Regulator PI, będący kombinacją regulatora proporcjonalnego (P) i całkującego (I), charakteryzuje się zdolnością do eliminacji błędu ustalonego, co czyni go szczególnie użytecznym w systemach, gdzie wymagana jest dokładność i stabilność. Z przedstawionej charakterystyki wejściowej (Uwej) widzimy, że na skok jednostkowy regulator odpowiedział narastaniem liniowym (Uwyj), co jest typowe dla regulatora PI. Część proporcjonalna odpowiada za szybkie reakcje na zmiany, natomiast część całkująca przyczynia się do stopniowego zniwelowania błędów ustalonych. W praktycznych zastosowaniach, regulator PI jest często wykorzystywany w systemach automatyki przemysłowej, takich jak kontrola temperatury, gdzie stabilność systemu jest kluczowa. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, stosowanie regulatora PI w aplikacjach wymagających precyzyjnego sterowania daje możliwość osiągnięcia lepszej dynamiki odpowiedzi systemu, co jest szczególnie istotne w układach z opóźnieniem czasowym.
Wybór odpowiedzi, która nie jest regulatorem PI, może wynikać z nieporozumienia dotyczącego podstawowych funkcji oraz charakterystyk poszczególnych typów regulatorów. Regulator P, mimo że jest najprostszym typem regulatora, nie jest w stanie całkowicie wyeliminować błędu ustalonego, co czyni go mniej efektywnym w zastosowaniach, gdzie wymagana jest duża dokładność. Regulator I natomiast, choć również skuteczny w eliminowaniu błędów ustalonych, może prowadzić do oscylacji i niestabilności, zwłaszcza w systemach z opóźnieniami. Regulator PD, będąc kompozycją proporcjonalnej i różniczkującej reakcji, jest użyteczny w sytuacjach wymagających szybkiej reakcji na zmiany, jednak nie eliminuje błędów ustalonych, co ogranicza jego zastosowanie w długoterminowej stabilizacji. Wybór niewłaściwego typu regulatora może prowadzić do nieefektywności w kontrolowaniu systemów, co często skutkuje błędami w interpretacji wyników charakterystyk dynamicznych. Ważne jest zrozumienie, że każdy typ regulatora ma swoje specyficzne zastosowania, a ich niewłaściwe zestawienie może prowadzić do niepoprawnych wniosków i nieefektywnych rozwiązań. W praktyce, dobór odpowiedniego regulatora wymaga analizy charakterystyk systemu oraz zrozumienia dynamiki procesu, co jest kluczowe dla osiągnięcia zamierzonych celów w automatyzacji.
