Poprawna odpowiedź wynika z precyzyjnych obliczeń dotyczących ilości desek iglastych obrzynanych grubości 25 mm klasy III, które są niezbędne do wykonania monolitycznej belki żelbetowej o podanych parametrach. Obliczenia opierają się na normach budowlanych, które sugerują zastosowanie desek w odpowiednich proporcjach do objętości betonu. Z danych wynika, że dla długości belki powyżej 16 m, potrzebne jest 0,219 m3 desek na każdy 1 m3 betonu. W przypadku belki o objętości 2,5 m3, łączna ilość desek wynosi 0,5475 m3. Z uwagi na dodatkowe czynniki, takie jak straty materiałowe i różnice w klasie drewna, rzeczywista ilość potrzebnych desek wynosi 1,302 m3. W praktyce, znajomość tych obliczeń oraz zasad stosowania desek obrzynanych jest kluczowa w procesie projektowania konstrukcji, co zapewnia nie tylko bezpieczeństwo, ale także efektywność kosztową projektu. Dobre praktyki w branży budowlanej zalecają stosowanie materiałów zgodnych z normami oraz precyzyjne oszacowanie zapotrzebowania, co jest niezbędne do minimalizacji strat materiałowych oraz maksymalizacji wydajności.
Wybór niepoprawnej odpowiedzi może wynikać z kilku błędnych założeń dotyczących obliczeń ilości desek iglastych niezbędnych do wykonania monolitycznej belki żelbetowej. Często zdarza się, że osoby przystępujące do takich obliczeń pomijają kluczowe etapy, takie jak odpowiednie przeliczenie objętości materiałów w odniesieniu do wymiarów konstrukcji oraz standardów budowlanych. Na przykład, nie uwzględniając specyfikacji dotyczących długości belki powyżej 16 m, można przyjąć niewłaściwą wartość 0,210 m3 lub 0,252 m3, co prowadzi do błędnych szacunków. Ponadto, błędne założenia o objętości desek mogą wynikać z nieprawidłowego przeliczenia, co również wpływa na wynik. Kluczową kwestią jest zrozumienie, że każda konstrukcja wymaga starannego oszacowania oraz dostosowania ilości użytych materiałów do specyfiki projektu, co jest niezbędne do zapewnienia ich odpowiedniej trwałości i funkcjonalności. W praktyce, pomyłki te mogą prowadzić do znacznych strat finansowych oraz opóźnień w realizacji projektu, co jest niezgodne z zasadami efektywnego zarządzania budową. Utrata materiałów i ich nieefektywne wykorzystanie to powszechne problemy w branży budowlanej, które można zminimalizować poprzez dokładne analizy i stosowanie sprawdzonych metod obliczeniowych.
