Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik ekonomista
Kwalifikacja: EKA.04 - Prowadzenie dokumentacji w jednostce organizacyjnej
Data rozpoczęcia: 6 czerwca 2025 19:01
Data zakończenia: 6 czerwca 2025 19:42

Egzamin niezdany

Wynik: 12/40 punktów (30,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

W tabeli zaprezentowano cechy czterech spółek. Która z nich jest spółką partnerską?

Spółka A.	Spółka B.
– jest spółką kapitałową – posiada osobowość prawną – wspólnicy zobowiązani są przepisami do wyłonienia władz spółki	– jest spółką osobową – nie ma osobowości prawnej – wspólnicy odpowiadają solidarnie bez ograniczeń za zobowiązania spółki
Spółka C.	Spółka D.
– jest spółką kapitałową – posiada osobowość prawną – wspólnicy odpowiadają za zobowiązania spółki do wysokości wniesionych wkładów	– jest spółką osobową – nie ma osobowości prawnej – wspólnicy winni posiadać uprawnienia do wykonywania wolnego zawodu

A. B.

B. A.

C. C.

D. D.

Wybór odpowiedzi, która nie identyfikuje spółki D jako spółki partnerskiej, może wynikać z nieporozumienia dotyczącego definicji i charakterystyki tego typu podmiotów gospodarczych. Spółki partnerskie są unikalne, ponieważ wszystkie osoby zaangażowane w ich działalność muszą posiadać odpowiednie kwalifikacje do wykonywania zawodu, co odróżnia je od innych form prawnych, takich jak spółki z ograniczoną odpowiedzialnością czy spółki akcyjne. Często myli się je z innymi spółkami osobowymi, które niekoniecznie wymagają, aby wszyscy wspólnicy mieli specjalistyczne uprawnienia. Na przykład, w spółkach jawnych czy komandytowych, mogą występować wspólnicy, którzy nie mają odpowiednich kwalifikacji zawodowych, co nie jest dozwolone w przypadku spółek partnerskich. Warto również zwrócić uwagę, że spółka partnerska nie jest jedyną formą prawną, w jakiej mogą działać profesjonaliści, jednak jej struktura i zasady działania są dostosowane do specyfiki wykonywanych zawodów, co ma kluczowe znaczenie dla zachowania wysokich standardów etycznych i zawodowych. Dlatego istotne jest, aby przed podjęciem decyzji o odpowiedzi, dobrze zrozumieć różnice między poszczególnymi formami prawnymi prowadzenia działalności gospodarczej oraz ich zastosowanie w praktyce.

Pytanie 2

Pracodawca podpisał z pracownikiem umowę o pracę na czas próbny od 2 listopada 2018 r. do 31 grudnia 2018 r. Jaki był okres wypowiedzenia tej umowy?

A. 1 tydzień

B. 2 tygodnie

C. 1 miesiąc

D. 3 dni robocze

Wybór innych odpowiedzi może wynikać z mylnych założeń dotyczących przepisów prawa pracy. Odpowiedź wskazująca na 3 dni robocze nie uwzględnia pełnego zrozumienia przepisów dotyczących wypowiedzenia umowy o pracę. W prawie pracy okres wypowiedzenia dla umowy na czas próbny wynosi co najmniej 1 tydzień, co jest ważnym zapisem w Kodeksie pracy. Uważanie, że okres wypowiedzenia może wynosić jedynie 3 dni robocze, opiera się na błędnym przekonaniu, że przepisy dotyczące umów na czas nieokreślony stosują się w tym przypadku. Kolejna niepoprawna odpowiedź, sugerująca 2 tygodnie, odnosi się do sytuacji, które mogą dotyczyć umów na czas określony, które trwają dłużej, co wprowadza zamieszanie. Wreszcie, twierdzenie, że okres wypowiedzenia wynosi 1 miesiąc, również jest merytorycznie niewłaściwe, ponieważ tego rodzaju okres odnosi się do umów o pracę na czas nieokreślony, a nie próbny, gdzie zasady są bardziej elastyczne i korzystne dla obu stron. Kluczowym błędem myślowym jest mylenie rodzajów umów oraz ich specyficznych regulacji dotyczących wypowiedzenia, co może prowadzić do nieodpowiednich decyzji zarówno po stronie pracodawcy, jak i pracownika. Zrozumienie tych różnic jest niezbędne dla właściwego zarządzania zasobami ludzkimi i przestrzegania prawa pracy.

Pytanie 3

W tabeli zostały przedstawione wyniki inwentaryzacji przeprowadzonej w sklepie Bombonierka. Jaka jest wartość różnic inwentaryzacyjnych?

Nazwa towaru	Cena jednostkowa	Stan wg spisu z natury	Stan wg zapisów księgowych
Cukierki Irys	22 zł/kg	30 kg	32 kg
Cukierki Maczek	20 zł/kg	26 kg	23 kg

A. Niedobór cukierków Irys 40 zł i nadwyżka cukierków Maczek 66 zł

B. Niedobór cukierków Irys 44 zł i nadwyżka cukierków Maczek 60 zł

C. Nadwyżka cukierków Irys 40 zł i niedobór cukierków Maczek 66 zł

D. Nadwyżka cukierków Irys 44 zł i niedobór cukierków Maczek 60 zł

Wybór odpowiedzi, która nie uznaje niedoboru cukierków Irys oraz nadwyżki cukierków Maczek, prowadzi do błędnych wniosków w kontekście analizy inwentaryzacyjnej. W przypadku, gdy interpretacja stanu zapasów jest nieprawidłowa, można podjąć złe decyzje dotyczące zarządzania zapasami i produkcją. Na przykład, nieprawidłowe stwierdzenie, że mamy nadwyżkę Irys, gdy w rzeczywistości mamy niedobór, może skutkować nabywaniem dodatkowych dostaw, co nie tylko generuje niepotrzebne koszty, ale także może prowadzić do strat finansowych. Podobnie, uważanie, że Maczki są w niedoborze, podczas gdy w rzeczywistości jest ich nadwyżka, może spowodować, że przedsiębiorstwo przestanie dokonywać zamówień, co w przyszłości może doprowadzić do braków w ofercie. Aby uniknąć tych typowych błędów myślowych, ważne jest, aby dokładnie zrozumieć proces inwentaryzacji, w tym wyznaczanie wartości różnic, które są niezbędne do rzetelnego raportowania finansowego. Właściwe podejście do obliczeń jest kluczowe; należy brać pod uwagę zarówno stany księgowe, jak i faktyczne, oraz ceny jednostkowe, co pomoże w unikaniu nieporozumień w zakresie zarządzania zapasami.

Pytanie 4

W tabeli przedstawiono wskaźniki szybkości krążenia środków obrotowych w czterech przedsiębiorstwach. Które przedsiębiorstwo osiągnęło najlepszy poziom wskaźników?

Wskaźniki	Przedsiębiorstwa
Wskaźniki	A.	B.	C.	D.
1. Wskaźnik rotacji w dniach	45	20	90	10
2. Wskaźnik częstotliwości obrotów w razach	8	18	4	36
3. Wskaźnik związania w zł	0,125	0,05	0,25	0,03

A. C.

B. D.

C. A.

D. B.

Przedsiębiorstwo D osiągnęło najlepszy poziom wskaźników szybkości krążenia środków obrotowych. Krótszy czas rotacji środków obrotowych oznacza, że firma efektywnie zarządza swoimi zapasami oraz płynnością finansową. W praktyce, oznacza to, że przedsiębiorstwo szybciej odzyskuje inwestycje w materiały i towary, co sprzyja zwiększeniu zdolności do reinwestowania zysków. Wyższa częstotliwość obrotów sugeruje, że przedsiębiorstwo D skuteczniej przyciąga klientów i sprzedaje swoje produkty, co jest kluczowe dla utrzymania konkurencyjności na rynku. Ponadto, najniższy wskaźnik związania środków w złotych wskazuje na lepsze zarządzanie kapitałem obrotowym, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu finansami. Przykładem może być sektor detaliczny, gdzie szybka rotacja towarów prowadzi do większych zysków. Warto również zauważyć, że przedsiębiorstwa stosujące zasady lean management dążą do maksymalizacji efektywności swoich procesów, co w konsekwencji przekłada się na lepsze wyniki finansowe.

Pytanie 5

Która firma jest zobowiązana do prowadzenia ksiąg rachunkowych niezależnie od osiąganych przychodów?

A. Spółka partnerska

B. Spółka cywilna

C. Spółka akcyjna

D. Spółka jawna

Pojęcia związane z obowiązkiem prowadzenia ksiąg rachunkowych w różnych formach spółek mogą być źródłem nieporozumień. Spółka jawna, spółka cywilna oraz spółka partnerska mają swoje specyficzne przepisy dotyczące księgowości, które różnią się od regulacji związanych ze spółkami akcyjnymi. Spółka jawna, jako forma prowadzenia działalności gospodarczej, może prowadzić uproszczoną księgowość, pod warunkiem, że jej przychody nie przekraczają określonego limitu. W przypadku spółki cywilnej, która nie jest odrębnym podmiotem prawnym, wspólnicy mogą stosować prostą księgowość, co często prowadzi do błędnych przekonań o braku obowiązku prowadzenia szczegółowych zapisów. Spółka partnerska, z kolei, w zależności od przychodów i liczby wspólników, może również korzystać z uproszczonej formy księgowości. Te różnice w regulacjach mogą prowadzić do mylnych wniosków, że wszelkie spółki mają takie same obowiązki w zakresie prowadzenia ksiąg rachunkowych. Kluczowym błędem jest nieznajomość różnic w wymaganiach dotyczących księgowości, co może skutkować niewłaściwym stosowaniem przepisów i problemami finansowymi w przyszłości. Praktyka pokazuje, że nieprzestrzeganie obowiązku prowadzenia ksiąg w odpowiedniej formie może prowadzić do sankcji prawnych oraz poważnych konsekwencji dla właścicieli spółek.

Pytanie 6

Wśród obowiązkowych odpisów wpływających na wynik finansowy brutto w spółkach kapitałowych wymienia się

A. podatek dochodowy

B. dywidendę

C. kapitał rezerwowy

D. odsetki od udziałów

Wszystkie wymienione opcje nie są obligatoryjnymi odpisami obciążającymi wynik finansowy brutto w spółkach kapitałowych. Dywidenda, która jest wypłatą zysku dla akcjonariuszy, nie jest odpisem, lecz dystrybucją zysków, która następuje po obliczeniu wyniku netto. Kapitał rezerwowy to również nieodpowiednia odpowiedź, ponieważ jest to zasób, który spółka utrzymuje na wypadek przyszłych potrzeb, lecz nie obciąża bezpośrednio wyniku finansowego. Odsetki od udziałów również nie stanowią odpisu zysku, lecz są formą wynagrodzenia za zainwestowany kapitał. Typowym błędem myślowym jest mylenie pojęcia odpisu z pojęciem wydatku czy dystrybucji zysku. Odpisy w kontekście wyniku finansowego odnoszą się do kosztów, które są księgowane w celu uzyskania prawidłowego obrazu sytuacji finansowej spółki. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć, że obowiązkowe odpisy powinny być związane z kosztami operacyjnymi i podatkowymi, a nie z decyzjami o dystrybucji zysków czy utrzymywaniu rezerw. W praktyce, prawidłowe zrozumienie tych pojęć ma kluczowe znaczenie dla efektywnego zarządzania finansami spółki oraz jej strategią rozwoju.

Pytanie 7

Na podstawie zamieszczonego fragmentu rachunku do umowy zlecenia nr 1/2019 oblicz podatek dochodowy.

Rachunek do umowy zlecenia nr 1/2019 (fragment)
Kwota brutto	3 000,00 zł
Składki na ubezpieczenia społeczne finansowane przez zleceniobiorcę	0,00 zł
Koszty uzyskania przychodu 20%	............ zł
Podstawa opodatkowania	............ zł
Podatek dochodowy 18%	? zł

A. 540,00 zł

B. 600,00 zł

C. 432,00 zł

D. 648,00 zł

W przypadku niepoprawnych odpowiedzi, często pojawiają się typowe błędy związane z nieprawidłowym obliczeniem podstawy opodatkowania lub niewłaściwym zastosowaniem stawki podatkowej. Na przykład, wybór wartości 540,00 zł mógł wynikać z błędnego obliczenia kwoty do opodatkowania, gdzie osoba myliła się w interpretacji obowiązujących przepisów dotyczących kosztów uzyskania przychodu. Warto pamiętać, że koszty te są ograniczone do 20% kwoty brutto, a każde ich przekroczenie prowadzi do błędnych wyników. Innym częstym błędem jest mylenie stawek podatkowych. Zamiast zastosować obowiązującą stawkę 18%, niektórzy mogą stosować wyższą stawkę lub nie uwzględniać jej w ogóle, co może znacznie zwiększyć obliczony podatek. To prowadzi do sytuacji, gdzie finalny wynik daleko odbiega od rzeczywistych zobowiązań podatkowych. Kluczowe w takich obliczeniach jest nie tylko zrozumienie zasad obliczania podatku, ale również ich prawidłowe zastosowanie w praktyce. Upewnienie się, że podstawy obliczeń są prawidłowe i zgodne z aktualnym prawem jest niezwykle ważne, aby uniknąć przyszłych problemów z fiskusem.

Pytanie 8

Obowiązkowa składka na ubezpieczenie wypadkowe obliczana od pensji pracownika jest pokrywana

A. po równo przez pracownika i pracodawcę

B. w wysokości 1,5% przez pracownika i 6,5% przez pracodawcę

C. w pełni przez pracownika

D. w całości przez pracodawcę

Obowiązkowa składka na ubezpieczenie wypadkowe, która jest naliczana od wynagrodzenia pracownika, jest w całości finansowana przez pracodawcę. Taki model finansowania wynika z przepisów prawa pracy oraz Ustawy o ubezpieczeniu społecznym. Pracodawca ma obowiązek zapewnić pracownikom odpowiednie ubezpieczenie, co jest istotnym elementem ochrony zdrowia i życia osób zatrudnionych. W praktyce oznacza to, że całkowity koszt składki wypadkowej obciążający pracodawcę jest traktowany jako część kosztów pracy. Przykładowo, przy wynagrodzeniu brutto pracownika na poziomie 5000 zł, składka na ubezpieczenie wypadkowe wyniesie około 1,67% (zależnie od klasy ryzyka) i całość tej kwoty zostanie pokryta przez pracodawcę. Z punktu widzenia zarządzania ryzykiem w przedsiębiorstwie, finansowanie tego ubezpieczenia przez pracodawcę przyczynia się do zwiększenia bezpieczeństwa w miejscu pracy oraz zmniejszenia potencjalnych kosztów związanych z wypadkami. Pracodawcy, stosując dobre praktyki w zakresie BHP, mogą minimalizować ryzyko wypadków, co z kolei wpływa na wysokość składki.

Pytanie 9

Norma produkcyjna dotycząca ilości zakłada wytwarzanie 12 sztuk wyrobów gotowych w ciągu jednej godziny. Określ czas potrzebny na wyprodukowanie jednej sztuki wyrobu gotowego.

A. 4 minuty

B. 6 minut

C. 3 minuty

D. 5 minut

Poprawna odpowiedź wynika z przeliczenia ilości wytwarzanych sztuk wyrobów gotowych w jednostce czasu. Ilościowa norma produkcyjna zakłada wykonanie 12 sztuk w ciągu jednej godziny, co oznacza, że czas potrzebny na wyprodukowanie jednej sztuki można obliczyć, dzieląc 60 minut przez 12 sztuk. W ten sposób otrzymujemy, że jedna sztuka wymaga 5 minut na wykonanie. W praktyce, znajomość normy czasu produkcyjnego jest kluczowa dla zarządzania efektywnością produkcji. Na przykład, w przedsiębiorstwach stosujących lean manufacturing, optymalizacja czasu produkcji pozwala na zwiększenie wydajności i zmniejszenie marnotrawstwa. Ustalając normy czasu, można także lepiej planować harmonogramy produkcyjne oraz oceniać wydajność pracowników. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania produkcją i pozwala na ciągłe doskonalenie procesów.

Pytanie 10

Jan Nowak, prowadzący indywidualną działalność gospodarczą bez zatrudnionych pracowników, miał obowiązek uiszczenia składek na ubezpieczenia społeczne do ZUS za listopad 2018 r. najpóźniej do

A. 17 grudnia 2018 r. (poniedziałek)

B. 10 grudnia 2018 r. (poniedziałek)

C. 15 listopada 2018 r. (czwartek)

D. 20 grudnia 2018 r. (czwartek)

Wybór daty 20 grudnia 2018 r. jako terminu płatności składek na ubezpieczenia społeczne to nietrafiony strzał, bo to po terminie. Przepisy mówią, że przedsiębiorcy muszą zapłacić do 10. dnia miesiąca po tym, którego składki dotyczą. A jak chodzi o daty 15 i 17 grudnia 2018 r., też są nietrafione, bo nie zgadzają się z regulacjami. Często błędne wybory wynikają z niewiedzy o przepisach płatności składek lub pomyłkami z innymi zobowiązaniami podatkowymi, które mają inne terminy. Na przykład, podatnicy VAT mają swój plan płatności, co może prowadzić do zamieszania. Ważne, żeby przedsiębiorcy ogarniali te różnice, bo znajomość terminów i skutków nieterminowych płatności jest kluczowa dla zachowania stabilności finansowej i prawnej ich biznesu.

Pytanie 11

Jaką cechę wyróżnia umowa o pracę?

A. podporządkowanie pracownika pracodawcy

B. osiągnięcie przez pracownika konkretnych efektów

C. brak wynagrodzenia za wykonywaną pracę

D. nierówność pomiędzy stronami umowy

Wybór odpowiedzi o nieodpłatności pracy to chyba błąd, bo umowa o pracę zawsze wiąże się z wynagrodzeniem. No bo po co miałby ktoś pracować za darmo w takim układzie? Umowa o pracę to tak naprawdę gwarancja, że za swoją pracę dostaniemy pieniądze. Jeśli nie ma wynagrodzenia, to raczej mówimy o wolontariacie lub innych formach współpracy, a nie umowie o pracę. Znów, odpowiedź, która mówi o rezultatach, też mnie nie przekonuje, bo umowa o pracę może bardziej skupiać się na tym, co musimy robić, a nie tylko na tym, co chcemy osiągnąć. I jeszcze jedna rzecz, nie ma tu mowy o nierównościach stron umowy, które niby istnieją. Owszem, pracodawca ma swoją przewagę, ale Kodeks pracy stara się to zrównoważyć, oferując różne regulacje, które chronią pracowników. W praktyce, oznacza to, że pracodawca musi przestrzegać norm dotyczących wynagrodzenia, czasu pracy i warunków pracy, co ma ogromne znaczenie dla naszego bezpieczeństwa i zdrowia w pracy. Więc zrozumienie, jak działa umowa o pracę, to klucz do rozeznania w relacjach zatrudnienia.

Pytanie 12

Na podstawie fragmentu imiennej karty wynagrodzeń pracownika, ustal kwotę składek na ubezpieczenia społeczne narastająco od stycznia do marca.

Miesiąc	Przychód (ogółem)		Podstawa naliczenia składek ubezpieczenia społecznego		Koszty uzyskania przychodu		Kwota składek na ubezpieczenia społeczne
Miesiąc	Za bieżący miesiąc	Narastająco od początku roku	Za bieżący miesiąc	Narastająco od początku roku	Za bieżący miesiąc	Narastająco od początku roku	Za bieżący miesiąc	Narastająco od początku roku
1	2	3	4	5	6	7	8	9
Styczeń	2 000,00	2 000,00	2 000,00	2 000,00	111,25	111,25	274,20	274,20
Luty	2 100,00	4 100,00	2 100,00	4 100,00	111,25	222,50	287,91	562,11
Marzec	2 000,00	6 100,00	2 000,00	6 100,00	111,25	333,75	274,20	............

A. 562,11 zł

B. 274,20 zł

C. 836,31 zł

D. 287,91 zł

Poprawna odpowiedź wynika z dokładnego zsumowania składek na ubezpieczenie społeczne za trzy miesiące: styczeń, luty i marzec, co daje łącznie 836,31 zł. W praktyce, w każdej firmie, prawidłowe obliczanie składek na ubezpieczenia społeczne jest kluczowe dla zapewnienia zgodności z przepisami prawa oraz dla odpowiedniego planowania budżetu przedsiębiorstwa. W przypadku stycznia składka wynosiła 274,20 zł, w lutym 287,91 zł, a w marcu ponownie 274,20 zł. Suma tych wartości wskazuje na narastające obciążenia dla pracodawcy, które powinny być uwzględnione w procesie kalkulacji wynagrodzeń. Utrzymanie dokładnych i aktualnych informacji o wynagrodzeniach oraz składkach jest zgodne z najlepszymi praktykami dotyczącymi zarządzania kadrą pracowniczą, które wymagają regularnych przeglądów i aktualizacji w dokumentacji. Warto również zaznaczyć, że znajomość przepisów dotyczących ubezpieczeń społecznych jest niezbędna dla każdego kadrowego, aby skutecznie zarządzać procesem wypłaty wynagrodzeń i składek.

Pytanie 13

Adam Nowak zatrudniony jest w firmie, w której kierownik uwzględnia sugestie i opinie pracowników na temat spraw firmy, informuje ich o wyzwaniach oraz planowanych działaniach, sprawiedliwie ocenia ich osiągnięcia, a także często podejmuje istotne decyzje razem z pracownikami. Kierownik ten stosuje styl zarządzania

A. autokratyczny

B. demokratyczny

C. patronalny

D. bierny

Wybór stylu patronalnego, biernego lub autokratycznego w kontekście opisanego zachowania dyrektora nie uwzględnia kluczowej różnicy w podejściu do zarządzania ludźmi i podejmowania decyzji. Styl patronalny, choć może wydawać się opiekuńczy, często prowadzi do sytuacji, w której decyzje są podejmowane przez jedną osobę, bez angażowania pracowników, co w dłuższej perspektywie może osłabiać ich motywację i zaufanie do lidera. W przypadku stylu biernego, dyrektor unika aktywnego kierowania i podejmowania decyzji, co skutkuje brakiem jasnych wskazówek dla zespołu oraz niską efektywnością pracy. Z kolei autokratyczny styl zarządzania polega na wydawaniu poleceń i oczekiwaniach ich bezwzględnego przestrzegania, co jest zdecydowanie sprzeczne z opisanymi praktykami komunikacyjnymi i zaangażowaniem pracowników. Przykładowo, w organizacjach, gdzie preferowane są style autokratyczne, pracownicy mogą czuć się zniechęceni i wykluczeni z procesu decyzyjnego, co prowadzi do spadku ich zaangażowania oraz innowacyjności. Kluczowym błędem jest zatem mylenie różnych stylów zarządzania i niewłaściwe ich przypisywanie w kontekście zaangażowania i współpracy z pracownikami.

Pytanie 14

Jakie dobrowolne potrącenie z listy płac wymaga zgody pracownika?

A. składka na ubezpieczenie zdrowotne

B. potrącenie na podstawie tytułu egzekucyjnego

C. składka na rzecz związków zawodowych

D. zaliczka na podatek dochodowy od osób fizycznych

Składka na rzecz związków zawodowych jest dobrowolnym potrąceniem z wynagrodzenia, które wymaga zgody pracownika. W praktyce oznacza to, że pracownik musi wyrazić chęć przystąpienia do związku zawodowego i zgodzić się na potrącanie określonej kwoty z jego wynagrodzenia. Związki zawodowe oferują wsparcie w zakresie praw pracowniczych, negocjacji warunków pracy oraz reprezentacji w sprawach dotyczących zatrudnienia. Warto zaznaczyć, że tego rodzaju potrącenie nie jest obowiązkowe i powinno być jasno uzgodnione z pracownikiem. Dobre praktyki w zakresie komunikacji z pracownikami obejmują informowanie ich o korzyściach płynących z przystąpienia do związku zawodowego oraz transparentność w kwestii wysokości składki. Ponadto, zgodnie z polskim prawem pracy, każda zmiana dotycząca potrąceń z wynagrodzenia musi być poprzedzona zgodą pracownika, co jest kluczowe dla utrzymania dobrych relacji w miejscu pracy.

Pytanie 15

Cechy takie jak osobiste wykonywanie pracy oraz działanie pod nadzorem pracodawcy są typowe dla

A. umowy o pracę

B. umowy zlecenia

C. umowy agencyjnej

D. umowy o dzieło

Umowa o dzieło to kontrakt cywilnoprawny, który dotyczy wykonania konkretnego dzieła, jednak nie wymaga osobistego świadectwa pracy oraz podporządkowania pracodawcy. W ramach umowy o dzieło, wykonawca działa samodzielnie, co oznacza, że nie musi przestrzegać poleceń ani instrukcji zleceniodawcy. To podejście może prowadzić do błędnych przekonań, że umowa o dzieło i umowa o pracę są tożsame w kwestii osobistego charakteru pracy. Podobnie, umowa zlecenia, która również jest umową cywilnoprawną, nie obliguje do wykonywania pracy pod ścisłym nadzorem pracodawcy, co czyni ją mniej formalnym i mniej regulowanym rodzajem zatrudnienia. Ponadto, umowa agencyjna odnosi się do współpracy z agencją, która pośredniczy w świadczeniu usług, co również nie wiąże się z osobistym charakterem pracy. Wybierając pomiędzy tymi rodzajami umów, ważne jest, aby zrozumieć różnice w zakresie odpowiedzialności, praw i obowiązków, co jest kluczowe dla właściwego zarządzania zasobami ludzkimi. Niezrozumienie tych różnic może prowadzić do nieodpowiednich wyborów zatrudnienia, co z kolei wpływa na stabilność i bezpieczeństwo finansowe pracowników.

Pytanie 16

W hurtowni budowlanej TINO sp. z o.o. podczas inwentaryzacji odkryto brak 30 m2 dachówki, której koszt zakupu wynosi 30 zł/m2. Marża ze sprzedaży wynosi 20% ceny zakupu. Brak ten został uznany za winę pracownika. Jaką kwotą braków zostanie obciążony pracownik?

A. 1 140 zł

B. 1 080 zł

C. 960 zł

D. 900 zł

Podczas analizy błędnych odpowiedzi, warto zauważyć, że wiele osób może mylić kwotę niedoboru z jego wartością rynkową lub innymi opłatami niezwiązanymi bezpośrednio z kosztem zakupu. Niektóre odpowiedzi mogą wynikać z nieprawidłowego oszacowania wartości marży lub z pominięcia jej w obliczeniach. Na przykład, obliczenia mogą być oparte wyłącznie na cenie zakupu, co prowadzi do błędnego wniosku, że odpowiedzi 900 zł lub 960 zł są poprawne, ponieważ nie uwzględniają one dodatkowej marży. Inni mogą błędnie obliczyć marżę na podstawie innych wartości, co prowadzi do przeszacowania kwoty. Kluczowym aspektem jest zrozumienie, że marża nie jest dodatkowym kosztem, lecz zyskiem, który powinien być uwzględniony w końcowym rozrachunku. Przy obliczeniach w kontekście inwentaryzacji, niezwykle istotne jest także zrozumienie zasad odpowiedzialności finansowej pracowników, co może wpływać na ich wynagrodzenie lub odpowiedzialność za niedobory. W takich sytuacjach warto stosować się do standardów rachunkowości i procedur wewnętrznych, aby uniknąć błędów w obliczeniach oraz nieporozumień w przyszłości.

Pytanie 17

Tabela przedstawia przeciętny stan zatrudnienia w przedsiębiorstwie produkcyjnym w 2004 roku. Udział pracowników produkcyjnych w ogólnej liczbie zatrudnionych wynosi

Grupa zawodowa	Przeciętny stan zatrudnienia ( w osobach)
Pracownicy administracji	60
Pracownicy produkcyjni	120
Pracownicy pomocniczy	20
Razem	200

A. 40%

B. 50%

C. 80%

D. 60%

Twoja odpowiedź jest trafna, bo wyliczyłeś, że w firmie produkcyjnej pracuje 120 osób z ogółem 200 zatrudnionych. To daje nam 60% - czyli całkiem spoko wynik. Zrozumienie takich danych jest mega ważne, bo pomaga firmom lepiej zarządzać swoimi pracownikami i zauważyć, gdzie można coś poprawić. Taki wskaźnik to fajne narzędzie do sprawdzenia, jak efektywnie działa produkcja i czy mamy wystarczającą ilość pracowników do realizacji planów. Regularne sprawdzanie takich rzeczy to dobra praktyka, bo pozwala firmom szybko reagować na zmiany na rynku i optymalizować swoje działania.

Pytanie 18

Korzystając z zamieszczonej tabeli kursów walut obcych, oblicz, jaką kwotę w złotych polskich stanowi po wymianie w kantorze 100 dolarów amerykańskich i 1 000 euro.

Tabela kursów walut obcych w kantorze wymiany walut
Kod waluty	Kurs kupna w zł	Kurs sprzedaży w zł
1 USD	3,9083	3,9873
1 EUR	4,2262	4,3116

A. 4 710,33 zł

B. 4 624,93 zł

C. 4 702,43 zł

D. 4 617,03 zł

Wybierając niepoprawną odpowiedź, można było wpaść w pułapkę błędnych obliczeń, które mogą wynikać z niepełnego zrozumienia procesu wymiany walut. Często zdarza się, że osoby przystępujące do obliczeń nie zwracają uwagi na różnice w kursach kupna i sprzedaży, co może prowadzić do niedoszacowania lub przeszacowania wartości wymienianych walut. Na przykład, jeśli ktoś pomylił kursy walut lub zsumował wartości w nieodpowiedni sposób, to prowadzi do znaczących błędów. Warto również zauważyć, że tabela kursów walutowych zmienia się w czasie, co może wpłynąć na wyniki obliczeń, jeśli wykorzystamy nieaktualne dane. Przykładem typowego błędu myślowego jest zakładanie, że suma wartości dolarów i euro może być obliczana niezależnie od kursów, co jest niezgodne z rzeczywistością. Kluczowe jest, aby pamiętać, że każda waluta ma swój własny kurs i dla prawidłowego obliczenia konieczne jest zastosowanie odpowiednich przeliczeń walutowych. Wiedza na temat aktualnych kursów oraz umiejętność ich wykorzystania w praktyce są istotnymi elementami skutecznego zarządzania finansami w globalnym świecie.

Pytanie 19

Firma stosuje system wynagrodzeń akordowych dla swoich pracowników. Stawka podstawowa wynosi 20 zł za godzinę, a norma czasu pracy to 5 minut na sztukę. W danym miesiącu pracownik wyprodukował 2 400 sztuk wyrobów. Jakie będzie wynagrodzenie brutto tego pracownika?

A. 2 400,00 zł

B. 4 800,00 zł

C. 4 000,00 zł

D. 24 000,00 zł

Patrząc na odpowiedzi, można zauważyć kilka typowych błędów, które prowadzą do złych wyników. Odpowiedzi na poziomie 4800 zł czy 24000 zł mogą być wynikiem pomylenia mnożenia liczby sztuk przez stawkę godzinową, a nie uwzględnienia czasu pracy. W akordowym systemie ważne jest żeby zrozumieć, że wynagrodzenie nie zależy tylko od ilości zrobionych sztuk, ale od czasu, który pracownik na to poświęca. Odpowiedź 2400 zł mogła wyjść z niezrozumienia jak to się liczy, bo nie wzięto pod uwagę normy czasu i stawki za godzinę. W praktyce wynagrodzenie w tym systemie liczy się, uwzględniając czas pracy i normy wydajnościowe, co sprawia, że jest sprawiedliwie. To zrozumienie jest ważne nie tylko dla firm, ale i dla pracowników, żeby widzieli, jak ich wysiłek przekłada się na pieniądze.

Pytanie 20

Która z zasad dotyczących planowania wskazuje, że zadania uwzględnione w planie muszą być wykonalne przez jednostkę gospodarczą w aktualnych warunkach?

A. Zasada wariantowych rozwiązań

B. Zasada elastyczności

C. Zasada realności planu

D. Zasada podstawowego ogniwa

Zasada realności planu jest kluczowym elementem efektywnego zarządzania projektami oraz planowania strategicznego w jednostkach gospodarczych. Zakłada ona, że planowanie powinno opierać się na rzeczywistych możliwościach organizacji, uwzględniając dostępne zasoby, umiejętności oraz warunki zewnętrzne, w których funkcjonuje firma. Przykładowo, jeżeli przedsiębiorstwo planuje wprowadzenie nowego produktu, powinno przeanalizować swoje zasoby finansowe, technologię, a także wiedzę pracowników, aby ocenić, czy jest w stanie zrealizować ten projekt w określonym czasie i budżecie. Zasada ta jest zgodna z najlepszymi praktykami zarządzania, takimi jak podejście SMART w formułowaniu celów, które podkreśla znaczenie specyficznych, mierzalnych, osiągalnych, realistycznych i terminowych celów. Dzięki zastosowaniu zasady realności można uniknąć nieefektywnego planowania, które prowadzi do frustracji zespołów oraz niewłaściwego wykorzystania zasobów. W praktyce, regularna analiza i aktualizacja planów w oparciu o zmieniające się warunki rynkowe i wewnętrzne mogą znacznie zwiększyć szanse na sukces projektu.

Pytanie 21

Jaki dodatek do wynagrodzenia jest przyznawany dobrowolnie przez pracodawcę pracownikowi zgodnie z regulacjami wewnętrznymi zakładu pracy?

A. Dodatek za pracę w porze nocnej

B. Dodatek za znajomość języków obcych

C. Dodatek wyrównawczy

D. Dodatek za pracę w godzinach nadliczbowych

Wybór dodatku wyrównawczego, dodatku za pracę w godzinach nadliczbowych lub dodatku za pracę w porze nocnej jako dobrowolnych wynagrodzeń jest mylny, ponieważ każdy z nich ma swoje szczególne regulacje ustawowe i nie jest przyznawany na podstawie decyzji pracodawcy. Dodatek wyrównawczy jest przewidziany dla pracowników, którzy z powodu niskiego wynagrodzenia nie osiągają ustawowego minimalnego wynagrodzenia. Zakłada on, że pracodawca ma obowiązek zapewnić pracownikom wynagrodzenie na poziomie co najmniej minimalnym, co czyni go obligatoryjnym, a nie dobrowolnym. Dodatki za pracę w godzinach nadliczbowych oraz za pracę w porze nocnej są regulowane przez Kodeks pracy i mają na celu rekompensatę za dodatkowy wysiłek pracowników. Pracodawca nie ma dowolności w ich przyznawaniu, ponieważ są one ściśle związane z normami prawnymi oraz obowiązkami wynikającymi z umowy o pracę. Typowym błędem jest mylenie dobrowolnych dodatków z obowiązkowymi regulacjami wynikającymi z przepisów prawa pracy. Wszelkie dodatki przyznawane na podstawie wewnętrznych regulacji dotyczące polityki wynagrodzeń powinny być jasno określone w regulaminach, aby uniknąć nieporozumień oraz niezadowolenia wśród pracowników.

Pytanie 22

Na podstawie którego dokumentu odbywa się przekazanie akt spraw zakończonych?

A. Spisu spraw

B. Protokołu kontroli

C. Protokołu zdawczo-odbiorczego

D. Wykazu akt

Zrozumienie roli różnych dokumentów w procesie zarządzania aktami jest kluczowe dla poprawnego funkcjonowania instytucji. Protokoły kontroli, choć istotne, koncentrują się przede wszystkim na ocenianiu zgodności działań z obowiązującymi przepisami i procedurami, a nie na samym przekazywaniu akt. Protokół kontroli jest narzędziem służącym do dokonania audytu, a jego zastosowanie dotyczy przede wszystkim weryfikacji procesów, a nie administracyjnego obiegu dokumentów. Z kolei spis spraw oraz wykaz akt mają na celu klasyfikację i systematyzację dokumentów, ale nie pełnią funkcji potwierdzającej przekazanie akt. Spis spraw to narzędzie ewidencyjne, które może pomóc w śledzeniu procesów, ale nie jest dowodem na przekazanie akt, a wykaz akt z kolei jest jedynie zestawieniem materiałów, które nie zawiera informacji o ich stanie czy kompletności. Typowym błędem myślowym jest mylenie tych dokumentów i przypisywanie im funkcji, które są im obce. Właściwe zrozumienie różnic między tymi dokumentami jest niezbędne do skutecznego zarządzania dokumentacją oraz zapewnienia jej prawidłowego obiegu w organizacji.

Pytanie 23

W roku 2008 wskaźnik bieżącej płynności finansowej wynosił 1,3, natomiast w 2009 roku wzrósł do 1,4. Co oznacza ten przyrost wskaźnika?

A. obniżenie zdolności jednostki do regulowania bieżących zobowiązań

B. wzrost zdolności jednostki do regulowania bieżących zobowiązań

C. mniejszą rentowność kapitałów własnych

D. wyższą rentowność kapitałów własnych

Wskaźnik bieżącej płynności finansowej, znany również jako wskaźnik płynności bieżącej, jest kluczowym narzędziem w analizie zdolności firmy do regulowania swoich bieżących zobowiązań. Jego wzrost z 1,3 do 1,4 w latach 2008-2009 wskazuje na poprawę sytuacji finansowej jednostki, ponieważ wskaźnik ten odzwierciedla zdolność do pokrycia bieżących zobowiązań krótkoterminowych. Wzrost wskaźnika oznacza, że jednostka dysponuje większą ilością aktywów obrotowych w porównaniu do zobowiązań krótkoterminowych, co sugeruje, że firma jest w lepszej pozycji, aby spłacić swoje długi na czas. Przykładowo, jeśli firma ma 1400 zł aktywów obrotowych i 1000 zł zobowiązań, wskaźnik płynności wynosi 1,4, co jest pozytywnym wskaźnikiem dla potencjalnych inwestorów i kredytodawców. W kontekście dobrych praktyk, monitorowanie wskaźnika bieżącej płynności powinno być regularnym elementem analizy finansowej w każdej organizacji, aby zapewnić stabilność finansową i uniknąć problemów z płynnością w przyszłości.

Pytanie 24

W związku z planowanym remontem budynku produkcyjnego, firma utworzyła rezerwę w wysokości 10 000 złotych do końca roku obrotowego. Utworzona rezerwa będzie ujęta w bilansie jako rozliczenia międzyokresowe

A. kosztów zakupu

B. bierne

C. czynne

D. przychodów

Kiedy mówimy o rozliczeniach międzyokresowych, kluczowe jest zrozumienie różnicy między rezerwami biernymi a czynymi. Odpowiedzi, które wskazują na rezerwy czynne, sugerują, że chodzi o przyszłe korzyści ekonomiczne lub przychody, które jeszcze nie zostały zrealizowane. Przykładowo, rezerwy czynne mogą dotyczyć kosztów, które zostały już poniesione, ale jeszcze nie zostały przypisane do odpowiednich okresów sprawozdawczych. To podejście prowadzi do mylnego wniosku, że rezerwy na remont budynku są formą aktywów, co jest nieprawidłowe. Z kolei odpowiedzi dotyczące kosztów zakupu lub przychodów są również mylące, ponieważ sugerują, że utworzone rezerwy mają charakter transakcji, które wpływają na przychody lub koszty operacyjne, co nie ma zastosowania w przypadku rezerw na przyszłe zobowiązania związane z remontem. Kluczowym błędem myślowym jest mylenie zobowiązań z aktywami – podczas gdy rezerwy bierne są zobowiązaniami, rezerwy czynne dotyczą przyszłych korzyści ekonomicznych. Rozumienie tych różnic jest fundamentalne dla poprawnego zastosowania zasad rachunkowości i skutecznego zarządzania finansami przedsiębiorstwa. Zgodność z Międzynarodowymi Standardami Rachunkowości wymaga precyzyjnego ujęcia rezerw w bilansie, co jest kluczowe dla wiarygodności sprawozdań finansowych.

Pytanie 25

Kto jest wystawcą weksla prostego?

A. akceptant

B. remitent

C. trasant

D. indosant

Wybór remitent, indosant czy akceptant jako określenie wystawcy weksla prostego wynika z nieporozumień dotyczących ról poszczególnych uczestników obrotu wekslowego. Remitent to osoba, na rzecz której weksel jest wystawiony, a więc nie ma on roli wystawcy, lecz odbiorcy płatności. Z kolei indosant to osoba, która dokonuje indosu, czyli przeniesienia praw z weksla na inną osobę, co także nie czyni jej wystawcą. Akceptant natomiast to osoba, która akceptuje weksel, co oznacza, że przyjmuje na siebie zobowiązanie do zapłaty, ale nie ma to miejsca w przypadku weksla prostego, gdzie to trasant jest odpowiedzialny za płatność. Takie mylenie ról prowadzi do błędnych interpretacji i może skutkować problemami prawnymi oraz finansowymi w obrocie gospodarczym. Kluczowe znaczenie ma zrozumienie, że weksel prosty jest dokumentem jednoznacznie określającym zobowiązania trasanta, a znajomość terminologii jest niezbędna dla prawidłowego stosowania tego narzędzia w praktyce.

Pytanie 26

Zadanie funkcji kontroli w procesie zarządzania polega na

A. porównywaniu rzeczywistych wyników z wynikami planowanymi oraz korygowaniu błędów

B. określeniu celów oraz identyfikowaniu problemów

C. monitorowaniu oraz badaniu warunków i tendencji w otoczeniu

D. dzieleniu zadań całościowych na szczegółowe czynności i zadania

Funkcja kontroli w procesie zarządzania jest kluczowym elementem, który pozwala na monitorowanie postępu realizacji celów organizacyjnych. Polega na porównywaniu wyników rzeczywistych z wcześniej ustalonymi planami, co umożliwia identyfikację odchyleń i podjęcie odpowiednich działań korygujących. Przykładem zastosowania tej funkcji może być analiza kwartalnych wyników sprzedaży w firmie, gdzie zarząd porównuje osiągnięte wyniki z zaplanowanymi prognozami. W przypadku stwierdzenia niższych wyników, menedżerowie mogą wprowadzić zmiany w strategii marketingowej lub zwiększyć szkolenia dla zespołu sprzedażowego. Zgodnie z najlepszymi praktykami zarządzania, proces kontroli powinien być systematyczny i regularny, co pozwala na szybkie reagowanie na zmiany w otoczeniu firmy. Dodatkowo, skuteczna kontrola wspiera proces podejmowania decyzji oraz umożliwia lepsze zarządzanie ryzykiem, co jest niezbędne dla stabilności i rozwoju organizacji.

Pytanie 27

Aby zwiększyć sprzedaż swoich obecnych produktów oraz umocnić swoją pozycję na istniejącym rynku, producent mrożonek podjął takie kroki jak:
- obniżenie cen,
- promowanie intensywnego spożycia mrożonek,
- oferowanie specjalnych zachęt dla lojalnych klientów.

Jaką strategię zastosował producent?

A. Penetracji rynku

B. Dywersyfikacji produktu

C. Rozwoju produktu

D. Rozwoju rynku

Wyboru strategii dywersyfikacji produktu nie można uznać za właściwy, gdyż polega ona na wprowadzaniu nowych produktów na rynek, co nie zostało przedstawione w opisie działań producenta. Dywersyfikacja skupia się na rozszerzeniu oferty o nowe linie produktów, co w tym przypadku nie ma miejsca. Rozwój produktu natomiast odnosi się do wprowadzania nowych lub znacząco ulepszonych produktów, co również nie jest zgodne z opisanymi działaniami. Producent nie wprowadził nowych produktów, a jedynie obniżył ceny oraz wprowadził zachęty do konsumpcji istniejących mrożonek. Strategia rozwoju rynku koncentruje się na wprowadzaniu istniejących produktów na nowe rynki, co również nie jest odzwierciedlone w podjętych działaniach. Aby skutecznie rozpoznać odpowiednią strategię, kluczowe jest zrozumienie, jakie cele są realizowane oraz jakie działania są podejmowane. W tym przypadku producent nie zmienia oferty ani nie wprowadza jej na nowe rynki, co prowadzi do błędnych wniosków. Prawidłowe rozpoznanie strategii jest istotne dla skutecznego planowania działań marketingowych i sprzedażowych, a błędne odpowiedzi mogą skutkować niewłaściwym przydzieleniem zasobów oraz niewłaściwą analizą sytuacji rynkowej.

Pytanie 28

Obrót na koncie to

A. pierwsza wartość zapisu na koncie

B. różnica pomiędzy obiema stronami konta

C. najświeższa kwota zapisu na koncie

D. całkowita wartość zapisów po jednej stronie konta

Wybór pozostałych odpowiedzi może wynikać z nieprecyzyjnego zrozumienia definicji obrotu konta oraz mechanizmu funkcjonowania kont bankowych i księgowych. Ostatnia kwota zapisu na koncie, choć istotna, nie oddaje pełnego obrazu. Ogranicza się jedynie do pojedynczej transakcji, podczas gdy obrót konta powinien obejmować wszystkie operacje na danej stronie konta. Różnicę między stronami konta również nie można uznać za obrót. Różnica ta jedynie wskazuje na saldo, które jest wynikiem zestawienia obrotu debetowego i kredytowego, ale nie oddaje wartości transakcji. Definicja obrotu koncentruje się na sumie zapisów, co łączy się z analizą aktywności finansowej. W praktyce, pomijanie tej definicji prowadzi do błędnego pojmowania finansów, co może skutkować trudnościami przy sporządzaniu raportów finansowych, analizy przepływów gotówki czy planowania budżetu. Właściwe zrozumienie pojęcia obrotu konta jest kluczowe dla efektywnego zarządzania finansami oraz podejmowania świadomych decyzji ekonomicznych. Wiedza ta jest fundamentem dobrych praktyk w rachunkowości i zarządzaniu finansami.

Pytanie 29

Na podstawie danych zawartych w tabeli ustal wysokość wskaźnika rotacji zapasów materiałowych w dniach za I i II kwartał.

Wyszczególnienie	I kwartał	II kwartał
Przeciętny stan zapasu materiałów	100 000 zł	120 000 zł
Liczba dni	90	90
Przychody ze sprzedaży	600 000 zł	900 000 zł

A. I kwartał 10 dni, II kwartał 12 dni.

B. I kwartał 12 dni, II kwartał 10 dni.

C. I kwartał 12 dni, II kwartał 15 dni.

D. I kwartał 15 dni, II kwartał 12 dni.

Wskaźnik rotacji zapasów jest kluczowym wskaźnikiem w zarządzaniu zapasami, jednak błędne odpowiedzi często wynikają z niedostatecznej analizy danych oraz niepełnego zrozumienia podstawowych koncepcji. Przykładowo, odpowiedzi sugerujące, że wskaźniki wynoszą odpowiednio 12 dni w I kwartale, mogą wynikać z błędnego założenia, że niższe wskaźniki są zawsze korzystne, co nie jest prawdą. Zbyt krótki czas rotacji może prowadzić do niedoboru materiałów, co z kolei może wpływać na zdolność do realizacji zamówień i obniżać satysfakcję klientów. Ponadto, opcje, które wykazują zbyt dużą rotację, mogą wskazywać na problemy z zarządzaniem zapasami, takie jak zbyt małe zamówienia lub problemy z prognozowaniem popytu. W praktyce, przedsiębiorstwa powinny dążyć do osiągnięcia równowagi, monitorując wskaźniki rotacji, aby dostosować swoje strategie zakupowe oraz sprzedażowe. Kluczowe jest, aby zrozumieć, że wskaźnik rotacji zapasów informuje nie tylko o efektywności zarządzania zapasami, ale także o zdrowiu całego przedsiębiorstwa. Merytoryczne podejście do analizy tych wskaźników pozwala na bardziej precyzyjne podejmowanie decyzji oraz lepsze dostosowanie się do zmieniających się warunków rynkowych.

Pytanie 30

W długoterminowym planie działania przedsiębiorstwa określa się cele oraz kierunki jego rozwoju

A. krótkookresowym

B. strategicznym

C. operacyjnym

D. średniookresowym

W kontekście zarządzania przedsiębiorstwem istnieją różne rodzaje planów, które odpowiadają na różne potrzeby i czasookresy. Plany średnioterminowe koncentrują się na realizacji celów w okresie od jednego do trzech lat, co pozwala na elastyczne reagowanie na zmieniające się warunki rynkowe, ale nie obejmują one pełnej wizji długofalowego rozwoju. Z kolei plany taktyczne są bardziej szczegółowe i dotyczą konkretnych działań, które są podejmowane w celu realizacji strategii, ale są ograniczone do krótszego okresu. Plan krótkoterminowy, zazwyczaj trwający do roku, skupia się na bieżących operacjach i zadaniach, co może prowadzić do nieuwzględnienia szerszej perspektywy rozwoju organizacji. Wszystkie te podejścia, choć istotne, są nieodpowiednie w kontekście długofalowego planowania, które wymaga myślenia w kategoriach strategii. Kluczowym błędem myślowym jest traktowanie planowania jako jednorazowego działania, podczas gdy w rzeczywistości jest to proces ciągły, w którym strategiczne cele muszą być regularnie weryfikowane i aktualizowane w odpowiedzi na zmiany w otoczeniu zewnętrznym. Ważnym elementem jest także zrozumienie, że bez długofalowej strategii, organizacja może nie być w stanie utrzymać konkurencyjnej pozycji na rynku, co może skutkować utratą klientów oraz zasobów. Dlatego istotne jest, aby każdy menedżer zdawał sobie sprawę z różnicy między różnymi typami planów i ich znaczeniem dla całościowego sukcesu firmy.

Pytanie 31

Na podstawie danych zawartych w tabeli oblicz wynagrodzenie brutto pracownika z 3-letnim stażem pracy w firmie, jeśli jego płaca zasadnicza wynosi 2 600,00 zł, a premia uznaniowa 10%.

n n n n n n n

Fragment regulaminu wynagradzania
n § ... n Pracownikom mogą być przyznawane miesięczne premie uznaniowe w wysokości do 25% wynagrodzenia zasadniczego. Decyzję w tej sprawie podejmuje Dyrektor na wniosek bezpośredniego przełożonego pracownika. n § ... n Po pięciu latach pracy pracownikowi przysługuje dodatek za wieloletnią pracę zwany „dodatkiem stażowym" w wysokości 5% wynagrodzenia zasadniczego, wzrastający o 1 punkt procentowy za każdy następny rok przepracowany u pracodawcy. n Maksymalna wysokość dodatku wynosi 20% wynagrodzenia zasadniczego. n

Fragment regulaminu wynagradzania

§ ...

Pracownikom mogą być przyznawane miesięczne premie uznaniowe w wysokości do 25% wynagrodzenia zasadniczego. Decyzję w tej sprawie podejmuje Dyrektor na wniosek bezpośredniego przełożonego pracownika.

§ ...

Po pięciu latach pracy pracownikowi przysługuje dodatek za wieloletnią pracę zwany „dodatkiem stażowym" w wysokości 5% wynagrodzenia zasadniczego, wzrastający o 1 punkt procentowy za każdy następny rok przepracowany u pracodawcy.

Maksymalna wysokość dodatku wynosi 20% wynagrodzenia zasadniczego.

A. 2 938,00 zł

B. 3 250,00 zł

C. 2 860,00 zł

D. 2 990,00 zł

Poprawna odpowiedź to 2 860,00 zł, co można obliczyć poprzez dodanie do płacy zasadniczej wartości premii uznaniowej. Płaca zasadnicza wynosi 2 600,00 zł, a premia uznaniowa, która wynosi 10% tej kwoty, to 260,00 zł. Zatem całkowite wynagrodzenie brutto można obliczyć w następujący sposób: 2 600,00 zł + 260,00 zł = 2 860,00 zł. Warto zaznaczyć, że w przypadku obliczania wynagrodzeń, ważne jest uwzględnienie wszystkich składników wynagrodzenia, takich jak płaca zasadnicza, premie czy dodatki, które pracownik może otrzymać. Praktyka ta jest zgodna z dobrymi standardami w obliczaniu wynagrodzeń, gdzie oprócz płacy zasadniczej, istotne jest również, aby uwzględnić różne formy wynagrodzenia dodatkowego. Pracownicy z mniejszym stażem pracy, jak w tym przypadku, mogą nie mieć prawa do niektórych dodatków, co jest również praktyką stosowaną w wielu firmach. Zrozumienie sposobu obliczania wynagrodzeń jest kluczowe nie tylko dla pracowników, ale również dla działów HR, które odpowiadają za prawidłowe ustalanie wynagrodzeń.

Pytanie 32

Określenie poziomu stóp procentowych przez Narodowy Bank Polski stanowi jedno z obowiązków

A. Ministra Finansów

B. Sejmu i Senatu

C. Rady Polityki Pieniężnej

D. Bankowego Funduszu Gwarancyjnego

Wybór innych opcji, takich jak Bankowy Fundusz Gwarancyjny, Minister Finansów czy Sejm i Senat, odzwierciedla pewne nieporozumienia dotyczące ról instytucji w systemie finansowym Polski. Bankowy Fundusz Gwarancyjny ma na celu zabezpieczanie depozytów klientów banków oraz ochronę stabilności systemu bankowego, lecz nie zajmuje się polityką pieniężną. Minister Finansów, mimo że odgrywa istotną rolę w kształtowaniu budżetu państwa i polityki fiskalnej, nie ma bezpośredniego wpływu na decyzje dotyczące stóp procentowych, które należą do kompetencji RPP. Sejm i Senat, jako organy ustawodawcze, mają wpływ na regulacje prawne i politykę gospodarczą, ale nie podejmują decyzji operacyjnych w zakresie polityki pieniężnej. Takie myślenie prowadzi do konfuzji w zakresie podziału odpowiedzialności pomiędzy instytucjami, co jest kluczowe dla zrozumienia funkcjonowania systemu finansowego. Dobrze jest pamiętać, że skuteczna polityka pieniężna jest złożona i wymaga precyzyjnego podejścia oraz współpracy między różnymi instytucjami, co podkreśla znaczenie Rady Polityki Pieniężnej jako wyspecjalizowanego organu w tym zakresie.

Pytanie 33

W spółce akcyjnej, na podstawie uchwały walnego zgromadzenia akcjonariuszy, część osiągniętego zysku netto została przeznaczona na pokrycie potencjalnej straty firmy oraz przekazana na

A. kapitał udziałowy

B. fundusz zasobowy

C. fundusz przedsiębiorstwa

D. kapitał zapasowy

Wybór odpowiedzi innych niż 'kapitał zapasowy' wskazuje na nieporozumienia związane z pojęciami funkcjonującymi w strukturze finansowej spółek akcyjnych. Fundusz przedsiębiorstwa nie jest bezpośrednio związany z przeznaczaniem zysku na pokrycie strat; jest to bardziej termin ogólny, który może odnosić się do różnych zasobów w firmie. Kapitał udziałowy odnosi się do wkładów akcjonariuszy w postaci kapitału, a jego przeznaczenie nie obejmuje zarządzania zyskiem. Rozpoznanie kapitału udziałowego jako celu przeznaczenia zysku jest błędne, ponieważ tego typu kapitał służy do finansowania podstawowych operacji i nie jest używany do pokrycia strat. Fundusz zasobowy również nie ma zastosowania w kontekście pokrywania strat; jest to fundusz przeznaczony do zarządzania zasobami materialnymi i nie jest tożsamy z zabezpieczeniem finansowym. Typowym błędem myślowym jest pomylenie terminologii związanej z różnymi funduszami i kapitałami, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków na temat ich funkcji. W praktyce, zrozumienie, w jaki sposób różne elementy struktury kapitałowej spółek akcyjnych funkcjonują, jest kluczowe dla podejmowania odpowiednich decyzji finansowych oraz zarządzania ryzykiem.

Pytanie 34

Okres czasu oddzielający dwie następne dostawy materiałów, wyrażony w dniach lub innych ustalonych jednostkach czasu, to

A. zapas rotujący

B. norma zapasu

C. cykl dostaw

D. zużycie teoretyczne

Odpowiedź "cykl dostaw" jest poprawna, ponieważ odnosi się do okresu czasu, który dzieli dwie kolejne dostawy materiałów. W zarządzaniu łańcuchem dostaw, cykl dostaw ma kluczowe znaczenie dla utrzymania płynności procesów produkcyjnych oraz zapewnienia dostępności surowców. Przykładem może być firma produkcyjna, która zamawia komponenty co cztery tygodnie. W takim przypadku cykl dostaw wynosi cztery tygodnie, co wpływa na planowanie produkcji oraz zarządzanie zapasami. Dobrze zdefiniowany cykl dostaw pozwala na minimalizację kosztów magazynowania oraz redukcję ryzyka wystąpienia braków materiałowych. W praktyce, firmy często stosują modele zarządzania zapasami, takie jak Just-in-Time, które opierają się na skracaniu cyklu dostaw w celu zwiększenia efektywności operacyjnej. Wiedza o cyklu dostaw jest niezbędna do analizy i optymalizacji procesów logistycznych zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 35

W zamieszczonej w tabeli przedstawiono poziom wydatków związanych z ochroną magazynów w poszczególnych kwartałach oraz wskaźniki dynamiki zmian wydatków w odniesieniu do kwartału poprzedniego. Dynamika wydatków na ochronę magazynów w okresie czterech kwartałów

Kwartał	Wydatki na ochronę magazynów (w zł)	Wskaźniki dynamiki (indeksy łańcuchowe)
I	3 000,00	—
II	3 300,00	110%
III	3 500,00	106%
IV	3 570,00	102%

A. zwiększała się i zmniejszała się.

B. zwiększała się z kwartału na kwartał.

C. zwiększała się w równym tempie.

D. zmniejszała się z kwartału na kwartał.

Dynamika wydatków na ochronę magazynów w analizowanym okresie rzeczywiście zmniejszała się z kwartału na kwartał. Oznacza to, że wydatki na ten cel maleją, co może być wynikiem różnych czynników, takich jak optymalizacja kosztów, wprowadzenie skuteczniejszych metod zabezpieczeń, czy zmniejszenie ryzyka utraty towarów. Przykładowo, zastosowanie nowoczesnych systemów monitoringu czy automatyzacji procesów magazynowych może prowadzić do redukcji wydatków. W branży logistyki i magazynowania istotne jest także regularne analizowanie efektywności ponoszonych kosztów oraz dostosowywanie strategii ochrony do zmieniających się warunków rynkowych. Praktyczne wnioski z tego analizy mogą przyczynić się do lepszego zarządzania budżetem oraz zabezpieczenia towarów w magazynach, co jest zgodne ze standardami zarządzania ryzykiem. W kontekście ochrony magazynów warto również zwrócić uwagę na standardy ISO dotyczące zarządzania bezpieczeństwem informacji, które mogą wspierać procesy decyzyjne w zakresie wydatków na ochronę.

Pytanie 36

Samochód osobowy wniesiony do spółki jako aport zostanie zakwalifikowany w bilansie otwarcia jako

A. rzeczowe aktywa trwałe.

B. długoterminowe inwestycje.

C. długoterminowe należności.

D. kapitał rezerwowy.

Ujęcie aportu w niewłaściwej kategorii bilansowej prowadzi do zniekształcenia rzeczywistej sytuacji finansowej spółki. Klasyfikacja aportu jako inwestycji długoterminowej jest błędna, ponieważ inwestycje te dotyczą aktywów, które są nabyte w celu osiągnięcia zysków kapitałowych lub dywidend, a nie służą bezpośrednio działalności operacyjnej. Kapitał zapasowy z kolei odnosi się do rezerw finansowych lub zasobów, które nie są bezpośrednio związane z aktywami operacyjnymi, a wprowadzenie samochodu osobowego do spółki nie wpływa na kapitał zapasowy, lecz na aktywa trwałe. Należności długoterminowe obejmują środki, które spółka ma prawo wymagać w dłuższym okresie, co również nie pasuje do koncepcji aportu w postaci środka trwałego. Powszechnym błędem jest mylenie różnych kategorii aktywów i pasywów, co może wynikać z braku zrozumienia ich definicji oraz funkcji w bilansie. Właściwe sklasyfikowanie aktywów jest kluczowe dla analizy finansowej firmy oraz jej możliwości inwestycyjnych, co potwierdzają standardy sprawozdawczości finansowej, które kładą nacisk na rzetelność i dokładność informacji finansowych.

Pytanie 37

Hurtownia, która jest czynnym podatnikiem VAT, sprzedała 300 sztuk towarów po cenie brutto wynoszącej 24,60 zł/szt. Cena zakupu netto tych towarów wynosiła 16,00 zł/szt. Jaką marżę osiągnięto na sprzedaży towarów, jeśli towar podlegał podstawowej stawce VAT?

A. 2 580,00 zł

B. 1 200,00 zł

C. 6 000,00 zł

D. 4 800,00 zł

Wybór złej odpowiedzi może wynikać z nieporozumienia w zakresie obliczeń związanych z marżą oraz błędnej analizy przychodów i kosztów. Odpowiedzi takie jak 6 000,00 zł mogą być mylone z całkowitym przychodem netto, jednak marża nie odnosi się do sumy sprzedaży, lecz do różnicy między przychodami a kosztami. Kolejna nieprawidłowa odpowiedź, jak 2 580,00 zł, może wynikać z nieprawidłowego obliczenia wartości netto sprzedaży lub z uwzględnienia niewłaściwej stawki VAT. Warto również zauważyć, że pominięcie VAT w obliczeniach przychodów prowadzi do zawyżenia wartości marży. Odpowiedzi takie jak 4 800,00 zł wynikają z błędnego myślenia, że marża jest równa kosztom zakupu towarów, co jest nieprawidłowe, ponieważ marża zawsze odnosi się do różnicy pomiędzy przychodem ze sprzedaży a kosztami. Ważne jest, aby przy obliczeniach marży zrealizowanej na sprzedaży towarów, dokładnie oddzielić przychody od kosztów oraz pamiętać o uwzględnieniu podatku VAT, co jest standardem w praktyce księgowej. Zrozumienie tej różnicy jest kluczowe dla właściwego zarządzania finansami w firmie.

Pytanie 38

Na podstawie wielkości wskaźników rotacji zobowiązań w kolejnych latach można stwierdzić, że

Rok	2011	2012	2013	2014
Liczba dni	20	22	24	21

A. w porównaniu z rokiem 2013, w roku 2012 jednostka o 2 dni dłużej spłacała swoje zobowiązania.

B. w porównaniu z rokiem 2011, w roku 2012 jednostka o 2 dni dłużej spłacała swoje zobowiązania.

C. rok 2011 charakteryzował się dłuższą spłatą zobowiązań niż rok 2013.

D. rok 2013 charakteryzował się szybszą spłatą zobowiązań niż rok 2014.

Analizując błędne odpowiedzi, można zauważyć kluczowe nieporozumienia w interpretacji danych dotyczących rotacji zobowiązań. Na przykład, stwierdzenie, że w 2013 roku jednostka spłacała zobowiązania szybciej niż w 2014 roku, może wynikać z mylnego wniosku, zakładającego, że wzrost dni spłaty oznacza spowolnienie spłaty. W rzeczywistości, aby poprawnie ocenić efektywność spłaty zobowiązań, należy porównać konkretne wskaźniki rotacji, co nie zostało zrobione w tym przypadku. Z kolei w porównaniu lat 2011 i 2013, gdzie również zaobserwowano wzrost dni spłaty, może pojawić się błędne przekonanie o poprawie sytuacji finansowej jednostki. Kluczowym błędem jest brak zrozumienia, że dłuższy czas spłaty może wskazywać na problemy z płynnością finansową, a nie na poprawę efektywności. Ostatnia odpowiedź, sugerująca, że 2011 rok charakteryzował się dłuższym czasem spłaty niż 2013, jest również mylna, gdyż bazując na wskaźnikach, 2013 nie tylko nie jest krótszy, ale może wskazywać na dalsze problemy. Użycie wskaźników rotacji zobowiązań wymaga zatem staranności i analizy kontekstowej, aby unikać pochopnych wniosków.

Pytanie 39

Jaką dokumentację po zakończeniu obowiązującego okresu przechowywania w archiwum zakładowym należy złożyć do archiwum państwowego?

A. Dokumenty inwentaryzacyjne

B. Dokumenty związane z rękojmią i reklamacjami

C. Zatwierdzone roczne sprawozdania finansowe

D. Zamknięte księgi rachunkowe

Dokumenty dotyczące rękojmi i reklamacji, zamknięte księgi rachunkowe oraz dokumenty inwentaryzacyjne, chociaż można uznać je za ważne dokumenty w kontekście działalności firmy, nie są objęte obowiązkiem przekazywania do archiwum państwowego po upływie okresu przechowywania. Dokumenty związane z rękojmią i reklamacjami są zazwyczaj przechowywane w celu zabezpieczenia ewentualnych roszczeń klientów, a ich termin przechowywania jest regulowany innymi przepisami, które różnią się w zależności od specyfiki branży. Zamknięte księgi rachunkowe pełnią funkcję wewnętrzną, dokumentując historię finansową firmy, ale z reguły są one archiwizowane w ramach wewnętrznego systemu zarządzania dokumentacją, a nie przekazywane do archiwum państwowego. Dokumenty inwentaryzacyjne również mają charakter operacyjny i służą głównie do monitorowania aktywów i zasobów przedsiębiorstwa. Wiedza o tym, które dokumenty należy przekazywać do archiwum państwowego, jest istotna, aby uniknąć zbędnych komplikacji prawnych i administracyjnych. Typowe błędy myślowe polegają na myleniu różnych typów dokumentacji oraz nieznajomości przepisów dotyczących archiwizacji, co może prowadzić do niewłaściwego przechowywania lub braku dokumentów w przypadku kontroli.

Pytanie 40

Czym jest moment bilansowy?

A. data, w której powstaje bilans

B. data, w jakiej zarząd zatwierdza bilans

C. dzień, w którym sporządza się bilans

D. dzień, kiedy główny księgowy składa podpis

Wybór daty, kiedy bilans jest robiony, czy daty, kiedy podpisuje główny księgowy, to nie to samo co moment bilansowy. Moment bilansowy to konkretna data, na którą bilans jest sporządzony, a nie tylko dzień złożenia podpisu. W praktyce to, że księgowy podpisał bilans, to tak naprawdę tylko formalność, która przychodzi po całej pracy przygotowawczej. Data zatwierdzenia przez zarząd, to też efekt wcześniejszych działań i nie definiuje momentu, w którym patrzymy na aktywa i pasywa. Często ludzie mylą te pojęcia, co może prowadzić do błędowych wniosków. W rachunkowości ważne jest, żeby rozumieć, że moment bilansowy to konkretny punkt w czasie, który pozwala nam na ocenę stanu finansowego. Znając ten moment, możemy lepiej ocenić kondycję finansową firmy i podejmować rozsądne decyzje na podstawie wiarygodnych danych.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej