Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik archiwista
Kwalifikacja: EKA.03 - Opracowywanie materiałów archiwalnych
Data rozpoczęcia: 13 kwietnia 2025 12:24
Data zakończenia: 13 kwietnia 2025 12:36

Egzamin zdany!

Wynik: 38/40 punktów (95,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jakie kryteria powinny być stosowane do organizacji dokumentacji technicznej projektu budowlanego?

A. branż

B. tematów

C. formatów

D. metadanych

Dokumentacja techniczna projektu budowlanego powinna być porządkowana według branż, ponieważ każda branża posiada swoje specyficzne wymagania, normy oraz zasady, które muszą być przestrzegane w procesie budowy. Na przykład, dokumentacja związana z instalacjami elektrycznymi będzie różnić się od tej dotyczącej systemów wodno-kanalizacyjnych. Porządkowanie dokumentów według branż umożliwia łatwiejsze odnalezienie potrzebnych informacji oraz zapewnia, że wszystkie wymagane dokumenty są zgodne z obowiązującymi przepisami i normami, takimi jak PN-EN czy ISO. Praktycznie rzecz biorąc, jeśli projekt dotyczy budowy nowego obiektu użyteczności publicznej, zgromadzenie dokumentacji w podziale na branże (np. architektura, konstrukcja, instalacje) ułatwia wykonawcom i inspektorom nadzoru szybkie odnalezienie niezbędnych informacji. Dodatkowo, takie podejście zwiększa przejrzystość i efektywność zarządzania dokumentacją, co jest kluczowe w kontekście współpracy wielu specjalistów zaangażowanych w projekt.

Pytanie 2

Skorowidzem archiwalnym nie jest?

A. indeks

B. repozytorium

C. sumariusz

D. inwentarz

Inwentarz nie jest skorowidzem archiwalnym, ponieważ odnosi się do szczegółowego opisu zbiorów archiwalnych, a nie do ich klasyfikacji czy indeksowania. Inwentarz archiwalny dostarcza informacji o poszczególnych jednostkach archiwalnych, ich lokalizacji oraz zawartości, co jest kluczowe dla zarządzania dokumentami i ich późniejszego wykorzystania. Przykładowo, inwentarz może zawierać dane dotyczące akt sprawy sądowej, takie jak numery teczek, daty oraz opisy dokumentów, co ułatwia archiwistom i badaczom odnalezienie konkretnych materiałów. W dobrych praktykach archiwalnych, inwentarze są fundamentalnym narzędziem umożliwiającym systematyzację materiałów oraz ich udostępnianie, zgodnie z zasadami transparentności i efektywnego zarządzania informacją. Zgodnie z międzynarodowymi standardami, takimi jak ISAD(G) (International Standard Archival Description), inwentarze powinny być tworzone w sposób pozwalający na łatwe przeszukiwanie i dostęp do informacji o zasobach archiwalnych, co czyni je niezwykle istotnym elementem archiwistyki.

Pytanie 3

Dokumentacja klasyfikuje się poprzez

A. ustalenie okresu przechowywania

B. przyporządkowanie do haseł rzeczowego wykazu akt

C. przypisanie kategorii A lub B

D. podział na jednostki organizacyjne

Klasyfikacja dokumentów to naprawdę ważna rzecz, gdy mówimy o zarządzaniu informacją. To w sumie polega na tym, żeby dobrze przyporządkować dokumenty do odpowiednich kategorii w wykazie akt. Dzięki temu mamy wszystko uporządkowane, co znacznie ułatwia przechowywanie i późniejsze udostępnianie materiałów. Weźmy na przykład instytucje publiczne – tam archiwizowanie dokumentów jest kluczowe, bo każdy z nich musi być w odpowiedniej kategorii tematycznej. To sprawia, że później łatwo można znaleźć to, co nas interesuje. Dobrze zrobiony wykaz akt, który jest zgodny z normami archiwalnymi, nie tylko wprowadza porządek, ale też jest ważny pod kątem przepisów prawnych. Wiedza o ochronie danych osobowych i wrażliwych informacji jest teraz mega istotna. Dobrze jest też regularnie aktualizować taki wykaz oraz szkolić pracowników, jak klasyfikować dokumenty, co znacznie zwiększa wydajność całego procesu informacyjnego w firmie.

Pytanie 4

Jak określa się fiszkę na nieprzezroczystym nośniku, o znormalizowanych wymiarach, na której w ustalonym porządku zapisano określoną liczbę mikrokopii?

A. Regest

B. Mikrofilm

C. Mikrokarta

D. Facsimile

Wybór regestu jako odpowiedzi na to pytanie jest nietrafny, ponieważ regest nie jest nośnikiem informacji, lecz formalnym streszczeniem lub opisem dokumentu. Używa się go do syntetyzowania treści dokumentów, co może ułatwić ich identyfikację, ale nie jest to forma fizycznego przechowywania informacji, jak ma to miejsce w przypadku mikrokarty. Facsimile, z kolei, to dokładna reprodukcja oryginalnego dokumentu, często w formie papierowej, co również nie odpowiada definicji mikrokarty. Mikrofilm jest inną formą archiwizacji informacji, w której obrazy dokumentów są przechowywane na filmie fotograficznym, co czyni go różnym od mikrokarty, która jest formą nośnika stałego, zorganizowaną w znormalizowany sposób. Wybierając błędne opcje, często dochodzi do nieporozumień związanych z terminologią i funkcjonalnością poszczególnych rodzajów nośników informacji. Kluczowym błędem jest mylenie formatu nośnika z jego cechami funkcjonalnymi; zarówno mikrofilm, jak i facsimile, mają inne zastosowania i nie są znormalizowanymi nośnikami jak mikrokarta. W praktyce oznacza to, że jeśli przyjmiemy niewłaściwą definicję, możemy nie być w stanie prawidłowo zorganizować lub przetworzyć informacji w odpowiedni sposób, co może prowadzić do kosztownych pomyłek w archiwizacji i zarządzaniu dokumentami.

Pytanie 5

Czas przechowywania dokumentacji technicznej w projektach normatywnych (typowe, powtarzalne, unifikacyjne) liczy się od momentu

A. oddania obiektu do użycia

B. wycofania projektu z publikacji

C. przekazania dokumentacji do archiwum zakładowego

D. przygotowania dokumentacji projektowej

Odpowiedź "wycofania projektu z rozpowszechniania" jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa budowlanego oraz normami dotyczącymi zarządzania dokumentacją techniczną, okres przechowywania dokumentacji projektowej dla projektów normatywnych rozpoczyna się w momencie, gdy projekt zostaje wycofany z obiegu. Przykładem takiej sytuacji jest sytuacja, w której projekt nie zostaje zrealizowany lub zostaje zastąpiony innym projektem. W praktyce, dokumentacja techniczna powinna być przechowywana w taki sposób, aby zapewnić możliwość jej odnalezienia i analizy w przyszłości, co jest kluczowe dla zachowania ciągłości informacji oraz umożliwia audyty i przeglądy. Zgodnie z normami ISO 9001, które dotyczą systemów zarządzania jakością, dokumentacja musi być odpowiednio zarządzana przez cały cykl życia projektu, co obejmuje również okres po zakończeniu realizacji, a wycofanie projektu z rozpowszechniania stanowi kluczowy moment w tym procesie, w którym należy podjąć decyzję o dalszym przechowywaniu dokumentów.

Pytanie 6

Układ dokumentacji aktowej kategorii A prowadzonej w systemie bezdziennikowym dla akt spraw powinien być

A. alfabetyczny

B. zgodny z numerami spraw

C. chronologiczny

D. zgodny z numerami akcesji

Odpowiedź chronologiczny jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z zasadami prowadzenia dokumentacji aktowej w systemie bezdziennikowym, akta spraw powinny być uporządkowane w kolejności chronologicznej. Taki układ ułatwia dostęp do informacji i ich późniejsze przetwarzanie, co jest szczególnie istotne w kontekście prawidłowego zarządzania dokumentacją. Przykładowo, jeżeli dokumenty dotyczące danej sprawy są posegregowane według dat, pracownicy mają możliwość szybkiego zidentyfikowania, kiedy konkretne czynności miały miejsce, co jest istotne w kontekście analizy postępowań oraz monitorowania terminów. Dodatkowo, wprowadzenie układu chronologicznego jest zgodne z dobrą praktyką archiwalną, która zaleca, aby dokumentacja była łatwa do śledzenia w czasie, co ma kluczowe znaczenie podczas audytów czy przygotowywania raportów. Takie podejście zminimalizuje ryzyko pomyłek oraz zapewni lepszą organizację akt, co jest niezbędne w każdej instytucji zarządzającej dokumentacją.

Pytanie 7

Aby przeprowadzić inwentaryzację wszystkich jednostek archiwalnych, w tym również tych z innych archiwów, konieczne jest sporządzenie inwentarza

A. faktyczny.

B. idealny

C. szczegółowy.

D. łącznie.

Odpowiedź "idealny" jest poprawna, ponieważ inwentarz idealny obejmuje kompleksowy opis wszystkich jednostek archiwalnych, niezależnie od ich lokalizacji. W kontekście archiwistyki, inwentarz idealny to dokument, który nie tylko identyfikuje jednostki archiwalne, ale także dostarcza pełnych informacji o ich zawartości, kontekście powstania oraz miejscu przechowywania. W praktyce, opracowanie takiego inwentarza jest kluczowe dla efektywnego zarządzania dokumentami archiwalnymi, umożliwiając wyszukiwanie, udostępnianie i ochronę tych zasobów. Przykładem może być baza danych, która integruje informacje z różnych archiwów, co pozwala na centralne zarządzanie i dostęp do danych archiwalnych. Standardy takie jak ISAD(G) (Międzynarodowy standard opisu archiwalnego) podkreślają znaczenie dokładnego i szczegółowego opisu jednostek archiwalnych, co jest niezbędne nie tylko do inwentaryzacji, ale także do wspierania badań naukowych i ochrony dziedzictwa kulturowego.

Pytanie 8

Materiałami filmowymi, które nie stanowią jednostki inwentarzowej, są

A. niezależny temat filmowy

B. zbiór tematów, tworzących razem z komentarzem całość

C. oddzielnie pakowany odcinek taśmy filmowej

D. jednolity film, posiadający pojedynczy tytuł

Odpowiedź "odrębnie opakowany odcinek taśmy filmowej" nie jest jednostką inwentarzową dla materiałów filmowych, ponieważ jednostki inwentarzowe powinny odzwierciedlać integralność twórczą i narracyjną utworów filmowych. W branży filmowej standardem jest traktowanie całości, takich jak jednolity utwór filmowy lub samodzielny temat filmowy, jako jednostek inwentarzowych. Odrębnie opakowany odcinek taśmy filmowej może być jedynie fragmentem większego dzieła, co nie pozwala na przypisanie mu statusu jednostki inwentarzowej. W praktyce, dokumentacja materiałów filmowych wymaga precyzyjnego definiowania jednostek, co ma kluczowe znaczenie dla zarządzania zasobami filmowymi oraz ich archiwizacji. Przykładowo, w przypadku archiwizacji filmów, ważne jest, aby każdy utwór był zidentyfikowany jako całość, co umożliwia późniejsze odnalezienie i wykorzystanie materiałów. Warto również wspomnieć, że w kontekście standardów branżowych, takich jak ISO 11179 dotyczący metadanych, kluczowe jest, aby jednostki inwentarzowe były jasno zdefiniowane i spójne z kontekstem ich użycia.

Pytanie 9

Baza danych SEZAM pochodząca z archiwum zawiera dane

A. o zespołach archiwalnych

B. na temat spisów ludności

C. na temat ksiąg metrykalnych oraz stanu cywilnego

D. na temat dokumentacji kartograficznej

Odpowiedź dotycząca zespołów archiwalnych jest prawidłowa, ponieważ baza danych SEZAM koncentruje się na gromadzeniu, przechowywaniu i udostępnianiu informacji o zespołach archiwalnych, które są fundamentalnymi elementami archiwistyki. Zespoły archiwalne to zorganizowane zbiory dokumentów, które powstają w wyniku działalności instytucji, organizacji czy osób fizycznych. W kontekście archiwów, dbanie o te zbiory zgodnie z zasadami klasyfikacji, ochrony i udostępniania jest kluczowe dla zachowania dziedzictwa kulturowego. Przykładem zastosowania wiedzy na temat zespołów archiwalnych jest możliwość prowadzenia badań genealogicznych, historycznych czy naukowych, gdzie dostęp do poprawnie zorganizowanych zbiorów pozwala na efektywniejsze i bardziej precyzyjne wykorzystanie źródeł. Współczesne archiwa korzystają z dobrych praktyk, takich jak metodyki ISAD(G) czy ISAAR(CPF), które służą do opisu zespołów archiwalnych, co ułatwia ich wyszukiwanie i udostępnianie.

Pytanie 10

Które z kryteriów oceny dokumentacji technicznej nie jest zaliczane do kryteriów pomocniczych?

A. Rangi twórcy dokumentacji technicznej oraz jego wpływu w życiu publicznym kraju lub regionu

B. Aktualnej użyteczności dokumentacji technicznej

C. Znaczenia i głębokości informacyjnej

D. Wygodnej postaci dokumentacji

Wybór odpowiedzi dotyczącej ważności i głębi informacyjnej jako kryterium wartościowania dokumentacji technicznej jest prawidłowy, ponieważ kryterium to odnosi się do fundamentów jakości dokumentacji. Ważność i głębia informacyjna są kluczowe dla efektywnego przekazywania wiedzy oraz dla podejmowania decyzji opartych na solidnych danych. Na przykład, w branży inżynieryjnej, dokumentacja techniczna, która nie zawiera szczegółowych informacji dotyczących specyfikacji materiałów, procedur testowych czy bezpieczeństwa, może prowadzić do błędnych decyzji i kosztownych pomyłek. Dobry standard dokumentacji, taki jak ISO 9001, podkreśla, jak istotne jest posiadanie dokumentacji, która nie tylko odpowiada na bieżące potrzeby, ale również dostarcza informacji o przyszłych zastosowaniach. W kontekście praktycznym, dobrze sprecyzowana dokumentacja techniczna, która jest ważna i bogata w informacje, znacznie zwiększa efektywność pracy zespołów inżynieryjnych, umożliwiając im szybsze wprowadzanie innowacji oraz redukcję ryzyka błędów. Właściwe dokumentowanie procesów, produktów czy usług jest zatem kluczowe, aby zapewnić ich jakość i trwałość.

Pytanie 11

W archiwach, określenie: stan fizyczny zachowania: dobry, sugeruje, że

A. jednostka może być udostępniana

B. jednostka nie może być udostępniana

C. konieczna jest zgoda dyrektora na udostępnienie

D. dopuszcza się ostrożne udostępnianie

Odpowiedź, że jednostka może być udostępniana, jest prawidłowa, ponieważ stan fizyczny zachowania określany jako 'dobry' oznacza, że materiały archiwalne są w odpowiednim stanie, aby mogły być przetwarzane i udostępniane badaczom oraz innym użytkownikom. W praktyce, jednostki archiwalne o dobrym stanie fizycznym nie wymagają specjalnej zgody ani nadzoru podczas udostępniania, co ułatwia dostęp do zasobów. Na przykład, w przypadku archiwów publicznych, dokumenty zarchiwizowane w dobrym stanie mogą być prezentowane w czytelniach, w którym użytkownicy mogą korzystać z nich w celach badawczych. Dobrą praktyką jest regularna konserwacja i monitorowanie stanu jednostek archiwalnych, co w rezultacie pozwala na ich efektywne udostępnienie. Takie podejście jest zgodne z zasadami zarządzania archiwami, które podkreślają znaczenie dostępności informacji oraz zachowania ich integralności.

Pytanie 12

Z czego nie korzysta się jako z archiwalnego materiału dla dokumentacji?

A. karta udostępniania

B. spis tematyczny

C. indeks

D. zestawienie

Karta udostępniania to tak naprawdę nie jest coś, co możemy uznać za pomoc archiwalną. Jej główną funkcją jest rejestrowanie, kto ma dostęp do jakich dokumentów, a nie opisywanie ich treści czy klasyfikowanie. W archiwizacji dokumentów bardzo ważne są odpowiednie narzędzia, które pomagają w kategoryzowaniu i zbieraniu informacji. Wiesz, katalog tematyczny, sumariusz czy skorowidz to narzędzia, które zdecydowanie ułatwiają dostęp do dokumentów i ich identyfikację. Na przykład, dzięki katalogowi tematycznemu możesz szybko znaleźć dokumenty według różnych kategorii, co jest super przydatne. W dobrze zorganizowanym systemie archiwalnym te narzędzia robią naprawdę dobrą robotę, zapewniając porządek i skuteczność w zarządzaniu dokumentacją, co jest kluczowe w każdej instytucji.

Pytanie 13

Co nie jest przykładem elektronicznego nośnika danych?

A. kaseta VHS

B. dysk blu-ray

C. CD-ROM

D. dyskietka 3,5 cala

Kaseta VHS jest przykładem analogowego nośnika danych, który został zaprojektowany do przechowywania i odtwarzania sygnału wideo. Zdecydowanie różni się od nośników elektronicznych, takich jak CD-ROM, dyskietki 3,5 cala czy dyski Blu-ray, które wykorzystują cyfrowe formy zapisu danych. Kasety VHS zapisywały obraz i dźwięk przy użyciu technologii magnetycznej, co oznacza, że dane były przechowywane w formie fali elektromagnetycznej na taśmie. Ta technologia, choć popularna w latach 80. i 90. XX wieku, nie oferuje takiej wydajności i pojemności, jak nowoczesne nośniki elektroniczne. Na przykład, standardowy CD-ROM może pomieścić do 700 MB danych, co znacznie przewyższa możliwości kasety VHS, która jest ograniczona przez długość taśmy. W kontekście obecnych standardów, nośniki cyfrowe są preferowane z uwagi na szybkość transferu, trwałość oraz łatwość w przechowywaniu i archiwizacji danych.

Pytanie 14

Proces, który polega na ocenie stanu zbioru map, zalicza się do

A. klasyfikacji

B. porządkowania wstępnego

C. sporządzania opisu techniki wykonania

D. inwentaryzacji

Porządkowanie wstępne to kluczowy etap w zarządzaniu zbiorami map, który obejmuje weryfikację ich stanu oraz organizację w sposób umożliwiający dalsze użytkowanie i archiwizację. W ramach tego procesu sprawdzany jest zarówno fizyczny stan map, jak i ich kompletność, co jest niezbędne do zapewnienia integralności zbioru. Przykładem zastosowania porządkowania wstępnego może być sytuacja, w której biblioteka czy archiwum otrzymuje nowy zbiór map. Proces ten obejmowałby przegląd wszystkich map pod kątem uszkodzeń, braków oraz ich zgodności z dokumentacją. W standardach zarządzania dokumentacją, takich jak ISO 15489, podkreślono znaczenie tego etapu w kontekście zapewnienia wysokiej jakości archiwizacji i udostępniania informacji. Dobre praktyki w zakresie porządkowania wstępnego obejmują również systematyczne etykietowanie i katalogowanie, co ułatwia późniejsze odnajdywanie i dostęp do map, a także korzystanie z odpowiednich narzędzi, takich jak bazy danych i oprogramowanie do zarządzania zasobami.

Pytanie 15

Standard opisu archiwalnego ISAD (G) umożliwia stworzenie opisu na poziomach

A. zespołu, podzespołu, serii, podserii, akt spraw (klas), jednostki

B. serii, podserii, akt spraw (klas), jednostki

C. podzespołu, serii, podserii, akt spraw (klas), jednostki

D. zespołu, serii, akt spraw (klas), jednostki

Ta odpowiedź jest całkiem w porządku, bo pokazuje, że wiesz, jak działa ISAD(G). To takie zasady, które mówią, że mamy poziomy opisu archiwalnego – zaczynamy od zespołu, który jest na samej górze, a potem schodzimy w dół do jednostek. Dzięki temu możemy ogarnąć dokumenty, które są związane z jakąś instytucją albo tematem. Potem mamy podzespół, który pomaga nam zorganizować mniejsze elementy w ramach zespołu. Dalej pojawiają się seria, podseria, akty spraw i jednostki – to wszystko jest ważne, żeby dobrze zorganizować informacje archiwalne. Przykładowo, w muzeum mogą mieć zespół związany z wystawą, który dzieli się na podzespoły – każda sekcja wystawy może mieć swoje serie dotyczące różnych aspektów. Dzięki tej hierarchii łatwiej znaleźć potrzebne informacje, co jest zgodne z tym, co się robi najlepiej w zarządzaniu archiwami.

Pytanie 16

Podczas organizowania listy wynagrodzeń konieczne jest nadanie dokumentom określonego układu

A. strukturalny

B. alfabetyczny

C. chronologiczny

D. logiczy

Odpowiedź "chronologiczny" to strzał w dziesiątkę! W kontekście porządkowania list płac ważne jest, żeby dokumenty były poukładane według dat. Dzięki temu łatwiej można śledzić wypłaty i wszystko co z tym związane. To ważne zarówno dla pracowników, jak i dla działu księgowości. Jak się uporządkuje dokumenty chronologicznie, to łatwiej się odnajduje konkretne informacje, a to przydaje się przy robieniu raportów rocznych czy kwartalnych. Z własnego doświadczenia wiem, że jak daty są na wierzchu, to można szybko przeanalizować historię zatrudnienia i rozliczeń. Przestrzeganie chronologii to nie tylko dobry pomysł, ale wręcz konieczność, żeby wszystko było jasne i zgodne z przepisami. Jeśli dokumenty są poukładane w czasie, to kontrola wewnętrzna działa lepiej, a to bardzo ważne, żeby unikać błędów i oszustw w płacach.

Pytanie 17

Nośniki danych informatycznych przekazywane do archiwum zgodnie z Rozporządzeniem Prezesa Rady Ministrów z dnia 18 stycznia 2011 r. dotyczącego instrukcji kancelaryjnej, jednolitych wykazów akt oraz zasad organizacji i funkcjonowania archiwów zakładowych powinny być poddawane przeglądowi oraz tworzeniu kopii zapasowej nie rzadziej niż co

A. 10 lat

B. 5 lat

C. 7 lat

D. 12 lat

Odpowiedź, że przegląd powinien być co 5 lat, jest całkiem ok. To, co mówi rozporządzenie z 2011 roku, zwraca uwagę na konieczność regularnych przeglądów nośników informatycznych, które są przekazywane do archiwum. Co pięć lat możemy wykryć różne problemy, na przykład jakieś uszkodzenia fizyczne czy degradację danych. Wyobraź sobie firmę, która archiwizuje ważne umowy czy raporty finansowe – gdyby nie robiła tych przeglądów, mogłoby się okazać, że coś poszło nie tak i dane przepadły. Wiele organizacji ma różne polityki zarządzania danymi, a audyty stanu danych to część tego wszystkiego. To wszystko mieści się w ramach dobrych praktyk i norm ISO 15489, które mówią, jak zarządzać dokumentacją. To, że przeglądy odbywają się regularnie, to klucz do zachowania integralności danych.

Pytanie 18

Cyfrowa wersja materiałów archiwalnych, która jest przeznaczona do tymczasowego przechowywania to

A. kopia użytkowa

B. kopia zabezpieczająca

C. paczka archiwalna

D. kopia wzorcowa

Kopia użytkowa to termin używany w kontekście archiwizacji, który odnosi się do cyfrowej wersji materiałów archiwalnych, przeznaczonej do codziennego użytku i krótkotrwałego przechowywania. Głównym celem kopii użytkowej jest umożliwienie łatwego dostępu do informacji, co jest szczególnie istotne w przypadku dużych zbiorów danych czy dokumentów archiwalnych. Przykładem zastosowania kopii użytkowej może być wprowadzenie elektronicznych dokumentów do systemu zarządzania dokumentami w instytucji, co pozwala na ich szybkie przeszukiwanie oraz udostępnianie. Warto również zaznaczyć, że zgodnie z normami ISO 14721 (OAIS - Open Archival Information System), kopie użytkowe nie są przeznaczone do długoterminowego zachowania, co wyróżnia je od innych typów kopii, takich jak kopie zabezpieczające. Dzięki zastosowaniu standardów archiwizacji, organizacje mogą skutecznie zarządzać swoimi zasobami i zapewnić ich dostępność dla przyszłych pokoleń.

Pytanie 19

Aby uzyskać cyfrową kopię dokumentu papierowego, należy ten dokument

A. zafoliować

B. skserować

C. zeskanować

D. wydrukować

Zeskanowanie dokumentu papierowego to kluczowy proces, który umożliwia jego przekształcenie w formę cyfrową. Podczas skanowania, urządzenie skanujące rejestruje obrazy dokumentu, a następnie przekształca je na formaty plików, takie jak PDF, JPEG czy TIFF. Ten proces nie tylko pozwala na archiwizację dokumentów, ale również ułatwia ich udostępnianie i przeszukiwanie. W praktyce, skanowanie jest stosowane w biurach, bibliotekach oraz instytucjach, które muszą zarządzać dużymi zbiorami dokumentów. W ramach dobrych praktyk, ważne jest również zapewnienie odpowiedniej jakości skanowania poprzez stosowanie urządzeń o wysokiej rozdzielczości oraz odpowiednich ustawień, co wpływa na czytelność i użyteczność cyfrowych kopii. Zgodnie z normami ISO, dbałość o jakość skanowanych materiałów jest zatem kluczowa, zwłaszcza w kontekście długoterminowego przechowywania i dostępu do informacji.

Pytanie 20

Dokumenty z grupy akt z czasów staropolskich, zazwyczaj wystawiane przez kancelarię królewską, które potwierdzają nadania dla tego samego adresata, to

A. summariusze

B. regestry

C. transumpty

D. posteriora

Transumpty to dokumenty prawne, które mają swoje korzenie w praktykach kancelarii królewskiej w Polsce, szczególnie w okresie staropolskim. Stanowią one potwierdzenie nadania przywilejów, dóbr lub innych praw na rzecz konkretnego odbiorcy. Ich głównym celem jest zapewnienie legalności i trwałości tych nadania, a także umożliwienie ich weryfikacji w przyszłości. Przykładowo, transumpty mogły być wykorzystywane przez szlachtę do potwierdzenia swoich praw do ziemi, co miało kluczowe znaczenie w kontekście wspierania ich pozycji w hierarchii społecznej oraz w relacjach z monarchą. W praktyce, transumpty odgrywały istotną rolę w administracji i sądownictwie, ponieważ stanowiły podstawę do rozstrzygania sporów dotyczących praw własności. Współcześnie, dokumenty te są badane przez historyków i prawników w celu zrozumienia struktury społecznej i prawnej dawnej Polski, co jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie ochrony dziedzictwa kulturowego oraz prawnego.

Pytanie 21

Jednostką ewidencyjną dla materiałów audiowizualnych jest

A. jeden nośnik, bez względu na to, czy nagranie jest kompletne

B. jeden wspólny autor dla grupy nagrań, niezależnie od liczby nośników

C. jedno opakowanie zawierające nośniki, niezależnie od ich ilości

D. jedno nagranie, niezależnie od liczby nośników

Jednostką inwentarzową dla dokumentacji audiowizualnej jest jedno nagranie bez względu na liczbę nośników, co oznacza, że klasyfikacja i ewidencjonowanie materiałów audiowizualnych opiera się na treści nagrania, a nie na fizycznym nośniku. W praktyce oznacza to, że niezależnie od tego, czy nagranie znajduje się na jednym nośniku, czy jest rozdzielone na kilka różnych nośników, traktujemy je jako jedną jednostkę inwentarzową. Takie podejście jest zgodne z normami archiwalnymi oraz dobrymi praktykami w zarządzaniu zasobami informacyjnymi, które kładą nacisk na treść jako kluczowy element dokumentacji. W przypadku dokumentacji multimedialnej, istotne jest, aby w ewidencji skupić się na archiwizacji treści, co ułatwia przyszłe wyszukiwanie i zarządzanie tymi zasobami. Przykładowo, jeśli mamy film podzielony na kilka odcinków, które są przechowywane na różnych nośnikach, ewidencja powinna odnosić się do całego filmu jako jednego dzieła, co pozwala na lepsze zrozumienie jego kontekstu oraz łatwiejsze zarządzanie materiałem.

Pytanie 22

Dokumenty o stałej wartości archiwalnej powinny być oznaczane symbolem

A. A

B. C

C. B5

D. B

Odpowiedź A jest prawidłowa, ponieważ dokumentacja o trwałej wartości archiwalnej powinna być oznaczona symbolami zgodnie z regulacjami prawnymi oraz standardami archiwalnymi. W Polsce, zgodnie z Ustawą o narodowym zasobie archiwalnym oraz archiwach, dokumenty o takiej wartości są klasyfikowane i archiwizowane w sposób, który zapewnia ich długotrwałe przechowywanie i łatwy dostęp. Oznaczenie dokumentu symbolem A wskazuje na jego szczególną wartość i potrzebę ochrony. Przykładem zastosowania tych zasad może być archiwizacja akt sądowych czy dokumentów osobowych, które muszą być przechowywane przez określony czas, a ich integralność oraz bezpieczeństwo są kluczowe dla osób, których dotyczą. Stosowanie właściwego oznaczenia pozwala na efektywne zarządzanie dokumentami oraz ich dalsze przetwarzanie według ustalonych procedur, co jest zgodne z dobrymi praktykami w dziedzinie archiwistyki.

Pytanie 23

Na podstawie jakich dokumentów dokonuje się przekazywania elektronicznych materiałów na cyfrowych nośnikach do archiwum zakładowego?

A. informacji e-mail

B. podpisu elektronicznego

C. wykazu akt

D. spisu zdawczo-odbiorczego

Spis zdawczo-odbiorczy to naprawdę ważny dokument, kiedy mówimy o przekazywaniu dokumentów do archiwum zakładowego. Jest to taki formalny dowód, który powinien zawierać szczegóły o tym, co dokładnie przekazujesz, czyli ilość, rodzaj i stan tych dokumentów. Dobrym pomysłem jest, żeby ten spis był w formie elektronicznej i podpisały go osoby odpowiedzialne. Dzięki temu mamy pewność, że wszystko jest w porządku i że nie ma co do tego wątpliwości. W praktyce, taki spis ułatwia archiwizację i późniejsze szukanie dokumentów. Działa też jak zabezpieczenie, żeby uniknąć nieporozumień przy przekazywaniu akt. Zgodnie z normami ISO 15489, spis zdawczo-odbiorczy powinien być częścią procesu archiwizacji. To podkreśla, jak ważny jest on w systemach zarządzania dokumentami i informacją.

Pytanie 24

W przypadku materiałów archiwalnych w formie elektronicznej, pochodzących z jednostki, która nie wdrożyła systemu EZD, co jest jednostką archiwalną?

A. zawartość teczki akt

B. klasa z listy akt

C. elektroniczny dokument

D. pierwszy dokument w danej sprawie

Poprawna odpowiedź to 'klasa z wykazu akt', ponieważ w kontekście archiwizacji materiałów elektronicznych, klasa z wykazu akt stanowi jednostkę archiwalną, która grupuje dokumenty o podobnych cechach i funkcjach. Klasyfikacja akt jest kluczowa w procesie zarządzania dokumentacją, pozwalając na efektywne przechowywanie i późniejsze odnajdywanie informacji. W praktyce, każdy akt, który nie jest objęty systemem EZD (Elektroniczne Zarządzanie Dokumentacją), powinien być przypisany do odpowiedniej klasy, co umożliwia jego identyfikację oraz archiwizację. Klasy akt powinny być zgodne z obowiązującymi standardami archiwalnymi, takimi jak normy ISO dotyczące zarządzania dokumentacją. Przykładem zastosowania są instytucje, które, mimo braku systemu EZD, muszą systematyzować swoje materiały archiwalne poprzez nadanie im odpowiednich klas, co sprzyja ich późniejszemu przetwarzaniu i udostępnianiu.

Pytanie 25

Zestawienie kolejnych oznaczeń jednostek inwentarzowych zbioru, które porównuje nowe sygnatury z dawnymi lub dawną z nową to

A. konkordancja.

B. indeks.

C. archiwizacja.

D. spis.

Konkordancja to termin stosowany w archiwistyce i zarządzaniu informacją, oznaczający zestawienie dwóch lub więcej zbiorów danych, które pozwala na porównanie i odnalezienie odpowiadających sobie elementów. W kontekście jednostek inwentarzowych, konkordancja jest nieocenionym narzędziem, które umożliwia organizację oraz zarządzanie dokumentacją. Przykładowo, w sytuacji, gdy archiwum przeszło reorganizację i jednostki inwentarzowe zmieniły swoje sygnatury, konkordancja pozwala na łatwe odnalezienie nowych sygnatur w odniesieniu do dawnych. W praktyce stosuje się ją w archiwach, bibliotekach i wszelkich instytucjach, gdzie istotne jest utrzymanie porządku w dokumentacji. Dobrze zorganizowana konkordancja może również przyczynić się do efektywniejszego przeszukiwania zbiorów oraz oszczędności czasu, co stanowi element dobrych praktyk w archiwistyce i zarządzaniu informacją, zgodnych z normami ISO 15489 dotyczącymi zarządzania dokumentacją.

Pytanie 26

Termin kopiowania nagrań na nowy nośnik w celu ich ochrony, należy liczyć od daty

A. ostatniego zapisu egzemplarza archiwalnego nagrania

B. przekazania nagrania do archiwum państwowego

C. pierwszego nagrania na taśmie

D. zakończenia porządkowania nagrania

Odpowiedź, iż termin przegrywania nagrań na nowy nośnik w celu ich zabezpieczenia należy liczyć od daty ostatniego zapisu egzemplarza archiwalnego nagrania, jest prawidłowa zgodnie z zasadami archiwizacji i ochrony danych. Uznaje się, że ostatni zapis stanowi moment, w którym materiał jest uznawany za kompletny i ostateczny. W praktyce oznacza to, że wszelkie zmiany, poprawki czy aktualizacje powinny być zakończone przed przystąpieniem do procesu archiwizacji. Po zakończeniu zapisywania, nagranie powinno być zabezpieczone przed dalszymi zmianami, co umożliwia zachowanie jego autentyczności i integralności. W kontekście archiwizacji, np. w instytucjach kultury, takich jak muzea czy archiwa państwowe, ważne jest, by prowadzić dokładną dokumentację dat i czasów zapisów, co stanowi kluczowy element zgodności z normami ISO 15489 dotyczącymi zarządzania dokumentacją. Odpowiedni proces przechowywania nagrań stanowi fundament dla zapewnienia ich długoterminowej dostępności i wykorzystania.

Pytanie 27

Który typ dokumentacji fotograficznej wymaga paginacji?

A. Fotografie luzem

B. Odbitki pozytywne

C. Strony w albumie

D. Stykówki

Strony albumu podlegają paginacji, co oznacza, że każda strona jest numerowana i sekwencyjnie uporządkowana. Paginacja jest niezbędna w kontekście albumów fotograficznych, ponieważ umożliwia łatwe nawigowanie po zawartości oraz odnalezienie konkretnej fotografii. Dobrze zaprojektowany album powinien mieć spójną strukturę, co sprzyja estetyce oraz użyteczności. W praktyce, paginacja stron albumu pomaga w organizacji materiału, podczas gdy fotografie luźne, odbitki pozytywowe i stykówki zwykle nie są numerowane i mogą być przechowywane w sposób chaotyczny. Paginacja jest szczególnie ważna w archiwizacji dokumentacji fotograficznej, gdzie precyzyjne odniesienia do poszczególnych stron mogą ułatwić późniejsze przeszukiwanie oraz identyfikację zdjęć. Ponadto, zgodnie z branżowymi standardami, takie jak ISO 12647, prawidłowe dokumentowanie i katalogowanie materiałów wizualnych ma kluczowe znaczenie dla zachowania ich jakości oraz dostępności.

Pytanie 28

Pozytywny zapis zdjęcia stworzony w archiwum, w sytuacji gdy dostępny jest jedynie zapis obrazu w negatywie lub zapis cyfrowy – przygotowany w celu identyfikacji i analizy, to

A. kopie zabezpieczające

B. wglądówka

C. kopie użytkowe

D. ekwiwalent oryginału

Wglądówka to taki zapis obrazu, który pomaga w rozpoznawaniu i pracy z materiałami z oryginalnego negatywu lub cyfrowego zapisu. To bardzo ważna sprawa w archiwizacji, bo chodzi o to, żeby zachować jak najlepszą jakość informacji z oryginału, a jednocześnie ułatwić do nich dostęp. Archiwiści i badacze często z tego korzystają, bo dzięki wglądówkom mogą działać z treściami wizualnymi, nie martwiąc się, że uszkodzą oryginalne materiały. Moim zdaniem, to świetne narzędzie na przykład do celów edukacyjnych czy wystawienniczych. Trzeba jednak pamiętać, żeby wglądówki robić w jak najlepszej jakości, żeby oddały szczegóły oryginału, a przy tym oryginał był nienaruszony i bezpieczny. Dobrze używane wglądówki pomagają zachować dziedzictwo kulturowe i ułatwiać przyszłym pokoleniom dostęp do wiedzy.

Pytanie 29

W przypadku, gdy podczas porządkowania zbioru archiwalnego nie można określić daty skrajnej jednostki archiwalnej, szacowane daty (ustalone w przybliżeniu) powinny być podane

A. z podkreśleniem i znakiem zapytania

B. ze znakiem zapytania, w nawiasie okrągłym

C. ze znakiem zapytania, w nawiasie kwadratowym

D. kursywą i zakończone dwukropkiem

Odpowiedź 'ze znakiem zapytania, w nawiasie kwadratowym' jest poprawna, ponieważ jest zgodna z obowiązującymi standardami dotyczącymi opisu archiwaliów. Ustalanie dat skrajnych jednostek archiwalnych jest kluczowe dla prawidłowej klasyfikacji i identyfikacji dokumentacji. Kiedy daty nie są znane, należy stosować konwencję zaznaczania ich niepewności, a nawias kwadratowy z znakiem zapytania jest powszechnie akceptowanym sposobem w dokumentacji archiwalnej. Przykładem może być dokument, którego datowanie nie jest jednoznaczne, np. '1940 [?]'. Takie oznaczenie informuje przyszłych użytkowników o niepewności daty, co jest istotne dla celów badawczych i porządkowych. Zastosowanie tej konwencji jest zgodne z wytycznymi międzynarodowych standardów zarządzania dokumentacją, co zwiększa przejrzystość i pomocność archiwów dla badaczy, historyków oraz użytkowników.

Pytanie 30

Jakiego rodzaju dokumentację reprezentują mikrofilmy z rysunkami konstrukcyjnymi samochodu osobowego "Syrena"?

A. Cyfrową

B. Obrazową-elektroniczną

C. Obrazową-techniczna

D. Aktową

Mikrofilmy z planami konstrukcyjnymi samochodu osobowego 'Syrena' należy zakwalifikować do dokumentacji obrazowej-technicznej, ponieważ zawierają one szczegółowe informacje na temat konstrukcji, parametrów technicznych oraz specyfikacji pojazdu. Dokumentacja techniczna odgrywa kluczową rolę w procesie projektowania, produkcji oraz konserwacji pojazdów, a jej format obrazowy umożliwia przechowywanie złożonych rysunków i schematów w skompresowanej formie. W praktyce, mikrofilmy mogą być używane w archiwach do udostępnienia informacji projektowych dla inżynierów oraz techników, co jest zgodne z normą ISO 15489 dotyczącą zarządzania dokumentacją. Przykładem zastosowania takiej dokumentacji są opracowania umożliwiające modernizacje i naprawy pojazdów, które bazują na istniejących planach konstrukcyjnych. Współczesne podejście do zarządzania informacją techniczną wymaga stosowania właściwych formatów, co czyni dokumentację obrazową-technicznej kluczowym elementem w życiu cyklu pojazdu.

Pytanie 31

Cyfrowa reprodukcja materiałów archiwalnych, przeznaczona do krótkoterminowego przechowywania, nosi nazwę

A. zabezpieczająca

B. zastępcza

C. użytkowa

D. wzorcowa

Kopia użytkowa materiałów archiwalnych to forma cyfrowego przechowywania, która jest przystosowana do codziennego wykorzystania, ale nie jest przeznaczona do trwałego archiwizowania. Jej głównym celem jest umożliwienie łatwego dostępu i szybkiego wykorzystania, co sprawia, że jest idealna dla instytucji, które potrzebują regularnego dostępu do danych, takich jak biblioteki czy biura. Przykładowo, w archiwach publicznych często tworzy się kopie użytkowe dokumentów, które są udostępniane użytkownikom w formie cyfrowej, co pozwala na oszczędność miejsca oraz szybsze przetwarzanie informacji. Zgodnie z normami ISO 14721:2012 (Open Archival Information System), kopie użytkowe powinny być regularnie aktualizowane, aby zapewnić ich zgodność z oryginałami oraz przydatność w przyszłości. Warto również zauważyć, że kopie użytkowe różnią się od kopii zabezpieczających, które są tworzone w celu ochrony oryginalnych materiałów przed utratą lub zniszczeniem oraz kopii wzorcowych, które służą jako referencja dla innych wersji dokumentów.

Pytanie 32

Który z podanych elementów identyfikacyjnych archiwaliów należy do charakterystyk zewnętrznych przy tworzeniu zespołu?

A. Notę marginalną

B. Pieczątkę własnościową

C. Nagłówek pisma

D. Dekretację kierownika

Pieczątka własnościowa to jeden z kluczowych elementów rozpoznawczych archiwaliów, który zalicza się do cech zewnętrznych przy opracowaniu zespołu. Jej obecność na dokumentach stanowi istotny aspekt identyfikacji źródła ich pochodzenia oraz właściciela. W archiwistyce, pieczątka własnościowa pełni nie tylko funkcję identyfikacyjną, ale także prawno-dokumentacyjną, co jest szczególnie ważne w kontekście zarządzania dokumentacją i ochrony dziedzictwa kulturowego. Przykładem zastosowania pieczątki własnościowej jest sytuacja, gdy archiwista analizuje dokumenty z różnych jednostek organizacyjnych; pieczątka pozwala na szybkie przypisanie dokumentu do konkretnego archiwum, co ułatwia dalsze prace związane z opracowaniem i udostępnianiem materiałów. W standardach archiwalnych, takich jak ISAD(G), podkreśla się znaczenie takich elementów w kontekście opracowywania jednostek archiwalnych oraz zapewnienia ich autentyczności i integralności.

Pytanie 33

Jaki typ dokumentu, w jego opisie zewnętrznym, powinien być wzbogacony o wskazanie nośnika danych?

A. Elektroniczny

B. Papierowy

C. Pergaminowy

D. Audiowizualny

Wybór odpowiedzi "papierowy" jest mylny, ponieważ dokumenty papierowe nie wymagają określenia nośnika informacji w takim samym kontekście, jak dokumenty elektroniczne. W przypadku dokumentów papierowych nośnikiem jest sam papier, a dodatkowe określenia dotyczące formatu są zazwyczaj zbędne. Podobnie, odpowiedź "pergaminowy" również nie odnosi się do współczesnych praktyk zarządzania dokumentacją. Pergamin, jako materiał, był stosowany w przeszłości, ale w aktualnych standardach dokumentacji elektronicznej nie ma znaczenia. Z kolei odpowiedź "audiowizualny" odnosi się do dokumentów, które obejmują zarówno dźwięk, jak i obraz, co jest innym rodzajem dokumentacji, który również wymaga specyfikacji dotyczącej formatu, ale nie jest związany z klasyfikacją dokumentów w kontekście nośników informacji. Typowym błędem w myśleniu o dokumentach jest utożsamianie ich tylko z formą fizyczną. Współczesne podejście do zarządzania informacją uznaje, że różne formy dokumentów mają różne potrzeby i wymagają różnego rodzaju nośników informacji, co czyni odpowiedź "elektroniczny" kluczową w kontekście nowoczesnych standardów zarządzania dokumentacją.

Pytanie 34

Nie da się ustalić przynależności zespołowej jednostki archiwalnej na podstawie

A. opisu teczki aktowej

B. znaku akt

C. spisu spraw

D. kategorii archiwalnej

Kategoria archiwalna to kluczowy element klasyfikacji i zarządzania dokumentacją archiwalną. Oznacza ona grupę dokumentów, które mają podobne cechy, takie jak cel, forma, czy kontekst ich powstania. Przynależność zespołowa jednostki archiwalnej jest ściśle związana z jej funkcją w organizacji oraz z układem dokumentów w archiwum. W praktyce, na podstawie kategorii archiwalnej nie można jednak określić przynależności do konkretnego zespołu archiwalnego, ponieważ ta przynależność może być determinowana przez inne czynniki, takie jak struktura organizacyjna jednostki, kontekst powstania dokumentów czy ich historyczne znaczenie. Przykładowo, różne dokumenty mogą należeć do tej samej kategorii archiwalnej, ale być częścią różnych zespołów archiwalnych, co sprawia, że analiza przynależności wymaga szerszego kontekstu niż sama kategoria archiwalna. W standardach archiwalnych, takich jak ISAD(G) (International Standard Archival Description), podkreśla się znaczenie kontekstu w opisie jednostek archiwalnych, co wskazuje na potrzebę uwzględnienia wielu aspektów przy analizie przynależności zespołowej.

Pytanie 35

Inwentarz idealny to dokument archiwalny, który zawiera dane o jednostkach archiwalnych.

A. zespołu, rozmieszczonych w różnych archiwach

B. grup zespołów, obecnych w narodowym zasobie archiwalnym

C. zespołu, mieszczących się w jednym archiwum

D. serii, znajdujących się w danym zespole archiwalnym

Inwentarz idealny to szczególny dokument archiwalny, który gromadzi informacje dotyczące jednostek archiwalnych zespołów, które są rozsiane w różnych archiwach. Odpowiedź ta jest zgodna z ogólnymi zasadami inwentaryzacji zasobów archiwalnych, które podkreślają potrzebę kompleksowego podejścia do dokumentacji. W praktyce oznacza to, że inwentarz idealny powinien być narzędziem, które umożliwia archiwistom i badaczom szybkie odnalezienie i zrozumienie struktury zasobów archiwalnych w rozproszonym systemie archiwalnym. W kontekście standardów takich jak ISAD(G) (Międzynarodowe Standardy Opisu Archiwalnego), inwentarz idealny powinien zawierać szczegółowe informacje o każdym zespole, jego zakresie oraz lokalizacji, co jest istotne dla efektywnego zarządzania i użytkowania materiałów archiwalnych.

Pytanie 36

Aby uzyskać końcowy układ dla zespołu (zbioru) fotografii, konieczne jest wykonanie

A. połączenia.

B. scontrum.

C. inwentaryzacji.

D. systematyzacji.

Systematyzacja to kluczowy proces w organizacji zbiorów fotografii, który polega na uporządkowaniu materiałów w sposób logiczny i przemyślany. Umożliwia to nie tylko łatwiejsze zarządzanie i przeszukiwanie zbioru, ale również zapewnia lepszą ochronę i konserwację fotografii. Przykładem zastosowania systematyzacji może być tworzenie zbiorów tematycznych, gdzie fotografie są grupowane według określonych kryteriów, takich jak lokalizacja, wydarzenie czy czas wykonania zdjęcia. W zgodzie z najlepszymi praktykami archiwizacji, systematyzacja opiera się na ustaleniu standardów metadanych, które powinny być dodane do każdej fotografii, takich jak daty, miejsce, autorzy, a także kontekst powstania obrazu. Dobrze zorganizowany zbiór nie tylko ułatwia dostęp do zdjęć, ale również wspiera ich późniejsze wykorzystanie w celach edukacyjnych, badawczych, czy wystawowych.

Pytanie 37

Dokumentacja obiektu jest przykładem paszportu

A. audiowizualnej

B. technicznej

C. geodezyjnej

D. kartograficznej

Paszport obiektu jest dokumentem technicznym, który zawiera kluczowe informacje o danym obiekcie budowlanym czy infrastrukturze. Jest to dokumentacja, która dostarcza szczegółowych danych dotyczących parametrów technicznych, stanu technicznego, a także historii obiektu. Na przykład, w kontekście budownictwa, paszport obiektu może zawierać informacje o materiałach użytych w konstrukcji, projektach oraz wszelkich wykonanych pracach remontowych lub modernizacyjnych. Zgodnie z obowiązującymi normami, takimi jak PN-ISO 9001, ważne jest, aby dokumentacja techniczna była aktualna i zgodna z rzeczywistością, co umożliwia efektywne zarządzanie obiektem oraz jego konserwacją. Tego rodzaju dokumentacje są również istotne w przypadku przeprowadzania audytów technicznych i inspekcji, gdzie precyzyjne informacje pomagają w ocenie bezpieczeństwa oraz funkcjonalności obiektu. W praktyce, właściwe przygotowanie paszportu obiektu wpływa na długowieczność budowli oraz zadowolenie użytkowników.

Pytanie 38

Zestaw akt, który jest zszyty i oprawiony zazwyczaj w półsztywny karton, określa się mianem

A. księgi

B. poszytu

C. teczki

D. wiązki

Termin 'poszyt' odnosi się do grupy dokumentów, które zostały zszyte i oprawione w sposób półsztywny, najczęściej w karton. Jest to standardowa praktyka w archiwizacji, która zapewnia zarówno ochronę, jak i łatwy dostęp do zbiorów. Poszyty są często wykorzystywane w instytucjach takich jak biblioteki, archiwa oraz biura, gdzie konieczne jest przechowywanie dokumentów w sposób uporządkowany i trwały. Oprawienie dokumentów w poszyt umożliwia ich długoterminowe przechowywanie oraz łatwą identyfikację dzięki etykietom lub numerom katalogowym na okładkach. Dodatkowo, poszyty są często stosowane do grupowania materiałów o podobnej tematyce, co sprzyja efektywnemu zarządzaniu informacjami. W kontekście dobrych praktyk archiwalnych, poszyty powinny być tworzone z materiałów odpornych na działanie czynników zewnętrznych, takich jak wilgoć czy światło, co znacznie wydłuża ich trwałość.

Pytanie 39

Mapy urbanistyczne powinny być zorganizowane według

A. jednostek obszarowych

B. oznaczeń ewidencyjnych

C. symboli klasyfikacyjnych

D. kryteriów przedmiotowych

Jednostki obszarowe to właściwa odpowiedź, bo mapy planowania przestrzennego zazwyczaj tworzy się z myślą o konkretnych terytoriach, jak gminy czy powiaty. Dobry pomysł to zrozumienie, które przestrzenie są objęte danym planem oraz jakie mają granice. Użycie tych jednostek to klucz do skutecznego koordynowania działań związanych z zagospodarowaniem, a także podejmowania decyzji na poziomie lokalnym. Na przykład, w Polsce, dokumenty jak Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy są przygotowywane z myślą o konkretnych terenach, co sprawia, że są bardziej trafne i zgodne z lokalnymi potrzebami. Pamiętaj, żeby korzystać z aktualnych danych ewidencyjnych i przestrzennych, bo to ważne dla zachowania standardów w planowaniu i geoinformacji.

Pytanie 40

Pozytywowy zapis obrazu utworzony w archiwum, gdy posiadamy jedynie zapis na negatywie lub cyfrowy – sporządzony w celu identyfikacji i przetwarzania, to

A. wglądówka.

B. kopia do użytku.

C. odpowiednik oryginału.

D. kopia ochronna.

Wglądówka to rodzaj pozytywowego zapisu obrazu, który jest sporządzany z negatywu lub zapisu cyfrowego i ma na celu ułatwienie rozpoznania oraz opracowania danego materiału. Jest ona wykorzystywana przede wszystkim w archiwizacji oraz konserwacji zbiorów fotograficznych, a także w kontekście prezentacji materiału dla osób, które nie mają dostępu do oryginałów. Z perspektywy dobrych praktyk archiwalnych, wglądówki są niezbędne, ponieważ pozwalają na zabezpieczenie oryginalnych negatywów oraz umożliwiają ich łatwe przeszukiwanie. Przykładem zastosowania wglądówek może być sytuacja, w której archiwista sporządza wglądówkę z archiwalnego negatywu w celu ukazania zawartości zbioru dla badaczy lub wystaw. Oprócz tego, wglądówki stosuje się w muzealnictwie oraz w instytucjach kultury, aby umożliwić szerszej publiczności dostęp do cennych zbiorów bez ryzyka uszkodzenia oryginału.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej