Pracodawca jest odpowiedzialny za zapewnienie przestrzegania przepisów dotyczących warunków pracy, co obejmuje wykonywanie nakazów, wystąpień, decyzji oraz zarządzeń wydawanych przez organy nadzoru. Zgodnie z Kodeksem pracy, pracodawca ma obowiązek dbać o bezpieczeństwo i zdrowie pracowników, co oznacza, że musi reagować na zalecenia inspekcji pracy oraz innych organów nadzorujących. Przykładem może być sytuacja, w której inspektor BHP zaleca wdrożenie określonych środków ochrony osobistej w miejscu pracy; pracodawca jest zobowiązany do ich wprowadzenia oraz monitorowania ich stosowania. Pracodawcy, aby spełniać te obowiązki, często korzystają z systemów zarządzania bezpieczeństwem, takich jak ISO 45001, które oferują struktury i zasady do efektywnego zarządzania ryzykiem zawodowym. Niezastosowanie się do tych zaleceń może skutkować nie tylko konsekwencjami prawnymi, ale także zwiększonym ryzykiem wypadków i chorób zawodowych wśród pracowników.
Pracownik, inspektor BHP oraz komisja BHP pełnią różne role w systemie zarządzania bezpieczeństwem i higieną pracy, ale to nie oni są odpowiedzialni za wykonywanie nakazów wydawanych przez organy nadzoru. Pracownik ma obowiązek stosować się do zasad BHP oraz zgłaszać wszelkie zauważone zagrożenia, ale nie ma kompetencji do implementacji decyzji organów nadzoru. Inspektor BHP działa w charakterze kontrolera, dokonując inspekcji miejsc pracy oraz doradzając pracodawcy w kwestiach bezpieczeństwa, ale to on nie jest odpowiedzialny za bezpośrednie wdrażanie zaleceń. Również komisja BHP, która może składać się z przedstawicieli pracowników i pracodawcy, ma na celu doradztwo i monitorowanie warunków pracy, ale nie jest organem odpowiedzialnym za egzekwowanie decyzji. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do takich nieprawidłowych wniosków, to mylenie ról w systemie zarządzania BHP oraz nieznajomość obowiązków prawnych wynikających z Kodeksu pracy. Zrozumienie struktury odpowiedzialności w zakresie BHP jest kluczowe dla efektywnego zarządzania bezpieczeństwem w organizacji.