Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik logistyk
Kwalifikacja: SPL.01 - Obsługa magazynów
Data rozpoczęcia: 25 kwietnia 2025 10:50
Data zakończenia: 25 kwietnia 2025 11:16

Egzamin niezdany

Wynik: 19/40 punktów (47,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Ile sztuk opakowań o rozmiarach 400 x 200 mm można ustawić w jednej warstwie na palecie EUR?

A. 14szt

B. 10szt.

C. 12szt.

D. 8szt

Kiedy wybierasz odpowiedzi wskazujące na mniej niż 12 opakowań, jak 10, 14 czy 8 sztuk, to może to być przez błędne założenia co do obliczeń albo złe zrozumienie wymiarów palety EUR i pakowania w ogóle. Na przykład, odpowiedź 10 sztuk mogła powstać dlatego, że myślałeś, że opakowania zajmują więcej miejsca, niż w rzeczywistości, albo nie pomyślałeś, jak je dobrze ułożyć. Odpowiedzi 14 i 8 sztuk też mogą wynikać z błędów w obliczeniach lub niedopatrzenia przy wymiarach palety. Często zdarza się, że w takich wyliczeniach gubimy się w jednostkach miary lub nie myślimy o przestrzeni potrzebnej do manewrowania opakowaniami, co prowadzi do złych wniosków. Ważne jest, żeby pamiętać, że w transporcie i pakowaniu chodzi o to, by każda przestrzeń była wykorzystywana mądrze, co oznacza, że każde opakowanie powinno być zaplanowane tak, żeby wszystko było stabilne i bezpieczne. To pokazuje, jak ważne jest zrozumienie geometrii przestrzeni i umiejętność przeliczania jednostek, żeby uniknąć pomyłek w logistyce.

Pytanie 2

Średni miesięczny dystans przejeżdżany przez jeden pojazd w firmie transportowej wyniósł 10 000 km. Koszty stałe związane z tym pojazdem wynoszą 15 000 zł, natomiast koszty zmienne osiągają poziom 1,50 zł/km. Przy zakładanym zysku na poziomie 20% stawka za przewóz wyniesie

A. 3,60 zł/km

B. 1,50 zł/km

C. 3,00 zł/km

D. 3,30 zł/km

Aby obliczyć stawkę przewozową, musimy uwzględnić zarówno koszty stałe, jak i zmienne oraz planowany zysk. Koszty stałe wynoszą 15 000 zł rocznie, co daje 1 250 zł miesięcznie. Koszty zmienne na jeden kilometr wynoszą 1,50 zł, a przy przeciętnym miesięcznym przebiegu 10 000 km, całkowite koszty zmienne to 15 000 zł (10 000 km * 1,50 zł/km). Łączne koszty miesięczne pojazdu wynoszą więc 16 250 zł (1 250 zł + 15 000 zł). Planowany zysk na poziomie 20% tych kosztów to 3 250 zł (20% z 16 250 zł). W sumie, suma kosztów i zysku wynosi 19 500 zł. Dzieląc tę kwotę przez miesięczny przebieg 10 000 km, otrzymujemy stawkę przewozową równą 3,60 zł/km. Taki sposób kalkulacji jest zgodny z najlepszymi praktykami w branży transportowej, gdzie każdy przewoźnik powinien dokładnie analizować swoje koszty, aby zapewnić rentowność operacyjną oraz pokryć wszystkie wydatki.

Pytanie 3

Skrajnią ładunkową określamy kontur, w którym

A. powinna zmieścić się sieć trakcyjna

B. powinna zmieścić się maksymalna długość wagonu

C. powinna zmieścić się skrajnia budowlana

D. musi zmieścić się ładunek znajdujący się na wagonie

Skrajnia ładunkowa to kluczowy pojęcie w transporcie kolejowym, odnoszące się do maksymalnych wymiarów, w których musi zmieścić się ładunek umieszczony na wagonie. Definiuje ona przestrzeń, w której może być transportowany ładunek, aby uniknąć kolizji z innymi obiektami, takimi jak budynki, urządzenia infrastrukturalne czy nawet inne pociągi. Dobrą praktyką jest, aby wyniki obliczeń skrajni ładunkowej były zgodne z normami uznawanymi w branży kolejowej, co umożliwia efektywne i bezpieczne planowanie załadunku. Przykładem zastosowania skrajni ładunkowej może być przewóz kontenerów, gdzie zbyt szeroki lub wysoki ładunek mógłby uniemożliwić poruszanie się po niektórych trasach z ograniczeniami przestrzennymi. Przestrzeganie norm skrajni ładunkowej jest zatem niezbędne dla zapewnienia bezpieczeństwa i efektywności operacji transportowych.

Pytanie 4

Jeśli całkowity koszt przechowywania wynosi 100 000 zł, a powierzchnia magazynu to 1 000 m2, to jaki jest wskaźnik kosztu utrzymania powierzchni magazynowej?

A. 10 000 zł/m2

B. 10 zł/m2

C. 100 zł/m2

D. 1000 zł/m2

Wskaźnik kosztu utrzymania powierzchni magazynowej obliczamy, dzieląc całkowity koszt magazynowania przez powierzchnię magazynu. W tym przypadku mamy koszt na poziomie 100 000 zł i powierzchnię 1 000 m2. Obliczenia wyglądają tak: 100 000 zł podzielone przez 1 000 m2 daje nam 100 zł/m2. To oznacza, że na każdy metr kwadratowy przypada koszt 100 zł. To jest ważne, bo pomaga w analizie, jak rentowny jest nasz magazyn. W praktyce, znajomość tego wskaźnika jest kluczowa do lepszego zarządzania kosztami i poprawy efektywności działania magazynu. Firmy powinny regularnie sprawdzać ten wskaźnik, porównując go z tym, co jest typowe w branży. Jeśli jest znacznie wyższy niż średnia, to może oznaczać, że warto pomyśleć o działaniach, które mogą obniżyć koszty, na przykład renegocjuje umowy najmu, optymalizuje procesy magazynowe, a nawet inwestuje w nowe technologie.

Pytanie 5

Piekarnia otrzymała mąkę, którą dostarczył kierowca Jan Kowalski. Przyjął ją do magazynu magazynier Adam Nowak, aby w razie potrzeby wydawać ją do produkcji. Mąkę z magazynu do działu produkcji odbiera Marek Kowalski. Gotowe wyroby piekarnicze są transportowane do sklepów przez kierowcę Tomasza Majewskiego. Kto powinien złożyć podpis w rubryce oznaczonej "wydał" w dokumencie dotyczącym wewnętrznego rozchodu mąki (RW) w piekarni?

A. Jan Kowalski

B. Adam Nowak

C. Tomasz Majewski

D. Marek Kowalski

Odpowiedź Adam Nowak jest prawidłowa, ponieważ to on pełni rolę magazyniera odpowiedzialnego za przyjęcie mąki do magazynu oraz jej późniejsze wydawanie do działu produkcji. W dokumentacji dotyczącej rozchodu wewnętrznego (RW) kluczowe jest, aby osoba, która fizycznie przekazuje towar z magazynu, była odpowiedzialna za jego wydanie. Adam Nowak, jako osoba wykonująca tę operację, musi się podpisać w miejscu oznaczonym 'wydał'. W praktyce, zgodnie z normami zarządzania magazynami i dobrymi praktykami w logistyce, każda transakcja związana z wydaniem towaru powinna być dokumentowana przez pracownika, który ją realizuje, co zapewnia przejrzystość i odpowiedzialność za stany magazynowe. Ważne jest, aby taki proces był zgodny z procedurami wewnętrznymi firmy oraz obowiązującymi przepisami prawa, co przyczynia się do efektywności operacyjnej i minimalizacji ryzyka błędów w zarządzaniu zapasami.

Pytanie 6

Tabela przedstawia koszty związane z funkcjonowaniem systemu gospodarowania odpadami komunalnymi. W analizie posłużono się wskaźnikiem

Koszty	Wartość w tys. zł	Udział w %
odbierania, transportu i zbierania odpadów	150,5	43
odzysku i unieszkodliwiania odpadów	182	52
tworzenia i utrzymania punktów selektywnego zbierania odpadów	7	2
obsługi administracyjnej	10,5	3
Razem	350	100

A. asymetrii.

B. struktury.

C. dyspersji.

D. dynamiki.

Wybór wskaźnika struktury do analizy kosztów systemu gospodarowania odpadami komunalnymi jest właściwy, ponieważ wskaźnik ten pozwala na zrozumienie relacji pomiędzy poszczególnymi składowymi kosztów. W kontekście zarządzania odpadami analiza struktury umożliwia określenie, jakie kategorie kosztów dominują, co jest kluczowe dla podejmowania decyzji dotyczących optymalizacji wydatków. Przykładowo, jeśli w tabeli przedstawione są koszty transportu, zbierania odpadów oraz ich przetwarzania, wskaźnik struktury pozwoli na ocenę, jaki procent całości kosztów zajmuje każdy z tych elementów. Zastosowanie tego wskaźnika jest zgodne z dobrymi praktykami w zarządzaniu finansami i raportowaniem, gdzie zrozumienie struktury kosztów jest niezbędne do efektywnego planowania budżetu. Wskazanie na dominujące koszty może znacząco wpłynąć na strategię zarządzania i wprowadzenie ewentualnych usprawnień.

Pytanie 7

Jakie zagadnienia dotyczą planowania w systemie informacyjnym DRP II?

A. zasobów dystrybucyjnych

B. zasobów produkcyjnych

C. potrzeb dystrybucyjnych

D. potrzeb produkcyjnych

Wybór odpowiedzi, która nie odnosi się do zasobów dystrybucyjnych, prowadzi do nieporozumień dotyczących roli systemu DRP II w zarządzaniu łańcuchem dostaw. Zasoby produkcyjne są związane głównie z procesem wytwarzania, co oznacza, że koncentrują się na dostępności maszyn, surowców oraz pracy potrzebnej do produkcji towarów. To podejście nie uwzględnia kluczowego aspektu, jakim jest efektywne planowanie i zarządzanie dystrybucją tych wyprodukowanych towarów. Z kolei potrzeby dystrybucyjne i potrzeby produkcyjne to dwa różne pojęcia. Pierwsze odnosi się do zapotrzebowania na produkty w określonych lokalizacjach na rynku, a drugie koncentruje się na ilości surowców i zasobów potrzebnych do wyprodukowania tych produktów. Dlatego wybór odpowiedzi, które odnoszą się do potrzeb produkcyjnych lub zasobów produkcyjnych, jest błędny, ponieważ nie uwzględnia głównego celu systemu DRP II. Osoby, które mylą te pojęcia, mogą pomijać kluczowe elementy strategii zarządzania łańcuchem dostaw, co prowadzi do nieefektywności i zwiększenia kosztów operacyjnych. Zrozumienie różnicy między tymi terminami i ich zastosowaniem w praktyce jest niezbędne w kontekście skutecznego zarządzania dystrybucją oraz zaspokajania potrzeb rynkowych.

Pytanie 8

Oblicz czas przejazdu ciężarówki na trasie 270 km, poruszającej się z przeciętną prędkością 60 km/h. Czas trwania dodatkowych czynności, takich jak postoje na sygnalizacji, wynosi dodatkowo 20% całkowitego czasu przejazdu?

A. 4h i 24 min

B. 5h i 20 min

C. 5h i 24 min

D. 6h i 20 min

Kiedy ktoś zaznacza odpowiedzi, które nie są zgodne z poprawnym czasem przejazdu, często można zauważyć, że popełnione są różne błędy w obliczeniach. Czasami ludzie myślą, że czas to tylko to, co spędzają na jeździe, a zapominają o przystankach. A ten dodatkowy czas, 20% na postój, to jednak ważna sprawa. Wiele osób może nie pomyśleć o tym. W praktyce, jak się liczy czas przejazdu, potrzebna jest nie tylko znajomość wzorów, ale też umiejętność rozumienia sytuacji. Często się zdarza, że ktoś źle odczytuje dane z pytania albo myli jednostki czasu, co prowadzi do pomyłek. Takie błędne obliczenia mogą skutkować tym, że ktoś pomyśli, że czas przejazdu to np. 6 godzin i 20 minut, co jest zdecydowanie za dużo. Ważne jest, żeby zwrócić uwagę na to, jak istotne jest planowanie tras i zrozumienie, jak postój wpływa na czas podróży, bo to kluczowe w transporcie. Dzięki temu da się lepiej organizować trasy i zarządzać czasem pracy kierowców.

Pytanie 9

Zgodnie z zasadą efektywnego gospodarowania odpadami, firma zajmująca się logistyką w branży meblarskiej podjęła działania mające na celu

A. stosowanie materiałów nadających się do utylizacji oraz używanie oznaczeń preferowanych ze względu na ponowne przetwarzanie

B. produkcję opakowań z materiałów wtórnych, segregację i oczyszczanie poużytkowych opakowań

C. minimalizację pozostałości, unikanie odpadów lub ograniczenie ich ilości oraz ich wielokrotne użycie

D. przetwarzanie odpadów w wartościowy surowiec wtórny oraz organizowanie systemu zbierania poużytkowych opakowań

Podejścia przedstawione w innych odpowiedziach, mimo że mogą wydawać się z pozoru sensowne, nie oddają w pełni idei racjonalnego gospodarowania odpadami. Na przykład, skupianie się jedynie na produkcji opakowań z tworzywa wtórnego czy segregacji opakowań poużytkowych może prowadzić do błędnego wniosku, że problem odpadów można rozwiązać jedynie na etapie końcowym, a nie w trakcie całego procesu produkcyjnego. To podejście ignoruje kluczowy aspekt, jakim jest prewencja powstawania odpadów u źródła. Zamiast jedynie przetwarzać odpady, lepiej jest zapobiegać ich powstawaniu poprzez bardziej zrównoważone procesy produkcyjne. Podobnie, skupienie się na stosowaniu materiałów przydatnych do utylizacji lub oznaczeń preferowanych ze względu na ponowne przetwórstwo pomija aspekt minimalizacji, który jest kluczowy w kontekście ochrony środowiska. Istotne jest, aby podejścia do zarządzania odpadami uwzględniały wszystkie etapy cyklu życia produktu, od projektowania, przez produkcję, aż po dystrybucję i utylizację. Właściwe podejście to takie, które integruje wszystkie te elementy i dąży do maksymalnej redukcji odpadów na każdym etapie, a nie tylko na końcu procesu.

Pytanie 10

Jakie jest zastosowanie listu przewozowego CIM w transporcie?

A. żeglugowym

B. kolejowym

C. lotniczym

D. morskim

List przewozowy CIM (Convention Internationale concernant le transport des marchandises par chemin de fer) jest dokumentem stosowanym w transporcie kolejowym, regulującym zasady przewozu towarów. Jego głównym celem jest zapewnienie odpowiedniego poziomu ochrony zarówno nadawcy, jak i odbiorcy przesyłki. Dokument ten zawiera szczegółowe informacje dotyczące przewożonych towarów, takie jak ich rodzaj, ilość oraz wartość, co jest kluczowe dla prawidłowego rozliczenia i ewentualnych roszczeń. Dzięki standaryzacji CIM, proces transportowy staje się bardziej przejrzysty i efektywny, a uczestnicy obrotu towarowego mogą korzystać z jednolitych zasad, co z kolei ułatwia współpracę międzynarodową. Dodatkowo, list CIM ułatwia także procesy celne, ponieważ zawiera niezbędne informacje wymagane przez organy celne. W praktyce, dokument ten jest niezbędny w przypadku przewozu towarów na długich trasach, gdzie różne państwa mogą mieć odmienne przepisy dotyczące transportu, a także odpowiedzialności przewoźników. Zrozumienie i prawidłowe stosowanie listu CIM jest zatem istotnym elementem wiedzy dla osób pracujących w branży logistycznej i transportowej.

Pytanie 11

Proces technologiczny, w ramach którego materiał niepełnowartościowy i uszkodzony został wykluczony z dalszej obróbki, pozwala na rejestrację

A. taktu wytwarzania

B. miejsca powstawania braku

C. harmonogramu obciążeń

D. wielkości zapasów w toku

Wybór odpowiedzi 'miejsca powstawania braku' jest prawidłowy, ponieważ każda operacja technologiczna, w której dochodzi do dyskwalifikacji materiału, umożliwia identyfikację obszarów, w których występują problemy jakościowe. Analiza miejsc powstawania braków jest kluczowym elementem zarządzania jakością, pozwalającym na eliminację przyczyn problemów i poprawę procesów produkcyjnych. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być wdrażanie metodologii Six Sigma, w której istotną rolę odgrywa identyfikacja i eliminacja źródeł defektów w celu zwiększenia wydajności i jakości produkcji. Zgodnie z normą ISO 9001, organizacje powinny prowadzić analizy przyczyn i skutków, aby nie tylko poprawić bieżące procesy, ale również zapobiegać przyszłym defektom. Dzięki temu podejściu możliwe jest osiągnięcie lepszej efektywności operacyjnej oraz satysfakcji klientów.

Pytanie 12

Na podstawie danych zawartych w tabeli wskaż, ile wyniesie średni koszt przypadający na jedną jednostkę paletową.

Ilość przyjętych palet	Cena przyjęcia	Ilość wydanych palet	Cena wydania
10 000 szt.	2,00 zł/szt.	10 000 szt.	3,00 zł/szt.

A. 3,00 zł

B. 2,50 zł

C. 2,75 zł

D. 3,50 zł

Średni koszt przypadający na jedną jednostkę paletową to kluczowy wskaźnik w logistyce i zarządzaniu łańcuchem dostaw, pozwalający na ocenę efektywności operacji magazynowych. Aby obliczyć ten koszt, sumujemy wydatki związane z przyjęciem i wydaniem towarów, a następnie dzielimy przez całkowitą liczbę palet. W analizowanym przypadku, łączny koszt wynosi 50 000 zł (20 000 zł za przyjęcie i 30 000 zł za wydanie), a liczba palet to 20 000 sztuk. Zatem średni koszt na jedną paletę wynosi 50 000 zł / 20 000 = 2,50 zł. Zrozumienie i obliczanie średnich kosztów są kluczowe dla optymalizacji procesów magazynowych, pozwala to na identyfikację obszarów do poprawy oraz efektywne zarządzanie budżetem. Użycie takich wskaźników w praktyce pomaga w podejmowaniu świadomych decyzji biznesowych oraz w planowaniu finansowym, co jest zgodne z zasadami lean management i efektywnego zarządzania kosztami.

Pytanie 13

Czym kierujemy się przy ustalaniu optymalnej partii zakupów?

A. całkowitymi kosztami zapasów oraz ilością partii zakupów

B. kosztami realizacji zakupu oraz ilością partii zakupów

C. kosztami przechowywania zapasów, kosztami realizacji zakupu oraz cenami partii zakupów

D. kosztami przechowywania zapasów oraz wielkością i kosztami realizacji partii zakupów

Analizując błędne odpowiedzi, można zauważyć, że pomijają one istotne aspekty związane z optymalizacją partii zakupów. Na przykład, pierwsza opcja koncentruje się wyłącznie na kosztach realizacji zakupu oraz wielkości partii, co ignoruje kluczowy element, jakim są koszty utrzymania zapasów. Niezrozumienie roli tego ostatniego elementu w całkowitym zarządzaniu kosztami może prowadzić do błędnego podejścia, w którym firma może zbytnio koncentrować się na obniżeniu kosztów zakupu, jednocześnie nie zdając sobie sprawy z kosztów związanych z przechowywaniem nadmiernych zapasów. Kolejne podejście, które uwzględnia koszty utrzymania zapasów, ale nie odnosi się do kosztów realizacji zakupu oraz wielkości partii, również jest ograniczone. Właściwe zrozumienie interakcji między tymi parametrami jest kluczowe dla osiągnięcia optymalnej efektywności operacyjnej. Pomijanie jednego z tych elementów może prowadzić do sytuacji, w której firma działa nieefektywnie, co może zagrażać jej rentowności. Prawidłowe zrozumienie i uwzględnienie wszystkich powiązanych kosztów jest więc kluczowe dla skutecznego zarządzania zapasami w każdym przedsiębiorstwie.

Pytanie 14

Jaki rodzaj transportu wewnętrznego cechuje się stałym ruchem?

A. Wózek widłowy

B. Układnica

C. Przenośnik taśmowy

D. Suwnica

Przenośnik taśmowy to układ transportowy, który charakteryzuje się ciągłym ruchem materiałów. Jest to kluczowy element w wielu procesach produkcyjnych i magazynowych, wykorzystywany przede wszystkim do transportu surowców, komponentów oraz gotowych produktów. Działa na zasadzie przesuwania materiałów po taśmie, która porusza się w stałym rytmie. Zastosowanie przenośników taśmowych pozwala na zwiększenie efektywności transportu, zredukowanie czasu przestojów oraz minimalizację ryzyka uszkodzeń przewożonych towarów. Dobre praktyki w branży wskazują, że stosowanie przenośników taśmowych jest zalecane w sytuacjach, gdzie zachodzi potrzeba transportu dużych ilości materiałów na długich odległościach, co czyni je nieocenionym narzędziem w logistyce i produkcji. Przykładowo, w branży spożywczej przenośniki taśmowe są wykorzystywane do transportowania produktów od momentu ich wytworzenia aż po pakowanie, co zapewnia ciągłość procesu produkcyjnego i wysoką wydajność.

Pytanie 15

Całkowity koszt stały produkcji 200 sztuk szafek na buty wynosi 10 000,00 zł, a koszt zmienny jednostkowy to 30,00 zł. Jaka jest cena wytworzenia jednej szafki na buty?

A. 50,00 zł

B. 20,00 zł

C. 80,00 zł

D. 30,00 zł

Koszt wytworzenia jednej szafki na obuwie wynosi 80,00 zł, co obliczamy poprzez dodanie kosztu stałego i zmiennego, a następnie podzielenie przez liczbę wytworzonych sztuk. Całkowity koszt stały wynosi 10 000,00 zł, a jednostkowy koszt zmienny to 30,00 zł. Łączny koszt wytworzenia 200 szafek to 10 000,00 zł + (200 sztuk * 30,00 zł) = 10 000,00 zł + 6 000,00 zł = 16 000,00 zł. Dzieląc ten koszt przez 200 sztuk, otrzymujemy 16 000,00 zł / 200 = 80,00 zł za sztukę. To podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania kosztami, które sugerują uwzględnienie zarówno kosztów stałych, jak i zmiennych przy ocenie rentowności produktów. Wiedza o kosztach jednostkowych pozwala przedsiębiorstwom na optymalizację procesów produkcyjnych oraz lepsze planowanie finansowe, co jest kluczowe w podejmowaniu decyzji o wprowadzeniu nowych produktów na rynek.

Pytanie 16

Który podsystem w systemie MRPI/II jest odpowiedzialny za obliczenia obciążenia poszczególnych zasobów na podstawie planu produkcji?

A. Enterprise Resources Planning - ERP

B. Resource Requirements Planning - RRP

C. Production Activity Control - PAC

D. Warehouse Management System - WMS

Warehouse Management System (WMS), Enterprise Resources Planning (ERP) oraz Production Activity Control (PAC) to różne systemy, które jednak nie mają na celu bezpośredniego obliczania obciążenia zasobów wynikających z planu produkcji na poziomie, który oferuje RRP. WMS koncentruje się na zarządzaniu zapasami w magazynach, co oznacza, że jego głównym zadaniem jest optymalizacja operacji magazynowych, takich jak przyjęcie towaru, składowanie, kompletacja i wysyłka. System ERP, choć obejmuje wiele aspektów zarządzania przedsiębiorstwem, w tym finanse, sprzedaż i HR, nie jest specjalistycznym narzędziem do analizy obciążenia zasobów w kontekście produkcji. PAC z kolei zajmuje się kontrolą działań produkcyjnych, monitorując wykonanie planów produkcyjnych i wydajność linii produkcyjnych, ale nie koncentruje się bezpośrednio na wymaganiach dotyczących zasobów. Typowym błędem myślowym jest mylenie tych systemów z RRP, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków na temat ich funkcjonalności. Zrozumienie różnic między nimi jest kluczowe dla skutecznego zarządzania zasobami w przedsiębiorstwie oraz optymalizacji procesów w łańcuchu dostaw.

Pytanie 17

Która z metod zarządzania zapasami umożliwia firmom produkcyjnym utrzymanie stanów magazynowych bliskich zera?

A. Efficient Consumer Response

B. Just In Time

C. Quick Response

D. Supply Chain Management

Supply Chain Management (SCM) to coś większego. To zarządzanie całym procesem dostaw - od surowców, przez produkcję, aż do gotowych produktów. SCM skupia się na optymalizacji całego łańcucha, ale nie zawsze chodzi o to, żeby mieć zapasy na zera. W praktyce, czasami trzeba te zapasy trzymać, jako taki bufor, żeby zabezpieczyć się przed niespodziankami, co jest w sprzeczności z JIT. Quick Response (QR) też jest strategią, która polega na szybkiej reakcji na zmiany popytu, zwłaszcza w handlu, ale też nie zawsze wiąże się z redukcją zapasów. QR może oznaczać szybkie dostawy, ale to nie znaczy, że zapasów nie ma. Co do Efficient Consumer Response (ECR), to koncentruje się na dostosowywaniu oferty do klientów i zwiększaniu efektywności procesu dostaw. Czasami jednak to też oznacza trzymanie pewnych zapasów, żeby móc zaspokoić popyt. Wiele osób myli cele i metody w zarządzaniu zapasami. Żeby efektywnie zarządzać, trzeba zrozumieć, że każda metoda ma swoje miejsce, a nie wszystkie prowadzą do tego samego celu - czyli minimalizacji zapasów. Wiedza o różnicach pomiędzy tymi podejściami jest kluczowa, jeśli chcemy dobrze zarządzać w firmie.

Pytanie 18

W czasie inwentaryzacji w magazynie odkryto:
− brak 120 szt. konfitury truskawkowej po 2,50 zł/szt.,
− nadwyżkę 90 szt. konfitury wiśniowej po 2,60 zł/szt.
Komisja inwentaryzacyjna postanowiła zrekompensować niedobór konfitury truskawkowej nadwyżką konfitury wiśniowej. Wartość rekompensaty zgodnie z zasadą mniejsza ilość – niższa cena wyniesie?

A. 234,00 zł

B. 300,00 zł

C. 312,00 zł

D. 225,00 zł

Wartość kompensaty obliczana na podstawie niewłaściwych danych prowadzi do błędnych wyników. W analizowanym przypadku, niepoprawne odpowiedzi często wynikają z błędnej interpretacji zasady "mniejsza ilość – niższa cena". Niektórzy mogą pomylić sposób obliczania wartości kompensaty i starać się zsumować wartości jednostkowe obu produktów bez uwzględnienia ich ilości. Na przykład, przyjmowanie wartości 312,00 zł może wynikać z błędnego założenia, że obie wartości należy zsumować (300,00 zł + 234,00 zł), co jest nieprawidłowe, ponieważ kompensacja nie polega na dodawaniu, lecz na porównywaniu mniejszych wartości. Z kolei odpowiedzi takie jak 234,00 zł błędnie opierają się na samej wartości nadwyżki konfitury wiśniowej, pomijając aspekt niedoboru. Kluczowe jest, aby przy takich obliczeniach zawsze kierować się zasadą, że dla kompensacji bierzemy pod uwagę ilość, która jest mniejsza oraz cenę, która jest niższa. Ignorowanie tych zasad prowadzi do błędnych konkluzji i może skutkować nieefektywnym zarządzaniem zapasami, co w dłuższej perspektywie wpływa na rentowność przedsiębiorstwa. W praktyce kluczowe jest, aby podczas inwentaryzacji nie tylko dokładnie zliczać zapasy, ale również stosować odpowiednie metody ich wyceny i kompensacji, co jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania magazynem.

Pytanie 19

System MRP jest powiązany z planowaniem zapotrzebowania

A. magazynowych

B. materiałowych

C. transportowych

D. personalnych

System MRP (Material Requirements Planning) jest kluczowym narzędziem w zarządzaniu łańcuchem dostaw, które koncentruje się na planowaniu potrzeb materiałowych. Jego podstawowym celem jest zapewnienie, że odpowiednia ilość materiałów jest dostępna w odpowiednim czasie, aby zaspokoić wymagania produkcji. MRP opiera się na prognozach popytu, harmonogramach produkcji oraz zapasach, co pozwala na optymalizację kosztów i zwiększenie efektywności procesów produkcyjnych. Przykład zastosowania MRP można zobaczyć w branży motoryzacyjnej, gdzie precyzyjne planowanie potrzeb materiałowych jest kluczowe dla synchronizacji produkcji różnych komponentów. Dzięki systemowi MRP możliwe jest również zminimalizowanie nadmiarów zapasów, co prowadzi do oszczędności finansowych oraz lepszego zarządzania kapitałem. MRP jest zgodne z najlepszymi praktykami, takimi jak Lean Manufacturing i Just-in-Time, które dążą do eliminacji marnotrawstwa i zwiększenia wartości dostarczanej klientom.

Pytanie 20

Model internetowego współdziałania przedsiębiorstw, który dotyczy realizacji transakcji w sposób elektroniczny pomiędzy różnymi firmami, określa się mianem

A. B2C

B. B2G

C. B2B

D. B2E

Model B2B (business-to-business) odnosi się do relacji i transakcji gospodarczych, które zachodzą pomiędzy przedsiębiorstwami. W tym modelu dwie lub więcej firm wymieniają towary, usługi lub informacje za pośrednictwem platform elektronicznych. Przykładem mogą być hurtownie, które sprzedają produkty innym detalistom, lub platformy handlowe, które łączą producentów z dystrybutorami. Ważnym aspektem B2B jest automatyzacja procesów, co pozwala na zwiększenie efektywności operacyjnej oraz redukcję kosztów. W kontekście standardów branżowych, wiele firm przyjmuje modele EDI (electronic data interchange), które umożliwiają wymianę dokumentów handlowych w formacie elektronicznym, co znacząco przyspiesza procesy zakupowe i sprzedażowe. Zastosowanie modelu B2B jest kluczowe w e-commerce, ponieważ umożliwia nie tylko transakcje, ale także nawiązywanie długoterminowych relacji biznesowych, co przyczynia się do wzrostu konkurencyjności i innowacyjności na rynku.

Pytanie 21

Zasada HIFO (ang. Highest in First Out) wskazuje

A. najtańsze przyszło, jako pierwsze wychodzi.

B. najdroższe przyszło, jako pierwsze wychodzi.

C. pierwsze przyszło, jako pierwsze wychodzi.

D. pierwsze traci ważność, jako pierwsze wychodzi.

Zasada HIFO (ang. Highest in First Out) jest metodą obiegu zapasów, która polega na tym, że najdroższe produkty są sprzedawane jako pierwsze. W kontekście zarządzania zapasami, korzystanie z tej zasady jest szczególnie istotne w branżach, gdzie ceny surowców mogą być zmienne i istotnie wpływać na koszty ogólne. W praktyce, stosując HIFO, przedsiębiorstwo może lepiej zarządzać swoimi kosztami oraz zyskiem brutto, gdyż sprzedając droższe towary najpierw, minimalizuje ryzyko strat finansowych związanych z obniżką cen w przyszłości. Przykładem może być sektor technologiczny, gdzie nowe modele sprzętu wchodzą na rynek z wyższymi cenami, a starsze modele szybciej tracą na wartości. Warto zaznaczyć, że HIFO jest zgodne z zasadami rachunkowości, które wymagają, aby sprawozdania finansowe odzwierciedlały rzeczywisty stan majątku przedsiębiorstwa. Stosowanie HIFO wspiera również analizę kosztów i rentowności, co jest kluczowe dla podejmowania decyzji strategicznych w działalności firmy.

Pytanie 22

Wśród bezpiecznych technologii usuwania oraz unieszkodliwiania niebezpiecznych odpadów, które stosują metody biologiczne, znajduje się

A. fermentacja

B. spalanie

C. strącanie

D. stabilizowanie

Spalanie, jako metoda unieszkodliwiania odpadów, polega na ich poddawaniu wysokotemperaturowemu procesowi, który prowadzi do ich redukcji objętościowej i eliminacji niektórych substancji szkodliwych. Jednak spalanie nie jest technologią biologiczną, co wyklucza ją jako odpowiedź na to pytanie. Problemem związanym ze spalaniem jest emisja szkodliwych gazów do atmosfery, co może prowadzić do zanieczyszczenia środowiska oraz negatywnego wpływu na zdrowie ludzi. Strącanie to proces, który polega na oddzielaniu i usuwaniu zanieczyszczeń ze ścieków przy użyciu różnych reagentów chemicznych, co również nie jest metodą biologiczną. Stabilizowanie natomiast odnosi się do procesów chemicznych mających na celu przekształcanie odpadów w mniej reaktywne formy, co również nie wykorzystuje metod biologicznych. Wszystkie te metody, choć mogą być skuteczne w pewnych kontekstach, nie przekształcają odpadów w sposób, który jest zgodny z biologicznymi metodami utylizacji, takimi jak fermentacja. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla odpowiedzialnego zarządzania odpadami niebezpiecznymi, które powinno korzystać z bezpiecznych i efektywnych technologii zgodnych z najlepszymi praktykami. W przeciwnym razie, stosowanie niewłaściwych metod może prowadzić do dalszego zanieczyszczenia środowiska oraz zagrożeń dla zdrowia publicznego.

Pytanie 23

W trakcie załadunku środków ochrony roślin doszło do uszkodzenia opakowania. Szkodliwa substancja dostała się do oka pracownika. Jak powinna wyglądać pierwsza pomoc w tej sytuacji?

A. nałożeniu opatrunku na oko

B. zakropieniu oka dostępnymi preparatami

C. przewiezieniu pracownika do placówki medycznej

D. przemyciu oka obfitą ilością wody

Przemywanie oka dużą ilością wody jest najskuteczniejszym sposobem udzielania pierwszej pomocy w przypadku kontaktu szkodliwej substancji z okiem. Woda pomaga w rozcieńczeniu i usunięciu substancji chemicznej, co minimalizuje ryzyko poważnych uszkodzeń narządu wzroku. Zaleca się przemywanie oka przez co najmniej 15 minut, co pozwala na skuteczne wypłukanie zanieczyszczeń. W sytuacjach krytycznych, takich jak kontakt z substancjami toksycznymi, ważne jest, aby niezwłocznie skontaktować się z lekarzem, nawet po przeprowadzeniu wstępnych działań ratunkowych. Należy również pamiętać, że nie należy używać leków dostępnych w aptece do zakraplania oka, ponieważ mogą one pogorszyć sytuację, zamiast pomóc. W przypadku substancji drażniących, takich jak środki ochrony roślin, kluczowe jest szybkie działanie i usunięcie substancji z oka, co jest zgodne z zaleceniami organizacji zajmujących się zdrowiem i bezpieczeństwem pracy.

Pytanie 24

Firma przeprowadziła analizę stanu zapasów trzech kluczowych kategorii produktów. Pierwsza grupa to 20%, druga - 30%, a trzecia - 50% pozycji asortymentowych dostępnych w ofercie. W celu realizacji badania zastosowano

A. strategię ECR

B. analizę ABC

C. grupowanie zamówień

D. klasyfikację XYZ

Wybór odpowiedzi związanych z klasyfikacją XYZ, strategią ECR, czy grupowaniem zamówień odzwierciedla powszechne nieporozumienia dotyczące metod zarządzania zapasami. Klasyfikacja XYZ koncentruje się na analizie zmienności popytu i określa, które produkty mają stabilny, a które niestabilny popyt, co jest istotne, ale nie dotyczy bezpośrednio wartości zapasów. Strategia ECR (Efficient Consumer Response) to podejście do koordynacji działań w łańcuchu dostaw, które ma na celu zwiększenie efektywności poprzez lepsze zrozumienie potrzeb konsumentów, a nie klasyfikację produktów. Co więcej, grupowanie zamówień dotyczy organizacji procesów zakupowych, ale nie dostarcza narzędzi do analizy wartości zapasów. Kluczową pomyłką jest mylenie funkcji tych metod i nieuświadamianie sobie, że każda z nich służy innym celom w zarządzaniu zapasami. Aby skutecznie zarządzać asortymentem, należy zrozumieć, że analiza ABC opiera się na różnych kryteriach, takich jak wartość i obrót, co czyni ją bardziej odpowiednią do optymalizacji zapasów w danym kontekście biznesowym. Znajomość tych różnic jest kluczowa dla właściwego podejmowania decyzji dotyczących zarządzania zapasami.

Pytanie 25

Czas trwania od rozpoczęcia zlecenia produkcyjnego do jego całkowitego zakończenia, obejmujący okres potrzebny na przygotowanie, uruchomienie, realizację oraz kontrolę, określa się mianem cyklu

A. uzupełniania zapasów

B. produkcji

C. zaopatrzenia

D. życia produktu

Odpowiedź "produkcji" jest prawidłowa, ponieważ cykl produkcji odnosi się do całego procesu realizacji zlecenia produkcyjnego, który zaczyna się od przygotowania, a kończy na kontroli gotowego wyrobu. Cykl ten obejmuje wszystkie etapy, takie jak planowanie, rozruch, wytwarzanie, pakowanie oraz kontrolę jakości. W praktyce, zrozumienie cyklu produkcji jest kluczowe dla efektywnego zarządzania operacjami w przedsiębiorstwie, co ma na celu maksymalizację wydajności oraz minimalizację kosztów. Na przykład, w metodologii Lean Manufacturing, optymalizacja cyklu produkcji prowadzi do eliminacji marnotrawstwa oraz zwiększenia wartości dodanej, poprzez identyfikację i eliminację zbędnych kroków w procesie. Standardy, takie jak ISO 9001, również skupiają się na zarządzaniu jakością w każdym z etapów cyklu produkcji, co przekłada się na lepsze wyniki finansowe i satysfakcję klienta.

Pytanie 26

Dokumentem używanym do potwierdzenia transferu towarów lub materiałów między własnymi magazynami jest dokument

A. PZ

B. MM

C. PW

D. WZ

Dokument MM, czyli dokument magazynowy, to kluczowy element w procesie zarządzania logistyką, który służy do poświadczenia przemieszczenia towarów lub materiałów pomiędzy własnymi magazynami. Użycie dokumentu MM jest szczególnie istotne w przypadku inwentaryzacji, gdyż pozwala na dokładne śledzenie ruchów magazynowych, co jest zgodne z dobrymi praktykami branżowymi w zakresie zarządzania zapasami i logistyki. Przykładem jego zastosowania może być sytuacja, gdy firma transportuje produkty z jednego magazynu do innego w celu optymalizacji przestrzeni magazynowej lub dostosowania się do zmieniającego się popytu. W takich przypadkach dokument MM pozwala na precyzyjne udokumentowanie tego przemieszczenia, co nie tylko ułatwia kontrolę stanu magazynowego, ale także może mieć istotne znaczenie w kontekście audytów wewnętrznych oraz zewnętrznych. Warto również zauważyć, że zgodnie z normami ISO związanymi z zarządzaniem jakością, prowadzenie rzetelnej dokumentacji magazynowej jest kluczowe dla utrzymania standardów jakości i efektywności operacyjnej.

Pytanie 27

Przedsiębiorstwo ustaliło kryteria doboru dostawców, przypisując im odpowiednie wagi: jakość - waga 0,6; cena - waga 0,4. Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli oceń, z którym dostawcą przedsiębiorstwo powinno nawiązać współpracę, jeżeli oceny dostawców w ramach kryteriów są od 1 do 4 (1 - ocena najgorsza, 4 - ocena najlepsza).

Dostawca	Wyszczególnienie
A.	Jakość: II gatunek Cena: 2,80 zł
B.	Jakość: I gatunek Cena: 3,00 zł
C.	Jakość: III gatunek Cena: 2,00 zł
D.	Jakość: IV gatunek Cena: 1,90 zł

A. B.

B. D.

C. C.

D. A.

W przypadku wyboru nieodpowiedniego dostawcy, jak A, C, czy D, przedsiębiorstwo może nie zrealizować swoich celów związanych z jakością i ceną. Przydzielanie wag do różnych kryteriów jest kluczowe dla uzyskania obiektywnej oceny dostawców, jednak pomijanie faktu, że różne czynniki mają różne znaczenie, prowadzi do nieefektywnych decyzji. Wybór dostawcy A, mimo atrakcyjnej ceny, mógłby oznaczać niską jakość produktów, co w dłuższym okresie naraża firmę na straty, związane z reklamacjami lub niezadowoleniem klientów. Wiele organizacji, nie stosując właściwych kryteriów oceny, skupia się jedynie na cenie, co często prowadzi do krótkoterminowych oszczędności, ale długoterminowych problemów. Niewłaściwe oceny dostawców mogą wynikać z błędów myślowych, takich jak skupienie się na jednym aspekcie, na przykład cenie, zamiast na holistycznej ocenie oferty. W praktyce, firmy powinny stosować zrównoważone podejście do wyboru dostawców, korzystając z metod oceny wielokryterialnej, aby zwiększyć efektywność procesów zakupowych oraz zminimalizować ryzyko związane z jakością dostarczanych towarów.

Pytanie 28

Czynsz za powierzchnię magazynową jest wydatkiem

A. zmiennym związanym z uzupełnianiem zapasów

B. stałym związanym z utrzymywaniem zapasów

C. stałym związanym z uzupełnianiem zapasów

D. zmiennym związanym z utrzymywaniem zapasów

Wybór odpowiedzi, które klasyfikują opłatę czynszu jako zmienny koszt, jest nieuzasadniony w kontekście klasyfikacji kosztów związanych z magazynowaniem. Koszty zmienne to wydatki, które zmieniają się proporcjonalnie do poziomu działalności firmy, takie jak koszty surowców czy wynagrodzenia pracowników zatrudnionych na zasadzie prowizji. W przypadku czynszu za powierzchnię magazynową, kwota ta nie jest uzależniona od poziomu działalności, co jest kluczowym aspektem w definiowaniu kosztów stałych. Wybór odpowiedzi wskazujących na koszty uzupełnienia zapasów również nie jest poprawny, ponieważ uzupełnienie zapasów odnosi się do procesu zakupów i transportu towarów, a nie do kosztów związanych z przechowywaniem. W praktyce, błędne klasyfikowanie kosztów może prowadzić do nieefektywnego zarządzania finansami i braku precyzyjnego przewidywania wydatków. Kluczowym błędem myślowym jest mylenie stałych kosztów operacyjnych z tymi, które są zmiennymi związanymi z produkcją lub sprzedażą, co znacząco wpływa na podejmowanie decyzji strategicznych przedsiębiorstw. Warto zaznaczyć, że zgodnie z zasadami rachunkowości zarządczej, poprawne klasyfikowanie kosztów jest niezbędne do analizowania rentowności oraz efektywności operacyjnej, co ma kluczowe znaczenie w kontekście zrównoważonego rozwoju organizacji.

Pytanie 29

Część zmienna każdego zapasu w magazynie, która jest systematycznie wykorzystywana i uzupełniana przez następne dostawy, określa się mianem zapasu

A. informacyjnym

B. zabezpieczającym

C. przeciętnym

D. obrotowym

No cóż, różnice między typami zapasów są dosyć istotne, bo wpływają na to, jak dobrze zarządzamy. Zapas zabezpieczający to coś w stylu bufora, gdy nagle popyt rośnie albo dostawa się opóźnia. Jego głównym celem jest zminimalizowanie ryzyka braku towarów, co ma duże znaczenie w branżach, gdzie czas dostawy jest kluczowy. Zapas przeciętny to średnia ilość towarów w magazynie w danym czasie. To też jest ważne, bo pomaga analizować trendy, ale nie wnosi tyle, co zapas obrotowy. Zapas informacyjny to po prostu dane o dostępnych zapasach i prognozach popytu. Użycie tego terminu w odpowiedzi świadczy o tym, że jeszcze nie wiesz, jak to wszystko poukładać. W praktyce, osoba zarządzająca zapasami powinna wiedzieć, że każdy typ zapasu ma swoje zadania i cele, co ułatwia podejmowanie decyzji i planowanie. Nie można tego zignorować, bo może prowadzić do problemów i strat finansowych.

Pytanie 30

Tabela przedstawia wartość przesyłek doręczonych przez przedsiębiorstwo kurierskie w roku 2011. W analizie statystycznej zjawiska posłużono się wskaźnikiem

Rodzaj przesyłki	Wartość przesyłki w zł	Udział w %
zwykłe	57 500	57,5
ekspresowe	42 500	42,5
Razem	100 000	100,0

A. korelacji.

B. struktury.

C. dynamiki.

D. dyspersji.

Wybór wskaźnika dynamiki jest nieprawidłowy, ponieważ odnosi się on do analizy zmian w czasie, a nie do udziału poszczególnych elementów w całości. Wskaźniki dynamiki, takie jak wskaźnik wzrostu lub spadku, są używane do określenia, jak wartości zmieniają się w różnych okresach. Natomiast w przypadku analizy struktury przesyłek, kluczowe jest zrozumienie proporcji, a nie samego tempa zmian. Dodatkowo, wskaźnik dyspersji, który również został wymieniony, służy do określenia zmienności danych, a nie do ich strukturalnej analizy. Jest to miara, która pokazuje zakres rozrzutu danych, co jest istotne w kontekście oceny ryzyka i stabilności, ale nie odpowiada na pytanie o udział poszczególnych kategorii w całkowitej wartości. Wreszcie, wskaźnik korelacji ma na celu zbadanie relacji między dwoma zmiennymi, co również nie ma zastosowania w przypadku analizy struktury. Dlatego kluczowym błędem w tym przypadku jest mylenie różnych wskaźników analizy statystycznej i ich zastosowań. Zrozumienie tych różnic jest fundamentalne dla poprawnego interpretowania danych i podejmowania decyzji opartych na analizie statystycznej.

Pytanie 31

Jakim rodzajem produkcji wyróżnia się stocznia?

A. masową

B. wielkoseryjną

C. średnioseryjną

D. jednostkową

Produkcja masowa, wielkoseryjna oraz średnioseryjna odnoszą się do metod produkcji, które nie są odpowiednie w kontekście stoczni. W przypadku produkcji masowej wszystkie produkty są identyczne, co nie odpowiada specyfice budowy statków, które są zazwyczaj projektowane jako unikalne jednostki. Tego typu produkcja często prowadzona jest w fabrykach, które specjalizują się w wytwarzaniu dużych ilości jednorodnych produktów, jak na przykład w przemyśle motoryzacyjnym. Z kolei produkcja wielkoseryjna oznacza wytwarzanie większej liczby jednostek, ale nadal w ramach określonego modelu, co jest trudne do zastosowania w stoczniach, które muszą dostosować swoje projekty do różnorodnych potrzeb klientów. Metoda średnioseryjna, która znajduje zastosowanie w branżach takich jak elektronika czy odzież, również nie pasuje do stoczni, gdzie każdy projekt wymaga indywidualnego podejścia i dostosowania do specyfikacji zamawiającego. Warto zauważyć, że podejście oparte na produkcji masowej lub seryjnej może prowadzić do mylenia zadań i oczekiwań w kontekście budowy jednostek pływających, co skutkuje nieefektywnością i zwiększonym ryzykiem błędów. Typowym błędem myślowym jest zakładanie, że stocznia może zastosować te same zasady produkcji, co w innych branżach, co nie uwzględnia unikalnych wymagań technicznych i regulacyjnych, które rządzą budową statków.

Pytanie 32

Zastosowanie zasady wyznaczania rozmiaru partii dostawy na podstawie formuły Wilsona umożliwia wykorzystanie metod uzupełniania zapasów

A. maksymalnej dostawy oraz s-C-S

B. stałej wielkości oraz ROC

C. partia na partię oraz s-S

D. stałego cyklu oraz ROP

Podejścia wymienione w niepoprawnych odpowiedziach opierają się na błędnych założeniach dotyczących zarządzania zapasami i metod uzupełniania. Metoda partia na partię oraz s-S, mimo że jest popularna w niektórych kontekstach, nie jest zgodna z zasadą ustalania wielkości partii dostawy w oparciu o formułę Wilsona. Zasada ta koncentruje się na optymalizacji wielkości zamówień, co jest kluczowe dla minimalizacji całkowitych kosztów zapasów. Metoda stałej wielkości oraz ROC opiera się na gorszej elastyczności w podejściu do zamówień, ponieważ nie uwzględnia zmieniających się warunków rynkowych i popytu, co prowadzi do niedoskonałości w zarządzaniu zapasami. Z kolei metoda maksymalnej dostawy oraz s-C-S nie jest odpowiednia, ponieważ nie uwzględnia cyklicznych aspektów zamawiania i nie optymalizuje punktu zamówienia, co może prowadzić do sytuacji nadmiernego gromadzenia zapasów lub ich braku. W kontekście dobrych praktyk, zarządzanie zapasami powinno być oparte na elastycznych i adaptacyjnych metodach, które pozwalają na szybkie reagowanie na zmiany w popycie i sytuacji rynkowej. Typowe błędy myślowe to zbytnie uproszczenie problemu zapasów oraz brak zrozumienia związku między kosztami a wielkością zamówienia, co prowadzi do nieefektywnego zarządzania i strat finansowych.

Pytanie 33

System, który umożliwia wymianę standardowych dokumentów, zapewnia elektroniczną bazę danych

A. CAD

B. EDI

C. CIM

D. CMR

Odpowiedzi CIM, CAD oraz CMR, choć związane z różnymi aspektami technologii i zarządzania, nie są odpowiednie w kontekście elektronicznej wymiany standardowych dokumentów. CIM (Computer Integrated Manufacturing) to koncepcja integracji technologii informacyjnej w procesach produkcyjnych, która ma na celu zwiększenie efektywności operacyjnej, ale nie zajmuje się bezpośrednio wymianą dokumentów. CAD (Computer-Aided Design) to narzędzie służące do projektowania i modelowania obiektów w formie cyfrowej, skupiające się na aspekcie wizualnym i inżynieryjnym, a nie na wymianie danych między systemami. CMR z kolei odnosi się do międzynarodowego dokumentu przewozowego i dotyczy transportu towarów, co również jest zupełnie inną dziedziną niż elektroniczna wymiana dokumentów. Te odpowiedzi mogą prowadzić do błędnych wniosków, ponieważ często są mylone z pojęciem EDI przez osoby, które mogą nie mieć pełnej wiedzy na temat różnic w ich zastosowaniach. Typowe błędy myślowe obejmują pomijanie specyfiki i funkcji poszczególnych systemów, co prowadzi do nieprawidłowych skojarzeń. Aby skutecznie rozwiązywać problemy związane z wymianą danych, ważne jest, aby zrozumieć właściwe terminy i ich konteksty zastosowania.

Pytanie 34

Oblicz jednostkowy koszt utrzymania powierzchni magazynowej na rok, jeśli powierzchnia użytkowa magazynu wynosi 2 000 m2, a roczne wydatki na magazynowanie to 140 000 zł?

A. 140 zł/m2

B. 200 zł/m2

C. 50 zł/m2

D. 70 zł/m2

Podczas obliczania jednostkowego kosztu utrzymania powierzchni magazynowej istotne jest zrozumienie, że błędy w obliczeniach mogą prowadzić do mylnych wniosków na temat rentowności i efektywności operacji. Odpowiedzi takie jak 140 zł/m2 lub 200 zł/m2 sugerują, że całkowite koszty zostały błędnie zinterpretowane jako koszt na jednostkę powierzchni, co jest nieprawidłowe. W przypadku 140 zł/m2, mogłoby to sugerować, że całkowite koszty są dzielone przez zbyt małą wartość, co nie odzwierciedla rzeczywistego kosztu utrzymania powierzchni. Odpowiedzi 50 zł/m2 oraz 140 zł/m2 mogą wynikać z niepoprawnych założeń co do powierzchni lub całkowitych wydatków. Ważne jest, aby przy takich obliczeniach dokładnie sprawdzić podstawowe dane, takie jak całkowite koszty oraz rozmiar magazynu, aby uniknąć nieporozumień. Prawidłowe podejście powinno obejmować nie tylko obliczenia, ale także analizę wpływu tych kosztów na całokształt działalności firmy. Błędy w obliczeniach mogą prowadzić do nieefektywnego alokowania zasobów oraz niezadowolenia klientów, co w dłuższej perspektywie wpłynie na konkurencyjność przedsiębiorstwa.

Pytanie 35

W tabeli przedstawiono procentowy udział różnych gałęzi transportu w przewozach ładunków w Polsce. Do opracowania wyników wykorzystano wskaźnik

Rok	transport
2005	kolejowy	samochodowy	rurociągowy	morski	śródlądowy
	w %	w %	w %	w %	w %
	14,3	80,7	3,0	1,7	0,3

A. natężenia.

B. struktury.

C. rotacji.

D. dynamiki.

Wskaźnik struktury to naprawdę ważne narzędzie, zwłaszcza gdy mówimy o analizie transportu. Chodzi o to, jak różne części składają się na całkowitą całość, w tym przypadku przewozy ładunków w Polsce. Dzięki temu wskaźnikowi możemy zrozumieć, jakie gałęzie transportu, jak drogowy, kolejowy czy morski, mają największy wpływ na ogólny obraz przewozów. To pozwala nam zobaczyć, które sektory dominują i co jest istotne dla planowania systemu transportowego. Na przykład, jeśli wiemy, które gałęzie transportu są najważniejsze, łatwiej będzie nam dostosować infrastrukturę czy inwestować w rozwój. W moim zdaniem, regularne śledzenie tych wskaźników to dobra praktyka, bo wspiera to podejmowanie decyzji i rozwój strategii. Na poziomie krajowym, te dane mogą być również użyte do porównań z innymi krajami czy oceniania efektywności inwestycji w transport.

Pytanie 36

Producent makaronu przechowuje mąkę w swoim magazynie?

A. części zamiennych

B. półproduktów

C. materiałów

D. wyrobów gotowych

Odpowiedź 'materiałów' jest poprawna, ponieważ w kontekście produkcji makaronu mąka jest klasyfikowana jako surowiec, który jest niezbędny do wytwarzania półproduktów, a następnie gotowych wyrobów. W branży spożywczej, zgodnie z normami HACCP, surowce takie jak mąka muszą być przechowywane w odpowiednich warunkach, aby zapewnić ich jakość i bezpieczeństwo. Przykładowo, mąka powinna być trzymana w suchych, chłodnych pomieszczeniach, aby zapobiec jej zepsuciu oraz rozwojowi szkodników. Ponadto, jakość mąki wpływa na właściwości organoleptyczne końcowego produktu, co jest niezwykle istotne w przemyśle makaronowym, gdzie klienci oczekują wysokiej jakości i powtarzalności produkcji. Dlatego odpowiednie zarządzanie materiałami jest kluczowe dla efektywności produkcji oraz spełnienia norm jakościowych i bezpieczeństwa.

Pytanie 37

Przechowalnią przystosowaną do składowania stolarki budowlanej, która jest odporna na ekstremalne temperatury, ale nieznosząca działania opadów atmosferycznych, jest

A. silos

B. zbiornik szczelny

C. wiata

D. teren magazynowy

Odpowiedzi takie jak plac składowy, silos oraz zbiornik zamknięty nie są adekwatne w kontekście przechowywania stolarki budowlanej narażonej na zmienne warunki atmosferyczne. Plac składowy zazwyczaj nie oferuje żadnej formy ochrony przed opadami, co może prowadzić do uszkodzeń materiałów budowlanych. Takie produkty, jak drewno czy elementy stolarki, są szczególnie wrażliwe na działanie wody, co może skutkować ich deformacją, pleśnią lub innymi uszkodzeniami. Silos, z drugiej strony, jest konstrukcją przeznaczoną głównie do przechowywania materiałów sypkich, a nie materiałów budowlanych. Jego hermetyczna konstrukcja nie ma zastosowania przy przechowywaniu przedmiotów wymagających swobodnej cyrkulacji powietrza, co jest kluczowe dla zachowania jakości stolarki. Zbiornik zamknięty również nie jest odpowiedni, ponieważ jego konstrukcja jest przystosowana do przechowywania cieczy, a nie elementów budowlanych, które wymagają ochrony przed opadami, a jednocześnie muszą być wystawione na działanie powietrza. Wybór niewłaściwego systemu składowania może prowadzić do wielu problemów, w tym do zwiększenia kosztów remontów czy strat materiałowych, dlatego ważne jest, aby stosować odpowiednie rozwiązania w praktyce.

Pytanie 38

W magazynie przeprowadzono klasyfikację ABC całego asortymentu z uwagi na częstotliwość pobrań. Towary, które zakwalifikowano do grupy A, powinny być składowane

A. pomiędzy strefą depozytu a strefą składowania

B. pomiędzy strefą przyjęć a strefą depozytu

C. w pobliżu strefy przyjęć

D. w bliskim sąsiedztwie strefy wydań

Odpowiedź blisko strefy wydań jest prawidłowa, ponieważ artykuły zaliczone do grupy A w analizie ABC są najważniejsze dla procesu magazynowego. Często są to produkty o najwyższej wartości i największej częstotliwości pobrań, co oznacza, że ich szybka dostępność jest kluczowa dla efektywności operacji magazynowych. Umieszczając te artykuły blisko strefy wydań, minimalizujemy czas potrzebny na ich zlokalizowanie i wydanie, co z kolei wpływa na skrócenie czasu realizacji zamówień oraz zwiększa satysfakcję klientów. Przykładowo, w magazynach e-commerce, gdzie szybkość dostawy jest kluczowym czynnikiem konkurencyjnym, umieszczenie produktów A w bezpośredniej bliskości strefy wydań pozwala na efektywniejszą obsługę klientów i lepsze zarządzanie zapasami. W praktyce, wdrażając takie rozwiązania, można osiągnąć znaczną poprawę wydajności procesów logistycznych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania zapasami i logistyki.

Pytanie 39

Kiedy towar z magazynu jest wysyłany na podstawie zapotrzebowania zgłaszanego przez klienta, oznacza to, że hurtownia stosuje strategię

A. pull

B. push

C. punktu zamawiania

D. docelowego poziomu zapasów

Podejście, w którym towar z hurtowni jest wysyłany niezależnie od rzeczywistego zapotrzebowania klientów, jest określane jako strategia push. Model ten opiera się na prognozach i przewidywaniach dotyczących popytu, gdzie hurtownia produkuje oraz wysyła towary na podstawie przewidywanych potrzeb rynku. Tego rodzaju strategia często prowadzi do nadprodukcji, co skutkuje dużymi zapasami, które mogą nie znaleźć odbiorców, a w rezultacie generują dodatkowe koszty magazynowania i obniżają rentowność. Ponadto, budowanie zapasów na podstawie prognoz jest obarczone ryzykiem nieprzewidywalnych zmian na rynku, co może prowadzić do strat i zastoju produktów. W przypadku punktu zamawiania, strategia ta koncentruje się na ustaleniu poziomu zapasów, przy którym składane są zamówienia, co niekoniecznie odzwierciedla prawdziwe zapotrzebowanie klienta. Z kolei strategia docelowego poziomu zapasów skupia się na utrzymywaniu określonego stanu magazynowego, co również może prowadzić do nieefektywnego zarządzania zapasami. W praktyce wiele firm, które stosują podejścia push, doświadczają problemów z rotacją towarów oraz wyzwaniami związanymi z utrzymywaniem odpowiedniego poziomu zapasów, co jest sprzeczne z zasadami efektywnego zarządzania łańcuchem dostaw. Zamiast tego, praktyki oparte na strategii pull, takie jak Just in Time, pozwalają na bardziej elastyczne i efektywne podejście do zarządzania zapasami, co w dłuższej perspektywie przynosi większe korzyści finansowe i operacyjne.

Pytanie 40

Kategoria produktów o małym udziale w ogólnej wielkości popytu na produkcję lub sprzedaż, generująca niskie przychody, to w klasyfikacji analizy asortymentu wyrobów

A. grupa A

B. grupa Y

C. grupa C

D. grupa B

Wybór grupy Y, B czy A jako odpowiedzi na pytanie o wyroby o małym udziale w zapotrzebowaniu może prowadzić do zamieszania z klasyfikacją ABC. Grupa A to te produkty, które są najważniejsze dla finansów firmy i przynoszą największy przychód. Muszą mieć specjalną uwagę w zarządzaniu zapasami i inwentaryzacją. Grupa B to te, które są średnio ważne i mogą przynosić stabilne dochody, ale nie są tak kluczowe jak A. Natomiast grupa Y nie jest standardowo uznawana w klasyfikacjach i może być źle interpretowana jako oznaczająca produkty o szybkim obrocie. Klasyfikacja ABC opiera się na zasadzie Pareto, gdzie około 80% wartości sprzedaży pochodzi z 20% produktów. Błędy przy klasyfikacji mogą wynikać z pomieszania pojęć związanych z rynkiem i finansami. Wyroby z grupy C często są pomijane w strategiach sprzedaży, a ich efektywne zarządzanie może przynieść korzyści, jak lepsza obsługa klienta czy większa różnorodność oferty. Kluczowym problemem jest więc złe przyporządkowanie produktów do grupy, co może prowadzić do strat finansowych i złego zarządzania zapasami.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej