Dreny podłużne są kluczowym elementem systemów odwodnienia, które mają na celu kontrolowanie poziomu wód gruntowych pod nawierzchnią drogową. Ich głównym zadaniem jest zbieranie i odprowadzanie wód gruntowych, co przeciwdziała podnoszeniu się poziomu wody, w szczególności w obszarach o wysokiej wilgotności lub w miejscach, gdzie występują intensywne opady. Dreny podłużne są stosowane wzdłuż dróg, a ich odpowiednie rozmieszczenie i wykonanie mogą znacznie poprawić stabilność nawierzchni oraz przedłużyć jej żywotność. W praktyce, drenowanie podłużne pozwala na efektywne zarządzanie wodą, co jest szczególnie istotne w kontekście projektowania infrastruktury transportowej. Zgodnie z normami branżowymi, takimi jak PN-EN 13252, należy zwrócić uwagę na odpowiednią średnicę drenów oraz ich umiejscowienie względem źródeł wody gruntowej, aby zapewnić optymalne odprowadzenie wód i zminimalizować ryzyko uszkodzenia nawierzchni drogowej. Przykładem zastosowania drenów podłużnych są autostrady i drogi ekspresowe, gdzie ich obecność pozwala na utrzymanie stabilnych warunków gruntowych, co zmniejsza ryzyko deformacji nawierzchni w wyniku działania wód gruntowych.
Studzienki ściekowe, ścieki przydrożne oraz rowy przydrożne są często mylone z drenami podłużnymi, jednak pełnią one różne funkcje i nie są wystarczające do skutecznego obniżenia poziomu wód gruntowych pod nawierzchnią drogową. Studzienki ściekowe są zaprojektowane głównie do zbierania wód opadowych oraz odprowadzania ich do systemu kanalizacji. Nie mają one jednak zdolności do efektywnego odprowadzania wód gruntowych, które mogą wpływać na stabilność nawierzchni. Ścieki przydrożne to powierzchniowe rowy, które prowadzą wodę opadową, ale ich konstrukcja nie jest przystosowana do kontrolowania głębokości wód gruntowych. Rowy przydrożne, chociaż mogą wspomagać odprowadzanie wód, nie działają na głębokości, co oznacza, że nie zapobiegają podnoszeniu się poziomu wód gruntowych w bezpośrednim sąsiedztwie nawierzchni. Takie podejścia mogą prowadzić do błędów w projektowaniu odwodnienia, ponieważ koncentrują się na zarządzaniu wodami opadowymi, a nie na wód gruntowych, co jest kluczowe dla ochrony infrastruktury drogowej. Zrozumienie tych różnic jest istotne, aby uniknąć problemów związanych z degradacją nawierzchni drogowej, co może wynikać z nieodpowiedniego zarządzania wodami gruntowymi.