Akord progresywny to system wynagradzania, w którym wynagrodzenie pracownika wzrasta w miarę przekraczania ustalonych norm produkcyjnych. Oznacza to, że pracownik otrzymuje podstawową stawkę za każdą wykonaną sztukę, a po osiągnięciu normy stawka za dodatkowe produkty jest wyższa. Taki system motywuje do zwiększenia wydajności, a także pozwala na lepsze wykorzystanie umiejętności i potencjału pracowników. Przykładem zastosowania akordu progresywnego mogą być linie produkcyjne, gdzie pracownicy produkują elementy i są premiowani za każdą wykonaną sztukę ponad normę. Dzięki temu pracodawcy mogą zyskać na efektywności, a pracownicy mają bezpośredni wpływ na swoje wynagrodzenie. Warto zauważyć, że akord progresywny jest zgodny z najlepszymi praktykami w zarządzaniu zasobami ludzkimi oraz teorią motywacji, gdzie odpowiednie wynagrodzenia są kluczowe dla zadowolenia i zaangażowania pracowników.
System prowizyjny to mechanizm wynagradzania często stosowany w sprzedaży, który nie odnosi się bezpośrednio do norm produkcyjnych, a raczej do wyników sprzedażowych, co może wprowadzać w błąd w kontekście produkcji. Ponadto, akord prosty, który polega na stałej stawce za każdą wykonaną sztukę, nie premiuje efektywności w taki sposób, jak akord progresywny, ponieważ nie oferuje dodatkowych zachęt do przekraczania norm. Z kolei system czasowo-premiowy łączy elementy wynagrodzenia czasowego z premią za wyniki, co również nie odpowiada specyfice akordu progresywnego, który bazuje na wzroście wynagrodzenia za nadprodukcję. Typowym błędem w myśleniu przy wyborze niepoprawnych odpowiedzi jest zrozumienie różnorodności systemów wynagradzania, które mają różne cele i zastosowania. Bez zrozumienia, jak każdy system wpływa na motywację i efektywność pracy, można łatwo pomylić różne modele wynagrodzeń. Kluczowe jest, aby przy wyborze odpowiedniego systemu wynagradzania uwzględnić jego wpływ na pracowników oraz cele organizacji.