Zawór rozdzielający 3/2 jest odpowiednim elementem do sterowania siłownikami jednostronnego działania, ponieważ ten typ zaworu ma trzy porty i dwa stany robocze. W konfiguracji 3/2, jeden z portów jest podłączony do źródła zasilania, a dwa pozostałe porty mogą być podłączone do siłownika oraz do otoczenia. W przypadku siłownika jednostronnego działania, który działa w jednym kierunku, zawór 3/2 jest odpowiedni, ponieważ umożliwia wprowadzenie ciśnienia do siłownika, a następnie jego odprowadzenie do atmosfery przy powrocie. Przykładem zastosowania zaworu 3/2 może być system pneumatyczny w maszynach produkcyjnych, gdzie siłowniki są używane do podnoszenia lub opuszczania komponentów. Warto również zauważyć, że w praktyce przemysłowej stosowanie zaworów powinno być zgodne z normami, takimi jak ISO 1219, które definiują symbole i oznaczenia dla urządzeń pneumatycznych, co ułatwia ich identyfikację oraz integrację w systemach automatyki.
Rozważając inne typy zaworów rozdzielających, takie jak 4/2, 4/3 oraz 5/2, można zauważyć, że nie spełniają one wymagań dla siłowników jednostronnego działania. Zawór 4/2, mimo że ma cztery porty i może obsługiwać różne funkcje, jest przeznaczony do siłowników dwustronnego działania, gdzie wymagane jest kontrolowanie ruchu w obu kierunkach. Zawór 4/3 działa w podobny sposób, oferując cztery porty, ale z dodatkowymi funkcjami, co również nie jest potrzebne w przypadku jednostronnego działania. Zawór 5/2, z pięcioma portami, jest jeszcze bardziej skomplikowany i często używany w bardziej złożonych układach, gdzie potrzebne są różne kombinacje przepływu powietrza. Takie podejścia mogą prowadzić do nadmiernej komplikacji układu, co zwiększa ryzyko awarii oraz utrudnia diagnostykę. Użytkownicy mogą mylnie sądzić, że więcej portów lub bardziej skomplikowane układy oznaczają lepszą funkcjonalność, jednak w przypadku prostych aplikacji, takich jak siłowniki jednostronnego działania, kluczowe jest stosowanie najprostszych rozwiązań, które zapewniają efektywność oraz niezawodność. W praktyce dobrą praktyką jest dobieranie elementów zgodnie z ich przeznaczeniem oraz prostotą układu, co sprzyja efektywności działania systemu.