Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik przemysłu mody
Kwalifikacja: MOD.03 - Projektowanie i wytwarzanie wyrobów odzieżowych
Data rozpoczęcia: 25 maja 2025 15:36
Data zakończenia: 25 maja 2025 15:59

Egzamin niezdany

Wynik: 16/40 punktów (40,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jakie symbole wskazują na wymiary ciała potrzebne do stworzenia form spódnicy-spodni na podstawie form przedniej i tylnej podstawowej spódnicy?

A. ot, obt, TU

B. ot, ZUo, ZKo

C. ZTv, ot, obt

D. ZWo, ou, obt

Wybór innych opcji nie jest zgodny z wymaganiami dotyczącymi tworzenia form spódnicy-spodni. Na przykład, odpowiedzi zawierające symbol 'ZTv' są niewłaściwe, ponieważ ten wymiar odnosi się do wzrostu, a nie jest kluczowy przy projektowaniu odzieży dolnej, gdzie najważniejszymi parametrami są obwody. W podobny sposób, 'ZUo' i 'ZKo' również nie są standardowymi wymiarami wykorzystywanymi w tym kontekście. 'ZUo' mógłby sugerować inne wymiary, ale w rzeczywistości nie są one istotne dla dopasowania spódnic czy spodni. Z kolei 'ZWo' oraz 'ou' także nie odnoszą się do kluczowych wymiarów potrzebnych do wykonania form; mogą one dotyczyć innych aspektów odzieży, ale nie są istotne w kontekście tej konkretnej pracy. Prawidłowe określenie wymiarów ciała, takich jak talii, bioder i długości tułowia, jest kluczowe, aby uniknąć typowych błędów, takich jak nieodpowiednie dopasowanie lub niewygoda noszenia. Ignorowanie właściwych wymiarów często prowadzi do problemów z jakością końcowego produktu oraz niezadowolenia klientów.

Pytanie 2

Śpioszki dla niemowląt powinny być wykonane z rozciągliwej dzianiny

A. poliestrowej

B. jedwabnej

C. poliamidowej

D. bawełnianej

Śpioszki niemowlęce powinny być wykonane z materiałów, które zapewniają komfort i bezpieczeństwo dla delikatnej skóry dziecka. Bawełna jest naturalnym włóknem, które charakteryzuje się wysoką przepuszczalnością powietrza oraz zdolnością do pochłaniania wilgoci, co jest kluczowe dla utrzymania optymalnej temperatury ciała malucha. Materiały bawełniane są również hipoalergiczne, co zmniejsza ryzyko wystąpienia podrażnień skórnych. Wybór bawełny w produkcji odzieży dziecięcej jest zgodny z zaleceniami pediatrów oraz standardami branżowymi, które zalecają stosowanie naturalnych materiałów w celu zapewnienia maksymalnej wygody. Przykładem zastosowania bawełny są różne rodzaje odzieży dziecięcej, w tym body, które łączą funkcjonalność z komfortem. Wybierając śpioszki wykonane z bawełny, rodzice mogą być pewni, że inwestują w produkt, który jest zarówno praktyczny, jak i bezpieczny dla ich dziecka.

Pytanie 3

Obliczając ilość tkaniny frotte o szerokości 1,4 m, potrzebnej na płaszcz kąpielowy z kapturem, dla osoby o obwodzie klatki piersiowej 100 cm, należy uwzględnić długość płaszcza oraz

A. długość kaptura oraz obwód bioder

B. wzrost osoby oraz długość rękawa

C. wzrost osoby oraz obwód bioder

D. długość kaptura oraz długość rękawa

Analizując odpowiedzi, które nie uwzględniają długości kaptura i długości rękawa, zauważamy, że koncentrują się one na innych aspektach, które są mniej istotne dla właściwego dopasowania płaszcza kąpielowego. Wzrost klienta jest istotny, ale głównie w kontekście ogólnej długości odzieży, a nie szczegółowych wymiarów konkretnego elementu, jakim jest kaptur czy rękaw. Z kolei obwód bioder nie ma bezpośredniego wpływu na konstrukcję płaszcza kąpielowego, który przede wszystkim musi zapewniać wygodę i funkcjonalność w rejonie górnej części ciała. Błędem jest również myślenie, że wszystkie elementy odzieży są wymienne; każdy z nich pełni określoną rolę, a zlekceważenie takich detali jak kaptur czy rękaw może prowadzić do nieodpowiedniego dopasowania, co w konsekwencji zniechęca klienta. W branży odzieżowej kluczowe jest również rozumienie ergonomii i potrzeb użytkowników, co podkreśla znaczenie dokładnych pomiarów. Zastosowanie dobrych praktyk, takich jak prototypy oraz konsultacje z klientem, może pomóc w uniknięciu typowych błędów związanych z doborem wymiarów, co jest szczególnie ważne w przypadku odzieży kąpielowej, która powinna być zarówno estetyczna, jak i funkcjonalna.

Pytanie 4

Koszt usługi szycia damskiego żakietu na podszewce w zakładzie krawieckim wynosi 200,00 zł. Do wykonania żakietu wykorzystano 2,00 m tkaniny wełnianej po 80,00 zł za 1,00 m oraz 1,20 m podszewki w cenie 15,00 zł za 1 m. Jaka jest całkowita wartość kosztów bezpośrednich związanych z realizacją tej usługi, w tym koszty materiałów, dodatków oraz robocizny?

A. 295,00 zł

B. 378,00 zł

C. 380,00 zł

D. 298,00 zł

Tak, dobrze widzisz! Odpowiedź 378,00 zł jest całkowicie poprawna. Można to wyjaśnić przez dokładne obliczenia kosztów związanych z produkcją żakietu. Koszt tkaniny wełnianej to 2,00 m razy 80,00 zł za metr, co daje 160,00 zł, a do tego dochodzi podszewka, która kosztuje 1,20 m razy 15,00 zł za metr, czyli 18,00 zł. Jak to zsumujesz, dostajesz 178,00 zł za materiały. Ale nie zapomnij o robociznie, która w tym przypadku wynosi 200,00 zł. Gdy dodasz koszt materiałów do robocizny, otrzymujesz całkowity koszt wykonania żakietu, czyli 378,00 zł. Wiesz, w branży krawieckiej precyzyjne liczenie wydatków jest super istotne. To pozwala nie tylko dobrze oszacować koszty, ale też zaplanować budżet na przyszłe projekty i ustalać ceny, które będą konkurencyjne. Dobrze też śledzić, jakie są standardy cenowe w branży, żeby móc porównywać koszty w różnych zakładach, co jest kluczowe dla pozostania na rynku.

Pytanie 5

Jak powinno się przygotować odzież do przeróbki w przypadku wydłużenia dziecięcych spodni przy użyciu mankietów z innego materiału?

A. Rozpruć szwy boczne i szwy w kroku

B. Rozpruć szwy boczne

C. Wypruć szwy wykończeniowe nogawek i rozpruć szwy boczne

D. Wypruć szwy wykończeniowe nogawek

Rozprucie szwów bocznych czy siedzeniowych nie jest najlepszym podejściem w sytuacji, gdy celem jest przedłużenie spodni poprzez dodanie mankietów. Te szwy są istotne dla zachowania struktury spodni i ich kształtu. Ich usunięcie mogłoby prowadzić do deformacji spodni, co jest niepożądane, szczególnie w odzieży dziecięcej, gdzie dopasowanie jest kluczowe. Wydaje się, że niektóre odpowiedzi zakładają, iż rozprucie tych szwów jest konieczne do modyfikacji długości nogawek, co jest błędnym założeniem. Dodatkowo, wyprucie szwów obrębiających nogawek, zamiast ich całkowitego rozprucia, pozwala na dokładniejsze wprowadzenie nowego materiału, co jest zgodne z dobrymi praktykami krawieckimi. Warto również zauważyć, że niewłaściwe podejście do przeróbek może prowadzić do osłabienia konstrukcji odzieży, co w dłuższej perspektywie negatywnie wpłynie na jej żywotność i estetykę. Kluczowe jest przestrzeganie zasad dotyczących przeróbek, które chronią zarówno jakość wykonania, jak i zadowolenie klienta.

Pytanie 6

Podczas obliczania normy zużycia materiału gładkiego niezbędnego do uszycia odzieży w zakładzie krawieckim, należy uwzględnić na szwy i podwinięcia dodatek w wysokości około

A. 20% wyliczonej długości materiału

B. 15% wyliczonej długości materiału

C. 10% wyliczonej długości materiału

D. 5% wyliczonej długości materiału

Odpowiedź 10% obliczonej długości materiału jest prawidłowa, ponieważ w praktyce krawieckiej uwzględnienie dodatku na szwy oraz podwinięcia jest kluczowym elementem w obliczeniach norm zużycia materiału. Standardowe praktyki zakładów krawieckich wskazują, że 10% to optymalny margines, który pozwala na precyzyjne wykończenie krawędzi, co jest istotne dla estetyki oraz trwałości odzieży. Na przykład, przy szyciu bluzki z długim rękawem, dodatek 10% na szwy pozwala na uwzględnienie różnorodnych technik szycia, takich jak overlock czy ścieg zygzakowy, które wymagają dodatkowego materiału. Użycie właściwego dodatku jest ważne także w kontekście redukcji odpadów materiałowych, ponieważ precyzyjne obliczenia pozwalają na minimalizację strat w procesie produkcji. Podsumowując, 10% jest standardem w branży, który obrazuje zrozumienie procesu szycia oraz dbałość o szczegóły, co przekłada się na wysoką jakość finalnych wyrobów odzieżowych.

Pytanie 7

Aby uszyć męską koszulę wizytową, powinno się wykorzystać

A. drelich

B. flanelę

C. adamaszek

D. perkal

Flanela, adamaszek i drelich to materiały, które mają różne właściwości i zastosowania, przez co nie są odpowiednie do uszycia wizytowej koszuli męskiej. Flanela, chociaż przyjemna w dotyku, jest tkaniną głównie stosowaną w odzieży casualowej oraz domowej, ze względu na swoją miękkość i ciepło. Jednak ze względu na swoją grubość i luźny splot, nie nadaje się do formalnych stylizacji, w których kluczowy jest schludny i elegancki wygląd. Adamaszek, z drugiej strony, jest materiałem o wyrafinowanym wzorze, często stosowanym w odzieży dekoracyjnej lub do szycia zasłon, a nie codziennych koszul. Drelich, jako tkanina mocna i trwała, jest przeznaczona głównie do odzieży roboczej, co podkreśla jego wytrzymałość, ale nie odpowiada wymaganiom estetycznym wizytowej koszuli, która powinna charakteryzować się elegancją i lekkością. Wybór niewłaściwego materiału do szycia koszuli wizytowej może prowadzić do nieestetycznego wyglądu oraz braku komfortu podczas noszenia. Ważne jest, aby przy wyborze tkanin kierować się ich właściwościami oraz przeznaczeniem, co pozwoli na uzyskanie odzieży zgodnej z oczekiwaniami oraz wysokimi standardami branżowymi.

Pytanie 8

Montaż części bluzki damskiej z tkaniny bawełnianej powinien być realizowany ściegiem maszynowym?

A. łańcuszkowym prostym jednoigłowym jednonitkowym

B. łańcuszkowym pokrywającym dwuigłowym czteronitkowym

C. stębnowym zygzakowym jednoigłowym dwunitkowym

D. stębnowym prostym jednoigłowym dwunitkowym

Odpowiedź stębnowym prostym jednoigłowym dwunitkowym jest prawidłowa, ponieważ ten rodzaj ściegu charakteryzuje się dużą wytrzymałością oraz elastycznością, co jest kluczowe przy montażu elementów bluzki damskiej z tkaniny bawełnianej. Stębnówki są najczęściej stosowane do szycia szwów, które wymagają odporności na rozrywanie oraz przetarcia, co w przypadku odzieży jest niezbędne. W przypadku bluzek, stębnowanie zapewnia również estetyczny wygląd szwów, co ma znaczenie nie tylko funkcjonalne, ale i wizualne. Przykładem zastosowania tego ściegu mogą być boki bluzki lub szwy ramion, gdzie ważne jest, aby szwy nie tylko dobrze trzymały materiał, ale również były wygodne i elastyczne w użytkowaniu. Warto również zwrócić uwagę na odpowiedni dobór nici, które powinny być dopasowane do właściwości tkaniny, co zwiększa trwałość szycia i zmniejsza ryzyko uszkodzeń podczas noszenia. Standardy branżowe jednoznacznie wskazują, że stębnówki są preferowanym wyborem dla większości szwów w odzieży, co czyni tę odpowiedź najbardziej odpowiednią.

Pytanie 9

Aby rozwiązać zapięcie typu "polo", należy użyć

A. plis z głównego materiału

B. bawełnianych tasiemek dekoracyjnych

C. podszewki o specyficznym zastosowaniu

D. skośnych lamówek pasmanteryjnych

Odpowiedź 'plisy z materiału zasadniczego' jest prawidłowa, ponieważ plisy są techniką wykończeniową, która pozwala na estetyczne i funkcjonalne odszycie zapięcia typu 'polo'. Plisy nadają produktowi elegancki wygląd, a jednocześnie umożliwiają zachowanie odpowiedniej struktury tkaniny. W przypadku zapięcia polo, plisy z materiału zasadniczego najlepiej komponują się z fasonem koszuli, tworząc harmonijną całość. Przykładem zastosowania plis może być klasyczna koszula polo, gdzie plisy na zapięciu podkreślają detale oraz zapewniają komfort noszenia. W branży odzieżowej stosuje się plisy nie tylko ze względów estetycznych, ale także funkcjonalnych, gdyż dobrze wykonane plisy pozwalają na swobodne poruszanie się materiału, co jest istotne podczas noszenia odzieży sportowej czy casualowej. Zgodnie z najlepszymi praktykami, plisy powinny być zszywane starannie, z zachowaniem odpowiednich odstępów, co wpływa na jakość wykończenia oraz trwałość produktu.

Pytanie 10

Maszynę specjalistyczną typu ryglówka można wykorzystać, między innymi, do

A. przyszywania ramiączek w damskiej bieliźnie

B. naszywania dekoracyjnych taśm

C. łączenia wykrojów przy użyciu ściegu płaskiego

D. wykańczania krawędzi w dżinsach

Maszyna ryglówka, czyli taka do szycia z ryglowym ściegiem, to coś, co naprawdę przydaje się w przemyśle odzieżowym. Jej największa zaleta to stworzenie mocnego i elastycznego połączenia tkanin. To jest super ważne, szczególnie w bieliźnie damskiej, gdzie trzeba zadbać nie tylko o ładny wygląd, ale też o to, żeby wszystko dobrze trzymało się razem. Na przykład, przyszywanie ramiączek wymaga, żeby ścieg był solidny i jednocześnie wygodny, bo chcesz, aby ramiączka były tam, gdzie powinny, a przy tym było komfortowo. W praktyce ryglówki idealnie nadają się do szycia elastycznych materiałów jak lycra czy mikrofibra, więc to narzędzie jest wręcz niezbędne w produkcji bielizny. Dzięki temu, że ryglówki tworzą płaskie i estetyczne szwy, użytkownicy mogą cieszyć się nie tylko wygodą, ale też ładnym wyglądem odzieży. W branży jest to standard, że ryglówki są stosowane w bieliźnie damskiej, bo łączą funkcjonalność z estetyką, co jest bardzo istotne.

Pytanie 11

Wyznacz miesięczne wynagrodzenie netto szwaczki, która pracowała 24 dni po 8 godzin dziennie, jeśli cena normo-minuty w zakładzie wynosi netto 0,20 zł.

A. 2304,00 zł

B. 1920,00 zł

C. 1152,00 zł

D. 2420,00 zł

Aby obliczyć miesięczne wynagrodzenie netto szwaczki, należy najpierw ustalić całkowitą liczbę godzin pracy w danym miesiącu. W przypadku szwaczki, która pracowała 24 dni po 8 godzin dziennie, całkowity czas pracy wynosi 24 dni * 8 godzin = 192 godzin. Następnie, mnożymy tę liczbę przez stawkę za normo-minutę, czyli 0,20 zł. Jednakże, aby obliczyć wynagrodzenie za godzinę, należy przeliczyć normo-minuty na godziny. 1 godzina to 60 minut, więc cena za godzinę wynosi 0,20 zł * 60 minut = 12,00 zł. Teraz, mnożąc 192 godziny przez 12,00 zł, otrzymujemy 2304,00 zł. To wynagrodzenie netto odpowiada standardom branżowym, w których wynagrodzenia są często obliczane na podstawie stawki godzinowej i rzeczywistej liczby przepracowanych godzin. Dobrą praktyką jest również regularne monitorowanie i weryfikowanie stawek wynagrodzenia w kontekście lokalnego rynku pracy, co pozwala na utrzymanie konkurencyjności oraz satysfakcji pracowników.

Pytanie 12

Podaj metodę obliczenia ilości gładkiej tkaniny wełnianej o szerokości 150 cm, jaka będzie potrzebna do uszycia męskich spodni o długości 110 cm, dla klienta o wzroście 176 cm i obwodzie pasa 88 cm?

A. 176 cm + 20%

B. 176 cm + 10%

C. 110 cm + 10%

D. 110 cm + 20%

Wybór innych opcji wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące obliczania zużycia tkaniny. Odpowiedzi takie jak 176 cm + 20% sugerują, że całkowita długość ciała klienta jest kluczowym czynnikiem w procesie obliczania tkaniny. Jednakże, przy szyciu spodni, to długość nogawki, a nie całkowita wysokość, jest znacząca. Wysokość ciała ma wpływ na dopasowanie, ale przy obliczeniach materiałowych kluczowa jest długość nogawki, która w tym przypadku wynosi 110 cm. W dodatku, dodawanie zbyt wysokiego procentu, jak 20%, może prowadzić do nadmiernego zużycia materiału, co jest nieefektywne i zwiększa koszty produkcji. Ponadto, obliczenia te powinny uwzględniać standardowe praktyki branżowe, które zalecają dodawanie od 5% do 10% dla strat materiału. Wybór 176 cm + 10% czy 110 cm + 20% z kolei nie odnosi się do rzeczywistych wymagań materiałowych dla spodni, co może prowadzić do problemów w procesie produkcyjnym. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć, że kluczowe w obliczeniach jest odniesienie się do długości nogawki, a nie wysokości postaci, oraz stosowanie odpowiednich procentów, aby zminimalizować odpady i optymalizować koszty.

Pytanie 13

Podczas szycia na maszynie do szycia zrywa się górna nić. Możliwe przyczyny tej usterki mogą obejmować na przykład

A. zbyt głęboko umiejscowiony transporter

B. zbyt duże napięcie nici

C. wygięcie igły

D. niedostateczna siła docisku stopki

Zbyt duże naprężenie nici to jedna z najczęstszych przyczyn zrywania górnej nitki podczas szycia na maszynie stębnowej. W przypadku, gdy naprężenie jest zbyt wysokie, nić jest poddawana nadmiernej sile, co prowadzi do jej łamania. Optymalne naprężenie nici powinno być dostosowane do rodzaju materiału oraz grubości nici. Na przykład, dla cienkich tkanin, takich jak jedwab czy satyna, zaleca się niższe naprężenie, aby zapobiec uszkodzeniom materiału. W praktyce, warto regularnie kontrolować naprężenie nici, a także używać regulatora naprężenia, który jest integralną częścią maszyn stębnowych. Dobrą praktyką jest przeprowadzanie próbnych szycia przed rozpoczęciem właściwego projektu, co pozwoli na wyregulowanie wszystkich parametrów i uniknięcie problemów z zrywaniem nici.

Pytanie 14

Jakie jest zużycie materiału o szerokości 140 cm, które ma być użyte na krótkie spodnie damskie o długości 50 cm przy obwodzie bioder wynoszącym 100 cm?

A. 55 cm

B. 105 cm

C. 50 cm

D. 100 cm

Te inne odpowiedzi, mimo że mogą się wydawać sensowne, nie biorą pod uwagę kilku kluczowych rzeczy, które są istotne przy szyciu ubrań. Na przykład, 50 cm jest za mało, bo nie uwzględnia zapasu na szwy i wykończenia, co jest standardem w krawiectwie. Nawet jeśli długość spodni to 50 cm, to materiał potrzebny do ich uszycia musi mieć dodatkowe centymetry na szwy, zazwyczaj to jest 2-3 cm z każdej strony. Odpowiedź 100 cm też jest nietrafiona, bo zakłada, że nie można dobrze wykorzystać szerokości materialu 140 cm, co nie jest prawda. Tylko 105 cm to już w ogóle przesada, bo to nie jest realne zużycie i może wprowadzać w błąd w kontekście tego, co jest normalne. W szyciu odzieży ważne jest, żeby dobrze obliczyć, ile materiału będzie potrzebne, żeby nie marnować i dobrze zarządzać kosztami. Dlatego warto zrozumieć, jak działa tkanina i jakie ma właściwości, bo to kluczowe w modzie.

Pytanie 15

Tkanina wykonana z bawełny wyróżnia się wysoką

A. higroskopijnością

B. rozciągliwością

C. sprężystością

D. wodoodpornością

Sprężystość, higroskopijność i wodoodporność to właściwości, które nie charakteryzują tkaniny bawełnianej, co prowadzi do nieporozumień w zakresie jej zastosowania. Sprężystość odnosi się do zdolności materiału do powracania do pierwotnego kształtu po odkształceniu. Bawełna, w przeciwieństwie do materiałów syntetycznych, takich jak elastan, nie ma właściwości sprężystych, co oznacza, że nie jest w stanie w sposób efektywny wrócić do pierwotnego kształtu po naciągnięciu. Higroskopijność tkaniny bawełnianej odnosi się do jej zdolności do pochłaniania wilgoci, co jest prawdą, ale nie jest to cecha rozciągliwości. Wodoodporność jest właściwością, której bawełna nie posiada, co czyni ją nieodpowiednią do zastosowań, które wymagają ochrony przed wodą. Właściwości te są często mylone, co prowadzi do błędnego wniosku o zastosowaniach bawełny. Na przykład, w przemyśle odzieżowym, stosowanie bawełny do produkcji odzieży roboczej w warunkach wilgotnych może być niewłaściwe, ponieważ materiał nie jest wodoodporny, co zwiększa ryzyko dyskomfortu dla użytkownika. Warto zaznaczyć, że ze względu na swoje właściwości, bawełna jest doskonałym materiałem na odzież letnią, gdzie przewiewność i komfort są kluczowe, jednak w przypadku warunków wymagających ochrony przed wodą, lepiej sprawdzają się tkaniny syntetyczne.

Pytanie 16

Jakie wykończenie powinno się zastosować do dolnej części skróconych nogawek w klasycznych męskich spodniach z materiału wełnianego?

A. Wykończony overlockiem i przestębnowany

B. Z naszytą taśmą i przestębnowany

C. Z naszytą taśmą i podszyty kryto

D. Podwinięty dwa razy i podszyty kryto

Wybór innych metod wykończenia dołu nogawki, takich jak wykończenie overlockiem i przestębnowanie, może wydawać się praktyczny, jednak nie uwzględnia istotnych aspektów estetycznych i funkcjonalnych. Overlock jest techniką, która skutecznie zabezpiecza brzegi materiału przed strzępieniem, niemniej jednak w przypadku klasycznych spodni, które mają na celu utrzymanie eleganckiego i schludnego wyglądu, wykończenie to nie jest wystarczające. Wykończenie przestębnowane również nie spełnia wymagań, ponieważ szwy mogą być widoczne, co psuje ogólny efekt wizualny, szczególnie w odzieży formalnej. Metody, takie jak naszycie taśmy bez krycia, mogą wydawać się alternatywą, ale brak podszycia kryto sprawia, że brzegi są mniej estetyczne i mogą narażać materiał na szybkie zużycie. Kluczowym błędem jest niedostateczne zrozumienie, że w kontekście klasycznego krawiectwa detale mają ogromne znaczenie. Wysokiej jakości wykończenia zapewniają nie tylko estetykę, ale również trwałość i funkcjonalność odzieży. Projekty odzieżowe, które nie uwzględniają tych czynników, mogą nie sprostać oczekiwaniom klientów, co prowadzi do niezadowolenia oraz negatywnych opinii na temat jakości wykonania. W związku z tym, właściwe podejście do wykończenia nogawek jest kluczowe dla zapewnienia, że produkty będą spełniały oczekiwania zarówno estetyczne, jak i praktyczne.

Pytanie 17

Oblicz całkowity koszt przeróbki spodni dresowych, która obejmuje skracanie i wykończenie dołów nogawek ściągaczami, jeśli cena jednego gotowego ściągacza wynosi 10,00 zł, a koszt robocizny to 35,00 zł?

A. 65,00 zł

B. 35,00 zł

C. 55,00 zł

D. 45,00 zł

Poprawna odpowiedź 55,00 zł jest wynikiem zsumowania kosztów zakupu ściągaczy oraz robocizny związanej z ich przyszyciem. Koszt jednego ściągacza wynosi 10,00 zł, a ponieważ w komplecie będzie ich potrzebnych dwa, całkowity koszt ściągaczy wynosi 20,00 zł. Dodając do tego koszt robocizny, który wynosi 35,00 zł, otrzymujemy 20,00 zł + 35,00 zł = 55,00 zł. W praktyce, przy takich przeróbkach istotne jest uwzględnienie zarówno materiałów, jak i pracy, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży krawieckiej. Takie sumowanie kosztów powinno być standardową procedurą w warsztatach krawieckich, aby zapewnić dokładność w wycenach i przejrzystość dla klientów. Warto zauważyć, że umiejętność dokładnego obliczania kosztów jest kluczowa dla każdej działalności związanej z szyciem i przetwarzaniem odzieży, co pozwala na sprawne zarządzanie finansami oraz podejmowanie świadomych decyzji biznesowych.

Pytanie 18

Zgodnie z przedstawionym rysunkiem instruktażowym wskaż metodę przyszycia rękawa do podkroju pachy?

A. Wszycie główki rękawa do podkroju pachy oraz obszycie krawędzi lamówką

B. Obszycie lamówką krawędzi główki i podkroju pachy oraz zszycie ich razem

C. Wszycie główki rękawa do podkroju pachy oraz obrzucenie krawędzi wspólnie

D. Obrzucenie osobno krawędzi główki oraz podkroju pachy i zszycie ich razem

Zastosowanie różnych metod wszywania rękawa do podkroju pachy, takich jak obracanie krawędzi lub zszywanie oddzielnych elementów, może prowadzić do niepożądanych efektów estetycznych i funkcjonalnych. Obrzucenie oddzielnie krawędzi główki rękawa oraz podkroju pachy, a następnie ich zszycie, może skutkować widocznymi szwami, które nie tylko szpecą projekt, ale mogą również powodować dyskomfort podczas noszenia odzieży. Tego typu podejście nie uwzględnia ważnych aspektów, takich jak odpowiednie dopasowanie oraz wsparcie strukturalne, które są kluczowe dla prawidłowego kształtu rękawa. Ponadto, technika ta może prowadzić do osłabienia krawędzi, co zwiększa ryzyko strzępienia i uszkodzeń materiału. Z kolei obrzucenie krawędzi i ich zszycie razem, bez zastosowania lamówki, może sprawić, że projekt stanie się mniej estetyczny. Warto również zauważyć, że niektóre metody wymagają znajomości konkretnego materiału oraz jego właściwości, co może prowadzić do błędów w wyborze odpowiednich narzędzi i technik. W praktyce, kluczowe jest, aby stosować sprawdzone metody, które zapewniają zarówno estetyczne, jak i funkcjonalne wykończenie odzieży, a także pamiętać o znaczeniu przygotowania i testowania rozwiązań przed realizacją projektu.

Pytanie 19

Podczas obliczania normy zużycia materiału na damski żakiet oraz spódnicę, należy – oprócz szerokości i wzoru materiału oraz fasonu – wziąć pod uwagę

A. długość żakietu, długość rękawa, obwód bioder

B. długość spódnicy, długość żakietu, długość rękawa

C. długość żakietu, obwód klatki piersiowej, obwód bioder

D. długość spódnicy, obwód klatki piersiowej, obwód bioder

Niepoprawne odpowiedzi wskazują na zrozumienie, że obwody ciała, takie jak obwód klatki piersiowej czy obwód bioder, są oczywiście istotne, ale same w sobie nie wystarczą do dokładnego oszacowania normy zużycia materiału. Wymiar obwodu klatki piersiowej wpływa na to, jak materiał powinien być skrojony, ale to długość odzieży decyduje o ilości tkaniny. Na przykład, odpowiedzi zawierające jedynie długość spódnicy czy długość żakietu bez uwzględnienia długości rękawa nie biorą pod uwagę tego, że rękawy wymagają dodatkowego materiału, co wpływa na całkowite zużycie. Ponadto, niektóre odpowiedzi sugerują skupienie się na jednym elemencie ubioru, co jest błędnym podejściem, ponieważ w praktyce projektowania odzieży wszystkie te wymiary są ze sobą powiązane. Izolowanie długości poszczególnych elementów odzieży prowadzi do niepełnej analizy i może skutkować nieprawidłowym oszacowaniem materiałów, co może zwiększać koszty i prowadzić do problemów w produkcji. Warto zrozumieć kompleksowość procesu projektowania i szycia odzieży, gdzie każdy wymiar odgrywa istotną rolę w efektywnym wykorzystaniu materiałów.

Pytanie 20

Jakiego rodzaju materiał krawiecki należy użyć do wykończenia wewnętrznej strony damskiego żakietu?

A. Włókninę

B. Watolinę

C. Podszewkę

D. Kamel

Wybór watoliny, włókniny czy kamel jako dodatków do wykończenia od wewnętrznej strony żakietu damskiego jest nietrafiony z kilku powodów. Watolina, będąca materiałem ocieplającym, jest najczęściej używana w odzieży zimowej, takich jak kurtki, lecz nie jest odpowiednia do eleganckich żakietów, gdzie zależy nam na estetyce i lekkości konstrukcji. Zastosowanie watoliny w takim kontekście mogłoby prowadzić do nieestetycznego wyglądu i niekomfortowego noszenia, a także nadmiernego ocieplenia. Włóknina, z kolei, to materiał techniczny, który znajduje zastosowanie w odzieży roboczej, ale nie spełnia wymagań dotyczących estetyki i komfortu w przypadku odzieży formalnej. Włóknina nie zapewnia gładkiej i eleganckiej linii odzieży, co jest kluczowe dla żakietów. Natomiast kamel, czyli miękka wełna kamelowa, jest cenionym materiałem na odzież wierzchnią, jednak nie jest przeznaczona na podszewkę. Wybór niewłaściwych materiałów do wykończenia może prowadzić do problemów z użytkowaniem odzieży, takich jak nadmierne gniecenie, trudności w zakładaniu oraz ogólne obniżenie jakości wykonania. W przemyśle odzieżowym znajomość odpowiednich materiałów i ich właściwości jest kluczowa dla osiągnięcia sukcesu w projektowaniu i szyciu odzieży.

Pytanie 21

Jaką tkaninę powinno się wybrać do szycia sukni wieczorowej?

A. Taftę

B. Tenis

C. Tweed

D. Tropik

Wybór niewłaściwej tkaniny do uszycia sukni wieczorowej może znacząco wpłynąć na efekt końcowy i komfort noszenia. Tropik, będący lekką wełną, jest często stosowany w odzieży casualowej oraz letniej. Chociaż jest przewiewny i doskonały na cieplejsze dni, jego struktura i faktura nie pasują do formalnych sukni wieczorowych, które wymagają materiałów o większej sztywności i elegancji. Tweed, z drugiej strony, to tkanina o grubej strukturze, która doskonale sprawdza się w odzieży wierzchniej i casualowej. Jego ciężar i tekstura mogą być zbyt surowe na wieczorowe stylizacje, co prowadzi do braku odpowiedniego efektu wizualnego. Użycie tkaniny sportowej, takiej jak tenis, jest zdecydowanie nietypowe i nieodpowiednie w kontekście sukni wieczorowych. Te materiały są zaprojektowane z myślą o aktywności fizycznej, co nie tylko neguje ich estetykę, ale również komfort noszenia w formalnych sytuacjach. Dlatego kluczowe jest, aby wybierać tkaniny, które odpowiadają charakterowi odzieży, co w przypadku sukni wieczorowych oznacza sięgnięcie po tkaniny takie jak tafta, które zapewniają zarówno elegancję, jak i funkcjonalność w kontekście formalnych okazji.

Pytanie 22

Aby ręcznie wykonać dziurki w bawełnianej bluzce dla dziewczynki, należy użyć ściegu

A. dziergany

B. zakopiański

C. pętelkowy

D. stębnowy

Ścieg dziergany jest najodpowiedniejszą metodą do ręcznego odszycia dziurek w bawełnianej bluzce dziewczęcej, ponieważ zapewnia elastyczność i estetykę, które są istotne w odzieży dziecięcej. Technika ta polega na tworzeniu oczek, co pozwala na uzyskanie struktury, która nie tylko ładnie wygląda, ale również utrzymuje kształt materiału. Przykładem zastosowania dziergania mogą być dziurki na guziki, które muszą być wystarczająco mocne, aby wytrzymać codzienne użytkowanie, ale jednocześnie elastyczne, by nie uszkodziły materiału. W kontekście standardów branżowych, dziergane dziurki są często preferowane, ponieważ ich forma minimalizuje ryzyko strzępienia się materiału, co jest kluczowe w przypadku tkanin bawełnianych. Oprócz estetyki, ważne jest również praktyczne podejście do takiej techniki, które może polegać na stosowaniu odpowiednich igieł i nici, aby uzyskać pożądany efekt. Dzierganie dziurek to zatem nie tylko technika, ale również sztuka, która wymaga zrozumienia właściwości materiałów i ich interakcji.

Pytanie 23

Oczka dzianin są podatne na prucie, dlatego w trakcie konfekcjonowania wyrobów dziewiarskich powinno się między innymi

A. używać maszyn szyjących z nieelastycznymi ściegami

B. zastosować operacje obróbki parowo-cieplnej

C. poddawać stablizacji termicznej gotowe wyroby

D. starannie zszywać oraz obrzucać brzegi szwów

Wybór innych opcji, jak np. stabilizacja termiczna, obróbka parowo-cieplna czy stosowanie nieelastycznych ściegów, tak naprawdę nie rozwiązuje problemu prucia się oczek w dzianinie. Stabilizacja może pomóc w odporności na deformacje, ale nie załatwia problemu prucia, które zazwyczaj wynika z kiepskiego wykończenia szwów. Z kolei obróbka parowo-cieplna głównie ustawia kształt materiału, ale nie chroni krawędzi przed strzępieniem. Właściwe szycie krawędzi i ich obrzucanie to dużo lepsze sposoby na zapewnienie trwałości. Chociaż użycie nieelastycznych ściegów może wzmocnić szwy, to dla dzianin, które są elastyczne, może to prowadzić do nieprzyjemnej sztywności i ograniczenia ruchu, co negatywnie wpływa na komfort noszenia. Kluczem jest zrozumienie właściwości materiałów i podejście do szycia i obróbki krawędzi, żeby zapewnić, że produkty tekstylne będą trwałe.

Pytanie 24

Sukienka zaprezentowana na obrazku ma dekolt

A. łódkowy

B. karo

C. okrągły

D. serce

Każdy z pozostałych typów dekoltów ma swoje unikalne cechy, które nie odpowiadają dekoltowi karo. Dekolt w kształcie serca, na przykład, charakteryzuje się głębokim wycięciem na przodzie, które przypomina kształt serca i jest szczególnie popularny w sukienkach wieczorowych i koktajlowych. Jest to styl, który może podkreślać biust i dodawać romantycznego wyrazu, ale nie ma nic wspólnego z prostokątną formą dekoltu karo. Okrągły dekolt jest natomiast jednym z najbardziej klasycznych wariantów, który zapewnia wygodę i prostotę, idealny dla casualowych stylizacji, ale nie zapewnia tego samego efektu wizualnego, co dekolt karo. Dekolt łódkowy, z kolei, ma na celu poszerzenie linii ramion i jest często wybierany w bluzkach i sukienkach, które mają na celu stworzenie wrażenia lekkości i elegancji, jednak jego kształt jest zupełnie inny niż kształt prostokątny dekoltu karo. Typowe błędy myślowe przy wyborze dekoltu polegają na niewłaściwym skojarzeniu kształtu z jego praktycznym zastosowaniem w odzieży, co może prowadzić do frustracji przy próbie dopasowania stylizacji do okazji.

Pytanie 25

Jakim symbolem określa się łuk długości kończyny górnej?

A. RvRv

B. RvNv

C. SyTy

D. SySvXp

Odpowiedzi RvRv, SyTy oraz SySvXp są nieprawidłowe z kilku powodów, które warto dokładnie przeanalizować. RvRv, mimo że może sugerować związek z ruchem, nie odnosi się bezpośrednio do długości kończyny górnej, co jest kluczowym elementem w ocenie biomechanicznej. Ta odpowiedź może sugerować pewne mylne założenia, takie jak zbieżność z innymi strukturami lub zasady pomiarów, które nie mają zastosowania w tym kontekście. Odpowiedź SyTy również nie odnosi się do właściwego oznaczenia łuku długości kończyny górnej; zamiast tego wydaje się być związana z innymi aspektami anatomii, co może prowadzić do nieporozumień w interpretacji wskaźników biomechanicznych. Z kolei SySvXp, który z pozoru mógłby sugerować różne analizy, jest zbyt ogólny i nieodpowiedni w kontekście precyzyjnego oznaczania łuków anatomicznych. Prawidłowym podejściem jest zawsze odniesienie się do aktualnych standardów klinicznych i wytycznych, które jasno określają, jak powinny być interpretowane i stosowane symbole w badaniach biomechanicznych. Błędy myślowe w podejściu do oceny długości kończyny górnej często prowadzą do pomijania kluczowych elementów w diagnostyce, co może wpłynąć na skuteczność dalszej terapii.

Pytanie 26

Stos materiału składający się ze 100 warstw, przygotowany do wycinania sukienek w różnych rozmiarach, w klasycznie zorganizowanym procesie krojenia powinien być na początku podzielony na

A. elementy.

B. rozmiary.

C. części.

D. sekcje.

Wybór odpowiedzi, które zakładają podział na wielkości, elementy lub rozmiary, nie uwzględnia kluczowych aspektów procesu rozkroju materiałów. Termin 'wielkości' może sugerować skupienie na rozmiarze odzieży, jednak w kontekście rozkroju materiału odnosi się to bardziej do klasyfikacji gotowych produktów, co nie jest pierwszym krokiem w procesie produkcji. Podobnie, nazwa 'elementy' może wprowadzać w błąd, ponieważ nie precyzuje, że każdy element odzieży powinien być częścią większej sekcji. W przypadku sukienki, mamy do czynienia z różnymi sekcjami, które składają się z wielu elementów. Ponadto, 'rozmiary' sugerują gotowe wyroby, co jest nieadekwatne w kontekście surowego materiału. W procesie produkcji odzieży, szczególnie w kontekście szybkiej mody, kluczowe jest wydajne zarządzanie materiałem, co osiąga się przez właściwe podzielenie go na sekcje. Ten proces pozwala na lepsze dopasowanie do finalnych produktów, a także minimalizuje straty materiałowe oraz zwiększa efektywność produkcji. Rekomendowane jest zatem, aby zrozumieć, że podział na sekcje jest fundamentalnym krokiem, który wspiera dalsze etapy procesu produkcyjnego.

Pytanie 27

Po zakończeniu szycia na maszynie do szycia nić można odciąć od szwu, kiedy

A. naprężacz talerzykowy jest zaciśnięty

B. igła i stopka są w pozycji opuszczonej

C. igła i podciągacz nici znajdują się w dolnej pozycji

D. igła znajduje się w górnym położeniu, a stopka jest uniesiona

Po zakończeniu szycia na maszynie stębnowej kluczowe jest, aby igła znajdowała się w górnym położeniu, a stopka była podniesiona przed odcięciem nici. Taki stan zapewnia, że materiał jest odpowiednio zwolniony i nie jest narażony na uszkodzenia, a także umożliwia bezpieczne manewrowanie podczas wyjmowania materiału z maszyny. W praktyce, gdy igła jest w górze, nie ma ryzyka, że przyszyta część materiału zostanie przypadkowo pociągnięta, co mogłoby prowadzić do nierówności w szwie. Działanie to jest zgodne z dobrymi praktykami szycia, które zalecają unikanie jakiegokolwiek naciągu na nicię w momencie ich cięcia. Ponadto, podniesiona stopka ułatwia wyjęcie materiału, co jest szczególnie istotne w przypadku grubych tkanin. Warto również pamiętać, że przed każdym szyciem warto skontrolować położenie igły i stopki, aby zapewnić sobie komfort i bezpieczeństwo podczas pracy.

Pytanie 28

W odzieży typu body dla dzieci wykorzystuje się zapięcia w postaci

A. guzików z 2 dziurkami

B. haftków

C. nap

D. zamka krytego

Zastosowanie guzika z 2 dziurkami w odzieży dziecięcej nie jest najlepszym wyborem, ponieważ guziki są znacznie trudniejsze do zapinania i rozpinania w porównaniu do nap. Dzieci mogą z łatwością zsunąć się z miejsca, co może prowadzić do frustracji zarówno dla nich, jak i dla rodziców. Guziki mogą też stwarzać ryzyko zadławienia, jeśli odpadną, co jest szczególnie niebezpieczne dla małych dzieci. Haftki, mimo że są stosunkowo łatwe w użyciu, nie zapewniają takiego poziomu wygody i praktyczności, jak napy. W przypadku bodów dziecięcych, gdzie częste przewijanie jest koniecznością, haftki mogą być niewystarczające i niepraktyczne. Ponadto, zamek kryty, choć estetyczny i wygodny w użyciu dla dorosłych, może być trudny do obsługi dla małych dzieci i rodziców, którzy muszą szybko przebrać malucha. Zamek może również powodować podrażnienia delikatnej skóry dziecka, co czyni go mniej odpowiednim do odzieży dziecięcej. Wybór odpowiednich zapięć powinien zawsze opierać się na komfortcie i bezpieczeństwie, co w przypadku bodów dziecięcych najlepiej zapewniają napy.

Pytanie 29

Jaki symbol reprezentuje wymiar ciała mierzony w pionie od punktu karku do punktu tylnej części talii?

A. SySvXp

B. SyTy

C. SvXpTp

D. SySvXpTp

Wybierając inne symbole, takie jak SvXpTp czy SySvXp, można łatwo wprowadzić się w błąd co do definicji wymiarów antropometrycznych. Na przykład SvXpTp sugeruje różne punkty pomiarowe, które nie dotyczą wymiaru od karku do talii. Symbol S tu może odnosić się do czegoś innego, co kompletnie mija się z celem. Z kolei SySvXp łączy różne punkty, co nie ma sensu w kontekście tego zadania, bo chodzi tylko o jeden konkretny wymiar - od karku do tylnej talii. Wybór SyTy jest tu logiczny i zgodny z tym, co jest praktykowane w pomiarach. Inne odpowiedzi są zbyt skomplikowane i wprowadzają zamieszanie. Zrozumienie, które punkty są ważne przy pomiarach ciała, jest kluczowe, żeby uniknąć błędów, szczególnie w modzie, ergonomii czy medycynie. Fajnie jest używać prostych, jasnych terminów, żeby lepiej się komunikować i rozumieć kwestie związane z antropometrią.

Pytanie 30

Ile wynosi zużycie tkaniny w groszki o szerokości 90 cm, z której uszyto spódnicę podstawową dla klientki o wymiarach przedstawionych w tabeli?

obwód talii	74 cm
obwód bioder	104 cm
długość spódnicy	60 cm

A. 60 cm

B. 132 cm

C. 66 cm

D. 120 cm

Zużycie tkaniny wynoszące 132 cm jest prawidłowe, ponieważ uwzględnia standardowe zapasy na szwy oraz podwinięcia. W przypadku spódnic, szczególnie dla klientek o różnych wymiarach, istotne jest, aby zaplanować odpowiednią ilość materiału do wykonania przodu i tyłu spódnicy. Ponadto, przy szerokości tkaniny wynoszącej 90 cm, trzeba pamiętać, że materiał nie jest nieskończony i jego struktura oraz właściwości mogą wpływać na finalny efekt. W praktyce, dobrą praktyką jest zawsze dodawanie kilku centymetrów do wymaganego wymiaru, aby móc dostosować spódnicę do indywidualnych potrzeb klientki, takich jak preferencje dotyczące długości czy stylu. Zastosowanie podwójnej ilości materiału na przód i tył spódnicy oraz dodatkowe zapasy na szwy są zgodne z zaleceniami branżowymi, które zapewniają, że gotowy produkt będzie estetyczny i funkcjonalny.

Pytanie 31

Przyczyną awarii maszyny stębnowej, w której dochodzi do łamania igły podczas szycia, jest

A. uszkodzony otwór w płytce ściegowej

B. nieprawidłowe nawlekanie nitki górnej do igły

C. niedokładne umiejscowienie bębenka w chwytaczu

D. resztki nitki górnej w chwytaczu

Wielu ludzi ma tendencję do mylenia przyczyn łamania igły w maszynie stębnowej. Często wskazują na różne usterki, jak np. wyszczerbiony otwór w płytce ściegowej czy jakieś resztki nitki w chwytaczu. O ile uszkodzenie w płytce ściegowej może wpływać na jakość szycia, to nie ma bezpośredniego związku z łamaniem igły, bo w momencie szycia igła w ogóle z płytką kontaktu nie ma. Jeśli chodzi o resztki nitki w chwytaczu, to one nie łamią igły, tylko mogą powodować zacięcia, co też nie jest najlepsze. A błędne nawleczenie nitki górnej? Też może sprawić problemy, ale nie jest przyczyną łamania igły. Często ludzie po prostu nie rozumieją, jak to wszystko działa razem, dlatego ważne jest, by wiedzieć, jak różne elementy wpływają na siebie i co należy robić, żeby maszyna działała jak najlepiej.

Pytanie 32

Całkowity koszt uszycia garsonki w punkcie usługowym wynosi 185,00 zł. Do jej produkcji wykorzystano 2,50 m wełny, której cena za metr to 30,00 zł. Jaką kwotę stanowią wydatki na dodatki krawieckie oraz wynagrodzenie za pracę?

A. 125,00 zł

B. 155,00 zł

C. 110,00 zł

D. 170,00 zł

Pojawiające się błędne odpowiedzi mogą wynikać z nieprecyzyjnych obliczeń lub pomylenia różnych elementów kosztowych. Koszt uszycia garsonki wynoszący 185,00 zł odnosi się do całkowitych wydatków, które obejmują zarówno materiały, jak i robociznę. Obliczenia powinny zaczynać się od ustalenia kosztu tkaniny, który wynika z ceny za metr oraz ilości potrzebnej do uszycia. Przy cenie 30,00 zł za metr i zużyciu 2,50 m, całkowity koszt tkaniny to 75,00 zł. Czynnikiem, który może prowadzić do błędu, jest nieuwzględnienie wszystkich kosztów, co skutkuje zawyżeniem lub zaniżeniem obliczeń. Na przykład, jeżeli ktoś błędnie przyjmie koszt tkaniny jako 100,00 zł, mogłoby to prowadzić do obliczeń w stylu 185,00 zł - 100,00 zł = 85,00 zł, co jest niewłaściwe. Ponadto, ważne jest, aby uwzględnić, że dodatki krawieckie oraz robocizna są nieodłącznymi elementami procesu produkcji odzieży, a ich koszt zawsze należy obliczać na podstawie rzeczywiście poniesionych wydatków. Kluczowa jest tu precyzja w rachunkowości i umiejętność analizy kosztów, co jest fundamentalne w działalności krawieckiej oraz w szeroko pojętym zarządzaniu kosztami w biznesie.

Pytanie 33

Który z pomiarów krawieckich przeprowadza się na kobiecej sylwetce od siódmego kręgu szyi w kierunku osi pionowej?

A. PcPl

B. RvNv

C. RvRv

D. SySvXpTp

Wybór innych opcji pomiarowych, jak RvRv, RvNv i PcPl, może być mylący w kontekście krawiectwa. Na przykład, pomiar RvRv odnosi się do obwodu ramion, ale nie mówi nic o tym, jak odległość od siódmego kręgu szyi w dół. Chociaż ten pomiar jest ważny, to nie dotyczy kluczowych długości sylwetki. Pomiar RvNv, który dotyczy obwodu bioder, w ogóle nie pasuje do pytania o pomiar od szyi, a to pokazuje, jak ważne jest, żeby wiedzieć, jakie pomiary są najważniejsze. PcPl, czyli obwód klatki piersiowej, też nie jest w porządku, bo skupia się na obwodzie, a nie na długości. Często ludzie wybierają te opcje, bo nie znają systematyki pomiarów krawieckich. W projektowaniu ubrań kluczowe jest zrozumienie, które pomiary są istotne dla dobrego dopasowania. Ignorowanie specyfiki pomiarów w pionie może prowadzić do kiepskich fasonów, które będą niewygodne i zawiodą klientki.

Pytanie 34

Jaką tkaninę poddaje się folowaniu?

A. Z przędzy wełnianej

B. Z przędzy poliestrowej

C. Z przędzy wiskozowej

D. Z przędzy bawełnianej

Proces folowania jest techniką stosowaną głównie w przemyśle tekstylnym, która ma na celu nadanie tkaninom z przędzy wełnianej charakterystycznych właściwości estetycznych oraz użytkowych. Tkaniny wełniane, ze względu na ich naturalną strukturę, doskonale nadają się do tego procesu. Folowanie polega na mechanicznym lub chemicznym przekształceniu powierzchni tkaniny, co skutkuje uzyskaniem efektu puszystości oraz zwiększoną izolacyjnością cieplną. Dodatkowo, tkaniny po folowaniu zyskują na trwałości, co jest szczególnie cenione w odzieży zimowej oraz produktach użytkowych, takich jak koce czy dywany. Warto zaznaczyć, że folowanie wełny jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży, które polegają na podkreślaniu naturalnych właściwości włókien. W ten sposób uzyskuje się produkty o wysokiej jakości, które są zarówno funkcjonalne, jak i estetycznie atrakcyjne. Przykładem zastosowania mogą być odzieżowe akcesoria i warstwy ocieplające, które wymagają zarówno estetyki, jak i właściwości termoizolacyjnych.

Pytanie 35

Do przyszywania guzików konieczne jest używanie maszyny specjalistycznej, która jest wyposażona między innymi w

A. mechanizm wypychacza

B. transport ręczny

C. mechanizm zygzaka

D. urządzenie tnące

Przyglądając się pozostałym odpowiedziom, można zauważyć, że niektóre z nich są błędne w kontekście funkcji maszyny do przyszywania guzików. Odkrawanie, które sugeruje odpowiedź dotycząca urządzenia odkrawającego, jest techniką stosowaną głównie w procesach cięcia tkanin, a nie w ich łączeniu. Użycie transportu ręcznego również nie ma zastosowania w nowoczesnych maszynach do przyszywania guzików, które są zautomatyzowane i zaprojektowane tak, aby zwiększyć wydajność produkcji, ograniczając jednocześnie potrzebę manualnej obsługi. W kontekście mechanizmu wypychacza, należy zauważyć, że ten element jest typowy dla maszyn, które zajmują się innymi aspektami szycia, a nie dla przyszywania guzików. Typowym błędem myślowym jest mylenie funkcji różnych mechanizmów w maszynach szyjących, co często prowadzi do nieporozumień dotyczących ich zastosowania. Kluczowe jest zrozumienie, że maszyny do przyszywania guzików są wyspecjalizowane i wykorzystują konkretne mechanizmy, takie jak zygzak, aby sprostać wymaganiom związanym z jakością i funkcjonalnością wykonywanych szwów. Właściwe rozpoznawanie i zrozumienie tych mechanizmów jest niezbędne dla osiągnięcia wysokiej jakości produkcji w branży odzieżowej.

Pytanie 36

Aby wydłużyć za krótki rękaw bluzki wizytowej, jakie wykończenie dołu rękawa można zastosować?

A. obręb

B. lamówkę

C. ściąg dziergany

D. falbankę

Falbanka to efektowny i praktyczny sposób na wydłużenie rękawa bluzki wizytowej. Wykorzystując falbankę, możemy nie tylko dodać modny akcent do odzieży, ale także skutecznie zwiększyć długość rękawa. Falbanka może być szyta na brzegu rękawa, co pozwala na stworzenie efektu warstwowego, a także na maskowanie ewentualnych niedoskonałości. Tego typu wykończenie jest szczególnie popularne w odzieży damskiej, gdzie estetyka i detale są kluczowe. W praktyce, falbanki można tworzyć na różne sposoby – od prostych, jednolitych materiałów po bardziej złożone konstrukcje z koronkami czy aplikacjami. Warto również pamiętać, że przy szyciu falbanek należy stosować odpowiednią długość szwu, aby uzyskać pożądany efekt marszczenia, co także wpisuje się w standardy krawieckie. Przykładem zastosowania falbanki w rękawie może być bluzka koktajlowa, w której falbanka na zakończeniu rękawa tworzy elegancki i kobiecy wygląd, idealny na różne okazje.

Pytanie 37

Rękawówka – specjalna podszewka używana do wykańczania rękawów, np. w męskich marynarkach, to materiał

A. z jedwabiu wiskozowego o splocie atłasowym, tkaną w białe i czarne paski

B. z jedwabiu wiskozowego o splocie płóciennym

C. bawełniana o splocie skośnym łamanym lub skośnym wzmacnianym

D. z elany o splocie płóciennym tkaną w kratę

Wybierając tkaniny do rękawów w męskich marynarkach, musisz wiedzieć, jak różne materiały się sprawdzają. Bawełna o splocie skośnym łamanym może być trwała, ale czasem jest zbyt gruba i sztywna, co ogranicza ruchy. W dodatku bawełna nie ma świetnych właściwości termicznych, jak wiskoza, więc nie jest najlepszym pomysłem na podszewkę w eleganckich ciuchach, które powinny być wygodne. Jedwab wiskozowy o splocie płóciennym też nie pasuje, bo chociaż jest mocny, brakuje mu gładkości atłasowego splotu, co bardzo wpływa na komfort noszenia. Na końcu, tkanina z elany w kratę, mimo że elastyczna, wcale nie nadaje się na podszewkę w marynarkach, bo oczekiwanie jest takie, że będzie bardziej formalny wygląd. Użycie niewłaściwych materiałów może negatywnie wpłynąć na odbiór ubrania, dlatego ważne jest, by wiedzieć, jakie tkaniny są odpowiednie w męskiej modzie.

Pytanie 38

Jaką metodę stopniowania powinno się wykorzystać do stworzenia szablonów spódnicy podstawowej w rozmiarach 164/64/88 oraz 164/72/96 na podstawie wzoru tej spódnicy w rozmiarze 164/68/92?

A. Proporcjonalno-obliczeniową według wzrostów przy stałym obwodzie

B. Grupową

C. Promieniową

D. Proporcjonalno-obliczeniową według obwodów przy stałym wzroście

Wybór metody promieniowej jest niewłaściwy w kontekście sporządzania szablonów spódnicy, ponieważ ta metoda koncentruje się na zmianach promieniowych w kształcie odzieży bez uwzględniania różnic w obwodach. Technika ta jest bardziej odpowiednia do projektowania elementów odzieży o bardziej złożonych kształtach, takich jak kołnierze czy rękawy, gdzie zmiany w rozmiarze są bardziej dynamiczne i nieproporcjonalne. W przypadku stopniowania szablonów spódnicy, aby dostosować je do różnych obwodów w talii i biodrach, niezbędne jest wykorzystanie podejścia zakładającego proporcjonalne zmiany obwodów, co pozwala na uzyskanie lepszego dopasowania. Metoda proporcjonalno-obliczeniowa według wzrostów przy stałym obwodzie także nie jest odpowiednia, ponieważ nie odpowiada na potrzebę dostosowania obwodów, co jest kluczowe dla komfortu noszenia. Użycie podejścia grupowego również nie przynosi oczekiwanych rezultatów, gdyż skupia się na tworzeniu odzieży dla grupy ludzi z określonymi średnimi wymiarami, co nie uwzględnia indywidualnych różnic i wymagań. Powszechny błąd to zakładanie, że zmiany w wymiarach wzrostu wystarczą do odpowiedniego dopasowania, podczas gdy obwody odgrywają kluczową rolę w ergonomii odzieży. Dlatego istotne jest zastosowanie metodologii odpowiedniej do konkretnego kontekstu, co pozwoli uniknąć problemów z niedopasowaniem i dyskomfortem noszenia.

Pytanie 39

Do łączenia składników kurtki wykonanej z lodenu powinna być zastosowana technika połączeń

A. nitkowych

B. zgrzewanych

C. klejonych

D. igłowanych

Technika połączeń zgrzewanych jest preferowaną metodą łączenia elementów kurtki z lodenu ze względu na jej wysoką szczelność oraz odporność na warunki atmosferyczne. Zgrzewanie polega na łączeniu materiałów dzięki zastosowaniu wysokiej temperatury, co skutkuje ich trwałym zespalaniem. W kontekście odzieży z lodenu, który jest często stosowany w produkcji odzieży sportowej i outdoorowej, zgrzewanie zapewnia, że szwy są nie tylko trwałe, ale także wodoodporne. Przykładem zastosowania tej technologii są kurtki narciarskie, które muszą chronić przed wodą i wiatrem, a jednocześnie być elastyczne i komfortowe w noszeniu. W branży odzieżowej, stosowanie standardów takich jak ISO 4916 dotyczący zgrzewania materiałów tekstylnych, pozwala na uzyskanie wysokiej jakości produktów, które spełniają oczekiwania użytkowników. Dobre praktyki wskazują także na konieczność odpowiedniego przygotowania powierzchni materiałów przed zgrzewaniem, co zapewnia lepsze rezultaty i dłuższą żywotność połączeń.

Pytanie 40

W normach dotyczących konstrukcji odzieży damskiej, do obliczenia połowy obwodu klatki piersiowej można wykorzystać pomiar ciała oznaczony symbolem XcXc, który wskazuje na

A. łuk długości przodu do piersi

B. łuk szerokości tyłu na poziomie piersi

C. łuk długości przodu przez piersi

D. łuk szerokości przodu na poziomie piersi

Odpowiedź 'łuk szerokości tyłu na wysokości piersi' to strzał w dziesiątkę! Wiesz, to ważny pomiar w konstrukcji odzieży damskiej. Mówiąc prościej, chodzi o obwód klatki piersiowej, który jest mega ważny, żeby bluzki czy sukienki dobrze leżały. Jeśli zmierzysz od jednego ramienia do drugiego na wysokości piersi, to dostajesz dokładny wynik potrzebny do dopasowania. Dzięki temu projektanci i krawcy mogą robić ubrania, które naprawdę siedzą jak ulał. No i to wszystko jest zgodne z zasadami komfortu i estetyki, co jest strasznie ważne w szyciu i projektowaniu.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej