Odpowiedź 'VMI' odnosi się do modelu zarządzania zapasami znanego jako 'Vendor Managed Inventory'. W tym systemie to dostawca jest odpowiedzialny za monitorowanie poziomów zapasów u odbiorcy oraz za generowanie zamówień w odpowiednim czasie. Główną zaletą VMI jest zwiększenie efektywności dostaw i redukcja ryzyka braku towaru. Przykładem zastosowania VMI jest sytuacja, w której producent materiałów budowlanych, nawiązując współpracę z lokalnym dystrybutorem, regularnie analizuje dane o sprzedaży i poziomie zapasów, co pozwala mu na automatyczne uzupełnianie zapasów w magazynie dystrybutora przed osiągnięciem krytycznego poziomu. W praktyce oznacza to, że dystrybutor nie musi martwić się o zamawianie towaru, ponieważ dostawca zajmuje się tym w sposób optymalny. Taki model współpracy przyczynia się do zwiększenia efektywności operacyjnej oraz obniżenia kosztów związanych z zarządzaniem zapasami. VMI jest zgodny z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania łańcuchem dostaw, które zakładają ścisłą kooperację między dostawcą a odbiorcą.
Odpowiedzi takie jak PnP, EWZ oraz CMI nie oddają istoty zarządzania zapasami w taki sposób, jak VMI. PnP (Planowanie i Prognozowanie) koncentruje się na prognozowaniu popytu i nie przewiduje aktywnej roli dostawcy w zarządzaniu zapasami, co może prowadzić do błędnego oszacowania zapotrzebowania i w efekcie do nadmiaru lub niedoboru towarów. Podobnie, model EWZ (Edukacja Wzorcowa Zapasu) zazwyczaj nie obejmuje bezpośredniego zaangażowania dostawcy i koncentruje się na edukacji odbiorców w zakresie efektywnego zarządzania własnymi zapasami, co ogranicza możliwości optymalizacji całego procesu. CMI (Collaborative Managed Inventory) może sugerować współpracę, ale nie zapewnia pełnej odpowiedzialności dostawcy za dostępność towaru, co jest kluczowym elementem modelu VMI. W rezultacie, wybór niewłaściwego modelu zarządzania zapasami może prowadzić do zwiększenia kosztów operacyjnych oraz obniżenia satysfakcji klienta, ponieważ brak odpowiedniego zarządzania może skutkować przestojami w produkcji oraz opóźnieniami w realizacji zamówień. Dobrą praktyką jest zrozumienie różnic między tymi modelami oraz ich praktycznymi implikacjami w kontekście współpracy z dostawcami.