Kwalifikacja: BPO.01 - Zarządzanie bezpieczeństwem w środowisku pracy
Przewlekła nadmierna aktywność całej psychiki lub niektórych jej funkcji podczas trwającej zmiany roboczej określana jest jako
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Odpowiedź 'przeciążeniem psychiki' jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do nadmiernej aktywności psychicznej, która może występować w wyniku długotrwałego wywierania na jednostkę presji, zarówno w pracy, jak i w codziennych zadaniach. Przeciążenie psychiki może prowadzić do wypalenia zawodowego, obniżonej wydajności oraz problemów ze zdrowiem psychicznym, takich jak depresja czy lęki. W praktyce, aby zapobiegać przeciążeniu, organizacje powinny wdrażać programy wsparcia psychicznego, oferować przerwy w pracy oraz promować zdrowy balans między życiem zawodowym a prywatnym. Przykłady dobrych praktyk obejmują regularne ocenianie obciążenia pracą, tworzenie atmosfery otwartości, która sprzyja zgłaszaniu problemów psychicznych oraz implementację systemów rotacji zadań, aby zminimalizować monotonność. Również w literaturze przedmiotu, przeciążenie psychiczne jest często analizowane w kontekście ergonomii pracy oraz psychologii organizacyjnej, co podkreśla znaczenie zdrowego środowiska pracy dla efektywności i dobrostanu pracowników.
Odpowiedzi 'niedociążeniem psychiki', 'monotonią pracy' oraz 'monotypią' nie są poprawne w kontekście pytania dotyczącego nadmiernej aktywności psychiki. Niedociążenie psychiki odnosi się do sytuacji, w której jednostka nie doświadcza wystarczającego obciążenia psychicznego, co może prowadzić do nudy oraz braku zaangażowania. Przykładem mogą być zadania o niskim poziomie skomplikowania, które nie stymulują intelektu, prowadząc do frustracji. Monotonia pracy natomiast odnosi się do powtarzalności zadań, co może prowadzić do obniżenia motywacji i zainteresowania, ale nie definiuje stanu przeciążenia psychicznego, które jest wynikiem nadmiaru pracy lub zadań. Monotypia, z kolei, wskazuje na ograniczenie różnorodności zadań oraz typowych działań w pracy, co również nie należy do kategorii nadmiernej aktywności psychiki. Te koncepcje nie uwzględniają jednak istoty przeciążenia, które dotyczy intensywności oraz długości czasu, przez jaki jednostka jest narażona na stres psychiczny. Zrozumienie różnicy między tymi terminami jest kluczowe, ponieważ stanowi fundament dla efektywnego zarządzania zasobami ludzkimi oraz projektowania odpowiednich programów wsparcia psychicznego w miejscu pracy.