Przyśrubowanie i rolowanie to techniki masażu segmentarnego, które mają na celu mobilizację tkanek oraz poprawę krążenia krwi w danym obszarze ciała. Technika przyśrubowania polega na silnym, spiralnym nacisku na skórę i tkanki podskórne, co stymuluje zakończenia nerwowe, prowadząc do poprawy ukrwienia i regeneracji tkanek. Z kolei rolowanie, realizowane przy użyciu rąk lub specjalnych narzędzi, pozwala na efektywne rozluźnienie napięć mięśniowych oraz zwiększenie elastyczności mięśni. W praktyce, te techniki są wykorzystywane w rehabilitacji, przed i po intensywnym wysiłku fizycznym, a także w terapiach manualnych. Stosując je, terapeuci mogą skutecznie łagodzić ból, poprawiać zakres ruchu oraz wspierać procesy regeneracyjne organizmu. Warto zaznaczyć, że techniki te są zgodne z zasadami masażu terapeutycznego i rehabilitacyjnego, opracowanymi w ramach różnych szkoleń oraz certyfikacji w tej dziedzinie.
Głaskanie i rozcieranie są technikami masażu klasycznego, które mają swoje miejsce w różnych formach terapii manualnej, jednak nie są one uznawane za techniki masażu segmentarnego. Głaskanie polega na delikatnym i powierzchownym przesuwaniu ręki po skórze, co może prowadzić do relaksacji, ale nie ma znaczącego wpływu na głębsze struktury tkanek. Rozcieranie ma na celu rozgrzanie oraz przygotowanie mięśni do bardziej intensywnych technik, ale również nie angażuje specyficznej segmentacji ciała, jak ma to miejsce w przypadku przyśrubowania i rolowania. Ugniatanie i oklepywanie, choć również są wykorzystywane w masażu, w kontekście masażu segmentarnego nie przyczyniają się do ukierunkowanego leczenia poszczególnych segmentów ciała. Ugniatanie polega na intensywnym uciskaniu mięśni, co może prowadzić do ich rozluźnienia, ale nie jest to technika typowa dla masażu segmentarnego. Oklepywanie zaś, wykonywane dynamicznie, ma na celu pobudzenie krążenia, ale nie dotyka głębokości tkanek ani segmentacji. Wibracje i wstrząsanie to inne techniki, które również nie są klasyfikowane jako masaż segmentarny. Wibracje to szybkie drgania, które mogą stymulować układ nerwowy, ale nie prowadzą do głębszego oddziaływania na tkanki, podczas gdy wstrząsanie jest techniką bardziej drastyczną, mogącą prowadzić do kontuzji, jeśli nie jest stosowana ostrożnie. Kluczowym błędem jest zatem mylenie technik masażu klasycznego z bardziej zaawansowanymi metodami, które mają na celu precyzyjne działanie na wybrane segmenty ciała, co jest istotnym elementem terapii rehabilitacyjnej.