Odpowiedź informacyjny jest prawidłowa, ponieważ w systemie ciągłego przeglądu zapas informacyjny jest kluczowym pojęciem, które odnosi się do poziomu zapasu, przy którym składane jest zamówienie na nowe materiały. W praktyce oznacza to, że gdy zapasy osiągają ten określony poziom, informacja o konieczności uzupełnienia jest generowana automatycznie. Przykładem zastosowania może być sytuacja w magazynie, gdzie zapas informacyjny wynosi 100 jednostek; kiedy ilość towaru spada do tego poziomu, system natychmiast inicjuje proces zamówienia. Dobrą praktyką w zarządzaniu zapasami jest regularne przeglądanie i aktualizowanie tego poziomu w zależności od zmieniającego się popytu i cykli dostaw, aby zminimalizować ryzyko braku towarów. Zastosowanie tego podejścia pozwala na efektywne zarządzanie zapasami, co jest zgodne z zasadami lean management oraz metodologią just-in-time, gdzie kluczowe jest utrzymanie minimalnych zapasów przy zachowaniu ciągłości operacji.
Odpowiedzi maksymalny, antycypacyjny i minimalny są niepoprawne, ponieważ opierają się na mylnym zrozumieniu funkcji i zastosowania zapasu w systemie ciągłego przeglądu. Zapasy maksymalne odnoszą się do górnej granicy, która nie powinna zostać przekroczona w celu uniknięcia nadmiernych zapasów, co jest sprzeczne z ideą ciągłego przeglądu, który koncentruje się na optymalizacji poziomu zapasów. Z kolei zapas antycypacyjny jest często mylony z zapasem informacyjnym, ale odnosi się do zapasów tworzonych w celu przewidywania przyszłych potrzeb, co nie jest zgodne z zasadą bieżącego uzupełniania zapasów. Natomiast zapas minimalny to poziom, poniżej którego nie powinno się schodzić, co również nie odzwierciedla funkcji zapasu informacyjnego, który ma na celu inicjowanie zamówień. W praktyce, rozumienie tych pojęć jest kluczowe dla efektywnego zarządzania łańcuchem dostaw. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich niepoprawnych wniosków obejmują mylenie poziomów zapasów z różnymi strategiami planowania oraz braku analizy kontekstu, w jakim te zapasy są zarządzane.