Węzły chłonne Sorgiusa, znane również jako węzły piersiowe, są kluczowymi strukturami w układzie limfatycznym, odpowiedzialnymi za filtrację limfy oraz odpowiedź immunologiczną. Ich lokalizacja w obrębie pachy czyni je istotnymi punktami w diagnostyce i leczeniu chorób nowotworowych, szczególnie raka piersi. W praktyce klinicznej, podczas zabiegów chirurgicznych takich jak mastektomia lub biopsja węzłów chłonnych, znajomość topografii węzłów piersiowych jest niezbędna do określenia ich stanu patologicznego. Na przykład, obecność przerzutów w węzłach Sorgiusa wskazuje na zaawansowany stan choroby i wpływa na dalsze postępowanie terapeutyczne. Ponadto, ich ocena jest kluczowa w stagingu nowotworów, co zgodne jest z wytycznymi American Joint Committee on Cancer (AJCC). Wiedza na temat węzłów piersiowych jest zatem nie tylko teoretyczna, ale ma bezpośrednie zastosowanie w praktyce medycznej.
Szczytowe, środkowe i boczne węzły pachowe, mimo że mogą być mylone z węzłami Sorgiusa, odnoszą się do różnych grup anatomicznych i funkcjonalnych w układzie chłonnym. Węzły szczytowe znajdują się w górnej części dołu pachowego i odpowiadają za drenaż limfy z okolic barku i górnej części klatki piersiowej. Węzły środkowe są zlokalizowane w centralnej części dołu pachowego i zbierają limfę z węzłów szczytowych oraz okolicznych tkanek. Węzły boczne zaś są umiejscowione wzdłuż bocznej krawędzi dołu pachowego, zbierając limfę z okolic ramion. Każda z tych grup węzłów ma swoją specyfikę anatomiczną i rolę w odpływie limfy, co czyni je kluczowymi w diagnostyce chorób układu chłonnego. W praktyce, pomylenie tych terminów może prowadzić do błędnych wniosków diagnostycznych oraz nieprawidłowego planowania leczenia. Dlatego tak ważne jest, aby dokładnie zrozumieć, jakie struktury są odpowiedzialne za konkretne funkcje w obrębie dołu pachowego, co jest zgodne z aktualnymi standardami medycznymi dotyczącymi rozpoznawania i leczenia chorób nowotworowych.