Odpowiedź A jest poprawna, ponieważ tylko w tym przypadku rezystor ma wartość 360 Ω, co jest najbliższą standardową wartością do obliczonej wartości 350 Ω. Ta wartość jest kluczowa, aby zapewnić odpowiednie ograniczenie prądu do 20 mA przy napięciu zasilania 9 V. Przy takim ustawieniu, napięcie spadnie na diodzie do 2 V, co pozwoli na jej prawidłowe przewodzenie. Wartości rezystorów są standaryzowane, a zastosowanie rezystora 360 Ω w układzie zapewnia, że dioda będzie świeciła w momencie, gdy zasilanie jest włączone. Przykładem zastosowania tego układu może być prosty wskaźnik włączenia zasilania w urządzeniach elektronicznych, co jest zgodne z dobrymi praktykami w projektowaniu układów elektronicznych. Takie podejście nie tylko zapewnia funkcjonalność, ale również zwiększa bezpieczeństwo, ograniczając prąd, co zapobiega uszkodzeniu diody.
Każda z pozostałych odpowiedzi prowadzi do nieprawidłowego działania układu. W przypadku wyboru rezystora o innej wartości niż 360 Ω, istnieje ryzyko, że prąd płynący przez diodę nie zostanie odpowiednio ograniczony. Na przykład, jeśli zastosujemy rezystor o zbyt małej wartości, prąd może wzrosnąć powyżej maksymalnej wartości 20 mA, co może spalić diodę. Z drugiej strony, zbyt duża wartość rezystora ograniczy prąd do poziomu, który nie pozwoli na zadziałanie diody, co skutkuje brakiem świecenia. Typowym błędem jest również nieprawidłowe obliczenie spadku napięcia na rezystorze i diodzie, co prowadzi do niewłaściwych wniosków co do wartości rezystora. Warto pamiętać, że przy projektowaniu układów elektronicznych kluczowe jest stosowanie zasad prawa Ohma oraz znajomość charakterystyki pracy elementów. Niezrozumienie tych podstaw może prowadzić do poważnych błędów w projektowaniu, które w praktyce mogą skutkować uszkodzeniem układów lub ich niewłaściwym działaniem. Dlatego tak ważne jest, aby przy wyborze komponentów kierować się standardami branżowymi oraz dobrymi praktykami inżynierskimi.
