Na przedstawionym schemacie układu pomiarowego silnika jednofazowego woltomierz V1 wskazał U = 0 V, a woltomierz V2 wskazał U = 235 V. Oznacza to, że
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Odpowiedź, że uzwójenie Z1-Z2 jest zwarte, a kondensator C jest dobry, jest prawidłowa. Woltomierz V1, który wskazuje 0 V, sugeruje, że nie ma różnicy potencjałów między punktami Z1 i Z2, co jest typowym sygnałem zwarcia. W praktyce, w przypadku uszkodzenia uzwojenia, moglibyśmy zaobserwować takie napięcie, co potwierdza, że uzwojenie to nie przewodzi prądu. Z kolei woltomierz V2 wskazujący 235 V wskazuje, że napięcie zasilające dochodzi do pozostałej części układu, co oznacza, że kondensator C działa prawidłowo. W standardach zabezpieczeń elektrycznych i przy diagnostyce silników, zawsze należy monitorować różnice potencjałów w różnych punktach, co pozwala na identyfikację potencjalnych problemów. W tym przypadku, znajomość zasad działania kondensatorów i uzwojeń w silnikach jednofazowych jest kluczowa dla właściwej diagnozy oraz podejmowania działań naprawczych.
Udzielenie odpowiedzi wskazującej na zwarcie kondensatora C lub uzwojenia Z1-Z2 jest błędne i opiera się na kilku nieporozumieniach dotyczących zasad działania układu pomiarowego. Woltomierz V1, wskazujący 0 V, wyraźnie sugeruje brak różnicy potencjałów, co jednoznacznie powinno wskazywać na zwarcie w obrębie uzwojenia Z1-Z2, a nie kondensatora. Nieprawidłowe jest przypuszczenie, że kondensator mógłby prowadzić do zerowego odczytu na V1, ponieważ jego obecność w obwodzie, gdyby była uszkodzona, skutkowałaby innymi efektami, w tym możliwym zniekształceniem odczytów woltomierza V2. Ponadto, stwierdzenie, że uzwojenie Z1-Z2 jest dobre, jest sprzeczne ze wskazaniami pomiarowymi i ignoruje podstawowe zasady dotyczące zachowania napięcia w układach elektrycznych. W odpowiedziach, które sugerują, że kondensator C jest zwarty, zakłada się, że obydwa woltomierze mogłyby wskazywać niskie napięcia, co jest niezgodne z zasadami diagnostyki. Takie błędne rozumowanie prowadzi do nieefektywnej diagnozy i potencjalnych problemów w obwodach elektrycznych, dlatego kluczowe jest zrozumienie właściwego działania elementów układu oraz ich wzajemnych interakcji, aby unikać niewłaściwych wniosków w praktyce inżynierskiej.
