Którą zmianę należy wprowadzić w programie przedstawionym na rysunku, aby po wciśnięciu przycisku normalnie otwartego S1 wyjście Q timera zostało aktywowane a następnie dezaktywowane 20 sekund po zwolnieniu przycisku S1?
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Aby odpowiedź była poprawna, należy zmienić parametr PT timera na 200, co odpowiada 20 sekundom opóźnienia. W standardach automatyki przemysłowej jednostka czasu timera często wyrażana jest w milisekundach, gdzie 200 * 100 ms daje 20 000 ms, co odpowiada 20 sekundom. Użycie timera ON (TON) jest odpowiednie w tym przypadku, ponieważ jego działanie polega na aktywacji wyjścia Q w momencie wciśnięcia przycisku, a następnie jego dezaktywacji po upływie zdefiniowanego czasu po zwolnieniu przycisku. Taki mechanizm jest szeroko stosowany w różnych aplikacjach automatyki, np. w systemach sterowania oświetleniem, gdzie wymagane jest opóźnienie czasowe po przywróceniu przycisku do pozycji wyjściowej. Praktyczne zastosowanie takiego rozwiązania zwiększa elastyczność oraz komfort użytkowania urządzeń. Zmiana parametru PT bez zmiany typu timera zapewnia, że nie wprowadzamy dodatkowych komplikacji do systemu, co jest zgodne z dobrą praktyką projektowania systemów sterowania.
Zmiana typu timera na TON z parametrem PT = 20 nie spełnia wymagań postawionych w pytaniu. Wartość 20 odpowiada jedynie 2 sekundom, co jest niewystarczające w kontekście zadania, które wymaga dezaktywacji wyjścia Q po 20 sekundach. Odpowiedzi, które proponują zmiany w postaci parametrów ET ustawionych na %VW20, są błędne, ponieważ w tym przypadku ET odnosi się do wartości aktualnej, a nie do czasu opóźnienia, co prowadzi do mylnych założeń dotyczących funkcji timera. Wprowadzenie zmian w parametrach bez zrozumienia ich znaczenia i kontekstu działania może prowadzić do nieefektywności w działaniu systemów automatyki. Ponadto, zmiana parametru PT na 200 bez zmiany typu timera jest jedyną prawidłową odpowiedzią, ponieważ pozwala na realizację postawionego zadania w sposób najbardziej efektywny. Wiele osób popełnia błąd, zakładając, że zmiana parametrów tych samych jednostek wprowadzi wymagane efekty, zaniedbując fakt, że każda zmiana w systemie musi być oparta na dokładnym zrozumieniu działania komponentów. Takie podejście jest kluczowe w inżynierii automatyki, gdzie precyzja i zrozumienie mechanizmów działania poszczególnych elementów są niezbędne do projektowania skutecznych rozwiązań.
