Model barw LAB, znany również jako CIELAB, jest szeroko stosowany w przemyśle graficznym oraz w zastosowaniach kolorystycznych do wyznaczania różnic barw. Jego główną zaletą jest to, że opiera się na percepcji ludzkiego oka, co pozwala na lepsze odwzorowanie kolorów w sposobie, w jaki je postrzegamy. W modelu LAB kolory są definiowane w trzech osiach: L* (jasność), a* (zielono-czerwony), oraz b* (niebiesko-żółty). Dzięki temu można w prosty sposób określić różnice między kolorami z użyciem metryki Euclidean, co czyni go idealnym do zastosowań wymagających precyzyjnych pomiarów kolorystycznych, takich jak kontrola jakości w produkcji czy też w analizie kolorów w fotografii. Przykładowo, przy tworzeniu profili ICC w druku cyfrowym, LAB jest często używany do konwersji między różnymi przestrzeniami kolorów, co zapewnia spójność wizualną. Ze względu na swoją neutralność i niezależność od medium, LAB jest standardem w wielu profesjonalnych systemach kolorystycznych, co czyni go kluczowym narzędziem w pracy z kolorami.
Model HSB (Hue, Saturation, Brightness) jest popularny w aplikacjach graficznych, ponieważ opiera się na intuicyjnym podejściu do percepcji kolorów. Jednocześnie jest on bardziej skoncentrowany na subiektywnych odczuciach użytkownika, co sprawia, że nie jest najlepszym wyborem do precyzyjnego pomiaru różnic barw. W przeciwieństwie do modelu LAB, HSB nie uwzględnia percepcyjnej równowagi kolorystycznej i może prowadzić do nieprecyzyjnych wyników w różnorodnych zastosowaniach. Model CMYK (Cyan, Magenta, Yellow, Key/Black) jest stosowany głównie w druku kolorowym i nie nadaje się do wyznaczania różnic barw, ponieważ opiera się na procesie subtraktywnym, który różni się od percepcji barw przez ludzkie oko. To podejście jest odpowiednie do reprodukcji kolorów na papierze, ale nie na pewno do analizy różnic kolorystycznych w sensie percepcyjnym. RGB (Red, Green, Blue) to model addytywny, którego zastosowanie polega na wyświetlaniu kolorów na ekranach. Choć RGB jest fundamentalnym modelem w technologii wyświetlania, jego zastosowanie w analizie różnic barw jest ograniczone, ponieważ nie odpowiada rzeczywistemu postrzeganiu barw przez ludzi. W kontekście różnicy barw, błędem jest poleganie na modelach, które nie są zaprojektowane do obiektywnego pomiaru różnic, co prowadzi do wyników, które mogą być mylące i nieprecyzyjne w praktyce przemysłowej oraz artystycznej.