Odpowiedź 45 mm jest poprawna, ponieważ ogniskowa okularu w lunecie Keplera może być obliczona z wykorzystaniem wzoru: f = F - f_o, gdzie f to ogniskowa okularu, F to długość lunety, a f_o to ogniskowa obiektywu. W tym przypadku długość lunety wynosi 120 mm, a ogniskowa obiektywu to 75 mm. Podstawiając te wartości do wzoru, otrzymujemy: f = 120 mm - 75 mm = 45 mm. Ogniskowa okularu jest kluczowym parametrem, który wpływa na powiększenie lunety. W praktyce, odpowiednia dobór ogniskowej okularu pozwala na uzyskanie wyraźniejszego i bardziej szczegółowego obrazu obserwowanego obiektu. Dobrą praktyką jest również dostosowywanie ogniskowej okularu do charakterystyki obiektywu, co pozwala na uzyskanie optymalnego powiększenia w zależności od zastosowania, na przykład do obserwacji astronomicznych czy przyrodniczych.
Odpowiedzi 15 mm, 60 mm oraz 75 mm są niepoprawne z kilku powodów. Ogniskowa okularu nie może być mniejsza od ogniskowej obiektywu w kontekście lunety Keplera, co wyklucza odpowiedź 15 mm. W przypadku odpowiedzi 60 mm, błędne jest założenie, że różnica między długością lunety a ogniskową obiektywu może prowadzić do takiego wyniku. Podobnie, odpowiedź 75 mm nie ma podstaw w rzeczywistości, ponieważ ogniskowa okularu powinna być mniejsza od długości lunety, co w tym przypadku nie ma miejsca. Takie błędne podejścia często wynikają z nieodpowiedniego rozumienia relacji pomiędzy długością lunety, ogniskową obiektywu a ogniskową okularu. Ważne jest, aby zrozumieć, że ogniskowa okularu w lunecie Keplera jest kluczowa dla uzyskania odpowiedniego powiększenia oraz jakości obrazu. W praktyce, nieprawidłowe przypisanie wartości ogniskowej do okularu prowadzi do niezdolności do dokładnego obserwowania obiektów, co jest szczególnie istotne w kontekście zastosowań naukowych i technicznych, gdzie precyzja i jakość obrazu mają kluczowe znaczenie.