Lampki sygnalizacyjne H3 i H4 świecą się, gdy na cewkę stycznika K1 podane jest zasilanie, co jest zgodne z zasadami funkcjonowania układów automatyki. Zgodnie z zasadą działania, gdy na cewkę stycznika dostarczone jest napięcie, następuje zamknięcie obwodu, co pozwala na załączenie urządzeń podłączonych do stycznika. Przykład praktyczny można zaobserwować w systemach sterowania silnikami elektrycznymi, gdzie cewka stycznika kontroluje zasilanie silnika. W przypadku awarii zasilania, lampki sygnalizacyjne informują operatora o stanie układu, co jest kluczowe w kontekście bezpieczeństwa. W standardach branżowych, takich jak IEC 60204-1, zaleca się stosowanie sygnalizacji wizualnej, aby zapewnić szybkie reagowanie na zmiany stanu urządzeń. Dodatkowo, znajomość tego typu funkcji jest niezbędna dla techników zajmujących się konserwacją i diagnostyką systemów automatyki.
Pojęcie zasilania cewki stycznika K1 jest kluczowe dla zrozumienia działania lamp sygnalizacyjnych H3 i H4. Odpowiedzi sugerujące, że cewka stycznika nie jest zasilana, są błędne, ponieważ zakładają, że lampki mogą świecić bez aktywnego zasilania. W rzeczywistości, brak zasilania cewki powoduje, że stycznik pozostaje w stanie otwartym, co uniemożliwia załączenie lamp. Kolejne odpowiedzi odnoszące się do zadziałania zabezpieczenia termicznego lub stanu niskiego na wejściu X003 nie są odpowiednie, gdyż nie mają związku z bezpośrednim zasilaniem cewki stycznika. Zabezpieczenia termiczne mają na celu ochronę urządzeń przed przegrzaniem, co jest działaniem wtórnym w stosunku do podstawowego mechanizmu załączania lamp sygnalizacyjnych. Typowym błędem myślowym jest mylenie różnych podzespołów w obwodzie sterowania; istotne jest zrozumienie, że każde z tych komponentów spełnia inną funkcję. Dlatego kluczowe jest, by podczas analizy układów elektrycznych zawsze odnosić się do schematów i zasad ich działania, a także do norm, które regulują ich budowę i eksploatację.
