Pytanie 1
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Wyniki egzaminu
Informacje o egzaminie:
- Zawód: Technik geodeta
- Kwalifikacja: BUD.18 - Wykonywanie pomiarów sytuacyjnych, wysokościowych i realizacyjnych oraz opracowywanie wyników tych pomiarów
- Data rozpoczęcia: 30 maja 2025 20:53
- Data zakończenia: 30 maja 2025 21:24
Egzamin zdany!
Wynik: 26/40 punktów (65,0%)
Wymagane minimum: 20 punktów (50%)
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 2
Która z poniższych aktywności nie wchodzi w zakres działań Powiatowego Ośrodka Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej?
A. Wydawanie instrukcji do przeprowadzenia zgłoszonych prac
B. Przyjmowanie oraz rejestrowanie zgłoszeń prac geodezyjnych i kartograficznych
C. Rejestrowanie dokumentów przyjętych do zasobu geodezyjnego
D. Realizacja pomiarów w celu ustalenia współrzędnych oraz wysokości punktów osnowy
Wykonywanie pomiarów w celu określenia współrzędnych i wysokości punktów osnowy jest zadaniem, które nie należy do kompetencji Powiatowego Ośrodka Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej (PODGiK). Główne zadania tego ośrodka koncentrują się na ewidencjonowaniu, zarządzaniu oraz udostępnianiu danych geodezyjnych i kartograficznych, a nie na samodzielnym przeprowadzaniu pomiarów. Punkty osnowy geodezyjnej są zazwyczaj określane przez wyspecjalizowane jednostki, takie jak przedsiębiorstwa geodezyjne, które realizują pomiary zgodnie z obowiązującymi normami, na przykład PN-EN ISO 19111 dotyczących systemów odniesienia i pomiarów. Ośrodki te koncentrują się na tworzeniu i utrzymywaniu zasobów geodezyjnych, co jest kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania planowania przestrzennego oraz wielu innych dziedzin, takich jak budownictwo, infrastruktura czy ochrona środowiska. Przykładem praktycznego zastosowania wiedzy w tym zakresie może być współpraca PODGiK z lokalnymi samorządami, które polegają na dostępie do dokładnych i aktualnych map oraz danych geodezyjnych do celów planistycznych.
Pytanie 3
Pomiar odległości wynoszącej 100,00 m zawiera błąd średni ±5 cm. Jaka jest wartość błędu względnego tej odległości?
A. 1/500
B. 1/2000
C. 1/1000
D. 1/5000
Błąd względny jest miarą niepewności pomiaru w stosunku do wartości zmierzonej i oblicza się go jako stosunek błędu absolutnego (w tym przypadku ±5 cm) do wartości zmierzonej (100,00 m). Aby obliczyć błąd względny, możemy skorzystać z wzoru: błąd względny = błąd absolutny / wartość zmierzona. Podstawiając nasze wartości, mamy: błąd względny = 0,05 m / 100 m = 0,0005. Przekształcając tę wartość do postaci ułamka, otrzymujemy 1/2000. W praktyce, obliczanie błędu względnego jest kluczowe w wielu dziedzinach, takich jak inżynieria, nauki przyrodnicze czy metrologia, gdzie precyzyjne pomiary są niezbędne. Standardy metrologiczne, takie jak ISO 5725, wskazują na znaczenie analizy niepewności pomiarowej, co pozwala na lepsze zrozumienie dokładności wyników oraz ich zastosowanie w praktyce. Właściwe określenie błędu względnego umożliwia również porównywanie wyników pomiarów z różnych źródeł oraz ocenę ich dokładności.
Pytanie 4
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 5
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 6
Co należy zrobić, jeśli na poprawnie sporządzonym szkicu polowym błędnie zapisano odległość między dwoma punktami osnowy poziomej?
A. zamalować błędny zapis korektorem i wpisać na nowo właściwą odległość
B. przekreślić nieprawidłowy zapis i wpisać poprawną odległość
C. przerysować cały szkic od nowa
D. napisać obok błędnego wpisu 'źle' i podać właściwą odległość
Przekreślenie błędnego zapisu i wpisanie właściwej odległości jest najwłaściwszym podejściem w przypadku korekty szkicu polowego. Taka praktyka jest zgodna z zasadami prowadzenia dokumentacji geodezyjnej, gdzie kluczowe jest zachowanie przejrzystości i czytelności zapisów. Przekreślenie błędnego zapisu umożliwia zachowanie oryginalnych danych, co jest istotne w przypadku weryfikacji lub audytu realizacji prac geodezyjnych. Poprawny zapis powinien być wyraźnie zaznaczony, co minimalizuje ryzyko pomyłek w dalszych etapach analizy danych. Dobrą praktyką jest także stosowanie jasnych kolorów i odpowiednich narzędzi do korekty, aby każdy, kto będzie korzystał ze szkicu, mógł szybko zidentyfikować dokonane zmiany. Przykładem może być sytuacja, w której geodeta przyjmuje nowe pomiary w terenie, a korekta zapisu odległości między punktami osnowy nie tylko zwiększa precyzję, ale także wspiera zachowanie rzetelności dokumentacji. Zastosowanie takiej metody korekty jest zgodne z normami branżowymi, które zalecają, aby wszelkie zmiany były dokonywane w sposób przejrzysty, co jest kluczowe dla zachowania wysokich standardów pracy w geodezji.
Pytanie 7
Szkic polowy inwentaryzacji po zakończeniu budowy przyłącza kanalizacyjnego do obiektu powinien uwzględniać
A. kąt nachylenia przewodu.
B. materiał, z którego wykonano przewód.
C. średnicę przewodu.
D. rysunek instalacji wewnętrznej w budynku.
Szkic polowy inwentaryzacji powykonawczej przyłącza kanalizacyjnego powinien zawierać kilka istotnych informacji, które są kluczowe dla sprawnego działania całego systemu. Średnica przewodu to jedna z tych najważniejszych rzeczy, bo to ona decyduje o tym, ile ścieków może przejść przez instalację. Według norm, średnica rury musi być dobrana do tego, ile ścieków będzie odprowadzane oraz do specyfiki budynku. Na przykład, w domach mieszkalnych zazwyczaj używa się rur o średnicy 100 mm, co powinno wystarczyć dla typowego gospodarstwa domowego. Warto to rozumieć, szczególnie przy planowaniu przyszłych prac budowlanych czy modernizacji, bo źle dobrana średnica może spowodować zatory i inne problemy w systemie. A znajomość średnicy pomoże też w odpowiednim doborze materiałów i nasadek do przewodów – to ważne, żeby wszystko było zgodne ze standardami jakości. Z moich doświadczeń wynika, że błędne określenie średnicy może prowadzić do poważnych awarii, co z kolei zwiększa koszty późniejszych napraw.
Pytanie 8
W jakim rodzaju ciągu niwelacyjnym zakłada się, że teoretyczna suma różnic wysokości pomiędzy punktem startowym a końcowym wynosi 0 mm?
A. Obliczeniowym
B. Zamkniętym
C. Otwarty
D. Zawieszonym
Ciąg niwelacyjny zamknięty to taki, w którym pomiar wysokości rozpoczyna się w punkcie, a po wykonaniu pomiarów wraca się do punktu początkowego. Teoretyczna suma różnic wysokości między punktem początkowym i końcowym wynosi 0 mm, co oznacza, że w idealnych warunkach nie występują błędy pomiarowe ani różnice w terenie, które mogłyby wpłynąć na wyniki. Praktyczne zastosowanie ciągów zamkniętych jest szczególnie widoczne w inżynierii lądowej, gdzie precyzyjne pomiary wysokości są kluczowe dla projektów budowlanych i infrastrukturalnych. Wykonywanie niwelacji w cyklu zamkniętym pozwala na wykrycie błędów systematycznych, które mogą wystąpić w trakcie pomiarów, a także na ich korekcję, co jest zgodne z zasadami obowiązującymi w normach takich jak PN-EN ISO 17123. Ważnym aspektem jest również to, że stosowanie ciągów zamkniętych zwiększa wiarygodność uzyskanych wyników, co jest niezbędne w pracach geodezyjnych i w kontekście odpowiedzialności zawodowej geodetów.
Pytanie 9
Jeśli odcinek o długości 1 cm na mapie odpowiada rzeczywistej odległości 50 m w terenie, to w jakiej skali została stworzona ta mapa?
A. 1:500
B. 1:10 000
C. 1:5000
D. 1:1000
Odpowiedź 1:5000 jest jak najbardziej trafna. Skala mapy to taki ważny temat, bo mówi nam, jak długości na mapie mają się do tych prawdziwych w terenie. Tu mamy 1 cm na mapie, co odpowiada 50 m w rzeczywistości. Jak to przeliczymy, to 50 m to 5000 cm. To znaczy, że 1 cm na mapie to 5000 cm w terenie, co zapisujemy jako 1:5000. Taka informacja jest super ważna przy robieniu map, bo pozwala dobrze oddać to, co mamy w realu. Kiedy korzystasz z mapy w skali 1:5000, łatwo możesz planować różne rzeczy, na przykład budowę czy nawigację. Tego typu mapy są często wykorzystywane w sprawach takich jak urbanistyka czy geodezja, gdzie potrzebujemy przedstawienia terenu w szczegółowy sposób. Rozumienie skali mapy pozwala lepiej czytać dane przestrzenne i podejmować mądrzejsze decyzje na bazie tego, co widzimy na mapie.
Pytanie 10
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 11
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 12
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 13
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 14
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 15
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 16
W terenie zmierzono odcinek AB o długości DAB = 33,00 m. Na mapie odległość pomiędzy punktami AB wynosi dAB = 66,00 mm. Jaką skalę ma mapa?
A. 1:1000
B. 1:250
C. 1:500
D. 1:2000
Skala mapy jest wyrażona jako stosunek odległości na mapie do rzeczywistej odległości w terenie. W tym przypadku zmierzone odcinki to DAB = 33,00 m (rzeczywista długość) oraz dAB = 66,00 mm (odległość na mapie). Aby obliczyć skalę, musimy przeliczyć odległość z milimetrów na metry. 66 mm to 0,066 m. Następnie, skala obliczana jest jako DAB / dAB, co daje: 33,00 m / 0,066 m = 500. Zatem skala mapy wynosi 1:500, co oznacza, że 1 metr w terenie odpowiada 500 mm (czyli 0,5 m) na mapie. Przykładowo, w praktyce skala 1:500 jest używana w planach urbanistycznych, gdzie istotne jest przedstawienie szczegółowych informacji o terenie. Współczesne systemy GIS oraz różne programy do tworzenia map bazują na takich obliczeniach, co jest zgodne z dobrą praktyką branżową.
Pytanie 17
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 18
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 19
Na jakiej nakładce tematycznej mapy zasadniczej powinien być zaznaczony włąz studzienki kanalizacyjnej?
A. Sytuacyjnej
B. Wysokościowej
C. Ewidencyjnej
D. Topograficznej
Wybór błędnych nakładek tematycznych do przedstawienia włązu studzienki kanalizacyjnej na mapie zasadniczej może wynikać z niepełnego zrozumienia ich funkcji oraz przeznaczenia. Nakładka ewidencyjna, która jest często mylona z sytuacyjną, ma na celu dokumentowanie i ewidencjonowanie obiektów w kontekście prawnym oraz administracyjnym. Nie zawiera jednak szczegółowych informacji o lokalizacji i funkcjonowaniu infrastruktury technicznej, co czyni ją nieodpowiednią do przedstawienia elementów takich jak studzienki kanalizacyjne. Nakładka wysokościowa jest stworzona do przedstawiania poziomów terenu i obiektów w kontekście wysokościowym; nie dostarcza informacji dotyczących układu infrastruktury podziemnej. Z kolei nakładka topograficzna, koncentrująca się na ogólnych ukształtowaniach terenu, również nie uwzględnia szczegółowych informacji na temat obiektów, które są kluczowe dla zarządzania infrastrukturą, takich jak studzienki. Zastosowanie niewłaściwej nakładki może prowadzić do nieefektywnego zarządzania infrastrukturą oraz utrudnienia w przeprowadzaniu niezbędnych prac konserwacyjnych, co w dłuższej perspektywie może prowadzić do poważnych problemów związanych z funkcjonowaniem systemów kanalizacyjnych. Dlatego ważne jest, aby stosować odpowiednie nakładki tematyczne zgodnie z ich przeznaczeniem, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie zarządzania danymi przestrzennymi.
Pytanie 20
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 21
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 22
Punkty kontrolne, które są używane w trakcie analizy przemieszczeń obiektów budowlanych, powinny być rozmieszczane
A. jak najbliżej punktów odniesienia dotyczących badanego obiektu
B. w bezpośredniej bliskości analizowanego obiektu
C. jak najdalej od analizowanego obiektu
D. bezpośrednio na analizowanym obiekcie
Umieszczanie punktów kontrolnych jak najbliżej punktów odniesienia, jak również jak najdalej od badanego obiektu, jest koncepcją, która w praktyce prowadzi do poważnych błędów w pomiarach. Bliskie umiejscowienie punktów odniesienia może wpłynąć na ich stabilność, natomiast umiejscowienie z dala od obiektu ogranicza zdolność do precyzyjnego monitorowania jego przemieszczeń. Takie podejście może prowadzić do błędów pomiarowych, które są trudne do zidentyfikowania. W praktyce, kluczowe jest, aby punkty kontrolne były umieszczone w miejscach, które najlepiej oddają rzeczywiste przemieszczenia obiektu, a nie w ich pobliżu, co bywa mylone z dokładnością. Z kolei umieszczanie punktów kontrolnych na badanym obiekcie pozwala na dokładną lokalizację przemieszczeń i umożliwia ich efektywne monitorowanie. Użytkownicy często popełniają błąd, myśląc, że oddalenie punktów kontrolnych od obiektu zwiększa ich niezawodność, co jest nieprawdziwe, gdyż taka praktyka może prowadzić do utraty krytycznych danych o stanie konstrukcji. Również umieszczanie punktów kontrolnych w bezpośredniej bliskości obiektu, ale nie na nim, może prowadzić do nieadekwatnych odczytów w sytuacji, gdy obiekt ulega deformacji w sposób nierównomierny. W związku z tym, przestrzeganie standardów oraz dobrych praktyk branżowych jest kluczowe dla zapewnienia wysokiej jakości pomiarów i monitorowania obiektów budowlanych.
Pytanie 23
Osnowę wysokościową określa się przy użyciu metody niwelacji
A. trygonometrycznej
B. punktów rozproszonych
C. hydrostatycznej
D. siatkowej
Pomiarowa osnowa wysokościowa wyznaczana metodą niwelacji trygonometrycznej to kluczowy element w geodezji, który pozwala na precyzyjne określenie różnic wysokości pomiędzy punktami w terenie. Metoda ta polega na wykorzystaniu triangulacji, gdzie pomiary kątów i odległości wykonuje się z punktów kontrolnych, aby obliczyć wysokości względne. Przykładem zastosowania tej metody jest budowa infrastruktury, gdzie niezbędne jest zapewnienie odpowiednich różnic wysokości dla dróg, mostów czy budynków. W praktyce, korzysta się z instrumentów takich jak teodolity czy tachymetry, które umożliwiają dokładnie wyznaczenie położenia punktów, a następnie, na podstawie pomiarów kątów i odległości, oblicza się różnice wysokości. Zastosowanie niwelacji trygonometrycznej jest zgodne z normami Polskiego Towarzystwa Geodezyjnego oraz międzynarodowymi standardami, co gwarantuje jej wysoką jakość oraz dokładność.
Pytanie 24
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 25
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 26
Która technika pomiaru kątów poziomych jest najkorzystniejsza, gdy planowane jest obserwowanie pięciu celów?
A. Reiteracyjna
B. Repetycyjna
C. Sektorowa
D. Kierunkowa
Metoda kierunkowa jest najbardziej korzystna w przypadku, gdy obserwacji podlega pięć celowych, ponieważ pozwala na precyzyjne pomiary kątów poziomych z zachowaniem dużej efektywności. Ta technika polega na pomiarze kąta w odniesieniu do wybranego kierunku, co minimalizuje błędy pomiarowe, które mogą wystąpić przy wielokrotnych pomiarach. W praktyce, metoda kierunkowa umożliwia szybkie i dokładne zbieranie danych, co jest kluczowe w geodezji i inżynierii lądowej. W sytuacji, gdy mamy do czynienia z wieloma celami, jak w tym przypadku, podejście kierunkowe przyczynia się do optymalizacji procesu pomiarowego poprzez ograniczenie liczby pomiarów niezbędnych do uzyskania wymaganej precyzji. Warto również zaznaczyć, że ta metoda jest zgodna z normami lokacyjnymi oraz standardami pomiarów geodezyjnych, co stanowi dodatkowy atut w kontekście profesjonalnych aplikacji inżynieryjnych i budowlanych. Stosując metodę kierunkową, praktycy mogą skutecznie zarządzać czasem i zasobami, co jest szczególnie ważne w projektach o ograniczonym budżecie i czasie realizacji.
Pytanie 27
Który południk jest osiowym w odwzorowaniu Gaussa-Krugera w systemie współrzędnych PL-2000?
A. 25°
B. 22°
C. 24°
D. 23°
Poprawna odpowiedź to 24°, który jest południkiem osiowym odwzorowania Gaussa-Krugera w układzie współrzędnych PL-2000. W tym systemie geodezyjnym stosuje się odwzorowanie, które jest oparte na koncepcji południków osiowych. Południk 24° jest szczególnie istotny dla obszarów geograficznych w Polsce, ponieważ zapewnia poprawne odwzorowanie dla większości terytorium kraju, co jest niezbędne w geodezji i kartografii. Dzięki temu odwzorowaniu możemy dokładnie określić położenie punktów w przestrzeni geograficznej, co jest kluczowe w zastosowaniach takich jak inżynieria lądowa, planowanie urbanistyczne oraz analiza przestrzenna. Odwzorowanie Gaussa-Krugera jest szeroko stosowane w praktyce, ponieważ umożliwia przekształcenie współrzędnych geograficznych (szerokości i długości geograficznej) na współrzędne prostokątne, co ułatwia obliczenia i analizę danych. Dodatkowo, dzięki zastosowaniu lokalnych układów odniesienia, uzyskuje się większą dokładność w pomiarach, co jest istotne dla profesjonalnych prac geodezyjnych.
Pytanie 28
Jeśli zmierzono kąt pionowy w dwóch ustawieniach lunety, uzyskując wyniki: KL = 95,0030g, KP = 304,9980g, to jaki ma wartość błąd indeksu?
A. +20cc
B. +5cc
C. +15cc
D. +10cc
Rozważając inne możliwe odpowiedzi, warto zauważyć, że pomyłki w obliczeniach wartości błędu indeksu często wynikają z niezrozumienia relacji pomiędzy kątami pomierzonymi a teoretycznymi wartościami. Na przykład, wybór +10cc mógłby sugerować, że pomiar został zinterpretowany jako mniejszy błąd, co jest mylnym wnioskiem przy skomplikowanej analizie kątów. Inne opcje, takie jak +20cc, +15cc, także mogą wynikać z błędnego założenia o pełnym obrocie lunety. Zrozumienie podstaw metody pomiarowej oraz znajomość geodezyjnych norm i praktyk jest kluczowe. Kiedy luneta jest nieodpowiednio skalibrowana, pomiary mogą przynieść zafałszowane wyniki. Należy pamiętać, że błąd indeksu jest istotny dla precyzyjnych pomiarów w geodezji, a jego właściwe obliczenie ma kluczowe znaczenie dla dokładności całego procesu pomiarowego. Dlatego też każdy, kto pracuje z instrumentami geodezyjnymi, powinien być świadomy potencjalnych źródeł błędów oraz regularnie dokonywać kalibracji sprzętu.
Pytanie 29
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 30
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 31
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 32
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 33
Jaką metodą powinno się wykonać pomiar kątów w celu określenia współrzędnych punktu, który jest niedostępny, stosując metodę wcięcia kątowego w przód?
A. Wypełnienia horyzontu
B. Sektorową
C. Pojedynczego kąta
D. Kierunkową
Metoda pojedynczego kąta jest preferowaną techniką przy wyznaczaniu współrzędnych punktu niedostępnego, szczególnie w kontekście wcięcia kątowego w przód. Głównym atutem tej metody jest jej prostota oraz precyzja, co czyni ją idealnym narzędziem w geodezji i inżynierii lądowej. W praktyce, polega ona na pomiarze jednego kąta między punktami referencyjnymi, co pozwala na dokładne określenie lokalizacji niedostępnego punktu. Dobrą praktyką jest wykonanie pomiarów w różnych warunkach atmosferycznych oraz przy użyciu odpowiednich instrumentów, by zminimalizować błędy pomiarowe. Standardy geodezyjne, takie jak PN-EN ISO 17123, określają wymagania dotyczące precyzji pomiarów kątów, co jest kluczowe dla uzyskania wiarygodnych wyników. Przykładowo, w przypadku pomiaru w terenie górzystym, wykorzystanie metody pojedynczego kąta może znacząco ułatwić zlokalizowanie punktów, które w normalnych warunkach byłyby trudne do zmierzenia.
Pytanie 34
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 35
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 36
Błąd w osi celowej niwelatora o charakterze niepoziomym zalicza się do kategorii błędów
A. średnich
B. pozornych
C. systematycznych
D. przypadkowych
Odpowiedzi średnie, pozorne oraz przypadkowe są typami błędów, które różnią się od błędów systematycznych w swoim charakterze i źródłach. Błąd średni, na przykład, odnosi się do różnic w pomiarach, które mogą być spowodowane nieprzewidywalnymi okolicznościami, takimi jak zmiany warunków atmosferycznych czy wpływ zakłóceń zewnętrznych. W praktyce oznacza to, że takie błędy mogą się kumulować lub rozpraszać w czasie, co czyni je trudniejszymi do zidentyfikowania i skorygowania. Z kolei błąd pozorny to błędny wynik pomiaru, który powstaje na skutek nieprawidłowej interpretacji danych, co może prowadzić do mylnych wniosków. W kontekście pomiarów geodezyjnych, błędy pozorne mogą być wynikiem błędów ludzkich, takich jak niewłaściwe odczytywanie wyników lub błędne założenia dotyczące użytych parametrów. Natomiast błąd przypadkowy, który ma losowy charakter, jest zwykle spowodowany nieprzewidywalnymi czynnikami, co sprawia, że nie można go łatwo skorygować ani przewidzieć. W geodezji, każdy z tych błędów wymaga innego podejścia do analizy i korekcji, co podkreśla znaczenie zrozumienia ich różnorodności oraz systematycznego podejścia do pomiarów, aby osiągnąć jak najwyższą dokładność i wiarygodność wyników.
Pytanie 37
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 38
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 39
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 40
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.