Odpowiedź "demokratyczny" jest prawidłowa, ponieważ styl kierowania demokratycznego charakteryzuje się aktywnym zaangażowaniem lidera w pracę zespołu oraz dążeniem do podejmowania decyzji w sposób kolektywny. W opisywanej sytuacji, kierownik, który doradza pracownikom i włącza się w proces dyskusji, pokazuje, że ceni opinie swojego zespołu, co prowadzi do lepszego zaangażowania i motywacji pracowników. Przykładem zastosowania tego stylu może być organizowanie regularnych spotkań, na których zespół może dzielić się pomysłami oraz wyzwaniami związanymi z przygotowaniem wniosku o dotację. Warto pamiętać, że styl demokratyczny sprzyja kreatywności, co może być szczególnie istotne w kontekście projektów wymagających innowacyjnych rozwiązań, takich jak rozwoju szkoleń. Tego rodzaju podejście jest zgodne z nowoczesnymi trendami w zarządzaniu, które podkreślają znaczenie współpracy i zaangażowania pracowników w procesy decyzyjne. W kontekście standardów branżowych, takie podejście znajduje odzwierciedlenie w modelach zarządzania opartych na współpracy i zaufaniu, co sprzyja budowaniu pozytywnej kultury organizacyjnej.
Wybór stylu kierowania liberalnego, autokratycznego lub biernego nie oddaje istoty sytuacji przedstawionej w pytaniu. Styl liberalny charakteryzuje się dużą swobodą dla pracowników, co może prowadzić do braku jasno określonych ról oraz odpowiedzialności. W kontekście przygotowania wniosku o dotację, gdzie wymagana jest współpraca i angażowanie wszystkich członków zespołu, podejście to może skutkować chaosem i brakiem efektywności. Autokratyczny styl z kolei polega na podejmowaniu decyzji wyłącznie przez lidera, co eliminuje wkład zespołu w proces kreatywny, co w przypadku projektów wymagających innowacji, jak wniosek o dotację, może prowadzić do ograniczenia efektywności i zniechęcenia pracowników. Styl bierny, definiowany przez brak aktywności i interwencji ze strony lidera, również nie sprzyja konstrukcji zespołowej i realizacji ambitnych celów projektowych. Pracownicy mogą poczuć się zdezorientowani i zniechęceni brakiem kierunku oraz wsparcia ze strony lidera. Wszelkie te podejścia odzwierciedlają błędne zrozumienie dynamiki grupowej oraz znaczenia komunikacji i współpracy, które są niezbędne w skutecznym zarządzaniu projektami, a zwłaszcza w kontekście ubiegania się o fundusze zewnętrzne, które często wymagają współpracy wielu interesariuszy oraz zrozumienia potrzeb zarówno zespołu, jak i beneficjentów końcowych.