Dioda świecąca, znana również jako LED, wymaga odpowiedniego ograniczenia prądu, aby działała w optymalnych warunkach. W tym przypadku maksymalny prąd przewodzenia I<sub>Fmax</sub> wynosi 20 mA. Aby obliczyć wartość rezystora, używamy prawa Ohma oraz zasad działania diod. Przy napięciu zasilania 12 V oraz typowym napięciu przewodzenia diody LED, które wynosi około 2 V, musimy najpierw obliczyć spadek napięcia na rezystorze. Spadek ten wynosi 12 V - 2 V = 10 V. Następnie, stosując prawo Ohma (R = U/I), obliczamy wartość rezystora: R = 10 V / 0,02 A = 500 Ω. Wybierając rezystor z serii E24, najbliższą wartością jest 470 Ω, co skutkuje prądem wynoszącym około 21,3 mA przy pełnym napięciu, co jest akceptowalne z niewielką tolerancją. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w projektowaniu układów elektronicznych, gdzie ważne jest, aby nie przekraczać maksymalnych wartości prądu. Ustalanie odpowiednich wartości rezystorów jest kluczowe dla ochrony komponentów w obwodach elektronicznych.
W przypadku wyboru niewłaściwej wartości rezystora, jak 120 Ω, 1600 Ω, czy 82 Ω, należy zwrócić uwagę na kluczowe błędy w obliczeniach. Wybór 120 Ω spowoduje, że na rezystorze będzie spadek napięcia wynoszący 12 V - 2 V = 10 V, co przy zastosowaniu wzoru R = U/I, daje prąd równy 10 V / 120 Ω = 83,3 mA. Taki prąd znacząco przekracza maksymalny dopuszczalny prąd dla diody LED, co może spowodować jej uszkodzenie. Z kolei wartość 1600 Ω, powiązana z obliczeniami, doprowadziłaby do prądu wynoszącego jedynie 6,25 mA, co jest poniżej wartości I<sub>Fmax</sub>, skutkując niedostatecznym naświetleniem diody. Wybór 82 Ω również prowadzi do wysokiego prądu, co może być bardzo szkodliwe dla diody. Najczęstsze błędy w takich obliczeniach wynikają z niepełnego uwzględnienia spadku napięcia na rezystorze oraz nieprawidłowego stosowania prawa Ohma. Zrozumienie tych zasad ma kluczowe znaczenie dla prawidłowego projektowania obwodów elektronicznych, zapewniając ich długoterminową niezawodność oraz efektywność działania.
