Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 31 maja 2025 16:56
Data zakończenia: 31 maja 2025 17:09

Egzamin zdany!

Wynik: 26/40 punktów (65,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jakim sposobem zapisuje się dane na nośnikach BD-R?

A. dzięki głowicy magnetycznej

B. poprzez zastosowanie lasera niebieskiego

C. przy użyciu światła UV

D. z wykorzystaniem lasera czerwonego

Wybór odpowiedzi związanych z innymi technologiami zapisu, jak światło UV, głowica magnetyczna czy laser czerwony, wynika z nieporozumienia dotyczącego technologii wykorzystywanych w różnych typach nośników danych. Światło UV jest wykorzystywane w technologii zapisu na niektórych rodzajach płyt optycznych, takich jak płyty CD-RW, ale nie jest to metoda stosowana w dyskach Blu-ray. Głowice magnetyczne są z kolei charakterystyczne dla dysków twardych i nie mają zastosowania w technologii optycznej. Natomiast laser czerwony, który operuje na długości fali około 650 nm, jest używany w tradycyjnych napędach DVD oraz CD, jednak nie jest wystarczająco precyzyjny, aby umożliwić zapis na dyskach BD-R o dużej gęstości. Te nieporozumienia mogą wynikać z braku zrozumienia różnic pomiędzy technologiami optycznymi a magnetycznymi, a także z mylnego założenia, że wszystkie nośniki optyczne działają na podobnej zasadzie. W dzisiejszych czasach, gdy ilość danych do przechowywania rośnie, kluczowe jest stosowanie odpowiednich technologii dostosowanych do specyficznych potrzeb, co podkreśla znaczenie zastosowania lasera niebieskiego w dyskach BD-R.

Pytanie 2

Ikona z wykrzyknikiem, którą widać na ilustracji, pojawiająca się przy nazwie urządzenia w Menedżerze urządzeń, wskazuje, że to urządzenie

A. nie funkcjonuje prawidłowo

B. zostało dezaktywowane

C. funkcjonuje poprawnie

D. sterowniki zainstalowane na nim są w nowszej wersji

Ikona z wykrzyknikiem przy nazwie urządzenia w Menedżerze urządzeń wskazuje na problem z poprawnym działaniem tego urządzenia. Może to być spowodowane kilkoma czynnikami takimi jak brak odpowiednich sterowników uszkodzenie sprzętu lub konflikt zasobów z innym urządzeniem. Menedżer urządzeń jest narzędziem systemowym w systemach Windows które pozwala na monitorowanie i zarządzanie sprzętem komputerowym. Wykrzyknik stanowi ostrzeżenie dla użytkownika że należy podjąć działania w celu rozwiązania problemu. W praktyce rozwiązanie problemu może obejmować aktualizację lub ponowną instalację sterowników. Warto korzystać z oficjalnych stron producentów do pobierania najnowszych wersji sterowników co jest zgodne z dobrą praktyką branżową. W sytuacji gdy aktualizacja sterowników nie pomaga warto sprawdzić fizyczne połączenia sprzętowe i upewnić się że urządzenie jest poprawnie podłączone. Taka diagnostyka jest istotnym elementem pracy technika komputerowego i pozwala na utrzymanie stabilności systemu operacyjnego oraz sprawne funkcjonowanie urządzeń peryferyjnych.

Pytanie 3

Jak należy rozmieszczać gniazda komputerowe RJ45 w odniesieniu do przestrzeni biurowej zgodnie z normą PN-EN 50174?

A. Gniazdo komputerowe 1 x RJ45 na 20 m2 powierzchni biura

B. Gniazdo komputerowe 1 x RJ45 na 10 m2 powierzchni biura

C. Gniazdo komputerowe 2 x RJ45 na 20 m2 powierzchni biura

D. Gniazdo komputerowe 2 x RJ45 na 10 m2 powierzchni biura

Odpowiedź wskazująca na gniazdo komputerowe 2 x RJ45 na 10 m2 powierzchni biura jest zgodna z normą PN-EN 50174, która definiuje wymagania dotyczące infrastruktury telekomunikacyjnej w obiektach budowlanych. Ta norma zaleca, aby na każde 10 m2 powierzchni biura przypadały co najmniej dwa gniazda RJ45, co zapewnia odpowiednią dostępność i elastyczność w zakresie podłączania urządzeń. Dzięki temu użytkownicy mają zapewniony dostęp do szybkiego internetu i mogą swobodnie podłączać różne urządzenia, takie jak komputery, drukarki i inne sprzęty. Praktycznie, takie rozmieszczenie gniazd umożliwia także łatwiejsze zarządzanie siecią oraz minimalizuje ryzyko przeciążenia jednego gniazda, co może prowadzić do problemów z wydajnością. W kontekście dobrych praktyk można także zauważyć, że zapewnienie odpowiedniej liczby gniazd zwiększa komfort pracy, a tym samym pozytywnie wpływa na efektywność zespołu. Warto również pamiętać, że w przypadku rozwoju organizacji, możliwość łatwego dostępu do większej liczby gniazd jest niezwykle istotna, co czyni tę odpowiedź nie tylko technicznie poprawną, ale także praktycznie użyteczną.

Pytanie 4

Jak nazywa się standard podstawki procesora bez nóżek?

A. CPGA

B. LGA

C. SPGA

D. PGA

Standard LGA (Land Grid Array) to nowoczesna konstrukcja podstawki procesora, która nie wykorzystuje nóżek, co odróżnia ją od innych standardów, takich jak PGA (Pin Grid Array) czy CPGA (Ceramic Pin Grid Array). W LGA procesor ma na swojej spodniej stronie siatkę metalowych styków, które łączą się z odpowiednimi punktami na podstawce. Dzięki temu, LGA oferuje lepszą stabilność mechaniczną i umożliwia większą gęstość połączeń. Przykładem zastosowania standardu LGA są procesory Intel, takie jak rodzina Core i7, które są wykorzystywane w komputerach stacjonarnych oraz laptopach. LGA umożliwia również lepsze chłodzenie, ponieważ płaska powierzchnia procesora pozwala na efektywniejsze dopasowanie chłodzenia. Przy projektowaniu nowoczesnych płyt głównych stosuje się LGA jako standard, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie projektowania systemów komputerowych.

Pytanie 5

Sprzęt, który umożliwia konfigurację sieci VLAN, to

A. regenerator (repeater)

B. most przezroczysty (transparent bridge)

C. firewall

D. switch

Switch, czyli przełącznik sieciowy, jest kluczowym urządzeniem w architekturze sieci VLAN (Virtual Local Area Network). Pozwala on na tworzenie wielu logicznych sieci w ramach jednej fizycznej infrastruktury, co jest szczególnie przydatne w dużych organizacjach. Dzięki VLAN można segmentować ruch sieciowy, co zwiększa bezpieczeństwo i efektywność zarządzania siecią. Przykładem może być sytuacja, w której dział finansowy i dział IT w tej samej firmie funkcjonują w odrębnych VLAN-ach, co ogranicza dostęp do poufnych danych. Standardy takie jak IEEE 802.1Q definiują, w jaki sposób przełączniki mogą tagować ramki Ethernet, aby rozróżniać różne VLAN-y. Dobrą praktyką jest stosowanie VLAN-ów do izolowania ruchu, co nie tylko poprawia bezpieczeństwo, ale także zwiększa wydajność sieci poprzez ograniczenie rozprzestrzeniania się broadcastów. Warto również zwrócić uwagę na możliwość zarządzania VLAN-ami przez protokoły takie jak VTP (VLAN Trunking Protocol), co upraszcza administrację siecią w skomplikowanych środowiskach.

Pytanie 6

Dane z twardego dysku HDD, którego sterownik silnika SM jest uszkodzony, można odzyskać

A. przy użyciu programu do odzyskiwania danych, na przykład TestDisk

B. za pomocą polecenia fixmbr

C. poprzez wymianę silnika SM

D. dzięki wymianie płytki z elektroniką dysku na inną z tego samego modelu

Wymiana płytki z elektroniką dysku na inną pochodzącą z takiego samego modelu jest często jedynym skutecznym sposobem na odzyskanie danych z dysku HDD, którego sterownik silnika (SM) uległ uszkodzeniu. W przypadku problemów z elektroniką dysku, płyta główna dysku twardego odgrywa kluczową rolę, gdyż zawiera zarówno kontroler, jak i firmware, które są odpowiedzialne za komunikację z głowicami czytającymi i zapisującymi. Praktyka ta polega na zachowaniu ostrożności, aby zminimalizować ryzyko uszkodzenia nośnika lub utraty danych. Wymiana płyty powinna być przeprowadzona w warunkach czystych, najlepiej w laboratorium zajmującym się odzyskiwaniem danych, aby uniknąć wprowadzenia zanieczyszczeń. Ważne jest, aby płyta główna była z identycznego modelu dysku, ponieważ różnice w wersjach firmware mogą prowadzić do problemów z kompatybilnością. Stosując te standardy, można skutecznie przywrócić dostęp do danych.

Pytanie 7

W sieci komputerowej działającej pod systemem Linux do udostępniania drukarek można zastosować serwer

A. Firebird

B. Coda

C. Samba

D. Nginx

Firebird to system zarządzania bazami danych, a nie oprogramowanie do współdzielenia zasobów w sieciach komputerowych. Pomimo że Firebird może pełnić ważną rolę w przechowywaniu danych w aplikacjach, jego funkcjonalność nie obejmuje zarządzania drukarkami ani udostępniania ich w sieci. Coda to system plików, a nie rozwiązanie drukarskie. Jego główną cechą jest możliwość pracy w trybie offline, jednak nie jest to narzędzie, które dedykowane jest do współdzielenia drukarek w sieci. Z kolei Nginx to serwer HTTP, który obsługuje ruch sieciowy na poziomie aplikacji, a także może pełnić funkcję serwera proxy. Nie ma on jednak żadnych funkcji związanych z udostępnianiem drukarek. Wybór tych odpowiedzi często wynika z mylnego zrozumienia funkcji poszczególnych technologii. W praktyce, kluczowe jest, aby przy wyborze odpowiednich narzędzi do konkretnego zadania, skupić się na ich przeznaczeniu i zastosowaniach. W kontekście współdzielenia zasobów, szczególnie w sieciach wieloplatformowych, Samba jest uznawana za standardowe narzędzie, które wypełnia tę lukę, oferując wszechstronność oraz zgodność z różnymi systemami operacyjnymi.

Pytanie 8

Jaką rolę pełni komponent wskazany strzałką na schemacie chipsetu płyty głównej?

A. Umożliwia korzystanie z pamięci DDR3-800 oraz DDR2-800 w trybie DUAL Channel

B. Pozwala na podłączenie i używanie pamięci DDR 400 w trybie DUAL Channel w celu zapewnienia kompatybilności z DUAL Channel DDR2 800

C. Pozwala na wykorzystanie standardowych pamięci DDR SDRAM

D. Umożliwia wykorzystanie magistrali o szerokości 128 bitów do transferu danych między pamięcią RAM a kontrolerem pamięci

Nieprawidłowe odpowiedzi wynikają z różnych nieporozumień dotyczących specyfikacji i funkcji chipsetów płyty głównej. W pierwszej kolejności ważne jest zrozumienie roli dual channel w kontekście pamięci RAM. Technologia ta polega na jednoczesnym użyciu dwóch kanałów pamięci co pozwala na podwojenie szerokości magistrali z 64 do 128 bitów. Tym samym błędne jest przekonanie że pozwala ona na zgodność z innymi standardami jak DDR2 800 i DDR3 800 gdyż te standardy różnią się specyfikacją techniczną napięciem i architekturą. Kolejny błąd to przypuszczenie że chipset umożliwia korzystanie z pamięci DDR3 wraz z DDR2 co jest technicznie niemożliwe z powodu różnych wymagań tych pamięci w kontekście kontrolerów i gniazd na płycie głównej. Ostatecznie mylne jest twierdzenie że chipset pozwala na wykorzystanie typowych pamięci DDR SDRAM. Ten standard pamięci jest znacznie starszy i niekompatybilny z nowoczesnymi chipsetami które obsługują DDR2 i DDR3. Typowym błędem myślowym jest tu ogólne założenie że nowsze płyty główne są w stanie obsłużyć wszystkie starsze standardy co jest często fizycznie niemożliwe bez dedykowanych kontrolerów pamięci. Edukacja w zakresie specyfikacji technicznych i ich zgodności jest kluczowa dla zrozumienia funkcjonowania nowoczesnych systemów komputerowych.

Pytanie 9

Podczas uruchamiania komputera wyświetla się komunikat CMOS checksum error press F1 to continue, press Del to setup) naciśnięcie klawisza Del skutkuje

A. wejściem do BIOSu komputera

B. przejściem do konfiguracji systemu Windows

C. usunięciem pliku setup

D. skasowaniem zawartości pamięci CMOS

Wciśnięcie klawisza Del przy komunikacie 'CMOS checksum error' umożliwia użytkownikowi dostęp do BIOS-u komputera. BIOS, czyli Basic Input/Output System, jest podstawowym oprogramowaniem, które uruchamia się przy starcie komputera. Zarządza on najważniejszymi ustawieniami systemu, takimi jak kolejność bootowania, konfiguracja pamięci, czy ustawienia urządzeń peryferyjnych. W przypadku komunikatu o błędzie CMOS, oznacza to, że wartości zapisane w pamięci CMOS (Complementary Metal-Oxide-Semiconductor) są nieprawidłowe, co może skutkować problemami ze startem systemu. Wejście do BIOS-u pozwala na przywrócenie domyślnych ustawień, co najczęściej rozwiązuje problem. Dobrą praktyką jest regularne sprawdzanie ustawień BIOS-u, zwłaszcza po zainstalowaniu nowego sprzętu lub aktualizacji systemu. Użytkownicy powinni również pamiętać o dokumentowaniu zmian dokonanych w BIOS-ie oraz zrozumieć wpływ tych zmian na funkcjonowanie systemu.

Pytanie 10

Jakie urządzenie stosuje technikę detekcji zmian w pojemności elektrycznej do sterowania kursorem na monitorze?

A. Trackpoint

B. Myszka

C. Touchpad

D. Joystick

Touchpad to urządzenie wejściowe, które wykrywa ruchy palca użytkownika na jego powierzchni, wykorzystując metodę detekcji zmian pojemności elektrycznej. Ta technologia polega na pomiarze zmian w pojemności elektrycznej, które zachodzą, gdy palec zbliża się do powierzchni touchpada. Dzięki temu system jest w stanie precyzyjnie określić położenie palca oraz jego ruchy, co umożliwia kontrolowanie kursora na ekranie. Touchpady są powszechnie stosowane w laptopach oraz jako zewnętrzne urządzenia wejściowe. Dzięki swojej funkcjonalności umożliwiają realizację gestów, takich jak przewijanie, powiększanie czy obracanie, co znacząco zwiększa ergonomię i komfort użytkowania. W kontekście praktycznym, w wielu nowoczesnych aplikacjach i systemach operacyjnych, takich jak Windows czy macOS, touchpady wspierają różnorodne gesty, co pozwala na łatwiejszą i bardziej intuicyjną nawigację. Standardy dotyczące urządzeń wskazujących, takie jak USB HID (Human Interface Devices), również uwzględniają touchpady jako integralną część ekosystemu interakcji z komputerem.

Pytanie 11

Wskaż rysunek ilustrujący kondensator stały?

A. Rys. A

B. Rys. C

C. Rys. B

D. Rys. D

Pozostałe rysunki przedstawiają komponenty, które strukturą i funkcją różnią się od kondensatora stałego. Rysunek A to transformator, który jest urządzeniem elektrycznym zmieniającym napięcie prądu zmiennego. Transformator działa na zasadzie indukcji elektromagnetycznej, co czyni go kluczowym elementem w dystrybucji energii elektrycznej. Rysunek B pokazuje rezystor, element pasywny używany do ograniczania przepływu prądu i dzielenia napięcia w obwodzie. Jego charakterystyczne kodowanie barwne pozwala na łatwe odczytanie wartości rezystancji. Rysunek C to potencjometr, który jest zmiennym rezystorem pozwalającym na regulację prądu w układzie poprzez mechaniczną zmianę rezystancji. Te elementy chociaż są powszechnie używane w elektronice, nie spełniają funkcji kondensatora, który gromadzi i przechowuje ładunek. Błędne rozpoznanie tych komponentów wynika często z niedokładnej znajomości ich funkcji i budowy fizycznej. Rozróżnienie ich właściwości jest kluczowe dla prawidłowego projektowania i diagnozowania układów elektronicznych, dlatego wiedza o ich specyfikacjach i zastosowaniach jest istotna dla każdego elektronika czy inżyniera.

Pytanie 12

Element oznaczony numerem 1 w schemacie blokowym procesora pełni funkcję

A. przeprowadzania operacji na blokach informacji

B. przechowywania dodatkowych danych dotyczących realizowanej operacji

C. zapisywania rezultatu operacji

D. wykonywania operacji na liczbach zmiennoprzecinkowych

Wśród podanych odpowiedzi niektóre dotyczą ważnych elementów procesora, ale nie odnoszą się bezpośrednio do funkcji FPU. Na przykład przechowywanie dodatkowych informacji o wykonywanej operacji może być związane z rejestrami flagowymi lub buforami, które kontrolują różne stany operacji. Te komponenty są kluczowe do zapewnienia precyzyjnego sterowania przepływem danych i operacji, ale nie są bezpośrednio związane z operacjami zmiennoprzecinkowymi. Wykonywanie operacji na blokach danych często odnosi się do ALU, które przetwarza operacje arytmetyczne i logiczne na liczbach całkowitych i może obsługiwać masowe operacje, jednak FPU jest wyspecjalizowane dla obliczeń zmiennoprzecinkowych, co odróżnia je od innych jednostek. Przechowywanie wyniku operacji zazwyczaj odbywa się w rejestrach ogólnego przeznaczenia lub specjalnych rejestrach wyników, które przechowują dane tymczasowo dla dalszego przetwarzania lub wyjścia, ale nie definiuje to funkcji FPU. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla prawidłowego rozróżnienia między rolami poszczególnych jednostek w architekturze procesora. FPU jest zatem dedykowane do wykonywania skomplikowanych obliczeń zmiennoprzecinkowych, podczas gdy inne jednostki pełnią swoje specyficzne role w ogólnym procesie przetwarzania danych w komputerze, co podkreśla znaczenie specjalizacji funkcjonalnej w architekturze komputerowej.

Pytanie 13

Na przedstawionym panelu tylnym płyty głównej znajdują się między innymi następujące interfejsy:

A. 2 x USB 3.0; 4 x USB 2.0, 1.1; 1 x D-SUB

B. 2 x USB 3.0; 2 x USB 2.0, 1.1; 2 x DP, 1 x DVI

C. 2 x PS2; 1 x RJ45; 6 x USB 2.0, 1.1

D. 2 x HDMI, 1 x D-SUB, 1 x RJ-11, 6 x USB 2.0

Odpowiedź 2 jest prawidłowa, ponieważ przedstawiony panel tylny płyty głównej zawiera 2 porty USB 3.0, 4 porty USB 2.0 lub 1.1 oraz 1 port D-SUB. Porty USB 3.0, oznaczone zazwyczaj niebieskim środkiem, oferują wyższą przepustowość danych, co jest istotne przy podłączaniu zewnętrznych dysków twardych czy innych urządzeń wymagających szybkiego transferu danych. Porty USB 2.0, mimo niższej szybkości, są wciąż szeroko stosowane do podłączania klawiatur, myszy, czy drukarek. Port D-SUB, znany również jako VGA, jest analogowym złączem używanym do łączenia monitorów i projektorów, co jest przydatne w środowiskach biurowych i edukacyjnych, gdzie starsze monitory mogą być wciąż w użyciu. Dzięki tym interfejsom płyta główna zapewnia szeroką kompatybilność z różnorodnymi urządzeniami peryferyjnymi, co jest zgodne z dobrymi praktykami zapewniającymi elastyczność i wygodę użytkowania sprzętu komputerowego. Warto pamiętać, że wybór portów wpływa na możliwości rozbudowy i dostosowania komputera do specyficznych potrzeb użytkownika, co jest kluczowe w wielu zastosowaniach zawodowych.

Pytanie 14

Przydzielaniem adresów IP w sieci zajmuje się serwer

A. NMP

B. DNS

C. WINS

D. DHCP

Serwer DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) jest odpowiedzialny za automatyczne przydzielanie adresów IP oraz innych informacji konfiguracyjnych urządzeniom w sieci. Dzięki temu procesowi możliwe jest zarządzanie adresacją IP w sposób zautomatyzowany i efektywny, co jest niezbędne w dużych sieciach. DHCP działa w oparciu o mechanizm, w którym urządzenia klienckie wysyłają zapytania o adres IP, a serwer DHCP przydziela im dostępne adresy z puli. Przykładem zastosowania DHCP jest sytuacja w biurze, gdzie wiele komputerów, drukarek i innych urządzeń wymaga unikalnego adresu IP. W takim przypadku administracja siecią może skonfigurować serwer DHCP, aby automatycznie przydzielał adresy IP, co znacząco ułatwia zarządzanie siecią oraz minimalizuje ryzyko konfliktów adresowych. Dobre praktyki w używaniu DHCP obejmują rezerwacje adresów dla urządzeń, które wymagają stałego IP, jak serwery, co pozwala na zachowanie stabilności konfiguracji sieci. Współczesne standardy sieciowe uznają DHCP za kluczowy element infrastruktury sieciowej, umożliwiający dynamiczne zarządzanie zasobami IP.

Pytanie 15

Jaką postać ma liczba dziesiętna 512 w systemie binarnym?

A. 100000

B. 1000000

C. 1000000000

D. 10000000

Odpowiedź 1000000000 jest poprawna, ponieważ 512 w systemie dziesiętnym jest równoważne z 1000000000 w systemie binarnym. Aby to zrozumieć, można posłużyć się konwersją liczby dziesiętnej na binarną, co polega na dzieleniu liczby przez 2 i zapisywaniu reszt. Proces ten wygląda następująco: 512 dzielimy przez 2, co daje 256 i resztę 0. Następnie 256 dzielimy przez 2, otrzymując 128 z resztą 0, i kontynuujemy ten proces, aż dojdziemy do 1. Gdy zarejestrujemy reszty w odwrotnej kolejności, uzyskujemy 1000000000. System binarny jest podstawą działania nowoczesnych komputerów i urządzeń cyfrowych. W praktyce wiedza ta jest niezbędna przy programowaniu, inżynierii oprogramowania i sieciach komputerowych. Zrozumienie konwersji między systemami liczbowymi jest kluczowe dla efektywnego rozwiązywania problemów w obszarze technologii informacyjnej.

Pytanie 16

Do jakiego złącza, które pozwala na podłączenie monitora, jest wyposażona karta graficzna pokazana na ilustracji?

A. DVI-D (Single Link), DP, HDMI

B. DVI-D (Dual Link), HDMI, DP

C. DVI-A, S-VIDEO, DP

D. DVI-I, HDMI, S-VIDEO

Odpowiedź DVI-D (Dual Link) HDMI DP jest naprawdę dobra. Te złącza, które mamy na tej karcie graficznej, są teraz w czołówce. Złącze DVI-D Dual Link to super rozwiązanie, bo przesyła cyfrowy sygnał w wysokiej rozdzielczości, co jest mega ważne, zwłaszcza przy nowoczesnych monitorach. Te dodatkowe piny w Dual Link umożliwiają wyższe rozdzielczości, nawet do 2560x1600 pikseli! HDMI to już klasyka, obsługuje zarówno wideo, jak i dźwięk, więc można go śmiało używać zarówno w komputerach, jak i sprzęcie RTV. A DisplayPort DP to coś, co naprawdę robi różnicę – oferuje dużą przepustowość i wiele monitorów może być podłączonych naraz. To wszystko jest świetne dla ludzi zajmujących się edycją wideo czy grafiką. Wybierając kartę z tymi złączami, masz dużą elastyczność i możesz podłączyć różne monitory. To zgodne z najnowszymi standardami w technologii komputerowej.

Pytanie 17

Chusteczki nasączone substancją o właściwościach antystatycznych służą do czyszczenia

A. wałków olejowych w drukarkach laserowych

B. rolek prowadzących papier w drukarkach atramentowych

C. wyświetlaczy monitorów CRT

D. wyświetlaczy monitorów LCD

Wybór niewłaściwych odpowiedzi do pytania związane jest z błędnymi przekonaniami na temat zastosowania chusteczek antystatycznych w kontekście czyszczenia różnych komponentów sprzętu komputerowego. Ekrany monitorów LCD, w przeciwieństwie do CRT, charakteryzują się inną konstrukcją i materiałami, które nie wymagają stosowania środków antystatycznych w takim samym stopniu. LCD jest mniej podatny na gromadzenie ładunków elektrostatycznych, przez co lepiej sprawdzają się w ich przypadku neutralne środki czyszczące, które nie zawierają substancji mogących uszkodzić ich delikatną powierzchnię. Ponadto, rolki prowadzące papier w drukarkach atramentowych oraz wałki olejowe w drukarkach laserowych wymagają stosowania specjalistycznych środków czyszczących, które są zaprojektowane w celu utrzymania ich funkcjonalności. Zastosowanie chusteczek antystatycznych w tych obszarach może nie tylko być nieskuteczne, ale także prowadzić do zatykania lub uszkodzenia tych elementów. Ważne jest, aby użytkownicy sprzętu technicznego rozumieli różnice między różnymi typami urządzeń i stosowali odpowiednie metody czyszczenia oraz środki zgodne z zaleceniami producentów, aby uniknąć niepożądanych skutków. Ignorowanie tych zasad może prowadzić do kosztownych napraw lub przedwczesnej wymiany sprzętu.

Pytanie 18

Jak nazywa się kod kontrolny, który służy do wykrywania błędów oraz potwierdzania poprawności danych odbieranych przez stację końcową?

A. CNC

B. CRC

C. IRC

D. CAT

Odpowiedzi IRC, CAT i CNC w ogóle nie odnoszą się do kodów CRC, co może być mylące. IRC to po prostu protokół do czatowania w internecie, a nie coś, co zajmuje się sprawdzaniem błędów. W IRC nie ma mechanizmów, które by weryfikowały integralność danych, więc to się zupełnie nie zgadza z koncepcją CRC. Z kolei CAT dotyczy tomografii komputerowej, a to też nie ma nic wspólnego z kontrolą danych. Może to wynikać z podobieństw w nazwach, ale w praktyce nie obejmują one detekcji błędów. No a CNC, to technologia do kontrolowania maszyn przez komputery, która w ogóle nie zajmuje się sprawdzaniem danych, a raczej kierowaniem procesami produkcyjnymi. Czasami ludzie mylą te pojęcia, co sprawia, że odpowiedzi są nieprecyzyjne. Ważne jest, żeby zrozumieć, czym różnią się te terminy i jak działa CRC, jeśli chce się ogarnąć temat zabezpieczania danych.

Pytanie 19

Jakie kable powinny być używane z narzędziem pokazanym na fotografii?

A. Kable koncentryczne.

B. Wielomodowe światłowodowe.

C. Kable U/UTP.

D. Jednomodowe światłowodowe.

Narzędzie przedstawione na zdjęciu to zaciskarka służąca do zakończania kabli U/UTP, które są powszechnie wykorzystywane w instalacjach sieci komputerowych. Kable U/UTP, znane jako kable nieekranowane, są popularne ze względu na swoją elastyczność i łatwość instalacji. Zaciskarka umożliwia przymocowanie wtyków RJ-45 na końcach przewodów, co jest niezbędne do prawidłowego funkcjonowania sieci Ethernet. Proces ten wymaga odpowiedniego ułożenia przewodów we wtyku zgodnie ze standardem T568A lub T568B, co zapewnia niezawodne połączenie. Narzędzie to jest kluczowe dla techników sieciowych, umożliwiając szybkie i efektywne zakończenie przewodów oraz diagnostykę problemów z połączeniami. Zastosowanie zaciskarki zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, takimi jak testowanie połączeń po zakończeniu, zwiększa trwałość i niezawodność sieci. Wiedza na temat obsługi tego narzędzia jest fundamentalna dla każdego specjalisty zajmującego się instalacją i utrzymaniem sieci komputerowych.

Pytanie 20

Jaką maksymalną prędkość danych można osiągnąć w sieci korzystającej z skrętki kategorii 5e?

A. 10 Gb/s

B. 100 Mb/s

C. 10 Mb/s

D. 1 Gb/s

Maksymalna prędkość transmisji danych w sieciach Ethernet przy zastosowaniu skrętki kategorii 5e wynosi 1 Gb/s, co jest zgodne z normą IEEE 802.3ab. Skrętki kategorii 5e są powszechnie stosowane w lokalnych sieciach komputerowych, oferując nie tylko odpowiednią przepustowość, ale również poprawioną jakość sygnału w porównaniu do wcześniejszych kategorii. Dzięki zastosowaniu tej kategorii kabli, możliwe jest wsparcie dla aplikacji takich jak streaming wideo, gry online oraz szybkie przesyłanie dużych plików. W praktycznych zastosowaniach, sieci oparte na skrętce 5e mogą obsługiwać różne urządzenia, w tym komputery, drukarki oraz urządzenia IoT, co czyni je wszechstronnym rozwiązaniem w biurach i domach. Ponadto, zgodność z obowiązującymi standardami zapewnia interoperacyjność z innymi systemami i urządzeniami, co jest kluczowe w dzisiejszym złożonym środowisku sieciowym.

Pytanie 21

Jakie urządzenie powinno być użyte do podłączenia komputerów, aby mogły działać w różnych domenach rozgłoszeniowych?

A. Koncentratora

B. Mostu

C. Regeneratora

D. Rutera

Ruter jest urządzeniem, które umożliwia komunikację między różnymi domenami rozgłoszeniowymi, co czyni go idealnym wyborem w przypadku potrzeby podłączenia komputerów pracujących w różnych segmentach sieci. Ruter działa na warstwie trzeciej modelu OSI, co oznacza, że operuje na adresach IP, a nie na adresach MAC, jak ma to miejsce w przypadku koncentratorów czy mostów. Dzięki temu ruter może efektywnie kierować ruch sieciowy pomiędzy różnymi sieciami, a także może realizować funkcje filtrowania, NAT (Network Address Translation) oraz zapory sieciowej. Przykładem zastosowania rutera może być sytuacja w firmie, gdzie różne działy (np. dział sprzedaży i dział IT) korzystają z odrębnych podsieci, a ruter zapewnia komunikację pomiędzy nimi, jednocześnie zapewniając bezpieczeństwo i kontrolę nad przesyłanymi danymi. W codziennej praktyce ruter pełni kluczową rolę w zarządzaniu ruchem oraz optymalizacji wydajności sieci, co jest zgodne z aktualnymi standardami w zakresie projektowania i zarządzania sieciami komputerowymi.

Pytanie 22

Liczby 1001 i 100 w wierszu pliku /etc/passwd reprezentują

A. identyfikator użytkownika i grupy w systemie

B. numer koloru tekstu oraz numer koloru tła w terminalu

C. liczbę pomyślnych oraz niepomyślnych prób logowania

D. liczbę dni od ostatniej zmiany hasła i liczbę dni do wygaśnięcia hasła

Liczby 1001 i 100 w wierszu pliku /etc/passwd rzeczywiście oznaczają identyfikator użytkownika (UID) oraz identyfikator grupy (GID) w systemie operacyjnym Linux. UID to unikalny numer przypisany do każdego użytkownika, który pozwala systemowi na identyfikację użytkownika i zarządzanie jego uprawnieniami. GID natomiast jest identyfikatorem grupy, do której należy użytkownik. Przykładowo, jeśli użytkownik Jan Kowalski ma UID równy 1001, oznacza to, że jest to jeden z pierwszych użytkowników utworzonych w systemie, ponieważ systemowy UID dla pierwszego użytkownika to zazwyczaj 1000. Ponadto, GID określa grupę, której prawa dostępu są dziedziczone przez użytkownika. Stosowanie unikalnych identyfikatorów jest dobrą praktyką w zarządzaniu systemami operacyjnymi, gdyż zapewnia to bezpieczeństwo oraz właściwe przypisanie uprawnień, co jest kluczowe w środowiskach wieloużytkownikowych. Warto również zauważyć, że plik /etc/passwd jest standardowym plikiem konfiguracyjnym w systemach Unix/Linux, który zawiera informacje o użytkownikach systemowych.

Pytanie 23

Aby zainstalować serwer FTP w systemach z rodziny Windows Server, konieczne jest dodanie roli serwera

A. sieci Web

B. DHCP

C. aplikacji

D. DNS

Instalacja serwera plików FTP wymaga zrozumienia, że wprawdzie są różne komponenty w systemach Windows Server, to jednak nie każdy z nich jest odpowiedni do tego zadania. Wybór roli DNS, czyli Domain Name System, jest błędny, ponieważ DNS odpowiada za tłumaczenie nazw domen na adresy IP, a nie za zarządzanie transferem plików. Rola DHCP, czyli Dynamic Host Configuration Protocol, również nie ma nic wspólnego z FTP, ponieważ odpowiada za automatyczne przydzielanie adresów IP urządzeniom w sieci. Rola aplikacji z kolei odnosi się do hostowania aplikacji webowych, co nie obejmuje funkcji FTP. Istnieje zatem powszechne nieporozumienie dotyczące ról serwerowych w Windows Server, gdzie użytkownicy mogą mylić zadania związane z obsługą sieci z funkcjami zarządzania plikami. Właściwe zrozumienie, które role są odpowiednie do konkretnych zadań, jest kluczowe dla efektywnego zarządzania infrastrukturą IT. Wybierając niewłaściwe role, można narazić system na problemy z wydajnością i bezpieczeństwem, co stanowi typowy błąd w podejściu do konfiguracji serwerów. Dlatego ważne jest, aby przed podjęciem decyzji o instalacji określonej roli serwera, dokładnie przeanalizować jej funkcje oraz zastosowanie w kontekście wymagań organizacyjnych.

Pytanie 24

Jaką komendę należy wykorzystać, aby uzyskać informację o rekordzie MX dla podanej domeny?

A. Karta sieciowa jest aktywna

B. Sieć nie ogłasza identyfikatora SSID

C. Sieć jest zabezpieczona hasłem

D. Karta sieciowa korzysta z DHCP

Pytanie dotyczy sposobu sprawdzenia wartości rekordu MX dla domeny, a odpowiedzi sugerują różne aspekty konfiguracji sieci, które nie są powiązane z tą konkretną funkcjonalnością. Sieć nie rozgłaszająca identyfikatora SSID dotyczy przede wszystkim kwestii widoczności sieci bezprzewodowej, co nie ma wpływu na konfigurację rekordów MX. Rekordy te są częścią systemu DNS (Domain Name System) i są zdefiniowane w strefach DNS, co oznacza, że muszą być odpowiednio skonfigurowane na serwerach DNS, a nie mają związku z identyfikatorem SSID. Z kolei włączenie DHCP na karcie sieciowej dotyczy przypisywania adresów IP w lokalnej sieci, co także nie ma wpływu na konfigurację DNS i rekordy MX. Podobnie, hasło zabezpieczające sieć bezprzewodową odnosi się do autoryzacji dostępu do sieci, ale nie wpływa na to, jak rekordy MX są przechowywane i udostępniane. Właściwe podejście do analizy wartości rekordu MX wymaga umiejętności korzystania z narzędzi takich jak 'nslookup' czy 'dig', które są zaprojektowane specjalnie w celu interakcji z systemem DNS, a nie zajmowania się aspektami bezpieczeństwa czy dostępu do sieci. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich niepoprawnych odpowiedzi obejmują mylenie różnych warstw infrastruktury sieciowej oraz brak zrozumienia funkcji, jakie pełnią poszczególne elementy w kontekście zarządzania domenami i pocztą elektroniczną.

Pytanie 25

Aby określić rozmiar wolnej oraz zajętej pamięci RAM w systemie Linux, można skorzystać z polecenia

A. dmidecode -t baseboard

B. tail -n 10 /var/log/messages

C. lspci | grep -i raid

D. cat /proc/meminfo

Użycie polecenia 'lspci | grep -i raid' jest zbieżne z próbą identyfikacji urządzeń PCI, w tym kontrolerów RAID, co jest istotne w kontekście zarządzania sprzętem i konfiguracji systemów. Niemniej jednak, nie ma to żadnego powiązania z monitorowaniem pamięci. W przypadku, kiedy administratorzy systemu koncentrują się na zarządzaniu pamięcią, polecenie to nie dostarczy żadnych informacji na temat wolnej lub zajętej pamięci fizycznej. Również polecenie 'dmidecode -t baseboard' służy do podawania informacji o płycie głównej, takich jak producent, model i wersja, co jest istotne przy diagnozowaniu sprzętowym, ale nie przekazuje żadnych danych dotyczących stanu pamięci. Z kolei 'tail -n 10 /var/log/messages' wyświetla ostatnie 10 linii z logów systemowych, co może być przydatne w kontekście analizy błędów lub zachowań systemu, ale także w żaden sposób nie dotyczy bezpośrednio pamięci fizycznej. Błędnie zinterpretowane cele tych poleceń mogą prowadzić do niewłaściwych decyzji administracyjnych, co z kolei negatywnie wpływa na wydajność i stabilność systemu. Kluczowym błędem myślowym jest założenie, że każde polecenie związane z zarządzaniem sprzętem lub logami może także dostarczać informacji o stanie pamięci, co jest nieprawdziwe. Należy zrozumieć, że odpowiednie monitorowanie i zarządzanie zasobami systemowymi wymaga wykorzystania właściwych narzędzi i poleceń, które dostarczają precyzyjnych i koncentrujących się na danym zagadnieniu informacji.

Pytanie 26

Norma TIA/EIA-568-B.2 definiuje parametry specyfikacji transmisyjnej

A. fal radiowych

B. kabli koncentrycznych

C. światłowodów

D. kabli UTP

Zarówno kable koncentryczne, jak i światłowody oraz fale radiowe nie są objęte normą TIA/EIA-568-B.2, co wskazuje na fundamentalne nieporozumienia w kontekście standardów transmisyjnych. Kable koncentryczne, choć użyteczne w niektórych aplikacjach, takich jak telewizja kablowa czy niektóre rodzaje sieci komputerowych, są regulowane przez inne standardy, które koncentrują się na ich specyficznych właściwościach i zastosowaniach. Światłowody, z kolei, wymagają zupełnie innych norm (np. TIA/EIA-568-C), które dotyczą ich różnorodnych parametrów optycznych, takich jak tłumienie i przepustowość. Fale radiowe, wykorzystywane w technologii bezprzewodowej, również nie mają zastosowania w kontekście opisanym przez TIA/EIA-568-B.2, ponieważ dotyczą one zupełnie innych metod transmisji danych, które nie są oparte na przewodach, a na sygnałach elektromagnetycznych. Typowe błędy myślowe w tym przypadku mogą obejmować mylenie różnych technologii transmisji i standardów, co prowadzi do niewłaściwego doboru rozwiązań w projektach sieciowych. Zrozumienie, że różne rodzaje transmisji wymagają różnych standardów, jest kluczowe dla inżynierów i techników zajmujących się budową i utrzymaniem systemów komunikacyjnych.

Pytanie 27

W systemie Windows, który wspiera przydziały dyskowe, użytkownik o nazwie Gość

A. nie może być częścią żadnej grupy

B. może należeć do grup lokalnych i globalnych

C. może być częścią jedynie grupy globalnej

D. może być członkiem tylko grupy o nazwie Goście

Inne odpowiedzi na to pytanie mają trochę problemów z podstawowym zrozumieniem tego, jak działają grupy użytkowników w Windows. Na przykład, mówienie, że Gość nie może być w żadnej grupie jest po prostu nieprawidłowe, bo nawet użytkownicy z ograniczonymi uprawnieniami mogą być przypisani do grup. Tak naprawdę, każdy użytkownik, w tym Gość, może należeć do grupy, co daje mu pewne uprawnienia. Stwierdzenie, że Gość może tylko być w grupie globalnej, jest trochę mylące, ponieważ Gość może też być częścią grup lokalnych, co jest ważne w zarządzaniu dostępem do lokalnych zasobów. Dodatkowo, jest nieprawdziwe to, że Gość może należeć tylko do grupy o nazwie Goście. W rzeczywistości Windows daje nam większą elastyczność, pozwalając Gościowi na dostęp do różnych grup w zależności od potrzeb. Dlatego, ograniczenia, które przedstawiono w tych odpowiedziach, są nieprawidłowe i mogą prowadzić do nieefektywnego zarządzania dostępem, co w końcu może zagrozić bezpieczeństwu danych w systemie.

Pytanie 28

Aby zdalnie i jednocześnie bezpiecznie zarządzać systemem Linux, należy zastosować protokół

A. SSH2

B. FTP

C. SMTP

D. Telnet

SSH2 (Secure Shell 2) jest protokołem, który umożliwia bezpieczne zdalne logowanie oraz administrowanie systemami operacyjnymi opartymi na Linuxie. Zapewnia szyfrowanie przesyłanych danych, co chroni je przed podsłuchiwaniem i manipulacją. Dzięki użyciu SSH2, administratorzy mogą bezpiecznie łączyć się z serwerami, zdalnie wydawać polecenia i zarządzać systemem bez obaw o utratę poufnych informacji. Przykładowe zastosowanie SSH2 obejmuje zdalne aktualizacje systemu, monitorowanie stanu serwera, a także transfer plików za pomocą SFTP (SSH File Transfer Protocol). W praktyce, każdy serwer Linux powinien być skonfigurowany do akceptacji połączeń SSH2, aby zapewnić zarówno bezpieczeństwo, jak i wygodę w zdalnym zarządzaniu. Użycie SSH2 jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie bezpieczeństwa IT, które zalecają szyfrowanie wszystkich połączeń zdalnych. Z tego powodu, SSH2 jest powszechnie uznawany za standard w zabezpieczonym dostępie do systemów zdalnych.

Pytanie 29

Adres IP (ang. Internet Protocol Address) to

A. indywidualny numer seryjny urządzenia

B. adres fizyczny komputera

C. adres logiczny komputera

D. unikalna nazwa symboliczna dla urządzenia

Adres IP (Internet Protocol Address) to unikatowy adres logiczny przypisywany urządzeniom w sieci komputerowej, pozwalający na ich identyfikację oraz komunikację. Adresy IP są kluczowe w architekturze Internetu, ponieważ umożliwiają przesyłanie danych pomiędzy różnymi urządzeniami. W praktyce, każdy komputer, serwer czy router w sieci posiada swój własny adres IP, co pozwala na zróżnicowanie ich w globalnej sieci. Adresy IP dzielą się na dwie wersje: IPv4, które składają się z czterech liczb oddzielonych kropkami (np. 192.168.1.1), oraz nowsze IPv6, które mają znacznie większą liczbę kombinacji i składają się z ośmiu grup szesnastkowych. Dobrą praktyką jest stosowanie statycznych adresów IP dla serwerów, aby zapewnić ich stałą dostępność, podczas gdy dynamiczne adresy IP są często przypisywane urządzeniom mobilnym. Zrozumienie struktury i funkcji adresów IP jest kluczowe dla specjalistów zajmujących się sieciami oraz IT, co potwierdzają liczne standardy, takie jak RFC 791 dla IPv4 oraz RFC 8200 dla IPv6.

Pytanie 30

Po zainstalowaniu systemu Linux, użytkownik pragnie skonfigurować kartę sieciową poprzez wprowadzenie ustawień dotyczących sieci. Jakie działanie należy podjąć, aby to osiągnąć?

A. /etc/network/interfaces

B. /etc/profile

C. /etc/resolv.configuration

D. /etc/shadow

Poprawna odpowiedź to /etc/network/interfaces, ponieważ jest to główny plik konfiguracyjny używany w wielu dystrybucjach systemu Linux do zarządzania ustawieniami sieciowymi. W tym pliku użytkownik może definiować różne interfejsy sieciowe, przypisywać im adresy IP, maski podsieci oraz inne istotne parametry, takie jak brama domyślna i serwery DNS. Na przykład, aby skonfigurować interfejs eth0 z adresem IP 192.168.1.10, użytkownik wpisze: 'iface eth0 inet static' oraz 'address 192.168.1.10'. Warto zaznaczyć, że w zależności od wybranej dystrybucji, dostępne są różne narzędzia do edytowania tego pliku, takie jak nano czy vim. Praktyczna znajomość edycji pliku /etc/network/interfaces jest kluczowa dla administratorów systemu, którzy muszą zarządzać połączeniami sieciowymi w sposób wydajny i zgodny z najlepszymi praktykami branżowymi. Użytkowanie tego pliku wpisuje się w standardy konfiguracji systemów Unix/Linux, co czyni go niezbędnym narzędziem do zrozumienia i zarządzania infrastrukturą sieciową.

Pytanie 31

Program WinRaR zaprezentował okno informacyjne widoczne na ilustracji. Jakiego rodzaju licencji na program używał do tej pory użytkownik?

A. Program typu Public Domain

B. Program typu Freeware

C. Program typu Adware

D. Program typu Shareware

Program WinRAR jest przykładem oprogramowania typu Shareware co oznacza że można go używać przez określony czas za darmo po czym użytkownik jest zobowiązany do wykupienia licencji lub zaprzestania korzystania z programu. Shareware to metoda dystrybucji oprogramowania gdzie użytkownicy mogą testować program przed podjęciem decyzji o zakupie pełnej wersji. W praktyce oznacza to że użytkownik ma możliwość oceny funkcjonalności i użyteczności programu co jest korzystne z punktu widzenia decyzji zakupowej. WinRAR daje 40-dniowy okres próbny co jest typowe dla tego typu licencji. Po upływie tego czasu program przypomina o konieczności zakupu licencji co można zobaczyć w wyświetlonym oknie dialogowym. Shareware jest popularny wśród twórców oprogramowania ponieważ pozwala na szeroką dystrybucję i promocję produktów przy jednoczesnym zabezpieczeniu finansowym dla autorów poprzez późniejsze opłaty licencyjne. Standardy branżowe zalecają informowanie użytkowników o końcu okresu próbnego oraz zapewnienie łatwego procesu zakupu co WinRAR spełnia poprzez przyciski w oknie informacyjnym.

Pytanie 32

Jakie polecenie w systemie Windows służy do analizowania ścieżki, jaką pokonują pakiety w sieci?

A. netstat

B. tracert

C. route

D. ipconfig

Odpowiedź 'tracert' jest poprawna, ponieważ jest to polecenie systemu Windows służące do śledzenia trasy pakietów danych w sieci IP. Działa ono na zasadzie wysyłania pakietów ICMP Echo Request do docelowego adresu IP, a następnie monitorowania odpowiedzi od każdego z pośrednich routerów. Dzięki temu użytkownicy mogą zobaczyć, przez które węzły (routery) przechodzą ich dane, co jest niezwykle przydatne w diagnostyce problemów z połączeniem. Przykładowo, jeżeli użytkownik doświadcza opóźnień w sieci, polecenie 'tracert' może pomóc zidentyfikować, na którym etapie trasy występują spowolnienia. Jest to zgodne z dobrymi praktykami w zakresie zarządzania sieciami, gdzie analiza trasy przesyłania danych pozwala na szybkie lokalizowanie i rozwiązywanie problemów. Dodatkowo, narzędzie 'tracert' wykorzystuje protokół ICMP, który jest standardem w komunikacji sieciowej, co sprawia, że jest to kluczowe narzędzie w arsenale każdego administratora sieci.

Pytanie 33

Którego urządzenia z zakresu sieci komputerowych dotyczy symbol przedstawiony na ilustracji?

A. Rutera

B. Przełącznika

C. Punktu dostępowego

D. Koncentratora

Symbol przedstawia rutera jednego z kluczowych urządzeń w infrastrukturze sieciowej. Rutery pełnią funkcję kierowania pakietów danych między różnymi sieciami komputerowymi. Ich głównym zadaniem jest określenie najefektywniejszej ścieżki dla danych co umożliwia skuteczną komunikację pomiędzy urządzeniami w różnych segmentach sieci. W praktyce rutery są używane zarówno w małych sieciach domowych jak i w dużych sieciach korporacyjnych oraz w Internecie. Dzięki protokołom takim jak OSPF czy BGP rutery mogą dynamicznie dostosowywać się do zmian w topologii sieci. Standardowe rutery działają na trzeciej warstwie modelu OSI co oznacza że operują na poziomie adresów IP co pozwala na zaawansowane zarządzanie ruchem sieciowym. Rutery mogą także oferować dodatkowe funkcje takie jak translacja adresów NAT czy tworzenie sieci VPN. Zrozumienie działania ruterów jest kluczowe dla każdej osoby pracującej w dziedzinie sieci komputerowych gdyż poprawne skonfigurowanie tych urządzeń może znacząco wpłynąć na wydajność i bezpieczeństwo sieci.

Pytanie 34

Jakie urządzenie należy zastosować, aby połączyć sieć lokalną wykorzystującą adresy prywatne z Internetem?

A. router

B. switch

C. hub

D. repeater

Router jest urządzeniem sieciowym, które umożliwia podłączenie lokalnej sieci komputerowej do Internetu, a także zarządzanie ruchem danych pomiędzy różnymi sieciami. Główna rola routera polega na translacji adresów IP, co pozwala na komunikację między urządzeniami w sieci lokalnej, które posługują się adresami prywatnymi, a zewnętrznymi zasobami sieciowymi, które używają adresów publicznych. Przykładowo, w typowej konfiguracji domowej, router łączy się z dostawcą usług internetowych (ISP) i przydziela adresy prywatne (np. 192.168.1.x) urządzeniom w sieci lokalnej. Dzięki NAT (Network Address Translation) urządzenia te mogą jednocześnie korzystać z Internetu, korzystając z jednego publicznego adresu IP. Routery często oferują dodatkowe funkcje, takie jak zapora ogniowa czy serwer DHCP, co czyni je wszechstronnymi urządzeniami do zarządzania lokalnymi sieciami komputerowymi.

Pytanie 35

Jakie zakresy zostaną przydzielone przez administratora do adresów prywatnych w klasie C, przy użyciu maski 24 bitowej dla komputerów w lokalnej sieci?

A. 172.168.0.1 - 172.168.255.254

B. 192.168.0.1 - 192.168.10.254

C. 172.16.0.1 - 172.16.255.254

D. 192.168.0.1 - 192.168.0.254

Adresy prywatne w klasie C są zdefiniowane w standardzie RFC 1918, który określa zakresy adresów dostępnych do użycia w sieciach lokalnych, niezależnych od publicznego routingu w Internecie. Zakres 192.168.0.0/24, z maską 255.255.255.0, umożliwia przypisanie adresów od 192.168.0.1 do 192.168.0.254 dla urządzeń w lokalnej sieci. Użycie adresów prywatnych to standardowa praktyka w zarządzaniu sieciami, ponieważ pozwala na redukcję kosztów związanych z zakupem adresów publicznych, a także zwiększa bezpieczeństwo sieci lokalnej, ograniczając dostęp do niej z zewnątrz. Przykład zastosowania to konfiguracja domowego routera, który często przypisuje adresy z tej puli do różnych urządzeń, takich jak komputery, drukarki czy smartfony, co umożliwia utworzenie lokalnej sieci bez potrzeby pozyskiwania publicznych adresów IP. Dodatkowo, stosowanie NAT (Network Address Translation) pozwala na maskowanie wewnętrznych adresów prywatnych w stosunku do zewnętrznych, co dalej wzmacnia bezpieczeństwo. Takie podejście jest zgodne z zaleceniami wielu organizacji zajmujących się bezpieczeństwem sieciowym.

Pytanie 36

Zapis #102816 oznacza reprezentację w systemie

A. dziesiętnym

B. dwójkowym

C. ósemkowym

D. szesnastkowym

System dziesiętny, który jest jednym z najczęściej używanych systemów liczbowych, posługuje się dziesięcioma cyframi: 0-9. Chociaż jest on intuicyjny dla większości ludzi, nie jest odpowiedni do reprezentacji danych o wysokiej precyzji w kontekście komputerowym, gdzie bardziej efektywne są inne systemy, takie jak szesnastkowy. Przykładowo, w kontekście zapisu kolorów w formacie RGB, użycie systemu dziesiętnego wymagałoby znacznie większej ilości cyfr i mogłoby prowadzić do błędów w kodowaniu. Kolejnym systemem, który byłby niewłaściwy w tym kontekście, jest system dwójkowy. Choć system ten jest podstawą działania komputerów, używanie go do reprezentacji danych w sposób nieprzyjazny dla użytkownika mogłoby prowadzić do skomplikowanych i trudnych do zrozumienia zapisów, co byłoby niepraktyczne w większości zastosowań. Z kolei system ósemkowy, oparty na ośmiu cyfrach (0-7), jest również używany, ale jego zastosowania są ograniczone w porównaniu do systemu szesnastkowego. Ósemkowy system miał większe znaczenie w przeszłości, szczególnie w kontekście niektórych systemów komputerowych, ale obecnie jest rzadziej stosowany w praktykach programistycznych. Wiedza o systemach liczbowych jest niezwykle ważna dla programistów, ale kluczowe jest także umiejętne ich zastosowanie w kontekście, w którym działają, co w przypadku notacji #102816 wskazuje na użycie systemu szesnastkowego.

Pytanie 37

Możliwości zmiany uprawnień dostępu do plików w systemie Windows 10 można uzyskać za pomocą komendy

A. convert

B. verify

C. icacls

D. set

Odpowiedzi verify, set i convert są nieprawidłowe w kontekście zarządzania uprawnieniami dostępu do plików w systemie Windows 10. Polecenie verify służy do sprawdzania poprawności plików na dysku, a nie do zarządzania uprawnieniami. To narzędzie ma na celu weryfikację, czy plik został zapisany poprawnie, co jest istotne w kontekście diagnostyki błędów, lecz nie ma zastosowania w kontekście regulacji dostępu. Kolejne polecenie, set, jest używane do ustawiania lub wyświetlania zmiennych środowiskowych w systemie, co jest procesem zupełnie niepowiązanym z kontrolą dostępu do plików. Z kolei polecenie convert jest stosowane do konwersji typów systemu plików, na przykład z FAT na NTFS, a także nie ma zastosowania w modyfikacji uprawnień. Te błędne odpowiedzi mogą wynikać z mylnego przekonania, że uprawnienia dostępu można modyfikować za pomocą narzędzi, które służą do innych celów. Często administratorzy, którzy nie są zaznajomieni z dokładnymi funkcjami narzędzi systemowych, mogą wprowadzać się w błąd, zakładając, że każde polecenie dotyczące plików może dotyczyć również zarządzania ich uprawnieniami. Aby skutecznie zarządzać dostępem do plików, ważne jest zrozumienie specyficznych funkcji każdego z narzędzi dostępnych w systemie operacyjnym, co pozwala na zastosowanie odpowiednich rozwiązań w praktyce.

Pytanie 38

Jaki adres IP został przypisany do hosta na interfejsie sieciowym eth0?

A. 255.255.255.0

B. 128.171.104.26

C. 128.171.104.255

D. 00:A0:c9:89:02:F8

Adres IP 128.171.104.26 jest właściwie skonfigurowany na karcie sieciowej eth0, co można zweryfikować poprzez polecenie ifconfig w systemie Linux. Adresy IP są podstawowymi elementami identyfikującymi urządzenia w sieci i każde urządzenie musi mieć unikalny adres IP w danej podsieci. W tym przypadku, adres 128.171.104.26 jest adresem klasy B, co oznacza, że jego zakres to od 128.0.0.0 do 191.255.255.255. Adresy klasy B mają maskę podsieci domyślną 255.255.0.0, ale tutaj widzimy niestandardową maskę 255.255.255.0, co oznacza, że używana jest podsieć o mniejszych rozmiarach. W praktyce, takie adresowanie może być użyte do organizacji sieci firmowych, gdzie większe sieci są dzielone na mniejsze segmenty w celu lepszego zarządzania ruchem. Zasady dobrych praktyk zalecają, aby zawsze używać poprawnych adresów IP i masek podsieci, aby uniknąć konfliktów adresów i zapewnić prawidłowe przekazywanie danych w sieci. Zrozumienie tych podstawowych koncepcji jest kluczowe dla każdego administratora sieci.

Pytanie 39

Interfejs SATA 2 (3Gb/s) oferuje prędkość transferu

A. 375 MB/s

B. 150 MB/s

C. 300 MB/s

D. 750 MB/s

Interfejs SATA 2, znany również jako SATA 3Gb/s, oferuje maksymalną przepustowość na poziomie 3 Gb/s, co przekłada się na 375 MB/s (megabajtów na sekundę). Wartość ta uzyskiwana jest przez skonwertowanie jednostek, gdzie 1 bajt to 8 bitów. Przykładowo, w praktyce zastosowanie SATA 2 znajduje się w dyskach twardych i napędach SSD, które obsługują ten standard. Dzięki temu urządzenia te mogą efektywnie przesyłać dane, co jest kluczowe w kontekście wydajności komputerów, serwerów oraz systemów pamięci masowej. W branży IT, znajomość standardów transferu danych jest kluczowa dla optymalizacji wydajności systemów, szczególnie w środowiskach wymagających szybkiego dostępu do dużych zbiorów danych, jak bazy danych czy aplikacje multimedialne. Ponadto, SATA 2 jest kompatybilny wstecz z SATA 1, co oznacza, że starsze urządzenia mogą być używane w nowszych systemach bez utraty funkcjonalności.

Pytanie 40

Osoba korzystająca z systemu Linux, która chce odnaleźć pliki o konkretnej nazwie przy użyciu polecenia systemowego, może wykorzystać komendę

A. pine

B. find

C. pwd

D. search

Polecenie 'find' jest jednym z najpotężniejszych narzędzi w systemie Linux, które służy do wyszukiwania plików i katalogów na podstawie różnych kryteriów. Umożliwia użytkownikom przeszukiwanie hierarchii katalogów, a także zastosowanie filtrów, takich jak nazwa pliku, typ, rozmiar czy data modyfikacji. Na przykład, aby znaleźć plik o nazwie 'dokument.txt' w bieżącym katalogu i wszystkich podkatalogach, można użyć polecenia 'find . -name "dokument.txt"'. Ponadto, 'find' wspiera różnorodne opcje, które pozwalają na wykonywanie akcji na znalezionych plikach, co zwiększa jego przydatność w zautomatyzowanych skryptach. Użycie tego narzędzia jest zgodne z dobrymi praktykami administracji systemami, gdzie efektywne zarządzanie zasobami i szybkie wyszukiwanie plików są kluczowe dla utrzymania wydajności i porządku w systemie.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej