcie w cenach nabycia może być mylące, ponieważ nie uwzględnia dodatkowych kosztów, które mają wpływ na ostateczny koszt towaru. Przyjmowanie wartości nominalnej z kolei ignoruje zmiany wartości rynkowej oraz rzeczywistych kosztów poniesionych przez firmę, co może prowadzić do zniekształcenia danych finansowych. Koszty wytworzenia są stosowane głównie w kontekście produkcji, a nie handlu towarami, przez co ich zastosowanie w kontekście zapasów handlowych jest niewłaściwe. Tego typu błędne założenia mogą wynikać z braku zrozumienia zasad ewidencji i różnic między rodzajami kosztów. Stosując niewłaściwe podejście do ujmowania różnic inwentaryzacyjnych, przedsiębiorstwa mogą narazić się na ryzyko błędnej analizy finansowej, co w dłuższej perspektywie wpłynie na decyzje zarządzające oraz relacje z inwestorami. Rzetelna ewidencja jest kluczowa dla zapewnienia transparentności i wiarygodności sprawozdań finansowych.
Pytanie 39

Urządzenie produkcyjne w firmie zajmującej się produkcją opakowań z tektury jest

A. produktem finalnym
B. środkiem trwałym
C. towarem
D. surowcem
Maszyna produkcyjna w przedsiębiorstwie wytwarzającym opakowania tekturowe jest klasyfikowana jako środek trwały, gdyż jest to zasób, który jest wykorzystywany w procesie produkcji przez dłuższy czas, często przekraczający rok. Środki trwałe, zgodnie z Ustawą o rachunkowości, to aktywa, które są niezbędne do prowadzenia działalności gospodarczej i nie są przeznaczone do dalszej sprzedaży. Przykłady środków trwałych to maszyny, urządzenia, budynki oraz środki transportu. W praktyce, przedsiębiorstwa zajmujące się produkcją opakowań tekturowych inwestują znaczne środki w nowoczesne maszyny, aby zwiększyć efektywność produkcji, co jest zgodne ze standardami Lean Manufacturing. Inwestycje w maszyny produkcyjne pozwalają na automatyzację procesów, co zwiększa wydajność i jakość produkcji. Warto zauważyć, że klasyfikacja maszyn jako środków trwałych ma także istotne konsekwencje podatkowe, ponieważ pozwala na amortyzację, co może przynieść korzyści finansowe dla przedsiębiorstwa.
Pytanie 40

W styczniu dokonano płatności za roczną prenumeratę czasopism w wysokości 240 zł netto, z VAT - stawką podstawową. Koszty związane z prenumeratą są rozliczane w czasie. Jaką kwotę powinno się ująć w kosztach zarządu w miesiącu styczniu?

A. 20,00 zł
B. 24,40 zł
C. 240,00 zł
D. 292,80 zł
Odpowiedź 20,00 zł jest prawidłowa, ponieważ koszty prenumeraty czasopism są rozliczane w czasie, a w tym przypadku mamy do czynienia z roczną prenumeratą. Całkowity koszt prenumeraty wynosi 240 zł netto. Ponieważ jest to usługa opłacona na rok, koszty te powinny być rozliczane miesięcznie. Aby obliczyć miesięczny koszt, należy podzielić całkowity koszt prenumeraty przez 12, co daje 240 zł / 12 = 20 zł. Koszty prenumeraty można zaliczać w koszty zarządu w miesiącach, w których są ponoszone, co jest zgodne z zasadą współmierności kosztów i przychodów. Ważne jest, aby zrozumieć, że w księgowości dobrze jest stosować metodę amortyzacji kosztów, aby odpowiednio przypisywać koszty do okresów, w których faktycznie były używane. Przykładami zastosowania tej zasady mogą być również inne usługi abonamentowe, takie jak subskrypcje oprogramowania czy usługi internetowe, które również powinny być rozliczane w czasie.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej