Typ BLOB (Binary Large Object) jest przeznaczony do przechowywania dużych ilości danych binarnych, takich jak obrazy, wideo czy dźwięki. W kontekście baz danych, BLOB umożliwia przechowywanie danych, które nie są łatwe do reprezentacji w postaci tekstowej. Dzięki zastosowaniu tego typu danych, można efektywnie zarządzać oraz przechowywać multimedia bez obawy o przekroczenie limitów rozmiarowych, które występują przy użyciu standardowych typów danych. Przykład praktycznego zastosowania BLOB można zobaczyć w systemach zarządzania treścią (CMS), gdzie obrazy i pliki wideo są przechowywane w bazie danych, co pozwala na ich łatwe wywoływanie i wyświetlanie na stronach internetowych. Warto zauważyć, że stosując BLOB, należy również brać pod uwagę najlepsze praktyki optymalizacji, takie jak przechowywanie samych plików na zewnętrznych serwerach i trzymanie jedynie ich referencji w bazie danych, co znacząco zwiększa wydajność systemu.
Typ ENUM jest używany do definiowania kolumn w bazach danych, które zawierają ograniczony zestaw wartości, przy czym każda wartość jest traktowana jako tekst. Zastosowanie ENUM nie jest odpowiednie dla danych multimedialnych, które wymagają przechowywania dużych bloków danych binarnych, ponieważ ENUM nie obsługuje danych binarnych i może przechowywać jedynie dane tekstowe. Typ DOUBLE to liczba zmiennoprzecinkowa, która również nie nadaje się do przechowywania danych multimedialnych, gdyż służy do reprezentacji wartości numerycznych z podwójną precyzją, co ogranicza jego zastosowanie do obliczeń matematycznych. LONGTEXT jest typem tekstowym, który pozwala na przechowywanie długich ciągów tekstowych, jednak w przypadku multimediów, gdzie dane są w formie binarnej, nie jest to odpowiednie rozwiązanie. Sugerowanie stosowania LONGTEXT w kontekście danych multimedialnych może prowadzić do błędów wydajnościowych oraz problemów z zarządzaniem danymi, ponieważ silnik bazy danych nie jest zoptymalizowany do obsługiwania takich danych w tym formacie. Dlatego ważne jest, aby przy wyborze typów danych w bazach danych kierować się ich przeznaczeniem oraz specyfiką przechowywanych informacji, aby uniknąć nieefektywności i problemów z wydajnością.