Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik informatyk
  • Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
  • Data rozpoczęcia: 21 maja 2025 17:02
  • Data zakończenia: 21 maja 2025 17:12

Egzamin zdany!

Wynik: 22/40 punktów (55,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jakiego typu kopię zapasową należy wykonać, aby zarchiwizować wszystkie informacje, niezależnie od daty ich ostatniej archiwizacji?

A. Porównującą
B. Różnicową
C. Pełną
D. Przyrostową
Wybór różnicowej kopii bezpieczeństwa może wydawać się atrakcyjny, gdyż zapisuje tylko zmiany dokonane od ostatniej pełnej kopii. Niemniej jednak, aby uzyskać pełny obraz archiwizowanych danych, użytkownik musi mieć również dostęp do pełnej kopii zapasowej, co komplikuje proces odzyskiwania w przypadku awarii. Przyrostowa kopia bezpieczeństwa, która zapisuje jedynie zmiany od ostatniej kopii przyrostowej lub pełnej, również nie jest odpowiednia w tej sytuacji, ponieważ wymaga znajomości sekwencji kopii przyrostowych, co może prowadzić do ryzyka utraty danych, jeśli jedna z kopii jest uszkodzona. Metoda porównująca, mimo że może być użyteczna w niektórych kontekstach, nie jest standardowo stosowana w archiwizacji danych. Podsumowując, najczęstszymi błędami myślowymi prowadzącymi do wyboru niewłaściwych metod są ignorowanie potrzeby pełnego archiwum danych oraz niedocenianie ryzyka utraty danych związane z wyborem strategii, które nie zapewniają pełnej kopii zapasowej. Właściwe podejście do ochrony danych powinno zawsze uwzględniać konieczność posiadania jednego, kompletnego zbioru danych, który będzie dostępny w przypadku jakiejkolwiek awarii.

Pytanie 2

Która norma w Polsce definiuje zasady dotyczące okablowania strukturalnego?

A. EIA/TIA 568-A
B. TSB-67
C. ISO/IEC 11801
D. PN-EN 50173
Analizując podane odpowiedzi, warto zauważyć, że norma TSB-67, choć istotna, nie jest polskim standardem, lecz amerykańskim dokumentem odnoszącym się do systemów okablowania strukturalnego. Jej zastosowanie w Polsce może budzić wątpliwości, ponieważ nie jest zgodne z lokalnymi regulacjami prawnymi i normami. Z kolei norma EIA/TIA 568-A to wcześniejsza wersja standardów opracowanych przez amerykański instytut, które nie uwzględniają najnowszych wymaganych technologii i praktyk obowiązujących w Europie. Zastosowanie tych norm w polskich projektach może prowadzić do problemów z kompatybilnością oraz wydajnością sieci. Natomiast norma ISO/IEC 11801, choć uznawana międzynarodowo, nie jest bezpośrednio polskim standardem, co może wprowadzać niejasności w kontekście lokalnych regulacji. W praktyce, korzystanie z norm, które nie są dostosowane do lokalnych warunków oraz aktualnych potrzeb technologicznych, może skutkować obniżoną efektywnością systemów oraz wyższymi kosztami eksploatacji. Kluczowe jest zrozumienie, że wybór odpowiednich norm powinien być oparty na pełnej znajomości zarówno lokalnych przepisów, jak i międzynarodowych standardów, co zapewnia nie tylko zgodność, ale także optymalizację wydajności systemów okablowania.

Pytanie 3

Jaka jest podstawowa funkcja protokołu SMTP?

A. Odbieranie wiadomości e-mail
B. Wysyłanie wiadomości e-mail
C. Przesyłanie plików
D. Przeglądanie stron WWW
Odpowiedź wskazująca na odbieranie wiadomości e-mail jako funkcję SMTP wynika z mylnego zrozumienia ról protokołów pocztowych. SMTP jest odpowiedzialny za wysyłanie wiadomości, podczas gdy odbieranie obsługują protokoły takie jak POP3 (Post Office Protocol) i IMAP (Internet Message Access Protocol). POP3 pobiera wiadomości z serwera i często usuwa je po pobraniu, natomiast IMAP umożliwia dostęp do wiadomości bez ich przenoszenia z serwera. Popularnym błędem jest także przypisywanie SMTP funkcji przesyłania plików. Tego typu zadania są realizowane przez protokoły takie jak FTP (File Transfer Protocol) czy SFTP (Secure File Transfer Protocol), które są zoptymalizowane do przesyłu plików z serwera na serwer. Natomiast przeglądanie stron WWW to domena protokołu HTTP (Hypertext Transfer Protocol), który umożliwia komunikację między przeglądarką internetową a serwerem WWW. HTTP jest odpowiedzialny za przesyłanie dokumentów hipertekstowych, które są podstawą stron internetowych. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe w pracy z sieciami komputerowymi, ponieważ pozwala na skuteczne zarządzanie ruchem danych i jego poprawne kierowanie. Każdy z tych protokołów ma specyficzne zastosowanie i jest zoptymalizowany pod kątem zadań, do których został stworzony.

Pytanie 4

Strzałka na diagramie ilustrującym schemat systemu sieciowego według normy PN-EN 50173 wskazuje na rodzaj okablowania

Ilustracja do pytania
A. szkieletowe zewnętrzne
B. pionowe
C. kampusowe
D. poziome
Okablowanie szkieletowe zewnętrzne odnosi się do infrastruktury zapewniającej połączenia między budynkami w ramach kampusu. Jest to okablowanie, które musi być odporne na warunki atmosferyczne i spełniać wymogi dotyczące bezpieczeństwa oraz ochrony środowiska. Wybór tego terminu jako odpowiedzi na pytanie dotyczące schematu wskazującego na połączenia wewnątrz budynku jest błędnym zrozumieniem kontekstu. Okablowanie kampusowe natomiast dotyczy rozwiązań łączących różne budynki w kompleksie i obejmuje zarówno okablowanie pionowe, jak i poziome, ale w szerszym zakresie geograficznym. Poziome okablowanie odnosi się do połączeń w obrębie tego samego piętra budynku, łącząc punkty dystrybucyjne z gniazdami telekomunikacyjnymi. Jest to kluczowe w zapewnieniu komunikacji w ramach danego piętra, jednak nie dotyczy połączeń między piętrami, co jest główną funkcją okablowania pionowego. Częstym błędem jest mylenie okablowania pionowego z poziomym, ponieważ oba dotyczą sieci strukturalnych, ale ich zastosowanie i funkcje są definitywnie różne. Właściwe rozróżnienie tych pojęć jest kluczowe dla poprawnego projektowania i zarządzania infrastrukturą sieciową w budynkach zgodnie z obowiązującymi standardami.

Pytanie 5

Jeśli sieć 172.16.6.0/26 zostanie podzielona na dwie równe podsieci, to ile adresowalnych hostów będzie w każdej z nich?

A. 28 hostów
B. 29 hostów
C. 30 hostów
D. 32 hosty
Odpowiedź 30 hostów jest prawidłowa, ponieważ sieć 172.16.6.0/26 posiada 64 adresy IP (od 172.16.6.0 do 172.16.6.63), gdzie pierwszy adres jest adresem sieci, a ostatni jest adresem rozgłoszeniowym (broadcast). Oznacza to, że 62 adresy mogą być użyte do adresowania hostów. Podzielając tę sieć na dwie równe podsieci, otrzymujemy dwie podsieci o prefiksie /27, co daje 32 adresy IP w każdej z nich. Z tych 32 adresów, jeden jest adresem sieci, a drugi adresem rozgłoszeniowym, co pozwala nam na skuteczne zaadresowanie 30 hostów. Tego typu podziały są powszechnie stosowane w inżynierii sieciowej, aby efektywnie zarządzać adresowaniem IP i minimalizować marnotrawstwo dostępnych adresów. Dobrą praktyką jest planowanie podsieci z odpowiednim marginesem, aby uniknąć problemów w przyszłości związanych z rozbudową sieci.

Pytanie 6

Który z podanych adresów IP v.4 należy do klasy C?

A. 10.0.2.0
B. 223.0.10.1
C. 126.110.10.0
D. 191.11.0.10
Adres IP 223.0.10.1 należy do klasy C, ponieważ jego pierwsza okteta (223) mieści się w przedziale od 192 do 223. Klasa C jest zaprojektowana dla mniejszych sieci, które wymagają większej liczby hostów i charakteryzuje się możliwością adresowania do 2^21 (około 2 miliona) adresów IP, co czyni ją szczególnie przydatną dla organizacji z umiarkowaną ilością urządzeń. W praktyce, w sieciach klasy C, tradycyjnie używa się maski podsieci 255.255.255.0, co pozwala na utworzenie 256 adresów w danej podsieci, z czego 254 mogą być używane dla hostów. Klasa C jest najczęściej stosowana w biurach oraz mniejszych przedsiębiorstwach, gdzie potrzeba jest większa niż w przypadku klas A i B, ale nie na tyle duża, by wymagać bardziej skomplikowanych rozwiązań. Dobrą praktyką jest także wykorzystanie adresów z puli klasy C do tworzenia VLAN-ów, co zwiększa bezpieczeństwo i poprawia zarządzanie ruchem sieciowym.

Pytanie 7

Jakie oprogramowanie nie jest przeznaczone do diagnozowania komponentów komputera?

A. CPU-Z
B. Cryptic Disk
C. HD Tune
D. Everest
Wybór programów takich jak Everest, CPU-Z czy HD Tune wskazuje na niezrozumienie funkcji, jakie pełnią te aplikacje. Everest, znany również jako AIDA64, to narzędzie do szczegółowej diagnostyki sprzętu, które dostarcza informacji o wszystkich podzespołach komputera, takich jak procesor, karta graficzna, pamięć RAM, a także parametry systemowe, temperatury i napięcia. Jego główną funkcjonalnością jest monitorowanie stanu urządzeń, co pozwala użytkownikom na szybką identyfikację problemów związanych ze sprzętem. CPU-Z jest kolejnym narzędziem, które koncentruje się na analizie procesora i pamięci RAM, dostarczając szczegółowe dane dotyczące ich parametrów technicznych. HD Tune natomiast zajmuje się diagnostyką dysków twardych, oferując informacje o ich stanie technicznym, prędkości transferu, a także możliwościach naprawy. Wybierając te programy jako alternatywy dla Cryptic Disk, można nieświadomie zignorować znaczenie diagnostyki sprzętu w kontekście utrzymania stabilności i wydajności systemu komputerowego. Powszechnym błędem jest mylenie narzędzi do ochrony danych z narzędziami diagnostycznymi, co może prowadzić do niewłaściwych decyzji podczas zarządzania zasobami IT.

Pytanie 8

Narzędziem służącym do tworzenia logicznych podziałów na dysku twardym w systemie GNU/Linux jest

A. fdisk
B. format
C. truncate
D. convert
Odpowiedzi 'format', 'convert' oraz 'truncate' są niewłaściwe w kontekście opisanego pytania, ponieważ każde z tych narzędzi ma inną funkcjonalność i nie służy do zarządzania partycjami dysku twardego. Narzędzie 'format' jest używane do przygotowania partycji do przechowywania danych, co oznacza, że tworzy system plików na partycji, ale nie pozwala na jej tworzenie czy modyfikację. W praktyce oznacza to, że można sformatować już istniejącą partycję, ale nie można nią zarządzać na poziomie partycjonowania. 'Convert' jest programem używanym do zmiany formatu plików, co jest całkowicie inną operacją niż zarządzanie partycjami. Narzędzie to służy raczej do konwersji danych między różnymi formatami plików, a nie do ich organizacji na dysku. Wreszcie, 'truncate' to polecenie, które zmienia rozmiar plików, a nie partycji. Użytkownicy mogą pomylić te narzędzia z fdisk z powodu ich związków z zarządzaniem danymi, jednak ważne jest, aby rozumieć, że każde z wymienionych narzędzi ma swoją specyfikę i zastosowanie, które nie obejmuje partycjonowania dysków. Kluczowe jest, aby przy zarządzaniu systemem operacyjnym korzystać z odpowiednich narzędzi w zależności od potrzeb, a dobór narzędzi powinien być oparty na ich funkcjach i celach, a nie tylko na podobieństwie nazw.

Pytanie 9

Który z parametrów należy użyć w poleceniu netstat, aby uzyskać statystyki interfejsu sieciowego dotyczące liczby przesłanych oraz odebranych bajtów i pakietów?

A. -o
B. -n
C. -a
D. -e
Nieprawidłowe odpowiedzi wskazują na pewne nieporozumienia dotyczące zastosowania parametrów polecenia netstat. Parametr -a, na przykład, jest używany do wyświetlania wszystkich aktywnych połączeń oraz portów, ale nie dostarcza szczegółowych informacji o statystykach interfejsów sieciowych. Użycie tego parametru prowadzi do zbyt ogólnych danych, które mogą nie być pomocne w analizie wydajności poszczególnych interfejsów sieciowych. Z kolei parametr -n służy do wyświetlania adresów IP w postaci numerycznej, co również nie odpowiada na potrzebę analizy statystyk interfejsów. Użytkownicy mogą mylnie sądzić, że informacje w formie numerycznej są bardziej użyteczne, jednak w kontekście wydajności interfejsów bezpośrednie statystyki są kluczowe. Parametr -o, z drugiej strony, jest używany do wyświetlania identyfikatorów procesów (PID) związanych z połączeniami, co także nie ma związku z ilościami przesyłanych bajtów i pakietów. Właściwe zrozumienie tych parametrów jest niezbędne do skutecznego monitorowania i rozwiązywania problemów w sieciach, a niepoprawne interpretacje mogą prowadzić do utraty cennych informacji podczas diagnostyki.

Pytanie 10

Który komponent mikroprocesora odpowiada m.in. za odczytywanie instrukcji z pamięci oraz generowanie sygnałów kontrolnych?

A. ALU
B. FPU
C. EU
D. IU
Wybór odpowiedzi związanych z FPU (Floating Point Unit), ALU (Arithmetic Logic Unit) oraz EU (Execution Unit) często wynika z niepełnego zrozumienia funkcji poszczególnych układów w architekturze mikroprocesora. FPU jest odpowiedzialny za wykonywanie operacji arytmetycznych na liczbach zmiennoprzecinkowych, co czyni go istotnym w obliczeniach wymagających dużej precyzji, ale nie jest odpowiedzialny za pobieranie rozkazów. ALU natomiast zajmuje się wykonywaniem podstawowych operacji arytmetycznych oraz logicznych na danych, ale jego rola nie obejmuje generowania sygnałów sterujących, co czyni go niewłaściwym wyborem w kontekście pytania. EU pełni funkcję wykonawczą, odpowiedzialną za realizację rozkazów, co również nie obejmuje zarządzania przepływem instrukcji ani ich pobierania. Powszechnym błędem jest mylenie tych układów, co wynika z ich współpracy w procesie przetwarzania danych. Każdy z tych układów ma jasno określone zadania w architekturze procesora, a ich pomylenie prowadzi do dezorientacji i nieprawidłowego pojmowania, jak mikroprocesory realizują skomplikowane operacje obliczeniowe. Zrozumienie, że IU pełni kluczową rolę w zarządzaniu instrukcjami, jest fundamentalne dla pełnego zrozumienia architektury mikroprocesorów.

Pytanie 11

Jakie jest najwyższe możliwe tempo odczytu płyt CD-R w urządzeniu o oznaczeniu x48?

A. 480 kB/s
B. 4800 kB/s
C. 7200 kB/s
D. 10000 kB/s
Odpowiedź 7200 kB/s jest poprawna, ponieważ oznaczenie x48 w kontekście odczytu płyt CD-R odnosi się do wielkości prędkości, jaką napęd może osiągnąć podczas odczytu danych. Napęd z oznaczeniem x48 osiąga prędkość maksymalną równą 48-krotności standardowej prędkości odczytu CD, która wynosi 150 kB/s. W związku z tym, aby obliczyć maksymalną prędkość odczytu, należy pomnożyć 150 kB/s przez 48, co daje 7200 kB/s. Przykładowo, w praktyce, przy użyciu napędu x48, użytkownik może szybko kopiować dane z płyt CD-R, co jest szczególnie istotne w zastosowaniach, gdzie czas transferu danych ma kluczowe znaczenie, takich jak archiwizacja dużych zbiorów danych czy instalacja oprogramowania. Warto również zauważyć, że standardy dotyczące prędkości odczytu i zapisu w napędach optycznych są ściśle określone przez organizacje takie jak Multimedia Data Storage (MDS) oraz International Organization for Standardization (ISO), co zapewnia jednolitość i niezawodność w branży.

Pytanie 12

Główny punkt, z którego odbywa się dystrybucja okablowania szkieletowego, to punkt

A. dostępowy
B. abonamentowy
C. dystrybucyjny
D. pośredni
Punkt dystrybucyjny to kluczowy element w infrastrukturze okablowania szkieletowego, pełniący rolę centralnego punktu, z którego rozprowadzane są sygnały do różnych lokalizacji. Przy jego pomocy można efektywnie zarządzać siecią, co obejmuje zarówno dystrybucję sygnału, jak i zapewnienie odpowiedniej organizacji kabli. W praktyce, punkt dystrybucyjny zazwyczaj znajduje się w pomieszczeniach technicznych lub serwerowych, gdzie zainstalowane są urządzenia aktywne, takie jak przełączniki czy routery. Zgodnie z normami ANSI/TIA-568, efektywne planowanie i instalacja infrastruktury okablowania szkieletowego powinny uwzględniać lokalizację punktów dystrybucyjnych, aby minimalizować długość kabli oraz optymalizować ich wydajność. Dobrze zaprojektowany punkt dystrybucyjny umożliwia łatwy dostęp do urządzeń, co jest istotne podczas konserwacji i rozbudowy sieci.

Pytanie 13

Standard IEEE 802.11 określa typy sieci

A. Fast Ethernet
B. bezprzewodowe LAN
C. Gigabit Ethernet
D. światłowodowe LAN
Standard IEEE 802.11 to temat, który dotyczy technologii bezprzewodowych. W skrócie, chodzi o zasady i normy, które pozwalają na komunikację w sieciach lokalnych bez używania kabli. Praktycznie rzecz biorąc, dzięki tym standardom możemy tworzyć sieci, które łączą różne urządzenia, jak komputery, telefony czy drukarki, używając fal radiowych. Spotykamy to na co dzień – w Wi-Fi w domach, biurach czy w kawiarniach i na lotniskach. Standard ten oferuje różne prędkości przesyłu danych i zasięg, co sprawia, że można go dopasować do potrzeb użytkowników. Ważne jest też, jak skonfigurować routery i punkty dostępowe, bo to zapewnia dostęp do internetu i mobilność. Dobrze zaprojektowane sieci bezprzewodowe, które trzymają się tego standardu, naprawdę poprawiają efektywność komunikacji w różnych miejscach, więc są niezbędne w naszym nowoczesnym świecie informacyjnym.

Pytanie 14

Główny księgowy powinien mieć możliwość przywracania zawartości folderów z kopii zapasowej plików. Do jakiej grupy użytkowników w systemie MS Windows XP powinien zostać przypisany?

A. Użytkownicy z restrykcjami
B. Użytkownicy zdalnego dostępu
C. Operatorzy kopii zapasowych
D. Operatorzy ustawień sieciowych
Operatorzy kopii zapasowych to grupa użytkowników w systemie Windows XP, która ma uprawnienia do wykonywania operacji związanych z tworzeniem i przywracaniem kopii zapasowych. Główny księgowy, jako kluczowy pracownik w każdej organizacji, potrzebuje dostępu do mechanizmów zabezpieczających dane finansowe, co obejmuje możliwość odzyskiwania plików z kopii zapasowej. Przykładowo, w przypadku utraty danych spowodowanej awarią systemu lub błędami ludzkimi, dostęp do kopii zapasowych pozwala na szybkie przywrócenie pracy bez większych strat. Dobre praktyki zarządzania danymi w organizacjach podkreślają rolę regularnych kopii zapasowych oraz odpowiednich uprawnień dla użytkowników, co jest zgodne z zasadą minimalnych uprawnień. Operatorzy kopii zapasowych mogą również przeprowadzać audyty kopii zapasowych, co dodatkowo zwiększa bezpieczeństwo danych.

Pytanie 15

Komunikat tekstowy BIOS POST od firmy Award o treści "Display switch is set incorrectly" sugeruje

A. nieprawidłowy tryb wyświetlania obrazu
B. usterkę podczas inicjalizacji dysku twardego
C. brak urządzenia do bootowania
D. problem z pamięcią operacyjną
Komunikat BIOS POST 'Display switch is set incorrectly' wskazuje na problem z konfiguracją trybu wyświetlania obrazu. Zazwyczaj oznacza to, że system operacyjny nie jest w stanie prawidłowo zainicjować karty graficznej, co może być spowodowane błędną konfiguracją w BIOS-ie. Użytkownicy często mogą napotkać ten problem po zmianie karty graficznej lub po aktualizacji sterowników. Aby rozwiązać ten problem, warto upewnić się, że ustawienia dotyczące wyjścia wideo w BIOS-ie są zgodne z posiadanym sprzętem, na przykład, czy wybrany jest odpowiedni port wyjściowy (HDMI, DVI, VGA). Można również przeprowadzić reset ustawień BIOS do wartości domyślnych, co może pomóc w przywróceniu prawidłowej konfiguracji. Dobrą praktyką jest również aktualizacja BIOS-u, co może rozwiązać problemy z kompatybilnością sprzętu. Warto pamiętać, że prawidłowe ustawienia wyświetlania są kluczowe dla stabilności działania systemu oraz jego wydajności.

Pytanie 16

Na płycie głównej doszło do awarii zintegrowanej karty sieciowej. Komputer nie ma dysku twardego ani innych napędów, takich jak stacja dysków czy CD-ROM. Klient informuje, że w sieci firmowej komputery nie mają napędów, a wszystko "czyta" się z serwera. Aby przywrócić utraconą funkcjonalność, należy zainstalować

A. kartę sieciową samodzielnie wspierającą funkcję Postboot Execution Enumeration w gnieździe rozszerzeń
B. dysk twardy w komputerze
C. napęd CD-ROM w komputerze
D. kartę sieciową samodzielnie wspierającą funkcję Preboot Execution Environment w gnieździe rozszerzeń
Zastosowanie napędu CD-ROM czy dysku twardego w opisanej sytuacji jest nieodpowiednie z kilku kluczowych powodów. Komputer, który nie ma dostępu do lokalnych napędów, nie może korzystać z tradycyjnych metod rozruchu. Napęd CD-ROM, jako urządzenie optyczne, wymaga fizycznego dostępu do nośników danych, co stoi w sprzeczności z twierdzeniem klienta, że wszystkie operacje są wykonywane z serwera. Ponadto, instalacja dysku twardego nie zaspokaja potrzeby rozruchu zdalnego; wymagałoby to lokalnego systemu operacyjnego, co w opisanej sytuacji jest niemożliwe. Karty sieciowe wspierające funkcje Postboot Execution Enumeration (PBE) są także niewłaściwym wyborem, ponieważ ta technologia jest związana z późniejszym etapem rozruchu, a nie z jego inicjacją, co sprawia, że nie adresuje problemu z brakiem funkcjonalności spowodowanego uszkodzeniem zintegrowanej karty. W takich sytuacjach kluczowe jest zrozumienie, jak różne technologie są ze sobą powiązane oraz jakie są ich konkretne zastosowania w praktyce. Nieprawidłowe podejście do rozwiązywania problemów w takich sytuacjach może prowadzić do znacznych opóźnień w przywracaniu operacyjności systemu, co w środowisku firmowym może być szczególnie kosztowne.

Pytanie 17

Jakie polecenie diagnostyczne powinno się użyć, aby uzyskać informacje na temat tego, czy miejsce docelowe odpowiada oraz po jakim czasie nastąpiła odpowiedź?

A. ipcconfig
B. route
C. ping
D. nbtstat
Odpowiedzią, która prawidłowo odpowiada na pytanie o diagnostykę połączeń sieciowych, jest polecenie 'ping'. Jest to narzędzie, które służy do testowania dostępności hostów w sieci poprzez wysyłanie pakietów ICMP Echo Request i oczekiwanie na ICMP Echo Reply. Dzięki temu administratorzy sieci mogą ocenić, czy dane miejsce docelowe jest osiągalne, oraz zmierzyć czas, jaki zajmuje przesłanie pakietów i otrzymanie odpowiedzi, co jest istotnym wskaźnikiem opóźnienia w transmisji (latency). Przykładowo, wykonując polecenie 'ping www.example.com', uzyskujemy informacje o czasie odpowiedzi i ewentualnych utraconych pakietach, co pozwala na wstępną ocenę jakości połączenia. Jest to standardowa praktyka w diagnostyce sieci, stosowana przez specjalistów IT do szybkiej identyfikacji problemów z połączeniem i monitorowania stanu sieci. Warto także dodać, że narzędzie 'ping' jest dostępne w praktycznie wszystkich systemach operacyjnych, co czyni je uniwersalnym i niezbędnym narzędziem w codziennej pracy administratorów sieci.

Pytanie 18

Jaki typ rozbudowy serwera wymaga zainstalowania dodatkowych sterowników?

A. Zwiększenie pamięci RAM
B. Dodanie kolejnego procesora
C. Instalacja dodatkowych dysków fizycznych
D. Montaż nowej karty sieciowej
Dodanie pamięci RAM, dysków fizycznych czy montaż kolejnego procesora nie wymaga instalacji dodatkowych sterowników, co jest kluczowe dla zrozumienia różnic w rozbudowie serwera. Pamięć RAM to komponent, który działa w ramach istniejącej architektury sprzętowej i nie wymaga dodatkowego oprogramowania do działania. Po zainstalowaniu nowej pamięci, system operacyjny automatycznie ją rozpozna i skonfiguruje, co jest zgodne ze standardami Plug and Play. Podobnie, gdy dodawane są dyski fizyczne, operacja ta zazwyczaj nie wymaga instalacji dodatkowych sterowników, ponieważ nowoczesne systemy operacyjne, takie jak Windows czy Linux, obsługują wiele typów dysków i formatów. W przypadku montażu kolejnego procesora, również nie są wymagane dodatkowe sterowniki, ponieważ procesory są zazwyczaj zgodne z istniejącym zestawem instrukcji i architekturą płyty głównej. Właściwe zrozumienie tych aspektów jest kluczowe, aby uniknąć typowych błędów, takich jak założenie, że wszystkie komponenty wymagają dedykowanego oprogramowania. To mylne przekonanie może prowadzić do niepotrzebnych komplikacji podczas modernizacji sprzętu oraz utraty cennych zasobów czasowych na poszukiwanie sterowników, które nie są w ogóle potrzebne.

Pytanie 19

Ilustrowany schemat obrazuje zasadę funkcjonowania

Ilustracja do pytania
A. plotera grawerującego
B. drukarki laserowej
C. drukarki 3D
D. skanera płaskiego
W tym schemacie pokazano, jak działa skaner płaski. Wiesz, skaner płaski używa lampy, która oświetla dokument lub obraz leżący na jego szkle. Światło, które odbija się od dokumentu, trafia na lustra kierujące je do soczewki. Potem obraz przechodzi przez soczewkę i trafia na czujnik CCD, który zamienia światło na sygnały elektryczne. Te sygnały są następnie przetwarzane przez przetwornik analogowo-cyfrowy na dane cyfrowe, które komputer rozumie. Dzięki temu możemy łatwo digitalizować dokumenty i zdjęcia, co jest super przydatne w biurach i domach, bo można robić kopie cyfrowe i przechowywać wszystko w porządku. Warto też pamiętać, żeby regularnie czyścić szybę skanera i kalibrować go, żeby jakość skanów była jak najlepsza. Ciekawym pomysłem jest też korzystanie z programów do zarządzania skanami, bo ułatwia to organizację i edytowanie zeskanowanych plików.

Pytanie 20

Komunikat "BIOS checksum error" pojawiający się podczas uruchamiania komputera zazwyczaj wskazuje na

A. Brak nośnika z systemem operacyjnym
B. Błąd w pamięci RAM
C. Uszkodzoną lub rozładowaną baterię na płycie głównej
D. Uszkodzony wentylator CPU
Błąd "BIOS checksum error" może prowadzić do nieporozumień, szczególnie w kontekście jego przyczyn. Wiele osób może mylnie sądzić, że problem z wentylatorem procesora jest przyczyną tego komunikatu. Chociaż wentylatory odgrywają istotną rolę w chłodzeniu podzespołów, ich uszkodzenie nie ma bezpośredniego wpływu na pamięć BIOS. Wentylatory mogą powodować przegrzewanie się komponentów, ale nie wpływają na sumę kontrolną BIOS. Kolejnym błędnym przekonaniem jest przypisywanie błędu pamięci operacyjnej, co również jest mylące. Choć pamięć RAM jest kluczowym elementem w działaniu systemu, problemy z jej funkcjonowaniem objawiają się w inny sposób, często w postaci błędów podczas ładowania systemu operacyjnego, a nie przez komunikaty BIOS. Użytkownicy mogą także pomylić błędne wskazanie braku nośnika z systemem operacyjnym z błędem BIOS, podczas gdy ten ostatni dotyczy specyficznych problemów z konfiguracją BIOS, a nie z samym systemem operacyjnym. Kluczowym błędem myślowym jest zatem łączenie różnych problemów sprzętowych, które mają różne przyczyny, co prowadzi do nieefektywnej diagnozy i nieprawidłowych działań naprawczych. Właściwe zrozumienie i odróżnienie tych problemów jest kluczowe dla skutecznego rozwiązywania problemów w systemach komputerowych.

Pytanie 21

W systemie Linux plik posiada uprawnienia ustawione na 541. Właściciel ma możliwość pliku

A. modyfikacji.
B. jedynie wykonania.
C. odczytu i wykonania.
D. odczytu, zapisu oraz wykonania.
Odpowiedź, że właściciel może odczytać i wykonać plik, jest właściwa. Uprawnienia pliku w systemie Linux są reprezentowane w postaci liczby trójcy, gdzie każda cyfra odpowiada uprawnieniom dla właściciela, grupy i innych użytkowników. W tym przypadku liczba 541 oznacza, że właściciel ma uprawnienia do odczytu (4) i wykonania (1), ale nie ma uprawnień do zapisu (0). Uprawnienia do odczytu umożliwiają właścicielowi przeglądanie zawartości pliku, a uprawnienia do wykonania pozwalają na uruchomienie pliku, jeśli jest to skrypt lub program. W praktyce, dostęp do plików wymaga zrozumienia, jakie operacje można na nich przeprowadzać: odczyt to kluczowy aspekt, gdyż wiele aplikacji wymaga dostępu do danych, a wykonanie jest istotne w kontekście skryptów automatyzacyjnych. Przykładowo, skrypt bash może być uruchamiany przez właściciela, ale nie będzie mógł go edytować, co jest zgodne z założeniami bezpieczeństwa systemów wieloużytkowych. Dobrą praktyką jest zawsze sprawdzenie uprawnień przed próbą dostępu do pliku, co można osiągnąć za pomocą polecenia 'ls -l'.

Pytanie 22

Jaką fizyczną topologię sieci komputerowej przedstawia ilustracja?

Ilustracja do pytania
A. Gwiazdy
B. Pierścienia
C. Siatki
D. Hierarchiczna
Topologia siatki, choć bardziej złożona, charakteryzuje się połączeniami typu każdy z każdym, co zapewnia wysoką redundancję i niezawodność, ale jest skomplikowana w implementacji i kosztowna. Nie pasuje do obrazu, gdzie widoczna jest struktura z centralnym punktem. Topologia pierścienia, w której każde urządzenie jest połączone z dwoma innymi, tworząc okrąg, jest mniej popularna we współczesnych sieciach ze względu na problemy z wydajnością i niezawodnością w przypadku awarii jednego z węzłów. Również nie odpowiada przedstawionemu obrazowi, gdzie brak jest takich połączeń. Topologia hierarchiczna, także nazywana drzewiastą, jest formą organizacji sieci, gdzie urządzenia są połączone w strukturę przypominającą drzewo. W takim przypadku poszczególne węzły są organizowane w warstwy, co nie jest przedstawione na obrazie, który wskazuje na symetryczną strukturę z centralnym punktem. Błąd w rozpoznaniu topologii może wynikać z niedostatecznego zrozumienia różnic pomiędzy nimi oraz ich praktycznych zastosowań i ograniczeń, co podkreśla znaczenie dogłębnej analizy i znajomości poszczególnych rozwiązań sieciowych.

Pytanie 23

Jakie kolory wchodzą w skład trybu CMYK?

A. Czerwony, zielony, żółty oraz granatowy
B. Czerwony, purpurowy, żółty oraz karmelowy
C. Czerwony, zielony, niebieski i czarny
D. Błękitny, purpurowy, żółty i czarny
Zrozumienie błędnych odpowiedzi wymaga znajomości podstawowych zasad dotyczących modeli kolorów. Odpowiedzi, które sugerują użycie kolorów takich jak czerwony, purpurowy, żółty i karmelowy, bazują na myśleniu w kategoriach modelu RGB, co jest nieadekwatne w kontekście druku. W systemie RGB kolory są tworzone przez dodawanie światła, co jest fundamentalnie inne od sposobu działania CMYK, który bazuje na odejmowaniu światła. Chociaż purpura i żółty są kolorami w obydwu modelach, to w kontekście CMYK nie biorą one udziału w procesie drukowania w sposób, jak sugeruje to niepoprawna odpowiedź. Z kolei połączenia czerwonego, zielonego i niebieskiego mają sens wyłącznie w modelu RGB, który jest stosowany w telewizorach i monitorach. Pomijając to, niebieski i czarny połączenie z czerwonym i zielonym nie jest zgodne z żadnym standardem kolorów stosowanym w druku, co świadczy o braku zrozumienia podstawowych zasad generowania kolorów. Takie błędne odpowiedzi mogą prowadzić do nieporozumień i problemów w praktyce, takich jak niewłaściwe odwzorowanie kolorów w finalnym druku. Zrozumienie różnic między modelami kolorów oraz ich zastosowań jest kluczowe dla każdego profesjonalisty w branży graficznej.

Pytanie 24

Administrator dostrzegł, że w sieci LAN występuje znaczna ilość kolizji. Jakie urządzenie powinien zainstalować, aby podzielić sieć lokalną na mniejsze domeny kolizji?

A. Przełącznik.
B. Router.
C. Modem.
D. Koncentrator.
Przełącznik jest urządzeniem, które skutecznie dzieli sieć lokalną na mniejsze domeny kolizji, co jest kluczowe w zminimalizowaniu problemów związanych z dużą ilością kolizji w sieci LAN. W przeciwieństwie do koncentratorów, które działają na zasadzie wielodostępu do medium (wszystkie urządzenia dzielą tę samą przestrzeń nadawczą), przełącznik inteligentnie kieruje ruch do odpowiednich portów. Każde urządzenie podłączone do przełącznika ma przypisaną osobną domenę kolizji, co znacząco redukuje liczbę kolizji. Przykładem zastosowania przełącznika może być biuro, gdzie wiele komputerów jest podłączonych do sieci. Dzięki instalacji przełącznika możliwe jest płynne przesyłanie danych między urządzeniami bez zakłóceń, co przyczynia się do zwiększenia wydajności sieci. Warto również zauważyć, że przełączniki mogą działać na różnych warstwach modelu OSI, co pozwala na stosowanie różnych technik optymalizacji, takich jak VLAN, które dodatkowo segregują ruch w sieci. To wszystko sprawia, że przełączniki są nieodzownym elementem nowoczesnych sieci LAN.

Pytanie 25

Który z podanych adresów IPv4 należy do kategorii B?

A. 128.100.100.10
B. 10.10.10.10
C. 192.168.1.10
D. 224.100.10.10
Adres IPv4 128.100.100.10 należy do klasy B, co wynika z jego pierwszego oktetu. Klasa B obejmuje adresy, których pierwszy oktet mieści się w przedziale od 128 do 191. W praktyce, klasyfikacja adresów IP jest kluczowym elementem w projektowaniu sieci komputerowych, ponieważ pozwala na efektywne zarządzanie przestrzenią adresową. Adresy klasy B są często wykorzystywane w średnich i dużych sieciach, ponieważ oferują możliwość stworzenia do 65 536 adresów IP w ramach jednej sieci (przy użyciu maski podsieci 255.255.0.0). Przykładem zastosowania adresów klasy B jest ich wykorzystanie w przedsiębiorstwach, które potrzebują dużej liczby adresów dla swoich urządzeń, takich jak komputery, serwery, drukarki i inne. W kontekście standardów, klasyfikacja adresów IP opiera się na protokole Internet Protocol (IP), który jest kluczowym elementem w architekturze Internetu. Warto zaznaczyć, że klasy adresów IP są coraz mniej używane na rzecz CIDR (Classless Inter-Domain Routing), który oferuje większą elastyczność w alokacji adresów. Niemniej jednak, zrozumienie klasyfikacji jest nadal istotne dla profesjonalistów zajmujących się sieciami.

Pytanie 26

Zestaw komputerowy przedstawiony powyżej jest niewłaściwy. Jaki komponent nie został wymieniony w tabeli, a jest kluczowy dla prawidłowego funkcjonowania zestawu i powinien zostać dołączony?

A. Wentylator procesora.
B. Karta graficzna.
C. Pamięć RAM.
D. Zasilacz.
Wentylator procesora, znany również jako chłodzenie CPU, jest kluczowym elementem zestawu komputerowego, który zapewnia odpowiednie odprowadzanie ciepła generowanego przez procesor podczas jego pracy. Bez właściwego chłodzenia, procesor może przegrzewać się, co może prowadzić do throttlingu, a w skrajnych przypadkach do uszkodzenia podzespołu. W przypadku podanego zestawu komputerowego, brak wentylatora oznacza, że procesor nie będzie w stanie efektywnie funkcjonować, co z kolei może wpłynąć na stabilność systemu. Zastosowanie efektywnego rozwiązania chłodzącego, zgodnie z najlepszymi praktykami, powinno obejmować zarówno chłodzenie powietrzem, jak i ewentualne chłodzenie cieczą w bardziej zaawansowanych konfiguracjach. W każdym przypadku, zaleca się zawsze dobór wentylatora odpowiedniego do specyfikacji procesora oraz obudowy, co zapewnia optymalne warunki dla wydajności oraz żywotności sprzętu. Warto również zwrócić uwagę na poziom hałasu generowanego przez wentylatory, co może być istotne w kontekście komfortu użytkowania komputera.

Pytanie 27

Aby zwiększyć bezpieczeństwo osobistych danych podczas przeglądania stron internetowych, warto dezaktywować w ustawieniach przeglądarki

A. monity dotyczące uruchamiania skryptów
B. powiadomienia o wygasłych certyfikatach
C. blokowanie wyskakujących okienek
D. funkcję zapamiętywania haseł
Wyłączenie opcji zapamiętywania haseł w przeglądarkach to naprawdę ważny krok, jeśli chodzi o bezpieczeństwo twoich danych. Może i to jest wygodne, ale z drugiej strony, przechowywanie haseł w przeglądarkach może narazić cię na problemy, na przykład mogą je wykradać złośliwe programy. Wyobraź sobie, że ktoś dostaje się do twojego komputera i łatwo wyciąga wszystkie twoje hasła - to by było nieprzyjemne, prawda? Dlatego lepiej jest korzystać z menedżera haseł, który szyfruje twoje dane i trzyma je w bezpiecznym miejscu. To jest naprawdę zgodne z najlepszymi praktykami w branży, żeby nie trzymać haseł w przeglądarkach. Takie podejście zmniejsza ryzyko utraty ważnych informacji, a ty możesz korzystać z mocniejszych, unikalnych haseł do każdego konta. To się nazywa zdrowy rozsądek w kwestii bezpieczeństwa!

Pytanie 28

Podczas instalacji systemu operacyjnego Linux należy wybrać odpowiedni typ systemu plików

A. FAT32
B. ReiserFS
C. NTFS 4
D. NTFS 5
Wybór systemu plików jest kluczowy przy instalacji systemu operacyjnego Linux, a odpowiedzi takie jak FAT32, NTFS 4 oraz NTFS 5 są nieodpowiednie w kontekście używania tego systemu operacyjnego. FAT32, choć szeroko stosowany w systemach Windows oraz urządzeniach przenośnych, nie obsługuje plików większych niż 4 GB, co stawia go w niekorzystnej pozycji, gdy w dzisiejszych czasach potrzeba przechowywania dużych plików jest powszechna. NTFS, będący systemem plików opracowanym przez Microsoft, jest zoptymalizowany dla systemów Windows i nie zapewnia pełnej kompatybilności oraz wsparcia dla funkcji specyficznych dla Linuxa. Choć NTFS 4 i NTFS 5 mogą być technicznie dostępne na platformie Linux, ich użycie jest ograniczone i często wiąże się z problemami z danymi oraz wydajnością. W praktyce, użytkownicy mogą napotkać trudności związane z dostępem do plików lub ich integracją z aplikacjami w Linuxie. Takie podejście może prowadzić do nieefektywnego zarządzania danymi oraz zwiększonego ryzyka utraty informacji, co w dłuższej perspektywie jest niekorzystne. Dobry wybór systemu plików na Linuxa, takiego jak ReiserFS, wpływa na stabilność, szybkość i niezawodność systemu operacyjnego, co jest niezbędne dla wydajnego działania aplikacji i serwerów.

Pytanie 29

Jakie właściwości posiada topologia fizyczna sieci opisana w ramce?

  • jedna transmisja w danym momencie
  • wszystkie urządzenia podłączone do sieci nasłuchują podczas transmisji i odbierają jedynie pakiety zaadresowane do nich
  • trudno zlokalizować uszkodzenie kabla
  • sieć może przestać działać po uszkodzeniu kabla głównego w dowolnym punkcie

A. Rozgłaszająca
B. Siatka
C. Magistrala
D. Gwiazda
Topologia magistrali charakteryzuje się jedną wspólną linią transmisyjną, do której podłączone są wszystkie urządzenia sieciowe. Każde urządzenie nasłuchuje transmisji odbywających się na magistrali i odbiera jedynie pakiety adresowane do niego. Istnieje możliwość wystąpienia kolizji, gdy dwa urządzenia próbują nadawać jednocześnie, co wymaga mechanizmów zarządzania dostępem jak CSMA/CD. W przypadku uszkodzenia kabla głównego cała sieć może przestać działać, a lokalizacja uszkodzeń jest trudna, co jest jedną z wad tej topologii. W praktyce topologia magistrali była stosowana w starszych standardach sieciowych jak Ethernet 10Base-2. Dobrą praktyką jest używanie terminatorów na końcach kabla, aby zapobiec odbiciom sygnału. Choć obecnie rzadziej stosowana, koncepcja magistrali jest podstawą zrozumienia rozwoju innych topologii sieciowych. Magistrala jest efektywna kosztowo przy niewielkiej liczbie urządzeń, jednak wraz ze wzrostem liczby urządzeń zwiększa się ryzyko kolizji i spadku wydajności, co ogranicza jej skalowalność. Współcześnie, technologie oparte na tej koncepcji są w dużej mierze zastąpione przez bardziej niezawodne i skalowalne topologie jak gwiazda czy siatka.

Pytanie 30

Liczba 205(10) w zapisie szesnastkowym wynosi

A. DC
B. CC
C. DD
D. CD
Odpowiedź CD (12) jest w porządku, bo w systemie szesnastkowym używamy cyfr od 0 do 9 oraz liter A do F. A na przykład A to 10, B to 11, a C to 12. Jak przeliczasz 205 z dziesiętnego na szesnastkowy, to dzielisz przez 16. Po pierwszym dzieleniu 205 przez 16 dostajesz 12 jako iloraz i 13 jako resztę. A ta reszta 13 to w szesnastkowym D, a iloraz 12 to C. Więc 205(10) zapisujesz jako CD(16). Wiedza o takich konwersjach jest mega ważna w informatyce, zwłaszcza jak chodzi o programowanie, bo często potrzeba operować na różnych systemach liczbowych. Na przykład, w HTML kolory zapisujemy w systemie szesnastkowym, co pokazuje, jak istotne są prawidłowe konwersje.

Pytanie 31

Zamiana taśmy barwiącej jest związana z eksploatacją drukarki

A. termicznej
B. igłowej
C. atramentowej
D. laserowej
Odpowiedzi związane z drukarkami termicznymi, atramentowymi i laserowymi są oparte na mylnych przesłankach dotyczących technologii druku. Drukarki termiczne stosują specjalny papier, który zmienia kolor pod wpływem wysokiej temperatury, eliminując potrzebę użycia taśmy barwiącej. Technologia ta jest powszechnie stosowana w kasach fiskalnych oraz drukarkach etykiet, gdzie szybkość i niskie koszty eksploatacji są kluczowe. W przypadku drukarek atramentowych, zamiast taśm barwiących stosuje się wkłady z atramentem, które są spryskiwane na papier, co umożliwia uzyskanie wysokiej jakości kolorowych wydruków. Ta metoda jest bardziej elastyczna, ponieważ pozwala na uzyskanie różnych efektów wizualnych, ale generuje wyższe koszty eksploatacji w porównaniu do drukarek igłowych. Drukarki laserowe natomiast wykorzystują technologię elektrofotograficzną, w której toner jest nanoszony na papier za pomocą elektryczności statycznej i utrwalany poprzez zastosowanie wysokiej temperatury. Nie wymagają one taśm barwiących, co sprawia, że są bardziej efektywne w biurach drukujących duże ilości dokumentów. Błędne przekonanie, że te technologie również polegają na użyciu taśmy barwiącej, jest często wynikiem niepełnego zrozumienia zasad ich funkcjonowania oraz ich zastosowań w praktyce.

Pytanie 32

Użytkownik systemu Windows może skorzystać z polecenia taskmgr, aby

A. naprawić problemy z systemem plików
B. odzyskać uszkodzone obszary dysku
C. zakończyć pracę nieprawidłowej aplikacji
D. zaktualizować sterowniki systemowe
Polecenie taskmgr, znane jako Menedżer zadań w systemie Windows, jest narzędziem umożliwiającym użytkownikom monitorowanie i zarządzanie uruchomionymi procesami oraz aplikacjami. Jedną z jego kluczowych funkcji jest możliwość zakończenia działania wadliwych aplikacji, które mogą wpływać na wydajność systemu lub uniemożliwiać jego prawidłowe funkcjonowanie. Przykładowo, gdy jakieś oprogramowanie przestaje odpowiadać, użytkownik może otworzyć Menedżera zadań, zlokalizować problematyczny proces i kliknąć „Zakończ zadanie”. Takie działania są zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania systemem, które zalecają monitorowanie aplikacji oraz minimalizowanie wpływu błędów programowych na ogólne działanie systemu. Ponadto, Menedżer zadań umożliwia śledzenie zasobów systemowych, co pozwala na identyfikację aplikacji obciążających CPU, pamięć RAM czy dysk. To narzędzie jest nieocenione dla administratorów systemów oraz zaawansowanych użytkowników, którzy chcą utrzymywać system w optymalnym stanie.

Pytanie 33

Funkcja Intel Turbo Boost w mikroprocesorze umożliwia

A. wykonywanie skomplikowanych obliczeń przez dwa niezależne rdzenie, z których każdy może realizować do czterech pełnych instrukcji równocześnie
B. przeprowadzanie większej liczby instrukcji w jednym cyklu zegara
C. aktywizację oraz dezaktywizację komponentów mikroprocesora w celu oszczędzania energii
D. automatyczne dostosowywanie częstotliwości działania mikroprocesora w zależności od obciążenia
Funkcje mikroprocesorów są złożonymi mechanizmami, które wymagają precyzyjnego zrozumienia ich działania. Odpowiedzi, które sugerują, że Turbo Boost wiąże się z włączaniem i wyłączaniem elementów mikroprocesora w celu oszczędzania energii, są mylne. Choć oszczędzanie energii jest ważnym aspektem nowoczesnych mikroprocesorów, Turbo Boost nie polega na prostym włączaniu lub wyłączaniu rdzeni. Zamiast tego, technologia ta wpływa na regulację częstotliwości pracy istniejących rdzeni, co pozwala na elastyczne dopasowanie do obciążenia. Kiedy procesor nie potrzebuje pełnej mocy, nie oznacza to, że można go po prostu wyłączyć; zamiast tego, jego częstotliwość jest obniżana, co prowadzi do zmniejszenia zużycia energii. Inna odpowiedź wskazująca na wykonywanie rozległych obliczeń przez dwa niezależne rdzenie jest również błędna. Turbo Boost nie zwiększa liczby rdzeni, lecz optymalizuje wydajność już istniejących rdzeni poprzez zwiększenie ich częstotliwości. Ponadto, stwierdzenie, że pozwala na wykonywanie większej liczby instrukcji w jednym cyklu zegara, jest nieprecyzyjne. W rzeczywistości, Turbo Boost nie zmienia architektury procesora ani nie pozwala na równoległe przetwarzanie w sposób, który zwiększa liczbę wykonywanych instrukcji na cykl. Zrozumienie tych mechanizmów jest kluczowe dla efektywnego wykorzystania technologii mikroprocesorowej oraz prawidłowego podejścia do optymalizacji wydajności systemów komputerowych.

Pytanie 34

W systemie Linux komenda, która pozwala na wyświetlenie informacji o aktywnych procesach, to

A. ls
B. ps
C. rm
D. su
Wybór poleceń takich jak 'ls', 'su' czy 'rm' jako narzędzi do wyświetlania informacji o uruchomionych procesach wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące ich funkcji w systemie Linux. Polecenie 'ls' służy do listowania zawartości katalogów, co jest przydatne w kontekście zarządzania plikami, ale nie dostarcza informacji o procesach. Z kolei 'su', będące skrótem od 'switch user', jest używane do zmiany użytkownika w systemie, co również nie ma związku z monitorowaniem procesów. Natomiast 'rm' to polecenie do usuwania plików i katalogów, co jest zupełnie odmienną funkcjonalnością. Typowym błędem myślowym w takich przypadkach jest mylenie funkcji narzędzi z ich zastosowaniami. Aby skutecznie zarządzać procesami w systemie, ważne jest zrozumienie, że każde polecenie ma swoje specyficzne zastosowanie i nie można ich używać zamiennie. Kluczowe znaczenie ma znajomość narzędzi dostępnych w systemie oraz ich prawidłowe wykorzystanie zgodnie z najlepszymi praktykami administracyjnymi. Właściwe zrozumienie funkcji poleceń pozwala na lepszą kontrolę nad systemem oraz efektywne rozwiązywanie problemów.

Pytanie 35

Komputer z BIOS-em firmy Award wyświetlił komunikat o treści Primary/Secondary master/slave hard disk fail. Co taki komunikat może sugerować w kontekście konieczności wymiany?

A. pamięci operacyjnej
B. klawiatury
C. dysku twardego
D. karty graficznej
Komunikat "Primary/Secondary master/slave hard disk fail" wskazuje na problem z dyskiem twardym, co może oznaczać, że BIOS nie jest w stanie rozpoznać podłączonego nośnika pamięci. Zwykle jest to spowodowane uszkodzeniem dysku, jego niewłaściwym podłączeniem lub problemem z zasilaniem. W praktyce, jeśli wystąpi ten komunikat, pierwszym krokiem diagnostycznym powinno być sprawdzenie fizycznego połączenia dysku: upewnij się, że kable SATA oraz zasilające są prawidłowo wpięte. W przypadku braku poprawy, należy przetestować dysk na innym komputerze lub użyć dysku diagnostycznego, aby ocenić jego stan. Dobre praktyki w zakresie zarządzania urządzeniami pamięci masowej zalecają regularne tworzenie kopii zapasowych danych, co może zapobiec utracie informacji w przypadku awarii sprzętu. Ponadto, w przypadku potrzeby wymiany dysku, warto rozważyć zakup nowoczesnych dysków SSD, które oferują lepszą wydajność i niezawodność w porównaniu z tradycyjnymi HDD.

Pytanie 36

Czym jest VOIP?

A. protokół do dynamicznego routingu
B. protokół przeznaczony do przesyłania dźwięku w sieci IP
C. protokół służący do tworzenia połączenia VPN
D. protokół przeznaczony do przesyłania materiałów wideo przez Internet
VOIP, czyli Voice over Internet Protocol, to technologia umożliwiająca przesyłanie głosu za pomocą protokołów internetowych. Dzięki VOIP możliwe jest prowadzenie rozmów telefonicznych przez Internet, co często wiąże się z niższymi kosztami w porównaniu do tradycyjnych linii telefonicznych. Przykłady zastosowania VOIP obejmują usługi takie jak Skype, Zoom, czy Google Meet, które umożliwiają zarówno rozmowy głosowe, jak i wideo. VOIP korzysta z różnych protokołów, takich jak SIP (Session Initiation Protocol) i RTP (Real-time Transport Protocol), które są standardami branżowymi zapewniającymi jakość i niezawodność połączeń. W praktyce, aby zapewnić wysoką jakość usług VOIP, ważne jest posiadanie odpowiednich zasobów sieciowych, takich jak odpowiednia przepustowość łącza oraz niskie opóźnienia, co jest kluczowe dla jakości dźwięku. W miarę jak technologia VOIP staje się coraz bardziej powszechna, jej zastosowanie w biznesie i komunikacji osobistej będzie się jeszcze bardziej rozwijać.

Pytanie 37

Urządzenie używane do zestawienia 6 komputerów w sieci lokalnej to:

A. serwer
B. most
C. transceiver
D. przełącznik
Przełącznik to naprawdę ważne urządzenie w sieciach lokalnych. Dzięki niemu komputery mogą się ze sobą komunikować w obrębie tej samej sieci. Działa na drugiej warstwie modelu OSI, co oznacza, że używa adresów MAC, a jego głównym zadaniem jest przesyłanie danych tylko tam, gdzie są one potrzebne. Takie podejście sprawia, że przesył danych jest efektywniejszy, a opóźnienia są mniejsze. Kiedy podłączasz kilka komputerów do przełącznika, to każdy z nich może ze sobą rozmawiać bez zakłócania pracy innych. Oprócz tego, nowoczesne przełączniki oferują różne fajne funkcje, jak VLANy, które pomagają w dzieleniu sieci na mniejsze segmenty, oraz QoS – co pozwala lepiej zarządzać ruchem w sieci. Przełączniki są zgodne z różnymi standardami, np. IEEE 802.3, co ułatwia ich współpracę z różnymi urządzeniami. Warto pamiętać, że stosowanie przełączników w projektowaniu sieci lokalnych to dobra praktyka, bo naprawdę poprawia wydajność i zarządzanie ruchem.

Pytanie 38

Którego urządzenia dotyczy strzałka na rysunku?

Ilustracja do pytania
A. Serwera
B. Routera
C. Przełącznika
D. Koncentratora
Router to urządzenie sieciowe, które kieruje pakiety danych między różnymi sieciami. Działa na trzeciej warstwie modelu OSI, wykorzystując adresy IP do podejmowania decyzji o trasowaniu danych. Routery są kluczowe w zarządzaniu ruchem internetowym, umożliwiając komunikację pomiędzy sieciami lokalnymi a globalną siecią Internet. Dzięki nim możliwe jest przesyłanie danych na dużą skalę, co jest niezbędne w nowoczesnych organizacjach i przedsiębiorstwach. Routery mogą realizować różne protokoły routingu, takie jak RIP, OSPF czy BGP, co pozwala im dynamicznie dostosowywać się do zmieniających się warunków w sieci. W praktyce routery zapewniają nie tylko podstawową funkcję routingu, ale także mogą pełnić role takie jak firewall, kontrola dostępu czy VPN. Wiedza na temat działania routerów i ich konfiguracji jest fundamentalna dla specjalistów sieciowych, a umiejętność ich efektywnego wykorzystania zgodnie z dobrymi praktykami, takimi jak segmentacja sieci czy zapewnienie redundancji, jest nieodłącznym elementem zarządzania infrastrukturą IT.

Pytanie 39

Przed dokonaniem zakupu komponentu komputera lub urządzenia peryferyjnego na platformach aukcyjnych, warto zweryfikować, czy nabywane urządzenie ma wymagany w Polsce certyfikat

A. FSC
B. CSA
C. EAC
D. CE
Certyfikat CE (Conformité Européenne) jest oznaczeniem, które potwierdza, że dany produkt spełnia wymagania zdrowotne, bezpieczeństwa oraz ochrony środowiska obowiązujące w Unii Europejskiej. W przypadku zakupu podzespołów komputerowych lub urządzeń peryferyjnych, posiadanie certyfikatu CE jest kluczowe, aby zapewnić, że sprzęt jest zgodny z europejskimi normami i przepisami. Przykładowo, przed zakupem zasilacza do komputera, warto upewnić się, że posiada on certyfikat CE, co zapewnia, że jest on bezpieczny w użytkowaniu i nie zagraża zdrowiu użytkownika. Oznaczenie CE jest często wymagane przez sprzedawców i dystrybutorów w Polsce, a jego brak może świadczyć o niskiej jakości produktu lub jego potencjalnych zagrożeniach. Uzyskanie certyfikatu CE wymaga przeprowadzenia odpowiednich testów i oceny zgodności przez producenta lub uprawnioną jednostkę notyfikowaną, co gwarantuje, że dany produkt spełnia ustalone normy. W związku z tym, zawsze przed zakupem warto zweryfikować obecność tego certyfikatu, aby uniknąć nieprzyjemnych niespodzianek związanych z bezpieczeństwem i jakością zakupionego sprzętu.

Pytanie 40

Który z standardów Gigabit Ethernet pozwala na stworzenie segmentów sieci o długości 550 m/5000 m przy szybkości przesyłu danych 1 Gb/s?

A. 1000Base-FX
B. 1000Base-LX
C. 1000Base-T
D. 1000Base-SX
Wybór innych odpowiedzi, takich jak 1000Base-FX, 1000Base-SX czy 1000Base-T, opiera się na niepełnym zrozumieniu specyfikacji i właściwości tych standardów. 1000Base-T, na przykład, jest standardem zaprojektowanym do pracy w sieciach miedzianych i obsługuje długości do 100 m, co czyni go niewłaściwym rozwiązaniem dla wymagań dotyczących większych odległości. Jego zastosowanie jest ograniczone do lokalnych sieci, gdzie nie można osiągnąć długości przekraczających 100 m, co znacznie ogranicza jego funkcjonalność w kontekście budowy segmentów o długościach 550 m lub więcej. 1000Base-SX, z kolei, jest przeznaczony głównie do zastosowań w światłowodach wielomodowych, oferując maksymalną długość transmisji do 550 m, jednak nie spełnia wymogów dla dłuższych połączeń. Ostatecznie, 1000Base-FX, mimo że jest kompatybilny z mniejszymi odległościami w technologii światłowodowej, nie oferuje na tyle dużych zasięgów, aby konkurować z 1000Base-LX w kontekście wielodystansowych wdrożeń sieciowych. Warto więc dążyć do pełniejszego zrozumienia różnic między poszczególnymi standardami, aby podejmować trafne decyzje w projektowaniu i implementacji sieci.