Kwalifikacja: MED.10 - Świadczenie usług w zakresie masażu

Wybór odpowiedzi dotyczącej pacjentów z przykurczem stawu ramiennego po zwichnięciu jest błędny, ponieważ w takich przypadkach kluczowe są ćwiczenia czynne mające na celu poprawę zakresu ruchu i funkcjonalności stawu. Przykurcze są zazwyczaj wynikiem długotrwałego ograniczenia ruchu, co prowadzi do skrócenia struktur mięśniowych i więzadłowych. Dlatego w terapii rehabilitacyjnej powinno się najpierw skupić na rozluźnieniu tkanki miękkiej, a następnie na ćwiczeniach czynnych, które angażują pacjenta do aktywnego uczestnictwa w procesie rehabilitacji. W przypadku bólu kostno-stawowego w fibromialgii, zalecenia rehabilitacyjne koncentrują się raczej na technikach łagodzenia bólu oraz ćwiczeniach aerobowych niż na ćwiczeniach biernych. Pacjenci ci wymagają holistycznego podejścia, które uwzględnia psychologiczne aspekty bólu. Wreszcie, sztywność mięśni w chorobie Parkinsona również nie uzasadnia zastosowania ćwiczeń biernych jako głównej metody rehabilitacyjnej. W tym przypadku, aktywne ruchy oraz techniki proprioceptywne są bardziej skuteczne, ponieważ angażują pacjenta w proces, co sprzyja poprawie koordynacji i równowagi. W praktyce rehabilitacyjnej istotne jest zrozumienie specyfiki schorzeń i dostosowanie metod terapeutycznych do indywidualnych potrzeb pacjenta.