Odpowiedź 1:2 jest prawidłowa, ponieważ przedstawia rzeczywiste nachylenie skarp wykopu, które wynosi 2 metry w poziomie na każdy 1 metr w pionie. W kontekście prac ziemnych i budowlanych, zachowanie odpowiednich kątów nachylenia skarp jest kluczowe dla zapewnienia stabilności wykopów oraz bezpieczeństwa pracy. Zgodnie z normami budowlanymi i najlepszymi praktykami inżynieryjnymi, nachylenie 1:2 oznacza, że na każdy metr wysokości skarpy przypada dwa metry w poziomie, co znacząco redukuje ryzyko osuwisk. W praktyce oznacza to, że podczas wykonywania wykopów, inżynierowie i projektanci muszą ściśle przestrzegać tych parametrów, aby zagwarantować, że skarpy będą odpowiednio stabilne. Dodatkowo, do oceny stabilności wykopów mogą być stosowane analizy geotechniczne, które uwzględniają różne czynniki, takie jak rodzaj gruntu, wilgotność oraz obciążenia zewnętrzne. Zastosowanie odpowiednich kątów nachylenia skarp jest również istotne w kontekście ochrony środowiska, ponieważ zmniejsza ryzyko erozji i kontaminacji wód gruntowych.
Odpowiedzi, które nie odpowiadają nachyleniu skarp wykopu, wynikają z nieporozumień dotyczących interpretacji danych przedstawionych na rysunku. Na przykład, odpowiedzi 1:1 i 2:0 sugerują niewłaściwe zrozumienie zależności między wymiarami pionowymi a poziomymi. Nachylenie 1:1 wskazuje, że na każdy metr w pionie przypada również jeden metr w poziomie. Tego rodzaju nachylenie jest stosowane w sytuacjach, gdzie stabilność jest mniej krytyczna, co nie znajduje zastosowania w kontekście wykopów, gdzie większe nachylenie (jak 1:2) jest zalecane dla bezpieczeństwa. Przy wyborze odpowiedzi 2:0, co oznacza skarpę całkowicie pionową, można łatwo pominąć istotny fakt, że taka konstrukcja jest ekstremalnie niestabilna i narażona na osuwiska, co czyni ją nieodpowiednią dla standardów budowlanych. Te błędne koncepcje mogą wynikać z braku zrozumienia zasad geometrii oraz mechaniki gruntów, które są kluczowe dla oceny i projektowania wykopów. Dla zapewnienia bezpieczeństwa i stabilności, projektanci muszą stosować się do norm, które uwzględniają ryzyko osuwisk, a także właściwe proporcje nachylenia skarp, co jest podstawą w projektowaniu budowli i infrastruktury.
