Metoda amortyzacji liniowej jest jedną z najczęściej stosowanych metod w przedsiębiorstwach, charakteryzującą się tym, że roczna kwota amortyzacji jest stała przez cały okres użytkowania środka trwałego. Oznacza to, że koszt początkowy aktywa jest równomiernie rozłożony na lata jego eksploatacji. W praktyce oznacza to, że jeśli przedsiębiorstwo nabywa np. maszynę wartą 10 000 zł z przewidywaną żywotnością wynoszącą 5 lat, to roczna amortyzacja wyniesie 2 000 zł (10 000 zł / 5 lat). Metoda ta jest szczególnie korzystna dla jednostek, które preferują stabilność kosztów w budżetach na amortyzację. W standardach rachunkowości, takich jak MSSF czy Krajowe Standardy Rachunkowości, metoda liniowa jest zalecana dla wielu aktywów, gdyż jest łatwa do zastosowania i przejrzysta dla użytkowników sprawozdań finansowych. Warto również zaznaczyć, że metody progresywna, naturalna i degresywna mają swoje specyficzne zastosowania, ale ich niestabilność w amortyzacji może nie być korzystna dla wielu firm, które preferują przewidywalność wydatków.
Wybór metody amortyzacji jest kluczowym elementem polityki rachunkowości każdej jednostki gospodarczej, a zastosowanie niewłaściwej metody może prowadzić do błędnej prezentacji wyników finansowych. Progresywna metoda amortyzacji skutkuje wyższą amortyzacją w początkowych latach użytkowania środka trwałego, co może być mylnie interpretowane jako wyższe koszty w pierwszym okresie. Z kolei metoda degresywna, która początkowo oblicza wyższą kwotę amortyzacji, a z każdym rokiem maleje, może powodować, że jednostki wykazują niższe zyski na początku, co nie jest zgodne z charakterystyką liniowej amortyzacji. Metoda naturalna, choć może mieć swoje zastosowanie w przypadku niektórych aktywów biologicznych, nie jest odpowiednia dla większości środków trwałych, gdyż nie opiera się na stałym rozłożeniu wartości przez lata. Dodatkowo, błędne podejście do amortyzacji może wynikać z niezrozumienia różnic między metodami oraz ich wpływu na wyniki finansowe. Dlatego ważne jest, aby dobrze zrozumieć, jakie są podstawy każdej z metod i jak mogą one wpływać na sprawozdawczość finansową jednostki, aby uniknąć potencjalnych pułapek związanych z ich stosowaniem.
