Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Zawód: Technik informatyk
Osobom pracującym zdalnie, dostęp do serwera znajdującego się w prywatnej sieci za pośrednictwem publicznej infrastruktury, jaką jest Internet, umożliwia
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
VPN, czyli Virtual Private Network, to technologia, która umożliwia bezpieczny zdalny dostęp do sieci prywatnej poprzez publiczną infrastrukturę, taką jak Internet. Dzięki zastosowaniu tunelowania i szyfrowania, VPN pozwala na ochronę danych przesyłanych między użytkownikiem a serwerem, co jest kluczowe w kontekście pracy zdalnej. Przykładem zastosowania VPN może być sytuacja, w której pracownik korzysta z niezabezpieczonej sieci Wi-Fi w kawiarni, a dzięki VPN jego połączenie z firmowym serwerem jest szyfrowane, co chroni przed potencjalnymi zagrożeniami, takimi jak podsłuchiwanie danych przez osoby trzecie. Ponadto, korzystanie z VPN pozwala na ominięcie regionalnych ograniczeń dostępu do zasobów sieciowych, co jest szczególnie przydatne w przypadku pracowników podróżujących lub pracujących za granicą. Standardy bezpieczeństwa, takie jak IKEv2, OpenVPN czy L2TP/IPsec, są często stosowane w implementacji rozwiązań VPN, co zapewnia wysoki poziom ochrony informacji oraz zgodność z najlepszymi praktykami branżowymi.
Wybór FTP, SSH czy Telnet jako odpowiedzi na pytanie o zdalny dostęp do serwera w sieci prywatnej nie jest właściwy, ponieważ te technologie mają różne zastosowania i ograniczenia. FTP, czyli File Transfer Protocol, służy głównie do przesyłania plików, ale nie zapewnia szyfrowania, co czyni go nieodpowiednim do bezpiecznego dostępu do zasobów sieciowych. W przypadku przesyłania danych wrażliwych, stosowanie FTP może prowadzić do poważnych naruszeń bezpieczeństwa. SSH (Secure Shell) to protokół, który umożliwia bezpieczne logowanie do zdalnych systemów i zarządzanie nimi. Chociaż SSH oferuje silne szyfrowanie, jego podstawowym celem jest zdalne wykonywanie poleceń, a nie zapewnienie pełnego dostępu do sieci prywatnej. Telnet, z kolei, jest protokołem znanym z braku zabezpieczeń – dane przesyłane przez Telnet są przesyłane w postaci niezaszyfrowanej, co czyni go nieodpowiednim do pracy w środowiskach, gdzie bezpieczeństwo danych ma kluczowe znaczenie. Błędem jest zakładanie, że te protokoły mogą pełnić rolę zabezpieczenia dostępu do sieci prywatnej w sposób, w jaki robi to VPN, co skutkuje narażeniem danych na ataki i utratę poufności.