Odpowiedź "7,70 m" jest poprawna, ponieważ obliczenia opierają się na dokładnych danych zawartych w karcie technologicznej wału stopniowego. Długość jednego wału wynosi 151 mm, a partia produkcyjna składa się z 50 sztuk. Aby uzyskać całkowitą długość pręta, mnożymy długość jednego wału przez liczbę wałów: 151 mm x 50 = 7550 mm, co po przeliczeniu daje 7,55 m. W praktyce inżynierskiej uwzględnia się również straty materiału wynikające z procesów przecinania, co w tym przypadku wynosi 2% całkowitej długości, co daje dodatkowe 0,15 m. Finalnie, 7,55 m + 0,15 m = 7,70 m, zaokrąglone zgodnie z dobrą praktyką w inżynierii. Tego rodzaju obliczenia są standardową procedurą w produkcji, co pozwala na minimalizowanie ryzyka niewystarczającej ilości materiału oraz zapewnienie ciągłości produkcji. Wiedza na temat obliczeń długości materiałów wykorzystywanych w procesach technologicznych jest kluczowa dla efektywności i dokładności w obszarze inżynierii produkcji.
Wybór innej odpowiedzi niż "7,70 m" może wynikać z kilku niedoprecyzowanych założeń przy obliczeniach. Odpowiedzi takie jak "15,10 m" oraz "12,60 m" sugerują znacznie większe wymagania materiałowe niż rzeczywiście potrzebne, ignorując podstawowe zasady obliczeń. Możliwe, że doszło do błędnego zrozumienia wielkości partii produkcyjnej lub długości jednego elementu. W przypadku "6,30 m" oraz "7,70 m", nie uwzględniono strat materiałowych, co jest kluczowe w rzeczywistych procesach produkcyjnych. Zaniechanie tej praktyki prowadzi do nieprawidłowego oszacowania potrzebnej długości pręta. W inżynierii produkcji standardem jest przewidywanie strat materiałowych, które mogą wynikać z procesu cięcia, co w efekcie powinno prowadzić do zaokrąglenia wartości w kierunku wyższej, zgodnie z wymogami branżowymi. Warto zwrócić uwagę na sposób w jaki obliczenia są przeprowadzane - należy zawsze stosować się do przepisów i norm dotyczących produkcji, które zapewniają nie tylko efektywność, ale również jakość i bezpieczeństwo. Ignorowanie tych zasad może prowadzić do poważnych problemów w dostosowaniu materiałów do realnych potrzeb produkcyjnych.
