Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik weterynarii
  • Kwalifikacja: ROL.11 - Prowadzenie chowu i inseminacji zwierząt
  • Data rozpoczęcia: 10 kwietnia 2025 18:01
  • Data zakończenia: 10 kwietnia 2025 18:46

Egzamin zdany!

Wynik: 27/40 punktów (67,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

W składzie wysokiej jakości siana łąkowego nie powinno być

A. wiechlina łąkowa
B. tymotka łąkowa
C. rajgras wyniosły
D. skrzyp polny
Skrzyp polny (Equisetum arvense) jest rośliną, która nie powinna znajdować się w składzie dobrego siana łąkowego, ponieważ jest to gatunek, który może negatywnie wpływać na zdrowie zwierząt. Zawiera substancje chemiczne, które w nadmiarze mogą prowadzić do toksyczności i zaburzeń metabolicznych u bydła i innych zwierząt przeżuwających. Zamiast tego, dobre siano łąkowe powinno być bogate w trawy i rośliny motylkowe, takie jak wiechlina łąkowa i tymotka łąkowa, które dostarczają niezbędnych składników odżywczych i mają korzystny wpływ na zdrowie zwierząt. Zastosowanie siana bez dodatków takich jak skrzyp polny jest zgodne z najlepszymi praktykami w hodowli zwierząt, które zalecają unikanie wszelkich roślin potencjalnie toksycznych. Wysokiej jakości siano łąkowe powinno być zróżnicowane pod względem gatunkowym, co przyczynia się do lepszego odżywiania i zdrowia zwierząt hodowlanych.
Pytanie 2

Jak długo utrzymuje się standardowa laktacja u krów?

A. 305 dni
B. 365 dni
C. 280 dni
D. 250 dni
Standardowa laktacja u krów mlecznych trwa 305 dni, co jest zgodne z zaleceniami Międzynarodowej Organizacji ds. Mleka (IDF) oraz praktykami w hodowli bydła mlecznego. Czas ten jest często używany w programach zarządzania stadem, aby zoptymalizować wydajność mleczną oraz zdrowie zwierząt. W trakcie tego okresu krowy powinny być regularnie dojarzane, co pozwala na maksymalizację produkcji mleka. Długość laktacji ma kluczowe znaczenie dla planowania cyklu rozrodczego, co z kolei wpływa na efektywność ekonomiczną produkcji mleka. Wiedza ta jest istotna dla hodowców, którzy dążą do poprawy rentowności swoich gospodarstw poprzez efektywne zarządzanie cyklem laktacyjnym. Ponadto, zrozumienie długości laktacji pomaga w odpowiedniej suplementacji paszy oraz dbałości o zdrowie i kondycję zwierząt, co jest kluczowe dla osiągnięcia wysokich wyników w produkcji mleka.
Pytanie 3

Przed porodem krowy ograniczają kontakty społeczne i poszukują samotności. W jakim okresie przed wycieleniem krowy częściej ryczą, spoglądają za siebie oraz często kładą się i wstają?

A. 1–2 tygodnie
B. 7–8 tygodni
C. 5–6 tygodni
D. 3–4 tygodnie
Wybór odpowiedzi 1–2 tygodnie przed porodem jest poprawny, ponieważ w tym okresie krowy często wykazują intensywne zachowania związane z nadchodzącym wycieleniem. W tym czasie zwierzęta stają się bardziej niespokojne, co objawia się częstym ryczeniem, oglądaniem się za siebie oraz częstym kładzeniem się i wstawaniem. To zachowanie jest wynikiem hormonalnych zmian, które zachodzą w organizmie krowy, a także instynktownej potrzeby znalezienia bezpiecznego i odosobnionego miejsca do porodzenia. Praktyka zarządzania stadem powinna uwzględniać te zmiany w zachowaniu, co pozwala na lepsze przygotowanie się do porodu, zmniejszając stres zarówno dla krowy, jak i dla osób zajmujących się hodowlą. Warto również zauważyć, że odpowiednie monitorowanie zachowań zwierząt i ich zdrowia w tym czasie jest kluczowe dla zapewnienia sukcesu w wycieleniu oraz minimalizacji ryzyka powikłań. Dbanie o komfort krowy w tym okresie jest zgodne z najlepszymi praktykami w hodowli bydła, które zalecają tworzenie spokojnego i przystosowanego środowiska dla zwierząt w czasie porodu.
Pytanie 4

Jaja do inkubacji powinny być

A. wyczyszczone
B. jak największe
C. w kształcie kulistym
D. świeże
Świeżość jaj wylęgowych jest kluczowym czynnikiem wpływającym na ich zdolność do wylęgu. Jaja, które są świeże, mają wyższe prawdopodobieństwo, że będą zawierały zdrowe zarodki oraz będą miały lepsze parametry wylęgowe. W praktyce, świeżość jaj oznacza, że powinny być one zebrane w ciągu ostatnich kilku dni, najlepiej nieprzekraczających tygodnia. Warto również zwrócić uwagę na warunki przechowywania, które powinny być kontrolowane pod kątem temperatury i wilgotności, aby zminimalizować ryzyko degradacji jakości. W przypadku wylęgu drobiu, standardy branżowe, takie jak te ustalane przez Międzynarodową Organizację Pracy (ILO) oraz inne agencje, rekomendują stosowanie jaj zbieranych w świeżym stanie, które są dokładnie klasyfikowane i monitorowane. Właściwe zarządzanie świeżością jaj ma bezpośredni wpływ na efektywność hodowli oraz zdrowie przyszłych ptaków. Dlatego też, utrzymanie wysokich standardów świeżości jest kluczowe dla sukcesu w produkcji drobiu i zapewnienia jakości mięsa oraz jaj.
Pytanie 5

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 6

Jakie urządzenie wykorzystuje się do mierzenia poziomu wilgotności w pomieszczeniach inwentarskich?

A. barometr
B. anemometr
C. higrometr
D. wakuometr
Higrometr to urządzenie, które służy do pomiaru wilgotności powietrza, co jest kluczowe w wielu zastosowaniach, w tym w pomieszczeniach inwentarskich. Utrzymanie odpowiedniego poziomu wilgotności jest niezbędne dla zdrowia zwierząt oraz jakości przechowywanych produktów, takich jak pasze. Higrometry mogą działać na różnych zasadach, w tym na zasadzie zmian oporu elektrycznego, co pozwala na dokładny pomiar wilgotności względnej powietrza. Używanie higrometru w praktyce oznacza regularne monitorowanie warunków panujących w pomieszczeniach, co może zapobiec problemom takim jak rozwój pleśni czy bakterii. Standardy branżowe, takie jak normy ISO dotyczące jakości powietrza, wskazują na konieczność regularnego pomiaru wilgotności, co świadczy o profesjonalnym podejściu do zarządzania pomieszczeniami inwentarskimi. Właściwe wykorzystanie higrometru pozwala nie tylko na zapewnienie optymalnych warunków, ale także na lepsze zarządzanie zasobami i kosztami.
Pytanie 7

Co oznacza wybujałość cech u krzyżówek?

A. modyfikacja
B. selekcja
C. heterozja
D. inbred
Heterozja, zwana również efektem heterozji, odnosi się do zjawiska, w którym potomstwo, będące mieszanką dwóch różnych linii genetycznych, wykazuje cechy przewyższające te, które obserwuje się u rodziców. Jest to pożądane zjawisko w hodowli roślin i zwierząt, ponieważ przyczynia się do zwiększenia wydajności, odporności na choroby oraz lepszej adaptacji do zmieniających się warunków środowiskowych. Przykładami zastosowania heterozji są uprawy kukurydzy, gdzie krzyżówki różnych odmian prowadzą do znacznego wzrostu plonów, a także hodowle bydła, gdzie mieszanie różnych ras skutkuje większą wydajnością mleczną. W praktyce uzyskanie heterozji wymaga starannego doboru rodziców oraz analizy ich cech fenotypowych i genotypowych. Zgodnie z dobrą praktyką w hodowli, konieczne jest monitorowanie wyników oraz ich dalsza optymalizacja, co pozwala na stałe poprawianie jakości uzyskiwanych potomków. Heterozja jest zatem kluczowym zjawiskiem w biotechnologii rolniczej, które wspiera zrównoważony rozwój produkcji żywności.
Pytanie 8

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 9

Pasza, która jest stworzona do bezpośredniego karmienia zwierząt oraz odpowiednio skomponowana, aby całkowicie zaspokoić dzienne potrzeby różnych gatunków zwierząt na składniki odżywcze, minerały oraz witaminy, nazywana jest

A. koncentrat białkowy
B. mieszanka mineralno-witaminowa
C. mieszanka treściwa, uzupełniająca
D. mieszanka treściwa, pełnoporcjowa
Wybór odpowiedzi, która odnosi się do mieszanki treściwej, uzupełniającej, nie oddaje istoty zbilansowanej diety, jaką powinny otrzymywać zwierzęta w hodowli. Mieszanka treściwa, uzupełniająca jest bowiem przeznaczona do stosowania w połączeniu z innymi paszami i nie dostarcza wszystkich niezbędnych składników odżywczych, które są kluczowe dla zachowania zdrowia i wydajności zwierząt. Również koncentrat białkowy, który zawiera głównie białko, nie jest wystarczający, aby dostarczyć pełne spektrum składników odżywczych, jakie są wymagane. Tego rodzaju pasze mogą prowadzić do niedoborów innych ważnych składników, takich jak witaminy i minerały, co w dłuższym czasie może negatywnie wpływać na zdrowie zwierząt oraz ich wydajność. Mieszanka mineralno-witaminowa, choć ważna, również nie jest w stanie zaspokoić pełnych potrzeb żywieniowych, ponieważ nie dostarcza odpowiedniej ilości energii i białka. Błędem jest zatem myślenie, że podstawowym celem paszy może być jedynie uzupełnianie, a nie kompleksowe zaspokajanie potrzeb żywieniowych. Kluczowe jest zrozumienie, że prawidłowa dieta powinna być zrównoważona, a mieszanka treściwa, pełnoporcjowa jest jedynym rozwiązaniem, które zapewnia zwierzętom całościowe pokrycie ich potrzeb. Zachowanie równowagi w diecie jest podstawą efektywnej produkcji zwierzęcej oraz zdrowia hodowli.
Pytanie 10

Aby erytrocyty mogły być właściwie produkowane, niezbędna jest witamina

A. B12
B. D3
C. E
D. B1
Witamina B12, znana również jako kobalamina, odgrywa kluczową rolę w procesie produkcji erytrocytów. Jest niezbędna do syntezy DNA w komórkach szpikowych, gdzie powstają krwinki czerwone. Bez odpowiedniej ilości witaminy B12, produkcja erytrocytów zostaje zaburzona, co może prowadzić do anemii megaloblastycznej. Objawy tej anemii obejmują zmęczenie, osłabienie oraz bladość skóry. Witamina B12 jest również ważna dla funkcjonowania układu nerwowego, ponieważ uczestniczy w produkcji osłonek mielinowych, które chronią neurony. Główne źródła tej witaminy to mięso, ryby, jaja oraz produkty mleczne. Osoby na diecie wegańskiej narażone są na deficyt witaminy B12, dlatego powinny rozważyć suplementację lub spożywanie wzbogaconych produktów. Zgodnie z zaleceniami dietetyków, codzienne zapotrzebowanie na witaminę B12 wynosi około 2.4 mikrogramów dla dorosłych. Zrozumienie roli witaminy B12 w organizmie jest kluczowe dla utrzymania zdrowia.
Pytanie 11

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 12

Wskaż produkt uboczny, który powstaje w trakcie warzenia piwa i jest stosowany w karmieniu krów mlecznych?

A. Młóto
B. Śruta poekstrakcyjna
C. Ekspelery
D. Makuchy
Wybór śruty poekstrakcyjnej, makuchów oraz ekspelery jako odpowiedzi na pytanie o produkt uboczny uzyskiwany przy produkcji piwa wskazuje na pewne nieporozumienia związane z procesem produkcji i zastosowaniem tychże składników w żywieniu zwierząt. Śruta poekstrakcyjna, będąca pozostałością po tłoczeniu nasion oleistych, jest w rzeczywistości powszechnie stosowana w paszach, jednak nie jest produktem związanym z produkcją piwa. Makuchy, które również pochodzą z przemysłu olejarskiego, dostarczają białka, ale są całkowicie niezwiązane z procesem warzenia piwa. Ekspelery, będące produktami ubocznymi przy produkcji oleju, również nie mają związku z piwowarstwem. Typowym błędem jest mylenie tych produktów z młótem, który jest specyficzny dla branży piwowarskiej i ma unikalne właściwości odżywcze. Dobrze zrozumieć, że każdy z wymienionych produktów ma inne źródło pochodzenia oraz różne zastosowanie w żywieniu zwierząt. W paszownictwie kluczowe jest dobieranie składników zgodnie z ich pochodzeniem oraz wartością odżywczą. Niezrozumienie tego zagadnienia może prowadzić do niewłaściwego żywienia zwierząt, co w konsekwencji wpływa na ich zdrowie i wydajność produkcyjną.
Pytanie 13

W żywieniu klaczy w trakcie laktacji używana jest mieszanka mineralna w ilości 200 g/szt./dzień. Ile dni wystarczy 15 kg opakowanie tej mieszanki mineralnej dla 5 klaczy przy tej samej dziennej dawce?

A. Na 30 dni
B. Na 25 dni
C. Na 15 dni
D. Na 20 dni
Odpowiedź "Na 15 dni" jest prawidłowa, ponieważ obliczenia związane z dawkowaniem mieszanki mineralnej dla klaczy w laktacji opierają się na prostych zasadach matematycznych. Klacze wymagają 200 g mieszanki mineralnej dziennie. Dla 5 klaczy dzienna dawka wynosi więc 5 klaczy x 200 g = 1000 g, co odpowiada 1 kg. Posiadając 15 kg mieszanki mineralnej, możemy obliczyć, na ile dni wystarczy ta ilość, dzieląc całkowitą ilość mieszanki przez dzienną dawkę: 15 kg / 1 kg/dzień = 15 dni. Warto pamiętać, że odpowiednie żywienie klaczy w okresie laktacji jest kluczowe dla zdrowia zarówno matki, jak i źrebaka, dlatego regularne monitorowanie spożycia suplementów mineralnych jest niezbędne. Utrzymanie zdrowej diety, bogatej w minerały, wspiera produkcję mleka oraz ogólny stan zdrowia klaczy. Standardy żywienia zwierząt gospodarskich, takie jak te opracowane przez amerykański Narodowy Komitet ds. Żywienia Zwierząt Gospodarskich, podkreślają znaczenie odpowiedniego bilansu składników odżywczych w diecie, co ma istotny wpływ na wydajność hodowli.
Pytanie 14

Jakie czynniki wpływają na zapotrzebowanie bytowe krowy?

A. typ oraz rasa krowy
B. masa ciała krowy
C. zawartość tłuszczu w mleku
D. wydajność mleka
Rozważając inne podane odpowiedzi, warto zauważyć, że typ i rasa krowy rzeczywiście mogą wpływać na zapotrzebowanie bytowe, ale nie są one kluczowymi czynnikami decydującymi o całkowym zapotrzebowaniu. Wiele ras krów ma podobne potrzeby energetyczne w stosunku do ich masy ciała, dlatego skupienie się na samej rasie może prowadzić do nieścisłości w planowaniu diety. Zawartość tłuszczu w mleku jest istotna dla jakości produktu, jednak nie bezpośrednio wpływa na zapotrzebowanie bytowe samej krowy, a bardziej na jej wydajność mleczną i skład mleka. Wydajność mleka jest efektem wielu czynników, w tym genetyki, diety oraz warunków hodowlanych, ale nie stanowi podstawowego wyznacznika zapotrzebowania bytowego. Obliczenia dotyczące diety powinny się przede wszystkim opierać na masie ciała, co jest zgodne z praktykami weterynaryjnymi i zootechnicznymi, a nie na wydajności mleka czy rasie. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla skutecznego zarządzania żywieniem i zdrowiem krów, co ma bezpośredni wpływ na ich produkcję i dobrostan. Typowe błędy myślowe w tym kontekście często prowadzą do zniekształconych wniosków, które mogą negatywnie wpłynąć na dietę i zdrowie zwierząt.
Pytanie 15

Selekcja zwierząt do hodowli, które posiadają pożądane cechy, przeprowadzona na podstawie oceny ich wartości użytkowej, to

A. selekcja
B. heterozja
C. eksterier
D. brakowanie
Eksterier odnosi się do zewnętrznych cech budowy ciała zwierząt, takich jak proporcje, kształt i ogólny wygląd. Choć eksterier ma istotne znaczenie w hodowli, to nie jest metodą selekcji. Zwierzęta mogą być atrakcyjne pod względem eksterieru, ale niekoniecznie muszą posiadać pożądane cechy użytkowe. Na przykład, zwierzęta o doskonałym eksterierze mogą mieć niską wydajność w produkcji mleka lub mięsa, co czyni je mniej wartościowymi w praktycznym użytku. W kontekście hodowli, brakowanie to proces eliminacji zwierząt, które nie spełniają określonych norm lub standardów, ale również nie jest to selekcja. Brakowanie może być stosowane do usuwania osobników chorych lub o niskiej wydajności, jednak nie ma na celu wyboru tych z pożądanymi cechami do rozrodu. Heterozja to zjawisko polegające na przewadze cech osobników krzyżujących się, które mogą wykazywać lepsze właściwości użytkowe, ale także nie jest to metoda selekcji. Właściwe zrozumienie tych koncepcji jest kluczowe, aby unikać mylnych interpretacji i skuteczniej podejmować decyzje w zakresie hodowli zwierząt.
Pytanie 16

Te konie są jedyną rodzinną, pierwotną rasą koni, która pochodzi bezpośrednio od dzikich tarpanów, wyróżniających się charakterystycznym myszatym umaszczeniem oraz ciemną pręgą biegnącą wzdłuż grzbietu. Cechują się dużą wytrzymałością, odpornością na choroby oraz łatwością w adaptacji do trudnych warunków życia. Opis dotyczy rasy

A. konik polski
B. wielkopolskiej
C. małopolskiej
D. huculskiej
Huculskie, wielkopolskie oraz małopolskie rasy koni, choć również posiadają swoje unikalne cechy i zastosowania, nie są pierwotnymi rasami wywodzącymi się od dzikich tarpanów. Huculskie konie, pochodzące z Karpat, są dostosowane do górskich warunków, charakteryzują się masywniejszą budową i są wykorzystywane głównie do pracy w terenie oraz turystyki górskiej. Rasa wielkopolska, będąca efektem krzyżowania różnych ras, skupia się na osiągnięciach w sporcie jeździeckim i wyścigach, a także w pracy użytkowej. Z kolei małopolskie konie, znane z elegancji i szybkości, są często wykorzystywane w dyscyplinach sportowych. Każda z tych ras ma swoje specyficzne cechy i wymagania, co sprawia, że różnią się one znacząco od konika polskiego. Typowe błędy w ocenie tych ras wynikają z mylnych założeń, że każda znana rasa koni musi mieć korzenie w dzikich przodkach, co nie jest zgodne z faktami. W rzeczywistości, wiele ras koni powstało w wyniku długotrwałych procesów hodowlanych i krzyżowań, co również wpływa na ich właściwości użytkowe i adaptacyjne. Zrozumienie różnic między tymi rasami jest kluczowe dla właściwego doboru koni do konkretnych potrzeb hodowlanych i użytkowych.
Pytanie 17

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 18

Jakie urządzenie wykorzystuje się do składowania odchodów bydła trzymanego na rusztach?

A. płyta obornikowa
B. zbiornik na gnojowicę
C. zbiornik na gnojówkę
D. pryzma obornikowa
Pryzma obornikowa to jedna z metod składowania odpadów, ale nie jest to dobry pomysł dla bydła, które siedzi na rusztach. Ta pryzma jest głównie do obornika, a obornik to substancja stała. W przypadku bydła na rusztach, odchody są głównie płynne, więc trzymanie ich w pryzmach to nie jest najlepszy sposób, a wręcz może być nieefektywne. Gnojówka to inny typ odpadów, który też jest płynny, ale często mylony z gnojowicą. Gnojówka jest lepsza dla zwierząt produkujących stałe odchody. Płyta obornikowa to miejsce do składowania obornika, co też nie pasuje, gdy mówimy o bydle na rusztach, bo tam odchody zebrane są inaczej. Typowe błędy w myśleniu to nieodróżnianie tych różnych form odpadów i nieznajomość ich przechowywania zgodnie z zasadami ochrony środowiska. Zrozumienie tych terminów jest ważne, żeby dobrze zarządzać gospodarstwem i dbać o naturę.
Pytanie 19

Ziemniaki są podawane świniom

A. surowe i pokruszone
B. gotowane i całe
C. gotowane i pokruszone
D. surowe i w całości
Podawanie świniom parowanych i rozdrobnionych ziemniaków to według mnie naprawdę dobra praktyka w hodowli. Taki sposób obróbki sprawia, że składniki odżywcze są lepiej przyswajalne. Ziemniaki są pełne skrobi, witamin i minerałów, które są super ważne dla zdrowia świń. Parowanie ich pozwala zachować więcej wartości odżywczych niż gotowanie, a do tego zmniejsza ryzyko bakterii, które mogą być w surowych warzywach. Rozdrobnione ziemniaki mają też większą powierzchnię, która jest dostępna dla enzymów trawiennych, co znacznie ułatwia ich przyswajanie. W praktyce można je używać jako dodatek do paszy, co pozytywnie wpływa na wzrost i kondycję zwierząt. Takie podejście jest zgodne z zaleceniami dotyczącymi żywienia trzody, które kładą nacisk na wysoką jakość paszy i zdrowie zwierząt.
Pytanie 20

Oblicz minimalną powierzchnię utrzymania w systemie grupowym dla 12 matek, każda z dwoma jagniętami.

OWCE
Grupa zwierzątSystem utrzymania
pojedynczo
m²/szt		grupowo
m²/szt
tryki > 1,5 roku
życia		32
matki z jagnięciem2,5 m²+0,7 m²
na każde jagnię		1,5 m²+0,5 m²
na każde jagnię
jagnięta do 3,5 m-
ca życia		z matką
tryczki21,5
skopki0,80,6
jarlice, przystępki1,50,8

A. 24,0 m²
B. 46,8 m²
C. 2,5 m²
D. 30,0 m²
Obliczenia dotyczące powierzchni potrzebnej dla 12 matek owiec z dwoma jagniętami są całkiem proste. Zgodnie z normami, każda matka potrzebuje 1,5 m², a na każde z dwóch jagniąt doliczamy po 0,5 m². Więc, dla jednej matki z dwoma jagniętami wychodzi 2,5 m² (1,5 m² + 2 razy 0,5 m²). Jak to przemnożymy przez 12 matek, to mamy 30,0 m² (12 razy 2,5 m²). To wszystko ma sens, bo zwierzęta muszą mieć odpowiednią przestrzeń do ruchu i dobrego samopoczucia. W sumie, przestrzeń ma duży wpływ na ich zdrowie i samą produkcję. Trzeba też pamiętać, że ta powierzchnia powinna być przystosowana do warunków otoczenia, co dodatkowo poprawia warunki ich życia.
Pytanie 21

Rośliny, które łatwo się kiszą, to

A. soja, wyka
B. łubin, seradela
C. kukurydza, ziemniaki
D. lucerna, żyto
Wybór lucerny i żyta, łubinu i seradeli, czy soi i wyki jako roślin łatwo kiszących się jest nietrafiony z kilku powodów. Lucerna jest rośliną motylkowatą, najczęściej stosowaną jako pasza, a jej skład chemiczny, na który składają się głównie białka i włókna, nie sprzyja procesowi kiszenia. Proces fermentacji wymaga odpowiedniej ilości cukrów prostych, które lucerna posiada w ograniczonej ilości. Żyto także jest rzadko kiszone, ponieważ jego ziarna są stosunkowo suche i mało fermentowalne. Podobnie łubin i seradela, mimo że są wartościowymi roślinami białkowymi, nie mają odpowiedniego profilu chemicznego do skutecznej fermentacji. Soja i wyka, choć stosowane w diecie, również nie są typowymi roślinami kiszonymi. Typowe błędy w rozumieniu procesu kiszenia często wynikają z mylenia pasz zielonych z produktami łatwo fermentującymi. Ostatecznie, zrozumienie, które rośliny nadają się do kiszenia, opiera się na ich składzie chemicznym oraz właściwościach, które ułatwiają fermentację, co w przypadku wymienionych roślin nie jest spełnione.
Pytanie 22

Aby otrzymać roztwór o stężeniu około 2% środka dezynfekcyjnego, do 1 litra wody należy dodać 20 ml substancji X. Oblicz, jaką ilość ml środka X musisz dodać do 5 litrów wody, żeby uzyskać roztwór o stężeniu około 5%?

A. 150 ml
B. 100 ml
C. 200 ml
D. 250 ml
Aby uzyskać 5% roztwór środka dezynfekcyjnego, najpierw należy zrozumieć, jak oblicza się stężenie roztworu na podstawie dodawanego środka czynnego. W przypadku 2% roztworu, dodając 20 ml środka X do 1 litra wody, uzyskujemy 20 ml/1000 ml * 100% = 2%. Aby zwiększyć stężenie do 5%, musimy dodać odpowiednią ilość środka X do 5 litrów wody. Obliczenia dotyczące 5 litrów są następujące: 5 litrów to 5000 ml, zatem 5% z 5000 ml to 250 ml. Oznacza to, że dodając 250 ml środka X do 5 litrów wody, uzyskamy pożądane stężenie. Takie obliczenia są kluczowe w praktyce laboratoryjnej oraz w przemyśle chemicznym, gdzie precyzyjne przygotowanie roztworów jest istotne dla skuteczności procesów dezynfekcji. Zgodnie z dobrymi praktykami, zawsze należy zachować ostrożność przy przygotowywaniu roztworów, aby uniknąć błędów, które mogą prowadzić do nieefektywnych lub niebezpiecznych preparatów.
Pytanie 23

Gdzie występuje kość krucza?

A. u psów
B. u bydła
C. u koni
D. u kur
Kość krucza, znana także jako kość krucza ptasiej, występuje u kur i jest kluczowym elementem układu kostnego tych ptaków. Jest to specyficzna struktura, która pełni istotne funkcje związane z biomechaniką, umożliwiając ptakom efektywne poruszanie się oraz latanie. U kur, kość krucza jest szczególnie ważna w kontekście ich zdolności do skakania oraz poruszania skrzydłami. W praktyce, zrozumienie anatomii kości kruczej ma zastosowanie w hodowli kur, zwłaszcza w kontekście poprawy ich wydajności produkcyjnej oraz zdrowia. Dodatkowo, w badaniach naukowych i weterynaryjnych, kość krucza stanowi ważny punkt odniesienia w analizie rozwoju oraz ewolucji ptaków. W środowisku hodowlanym, znajomość anatomicznych aspektów kości kruczej pozwala na lepszą diagnostykę oraz leczenie schorzeń związanych z układem ruchu u kur.
Pytanie 24

Ruja występuje najczęściej dwa razy w ciągu roku (na wiosnę i na jesień)?

A. u maciorki
B. u suki
C. u królicy
D. u lochy
Ruja, znana również jako okres rui, to czas, w którym samice ssaków są płodne i gotowe do rozmnażania. U suk ruja występuje zazwyczaj dwa razy w roku, co jest zgodne z ich cyklem reprodukcyjnym. W przeciągu roku suki przechodzą przez cykle rui, które są regulowane hormonalnie. W praktyce oznacza to, że w okresach rui suki mogą przyjmować samca i dochodzi do zapłodnienia. Warto zaznaczyć, że czasami może wystąpić dodatkowa ruj, co jest nazywane rują niewłaściwą. Zrozumienie cykli rozrodczych suk jest kluczowe dla hodowców, ponieważ pozwala planować krycie oraz późniejsze wydanie szczeniąt. Ponadto, w kontekście weterynarii, monitorowanie cyklu rui u suk może pomóc w identyfikacji potencjalnych problemów zdrowotnych, takich jak torbiele jajników czy infekcje macicy, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w opiece nad zwierzętami.
Pytanie 25

Schemat genetycznego ulepszania populacji zwierząt to

A. postęp w hodowli
B. program hodowlany
C. selekcja
D. ulepszanie genetyczne
Zrozumienie podstaw genetyki w kontekście hodowli zwierząt jest kluczowe dla skutecznego doskonalenia populacji. Wybór opcji takich jak postęp hodowlany, doskonalenie genetyczne czy selekcja może prowadzić do mylnych wniosków. Postęp hodowlany jest terminem ogólnym odnoszącym się do wszelkich działań mających na celu poprawę cech zwierząt, ale nie wskazuje na konkretny, systematyczny proces, jakim jest program hodowlany. Z kolei doskonalenie genetyczne to koncepcja, która nie uwzględnia specyfiki działania, jakie podejmowane są w ramach formalnych programów hodowlanych. Selekcja skupia się głównie na wyborze najlepszych osobników do dalszego rozmnażania, ale sama w sobie nie definiuje całościowego podejścia do hodowli. Przyjęcie tych terminów jako synonimów programu hodowlanego może prowadzić do nieporozumień, ponieważ nie oddają one złożoności i struktury procesu, jakim jest program hodowlany. W praktyce skuteczny program hodowlany łączy te elementy w spójną całość, mając na celu nie tylko wybór najlepszych osobników, ale także ich odpowiednie krzyżowanie oraz monitorowanie efektów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży. Ignorowanie tej struktury może skutkować nieefektywnymi lub wręcz szkodliwymi decyzjami hodowlanymi, które nie przyniosą oczekiwanych rezultatów.
Pytanie 26

Przy wykonaniu trokarowania krowy z ostrym wzdęciem żwacza, jaki obszar należy przebić?

A. lewego dołu głodowego
B. prawego dołu głodowego
C. linii białej
D. linii grzbietu
Odpowiedzi, które wskazują na linię białą oraz prawy lub lewy dół głodowy, w kontekście ostrego wzdęcia żwacza, są błędne z kilku powodów. Przede wszystkim, linia biała to obszar anatomiczny, który nie jest odpowiedni do przeprowadzenia zabiegu trokarowania, ponieważ nie znajduje się w pobliżu żwacza i nie umożliwia efektywnego odprowadzenia gazów. Przebicie w tym miejscu może prowadzić do uszkodzenia innych struktur ciała, co stwarza dodatkowe ryzyko dla zdrowia zwierzęcia. Z kolei prawy dół głodowy, choć może wydawać się logicznym wyborem, jest obszarem, w którym ryzyko perforacji innych narządów wewnętrznych jest znaczne. Dodatkowo, gaz nagromadzony w żwaczu nie znajduje się w tej okolicy, co czyni ten wybór niewłaściwym. W przypadku lewego dołu głodowego, jego anatomia sprawia, że jest to najskuteczniejsze miejsce do interwencji. Niewłaściwe wybory mogą prowadzić do poważnych powikłań, w tym do zapalenia otrzewnej, co podkreśla znaczenie znajomości anatomii i fizjologii zwierząt. Wyciąganie błędnych wniosków najczęściej wynika z braku zrozumienia specyfiki zabiegu oraz anatomii krowy, co może prowadzić do nieefektywnych i niebezpiecznych praktyk weterynaryjnych.
Pytanie 27

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 28

Niedobór witaminy A w diecie zwierząt może prowadzić do

A. osłabienia wzroku znanego jako "kurza ślepota"
B. obrzmienia oraz krwawienia dziąseł
C. osłabienia kości i stawów, określanego krzywicą
D. krwawych wybroczyn pod skórą
Witamina A odgrywa kluczową rolę w prawidłowym funkcjonowaniu wzroku. Jej niedobór prowadzi do zaburzeń w produkcji rodopsyny, pigmentu niezbędnego do percepcji światła w siatkówce oka, co skutkuje osłabieniem wzroku, znanym jako 'kurza ślepota'. To schorzenie charakteryzuje się trudnościami w widzeniu w słabym oświetleniu. W praktyce, aby zapobiec niedoborom witaminy A w diecie zwierząt, należy stosować odpowiednie suplementy oraz wprowadzać do ich żywienia źródła tej witaminy, takie jak marchew, wątroba czy produkty mleczne. Zgodnie z wytycznymi dotyczących żywienia zwierząt, witamina A powinna być dostarczana w odpowiednich dawkach, aby zapewnić optymalne zdrowie i wydajność, co jest szczególnie istotne w hodowli zwierząt gospodarskich i domowych, gdzie maksymalizacja zdrowia zwierząt przekłada się na ich wydajność produkcyjną i dobrostan.
Pytanie 29

Który organ nadzoruje, czy gospodarstwo realizuje produkcję zwierzęcą z zachowaniem Zwykłej Dobrej Praktyki Rolniczej?

A. Wydział Ochrony Środowiska
B. Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa
C. Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi
D. Inspekcja Weterynaryjna
Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, czyli ARiMR, odgrywa naprawdę ważną rolę w monitorowaniu tego, co dzieje się w rolnictwie, głównie w produkcji zwierzęcej. Zwykła Dobra Praktyka Rolnicza to zbiór zasad, które mają na celu zapewnienie jakości i bezpieczeństwa w produkcji rolniczej. ARiMR, jako instytucja, która pilnuje wdrażania polityki rolnej w Polsce, regularnie sprawdza gospodarstwa, aby ocenić, czy producenci stosują się do norm. Na przykład, kontrolując gospodarstwa, ARiMR zwraca uwagę na to, czy hodowcy zwierząt stosują odpowiednie metody żywienia i utrzymania tych zwierząt, a także dbają o ich zdrowie zgodnie z dobrą praktyką. Ważne jest, aby o to dbać, nie tylko dla dobrego samopoczucia zwierząt, ale też dla jakości produktów, co ma znaczenie na rynku. ARiMR też współpracuje z innymi instytucjami, jak Inspekcja Weterynaryjna. To pomaga w zapewnieniu lepszej kontroli i przestrzegania przepisów w sektorze rolnym, co jest istotne dla utrzymania zaufania konsumentów.
Pytanie 30

Obróbka ziemniaków w celu ich wykorzystania w żywieniu świń polega na ich

A. zaparzaniu
B. parowaniu
C. amoniakowaniu
D. melasowaniu
Parowanie ziemniaków przed ich podaniem dla świń to naprawdę ważny proces. Chodzi o to, że dzięki parowaniu, ziemniaki stają się łatwiejsze do strawienia i mają lepsze wartości odżywcze. Podczas parowania białka się denaturują, a skrobia rozkłada, co sprawia, że organizm świń może lepiej je przyswoić. W sumie, to w zgodzie z najlepszymi praktykami w żywieniu zwierząt. Po odpowiednim ugotowaniu na parze, ziemniaki można z łatwością łączyć z innymi składnikami diety, co daje zróżnicowaną i pożywną paszę. A co więcej, parowane ziemniaki są mniej narażone na rozwój mikroorganizmów, co jest ważne dla bezpieczeństwa żywienia. Z mojego doświadczenia, warto też dodać, że parowanie lepiej zachowuje witaminy i minerały niż tradycyjne gotowanie, co jest istotne dla zdrowia świń. Dlatego parowanie to naprawdę dobra metoda, polecana przez specjalistów od zwierząt.
Pytanie 31

W przypadku lochy, która została pokryta 1 kwietnia, kiedy przewiduje się poród?

A. 7 sierpnia
B. 30 czerwca
C. 2 września
D. 24 lipca
Planowany termin porodu lochy pokrytej 1 kwietnia przypada na 24 lipca. Czas trwania ciąży u świń wynosi średnio około 114 dni, co odpowiada około 3,8 miesiąca. Licząc od 1 kwietnia, dodajemy 114 dni, co prowadzi nas do daty 24 lipca. To ważne z punktu widzenia praktyk hodowlanych, ponieważ umiejętność dokładnego przewidywania dat porodów jest kluczowa dla zarządzania cyklem produkcyjnym. W przypadku hodowców, właściwe obliczenie terminu porodu pozwala na lepsze przygotowanie się do przyjęcia nowego potomstwa, co związane jest z odpowiednim zapewnieniem miejsca dla lochy oraz nowo narodzonych prosiąt. Warto także pamiętać, że w praktyce mogą wystąpić niewielkie odchylenia od tego terminu, dlatego należy uwzględnić obserwacje zachowań lochy oraz jej stan zdrowia, co może wpłynąć na dokładność przewidywań. Dobrą praktyką jest także prowadzenie dokumentacji dotyczącej cykli rozrodczych zwierząt, co ułatwia prognozowanie przyszłych zdarzeń.
Pytanie 32

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 33

W ekologicznej hodowli zwierząt nie używa się

A. szczepionek, które nie są wymagane przez przepisy
B. probiotyków
C. leków homeopatycznych
D. preparatów ziołowych
W ekologicznym chowie zwierząt stosowanie szczepionek niewymaganych urzędowo jest niezgodne z zasadami tego typu hodowli. Ekologia w produkcji zwierzęcej opiera się na naturalnych metodach oraz ograniczeniu stosowania substancji chemicznych i leków, które mogą wpływać na zdrowie zwierząt oraz jakość produktów. Przykładem dobrych praktyk jest stosowanie szczepionek zalecanych przez odpowiednie instytucje, co zapewnia ochronę zdrowia zwierząt oraz minimalizuje ryzyko szerzenia się chorób. Ekologiczny chów zwierząt dąży do tego, aby zwierzęta były hodowane w jak najbardziej naturalnych warunkach. Oprócz tego, dba się o ich dobrostan oraz zdrowie, przy jednoczesnym poszanowaniu środowiska. W związku z tym, gdy szczepionki nie są wymagane urzędowo, ich stosowanie może być uznane za zbędne i niezgodne z ideą zrównoważonego rozwoju. W praktyce hodowcy ekologiczni muszą przestrzegać ścisłych norm oraz certyfikacji, które regulują stosowanie wszelkich preparatów, aby zapewnić jakość i bezpieczeństwo produktów pochodzenia zwierzęcego.
Pytanie 34

Czubki kopyt są skierowane do wewnątrz, co powoduje, że zewnętrzne ścianki kopyt znoszą większy ciężar niż te wewnętrzne, i to pod ostrzejszym kątem. Czasami tylko jedna noga może ujawniać tę deformację. Konie przy takiej postawie często w ruchu bilardują. Taki układ występuje często w przypadku tylnych nóg o kształcie krowim.

A. szpotawa
B. poprawna
C. zgodna
D. krowia
Postawa szpotawa, opisująca zjawisko, w którym kopyta koni są ustawione w taki sposób, że czubki kopyt wskazują do środka, prowadzi do większego obciążenia zewnętrznych ściank kopyt. W praktyce klinicznej rozpoznawanie postawy szpotawą jest kluczowe, ponieważ może wpływać na biomechanikę ruchu konia, co z kolei wpływa na jego wydajność i zdrowie. Tego typu postawa może prowadzić do problemów ze stawami oraz niewłaściwego rozkładu ciężaru ciała, co jest szczególnie istotne w kontekście sportów jeździeckich. Właściwe monitorowanie i korekcja postawy szpotawą powinny być realizowane przez wykwalifikowanych specjalistów, którzy mogą wdrożyć odpowiednie programy treningowe oraz skorygować obuwie, co pomoże zminimalizować ryzyko kontuzji. Dodatkowo, zrozumienie mechaniki ruchu koni z taką postawą jest istotne w kontekście ich ogólnego dobrostanu oraz długotrwałej wydajności.
Pytanie 35

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 36

Rzeczywista płodność to ilość

A. prosiąt pozyskanych od jednej lochy w ciągu roku
B. prosiąt żywych uzyskanych w miocie
C. żywych prosiąt w okresie do 21 dnia życia
D. komórek jajowych gotowych do zapłodnienia w trakcie owulacji
Płodność rzeczywista określana jako liczba żywych prosiąt uzyskanych w miocie jest kluczowym wskaźnikiem efektywności reprodukcyjnej w hodowli trzody chlewnej. Ta miara odzwierciedla zdolność lochy do produkcji zdrowych potomków i jest istotnym parametrem w ocenie jakości genetycznej oraz wydajności stada. Zgodnie z najlepszymi praktykami w branży, monitorowanie płodności rzeczywistej pozwala na identyfikację loch o wyższej wydajności oraz wprowadzenie odpowiednich strategii selekcji. Na przykład, w przypadku stwierdzenia, że pewne lochy regularnie wydają na świat więcej prosiąt, hodowcy mogą zdecydować się na ich reprodukcję w większym stopniu, co pozwoli zwiększyć całkowitą produkcję. Dodatkowo, analiza danych dotyczących płodności rzeczywistej może wpłynąć na decyzje dotyczące żywienia, zdrowia oraz zarządzania stadem, co może przyczynić się do optymalizacji procesu hodowli oraz zwiększenia zysków.
Pytanie 37

Czym jest trymowanie u psów?

A. eliminowanie martwej sierści
B. przycinanie pazurów
C. pozbywanie się woskowiny i włosów z uszu
D. usuwanie kamienia nazębnego
Trymowanie u psów odnosi się do usuwania martwej sierści, co jest istotnym elementem pielęgnacji zwierząt. Regularne usuwanie martwego włosa ma kluczowe znaczenie dla zdrowia skóry i sierści psa, ponieważ pozwala na lepszą cyrkulację powietrza i zmniejsza ryzyko wystąpienia problemów dermatologicznych. W zależności od rasy psa, różne techniki trymowania mogą być stosowane, takie jak trymer ręczny, nożyczki czy maszynki do strzyżenia. Na przykład, w przypadku ras szorstkowłosych, takich jak Airedale Terrier, trymowanie jest nie tylko konieczne dla estetyki, ale także dla zdrowia, ponieważ zapobiega ona matowieniu sierści i infekcjom skórnym. Dobrą praktyką jest także konsultacja z groomerem, który pomoże określić, jak często powinno się przeprowadzać trymowanie, aby zapewnić psu komfort i zdrowie. Ponadto, regularne trymowanie może pomóc w identyfikowaniu ewentualnych problemów zdrowotnych, takich jak podrażnienia skóry czy pasożyty.
Pytanie 38

Opis dotyczy rasy

Rasa bydła mięsnego wywodząca się z Włoch. Masa ciała dorosłego buhaja 900 do 1000 kg, krowy – 600 kg, wysokość w kłębie 145 – 140 cm. Umaszczenie krów jest siwo-białe, czasami jasnobeżowe z ciemną pigmentacją śluzawicy, uszu, rogów i racic. Umaszczenie buhajów jest ciemniejsze z czarnym podpaleniem na głowie i rogach. Stosunkowo niewielka głowa, zwarte tuby, cienki kościec i doskonałe umięśnienie zadu. Rasa średnio wcześnie dojrzewająca; pierwsze krycie jałówek w wieku 16-18 miesięcy. Krowy produkują w okresie laktacji ok. 2000 kg mleka o wysokiej zawartości białka ogólnego, które wykorzystywane jest do produkcji sera – parmezanu.

A. piemontese.
B. hereford.
C. charolaise.
D. salers.
Odpowiedź 'piemontese' jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do rasy bydła, która jest znana przede wszystkim z Włoch. Bydło piemontese jest rasą mięsną, która charakteryzuje się dużą masą ciała oraz wyjątkowym umięśnieniem, co czyni je idealnym do produkcji wysokiej jakości mięsa. Umaszczenie tej rasy jest zazwyczaj jasnoszare lub ciemnoszare, a ich cechy morfologiczne są zgodne z normami uznawanymi w branży. Rasa ta jest również znana z wykorzystania mleka do produkcji sera parmezanu, co dodatkowo podkreśla jej znaczenie w kontekście włoskiej tradycji kulinarnej. W praktyce, osoby zajmujące się hodowlą bydła powinny zwrócić uwagę na odpowiednie metody żywienia oraz dobrostan zwierząt, co wpływa na jakość uzyskiwanego mięsa. W kontekście praktyk hodowlanych, zaleca się stosowanie standardów dobrostanu zwierząt oraz prowadzenie analiz jakości mięsa w celu zapewnienia najlepszych rezultatów w hodowli.
Pytanie 39

Kość sitowa należy do kości

A. miednicy
B. przedramienia
C. głowy
D. nadgarstka
Kość sitowa, znana jako os ethmoidale, jest kluczowym elementem czaszki, który odgrywa istotną rolę w strukturze głowy. Jest to kość nieparzysta, która znajduje się w przedniej części czaszki, między oczodołami a jamą nosową. Oprócz wspierania struktury nosa, kość sitowa jest istotna dla przesyłania węchu, ponieważ zawiera blaszkę sitową, przez którą przechodzą włókna nerwu węchowego. Kość ta ma także wpływ na kształt i funkcjonowanie zatok przynosowych, co jest istotne w kontekście zdrowia i komfortu górnych dróg oddechowych. Wiedza na temat anatomicznych i funkcjonalnych właściwości kości sitowej jest niezbędna w praktyce medycznej, szczególnie w otorynolaryngologii, gdzie diagnostyka i leczenie schorzeń związanych z zatokami oraz zapalenia błony śluzowej nosa są kluczowe. Dobre zrozumienie anatomii kości sitowej pozwala na efektywniejsze planowanie zabiegów chirurgicznych, takich jak endoskopowa chirurgia zatok, co jest zgodne z aktualnymi standardami medycznymi.
Pytanie 40

Przechowywanie nasienia buhaja, które jest wykorzystywane do sztucznego unasienniania krów, powinno odbywać się w temperaturze wynoszącej minus

A. 160°C
B. 126°C
C. 196°C
D. 220°C
Trzymanie nasienia buhaja w tak niskiej temperaturze jak -196°C jest mega ważne, jeśli chodzi o jego jakość i zdolność do zapłodnienia. Robi się to dzięki ciekłemu azotowi, który używa się w kriogenice do przechowywania różnych komórek i tkanek. W tej temperaturze praktycznie wszystkie procesy metaboliczne są zatrzymane, co zmniejsza ryzyko uszkodzenia plemników. Dzięki temu nasienie może być trzymane przez naprawdę długi czas, nawet przez wiele lat, i dalej działać jak powinno. To ma ogromne znaczenie w sztucznym unasiennianiu, co jest istotne w hodowli bydła. Ważne jest też, żeby regularnie kontrolować temperaturę i mieć odpowiednie procedury transportowe, żeby nasienie dotarło do celu w idealnych warunkach. Z mojego doświadczenia, dobre zarządzanie tym wszystkim jest kluczowe dla sukcesu w produkcji zwierzęcej i poprawy wyników hodowli.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej