Grunty organiczne, takie jak torfy czy muły, mają niską wytrzymałość na ściskanie oraz duże zdolności do osiadania, co czyni je niestabilnymi i nienośnymi dla konstrukcji budowlanych. W praktyce budowlanej, usunięcie gruntów organicznych przed rozpoczęciem jakichkolwiek prac fundamentowych jest kluczowe dla zapewnienia stabilności obiektów. W Polsce, zgodnie z normami budowlanymi, rekomenduje się przeprowadzenie badań geotechnicznych, które pozwolą zidentyfikować rodzaj gruntów oraz ich właściwości. Na przykład, w przypadku gruntów organicznych, często konieczne jest zastosowanie specjalnych technik, takich jak wymiana gruntu na bardziej nośne materiały, co wpływa na poprawę warunków podłoża oraz minimalizację ryzyka osiadania budynku. Dodatkowo, w zależności od lokalizacji, przydatne mogą być techniki inżynieryjne, takie jak wzmocnienie gruntu za pomocą kolumn żwirowych czy mikropali, co może przyczynić się do zwiększenia nośności całej konstrukcji.
Grunty skaliste, gruboziarniste czy kamieniste nie są uważane za niestabilne ani nienośne. Przeciwnie, grunty skaliste charakteryzują się dużą wytrzymałością i stabilnością, co czyni je idealnym podłożem do budowy. Wysoka nośność gruntów skalistych wynika z ich zwartej struktury i minimalnej podatności na osiadanie. Grunty gruboziarniste, takie jak piaski czy żwiry, również wykazują dobrze zdefiniowane właściwości nośne, zwłaszcza w przypadku odpowiedniego zagęszczenia. Z kolei grunty kamieniste, będące mieszanką skał i gruntów, mogą mieć zróżnicowane właściwości nośne, ale generalnie nie stają się one źródłem problemów w budownictwie. Typowym błędem myślowym jest utożsamianie gruntów, które mogą być trudne w obróbce lub wymagające dodatkowych badań, z gruntami niestabilnymi. Dlatego też, przed podjęciem decyzji o usunięciu określonego rodzaju gruntu, należy przeprowadzić szczegółowe analizy geotechniczne. Niewłaściwe podejście do klasyfikacji gruntów może prowadzić do kosztownych błędów w projektowaniu i budowie, dlatego zawsze warto kierować się rzetelnymi danymi i standardami branżowymi, które są ustalane przez instytucje zajmujące się inżynierią geotechniczną.