Odpowiedź "PI" jest poprawna, ponieważ charakterystyki układu wskazują na zachowanie, które jest typowe dla regulatorów PI. Regulator PI łączy w sobie działanie proporcjonalne oraz całkujące, co jest widoczne w analizowanych wykresach. W przypadku, gdy stała wartość sygnału wejściowego UWE skutkuje liniowym wzrostem sygnału wyjściowego UWY w czasie, sugeruje to działanie całkujące. Brak oscylacji i stabilność sygnału wyjściowego wskazują, że nie występuje składowa różniczkująca, co wyklucza inne typy regulatorów. W praktyce, regulatory PI są szeroko stosowane w automatyce, na przykład w systemach kontroli temperatury czy ciśnienia, gdzie istotne jest stabilne i płynne osiąganie oraz utrzymanie zadanej wartości. Wymagania te spełniają właśnie regulatory PI, które eliminują błąd ustalony przy zachowaniu prostej struktury. W kontekście norm i dobrych praktyk, stosowanie regulatorów PI jest zalecane w przypadkach, gdzie wymagany jest dobry kompromis między szybkością reakcji a stabilnością systemu, co zgodne jest z zasadami inżynierii systemów kontrolnych.
Wybór regulatora różniczkującego (PD) lub regulatora PID może wynikać z nieporozumień dotyczących charakterystyki pracy układu. Regulator PD, który łączy działanie proporcjonalne z różniczkującym, jest skuteczny w sytuacjach, gdy istotne jest szybkie reagowanie na zmiany sygnału, jednak jego zastosowanie prowadzi do oscylacji w przypadku systemów, które są stabilne przy braku tej składowej. W analizowanym przypadku, brak oscylacji w odpowiedzi wyjściowej sugeruje, że regulator PD nie byłby w stanie odpowiednio zareagować na stały sygnał wejściowy, co czyni tę odpowiedź nieprawidłową. Z kolei regulator PID, który łączy proporcjonalne, całkujące i różniczkujące działanie, również jest nieodpowiedni, ponieważ składowa różniczkująca wprowadza dodatkową dynamikę, której w tym układzie nie obserwujemy. Tego typu błędy myślowe mogą wynikać z założenia, że bardziej złożony regulator zawsze będzie lepszym rozwiązaniem, co nie zawsze jest prawdą. W praktyce, proste regulatory PI często lepiej radzą sobie z eliminowaniem błędów ustalonych w systemach o stałym charakterze, co jest zgodne z zasadami inżynierii automatyki, które przedkładają efektywność działania nad złożoność konstrukcji. Zrozumienie właściwego doboru regulatora wymaga głębszej analizy specyfiki układu oraz wymagań dotyczących jego działania.
