Kwalifikacja: LES.02 - Gospodarowanie zasobami leśnymi
Zawód: Technik leśnik
Oblicz przybliżoną zasobność drzewostanu po 3 latach przy założeniu, że roczny przyrost miąższości wynosi 10 %.
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Obliczenie zasobności drzewostanu po trzech latach przy założeniu rocznego przyrostu miąższości wynoszącego 10% jest kluczowe w zarządzaniu zasobami leśnymi. Wzór na procent składany jest niezwykle istotny w tej dziedzinie, ponieważ pozwala na realistyczne prognozowanie wzrostu biomasy leśnej. Zastosowanie wzoru: Z = P * (1 + r)^n, gdzie Z to zasobność po n latach, P to początkowa zasobność, r to roczny przyrost w postaci ułamka (0,1 dla 10%), a n to liczba lat. W naszym przypadku początkowa zasobność wynosi 295 m3/ha. Po podstawieniu wartości do wzoru, otrzymujemy około 392,645 m3/ha, co po zaokrągleniu daje 393 m3/ha. Taka umiejętność stosowania wzorów matematycznych w praktyce leśnej pozwala na efektywne planowanie i zarządzanie, co jest zgodne z dobrymi praktykami w dziedzinie leśnictwa. Świadomość przyrostu drzewostanu jest niezbędna w kontekście zrównoważonego rozwoju i ochrony zasobów leśnych, co jest zgodne z międzynarodowymi standardami.
Wybór niepoprawnej odpowiedzi może wynikać z nieprawidłowego zrozumienia zasad obliczania przyrostu drzewostanu. W wielu przypadkach błędne odpowiedzi są efektem stosowania nieadekwatnych wzorów bądź uproszczeń, które nie uwzględniają złożoności przyrostu biologicznego. Należy zauważyć, że przyrost miąższości nie jest prostą sumą przyrostów z lat poprzednich, lecz powinien być obliczany jako procent składający się na aktualny stan zasobności. Zastosowanie niewłaściwego wzoru może prowadzić do znacznych niedoszacowań lub przeszacowań zasobności, co bezpośrednio wpływa na efektywność gospodarki leśnej. Istotną kwestią jest zrozumienie, że przyrost drzewostanu rośnie w sposób wykładniczy, co znacząco różni się od prostych obliczeń liniowych. Niezrozumienie podstawowych zasad procentu składanego prowadzi do typowych błędów, takich jak zaniedbanie efektu składania przyrostów. W praktyce leśnej takie błędy mogą skutkować zarówno ekonomicznymi stratami, jak i niewłaściwym zarządzaniem ekosystemami, co jest niezgodne z najlepszymi praktykami w tej dziedzinie. Dlatego istotne jest, aby każdy leśnik czy osoba zajmująca się zarządzaniem zasobami leśnymi miała świadomość tych zasad oraz umiejętność ich stosowania w codziennej pracy.