Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik rachunkowości
  • Kwalifikacja: EKA.07 - Prowadzenie rachunkowości
  • Data rozpoczęcia: 13 stycznia 2025 20:28
  • Data zakończenia: 13 stycznia 2025 21:03

Egzamin zdany!

Wynik: 31/40 punktów (77,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

W spółkach akcyjnych konieczne jest utworzenie kapitału zapasowego, na który powinno się przeznaczyć minimum

A. 1/3 zysku przeznaczonego do podziału za dany rok obrotowy
B. 8% zysku brutto za dany rok obrotowy, nieprzekraczające połowy kapitału zakładowego
C. tyle zysku, które odpowiada 8% kapitału zakładowego
D. 8% zysku netto za dany rok obrotowy, pod warunkiem, że kapitał ten osiągnie co najmniej 1/3 kapitału zakładowego
Poprawna odpowiedź wskazuje, że w spółce akcyjnej należy utworzyć kapitał zapasowy, przekazując 8% zysku netto za dany rok obrotowy, dopóki kapitał zapasowy nie osiągnie co najmniej 1/3 kapitału zakładowego. Jest to zgodne z przepisami prawa, które mają na celu ochronę interesów wierzycieli oraz stabilizację finansową przedsiębiorstwa. Ustanowienie kapitału zapasowego jest praktyką, która pozwala na reinwestowanie części zysku w rozwój firmy, co może zwiększyć jej wartość rynkową. Przykładem może być sytuacja, w której spółka akcyjna osiąga zyski, a następnie decyduje się na przeznaczenie ich części na kapitał zapasowy, co może zwiększyć zaufanie inwestorów i poprawić zdolność do pozyskiwania finansowania zewnętrznego. Warto również zwrócić uwagę, że odpowiednia alokacja zysków jest kluczowym elementem strategii zarządzania finansami przedsiębiorstwa, a przestrzeganie przepisów dotyczących utworzenia kapitału zapasowego jest fundamentalne dla zachowania transparentności i stabilności finansowej. W kontekście dobrych praktyk, spółki powinny regularnie analizować stan swojego kapitału zapasowego oraz dostosowywać politykę dystrybucji zysków do zmieniających się warunków rynkowych.

Pytanie 2

Który zbiór narzędzi odnosi się wyłącznie do analizy finansowej firmy?

A. Analiza produkcji, wstępna analiza bilansu, analiza rachunku zysków i strat
B. Analiza bilansu, analiza zatrudnienia i płac, analiza wyniku finansowego
C. Analiza rachunku przepływów pieniężnych, analiza zatrudnienia i płac, analiza płynności finansowej
D. Analiza wyniku finansowego, wstępna analiza bilansu, analiza rachunku przepływów pieniężnych
Analiza produkcji, wstępna analiza bilansu oraz analiza rachunku zysków i strat nie stanowią kompletu narzędzi wyłącznie dla analizy finansowej przedsiębiorstwa. Analiza produkcji koncentruje się na efektywności procesów produkcyjnych oraz optymalizacji kosztów wytwarzania, co jest istotne, ale nie jest bezpośrednio związane z finansową kondycją przedsiębiorstwa. Z kolei wstępna analiza bilansu, mimo że jest częścią analizy finansowej, w tym zestawieniu nie jest wystarczająca do pełnej oceny wyników finansowych. Analiza rachunku zysków i strat jest użyteczna, lecz nie wyczerpuje tematu analizy finansowej, ponieważ nie uwzględnia przepływów pieniężnych, kluczowego elementu dla oceny płynności firmy. Typowym błędem myślowym jest mylenie analizy operacyjnej z finansową, gdzie skupienie na wynikach działalności operacyjnej przyćmiewa znaczenie oceny całościowej sytuacji finansowej. Aby uzyskać pełen obraz stanu finansowego przedsiębiorstwa, konieczne jest uwzględnienie wszystkich trzech wymienionych w poprawnej odpowiedzi narzędzi w ramach analizy finansowej.

Pytanie 3

Brak danych dotyczących adresu nabywcy na wystawionej fakturze sprzedaży zostanie wykryty podczas kontroli

A. merytorycznej
B. wstępnej
C. formalnej
D. rachunkowej
Merytoryczna kontrola dotyczy analizy treści merytorycznej i zasadności transakcji, co nie jest istotą problemu braku danych adresowych na fakturze. Oceniając tę odpowiedź, można zauważyć, że merytoryczna kontrola koncentruje się na zgodności operacji z rzeczywistością gospodarczą, co wiąże się bardziej z weryfikacją, czy transakcja miała miejsce, niż z prawidłowym wypełnieniem dokumentu. W przypadku kontroli rachunkowej, chodzi głównie o prawidłowość zapisów księgowych i ustalenie, czy dokumenty księgowe są zgodne z danymi w systemie finansowym. Chociaż brak danych adresowych może wpłynąć na te aspekty, sama kontrola rachunkowa nie skupia się bezpośrednio na formalnych wymaganiach dotyczących struktury faktury. Wstępna kontrola dotyczy zazwyczaj pierwszego etapu weryfikacji dokumentów i nie odnosi się bezpośrednio do szczegółowości wymaganej w kontekście danych zawartych na fakturze. Zatem koncentrowanie się na tych typach kontroli może prowadzić do mylących wniosków, nie uwzględniając, że to kontrola formalna jest odpowiedzialna za weryfikację zgodności z przepisami prawnymi. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że każdy element faktury musi spełniać określone wymogi formalne, aby uniknąć problemów w przyszłości.

Pytanie 4

Jaką kategorię aktywów powinno się przypisać do nabytych przez firmę 3-letnich obligacji Skarbu Państwa?

A. Należności krótkoterminowe
B. Inwestycje krótkoterminowe
C. Należności długoterminowe
D. Inwestycje długoterminowe
Zakupione przez jednostkę 3-letnie obligacje Skarbu Państwa są klasyfikowane jako inwestycje długoterminowe, ponieważ ich termin do wykupu wynosi więcej niż jeden rok. W ramach standardów rachunkowości, takich jak MSSF (Międzynarodowe Standardy Sprawozdawczości Finansowej) czy KSR (Krajowe Standardy Rachunkowości), klasyfikacja aktywów inwestycyjnych jest kluczowa dla prawidłowego odwzorowania sytuacji finansowej jednostki. Inwestycje długoterminowe obejmują aktywa, które są przeznaczone do posiadania przez dłuższy okres i mają na celu generowanie przychodów w przyszłości. Przykładem mogą być obligacje, które przynoszą odsetki przez cały okres ich trwania, co jest istotne dla zarządzania portfelem inwestycyjnym. Przy odpowiedniej strategii inwestycyjnej, takie aktywa mogą stabilizować przychody oraz zyski jednostki, a także wpływać na jej płynność finansową oraz możliwość pozyskiwania dodatkowego kapitału w przyszłości. Długoterminowe inwestycje są ważne dla planowania finansowego i są często wykorzystywane przez inwestorów instytucjonalnych oraz indywidualnych w celu zabezpieczenia przyszłych przychodów.

Pytanie 5

Emisja obligacji własnych przez jednostkę jest traktowana przez nią jako

A. element długoterminowych aktywów rzeczowych
B. inne zobowiązanie finansowe
C. zobowiązanie wynikające z emisji dłużnych papierów wartościowych
D. element należności długoterminowych
Wartość wyemitowanych przez jednostkę obligacji własnych jest klasyfikowana jako zobowiązanie z tytułu emisji dłużnych papierów wartościowych, ponieważ obligacje są instrumentami dłużnymi. Emitując obligacje, jednostka zobowiązuje się do zwrotu nominalnej wartości obligacji w określonym terminie oraz do wypłaty odsetek w ustalonych terminach. Ta klasyfikacja jest zgodna z Międzynarodowym Standardem Sprawozdawczości Finansowej (MSSF) oraz Krajowymi Standardami Rachunkowości, które wskazują na konieczność ujmowania długu na bilansie jednostki jako zobowiązania. Przykładem mogą być przedsiębiorstwa, które emitują obligacje w celu pozyskania kapitału na inwestycje. Uznanie tych obligacji jako zobowiązań pozwala na właściwe zarządzanie strukturą kapitałową oraz informowanie inwestorów o poziomie zadłużenia. Zrozumienie tej kategorii zobowiązań jest kluczowe dla analizy rentowności i ryzyka finansowego jednostki.

Pytanie 6

W roku 2010 przychody ze sprzedaży wyniosły 1 000 000 zł, natomiast zysk netto osiągnął poziom 300 000 zł. Analiza rentowności wskazuje, że z każdego 1 000 zł przychodu ze sprzedaży przedsiębiorstwo uzyskało

A. 300,00 zł zysku netto
B. 3,00 zł zysku netto
C. 0,30 zł zysku netto
D. 30,00 zł zysku netto
Odpowiedź 300,00 zł zysku netto na każde 1 000 zł przychodu ze sprzedaży jest poprawna, ponieważ obliczenie rentowności można przeprowadzić na podstawie zysku netto oraz przychodów. W tym przypadku, zysk netto wynosi 300 000 zł, a przychody ze sprzedaży to 1 000 000 zł. Aby obliczyć, ile zysku netto przypada na każde 1 000 zł przychodu, należy obliczyć stosunek zysku netto do całkowitych przychodów i następnie pomnożyć przez 1 000 zł. Tak więc: (300 000 zł / 1 000 000 zł) * 1 000 zł = 300 zł. Jest to istotna miara rentowności, która pozwala przedsiębiorstwom ocenę ich efektywności operacyjnej. W praktyce, analiza takich wskaźników może prowadzić do lepszego zrozumienia, które segmenty działalności przynoszą największe zyski oraz jakie działania można podjąć w celu poprawy rentowności. Wiedza o rentowności jest zgodna z najlepszymi praktykami w zarządzaniu finansami, co pozwala na podejmowanie lepszych decyzji strategicznych i operacyjnych.

Pytanie 7

Nieumorzona wartość zlikwidowanego środka trwałego jest traktowana przez jednostkę jako

A. pozostały koszt operacyjny
B. koszt sprzedaży
C. pozostały przychód operacyjny
D. przychód ze sprzedaży produktów
Pozostały koszt operacyjny zlikwidowanego środka trwałego odnosi się do wartości aktywów, które nie zostały jeszcze w pełni odpisane, a które jednostka wycofała z użycia. W momencie likwidacji środka trwałego, jego nieumorzona część jest uznawana za koszt, który wpływa na wynik finansowy przedsiębiorstwa. W praktyce oznacza to, że niezrealizowane odpisy amortyzacyjne stanowią obciążenie dla kosztów operacyjnych, co obniża zysk netto jednostki. Wartości te są istotne z punktu widzenia analizy finansowej, ponieważ pomagają w zrozumieniu, jakie koszty mogą być związane z zarządzaniem aktywami trwałymi. Przykładem może być sytuacja, w której przedsiębiorstwo likwiduje maszynę, która miała wartość początkową 100 000 zł, a do momentu likwidacji zostało odpisane 70 000 zł. Pozostała kwota 30 000 zł będzie stanowiła pozostały koszt operacyjny, który wpłynie na wyniki finansowe jednostki. Warto zaznaczyć, że zgodnie z MSSF (Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej), jednostki powinny odpowiednio ujmować takie koszty, aby rzetelnie odzwierciedlały sytuację finansową.

Pytanie 8

Jakiego składnika nie zawiera rachunek księgowy?

A. Sumy bilansowej aktywów
B. Dwóch przeciwnych stron.
C. Numeru dokumentu księgowego.
D. Wartości transakcji gospodarczej.
Odpowiedź 'Sumy bilansowej aktywów' jest poprawna, ponieważ konto księgowe składa się z dwóch podstawowych elementów: dwóch przeciwstawnych stron - debetu i kredytu - oraz kwoty operacji gospodarczej, która jest zapisywana na koncie. Dodatkowo, konto musi zawierać numer dowodu księgowego, który identyfikuje dokumentację związana z danym zapisem. Suma bilansowa aktywów, jako pojęcie odnoszące się do całkowitej wartości aktywów w bilansie, nie jest bezpośrednio elementem konta księgowego, a raczej podsumowaniem stanu finansowego przedsiębiorstwa. W praktyce, przy tworzeniu bilansu finansowego, suma bilansowa aktywów jest wynikiem agregacji wszystkich aktywów firmy, a konta księgowe służą jedynie do rejestrowania poszczególnych transakcji. Przykładowo, konto 'Kasą' będzie zawierało zapisy dotyczące wpływów i wydatków gotówki, ale suma bilansowa aktywów będzie wynikać z połączenia tych danych z innymi kontami, takimi jak 'Należności' czy 'Inwestycje'. Znajomość struktury kont księgowych oraz ich roli w bilansie jest kluczowa dla efektywnego zarządzania finansami przedsiębiorstwa, a także dla spełnienia wymogów raportowania finansowego zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSSF).

Pytanie 9

Podczas inwentaryzacji w firmie odkryto:<br/><br/> - nadmiar materiału A - 50 szt. po 11 zł/szt.<br/> - brak materiału B - 30 szt. po 12 zł/szt.<br/><br/> W protokole z przeprowadzonej inwentaryzacji wskazano, że różnice zostaną rozliczone metodą kompensaty. Jaką wartość będzie miała kompensata?

A. 600 zł
B. 360 zł
C. 550 zł
D. 330 zł
Wartość kompensaty różnic w inwentaryzacji materialnej jest obliczana poprzez zestawienie wartości nadwyżek i niedoborów. W przedstawionym przypadku mamy nadwyżkę materiału A wynoszącą 50 sztuk po 11 zł, co daje wartość 550 zł (50 szt. x 11 zł/szt.). Z kolei niedobór materiału B wynosi 30 sztuk po 12 zł, co daje wartość 360 zł (30 szt. x 12 zł/szt.). Przy metodzie kompensaty, wartość nadwyżki odlicza się od wartości niedoboru: 360 zł (niedobór) - 550 zł (nadwyżka) = -190 zł. Zatem, aby uzyskać wartość kompensaty, musimy skupić się na pozytywnych różnicach. W tym przypadku, ponieważ nadwyżka jest większa niż niedobór, wartością kompensaty będzie 330 zł, co odpowiada różnicy do zera z nadwyżki. Praktyczne zastosowanie tej metody jest powszechne w przedsiębiorstwach, które korzystają z systemów ERP, zapewniając transparentność i efektywność w zarządzaniu zapasami. Warto także podkreślić, że stosowanie kompensaty jest zgodne z zasadami rachunkowości, które zalecają minimalizację strat wynikających z inwentaryzacji.

Pytanie 10

Zapas materiału "A" obejmuje trzy kolejne dostawy:<br/> dostawa I 150 szt. nabytych po 10 zł<br/> dostawa II 200 szt. nabytych po 9 zł<br/> dostawa III 100 szt. nabytych po 11 zł <br/> Wydano do użytku 200 szt. materiału "A", które oszacowano metodą FIFO na kwotę

A. 1 545 zł
B. 1 550 zł
C. 2 000 zł
D. 1 950 zł
Poprawna odpowiedź wynika z zastosowania metody FIFO (First In, First Out) do wyceny materiału. W tym przypadku oznacza to, że najpierw z zapasu wydane zostaną materiały z najstarszej dostawy. Z analizy dostaw wynika, że z zapasu materiału 'A' zostały zakupione trzy dostawy: pierwsza - 150 szt. po 10 zł, druga - 200 szt. po 9 zł, oraz trzecia - 100 szt. po 11 zł. W pierwszej kolejności wydawane są 150 szt. z dostawy I, co daje koszt 150 szt. x 10 zł = 1 500 zł. Następnie, dla pozostałych 50 szt. sięgamy po dostawę II, co kosztuje 50 szt. x 9 zł = 450 zł. Łączna kwota to 1 500 zł + 450 zł = 1 950 zł. Metoda FIFO jest powszechnie stosowana w zarządzaniu zapasami, gdyż zapewnia, że starsze partie materiałów są wykorzystywane jako pierwsze, co jest istotne w kontekście minimalizacji strat związanych z przestarzałym towarem oraz zgodności z prawem księgowym. Przykładowo, stosując FIFO, przedsiębiorstwa mogą zachować lepszy porządek w księgowości oraz dokładniej odzwierciedlać koszty w raportach finansowych.

Pytanie 11

Obliczenie podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie wynagrodzeń brutto pracowników skutkuje powstaniem

A. przychodu
B. kosztu
C. zobowiązania wobec budżetu
D. zobowiązania wobec pracowników
Rozważając nieprawidłowe odpowiedzi, można zauważyć, że niektóre z nich mogą wydawać się logiczne na pierwszy rzut oka, ale w rzeczywistości nie odpowiadają na istotę pytania. Odpowiedź sugerująca, że naliczenie podatku dochodowego od wynagrodzeń brutto pracowników prowadzi do powstania przychodu, jest mylna. Przychód to przychody generowane z działalności operacyjnej przedsiębiorstwa, a nie zobowiązanie podatkowe. W kontekście wynagrodzeń, przychód pracownika jest uzyskiwany przed opodatkowaniem, co jest odzwierciedlane w wynagrodzeniu brutto, a nie w jego naliczeniu. Inna odpowiedź, że powstaje zobowiązanie wobec pracowników, również jest błędna. Zobowiązanie wobec pracowników dotyczy należności wynikających z umowy o pracę, takich jak wynagrodzenia, a nie podatków, które są świadczeniem na rzecz budżetu państwa. Sugerowanie, że naliczenie podatku może skutkować powstaniem kosztu, także jest nieprawidłowe. Koszty to wydatki, które przedsiębiorstwo ponosi w celu generowania przychodów, podczas gdy podatek dochodowy jest raczej obciążeniem dla budżetu, a nie bezpośrednim kosztem operacyjnym. Warto zauważyć, że błędne interpretacje mogą wynikać z niezrozumienia różnicy pomiędzy różnymi kategoriami finansowymi, co podkreśla znaczenie solidnej wiedzy z zakresu finansów i rachunkowości w kontekście zarządzania przedsiębiorstwem.

Pytanie 12

W firmie handlowej rok obrotowy zbiega się z rokiem kalendarzowym. Jak długo należy przechowywać księgi rachunkowe tej jednostki, według przepisów ustawy o rachunkowości, jeżeli zostały one zamknięte 31 grudnia 2018 roku?

A. Do końca 2021 roku
B. Do końca 2022 roku
C. Do końca 2020 roku
D. Do końca 2023 roku
Zgodnie z ustawą o rachunkowości, przedsiębiorstwa są zobowiązane do przechowywania ksiąg rachunkowych przez okres co najmniej 5 lat od końca roku obrotowego, w którym zostały zamknięte. W przypadku, gdy rok obrotowy kończy się 31 grudnia 2018 roku, okres przechowywania ksiąg rachunkowych trwa do 31 grudnia 2023 roku. Przykładowo, jeśli przedsiębiorstwo zakończyło działalność w 2019 roku, wciąż ma obowiązek przechowywania dokumentacji finansowej z lat 2018-2023, co jest kluczowe dla celów audytu, kontroli skarbowej oraz ewentualnych postępowań sądowych. Przechowywanie tych dokumentów w odpowiednich warunkach fizycznych i elektronicznych jest niezbędne dla zapewnienia ich integralności oraz dostępności. Zgodność z przepisami dotyczącymi przechowywania ksiąg rachunkowych odzwierciedla profesjonalizm przedsiębiorstwa i odpowiedzialność finansową, co jest istotne dla budowania zaufania w relacjach z klientami oraz instytucjami finansowymi.

Pytanie 13

W kwietniu 2021 roku hurtownia dostarczyła towary do klienta oraz wystawiła fakturę, która miała być opłacona w maju 2021 roku. Przychody ze sprzedaży tych towarów zostały zaksięgowane na podstawie faktury w kwietniu 2021 roku zgodnie z zasadą

A. istotności
B. współmierności
C. ostrożnej wyceny
D. memoriału
Odpowiedzi, takie jak istotność, współmierność czy ostrożna wycena, wskazują na różne aspekty rachunkowości, które nie mają zastosowania w kontekście przedstawionego pytania. Zasada istotności odnosi się do uwzględniania informacji w sprawozdaniach finansowych, które mogą wpłynąć na decyzje użytkowników, ale nie zajmuje się bezpośrednio momentem ujmowania przychodów. W tym kontekście, nie jest to kluczowe, ponieważ faktura, która została wystawiona, już mają wpływ na przychody, nawet jeśli płatność nastąpi później. Współmierność skupia się na związku między przychodami a kosztami, co jest istotne w kontekście analizy rentowności w danym okresie, jednak nie dotyczy to bezpośrednio momentu ujmowania przychodów wynikających z wystawionej faktury. Z kolei zasada ostrożnej wyceny nakłada obowiązek ostrożnego podejścia do szacowania wartości aktywów i pasywów, co jest ważne dla zachowania zgodności z zasadą ostrożności, ale nie odnosi się do terminu ujęcia przychodów. W praktyce, błędne zrozumienie tych zasad może prowadzić do nieprawidłowego raportowania i interpretacji wyników finansowych, co z kolei wpływa na decyzje strategiczne oraz relacje z inwestorami i zarządzanie ryzykiem finansowym. Kluczowe jest, aby w rachunkowości stosować zasady zgodnie z ich definicjami, aby zapewnić zgodność z obowiązującymi standardami oraz prawidłowości przedstawianych informacji.

Pytanie 14

W Zespole 4 Koszty według klasyfikacji zakładowego planu kont wchodzą konta:

A. Podatki i opłaty, Koszty wydziałowe
B. Wynagrodzenia, Zużycie materiałów i energii
C. Amortyzacja, Rozrachunki z tytułu wynagrodzeń
D. Ubezpieczenia społeczne i inne świadczenia, Koszty zakupu
Odpowiedź 'Wynagrodzenia, Zużycie materiałów i energii' jest jak najbardziej trafna. Wynagrodzenia to w zasadzie jeden z największych kosztów w każdej firmie. To coś, co wpływa na prawie wszystkie aspekty działalności. Jak dobrze wiesz, dokładne podliczenie tych wydatków jest mega ważne, gdy planujesz budżet i analizujesz finanse. Zużycie materiałów i energii też jest istotne, bo to bezpośrednio wpływa na produkcję i, finalnie, na zyski zakładu. W kontekście rachunkowości, klasyfikujemy te koszty jako operacyjne, co pomaga nam lepiej nimi zarządzać. Dzięki spójnej klasyfikacji, zgodnej z przepisami, mamy większą przejrzystość w raportach finansowych, co jest kluczowe dla podejmowania decyzji w firmie.

Pytanie 15

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 16

W przypadku włamania dokonuje się inwentaryzacji

A. nadzwyczajnej
B. okresowej
C. ciągłej
D. zdawczo-odbiorczej
Odpowiedź nadzwyczajna jest poprawna, ponieważ w przypadku kradzieży z włamaniem konieczne jest przeprowadzenie inwentaryzacji, która ma na celu ustalenie rzeczywistego stanu zmagazynowanych towarów oraz ewentualnych strat. Inwentaryzacja nadzwyczajna odbywa się na skutek zaistnienia zdarzeń wyjątkowych, takich jak kradzież, co pozwala na szybkie zidentyfikowanie braków oraz podjęcie odpowiednich działań naprawczych. Przykładowo, w przedsiębiorstwie handlowym po stwierdzeniu kradzieży z włamaniem, zarząd powinien zlecić przeprowadzenie inwentaryzacji nadzwyczajnej, aby określić, jakie towary zostały skradzione i w jakiej ilości. Wskazane jest również dokumentowanie całej procedury, aby zachować odpowiednią ścieżkę audytową, co jest zgodne z zasadami rachunkowości i dobrymi praktykami w zakresie zarządzania ryzykiem. Tego rodzaju działania nie tylko wspomagają proces ewentualnych dochodzeń w sprawie przestępstwa, ale także pozwalają na lepsze zarządzanie zasobami i zapobiegają przyszłym incydentom.

Pytanie 17

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 18

Inwentaryzacja za pomocą spisu z natury dotyczy

A. powierzone kontrahentom własne aktywa trwałe
B. środki pieniężne przechowywane w kasie jednostki
C. środki pieniężne zgromadzone na rachunku bankowym
D. wartości niematerialne oraz prawne
Metoda spisu z natury, znana również jako inwentaryzacja, odnosi się do procesu weryfikacji i oceny stanu posiadanych zasobów, w tym przypadku środków pieniężnych przechowywanych w kasie jednostki. Inwentaryzacja jest kluczowym elementem zarządzania finansami, ponieważ pozwala na precyzyjne ustalenie dostępnych środków, co jest niezbędne do podejmowania efektywnych decyzji operacyjnych. Przykładem zastosowania tej metody może być regularne przeprowadzanie inwentaryzacji kasy w celu wykrycia ewentualnych nieprawidłowości, takich jak braki czy nadwyżki, co może wskazywać na błędy w księgowaniach lub nieautoryzowane transakcje. Zgodnie z normami rachunkowości, każda jednostka powinna przeprowadzać inwentaryzację co najmniej raz w roku, a w sytuacjach nietypowych, jak zmiany w zarządzie czy podejrzenia o nadużycia, częściej. Dobrą praktyką jest prowadzenie protokołów z takich inwentaryzacji, które mogą stanowić ważny dokument w przypadku audytu.

Pytanie 19

Pracownik, którego niezdolność do pracy z powodu choroby utrzymuje się dłużej niż, podlega kontrolnym badaniom lekarskim w celu określenia zdolności do wykonywania pracy na dotychczasowym stanowisku?

A. 33 dni
B. 360 dni
C. 180 dni
D. 30 dni
Odpowiedzi 33 dni, 180 dni oraz 360 dni są błędne. Istnieje powszechne nieporozumienie dotyczące długości okresu, po którym pracownik powinien przejść kontrolne badania lekarskie. Odpowiedź 33 dni może być mylona z innymi regulacjami, jednak nie odnosi się ona do standardów dotyczących badań kontrolnych. Natomiast odpowiedź 180 dni, choć może wydawać się rozsądna w kontekście dłuższych zwolnień chorobowych, nie znajduje potwierdzenia w przepisach prawa pracy. W rzeczywistości, jeśli pracownik jest niezdolny do pracy przez tak długi czas, może być objęty innymi procedurami, takimi jak orzeczenie o niezdolności do pracy, które niekoniecznie są związane z kontrolnymi badaniami lekarskimi. Odpowiedź 360 dni wydaje się być skrajna i nie ma podstaw prawnych, aby uzasadnić tak długi czas nieobecności bez konieczności przeprowadzenia kontroli zdolności do pracy. Często zdarza się, że pracownicy mylnie sądzą, że dłuższe okresy zwolnienia chorobowego automatycznie skutkują brakiem potrzeby badania. W rzeczywistości ustalenia dotyczące zdrowia i zdolności do pracy są kluczowe dla ochrony zarówno pracowników, jak i ich otoczenia w miejscu pracy.

Pytanie 20

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 21

Konto "Rozliczenie zakupu" ma na celu

A. korygowanie wartości nabytych składników majątkowych
B. uszczegółowienie ewidencji zakupionych składników majątkowych
C. rozliczanie procesów bezwynikowych
D. zapisy dodatkowe, na przykład zapasy obce
W niepoprawnych odpowiedziach pojawiły się błędne zrozumienia, co właściwie robi konto 'Rozliczenie zakupu'. Nie jest ono do korygowania wartości zakupów, a raczej do ich rejestrowania. Jak coś kupujesz, to to konto ma za zadanie pokazać wartość tego zakupu, a nie potem to zmieniać. Korekty wartości robi się na innych kontach, jak 'Amortyzacja' czy 'Korekta wartości'. Ogólnie, takie błędne podejście do zapasów czy innych składników może prowadzić do zamieszania. Konto 'Rozliczenie zakupu' jest bardziej o tym, jak kupować wewnętrznie w firmie, a szczegóły zapasów są rejestrowane gdzie indziej, w magazynach na przykład. W sumie, to konto jest naprawdę istotne dla przejrzystości finansowej, ale nie jest do rozliczania wyników finansowych.

Pytanie 22

Czym są konta analityczne?

A. wynikiem poziomego podziału kont, przez co konto dzielone przestaje istnieć
B. wynikiem łączenia kont
C. skutkiem poziomego podziału kont, podczas którego konto dzielone oraz nowe konta powstałe w wyniku podziału mogą działać równocześnie
D. rezultatem pionowego podziału kont
Podział poziomy kont to proces, w którym jedno konto analityczne zostaje podzielone na kilka kont, które równocześnie funkcjonują obok siebie. Taki podział jest często stosowany w analizie finansowej i rachunkowości, ponieważ umożliwia lepsze śledzenie i zarządzanie różnymi aspektami działalności. Na przykład, w ramach podziału poziomego konta "Przychody" można utworzyć osobne konta dla różnych linii produktowych, co pozwala na dokładniejsze raportowanie i analizę wyników finansowych każdej z linii. Dzięki takiemu podejściu, zarządzający mogą szybko identyfikować obszary wymagające poprawy oraz podejmować bardziej świadome decyzje oparte na szczegółowych danych. Zgodnie z dobrymi praktykami rachunkowości, konta analityczne powinny być na tyle szczegółowe, aby umożliwiały monitoring wyników na różnych poziomach, co jest kluczowe w strategiach zarządzania i podejmowania decyzji. Właściwe stosowanie podziału poziomego przyczynia się również do zgodności z regulacjami finansowymi, ponieważ umożliwia lepsze przedstawienie sytuacji finansowej przedsiębiorstwa.

Pytanie 23

Zasada ograniczonego zaufania stosowana w trakcie inwentaryzacji obejmuje

A. ujawnienie konkretnego składnika aktywów w dokumentacji inwentaryzacyjnej przez osobę upoważnioną
B. monitorowanie osób odpowiedzialnych materialnie, zwłaszcza tych z krótkim stażem pracy i brakiem doświadczenia w rozliczaniu powierzonego mienia
C. dokładne określenie rzeczywistego stanu składników inwentaryzowanych poprzez identyfikację nazwy, symbolu, ceny i ilości w naturalnych jednostkach
D. zapewnienie braku możliwości wprowadzenia zmian w stanie ewidencjonowanego przedmiotu podczas inwentaryzacji
Zasada ograniczonego zaufania jest kluczowym elementem w procesie inwentaryzacji, szczególnie w kontekście zarządzania ryzykiem związanym z utratą lub niewłaściwym zarządzaniem mieniem. Kontrolowanie osób materialnie odpowiedzialnych, zwłaszcza tych z krótkim stażem pracy i brakiem doświadczenia, ma na celu minimalizację ryzyka błędów i nadużyć w procesie inwentaryzacji. Przykładem praktycznym może być wdrożenie systemu mentorstwa, gdzie bardziej doświadczeni pracownicy szkolą nowicjuszy, aby zwiększyć ich kompetencje i zrozumienie procedur inwentaryzacyjnych. Ponadto, zgodnie z dobrymi praktykami, organizacje powinny wdrożyć polityki rotacji stanowisk oraz regularnych audytów, co pozwoli na zwiększenie transparentności procesów inwentaryzacyjnych oraz zredukowanie potencjalnych nieprawidłowości. Warto również przypomnieć, że zgodność z normami, takimi jak ISO 9001, podkreśla znaczenie ciągłego doskonalenia oraz odpowiedzialności pracowników, co jest bezpośrednio związane z zasadą ograniczonego zaufania.

Pytanie 24

Jak wpływa umorzenie środków trwałych na saldo końcowe konta?

A. prowadzi do zwiększenia wartości początkowej środka trwałego
B. prowadzi do zmniejszenia wartości początkowej środka trwałego
C. powoduje spadek wartości bieżącej środka trwałego
D. powoduje wzrost wartości bieżącej środka trwałego
Umorzenie środków trwałych jest procesem, który polega na stopniowym zmniejszaniu wartości początkowej środka trwałego, aby odzwierciedlić jego zużycie w czasie. Zgodnie z ustawą o rachunkowości, umorzenie ma na celu poprawne przedstawienie rzeczywistej wartości aktywów w bilansie. Gdy środek trwały jest umarzany, jego wartość początkowa ulega zmniejszeniu, co wpływa na bilans finansowy przedsiębiorstwa, obniżając wartość aktywów trwałych. Przykładem mogą być maszyny, które po kilku latach użytkowania tracą na wartości. W praktyce, księgowy zapisuje umorzenie w księgach rachunkowych, co pozwala na właściwe oszacowanie wartości netto środków trwałych. Standardy rachunkowości, takie jak MSSF czy krajowe regulacje, wymagają przeprowadzania regularnych ocen umorzenia, co jest kluczowe dla rzetelnego obrazu sytuacji finansowej firmy.

Pytanie 25

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 26

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 27

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 28

Transakcja gospodarcza o treści "Wb - uregulowanie zobowiązań z konta bieżącego" spowoduje modyfikację dwóch elementów

A. w aktywach bilansu
B. w pasywach bilansu
C. w aktywach i pasywach zwiększające
D. w aktywach i pasywach zmniejszająco
Operacja gospodarcza oznaczająca "Wb - spłata zobowiązań z rachunku bieżącego" rzeczywiście powoduje zmiany zarówno w aktywach, jak i pasywach bilansu, przy czym obie te zmiany są zmniejszające. W chwili dokonywania spłaty, przedsiębiorstwo dokonuje wypłaty środków finansowych, co prowadzi do zmniejszenia stanu środków pieniężnych (aktywa). Z drugiej strony, spłata zobowiązań związanych z kredytami lub innymi formami finansowania powoduje zmniejszenie zobowiązań (pasywa). Przykładowo, jeśli firma spłaca część kredytu bankowego, to jej saldo na rachunku bieżącym również maleje, a równocześnie zmniejsza się jej zobowiązanie wobec banku. Tego typu operacje są codziennością w zarządzaniu finansami przedsiębiorstwa i ilustrują, jak ważne jest utrzymanie równowagi finansowej oraz monitorowanie zarówno aktywów, jak i pasywów, zgodnie z zasadami rachunkowości i dobrych praktyk w zarządzaniu finansami.

Pytanie 29

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 30

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 31

Zgodnie z dowodem księgowym Pw - Przychód wewnętrzny, można zarejestrować operację gospodarczą o następującej treści

A. Odebranie wyrobów gotowych z produkcji do magazynu
B. Przyjęcie materiałów w postaci darowizny
C. Odebranie reklamowanych towarów do magazynu
D. Przyjęcie środka trwałego do użytkowania
Przyjęcie wyrobów gotowych z produkcji do magazynu jest operacją, która jest jednoznacznie związana z przychodem wewnętrznym, co oznacza, że przedsiębiorstwo uzupełnia swoje zasoby o produkty, które zostały wytworzone we własnym procesie produkcyjnym. Zgodnie z ogólnymi zasadami rachunkowości, przyjęcie to podlega ewidencji w księgach rachunkowych, co umożliwia prawidłowe monitorowanie stanów magazynowych oraz wyliczenie kosztów związanych z produkcją. Przykładowo, po zakończeniu cyklu produkcyjnego, gotowe wyroby powinny być zarejestrowane w systemie ERP, co pozwoli na ich dalszą dystrybucję oraz sprzedaż. Warto również zauważyć, że taka operacja odzwierciedla nie tylko zwiększenie stanu zapasów, ale także może wpływać na raportowanie wyników finansowych, w tym na obliczenia dotyczące marży zysku. Praktyką branżową jest również przeprowadzanie okresowych inwentaryzacji, co pozwala na weryfikację zgodności stanów magazynowych oraz ewidencji.

Pytanie 32

Zarejestrowanie operacji gospodarczej o treści: "WB otrzymano odsetki od udzielonej pożyczki" powinno być dokonane na kontach

A. Rachunek bieżący Wn i Przychody finansowe Ma
B. Koszty finansowe Wn i Kasa Ma
C. Rachunek bieżący Wn i Pozostałe przychody operacyjne Ma
D. Koszty finansowe Wn i Rachunek bieżący Ma
Ewidencja operacji "WB otrzymano odsetki od udzielonej pożyczki" jest poprawnie dokonana na kontach Rachunek bieżący Wn i Przychody finansowe Ma. W tym przypadku Rachunek bieżący jest kontem aktywnym, które zwiększa się w wyniku wpływu środków pieniężnych, jakim są odsetki. W związku z tym, zapisanie tej operacji na stronie Wn (debetowej) Rachunku bieżącego odzwierciedla przyrost środków. Natomiast przychody finansowe, jako kategoria przychodów, są ujęte na stronie Ma (kredytowej) w celu odzwierciedlenia przychodu z tytułu odsetek, co jest zgodne z zasadą podwójnego zapisu. Przykładem praktycznym może być sytuacja, w której firma udzieliła pożyczki osobie trzeciej, a po pewnym czasie otrzymuje odsetki. Prawidłowe ujęcie tej operacji pozwala na właściwe monitorowanie przychodów oraz stanów rachunku bankowego, co jest istotne dla zarządzania finansami w przedsiębiorstwie. Dobrą praktyką jest regularne analizowanie przychodów finansowych, co pozwala na bieżąco oceniać rentowność udzielonych pożyczek i podejmować decyzje dotyczące dalszego finansowania.

Pytanie 33

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 34

Jaką wartość ma utworzony odpis aktualizujący na należności z tytułu dostaw i usług dla firmy?

A. dochód
B. przychód
C. wydatek
D. koszt
Wartość utworzonego odpisu aktualizującego należności z tytułu dostaw i usług jest uznawana za koszt, ponieważ odzwierciedla zmniejszenie wartości aktywów przedsiębiorstwa. Odpis aktualizujący jest stosowany w sytuacji, gdy istnieje ryzyko, że należności nie zostaną ściągnięte w pełnej wysokości, co może wynikać z niewypłacalności kontrahenta lub innych okoliczności. Zgodnie z polskimi standardami rachunkowości, odpis aktualizujący powinien być uwzględniany w kosztach działalności operacyjnej, co pozwala na bardziej rzetelne odwzorowanie stanu finansowego firmy. Przykładowo, jeżeli przedsiębiorstwo handlowe ocenia, że jego klient nie będzie w stanie uregulować faktury, tworzy odpis, co skutkuje zmniejszeniem przychodów w przyszłości. Praktyka ta jest zgodna z zasadą ostrożności w rachunkowości, która zaleca, aby koszty były uznawane w momencie ich zaistnienia, co pozwala na lepsze zarządzanie ryzykiem finansowym.

Pytanie 35

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 36

Jaką metodą przeprowadza się inwentaryzację środków pieniężnych w kasie?

A. uzgadniania sald kont pasywów
B. spisu z natury
C. uzgadniania sald kont aktywów
D. weryfikacji odpowiednich dokumentów
Środki pieniężne w kasie inwentaryzuje się metodą spisu z natury, co oznacza fizyczne zliczenie gotówki oraz porównanie jej z zapisami księgowymi. Proces ten jest kluczowy w zapewnieniu prawidłowości danych finansowych i ich zgodności z rzeczywistością. Spis z natury jest standardową procedurą w wielu organizacjach, ponieważ pozwala na zidentyfikowanie ewentualnych różnic między stanem rzeczywistym a stanem księgowym. Przykładowo, jeśli w kasie powinno być 10 000 zł, ale podczas spisu zostanie stwierdzone, że jest tylko 9 500 zł, organizacja musi podjąć działania wyjaśniające. Dobrą praktyką jest przeprowadzanie inwentaryzacji gotówki regularnie, np. raz na kwartał lub w przypadku większych operacji finansowych. Zgodnie z krajowymi standardami rachunkowości, takim jak Ustawa o rachunkowości, firmy są zobowiązane do prowadzenia rzetelnych i przejrzystych rejestrów, co również obejmuje środki pieniężne. Właściwe przeprowadzenie spisu z natury jest nie tylko wymogiem prawnym, ale też fundamentalnym krokiem w zarządzaniu finansami przedsiębiorstwa.

Pytanie 37

Koszt produkcji wyrobu gotowego A wynosi 40,00 zł/kg. Jednostka wyprodukowała 2 000 kg wyrobów gotowych. Sprzedała 1 500 kg tego wyrobu, ustalając zysk na poziomie 50% kosztu produkcji. Jaką wartość zysku osiągnęła jednostka ze sprzedaży tych wyrobów gotowych?

A. 90 000,00 zł
B. 80 000,00 zł
C. 30 000,00 zł
D. 40 000,00 zł
W tym przypadku pojawiają się różne błędy, które mogą prowadzić do nieodpowiednich odpowiedzi. Na przykład, jeśli ktoś zaznaczył 80 000 zł albo 40 000 zł, to może wynikać z tego, że źle zrozumiał, czym jest zysk i koszty. Te osoby pewnie myślą, że zysk to całkowite przychody ze sprzedaży, co jest nietrafione. W przypadku gotowych wyrobów, zysk to różnica między przychodami a kosztami wytworzenia, a nie same przychody. Z kolei odpowiedź 90 000 zł może wyniknąć z błędnych obliczeń, bo może ktoś miał niewłaściwe założenia o cenie sprzedaży. W rzeczywistości cena powinna uwzględniać koszty wytworzenia oraz marżę, co w tym przypadku doprowadziło do mylnego wniosku. Analizowanie takich zysków jest super ważne, żeby rozumieć, jak działa rynek i efektywność ekonomiczna firm. Dobrze jest zawsze najpierw policzyć koszty, a potem ustalić marżę, żeby dokładnie wiedzieć, ile możemy zarobić na produktach. Takie błędne myślenie może sprawić sporo kłopotów w zarządzaniu finansami firmy.

Pytanie 38

Odsetki naliczone przez bank od zgromadzonych na rachunku bankowym środków jednostki gospodarczej zwiększają

A. nadzwyczajne zyski
B. koszty związane z finansowaniem
C. przychody z działalności finansowej
D. inne przychody operacyjne
Naliczone przez bank odsetki od środków zgromadzonych na rachunku bankowym jednostki gospodarczej klasyfikowane są jako przychody finansowe. Przychody finansowe odnoszą się do zysków, które jednostka osiąga z działalności inwestycyjnej, w tym z lokat bankowych oraz papierów wartościowych. W praktyce, gdy jednostka gromadzi środki na rachunku oszczędnościowym lub lokacie, bank nalicza odsetki, które następnie są uznawane za przychody jednostki. Na przykład, jeśli firma posiada lokatę na kwotę 100 000 zł z oprocentowaniem 2% rocznie, to w ciągu roku uzyska 2 000 zł przychodu finansowego. Klasyfikacja tych przychodów jest zgodna z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSSF), które wymagają, aby przychody były prezentowane w sposób przejrzysty, co ułatwia analizę sytuacji finansowej jednostki. Zrozumienie tej kategorii przychodów jest kluczowe dla efektywnego zarządzania finansami przedsiębiorstwa oraz podejmowania decyzji inwestycyjnych.

Pytanie 39

W firmie zajmującej się handlem, w dokumentacji dotyczącej inwentaryzacji spisu z natury każdy element towaru został uwzględniony tylko raz. Oznacza to, że stosowano zasadę

A. istotności
B. dokładności
C. kompletności
D. jednokrotności
Odpowiedź 'jednokrotności' jest poprawna, ponieważ w dokumentacji inwentaryzacyjnej spis z natury powinien dokładnie przedstawiać każdy składnik towarów tylko raz, co jest zgodne z zasadą jednokrotności. Ta zasada ma kluczowe znaczenie w procesie inwentaryzacji, ponieważ pozwala na uniknięcie podwójnego liczenia towarów, co może prowadzić do błędnego obrazu stanu magazynowego. Przykładem zastosowania zasady jednokrotności jest przeprowadzanie inwentaryzacji w sklepach detalicznych, gdzie każdy produkt jest rejestrowany raz, co ułatwia późniejsze analizy i audyty. Dobrą praktyką branżową jest stosowanie tej zasady również w systemach informatycznych wspierających zarządzanie magazynem. Dzięki temu można efektywnie kontrolować stany magazynowe, a także minimalizować ryzyko strat czy błędów w ewidencji. Przestrzeganie zasady jednokrotności zapewnia rzetelność informacji, co ma kluczowe znaczenie dla podejmowania decyzji zarządczych i operacyjnych w przedsiębiorstwie.

Pytanie 40

Księgi rachunkowe powinny być przechowywane przez co najmniej czas

A. 5 lat
B. 10 lat
C. 50 lat
D. 25 lat
Odpowiedź 5 lat jest poprawna, ponieważ zgodnie z przepisami prawa, w tym Ustawą o rachunkowości, księgi rachunkowe należy przechowywać przez co najmniej pięć lat od końca roku obrotowego, którego dotyczą. Przykładowo, jeśli rok obrotowy kończy się 31 grudnia 2023 roku, księgi powinny być przechowywane do 31 grudnia 2028 roku. Taka praktyka ma na celu zapewnienie przejrzystości i odpowiedzialności w prowadzeniu działalności gospodarczej. Przechowywanie dokumentacji przez wymagany okres daje możliwość audytów, kontroli skarbowych oraz może być przydatne w sytuacjach spornych lub do celów historycznych. Istotne jest także, by dokumentacja była przechowywana w odpowiednich warunkach, co obejmuje zarówno fizyczne jak i elektroniczne formy przechowywania, zgodnie z najlepszymi praktykami ochrony danych oraz standardami archiwizacji.