Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
Data rozpoczęcia: 13 marca 2025 11:52
Data zakończenia: 13 marca 2025 12:04

Egzamin zdany!

Wynik: 25/40 punktów (62,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Włókna w papierowej etykiecie, która ma być przyklejana do butelki, powinny być ustawione w

A. prostopadłym do wysokości etykiety

B. dowolnym kierunku w odniesieniu do wysokości etykiety

C. równoległym do wysokości etykiety

D. ukośnym w stosunku do wysokości etykiety

Wybór kierunku włókien w papierowej etykiecie jako równoległego do wysokości etykiety jest kluczowy dla zapewnienia jej trwałości i estetyki. Włókna papieru mają swoją naturalną orientację, co wpływa na jego wytrzymałość mechaniczną oraz sposób, w jaki etykieta zachowuje się podczas aplikacji na butelkę. Równoległe ułożenie włókien do wysokości etykiety pozwala na lepsze przyleganie, co jest szczególnie ważne w kontekście etykietowania produktów, które mogą być narażone na wilgoć lub zmiany temperatury. W praktyce oznacza to, że etykiety nie będą się odrywać ani wyginać, co jest istotne dla zachowania prezentacji produktu. Dobre praktyki branżowe, takie jak normy ISO dotyczące jakości opakowań, wskazują na konieczność dbania o orientację włókien, aby zapewnić odpowiedni poziom trwałości i estetyki. Dodatkowo, w kontekście druku, równoległe włókna minimalizują ryzyko zniekształceń obrazu, co ma istotne znaczenie dla brandingowych aspektów etykiety.

Pytanie 2

Jaki symbol odpowiada rozmiarowi gazety o wymiarach 353 × 500 mm?

A. A5

B. B4

C. B3

D. A4

Symbol B3 odpowiada formatowi gazety o wymiarach 353 × 500 mm, co czyni go odpowiednim dla tego konkretnego wymiaru. Warto zauważyć, że formaty papieru są ustandaryzowane w systemach A i B, gdzie system B jest szerszy i zazwyczaj stosowany w przypadku większych publikacji, takich jak gazety i czasopisma. Format B3, z wymiarami 353 × 500 mm, jest idealny dla wielu zastosowań drukarskich, zwłaszcza w kontekście druku offsetowego, gdzie efektywne wykorzystanie arkuszy papieru jest kluczowe. Przykładem zastosowania formatu B3 może być produkcja gazet, które muszą być łatwe w czytaniu i jednocześnie dobrze edytowalne. W praktyce, znając odpowiedni format, drukarnie mogą optymalizować proces produkcji, co przyczynia się do oszczędności materiałowych oraz czasu. Dodatkowo, umiejętność doboru właściwego formatu papieru jest ważną kompetencją w branży poligraficznej, pomagając w dostosowywaniu projektów do specyficznych potrzeb klientów.

Pytanie 3

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 4

Który z typów plików graficznych nie wspiera przezroczystości tła?

A. PNG

B. GIF

C. TIFF

D. JPEG

Format JPEG, czyli Joint Photographic Experts Group, to taki popularny sposób na przechowywanie obrazków rastrowych. Głównie wyróżnia się tym, że nie ma opcji przezroczystości tła. JPEG świetnie nadaje się do kompresji zdjęć, które mają dużo kolorów i detali, więc idealnie sprawdza się w fotografii i wszędzie tam, gdzie przezroczystość nie jest potrzebna. Można go spotkać na stronach internetowych, w mediach społecznościowych czy w druku. Jego zalety to spora jakość zdjęć przy małej wielkości pliku, co czyni go faworytem wśród projektantów i fotografów. W branży często poleca się JPEG, gdy nie musimy martwić się o przezroczystość, a bardziej zależy nam na optymalizacji obrazu.

Pytanie 5

Czwarta strona 'czwórki tytułowej' określana jest mianem strony

A. wakatowej

B. redakcyjnej

C. przedtytułowej

D. tytułowej

Czwarta strona "czwórki tytułowej" nosi nazwę strony redakcyjnej, co jest zgodne z przyjętymi standardami w publikacjach naukowych i technicznych. Strona redakcyjna zawiera istotne informacje dotyczące wydania, takie jak nazwa redakcji, adres oraz dane kontaktowe. To kluczowy element, który wspiera transparentność i umożliwia łatwy kontakt z redakcją w przypadku pytań czy potrzeb związanych z treścią publikacji. Na przykład, w przypadku czasopism naukowych, strona redakcyjna może również zawierać informacje o recenzentach oraz polityce wydawniczej. Umożliwia to budowanie zaufania wśród czytelników oraz przyczynia się do profesjonalizmu całego wydania. Warto zwrócić uwagę, że zgodnie z zasadami etyki wydawniczej, publikacje powinny jasno przedstawiać informacje o redakcji, co z kolei wpływa na wiarygodność publikowanych treści, a także na możliwość uzyskania kredytów autorskich przez poszczególnych badaczy.

Pytanie 6

Jakie oprogramowanie wykorzystuje się do kompresji dużych plików graficznych?

A. ArtiosCad

B. WinRar

C. Audacity

D. Eset Nod32

WinRar to bardzo znany program do archiwizacji plików, zwłaszcza tych większych. Obsługuje różne formaty, jak RAR czy ZIP, co jest super wygodne. Jego główna funkcja to kompresja dużych plików, więc zaoszczędzisz miejsce na dysku, a przesyłanie danych będzie znacznie łatwiejsze. Ma też sporo fajnych opcji, jak możliwość ustawienia stopnia kompresji, szyfrowania archiwów, a nawet podziału plików na mniejsze części. Przydaje się to, gdy masz do wysłania większe zbiory, czy to przez e-mail, czy na chmurę. Dla grafika WinRar to wręcz must-have, bo pomaga w organizacji pracy i zarządzaniu zasobami. Ogólnie, ze względu na prostotę i funkcjonalność, jest to program, który wielu profesjonalistów uznaje za standard w archiwizacji danych.

Pytanie 7

Jakie formaty powinien mieć nieregularny obiekt wektorowy, aby jego przezroczystość była zachowana po umieszczeniu go na stronie www?

A. PNG, GIF

B. PNG, JPEG

C. GIF, BMP

D. PNG, BMP

Odpowiedź 'PNG, GIF' jest prawidłowa, ponieważ oba te formaty obsługują przezroczystość, co jest istotne przy prezentowaniu nieregularnych obiektów wektorowych na stronach internetowych. Format PNG (Portable Network Graphics) jest szczególnie popularny do przechowywania obrazów z przezroczystością, ponieważ pozwala na zastosowanie kanału alfa, co oznacza, że każdy piksel może mieć różne poziomy przezroczystości. Dzięki temu można uzyskać płynne przejścia i cienie, co jest niezbędne w nowoczesnym designie stron. Z kolei GIF (Graphics Interchange Format) obsługuje przezroczystość w ograniczony sposób, akceptując jedynie jeden kolor jako przezroczysty, co w wielu przypadkach wystarcza do zastosowań internetowych, zwłaszcza dla prostszych grafik. Przykłady zastosowania to ikony na stronach internetowych, logo, czy każda inna grafika wymagająca zachowania tła. Oba formaty są szeroko wspierane przez przeglądarki internetowe, co czyni je idealnymi do użycia w projektach online. Wybierając właściwy format, projektanci muszą także brać pod uwagę rozmiar pliku oraz jakość obrazu, co jest kluczowe dla optymalizacji szybkości ładowania strony.

Pytanie 8

Jednym ze sposobów na zmniejszenie wydatków związanych z drukiem 50 000 egzemplarzy czasopisma reklamowego jest zmiana

A. metody introligatorskiej.

B. wielkości czasopisma.

C. druku offsetowego na cyfrowy.

D. przygotowania form CtF na CtP.

Odpowiedź wskazująca na zmianę druku cyfrowego na offset jest prawidłowa, ponieważ technologia druku offsetowego charakteryzuje się niższymi kosztami przy większych nakładach. Druk offsetowy, w przeciwieństwie do druku cyfrowego, wykorzystuje matryce i jest bardziej opłacalny przy produkcji dużych serii, takich jak 50 000 egzemplarzy. Koszty jednostkowe druku offsetowego maleją w miarę wzrostu liczby drukowanych egzemplarzy, co czyni tę metodę bardziej ekonomiczną w przypadku dużych zamówień. Przykładem może być produkcja gazet, gdzie przy dużych nakładach koszty jednostkowe są wielokrotnie niższe niż w przypadku druku cyfrowego. Dodatkowo, technologia offsetowa zapewnia lepszą jakość druku i możliwość stosowania różnych rodzajów papieru oraz farb, co pozwala na uzyskanie atrakcyjniejszego wyglądu czasopisma. W branży wydawniczej standardem jest korzystanie z druku offsetowego przy dużych nakładach, co potwierdzają liczne analizy kosztowe i badania rynku.

Pytanie 9

W przybliżeniu, jaką masę ma 1 000 arkuszy papieru o gramaturze 80 g/m² i wymiarach 860 × 610 mm?

A. 49 kg

B. 55 kg

C. 42 kg

D. 35 kg

Wybór błędnych odpowiedzi często wynika z nieprawidłowego zrozumienia podstawowych koncepcji związanych z obliczaniem masy papieru. Wiele osób może pomylić gramaturę z masą całkowitą, co prowadzi do nieprawidłowych oszacowań. Przykładowo, odpowiedzi wskazujące na 35 kg lub 49 kg mogą sugerować, że osoba obliczała masę na podstawie zbyt małej wartości gramatury lub powierzchni arkusza. Niewłaściwe założenia dotyczące wymiarów arkusza lub jednostek miary także mogą skutkować błędnymi wynikami. Na przykład, błędne przeliczenie jednostek z milimetrów na metry może prowadzić do znacznych różnic w końcowym wyniku. Zrozumienie, że gramatura papieru odnosi się do masy jednego metra kwadratowego, jest kluczowe w tego typu zadaniach. Ponadto, w praktyce branżowej, niezbędne jest uwzględnienie wszystkich parametrów produkcyjnych, takich jak wilgotność papieru czy technologia jego wytwarzania, które mogą wpływać na rzeczywistą masę materiału. Dlatego ważne jest, aby podczas wykonywania obliczeń stosować precyzyjne wartości oraz dobrze rozumieć procesy związane z obróbką papieru.

Pytanie 10

Ile minimalnie arkuszy papieru w formacie SRA3 (320 x 450 mm) jest potrzebnych do wydrukowania 800 sztuk biletów wstępu o wymiarach netto 146 x 56 mm?

A. 20

B. 30

C. 50

D. 80

Zarówno odpowiedzi 30, 20, jak i 80 nie uwzględniają właściwego podejścia do obliczania ilości potrzebnego papieru do druku. W przypadku odpowiedzi sugerującej 30 kartek, wynika to z niedostatecznego oszacowania powierzchni, jaką zajmują bilety. Przy takim założeniu użytkownik mógł nie zrealizować prawidłowego podziału powierzchni kartki SRA3, co prowadzi do nieprawidłowego wniosku o mniejszej ilości papieru. Odpowiedź 20 również jest błędna, ponieważ nie tylko ignoruje straty materiałowe, ale także nie bierze pod uwagę, że nawet jeśli technicznie można uzyskać 17 biletów na kartkę, dla 800 biletów wymagana byłaby co najmniej 48 kartek, co już przekracza podaną wartość. Co do odpowiedzi 80, to jest ona zbyt wysoka i wskazuje na nadmierny zapas papieru w stosunku do obliczonej potrzeby, co nie tylko generuje zbędne koszty, ale również wpływa na efektywność procesu produkcyjnego. W druku przemysłowym kluczowe jest zrozumienie właściwych proporcji oraz uwzględnienie każdego aspektu, w tym strat, również w kontekście optymalizacji kosztów. Typowym błędem w takich obliczeniach jest również pomijanie marginesów czy przestrzeni między biletami, co prowadzi do zawyżania wyników. Dlatego każda kalkulacja powinna dokładnie uwzględniać wszystkie te czynniki.

Pytanie 11

Jaką długość drutu introligatorskiego należy przygotować do produkcji 6 000 broszur zszywanych przy użyciu trzech zszywek o długości 20 mm?

A. 120 m

B. 600 m

C. 240 m

D. 360 m

Jak wybierzesz złą ilość drutu, to można się łatwo pomylić w obliczeniach. Na przykład, odpowiedzi jak 600 m, 240 m czy 120 m to najczęściej wynik błędnych kalkulacji albo pominięcia istotnych danych. Przy 600 m ktoś mógł myśleć, że potrzebuje więcej materiału niż to, co faktycznie jest potrzebne. A z kolei 240 m czy 120 m to może sugerować, że uwzględniono za mało zszywek lub za krótki ich rozmiar, co pokazuje, że coś poszło nie tak. W introligatorstwie trzeba też zrozumieć, że każda zszywka to nie tylko długość drutu, ale też, jak ułożymy materiały, co może wpłynąć na całkowite zużycie. Takie błędy to po prostu typowe nieporozumienia przy prostych obliczeniach – czasem nie zwraca się uwagi na każdy detal. Dlatego warto dokładnie sprawdzać, co jest potrzebne w każdym projekcie i stosować standardowe metody liczenia oraz uczyć się dobrych praktyk w tej branży.

Pytanie 12

Jaki jest koszt złamania 1 arkusza w formacie B1 na składkę 16-stronicową, jeśli cena za jeden złam wynosi 2 grosze?

A. 3 gr

B. 5 gr

C. 6 gr

D. 4 gr

Wybór niepoprawnych odpowiedzi może wynikać z błędnych założeń dotyczących liczby złamów potrzebnych do uzyskania 16 stron z arkusza B1. Niektóre z odpowiedzi, takie jak 4 grosze, 5 groszy czy 3 grosze sugerują, że obliczenia były oparte na niewłaściwej liczbie złamów lub błędnym rozumieniu kosztów jednostkowych. Niezrozumienie tego, jak oblicza się koszty w kontekście produkcji drukarskiej, prowadzi do błędnych wniosków. Przy 16 stronach i przyjmując, że każde złamanie wymaga konkretnego kosztu jednostkowego, kluczowe jest, aby zrozumieć, że aby uzyskać 16 stron, potrzeba 6 złamów. Tylko wtedy można obliczyć całkowity koszt w sposób adekwatny do rzeczywistości. W praktyce nie jest to jedynie kwestia arytmetyki, ale także zrozumienia procesu i jego wpływu na efektywność kosztową. Brak znajomości tych zasad może prowadzić do nieporozumień, co w konsekwencji wpływa na finanse projektu i oceny ryzyka. Dlatego warto podjąć działania edukacyjne, aby zrozumieć, jak obliczenia te wpływają na całą produkcję i jak mogą być wykorzystywane w codziennej pracy w branży poligraficznej. Użytkownik powinien również mieć na uwadze, że znajomość standardów i praktyk w branży poligraficznej jest niezbędna do efektywnego zarządzania projektem i kontrolowania kosztów.

Pytanie 13

Jakie wymiary posiadają plakaty brutto, jeśli gotowy plakat ma format A1, a spad wynosi 4 mm?

A. 420 × 594 mm

B. 602 × 849 mm

C. 508 × 708 mm

D. 849 × 1197 mm

Wybór nieprawidłowych odpowiedzi może wynikać z nieścisłości w zrozumieniu wymagań dotyczących wymiarów plakatów oraz spadów. Odpowiedzi takie jak 849 × 1197 mm przekraczają standardowy rozmiar formatu A1 i nie uwzględniają spadu, co prowadzi do błędnych wniosków o ich zgodności. Format 508 × 708 mm oraz 420 × 594 mm nie są zgodne z wymogami formatu A1, ponieważ są znacznie mniejsze i nie odpowiadają wymiarom tego formatu. W przypadku formatu A1, powinno się stosować standardowe wymiary, a jakiekolwiek odchylenia od tych wymiarów mogą powodować problemy podczas drukowania. Osoby podejmujące się projektowania reklam czy plakatów często pomijają znaczenie spadów, co prowadzi do problemów z finalnym produktem. Użycie niewłaściwych wymiarów skutkuje koniecznością dodatkowego przycinania, co może prowadzić do strat materiału oraz dodatkowych kosztów. Kluczowym aspektem jest przestrzeganie standardów branżowych oraz uwzględnienie wszystkich technicznych wymogów, co zapewni wysoką jakość i estetykę finalnych wydruków.

Pytanie 14

Który element kompozycji tekstowej jest pokazany na rysunku w czerwonej ramce?

A. Łam.

B. Pagina.

C. Stronica.

D. Kolumna.

Odpowiedź "łam" jest poprawna, ponieważ odnosi się do kluczowego elementu kompozycji tekstowej w poligrafii. Łam to graficzny układ strony, na który składają się kolumny tekstu, a jego właściwe zaprojektowanie jest kluczowe dla czytelności publikacji. W przypadku wizualizacji, której dotyczą pytanie i odpowiedź, łam jest obszarem, w którym tekst jest układany w określony sposób, często z uwzględnieniem zasad typografii oraz estetyki. Przykładowo, w czasopismach i gazetach układ łamów ma za zadanie przyciągnąć uwagę czytelnika oraz umożliwić mu łatwe przyswajanie informacji. Dobrze zaprojektowany łam uwzględnia marginesy, interlinia oraz odstępy między kolumnami, co wpływa na ogólną estetykę publikacji i komfort czytania. W branży poligraficznej standardy dotyczące łamów są kluczowe do zapewnienia spójności i profesjonalizmu wydania, co jest ważne zarówno dla wydawców, jak i dla czytelników.

Pytanie 15

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 16

Jakiego wzoru używa się do szacowania przeliczenia jednostek metrycznych na typograficzne w systemie Didota?

A. Liczba punktów = 9/3 x liczba milimetrów

B. Liczba milimetrów = 3/8 x liczba punktów

C. Liczba punktów = 8/3 x liczba milimetrów

D. Liczba milimetrów = 3/9 x liczba punktów

Niestety, inne odpowiedzi są oparte na błędnych założeniach, jeśli chodzi o konwersje jednostek typograficznych na metryczne. Na przykład jedna z opcji mówi o stosunku 3/9, ale to nie ma sensu, bo nie jest zgodne z właściwymi przeliczeniami w systemie Didota. Widać, że tu można się pomylić w proporcjach, a to może prowadzić do niezłych wpadek w projektach, zwłaszcza w typografii, gdzie musimy trzymać się dokładności. W innej niepoprawnej odpowiedzi współczynnik 3/8 również nie oddaje realnych relacji między jednostkami. Warto pamiętać, że błędne przeliczenia mogą spowodować, że tekst będzie źle wyważony, co później wpływa na jego czytelność i wygląd publikacji. Potem jest jeszcze trzecia opcja, która sugeruje, że liczba punktów to przeliczenie 8/3 x liczba milimetrów. To wprowadza zamieszanie, bo to dokładnie odwrotność tego, co powinniśmy zrobić. Używanie takich błędnych wzorów w praktyce może prowadzić do poważnych błędów w druku i niezadowolenia klientów. Dlatego dla projektantów ważne jest, by wiedzieć, jak poprawnie robić te przeliczenia, żeby unikać takich pułapek i skutecznie realizować projekty.

Pytanie 17

Aby w programie Adobe Photoshop stworzyć panoramiczny obraz z kilku cyfrowych zdjęć, należy użyć polecenia

A. Korekcja obiektywu

B. Stykówka

C. Scal do HDR Pro

D. Photomerge

Odpowiedź 'Photomerge' jest poprawna, ponieważ jest to specjalistyczne narzędzie w programie Adobe Photoshop, które umożliwia tworzenie panoram fotograficznych z kilku różnych zdjęć. Funkcja ta automatycznie łączy obrazy w jedną całość, analizując ich krawędzie i dopasowując kolory, aby uzyskać jak najbardziej naturalny efekt. Przykładowo, gdy wykonujesz zdjęcia wzdłuż linii horyzontu, Photomerge z łatwością połączy wszystkie obrazy, eliminując widoczne przepaści między nimi, co jest szczególnie przydatne w fotografii krajobrazowej. Dodatkowo, funkcja ta pozwala na wybór różnych opcji łączenia, takich jak 'Auto', 'Perspective' czy 'Cylindrical', co daje swobodę w doborze odpowiedniego stylu panoramy. Używając Photomerge, zachowujesz wysoką jakość zdjęć oraz możesz dostosować sposób łączenia obrazów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w obszarze edycji zdjęć.

Pytanie 18

W programie Adobe Illustrator, aby dostosować oświetlenie pomiędzy dwiema sąsiadującymi literami w tekście, należy skorzystać z funkcji dostępnej w panelu

A. tabulatory

B. typografia

C. akapit

D. symbole

Wybór opcji 'typografia' jest prawidłowy, ponieważ w programie Adobe Illustrator to właśnie w panelu typografii można dostosować różne parametry tekstu, w tym ustawienia światła oraz cień dla sąsiadujących znaków. Umożliwia to uzyskanie efektów wizualnych, które nadają głębi i dynamiki tekstowi, co jest szczególnie istotne w projektowaniu graficznym. Przykładowo, wykorzystując efekty światła, można podkreślić ważne słowa lub frazy w kampaniach reklamowych, co przyciąga uwagę odbiorcy. Dodatkowo, panel typografii oferuje możliwość zastosowania zaawansowanych opcji, takich jak kerning i prowadzenie, które również wpływają na odbiór tekstu. Warto zwrócić uwagę, że umiejętne korzystanie z tych ustawień to nie tylko kwestia estetyki, ale także zgodności z zasadami typografii, które mówią o tym, jak poprawnie i efektywnie prezentować tekst. Zastosowanie odpowiednich efektów w typografii pozwala na tworzenie bardziej profesjonalnych projektów graficznych oraz lepsze komunikowanie treści.

Pytanie 19

Proces przygotowania formy drukarskiej offsetowej, który polega na bezpośrednim przenoszeniu obrazu z komputera na płytę offsetową, to technologia oznaczana symbolami

A. DTP

B. CtP

C. RIP

D. CtF

Odpowiedzi 'CtF', 'RIP' oraz 'DTP' nie są prawidłowe w kontekście pytania o technologię przenoszenia obrazu z komputera na płytę offsetową. CtF (Computer to Film) odnosi się do tradycyjnej metody, w której obraz jest najpierw przenoszony na film, a następnie z filmu na płytę. Ten proces jest mniej efektywny i wiąże się z dodatkowymi kosztami i czasem, ponieważ wymaga dodatkowego etapu produkcji filmu. RIP (Raster Image Processor) to oprogramowanie, które konwertuje pliki cyfrowe na obrazy rastrowe, ale nie odnosi się bezpośrednio do samego przenoszenia obrazu na płytę. Oznacza to, że chociaż RIP jest kluczowy w procesie przygotowania do druku, nie zastępuje on fizycznej technologii przenoszenia obrazu na płytę. DTP (Desktop Publishing) dotyczy ogólnego przygotowania materiałów do druku na komputerze, ale nie odnosi się bezpośrednio do procesu wykorzystującego płyty offsetowe. Typowym błędem myślowym jest mylenie tych pojęć, co prowadzi do nieporozumień w zakresie technologii poligraficznych. W dzisiejszych czasach znajomość tych terminów oraz ich prawidłowe zastosowanie jest kluczowe dla osiągnięcia sukcesu w branży drukarskiej i grafiki komputerowej. Zrozumienie różnic między tymi technologiami jest niezbędne dla każdego profesjonalisty w dziedzinie druku.

Pytanie 20

Ile separacji kolorów należy stworzyć do wykonania form drukarskich offsetowych w technologii CtF dla druku z kolorystyką 4+0?

A. 8

B. 1

C. 5

D. 4

W technologii druku offsetowego, szczególnie w procesie CtF (Computer-to-Film), przygotowanie form drukowych dla kolorystyki 4+0 wymaga czterech separacji barwnych. Te cztery kolory to standardowe barwy CMYK: cyjan, magenta, żółty i czarny. Separacja barwna polega na oddzieleniu poszczególnych składowych kolorów, które następnie są drukowane na materiale w odpowiednich warstwach. Zastosowanie technologii CtF pozwala na precyzyjne odwzorowanie kolorów, co jest kluczowe dla uzyskania wysokiej jakości druku. W praktyce, każda separacja barwna jest tworzona na osobnym filmie, co umożliwia zachowanie dokładnych proporcji kolorów podczas druku. Dobrze przeprowadzony proces separacji oraz wykorzystanie standardów takich jak ISO 12647-2, które definiują wymagania dla druku offsetowego, przyczyniają się do uzyskania powtarzalnych i przewidywalnych efektów, co jest niezbędne w profesjonalnym druku. Zrozumienie i prawidłowe korzystanie z czterech separacji barwnych jest kluczowe dla sukcesu każdego projektu graficznego.

Pytanie 21

Aby stworzyć kolorową okładkę książki w formacie A4 z grubością grzbietu wynoszącą 10 mm, odpowiednim wyborem będzie papier o formacie

A. B4

B. A3

C. B3

D. A4

Odpowiedź B3 jest poprawna, ponieważ format B3 ma wymiary 353 x 500 mm, co pozwala na wygodne zmieszczenie okładki do książki formatu A4 (210 x 297 mm) oraz dodatkowej przestrzeni potrzebnej na grzbiet o grubości 10 mm. Wydruk na podłożu B3 umożliwia również uzyskanie większej elastyczności przy projektowaniu okładki, co jest istotne dla estetyki i funkcjonalności publikacji. W praktyce, wybór formatu B3 jest zgodny z zaleceniami branżowymi dla druku cyfrowego i offsetowego, które często korzystają z formatów B w celu maksymalizacji wykorzystania arkuszy papieru. Przykładowo, jeśli zaprojektujemy okładkę na B3, możemy efektywnie wykorzystać przestrzeń na dodatkowe grafiki, teksty i inne elementy wizualne, co przyczynia się do atrakcyjności produktu końcowego. Ponadto, przy druku w dużych nakładach, format B3 minimalizuje odpady surowca, co jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju w produkcji drukarskiej.

Pytanie 22

Gdy wykorzystuje się pismo o stopniu cycero 1, firet wynosi

A. 20 punktom typograficznym

B. 10 punktom typograficznym

C. 12 punktom typograficznym

D. 15 punktom typograficznym

Odpowiedź wskazująca, że 1 firet odpowiada 12 punktom typograficznym jest prawidłowa, ponieważ firet to jednostka miary stosowana w typografii, która odnosi się do wielkości czcionki. W standardach typograficznych, szczególnie w kontekście czcionek o stopniu cycero, przyjmuje się, że 1 firet odpowiada 12 punktom. W praktyce oznacza to, że czcionki w rozmiarze 12 punktów są powszechnie używane w dokumentach drukowanych, takich jak książki, czasopisma oraz inne publikacje, które wymagają czytelności. Przy projektowaniu publikacji ważne jest, aby dobierać odpowiednie wielkości czcionek, co wpływa na estetykę oraz komfort czytania. Użycie standardu 12 punktów dla czcionek cycero jest również zgodne z zaleceniami w zakresie typografii, co zapewnia spójność w całej branży. Warto również zwrócić uwagę, że różne rodzaje czcionek mogą mieć różny stopień czytelności przy tej samej wielkości punktowej, co podkreśla znaczenie doboru czcionek dostosowanych do kontekstu i grupy docelowej.

Pytanie 23

Celem wykonania odbitki proof jest jej sprawdzenie pod względem

A. liniatury rastra

B. wymiarów podłoża

C. kolorystyki druku

D. pasowania kolorów

Wykonanie odbitki proof ma na celu przede wszystkim weryfikację kolorystyki druku, co jest kluczowe w procesie produkcji materiałów drukowanych. Odbitka proof pozwala na dokładne odwzorowanie kolorów, co jest istotne zarówno dla jakości estetycznej, jak i zgodności z oczekiwaniami klienta. W praktyce, proofy są tworzone przy użyciu zaawansowanych technologii druku, takich jak druk cyfrowy, który umożliwia uzyskanie precyzyjnych i wiernych kolorów. Producenci często korzystają z systemów kolorów, takich jak Pantone, aby zapewnić, że finalny produkt odpowiada zamówieniu. Kolejnym praktycznym zastosowaniem odbitek proof jest ich wykorzystanie w procesie akceptacji projektu przez klienta. Odbitka proof może być również używana do oceny i kalibracji maszyn drukarskich w celu zapewnienia spójności kolorystycznej w całej serii wydruków. Wysoka jakość proofów jest kluczowa, aby uniknąć późniejszych problemów z kolorystyką, które mogą prowadzić do dużych strat finansowych oraz niezadowolenia klientów, co podkreśla ich znaczenie w profesjonalnym druku.

Pytanie 24

Jakie będą koszty zakupu kartonu do przygotowania 200 zaproszeń o formacie A5, uwzględniając 20% naddatek technologiczny, jeśli cena arkusza kartonu ozdobnego do zaproszeń w formacie A3+ wynosi 1,50 zł?

A. 90,00 zł

B. 45,00 zł

C. 30,00 zł

D. 15,00 zł

Aby obliczyć koszt kartonu do wykonania 200 zaproszeń formatu A5 przy 20% naddatku technologicznym, rozpoczniemy od ustalenia, ile arkuszy kartonu A3+ jest potrzebnych. Format A3+ ma wymiary 329 x 483 mm, a A5 to 148 x 210 mm. Na jednym arkuszu A3+ zmieści się optymalnie 4 zaproszenia A5 (2 w poziomie i 2 w pionie). Aby wykonać 200 zaproszeń, potrzebujemy 50 arkuszy A3+ (200 ÷ 4 = 50). Koszt jednego arkusza to 1,50 zł, więc koszt za 50 arkuszy wynosi 75 zł (50 x 1,50). Warto dodać 20% naddatku technologicznym, co daje dodatkowe 15 zł (75 x 0,20). Całkowity koszt kartonu wyniesie więc 90 zł (75 zł + 15 zł). To podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży poligraficznej, które zalecają uwzględnianie naddatku technologicznym na straty związane z cięciem i przetwarzaniem materiałów. Warto również zwrócić uwagę na efektywność wykorzystania materiałów, co pozwala na zminimalizowanie kosztów produkcji i maksymalizację wydajności.

Pytanie 25

Wskaż dwa główne systemy kolorów używane w procesie drukowania?

A. RGB, Pantone®

B. Wielokanałowy, HKN

C. Pantone®, Lab

D. CMYK, Pantone®

Odpowiedź CMYK i Pantone® jest poprawna, ponieważ te dwa systemy barw są fundamentalne dla procesu drukowania. System CMYK, który oznacza cyjan, magentę, żółty i czarny, jest kluczowy w druku offsetowym oraz cyfrowym, gdzie kolory są tworzone przez nakładanie różnych warstw tuszy w tych czterech podstawowych kolorach. Umożliwia to uzyskanie szerokiej gamy kolorów poprzez mieszanie tych podstawowych barw. Z kolei system Pantone® jest używany do precyzyjnego określania kolorów w druku, zwłaszcza w projektach wymagających spójności kolorystycznej, jak branding czy reklama. Pantone® oferuje katalog kolorów, co pozwala na dokładne odwzorowanie odcieni, które mogą być trudne do uzyskania w systemie CMYK. W praktyce, wiele firm korzysta z obu systemów, aby zapewnić wysoką jakość i doskonałe odwzorowanie kolorów w materiałach drukowanych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży graficznej.

Pytanie 26

Ile arkuszy netto w formacie A2 jest potrzeba do wydrukowania 15 000 egzemplarzy broszur składających się z 12 stron i mających wymiary 180 x 180 mm?

A. 12 000 arkuszy

B. 18 000 arkuszy

C. 21 000 arkuszy

D. 15 000 arkuszy

Pytanie dotyczy obliczenia liczby arkuszy netto potrzebnych do wydrukowania 15 000 sztuk broszur, co wymaga zrozumienia relacji między formatem papieru a wymiarami broszury. Zastosowanie formatu A2, który ma wymiary 420 x 594 mm, powinno prowadzić do obliczenia, ile pojedynczych broszur można wydrukować na jednym arkuszu. Typowe błędy w kalkulacjach wynikają z braku uwzględnienia całkowitej powierzchni papieru oraz optymalnego układu stron. Warto zauważyć, że odpowiedzi sugerujące 12 000, 18 000 czy 21 000 arkuszy nie uwzględniają podstawowych zasad efektywności produkcji, takich jak intensywność wykorzystania papieru. Zazwyczaj przy układzie broszury można zmieścić więcej niż jedną sztukę na arkuszu A2, co oznacza, że nadmierna liczba arkuszy prowadzi do niepotrzebnego marnotrawstwa materiału. Dlatego kluczowe jest dokładne obliczenie potrzebnych arkuszy, uwzględniając zarówno format broszury, jak i optymalizację układu na arkuszu, co jest istotne nie tylko dla redukcji kosztów, ale także dla zwiększenia efektywności całego procesu drukarskiego. Ogólnie rzecz biorąc, zrozumienie tych zasad jest kluczowe w branży poligraficznej, gdzie efektywne zarządzanie zasobami i minimalizacja odpadów są centralnymi ideami.

Pytanie 27

Ile egzemplarzy formularza B2 jest wymaganych do wydrukowania broszury 32-stronicowej w formacie B5 w kilku kolorach?

A. 8 szt.

B. 4 szt.

C. 16 szt.

D. 12 szt.

Aby obliczyć liczbę form drukowych B2 potrzebnych do wydrukowania wielobarwnej broszury składającej się z 32 stron w formacie B5, należy uwzględnić kilka kluczowych aspektów technologii druku. Format B2 ma wymiary 500 x 707 mm, a format B5 to 176 x 250 mm. Jedna forma B2 może pomieścić 4 strony B5 na jednej stronie. W przypadku broszury 32-stronicowej potrzebujemy więc 32 podzielić przez 4, co daje nam 8 form B2. Jednakże, w przypadku druku wielobarwnego, uwzględniając dodatkowe warunki produkcyjne, takie jak możliwość podziału zadań na różne przybory drukarskie i optymalizację obiegu pracy, zazwyczaj zleca się druk dwóch zestawów po 8 form, co prowadzi do ostatecznej liczby 16 form. Taki sposób organizacji pracy zwiększa efektywność i jakość produkcji, co jest zgodne z dobrymi praktykami branżowymi, zwłaszcza w dużych nakładach. Dlatego poprawna odpowiedź to 16 sztuk form B2.

Pytanie 28

Jaki format przechowywania zdjęć umożliwia "wywołanie cyfrowe"?

A. PPM

B. JPG

C. RAW

D. PXR

Wybór niewłaściwego formatu zapisu zdjęć, takiego jak PXR, PPM czy JPG, może wynikać z niepełnego zrozumienia różnic między tymi formatami a RAW. PXR, mimo że jest formatem stosowanym w niektórych aplikacjach, nie jest standardowym formatem do przechwytywania zdjęć w kontekście fotografii. Oferuje on ograniczone możliwości edycyjne oraz nie zapewnia pełnej swobody w postprodukcji, co jest kluczowe w profesjonalnym podejściu do fotografii. PPM, z drugiej strony, to format bitmapowy, który również nie jest praktyczny w zastosowaniach fotograficznych, gdyż jego rozmiar plików jest znacznie większy, a jakość obrazu ograniczona. JPG jest formatem kompresowanym, co oznacza, że podczas zapisu zdjęcia dochodzi do utraty niektórych informacji o obrazie. To z kolei ogranicza możliwości korekcji i edycji w późniejszym etapie, co czyni go mniej odpowiednim dla profesjonalnych fotografów, którzy muszą zachować jak najwięcej szczegółów. Najczęściej popełnianym błędem jest założenie, że formaty kompresji są wystarczające dla wszelkich zastosowań, co może prowadzić do frustracji podczas edycji i obróbki zdjęć. W rezultacie, wybór odpowiedniego formatu zapisu zdjęć jest kluczowy dla jakości i elastyczności w pracy z obrazem, a RAW pozostaje najlepszym rozwiązaniem w wielu przypadkach.

Pytanie 29

Kod cyfrowy pokazany na rysunku to

A. numer zatwierdzenia podręcznika do użytku szkolnego.

B. międzynarodowy znormalizowany numer wydawnictwa ciągłego.

C. międzynarodowy znormalizowany numer książki.

D. rodzaj zastrzeżenia praw autorskich publikacji.

Poprawna odpowiedź to międzynarodowy znormalizowany numer wydawnictwa ciągłego, znany jako ISSN (International Standard Serial Number). ISSN to unikalny identyfikator, który przypisywany jest czasopismom oraz periodykom, co pozwala na ich jednoznaczną identyfikację na całym świecie. Kod ten składa się z ośmiu cyfr, z których pierwsze cztery to numer główny, a pozostałe cztery to numer kontrolny. Przykładowo, można go spotkać w nagłówkach artykułów naukowych, na okładkach czasopism czy w bazach danych bibliograficznych. Wprowadzenie ISSN znacznie ułatwia proces katalogowania oraz wyszukiwania materiałów w bibliotekach oraz archiwach, a także jest istotnym elementem w systemach zarządzania publikacjami. Dobrą praktyką w świecie akademickim jest zawsze podawanie ISSN w bibliografiach, co ułatwia innym odnalezienie źródła. Warto także zaznaczyć, że ISSN jest standardem uznawanym przez Międzynarodową Organizację Normalizacyjną (ISO), co potwierdza jego znaczenie w globalnym kontekście.

Pytanie 30

Jaka liniatura rastra jest zalecana do druku wysokiej jakości materiałów promocyjnych w technologii offsetowej?

A. 70 lpi

B. 1 200 lpi

C. 600 lpi

D. 170 lpi

Liniatura rastra jest jednym z najważniejszych aspektów druku offsetowego, jednak odpowiedzi 70 lpi, 600 lpi i 1 200 lpi nie są odpowiednie dla wysokojakościowych materiałów reklamowych. Liniatura 70 lpi jest zbyt niska dla współczesnych standardów druku, co prowadzi do utraty szczegółowości i jakości obrazu. Tak niski poziom liniatury może być stosowany jedynie w przypadku druku prostych, mniej wymagających materiałów, gdzie jakość nie jest priorytetem. Natomiast 600 lpi, mimo że może wydawać się bardziej zaawansowaną opcją, jest w rzeczywistości zbyt wysoką liniaturą dla standardowych procesów offsetowych, co może prowadzić do problemów z odwzorowaniem kolorów i detali, a także do zatykania rastra i obniżenia jakości druku. Z kolei 1 200 lpi to ekstremalnie wysoka wartość, która w praktyce jest trudna do osiągnięcia w tradycyjnych procesach offsetowych, a ponadto wymaga specjalistycznych materiałów i technologii, które mogą nie być dostępne w standardowych drukarniach. Przyczyną takich pomyłek jest często brak zrozumienia, jak liniatura rastra wpływa na jakość druku oraz nieznajomość aktualnych standardów branżowych, które wyraźnie określają optymalne wartości liniatury dla różnych typów materiałów. Kluczowe jest zrozumienie, że dobór liniatury powinien być dostosowany do specyfiki projektu, a 170 lpi to powszechnie uznawana wartość dla profesjonalnych wydruków reklamowych.

Pytanie 31

Model kolorów oparty na addytywnym łączeniu trzech barw podstawowych jest określany akronimem

A. HSB

B. CIE

C. HSL

D. RGB

Odpowiedź RGB jest poprawna, ponieważ model ten opiera się na addytywnym mieszaniu trzech podstawowych kolorów: czerwonego, zielonego i niebieskiego. W modelu RGB, kombinacje tych trzech barw tworzą wszystkie inne kolory, co jest kluczowe w kontekście technologii wyświetlaczy, takich jak monitory i telewizory. Każdy z kolorów jest reprezentowany przez wartość od 0 do 255, co daje łącznie 16,7 miliona możliwych kolorów, co jest niezwykle istotne w projektowaniu graficznym i web designie. W praktyce, ten model jest powszechnie stosowany w różnych aplikacjach multimedialnych, od edytorów zdjęć po oprogramowanie do tworzenia wideo. Standardy takie jak sRGB (standard RGB) zapewniają jednolitą reprodukcję kolorów w różnych urządzeniach, co jest niezbędne dla zachowania spójności wizualnej. Dodatkowo, zrozumienie modelu RGB jest kluczowe dla każdego, kto chce pracować w dziedzinie grafiki komputerowej czy projektowania interfejsów użytkownika, ponieważ pozwala na precyzyjne dobieranie kolorów w zależności od ich zastosowania.

Pytanie 32

W celu zdigitalizowania materiałów analogowych, należy zastosować

A. analogowego aparatu fotograficznego

B. naświetlarki

C. drukarki elektrofotograficznej

D. skanera

Skaner jest urządzeniem, które umożliwia digitalizację materiałów analogowych poprzez przekształcanie obrazów fizycznych na dane cyfrowe. Proces ten polega na skanowaniu dokumentów lub zdjęć, co pozwala na ich przechowywanie, edytowanie i udostępnianie w formie cyfrowej. Skanery działają na zasadzie skanowania obrazu za pomocą światła, które przechwytywane jest przez czujniki optyczne. Dzięki wysokiej rozdzielczości, jaką oferują skanery, możliwe jest uchwycenie drobnych detali, co jest szczególnie ważne w przypadku archiwizacji dokumentów czy zdjęć historycznych. Przykładowo, skanery płaskie są często wykorzystywane w bibliotekach i archiwach do digitalizacji książek i rękopisów, natomiast skanery wandalne są używane do skanowania dużych formatów, jak mapy czy plakaty. Digitalizacja materiałów analogowych przy użyciu skanera zgodna jest z dobrą praktyką archiwizacyjną i standardami, takimi jak ISO 19264, które określają wymagania dotyczące jakości i przechowywania cyfrowych reprodukcji.

Pytanie 33

Który format arkusza drukarskiego z dwustronnym zadrukiem odpowiada arkuszowi drukarskiemu z jednostronnym zadrukiem formatu B2?

A. B2

B. B4

C. B5

D. B3

Wybór innych formatów, takich jak B2, B5 czy B4, nie znajduje uzasadnienia w standardach branżowych. Format B2 to ten sam format, co arkusz jednostronnie zadrukowany, co oznacza, że nie odzwierciedla złożoności zadrukowywania dwustronnego. Nie ma takiej sytuacji w praktyce drukarskiej, gdzie jednostronny arkusz B2 mógłby być zadrukowany jako B2 w kontekście dwustronnym. Z kolei format B5, który mierzy 176 x 250 mm, jest znacznie mniejszy niż B2 i nie jest używany w kontekście przetwarzania arkuszy B2. W branży poligraficznej kluczowe jest zrozumienie, że różne formaty mają różne zastosowania i proporcje, co wpływa na efektywność produkcji. Typowym błędem myślowym jest mylenie wymiarów i zastosowań różnych formatów, co prowadzi do niewłaściwego planowania procesów drukarskich. Zrozumienie różnic między formatami jest istotne dla projektantów i operatorów maszyn drukarskich, aby uniknąć strat materiałowych oraz błędów w produkcji. W praktyce wybór błędnego formatu skutkuje również wydłużeniem czasu realizacji zleceń oraz zwiększeniem kosztów produkcji.

Pytanie 34

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 35

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 36

Jakie wymiary odpowiadają formatowi plakatu brutto, kiedy gotowy plakat ma format A1, a spad wynosi 4 mm?

A. 508 x 708 mm

B. 602 x 849 mm

C. 420 x 594 mm

D. 849 x 1197 mm

Odpowiedź 602 x 849 mm jest poprawna, ponieważ odpowiada wymiarom formatu A1 z uwzględnieniem spadu wynoszącego 4 mm. Format A1 ma znormalizowane wymiary 594 x 841 mm, co w przypadku dodania spadu dookoła plakatów skutkuje wymiarami roboczymi 602 x 849 mm. W praktyce oznacza to, że wydrukowany plakat będzie miał większe wymiary, aby umożliwić przycięcie go do właściwego formatu bez utraty istotnych elementów projektu. Proces dodawania spadu jest kluczowy w druku wielkoformatowym, ponieważ gwarantuje, że przycięcie nie usunie istotnych elementów graficznych lub tekstowych. W branży poligraficznej standardowe spady wynoszą zazwyczaj od 3 mm do 5 mm, co czyni 4 mm odpowiednią wartością. Utrzymanie takich standardów jest niezbędne w celu zapewnienia wysokiej jakości wydruków oraz zminimalizowania ryzyka błędów podczas cięcia. Dobrą praktyką jest zawsze projektowanie z uwzględnieniem spadu, co nie tylko zwiększa estetykę końcowego produktu, ale również jego funkcjonalność.

Pytanie 37

Określ liczbę netto arkuszy RA2 potrzebnych do wydrukowania 4 000 sztuk druków w formacie A5?

A. 800 sztuk

B. 500 sztuk

C. 600 sztuk

D. 700 sztuk

Odpowiedź 500 sztuk jest prawidłowa, ponieważ w celu wydrukowania 4000 sztuk akcydensów formatu A5, musimy uwzględnić, ile arkuszy RA2 jest potrzebnych. Standardowy arkusz RA2 ma wymiary 420 mm x 594 mm, co umożliwia wydrukowanie 8 sztuk A5 z jednego arkusza (dwa w poziomie i cztery w pionie). Aby obliczyć potrzebną liczbę arkuszy, dzielimy 4000 przez 8, co daje 500 arkuszy RA2. Taka kalkulacja jest zgodna z powszechnie stosowanymi praktykami w branży poligraficznej, gdzie optymalizacja materiałów jest kluczowa dla kosztów produkcji. Warto również zauważyć, że dobór odpowiedniego formatu arkuszy do danego projektu jest istotnym elementem planowania druku, co może znacząco wpłynąć na efektywność i rentowność procesu produkcyjnego.

Pytanie 38

Narzędzie "Lasso" w aplikacji Adobe Photoshop służy do przeprowadzania na bitmapie operacji graficznej zwanej

A. kadrowaniem

B. selekcją

C. rozmyciem

D. wypełnianiem

Narzędzie 'Lasso' w Adobe Photoshop jest kluczowym elementem w procesie selekcji, co oznacza, że pozwala użytkownikowi na precyzyjne wybieranie obszarów bitmapy do dalszej obróbki. Selekcja umożliwia wydzielanie konkretnych fragmentów obrazu, które można następnie edytować niezależnie od reszty. Przykładowe zastosowania narzędzia Lasso obejmują wycinanie obiektów z tła, umożliwiające stworzenie montażu lub nałożenie efektów na wybrane fragmenty obrazu. Standardy branżowe w grafice komputerowej podkreślają znaczenie precyzyjnej selekcji, ponieważ wpływa to na jakość końcowego produktu. W praktyce, umiejętność efektywnego korzystania z narzędzia Lasso jest niezbędna zarówno w retuszu zdjęć, jak i w tworzeniu grafiki cyfrowej, co czyni je fundamentem dla każdego grafika. Warto również znać różne warianty narzędzia, takie jak Lasso Poligonowe, które pozwala na tworzenie bardziej złożonych selekcji poprzez łączenie linii prostych.

Pytanie 39

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 40

Jak długo potrwa oraz ile będzie kosztować wykonanie 5 banerów o wymiarach 6 x 15 m, jeśli ploter drukuje z prędkością 30 m²/h, a cena druku 1 m² wynosi 12 zł?

A. 15 h, 1 080 zł

B. 3 h, 1 080 zł

C. 3 h, 5 400 zł

D. 15 h, 5 400 zł

Rozważając błędne odpowiedzi, można zauważyć, że nieprawidłowe obliczenia dotyczą zarówno czasu, jak i kosztów. W przypadku wskazania 3 godzin na zrealizowanie wydruku, może to wynikać z nieprawidłowego pomnożenia powierzchni banerów lub pomylenia jednostek. Przyzwyczajenie do błędnych koncepcji może wprowadzać w błąd, szczególnie gdy nie uwzględnia się całkowitej powierzchni, jaka jest potrzebna do wydruku. Kolejnym typowym błędem jest niewłaściwe oszacowanie kosztu na podstawie niepoprawnych danych o cenie za metr kwadratowy lub całkowitym metrze kwadratowym. Użytkownicy mogą mylić jednostki, co prowadzi do zaniżonych lub zawyżonych kosztów. Niezrozumienie, że koszt zależy nie tylko od ceny jednostkowej, ale i od wymiarów i ilości wydruków, może prowadzić do niepoprawnych wniosków. Warto również zwrócić uwagę na praktyki w branży, które wymagają szczegółowego przeliczenia wszystkich parametrów przed przystąpieniem do realizacji zlecenia. Używanie szablonów obliczeniowych oraz sprawdzanie wprowadzenia danych przez zespół produkcyjny jest kluczowe dla unikania takich pomyłek.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej