Kwalifikacja: BUD.25 - Organizacja, kontrola i sporządzanie kosztorysów robót wykończeniowych w budownictwie
Firma zatrudnia 10 osób z wynagrodzeniem 6 zł/r-g oraz 20 osób z wynagrodzeniem 3 zł/r-g. Jaką średnią ważoną stawkę za roboczogodzinę ma ta firma?
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Średnia ważona stawka za roboczogodzinę obliczana jest z uwzględnieniem ilości pracowników oraz ich stawki godzinowej. W tym przypadku mamy 10 pracowników, którzy zarabiają 6 zł za roboczogodzinę oraz 20 pracowników z wynagrodzeniem 3 zł za roboczogodzinę. Aby obliczyć średnią ważoną, należy pomnożyć liczbę pracowników przez ich stawkę: (10 pracowników * 6 zł) + (20 pracowników * 3 zł) = 60 zł + 60 zł = 120 zł. Następnie sumujemy wszystkich pracowników: 10 + 20 = 30. Dlatego średnia ważona stawka wynosi 120 zł / 30 = 4 zł za roboczogodzinę. To podejście jest powszechnie stosowane w praktyce zarządzania zasobami ludzkimi oraz w rachunkowości, aby uzyskać zrównoważone i reprezentatywne wyniki analizy kosztów pracy. Warto również pamiętać, że wykorzystanie średniej ważonej jest istotne w kontekście planowania budżetów i przewidywania kosztów zatrudnienia w firmach.
Wybór odpowiedzi 6,00 zł można uznać za typowy błąd w obliczeniach, który polega na mylnym założeniu, że wszyscy pracownicy zarabiają tę samą stawkę. Gdybyśmy przyjęli tę kwotę jako średnią, zignorowalibyśmy fakt, że w zakładzie funkcjonują pracownicy o różnych stawkach, co prowadzi do zniekształcenia analizy kosztów pracy. Odpowiedź 3,00 zł również ujawnia błędne myślenie, ponieważ może sugerować, że średnia stawka jest obliczana jako prosta średnia arytmetyczna, bez uwzględnienia liczby pracowników w każdej kategorii. W rzeczywistości, aby uzyskać realny obraz kosztów pracy, kluczowe jest zastosowanie średniej ważonej, która odpowiada rzeczywistej liczbie roboczogodzin przypisanej do każdej grupy pracowników. Odpowiedź 4,50 zł wynika z błędnego zrozumienia proporcji między pracownikami, ponieważ nie uwzględnia właściwego podziału stawki na poszczególne grupy. Użycie średniej arytmetycznej w takich obliczeniach to powszechny błąd, który może prowadzić do nieprecyzyjnych danych w kontekście budżetowania i planowania zasobów. W praktyce, pomijając istotne różnice wynagrodzeń, można doprowadzić do niewłaściwego alokowania funduszy oraz suboptymalnego zarządzania personelem.