Dział księgowości Przedsiębiorstwa Odzieżowego prowadzi ewidencję materiałów w systemie cen zmiennych. Przeanalizuj zapisy w ewidencji analitycznej i wskaż, jaką metodę zastosowano przy wycenie dowodu Rw - 1 Rozchód wewnętrzny.
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Odpowiedź FIFO (First In, First Out) jest prawidłowa, ponieważ ta metoda wyceny zakłada, że materiały, które zostały przyjęte do magazynu jako pierwsze, są również wykorzystywane jako pierwsze. W przypadku analizowanego rozchodu wewnętrznego, 500 metrów materiału zostało wycenionych po cenie pierwszej dostawy (50 zł za metr). Zastosowanie metody FIFO jest zgodne z powszechnie stosowanymi standardami w rachunkowości, które kładą nacisk na rzetelne oddawanie kosztów związanych z wykorzystaniem zasobów. Praktycznym zastosowaniem tej metody jest umożliwienie lepszego zarządzania zapasami oraz ułatwienie planowania produkcji. Metoda FIFO jest również korzystna podczas analizy kosztów, ponieważ pozwala na zachowanie aktualności danych kosztowych, co przekłada się na bardziej wiarygodne raportowanie finansowe. W kontekście inflacji, metoda ta może również korzystnie wpływać na sprawozdania finansowe, ponieważ starsze, niższe ceny materiałów są wykorzystywane do wyceny rozchodów, co może prowadzić do niższych kosztów i wyższych zysków.
Nieprawidłowe odpowiedzi opierają się na błędnym zrozumieniu metod wyceny zapasów i ich wpływu na ewidencję kosztów. Metoda LIFO (Last In, First Out) zakłada, że jako pierwsze wykorzystywane są materiały najnowsze, czyli te, które zostały przyjęte do magazynu jako ostatnie. W praktyce prowadzi to do sytuacji, w której na wskaźniki kosztów mają wpływ wyższe ceny ostatnich dostaw, co przy rosnących cenach może zawyżać koszty, a tym samym obniżać zyski. Metoda HIFO (Highest In, First Out), która skupia się na używaniu najdroższych materiałów jako pierwszych, może prowadzić do jeszcze większej nieprzewidywalności w ewidencji kosztów, a także zniekształcać obraz rzeczywistych wydatków przedsiębiorstwa. Metoda LOFO (Lowest In, First Out) z kolei jest rzadko stosowana w praktyce, ponieważ skupia się na najniższych cenach, co może prowadzić do podawania niewłaściwych wartości w kosztach, a także fałszowania obrazu zapasów. Te metody są często mylone z FIFO, jednak ich zastosowanie może prowadzić do nieścisłości w raportowaniu finansowym, co stoi w sprzeczności z dobrymi praktykami rachunkowości, które promują przejrzystość i rzetelność w ewidencji finansowej.
