Mięsień trójgłowy ramienia (musculus triceps brachii) odgrywa kluczową rolę jako protagonista podczas wyprostu stawu łokciowego. Oznacza to, że jest głównym mięśniem odpowiedzialnym za tę czynność. Jego działanie polega na prostowaniu przedramienia względem ramienia, co jest niezbędne w wielu codziennych aktywnościach, takich jak podnoszenie przedmiotów czy wykonywanie ćwiczeń fizycznych. W praktyce, mięsień trójgłowy działa synergicznie z innymi mięśniami, ale jego rola jako protagonisty sprawia, że to on generuje największą siłę potrzebną do wykonania ruchu. W kontekście rehabilitacji i treningu siłowego, wzmacnianie mięśnia trójgłowego jest istotne dla poprawy stabilności stawu łokciowego, a także dla zapobiegania kontuzjom. Przykłady ćwiczeń angażujących ten mięsień to wyciskanie sztangi leżąc oraz pompki, które nie tylko rozwijają siłę, ale także poprawiają funkcjonalność stawów górnej kończyny.
Rozważając inne odpowiedzi, można zauważyć, że pojęcie antagonisty odnosi się do mięśnia, który działa w przeciwnym kierunku do mięśnia protagonistycznego. W przypadku wyprostu stawu łokciowego, głównym antagonistą mięśnia trójgłowego ramienia jest mięsień dwugłowy ramienia (musculus biceps brachii), który odpowiada za zgięcie stawu. Wybór antagonisty jako funkcji mięśnia trójgłowego jest błędny, ponieważ sugeruje, że mięsień ten działa w przeciwnym kierunku, co jest niezgodne z jego rolą w wyproście. Jeżeli chodzi o stabilizatorów, to ich zadaniem jest utrzymanie stabilności stawów podczas ruchu, co również nie odpowiada głównemu zadaniu mięśnia trójgłowego. Choć mięsień ten może pośrednio przyczyniać się do stabilności stawu łokciowego podczas prostowania, nie jest jego główną funkcją. Rola pomocnika, z kolei, sugeruje, że mięsień trójgłowy wspiera inne mięśnie w wykonywaniu ruchu, jednak w kontekście wyprostu stawu łokciowego, jest on kluczowym mięśniem wykonującym ten ruch, a nie jedynie wspierającym. W praktyce najczęściej myli się te pojęcia z powodu braku zrozumienia mechanizmów działania mięśni w ruchu, co prowadzi do błędnych wniosków podczas analizowania funkcji mięśniowych.