Kierownik 4 jest przykładem lidera demokratycznego, co oznacza, że angażuje swoich pracowników w proces podejmowania decyzji. W jego praktyce kierowniczej, współpraca i otwartość na różnorodne opinie są kluczowymi elementami. Przykładem zastosowania tego stylu może być regularne organizowanie spotkań zespołowych, na których pracownicy mają możliwość przedstawienia swoich pomysłów i sugestii dotyczących bieżących wyzwań. Taki sposób działania nie tylko zwiększa zaangażowanie pracowników, ale również przyczynia się do lepszego zrozumienia problemów firmy. Dodatkowo, demokratyczny styl zarządzania sprzyja innowacyjności i kreatywności, ponieważ każdy członek zespołu czuje się doceniany i ma przestrzeń do wyrażania swoich myśli. Dobre praktyki w tym zakresie obejmują ustanawianie jasnych zasad komunikacji oraz zapewnienie, że każda opinia jest brana pod uwagę, co buduje zaufanie i zespołową atmosferę. Warto również zaznaczyć, że zgodnie z teorią przywództwa, liderzy demokratyczni często osiągają lepsze wyniki w długoterminowej perspektywie, co potwierdzają liczne badania dotyczące efektywności pracy zespołowej.
Kierownicy, którzy nie są demokratyczni, często opierają swoje podejście na autorytaryzmie lub stylu kierowniczym opartym na centralizacji władzy. Często mylone są one z chęcią efektywnego zarządzania, jednak w rzeczywistości prowadzą do osłabienia motywacji zespołu oraz ograniczenia kreatywności. Wybór kierownika 1, 2 lub 3 jako lidera demokratycznego może wydawać się uzasadniony z perspektywy pragmatycznych działań, ale w rzeczywistości nie uwzględnia on kluczowych elementów współpracy i otwartości. Kierownik 1 może być osobą, która podejmuje decyzje samodzielnie, nie konsultując ich z zespołem, co jest typowe dla stylu autokratycznego. Oznacza to, że pracownicy czują się niedoinformowani i wyłączeni z procesu decyzyjnego, co z kolei prowadzi do frustracji i zmniejszenia zaangażowania. Z kolei kierownik 2 może wykazywać cechy lidera transakcyjnego, który koncentruje się na krótkoterminowych celach i nagradzaniu pracowników, ale nie angażuje ich w dyskusje na temat długofalowej wizji. To również jest błędne podejście, ponieważ nie stwarza przestrzeni dla innowacji. Kierownik 3, choć może wydawać się współpracujący, może nie wykazywać pełnej otwartości na opinie zespołu, co jest kluczowe w demokratycznym stylu zarządzania. W każdym z tych przypadków brak aktywnego słuchania i uwzględniania pracowników w decyzjach prowadzi do obniżenia morale oraz efektywności całego zespołu.
