Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik weterynarii
Kwalifikacja: ROL.11 - Prowadzenie chowu i inseminacji zwierząt
Data rozpoczęcia: 4 czerwca 2025 18:34
Data zakończenia: 4 czerwca 2025 18:52

Egzamin zdany!

Wynik: 27/40 punktów (67,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Elementy mieszanek treściwych, które mają za zadanie łączenie toksycznych metabolitów oraz mykotoksyn produkowanych przez niepożądane mikroorganizmy, to

A. enzymy

B. przeciwutleniacze

C. prebiotyki

D. detoksykanty

Prebiotyki, przeciwutleniacze i enzymy, mimo że mają swoje własne istotne funkcje w organizmie, nie odpowiadają za wiązanie toksycznych metabolitów ani mykotoksyn. Prebiotyki są nieprzyswajalnymi składnikami pokarmowymi, które stymulują wzrost i aktywność korzystnych mikroorganizmów w jelitach. Ich głównym celem jest poprawa zdrowia układu pokarmowego poprzez wspieranie flory bakteryjnej, a nie eliminacja toksyn. Przeciwutleniacze, takie jak witamina C czy E, neutralizują wolne rodniki, ale ich działanie nie obejmuje wiązania toksycznych substancji. Ich rola polega na ochronie komórek przed uszkodzeniami oksydacyjnymi, co jest ważne dla zachowania zdrowia, ale nie ma bezpośredniego związku z detoksykacją w sensie eliminacji mykotoksyn. Enzymy, z kolei, to białka katalizujące reakcje chemiczne w organizmie. Choć są kluczowe w procesach metabolicznych, nie pełnią funkcji detoksykacyjnej w kontekście wiązania toksyn. Typowym błędem myślowym jest mylenie różnych funkcji biologicznych tych substancji, co może prowadzić do niewłaściwego stosowania suplementów diety i braku oczekiwanych efektów. W praktyce, ważne jest zrozumienie specyficznych ról poszczególnych składników, aby podejmować właściwe decyzje żywieniowe i zdrowotne.

Pytanie 2

Zgodnie z Zasadami Wzajemnej Zgodności dotyczących dobrostanu, minimalny okres, w którym prosięta powinny pozostawać z lochą, przy braku zagrożenia dla życia i zdrowia zarówno lochy, jak i prosiąt, wynosi

A. 35 dni

B. 14 dni

C. 28 dni

D. 21 dni

Odpowiedzi 14 dni, 21 dni oraz 35 dni są po prostu niepoprawne z różnych powodów. Czas spędzany przez prosięta z lochą wynoszący 14 dni to za mało. W takim młodym wieku prosięta nie mają szans na samodzielne adaptowanie się do nowego otoczenia, a to zwiększa ryzyko stresu czy problemów zdrowotnych. Gdyby prosięta były odłączane w tym czasie, mogłyby nie dostać wystarczająco dużo naturalnych przeciwciał, a to źle wpływa na ich odporność. Z kolei 21 dni to też nie to, czego potrzebują – to za krótko, by mogły w pełni korzystać z mleka i uczyć się od matki. Krótszy czas z matką może później prowadzić do różnych problemów behawioralnych. A 35 dni, no cóż, to już przesada w standardowych praktykach hodowlanych. Zbyt długie przebywanie prosiąt z lochą może wprowadzać dodatkowy stres, zwłaszcza w dużych hodowlach, gdzie miejsca dla matek jest mniej. Niektóre normy hodowlane mówią, że trzeba je oddzielać w odpowiednim momencie, by nie rywalizowały o zasoby z matką. Dlatego ten minimalny czas 28 dni jest tak istotny, bo wspiera dobrostan zwierząt i ogólną efektywność hodowli.

Pytanie 3

Do jakiego celu używa się Furminatora?

A. do eliminacji kamienia nazębnego

B. do oczyszczania uszu

C. do przycinania pazurów

D. do pielęgnacji sierści

Furminator to naprawdę super narzędzie do pielęgnacji sierści. Jest zaprojektowany tak, żeby skutecznie usuwać martwe włosy i podszerstek, co jest mega przydatne, zwłaszcza dla psów i kotów. Dzięki jego budowie można dotrzeć do głębszych warstw futra, co sprawia, że działa lepiej niż zwykłe szczotki. Właściwie zaprojektowana końcówka tego narzędzia zmniejsza ryzyko uszkodzenia zdrowej sierści oraz skóry zwierzęcia. Moim zdaniem, regularne używanie Furminatora nie tylko poprawia wygląd futra, ale także wspiera zdrowie skóry, co może pomóc w unikaniu alergii czy stanów zapalnych. Z mojego doświadczenia, jest on szczególnie polecany dla długowłosych i półdługowłosych ras, gdzie często pojawiają się kołtuny i martwe włosy. Dobrze jest używać Furminatora przynajmniej raz w tygodniu, ale to zależy od tego, jak dużo włosów ma nasze zwierzę. Oprócz tego, czesanie futra może także wzmocnić więź między właścicielem a pupilem, co jest naprawdę ważne dla ich relacji.

Pytanie 4

Wskaż poprawną sekwencję etapów pracy hodowlanej?

A. Selekcja, dobór indywidualny, ocena wartości hodowlanej, ocena użytkowa

B. Ocena wartości hodowlanej, selekcja, ocena użytkowa, dobór indywidualny

C. Dobór indywidualny, ocena użytkowa, ocena wartości hodowlanej, selekcja

D. Ocena wartość, użytkowej, ocena wartości hodowlanej, selekcja, dobór indywidualny

Prawidłowa odpowiedź dotycząca etapów pracy hodowlanej wskazuje na właściwą sekwencję działań, które są kluczowe w procesie tworzenia nowych linii i ras zwierząt lub odmian roślin. Na początku przeprowadza się ocenę wartości użytkowej, co pozwala na zrozumienie, jakie cechy są pożądane w danej populacji. Następnie dokonuje się oceny wartości hodowlanej, która pozwala na identyfikację osobników o najlepszych cechach genetycznych. Selekcja to kluczowy etap, w którym wybiera się najcenniejsze osobniki do dalszego rozmnażania, co ma na celu poprawę cech użytkowych. Ostatnim krokiem jest dobór indywidualny, który polega na skrupulatnym wyborze partnerów do rozmnażania, co ma na celu maksymalizację pozytywnych cech w potomstwie. Przykładem zastosowania tych kroków może być hodowla bydła mlecznego, gdzie selekcja opiera się na parametrach takich jak wydajność mleczna, zdrowotność i cechy pokrewieństwa, co prowadzi do poprawy wyników produkcji mleka i jakości genetycznej stada.

Pytanie 5

Pokrycie lochy rasy pbz knurem rasy pietrain można uznać za przykład

A. kojarzenia

B. krzyżowania wsobnego

C. bastardyzacji

D. krzyżowania towarowego

Krzyżowanie towarowe odnosi się do praktyki, w której zwierzęta różnych ras są krzyżowane w celu uzyskania potomstwa, które będzie miało określone cechy gospodarcze, takie jak lepsza wydajność, jakość mięsa czy odporność na choroby. W przypadku pokrycia lochy rasy pbz (Polska Biała Zwisłouchy) knurem rasy Pietrain, celem takiego krzyżowania jest uzyskanie potomstwa, które korzysta z zalet obu ras. Polska Biała Zwisłouchy jest znana z wysokiej wydajności w produkcji mięsa, a Pietrain z cech, takich jak szybki przyrost masy i dobrej jakości tusza. Takie podejście jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju w hodowli, które promują wykorzystanie różnorodności genetycznej w celu osiągnięcia lepszych rezultatów produkcyjnych. Przykłady zastosowania krzyżowania towarowego to programy hodowlane, które koncentrują się na tworzeniu hybryd o lepszych parametrach produkcyjnych, co jest szczególnie istotne w intensywnych systemach produkcji zwierzęcej.

Pytanie 6

Średnia liczba loch w grupie technologicznej wynosi 240 sztuk. Czas, przez jaki lochy są obecne w grupie, przekracza 12 miesięcy. Jaką wartość przelotowości można obliczyć w tej grupie?

A. 120 szt.

B. 20 szt.

C. 240 szt.

D. 360 szt.

Wybór innych odpowiedzi opiera się na niewłaściwej interpretacji pojęcia przelotowości. Odpowiedzi takie jak 360 szt. czy 120 szt. mogą wynikać z mylnego zrozumienia, że przelotowość oznacza sumaryczną liczbę loch, które mogłyby teoretycznie przebywać w grupie w różnych okresach czasu. Tego rodzaju rozumienie prowadzi do błędnych wniosków, gdyż przelotowość w kontekście grupy loch odnosi się do wartości średniorocznej. Podobnie, odpowiedź 20 szt. zdaje się sugerować, że przelotowość miałaby związek z ilością loch, które mogą być wymieniane, co jest niepoprawne. W praktyce przelotowość oblicza się na podstawie stałego stanu stada, co w tym przypadku wynosi 240 szt. Niepoprawne podejście do tematu może wynikać z nieznajomości podstawowych zasad zarządzania stadem, w tym z wyliczania efektywności i wydajności produkcji w hodowli. Kluczowe jest zrozumienie, że przelotowość w kontekście grupy loch nie odnosi się do ich rotacji, lecz do równowagi między liczbą zwierząt a czasem ich przebywania w grupie. Dlatego też, poprawne obliczenie przelotowości na poziomie stanu średniorocznego jest kluczowe dla efektywności całego systemu produkcji w hodowli świń.

Pytanie 7

Co można uznać za paszę wysokobiałkową?

A. melasa

B. śruta jęczmienna

C. mączka rybna

D. serwatka świeża

Mączka rybna to naprawdę super pasza, bo ma dużo białka – zazwyczaj między 60% a 70%. To właściwie resztki z przemysłu rybnego, które się suszy i mieli. Dla zwierzaków, jak kury czy świnie, to świetne źródło aminokwasów potrzebnych do ich wzrostu. Używanie mączki rybnej w karmie to sposób na zwiększenie wartości odżywczej, co na pewno się przyda, zwłaszcza w intensywnej hodowli. W paszach dla kur, trzody chlewnej czy bydła można dodawać różne rodzaje mączek rybnych, co przekłada się na lepszej jakości mięso. Mączka rybna pomaga też zwierzakom lepiej funkcjonować, co jest ważne, bo ich potrzeby żywieniowe są dość wysokie. Dlatego w wielu paszach premium, mączka rybna jest standardem i to całkiem sensowne podejście w branży.

Pytanie 8

Największą roczną wydajność osiągają

A. lochy

B. suki

C. maciorki

D. krowy

Wybór innej odpowiedzi niż lochy odzwierciedla niepełne zrozumienie zagadnień związanych z reprodukcją zwierząt gospodarskich. Maciorki, suki oraz krowy, mimo że są również ważnymi zwierzętami hodowlanymi, nie osiągają tak wysokiej plenności jak lochy. Maciorki, czyli samice dzików, rodzą znacznie mniej młodych. Typowe mioty dzików mogą liczyć od jednego do sześciu prosiąt, co w porównaniu do loch jest niewielką liczbą. Suki, czyli samice psów, mają zwykle mniejsze mioty, rzadko przekraczające cztery do sześciu szczeniąt, co również znacząco ogranicza ich potencjał do produkcji. Krowy natomiast, które są głównie hodowane dla mleka, mają jedno cielę na rok, co ogranicza ich roczną plenność w porównaniu do loch. Rozważając te dane, można zauważyć, że błędne przypisanie wyższej plenności innym zwierzętom wynika z niedostatecznego uwzględnienia specyfiki biologii reprodukcyjnej poszczególnych gatunków. Poprawne zrozumienie różnic w hodowli zwierząt gospodarskich jest kluczowe dla efektywnego zarządzania oraz osiągania wysokich wyników produkcyjnych.

Pytanie 9

Jaką rolę pełni żołądek gruczołowy u zwierząt przeżuwających?

A. pełni żwacz.

B. pełni czepiec.

C. pełnią księgi.

D. pełni trawieniec.

Trawieniec, jako jedna z trzech komór żołądkowych przeżuwaczy, odgrywa kluczową rolę w procesie trawienia. Jego główną funkcją jest fermentacja pokarmu, co jest niezbędne dla efektywnego rozkładu złożonych węglowodanów, zwłaszcza celulozy, zawartej w roślinnej diecie przeżuwaczy. Trawieniec zawiera specyficzne mikroorganizmy, takie jak bakterie i protisty, które wspomagają rozkład cellulozy na proste związki chemiczne. Dzięki temu procesowi przeżuwacze są w stanie pozyskać niezbędne składniki odżywcze, które są w inny sposób niedostępne. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest zarządzanie dietą bydła, gdzie odpowiednie proporcje włókna i skrobi są kluczowe dla zdrowia zwierząt oraz ich wydajności mlecznej i mięsnej. W praktyce, wiedza na temat funkcji trawieńca jest niezbędna dla hodowców, aby móc dostosować pasze do potrzeb żywieniowych stada, co harmonizuje z zaleceniami w zakresie zrównoważonego rozwoju hodowli zwierząt.

Pytanie 10

Do jakiej czynności stosuje się tarnik?

A. sierści

B. skóry

C. kopyt

D. wymienia

Tarnik to super narzędzie, które pomaga dbać o kopyta koni. Jego główną rolą jest pozbycie się nadmiaru rogu, co jest ważne dla zdrowia konika. Jak często go używać? Najlepiej co 4-6 tygodni, ale to zależy od tego, jak dużo koń pracuje i w jakich warunkach żyje. Regularne korzystanie z tarnika zapobiega różnym problemom, takim jak rogowacenie kopyt czy infekcje, które mogą doprowadzić do kulawizny, a tego przecież wszyscy chcemy uniknąć. Warto też mieć pojęcie o anatomii kopyta, bo to pomoże nam nie uszkodzić delikatnych struktur. Można też poszerzyć swoją wiedzę o to, jak dobierać odpowiednie narzędzia czy techniki strugania, co na pewno przyda się każdemu, kto zajmuje się końmi.

Pytanie 11

Wstępna pomoc dla psa, który został potrącony przez pojazd, polega na

A. położeniu psa w cieniu, użyciu zimnych okładów w okolicy karku, zapewnieniu dostępu do wody oraz przewiezieniu do lekarza weterynarii

B. położeniu psa na boku, zapewnieniu drożności dróg oddechowych, osłonięciu ran gazą lub innym materiałem, zatroszczeniu się o komfort cieplny oraz przewiezieniu do lekarza weterynarii

C. delikatnym przytrzymaniu psa, aby uniknąć urazów głowy, usunięciu twardych przedmiotów w pobliżu, podłożeniu koca pod głowę oraz wezwaniu lekarza weterynarii

D. otwarciu pyska psa i usunięciu ciał obcych z jamy ustnej, usunięciu twardych przedmiotów w pobliżu oraz powiadomieniu lekarza weterynarii

Dobra robota z odpowiedzią na pytanie o pierwszą pomoc dla psa po wypadku! Z mojego doświadczenia, ułożenie psa na boku to super ważny krok. Dzięki temu pies może swobodnie oddychać, a ryzyko zadławienia się maleje, szczególnie jak jest nieprzytomny. I taka drożność dróg oddechowych, to podstawa w każdej sytuacji, gdzie ktoś potrzebuje pomocy. Osłonięcie ran gazą to też ważna rzecz – chroni przed infekcjami i zmniejsza krwawienie. Pies musi być okryty, żeby nie zmarzł, bo w szoku to może być naprawdę istotne. Nie zwlekaj z przewiezieniem go do weterynarza, bo im szybciej dostaniesz fachową pomoc, tym lepiej. Takie działania są naprawdę ważne i pomagają w krytycznych momentach.

Pytanie 12

Który sposób hodowli kur umożliwia osiągnięcie najwyższego standardu dobrostanu ptaków?

A. Hodowla ekstensywna

B. Hodowla intensywna

C. Hodowla bateriowa

D. Hodowla w klatkach

Chów ekstensywny kur jest uznawany za najbardziej sprzyjający dobrostanowi ptaków z kilku kluczowych powodów. W systemie tym kury mają dostęp do przestronnych wybiegów, co pozwala im na naturalne zachowania, takie jak grzebanie w ziemi, picie wody z naturalnych źródeł oraz kontakt z innymi ptakami. Dobre praktyki w chowie ekstensywnym obejmują zapewnienie odpowiedniej ilości przestrzeni, co wpływa na redukcję stresu i agresji wśród ptaków. Zgodnie z zaleceniami organizacji takich jak World Animal Protection oraz Humane Society International, minimum 4 m² na kurę na wybiegu jest uznawane za standard, który wspiera ich zdrowie oraz komfort. Dodatkowo, w chowie ekstensywnym kury są mniej narażone na choroby, co przekłada się na mniejsze wykorzystanie antybiotyków. Takie podejście jest zgodne z coraz bardziej popularnym modelem zrównoważonego rolnictwa, które kładzie nacisk na integrowanie dobrostanu zwierząt z produkcją ekologiczną.

Pytanie 13

Gdzie znajduje się żwacz?

A. w całej lewej stronie jamy brzusznej

B. w całej prawej stronie jamy brzusznej

C. w rejonie lędźwiowym jamy brzusznej

D. w centralnej części jamy brzusznej tuż za przeponą

Żwacz, znany również jako mięsień żwaczowy, znajduje się w całej lewej połowie jamy brzusznej. Jest to istotny element w anatomii układu pokarmowego, szczególnie u zwierząt przeżuwających. Jego główną funkcją jest wspomaganie procesu żucia, co ma znaczenie w kontekście trawienia oraz przyswajania składników odżywczych. Dzięki swojej lokalizacji, żwacz odgrywa kluczową rolę w mechanice żucia, umożliwiając efektywne rozdrabnianie pokarmu. W praktyce weterynaryjnej zrozumienie anatomii żwacza jest nieodzowne, zwłaszcza przy diagnozowaniu schorzeń związanych z układem pokarmowym. Na przykład, problemy z żwaczem mogą prowadzić do trudności w przeżuwaniu, co z kolei wpływa na ogólny stan zdrowia zwierzęcia. Wiedza na temat lokalizacji i funkcji żwacza jest ważna również w kontekście chirurgii weterynaryjnej, gdzie precyzyjna znajomość anatomii jamy brzusznej jest kluczowa podczas zabiegów operacyjnych i diagnostycznych.

Pytanie 14

Pepsyna to enzym trawienny, który rozkłada

A. tłuszcz

B. skrobię

C. laktozę

D. białko

Zrozumienie, że pepsyna rozkłada białka, jest kluczowe dla prawidłowego postrzegania jej funkcji. Wybór laktozy jako substancji, którą rozkłada pepsyna, jest błędny, ponieważ laktoza jest cukrem występującym w mleku, który jest trawiony przez inny enzym, laktazę. Laktaza, a nie pepsyna, jest odpowiedzialna za hydrolizę laktozy do glukozy i galaktozy. Z kolei w przypadku tłuszczy, ich trawienie odbywa się głównie w jelicie cienkim przez enzymy lipolityczne, takie jak lipazy, a nie pepsynę. Pepsyna nie ma zdolności do rozkładania tłuszczy, co jest powszechnym błędem myślowym, ponieważ wiele osób myli enzymy trawienne i ich specyficzne właściwości działania. Odpowiedź wskazująca na skrobię również jest niepoprawna, gdyż skrobia jest polisacharydem i jej trawienie odbywa się głównie dzięki amylazom, które rozkładają węglowodany. Wybierając niewłaściwe odpowiedzi, można pomylić rolę różnych enzymów, co prowadzi do niejasności w zrozumieniu procesów trawiennych. Prawidłowe zrozumienie, że pepsyna działa jedynie na białka, a nie na inne makroskładniki, jest niezbędne do efektywnego przyswajania informacji dotyczących diety i zdrowia człowieka.

Pytanie 15

Stajenny dokonał rozczyszczenia kopyt niepodkutych koni 1.07.2013 r. W jakim okresie powinien zrealizować następne rozczyszczenie?

A. 01-15.08.2013 r.

B. 15-28.07.2013 r.

C. 08-14.07.2013 r.

D. 22-29.08.2013 r.

Odpowiedź 01-15.08.2013 r. jest prawidłowa, ponieważ standardowe praktyki w zakresie pielęgnacji koni zalecają regularne rozczyszczanie kopyt co 4 do 6 tygodni, w zależności od warunków, w jakich koń przebywa oraz jego aktywności. Rozczyszczanie kopyt jest kluczowe dla zdrowia konia, ponieważ umożliwia usunięcie zanieczyszczeń, kamieni oraz innych ciał obcych, które mogą powodować urazy lub infekcje. Po rozczyszczeniu kopyt 1.07.2013 r., termin 01-15.08.2013 r. mieści się w przyjętym zakresie czasowym i zapewnia, że koń będzie miał odpowiednią opiekę w kontekście pielęgnacji kopyt. Dobrym przykładem może być sytuacja, gdy koń regularnie pracuje w terenie - w takiej sytuacji kopyta są bardziej narażone na gromadzenie się brudu i kamieni, co wymaga częstszej interwencji. Regularne rozczyszczanie kopyt jest nie tylko rekomendowane przez specjalistów, ale również wpisuje się w ogólne zasady dobrego odżywiania i pielęgnacji zwierząt, co przekłada się na ich zdrowie i wydajność.

Pytanie 16

Kóz rasa toggenburska zaliczana jest do typu eksploatacyjnego?

A. ogólnoużytkowego

B. mięsnego

C. wełnistego

D. mlecznego

Rasa kóz toggenburska jest znana przede wszystkim z wysokiej jakości mleka, co czyni ją przedstawicielem typu użytkowego mlecznego. Te kozy charakteryzują się doskonałym mlecznym potencjałem, co potwierdzają dane statystyczne, w których wydajność mleczna tej rasy wynosi średnio od 700 do 900 litrów mleka rocznie na jedną kozę. Mleko kóz toggenburskich ma wysoką zawartość tłuszczu i białka, co sprawia, że jest cenione w przemyśle mleczarskim. Ich mleko jest często wykorzystywane do produkcji serów o wysokiej jakości, takich jak sery kozie, które są popularne w wielu krajach. Dodatkowo, rasa ta jest znana z dobrego temperamentu i zdolności do przystosowania się do różnych warunków środowiskowych, co sprawia, że jest łatwa w hodowli. W kontekście dobrych praktyk hodowlanych, warto zaznaczyć, że odpowiednia dieta i warunki bytowe są kluczowe dla uzyskania optymalnej wydajności mlecznej. Dlatego hodowcy powinni zwracać szczególną uwagę na aspekty żywienia oraz warunki utrzymania, co przekłada się na jakość pozyskiwanego mleka.

Pytanie 17

Możliwości ograniczenia emisji substancji odorotwórczych do atmosfery, wynikających z chów wielkostadny świń, obejmują

A. deratyzację

B. dezodoryzację

C. dezynsekcję

D. dezynfekcję

Dezodoryzacja to proces, który skutecznie redukuje emisję związków odorotwórczych, co jest kluczowe w kontekście chowu wielkostadnego świń. Emisje te są wynikiem metabolizmu zwierząt oraz rozkładu ich odchodów, które mogą emitować uciążliwe zapachy, szczególnie amoniak i siarkowodór. W praktyce dezodoryzacja może obejmować stosowanie substancji chemicznych, które neutralizują zapachy, jak również biologicznych środków, takich jak mikroorganizmy, które rozkładają związki odpowiedzialne za nieprzyjemne zapachy. Dobre praktyki w branży rolniczej zalecają również stosowanie technik wentylacyjnych i systemów filtracji powietrza, aby zmniejszyć stężenie odorów w obiektach inwentarskich. Ważne jest także, aby zastosowane metody były zgodne z normami ochrony środowiska i zdrowia publicznego, co może obejmować regularne monitorowanie jakości powietrza w okolicy fermy. Zastosowanie skutecznej dezodoryzacji nie tylko poprawia komfort życia mieszkańców pobliskich obszarów, ale także podnosi standardy hodowli zwierząt, co przekłada się na lepsze wyniki produkcyjne.

Pytanie 18

W Polsce ocena kondycji krów mlecznych (BCS) jest przeprowadzana w skali

A. pięciostopniowej

B. dziesięciostopniowej

C. dziewięciostopniowej

D. sześciostopniowej

Ocena kondycji krów mlecznych jest kluczowym elementem zarządzania stadem, jednak niepoprawne rozumienie skali oceny BCS może prowadzić do błędnych decyzji w zakresie żywienia i hodowli. Skale sześciostopniowa, dziewięciostopniowa czy dziesięciostopniowa są w Polsce niepraktykowane, co może prowadzić do mylnych interpretacji wyników. Użycie szerszej skali może sugerować większą precyzję w ocenie, jednak w praktyce prowadzi to do większej niejednorodności w interpretacji wyników. Na przykład, skala pięciostopniowa pozwala na bardziej jednoznaczną klasyfikację stanu zwierzęcia, co jest istotne dla zapewnienia odpowiednich warunków hodowlanych. W przypadku szerszych skal istnieje ryzyko, że subiektywizm oceniającego może wprowadzać rozbieżności, co z kolei prowadzi do błędnych wniosków o kondycji ciała zwierząt i ich potrzebach żywieniowych. Zrozumienie, że każda jednostka oceny jest ściśle powiązana z odpowiednimi wymaganiami żywieniowymi i zdrowotnymi, jest kluczowe dla skutecznego zarządzania stadem. Niezrozumienie podstawowych zasad oceny kondycji może skutkować niewłaściwym żywieniem i obniżeniem wydajności mlecznej, co negatywnie wpływa na efektywność produkcji i dobrostan zwierząt.

Pytanie 19

Wskaź, który rodzaj ptaków ma samice składające największe jaja?

A. Kury

B. Gęsi

C. Kaczki

D. Indyki

Gęsi są ptakami, których samice znoszą największe jaja w porównaniu do innych wymienionych gatunków, takich jak kury, kaczki i indyki. Jaja gęsi charakteryzują się dużą wielkością, średnio ważą od 150 do 200 gramów, co czyni je znacząco większymi od jaj kurzych, które ważą przeciętnie od 50 do 70 gramów. Zastosowanie jaj gęsich w kulinariach jest szerokie; dzięki swojej wielkości i bogatemu smakowi, są one często wykorzystywane w ekskluzywnych potrawach oraz wypiekach. W kontekście hodowli, gęsi dostarczają nie tylko większe jaja, ale również wyższej jakości mięso, co jest ważne dla producentów i konsumentów. Ponadto, gęsi są znane z ich roli w ekosystemach, mogą pomagać w kontrolowaniu chwastów i insektów, co wpisuje się w praktyki zrównoważonego rolnictwa. Zrozumienie różnic w wielkości jaj między gatunkami ptaków jest istotne w kontekście ich hodowli oraz wyboru odpowiednich ras do konkretnych celów produkcyjnych.

Pytanie 20

Na jakie czynniki wpływa zapotrzebowanie bytowe krowy?

A. masy ciała.

B. stanu zdrowia.

C. wydajności mlecznej.

D. odmiany.

Wiele osób może mylnie sądzić, że kondycja, rasa lub produkcja mleka mają największy wpływ na zapotrzebowanie bytowe krowy, jednak te aspekty mają tylko pośredni wpływ na potrzeby żywieniowe. Kondycja zwierzęcia, choć istotna, jest często wynikiem odpowiedniego żywienia i może się zmieniać w ciągu życia krowy. Krowy w lepszej kondycji mogą wymagać mniej energii w dłuższym okresie, ale ich zapotrzebowanie na składniki odżywcze wciąż będzie w dużej mierze zależało od ich masy ciała. Rasa krowy również ma znaczenie, jednak głównie w kontekście genetycznych predyspozycji do produkcji mleka czy mięsa, a nie bezpośrednio w odniesieniu do zapotrzebowania bytowego. Rasy mleczne, takie jak Holsztyn, mogą wykazywać różnice w wydajności mlecznej, ale ich zapotrzebowanie na energię wciąż pozostaje powiązane z masą ciała. Produkcja mleka z kolei jest efektem dostarczania odpowiednich składników odżywczych, lecz nie determinuje ona bezpośrednio potrzeb energetycznych, które przede wszystkim zależą od masy zwierzęcia. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla efektywnego zarządzania dietą bydła, co może prowadzić do większej efektywności produkcji i lepszego zdrowia stada.

Pytanie 21

Prosięta można odsadzać dopiero po upływie minimum

A. 42 dni od narodzin

B. 35 dni od narodzin

C. 21 dni od narodzin

D. 28 dni od narodzin

Odpowiedzi sugerujące wcześniejsze odsadzenie prosiąt, takie jak 21, 35 czy 42 dni, mogą opierać się na błędnych założeniach dotyczących potrzeb rozwojowych młodych zwierząt. W przypadku odsadzenia w 21 dniu prosięta nie zdobędą wystarczającej ilości przeciwciał i składników odżywczych, które są kluczowe w pierwszych tygodniach życia. Wiele badań wskazuje, że młode zwierzęta potrzebują co najmniej 28 dni, aby ich układ pokarmowy oraz system odpornościowy mogły w pełni dojrzeć. Odsadzanie w 35 lub 42 dniu, chociaż może wydawać się korzystne w niektórych przypadkach, nie jest zgodne z zaleceniami dotyczącymi dobrostanu, które promują efektywne i zdrowe odchowanie prosiąt. Wczesne odsadzenie może prowadzić do stresu, co z kolei może wpływać na ich rozwój emocjonalny i fizyczny. Ważne jest, aby właściciele gospodarstw hodowlanych byli świadomi tych informacji i stosowali się do wytycznych, aby uniknąć typowych błędów w hodowli, które mogą negatywnie wpłynąć na zdrowie i dobrostan zwierząt. Rekomendacje te są oparte na szerokiej literaturze naukowej oraz praktykach stosowanych w nowoczesnej hodowli zwierząt.

Pytanie 22

Jaką powierzchnię gruntów rolnych powinno mieć gospodarstwo, które utrzymuje 30 DJP, przy obsadzie 1,5 DJP/ha UR?

A. 15 ha

B. 30 ha

C. 20 ha

D. 40 ha

Aby obliczyć wymaganą powierzchnię użytków rolnych dla gospodarstwa dysponującego 30 DJP (dużymi jednostkami przeliczeniowymi), przy obsadzie 1,5 DJP na hektar użytków rolnych, stosujemy prosty wzór: powierzchnia UR = liczba DJP / obsada na ha. W tym przypadku: 30 DJP / 1,5 DJP/ha = 20 ha. Oznacza to, że gospodarstwo potrzebuje 20 hektarów użytków rolnych, aby efektywnie utrzymać 30 DJP. Ważne jest, aby w praktyce rolniczej zrozumieć, że obsada na hektar może się różnić w zależności od rodzaju hodowli, intensywności produkcji oraz lokalnych warunków glebowych. Przykładowo, w intensywnych systemach hodowli bydła mlecznego, obsada może być wyższa, co wymaga mniejszej powierzchni użytków do utrzymania tej samej liczby DJP. Rekomendacje dotyczące obsady są często zawarte w lokalnych standardach i zaleceniach agrotechnicznych, które warto uwzględniać w planowaniu gospodarstw.

Pytanie 23

Aby zabezpieczyć budynek inwentarski przed gryzoniami, zaplanowano umiejscowienie stacji deratyzacyjnych co 20 m wzdłuż obwodu budynku. Ile stacji deratyzacyjnych powinno się zainstalować w obszarze zewnętrznym chlewni o długości 72 m oraz szerokości 18 m?

A. 12 stacji

B. 16 stacji

C. 9 stacji

D. 5 stacji

Aby obliczyć liczbę stacji deratyzacyjnych, należy najpierw obliczyć obwód chlewni, która ma kształt prostokąta. Obwód prostokąta obliczamy według wzoru: O = 2 * (długość + szerokość). W przypadku chlewni o długości 72 m i szerokości 18 m, obwód wynosi: O = 2 * (72 m + 18 m) = 2 * 90 m = 180 m. Ponieważ stacje deratyzacyjne mają być ustawione co 20 m, dzielimy obwód przez odległość między stacjami: 180 m / 20 m = 9 stacji. Poprawne ustawienie stacji jest kluczowe dla skutecznej ochrony budynku inwentarskiego przed gryzoniami, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania szkodnikami. Regularne monitorowanie i konserwacja stacji jest również istotne, aby zapewnić ich efektywność oraz bezpieczeństwo środowiska, w którym się znajdują.

Pytanie 24

Przy przelotowości 20 sztuk w grupie jałówek cielnych, jaki jest średnioroczny stan?

A. 12 sztuk

B. 20 sztuk

C. 15 sztuk

D. 9 sztuk

Odpowiedzi 20 sztuk, 12 sztuk oraz 9 sztuk są niepoprawne, ponieważ opierają się na błędnych założeniach dotyczących przelotowości i średniorocznego stanu jałówek cielnych. W przypadku pierwszej odpowiedzi, 20 sztuk sugeruje, że cały rok wszystkie zwierzęta byłyby obecne w stadzie, co jest mało prawdopodobne z uwagi na naturalne procesy hodowlane, takie jak sprzedaż, ubytki zdrowotne czy zmiany w grupie. Druga odpowiedź, 12 sztuk, może wynikać z mylnego obliczenia ubytków, jednak w rzeczywistości taki stan byłby trudny do osiągnięcia w grupie jałówek cielnych, które są zazwyczaj utrzymywane w większych liczbach. Odpowiedź 9 sztuk wskazuje na zbyt dużą redukcję stanu zwierząt, co również nie jest zgodne z praktyką hodowlaną. Każda z tych odpowiedzi nie uwzględnia kluczowych aspektów takich jak dynamika grupy, przyrosty oraz naturalne straty, które są integralną częścią procesu hodowli. Zrozumienie tych mechanizmów jest istotne, ponieważ błędne wyobrażenia na temat przelotowości mogą prowadzić do niewłaściwego zarządzania stadem, co w dłuższej perspektywie wpłynie na efektywność produkcji oraz zdrowie zwierząt.

Pytanie 25

Na mineralizację kości wpływają:

A. potas, fosfor, witamina A

B. wapń, fosfor, witamina D

C. wapń, magnez, witamina A

D. wapń, potas, witamina D

No to super, że wskazałeś wapń, fosfor i witaminę D! Te składniki naprawdę są mega ważne dla zdrowia naszych kości. Wapń to jakby budulec, bez niego kości nie byłyby twarde i mocne. Fosfor? To też kluczowy gracz, bo łączy się z wapniem, by tworzyć coś, co nazywamy hydroksyapatytem – to główny składnik kości. A witamina D to must-have, bo bez niej organizm nie wchłonie wapnia jak należy. Jak nam brakuje tych rzeczy, to kości mogą się osłabiać i łatwiej je złamać. Dlatego warto jeść zbilansowane posiłki, szczególnie w dzieciństwie i starości. Dobrze jest mieć w diecie mleko, ryby, orzechy i te zielone warzywa. A pamiętaj też o słońcu, bo witaminę D można też złapać na zewnątrz. To wszystko ma ogromne znaczenie dla zdrowia naszych kości.

Pytanie 26

Kości w obrębie nadgarstka to kości

A. płaskie

B. długie

C. długie łukowate

D. krótkie

Kości nadgarstka, znane również jako kości carpale, klasyfikowane są jako kości krótkie. Jest to grupa ośmiu kości, które są zorganizowane w dwie grupy po cztery kości. Ich krótka forma i bliskość do siebie umożliwiają dużą ruchomość w nadgarstku, co jest niezbędne do wykonywania precyzyjnych ruchów rąk, takich jak chwytanie czy pisanie. Kości te odgrywają kluczową rolę w stabilizacji oraz umożliwiają złożone ruchy, co jest istotne w kontekście biomechaniki ręki. W praktycznych zastosowaniach, zrozumienie struktury i funkcji kości nadgarstka jest kluczowe dla specjalistów z zakresu rehabilitacji oraz ortopedii, ponieważ kontuzje w tej okolicy są powszechne. W kontekście medycznym, identyfikacja urazów związanych z kośćmi krótkimi nadgarstka, takimi jak złamania czy zwichnięcia, ma istotne znaczenie w procesie diagnozy oraz leczenia, co podkreśla znaczenie ich właściwej klasyfikacji.

Pytanie 27

Która z ras powinna być zastosowana do hodowli jagniąt rzeźnych w metodzie krzyżowania towarowego?

A. Suffolk

B. Świniarka

C. Polska owca górska

D. Wschodniofryzyjska

Odpowiedź Suffolk jest prawidłowa, ponieważ rasa ta charakteryzuje się wysoką wydajnością w produkcji jagniąt rzeźnych. Suffolk to rasa owiec mięsnych, która została wyhodowana z myślą o intensywnej produkcji, co czyni ją idealnym wyborem do krzyżowania towarowego. Jagnięta tej rasy osiągają dobrą masę ciała w krótkim czasie, co jest niezwykle istotne w kontekście komercyjnej produkcji mięsa. W praktyce, krzyżowanie Suffolk z innymi rasami, takimi jak np. lokalne rasy owiec, może skutkować uzyskaniem potomstwa, które łączy pozytywne cechy obu ras, takie jak lepsza wydajność rzeźna i lepsza jakość mięsa. Dodatkowo, Suffolk jest znana z dobrej konwersji paszy oraz łatwego przyrostu masy ciała, co znacząco poprawia rentowność hodowli. W standardach hodowlanych również zwraca się uwagę na te cechy, co rekomenduje ich szerokie stosowanie w systemach produkcji mięsnej.

Pytanie 28

Określ temperaturę graniczną, powyżej której plemniki buhaja mogą ulec znacznemu uszkodzeniu, np. podczas wyjmowania nasienia z pojemnika.

A. –190 °C

B. –130 °C

C. –170 °C

D. –150 °C

Temperatura graniczna –130 °C jest kluczowym punktem dla zachowania integralności plemników buhaja podczas ich przechowywania i transportu w cieczy azotowej. Plemniki są komórkami bardzo wrażliwymi na zmiany temperatury; ich struktura komórkowa oraz funkcje metaboliczne są optymalnie zachowane w ekstremalnie niskich temperaturach, jednakże powyżej tej granicy mogą wystąpić nieodwracalne uszkodzenia. W praktyce, aby zabezpieczyć wartościowe nasienie przed uszkodzeniami, należy zawsze upewnić się, że temperatura otoczenia nie przekracza –130 °C w trakcie manipulacji, na przykład podczas wyjmowania nasienia z kontenera. Zgodnie z normami i dobrą praktyką w inseminacji zwierząt, stosuje się specjalistyczne protokoły, które gwarantują, że nasienie jest przechowywane i transportowane w warunkach minimalizujących ryzyko jego uszkodzenia. Ważnym elementem jest również użycie odpowiednich materiałów izolacyjnych oraz monitorowanie temperatury w czasie rzeczywistym, co pozwala na szybką reakcję w razie wystąpienia nieprawidłowości.

Pytanie 29

Jakie jest maksymalne dozwolone ciepło przechowywania mleka odbieranego z gospodarstwa co dwa dni, zgodnie z przepisami prawa?

A. 10 °C

B. 4 °C

C. 6 °C

D. 8 °C

Maksymalna temperatura przechowywania mleka wynosząca 6 °C jest zgodna z obowiązującymi przepisami prawa żywnościowego i standardami higieny. Utrzymywanie mleka w tej temperaturze ma na celu spowolnienie rozwoju mikroorganizmów, co jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa i jakości produktów mlecznych. W praktyce, systemy chłodzenia w zakładach mleczarskich są projektowane tak, aby utrzymywać temperaturę mleka na poziomie 6 °C lub niższym w ciągu całego procesu od zbioru do dostarczenia do punktu sprzedaży. Ponadto, zgodnie z wytycznymi WHO i EFSA, takie praktyki przyczyniają się do minimalizacji ryzyka wystąpienia chorób przenoszonych przez żywność. W przypadku odbioru mleka co dwa dni, jego transport i przechowywanie w odpowiednich warunkach termicznych są kluczowe dla zachowania świeżości i jakości, co wpływa także na długoterminowe przechowywanie oraz przetwarzanie mleka w produktach mleczarskich takich jak jogurty czy sery.

Pytanie 30

Nadmiar witamin w ciele ludzkim nazywany jest

A. witaminozą

B. hipowitaminozą

C. hiperwitaminozą

D. awitaminozą

Hiperwitaminoza to stan, w którym w organizmie występuje nadmiar witamin, co może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych. W szczególności dotyczy to witamin rozpuszczalnych w tłuszczach, takich jak witamina A, D, E i K, które są magazynowane w organizmie i mogą kumulować się w niebezpiecznych ilościach. Na przykład, nadmiar witaminy A może prowadzić do toksyczności, objawiającej się bólami głowy, zawrotami głowy, a w skrajnych przypadkach do uszkodzenia wątroby. Z kolei nadmiar witaminy D może powodować hiperkalcemię, co skutkuje osłabieniem kości i problemami z nerkami. W praktyce, aby uniknąć hiperwitaminozy, ważne jest, aby stosować się do zaleceń dotyczących dawkowania suplementów diety oraz konsultować wszelkie zmiany w diecie z lekarzem lub dietetykiem. Warto również pamiętać, że różne grupy społeczne mogą mieć odmienne zapotrzebowanie na witaminy, co powinno być brane pod uwagę w planowaniu diety. Standardy żywieniowe, takie jak te opracowane przez FAO i WHO, dostarczają wskazówek dotyczących bezpiecznego spożycia witamin.

Pytanie 31

Jakiego dodatku używa się do wzbogacenia żywienia krow w okresie zimowym w celu uzupełnienia wapnia?

A. kwaśny węglan sodu

B. lizawki

C. drożdże pastewne

D. kredę pastewną

Kreda pastewna to naprawdę ważny element w diecie krów, zwłaszcza zimą, kiedy świeżych źródeł wapnia jest mało. Wapń ma sporo zadań, m.in. pomaga w budowie kości i normalnym funkcjonowaniu mięśni. Kreda to naturalny minerał, pełen węglanu wapnia, który nie tylko dostarcza wapń, ale też wpływa na pH w żołądku, co może pomóc w trawieniu. Tak więc, dodanie 1-2% kredy do jedzenia krów mlecznych to dobry sposób na zapobieganie niedoborom wapnia, co jest super ważne, zwłaszcza dla krów w laktacji, które potrzebują go więcej. Warto regularnie sprawdzać poziom wapnia w diecie i stosowanie kredy pastewnej to jedna z najlepszych praktyk, bo to wspiera zdrowie zwierząt i ich wydajność.

Pytanie 32

Gdzie występuje żołądek wielokomorowy?

A. u owcy

B. u konia

C. u psa

D. u świni

Wiesz, że żołądek wielokomorowy to nie to samo, co mają inne zwierzęta, jak psy czy konie? Psy mają tylko jedną komorę w żołądku, bo są mięsożerne, więc trawią jedzenie szybciej. Konie natomiast też są roślinożerne, ale mają jednokomorowy żołądek i jedzą głównie trawę, więc ich układ pokarmowy jest trochę inny. Świnie, jako wszystkożerne, też mają jedną komorę, która pozwala im na jedzenie różnych rzeczy, ale nie tak skutecznie jak u przeżuwaczy. Myślenie, że każdy roślinożerny zwierzak musi mieć bardziej skomplikowany żołądek, prowadzi do nieporozumień co do ich diety. Dlatego warto zrozumieć różnice w tych układach pokarmowych, bo to ma wpływ na zdrowie i dietę zwierząt.

Pytanie 33

Zgodnie z aktualnie obowiązującymi przepisami prawnymi, przy wywozie bydła, owiec lub kóz z Polski należy posiadać

A. wypis z rejestru zwierząt.

B. dowód zakupu zwierząt.

C. dowód sprzedaży tych zwierząt.

D. świadectwo zdrowia zwierząt.

Świadectwo zdrowia zwierząt jest dokumentem wydawanym przez upoważnionego lekarza weterynarii, który potwierdza, że dane zwierzęta są zdrowe i spełniają określone normy sanitarno-epidemiologiczne. W przypadku wywozu bydła, owiec lub kóz z Polski, posiadanie tego dokumentu jest obowiązkowe, co wynika z przepisów prawa weterynaryjnego oraz regulacji unijnych dotyczących wymiany handlowej zwierząt. Przykładowo, świadectwo zdrowia może zawierać informacje o szczepieniach, badaniach laboratoryjnych oraz braku chorób zakaźnych, co jest kluczowe dla zapewnienia ochrony zdrowia zwierząt i ludzi na poziomie międzynarodowym. W praktyce, brak takiego dokumentu może prowadzić do zatrzymania zwierząt na granicy oraz nałożenia kar administracyjnych na przewoźnika. Utrzymanie wysokich standardów zdrowotnych zwierząt transportowanych za granicę jest niezbędne w kontekście globalnego handlu oraz zapobiegania rozprzestrzenianiu się chorób zwierzęcych.

Pytanie 34

Obróbka ziemniaków w celu ich wykorzystania w żywieniu świń polega na ich

A. zaparzaniu

B. amoniakowaniu

C. melasowaniu

D. parowaniu

Amoniakowanie, zaparzanie i melasowanie ziemniaków to takie techniki, które nie są zbyt praktykowane w przygotowywaniu paszy dla świń. Amoniakowanie to właściwie traktowanie paszy amoniakiem, żeby zmienić jej strukturę chemiczną. Choć może zwiększyć wartość odżywczą niektórych pasz, to nie jest zbyt bezpieczne dla ziemniaków, bo mogą się wytwarzać szkodliwe związki chemiczne. Zaparzanie to krótki proces gotowania, ale nie wystarcza, żeby zmiękczyć skrobię na tyle, by ułatwić trawienie. Tak naprawdę, to nie przynosi takich korzyści jak parowanie. Melasowanie to dodawanie melasy, żeby pasza była smaczniejsza i bardziej energetyczna, ale to nie ma wiele wspólnego z obróbką ziemniaków. Dlatego stosowanie tych metod do ziemniaków dla świń jest po prostu nieodpowiednie i może prowadzić do problemów ze zdrowiem zwierząt oraz ograniczonej wartości pokarmowej.

Pytanie 35

Aby uniknąć pęknięcia krocza krowy podczas porodu, co należy zrobić?

A. dokładnie ucisnąć dłońmi krocze krowy

B. przekłuć omocznię, gdy tylko stanie się widoczna w szparze sromu

C. ciągnąć cielaka w trakcie skurczów krowy

D. natłuścić krocze olejem parafinowym

Dobra, wybór innych odpowiedzi pokazuje, że może nie do końca rozumiesz, jak to wszystko działa w mechanice porodu bydła i jak unikać uszkodzeń krocza. Ciągnięcie cielaka podczas parcia może wydawać się sensowne, ale w rzeczywistości to zwiększa ryzyko, że krocze się za bardzo rozciągnie i może pęknąć. Tego typu manewr to coś, co powinno się robić tylko w awaryjnych sytuacjach, a nie jako standardowa praktyka. Właśnie mocne uciskanie dłonią krocza jest lepszym rozwiązaniem, bo stabilizuje i wspiera mięśnie. Co do natłuszczenia krocza olejem parafinowym, może to i wygląda korzystnie, ale w praktyce nie wzmacnia struktury krocza, a tylko sprawia, że jest bardziej śliskie, co może prowadzić do większych komplikacji. Przekłucie omoczni jest techniką, którą stosuje się w niektórych sytuacjach, ale to nie jest standardowa praktyka w profilaktyce pęknięcia krocza. Tę metodę z reguły rezerwuje się na sytuacje, gdzie trzeba działać szybko.

Pytanie 36

Podmiot, który stosuje zarodki w hodowli zwierząt gospodarskich, po wykonaniu zabiegu przeniesienia zarodków wydaje

A. świadectwo przeniesienia zarodków

B. zaświadczenie hodowlane

C. świadectwo kwalifikacji

D. zaświadczenie o przeniesieniu zarodków

Wybór innej odpowiedzi wskazuje, że nie do końca rozumiesz, jak to wszystko działa. Zaświadczenie hodowlane to nie to, co potrzebujemy, bo dotyczy bardziej ogólnego stanu hodowli, a nie konkretnego przeniesienia zarodków. Świadectwo kwalifikacji jest o uprawnieniach ludzi, którzy wykonują zabiegi, ale to nie jest to samo, co dokument o przeniesieniu zarodków. Co do świadectwa przeniesienia, to choć może brzmieć podobnie, to nie jest uznawane za prawidłowy dokument w tej sytuacji. Ważne jest, żeby zrozumieć, że każdy z tych dokumentów ma inne zastosowanie, a ich mylenie to częsty błąd, który prowadzi do nieporozumień. Każdy hodowca powinien znać te różnice, bo odpowiednie dokumenty są nie tylko wymagane, ale też kluczowe dla dobrej hodowli.

Pytanie 37

Rasa bydła mięsnego pochodząca z Włoch. Waga dorosłego buhaja wynosi od 900 do 1000 kg, natomiast krowy osiągają masę około 600 kg. Wysokość w kłębie wynosi 140-145 cm. Krowy mają umaszczenie siwo-białe, czasem jasnobeżowe, z ciemniejszymi pigmentami na śluzawicy, uszach, rogach oraz racicach. Umaszczenie buhajów jest ciemniejsze, z czarnym podpalaniem na głowie i rogach. Wyróżniają się stosunkowo małą głową, zwartym tułowiem, delikatnym kościołem oraz świetnym umięśnieniem zadu. Rasa dojrzewa średnio wcześnie; pierwsze krycie jałówek odbywa się w wieku 16-18 miesięcy. Krowy w okresie laktacji produkują około 2000 kg mleka o wysokiej zawartości białka ogólnego, które jest wykorzystywane do produkcji sera – parmezanu.

A. piemontese

B. salers

C. charolaise

D. hereford

Odpowiedź 'piemontese' jest prawidłowa, ponieważ opis dotyczy rasy bydła mięsnego pochodzącej z Włoch, która jest znana z wyjątkowych cech morfologicznych. Buhaje tej rasy ważą od 900 do 1000 kg, a krowy 600 kg, co wpisuje się w typowy zakres masy dla tej rasy. Umaszczenie siwo-białe lub jasnobeżowe z ciemnymi akcentami jest charakterystyczne dla krów, natomiast buhaje mają ciemniejsze umaszczenie z czarnym podpalaniem. Piemontese jest rasą o doskonałym umięśnieniu, co jest istotne z punktu widzenia produkcji mięsa; zwarty tułów i cienki kościec wspierają wydajność w hodowli. Rasa ta dojrzewa średnio wcześnie, co oznacza, że jałówki można kryć w wieku 16-18 miesięcy, co jest korzystne dla hodowców. Krowy produkują około 2000 kg mleka o wysokiej zawartości białka, co czyni je istotnym źródłem surowca do produkcji serów, takich jak parmezan, zgodnie z standardami jakości w produkcji nabiału. Właściwości te czynią ją popularną w hodowli, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży.

Pytanie 38

W przypadku krzyżowania dwurasowego wstecznego, knura rasy należy wykorzystać do pokrycia loszki będącej mieszańcem PBZ x WBP

A. PBZ

B. Duroc

C. WBP

D. Pietrain

Odpowiedź PBZ jest poprawna, ponieważ przy krzyżowaniu dwurasowym wstecznym, celem jest poprawa cech użytkowych prosiąt poprzez wykorzystanie genotypów rodzicielskich, które najlepiej odpowiadają wymaganiom hodowlanym. W przypadku mieszania PBZ (Polska Biała Zasobna) z WBP (Wielka Biała Polska), krycie knurem rasy PBZ ma na celu uzyskanie potomstwa o lepszej jakości mięsa, lepszej wydajności oraz poprawionej zdrowotności dzięki genotypowym walorom rasy PBZ. Użycie knura PBZ przyczynia się do stabilności cech użytkowych oraz do osiągnięcia pożądanej homogennych cech w potomstwie, co jest kluczowe w produkcji zwierzęcej. W praktyce, taki wybór knura sprzyja również efektywnemu zarządzaniu stadem oraz zwiększeniu opłacalności hodowli. Współczesne standardy hodowlane kładą nacisk na efektywność genetyczną, co czyni wybór knura PBZ jeszcze bardziej uzasadnionym.

Pytanie 39

W przypadku krycia naturalnego z ręki

A. możliwe jest zidentyfikowanie terminu krycia, a ojciec zwierząt urodzonych z tego krycia jest znany.

B. nie jest znany termin krycia, a ojciec zwierząt urodzonych z tego krycia jest znany.

C. możliwe jest zidentyfikowanie terminu krycia, a ojciec zwierząt urodzonych z tego krycia nie jest znany.

D. nie jest znany termin krycia, a ojciec zwierząt urodzonych z tego krycia nie jest znany.

Odpowiedź jest prawidłowa, ponieważ przy kryciu naturalnym z ręki możliwe jest określenie terminu krycia oraz identyfikacja ojca zwierząt urodzonych z tego krycia. Krycie naturalne z ręki polega na bezpośrednim połączeniu samca i samicy, a odpowiednia dokumentacja oraz obserwacja czynności krycia umożliwiają określenie daty oraz czasu pokrycia. W hodowli zwierząt, szczególnie w kontekście bydła czy psów rasowych, istotne jest prowadzenie precyzyjnych zapisów dotyczących krycia, ponieważ pozwala to na lepsze zarządzanie genetyką, planowanie miotów oraz monitorowanie zdrowia zwierząt. Praktyka ta jest zgodna z dobrymi praktykami w hodowli, które zalecają utrzymywanie szczegółowych rejestrów, aby zapewnić ich zdrowie oraz odpowiednią jakość genetyczną. Dzięki dokładnemu zapisowi można później analizować wyniki krycia, co jest kluczowe dla rozwijania nowych linii hodowlanych.

Pytanie 40

Przed wprowadzeniem kateteru do pochwy, ważne jest, aby zadbać o czystość warg sromowych u lochy. Jak należy postępować?

A. gdy są zabrudzone

B. w przypadku podejrzenia infekcji

C. wyłącznie u pierwiastek

D. w każdej sytuacji

Właściwa higiena warg sromowych lochy przed wprowadzeniem cewnika jest kluczowym elementem zapobiegającym zakażeniom dróg rodnych. Czystość tych obszarów powinna być utrzymywana w każdym przypadku, niezależnie od stanu zdrowia lochy, ponieważ bakterie mogą być obecne w różnych lokalach i stanach chorobowych. Przykładem może być sytuacja, w której nawet zdrowa locha może mieć niewidoczne patogeny, mogące prowadzić do infekcji. Aby zadbać o higienę, przed wprowadzeniem kateteru należy umyć wargi sromowe letnią wodą z mydłem, a następnie osuszyć je czystym ręcznikiem. Dobrą praktyką jest również stosowanie jednorazowych rękawiczek, co minimalizuje ryzyko przenoszenia bakterii z rąk na wrażliwe obszary ciała. Właściwe przygotowanie do zabiegu jest zgodne z zasadami aseptyki i antyseptyki, co powinno być standardem w każdej hodowli zwierząt.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej