Model AIDA (Attention, Interest, Desire, Action) jest kluczowym narzędziem w marketingu, które opisuje etapy, przez które przechodzi konsument podczas procesu decyzyjnego. Zaczyna się od zwrócenia uwagi klienta na produkt, co jest kluczowe w świecie pełnym bodźców reklamowych. Następnie, wzbudzenie zainteresowania właściwościami produktu pozwala konsumentowi na zrozumienie jego unikalnych cech oraz korzyści. Kolejny etap to wzbudzenie chęci posiadania, co można osiągnąć poprzez emocjonalne odwołania, pokazując, jak produkt może poprawić życie użytkownika. Ostatecznie, model AIDA prowadzi do działania, co oznacza zachęcenie konsumenta do zakupu. Przykładem może być kampania reklamowa nowego smartfona, gdzie reklama przyciąga uwagę poprzez nowoczesny design, zainteresowanie buduje poprzez przedstawienie innowacyjnych funkcji, a chęć posiadania wzrasta dzięki emocjonalnym narracjom użytkowników. Tego typu podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w marketingu, które wskazują na skuteczność modeli behawioralnych w kształtowaniu zachowań zakupowych konsumentów.
Model AIDCAS (Attention, Interest, Desire, Conviction, Action) rozbudowuje model AIDA o dodatkowy element – przekonanie. Choć ten model również zwraca uwagę na istotne etapy, jego struktura jest bardziej skomplikowana i może wprowadzać zamieszanie w kontekście bezpośredniego wywoływania działań konsumenckich. Wprowadzenie etapu przekonania może prowadzić do opóźnień w procesie decyzyjnym, ponieważ konsument może potrzebować więcej informacji i dowodów, co w niektórych sytuacjach może osłabić pilność zakupu. Model DAGMAR (Defining Advertising Goals for Measured Advertising Results) koncentruje się na definiowaniu celów reklamowych, a jego podejście jest bardziej analityczne i ukierunkowane na mierzenie efektywności kampanii, co może być nieco odległe od bezpośredniego oddziaływania na konsumentów. Natomiast model DIPADA (Discovery, Interest, Purchase, Action, Decision, After) jest bardziej złożony i może być użyty w kontekście wielofazowych decyzji zakupowych, ale niekoniecznie oddaje prostą drogę prowadzącą do działania, jak ma to miejsce w AIDA. W praktyce, wybór modelu powinien być dostosowany do specyfiki kampanii i segmentu rynku, a korzystanie z bardziej skomplikowanych modeli może prowadzić do błędnych interpretacji i wydłużenia procesu podejmowania decyzji przez konsumenta.